* * * * *
After 4 years...
~Park Baekhyun~
Ang bilis ng panahon no? Nung isang chapter lang, manganganak na ako. Pero tignan mo naman ngayon, one big happy family na kami! San ka pa diba?
Iisa lang naging anak namin ni Chanyeol, hindi siya kambal kung yun iniisip niyo. At isa siyang bouncing baby boy. Actually, hindi ko alam kung bakit 'bouncing' pero ganun kasi yung tawag nila kaya gayahin na natin. He he he.
"Papa!" binaba ko ang binabasa kong libro nang tawagin ako ni Chan Hyun. Gumapang siya papunta sa akin habang nakahiga kami dito sa kama namin ni Yeol. "Papa!" tawag niya ulit at hinila ang sleeve ng damit ko.
Agad ko naman siyang binuhat at kinalong habang nakaharap sakin.
"What is it, baby?" tanong ko habang hinahawi ang bangs niyang malapit nang umabot sa mata.
Nagpout ito ng katulad kay Chanyeol at binalik ang bangs niya. "I'm hungry na po, Papa." reklamo niya sabay hawak sa tiyan. "Asan na ba si Daddy?"
Hinawi ko ulit ang bangs niya. "Pauwi na siya, baby. Let's wait for him para sabay-sabay na tayo."
Nag-cross arms ito at tumingin ng masama sakin. "Huwag mong alisin yung bangs ko, Papa! Ginagaya kita eh!"
Natawa nalang ako sa sinabi niya at binalik ang bangs niya. "Okay. Okay. Just be patient, baby. Your Daddy would be----"
"I'm home, loves."
Sabay kaming napatingin sa pinto na kabubukas lang. Nakasilip doon si Chanyeol habang nakangiti.
"Daddy!" tawag sakanya ni Chan Hyun at tumayo sa kama para panliitan siya ng mata. "I'm hungry and you're late." reklamo nito.
Napapout naman si Chanyeol. "Did I make my prince mad?" tanong niya.
Bigla namang napa-sigh si Chan Hyun at ngumiti nalang. "No." tawa nito. "I'm just joking, Daddy."
Natawa nalang ako sakanilang dalawa at tumayo na din. "Okay. Kain na tayo. Chan Hyun, fix your toys na." tawag ko naman at nagsimula nang maglakad papunta sa pinto.
"Hey. Wala manlang ba akong kiss? You know, pagod ako sa trabaho." naka-smirk na sabi ni Chanyeol habang tinatanggal ang suit na suot niya.
Tinaasan ko naman siya ng kilay pero naglakad ako papunta sakanya. "Talaga?" tanong ko habang tinutulungan siyang tanggalin yung suot niyang necktie. "Parang hindi naman."
Bigla naman niyang hinapit yung bewang ko palapit. Pinagdikit niya ang noo namin at ngumiti. "I am. That's why I deserve pleasure here at home." bulong niya sabay halik sa ilong ko. Pagkatapos ay binaba niya ang halik papunta sa labi ko.
Chanyeol would always taste sweet. Hindi ko alam kung bakit. Sobrang sweet, sobrang nakaka-intoxicate, and I can't pull away.
"Papa! Daddy! I'm here!" hysterical na sigaw ni Chan Hyun. Agad ko namang tinulak palayo si Chanyeol at tumingin sa anak namin na nakatakip ang dalawang mata gamit ang mga kamay.
Chanyeol chuckled as he carried Chan Hyun in his arms. "Sorry baby. I just missed your Papa." sagot nito at hinalikan sa pisngi ang anak namin.
Tumango naman si Chan Hyun. "I know, Daddy. You always say that kaya."
"So, how's school, son?" tanong ni Chanyeol kay Chan Hyun habang kumakain kami ng dinner.
Napa-pout naman si Chan at nag-isip muna bago sumagot. "Well, I already met Tito Kai's daughter." sagot niya habang umiinom ng milk.
Nagulat naman ako sa sinabi niya kasi ang alam ko, sa ibang school nag-aaral si Ji-eun, yung anak nila. "Really, anak?" tanong ko. "Is she pretty?"
Napangiti naman si Chan Hyun at tumingin sakin. "You're prettier, Papa." sabi niya at nag-wink pa. Agad namang natawa si Chanyeol at nakipag-high five sa anak namin.
Tinignan ko siya ng masama. "Tinuruan mo ba mambola yang anak natin?" tanong ko sakanya.
Umiling naman siya at nag-innocent face. "Huh? Of course not!"
I just rolled my eyes at nakinig nalang sa usapan nilang mag-ama tungkol sa basketball at kung ano ano pa. Maya-maya, tinapik ni Chanyeol ang kamay ko.
"Babe, come with me to the mall tomorrow." seryosong sabi nito sakin.
Napakunot noo ako. "Why? May problema ba?"
Ngumiti naman siya at umiling. "Wala naman. It's just that... may bagong member ng board." sagot nito.
"Sino?"
"Si Michaela."
Parang nagkaroong ng virtual long pause.
Hinayaan ko munang mag sink-in sakin yung sinabi niya.
ANO?! Yung payong na yun?! Yung bwisit na babae nung high school palang kami?! YUN?! Anong nangyari at buhay pa yun?! Ha?!
Napakunot noo ako. "What about her? Bat meron siya?"
"Yung father niya kasi ay member ng board and he transferred his shares to Michaela. That's why."
Napabuntong hininga nalang ako. Siguro naman nagbago na siya.
"Eh bat ko pa kailangang sumama?"
Napa-iwas ng tingin si Chanyeol at napansin kong medyo namula siya. "Well..." simula niya bago tumingin ulit sakin. "She's still the same. And I want to show her that we're together now." bulong niya.
Napangiti ako. "Yeollie," I cooed and held his hand. "I won't be angry even if you'll work with her. Trabaho lang naman eh. You don't need to prove anything." seryosong sabi ko.
Pero umiling siya at hinawakan din yung kamay ko. "I know. Pero gusto ko parin." sagot niya. "I would never give you a reason to leave me."
Kasal na kami and yet, he would still be this sweet. May hahanapin pa ba ako?
"What about Chan Hyun?" I asked and gestured sa kumakain naming anak.
Napa-shrugg si Chanyeol. "We can't take him. Klase niya bukas diba?"
Tama nga naman siya. "Okay. Let's just drop him first sa school at pagkatapos, we'll go to the mall for the meeting. How's that sound?"
Napangiti ng malawak si Chanyeol. "Okay then. We'll just pick him up after class."
Napakunot noo ako. "Bat ganun ba katagal meeting niyo? Whole day?" takang tanong ko.
Napa-iling naman si Chanyeol at nag-smirk. "Well... after the meeting, we have things to do." sabi niya at nag-wink.
I rolled my eyes but I felt myself flush. "Perv."
"Only for you, baby." bulong niya bago tumuloy sa pagkain.
* * * * *