I’VE NEVER BEEN THIS NASTY 2 (JAMES FRANCESCO)
Chapter 4
“So he’d rather have me sucking his dick huh? God, what an ass?!”
She irritably walkedout on him. She felt like crying. Ganoon na ba kababa ang tingin nito sa kanya para itrato siya ng ganoon?
Matagal ng ganoon sa kanya si James, ngayon niya naisip na simula’t sapul ay ganoon na ang pakikitungo sa kanya ni James at hinayaan lamang niya iyon kaya hindi na nakakapag taka na hanggang ngayon ay ganoon padin ito sa kanya. Ang hindi niya maunawaan ay kung bakit nitong nakaraang buwan na hindi ito nagpapakita ay labis siyang naiinis dito at sa pagtrato nito sa kanya, idagdag pa na kapag nalalaman niyang may kasamang ibang babae si James ay naghihimagsik ang kanyang kalooban. Hindi na talaga niya maintindihan ang sarili niya. Si Mitch ang gusto niya.
“He’s a pain in the arse and you just missed him. That’s all.” Pag amin niya sa sarili.
Sumakay siya sa elevator at sumandal sa malamig na bakal. She saw her reflection, her eyes are wet and her mascara is all over her cheeks. Bago pa niya mapawi ang luha at bago pa man sumara ang elevator ay naroon na sa tapat niya si James. Ihinarang nito ang sarili sa papasarang elevator.
“Damn it Spencer, why the fuck are you crying?!” He immediately wrapped his arms around her but she refused. She pushed him and freed herself from him.
“La Mia Bella, look, about what I’ve said –“
“Quit it James and leave me alone!” Pilit niyang itinulak si James papalayo sa kanya pero nakakainis na nakakulong silang dalawa sa loob ng elevator.
“I’m sorry, I didn’t mean it.” He whispered.
Nagkunwari siyang walang naririnig, pinawi niya ang luha sa kanyang pisngi at yumuko. Ayaw niyang nakikita ng kahit na sino na umiiyak din siya, ayaw niyang isipin ng kahit na sino na may kahinaan din siya.
“I’m really sorry La Mia Bella.” He whispered again, inabot nito ang kamay niya then entwined his fingers with hers.
Sinubukan niyang alisin ang pagkakahugpong ng kanilang mga kamay pero hinigpitan lamang nito ang pagkakahawak sa kanyang kamay upang hindi niya mapagtagumpayan ang nais na mangyari. Napapaso siya sa hawak nito, there’s an undeniable spark and sensation with his touch. She bites her lower lip para pigilan ang paghikbi niya.
“Stop apologizing James! Why are you even doing this? Why are you holding my hand?! Why can’t you just let me go?! You don’t really have to do this!” She wants to tell him these things pero pinigil niya ang sarili.
Muli niyang sinubukang alisin ang pagkakahugpong ng mga kamay nila pero gaya nung una ay bigo pa rin siya.
“Stop trying to untangle us Spencer. Not a chance that I will let you go. Ever.” Seryosong –seryoso ang tono nito.
Bumibilis ng bumibilis ang tibok ng puso niya. She feels suffocated by him and the lack of space inside the elevator. Masyadong maliit ang lugar na iyon para sa kanilang dalawa.
Bumukas ang elevator, kinuha nito ang bagahe niya at walang imikan na naglakad sila papunta sa parking area ng building. Binitawan nito ang kamay niya nang makasakay sila ng pick –up truck nito. Nanatili silang tahimik hanggang sa maihatid siya nito sa bahay niya. Pagkatapos siya nitong ihatid ay agad na umalis ito at iniwan na siya. Sa hindi niya maipaliwanag na dahilan ay napaupo siya sa sahig at nagsimulang umiyak.
-
Parang tinusok ng isang libong karayom ang puso niya nang makitang umiiyak si Spencer kanina sa loob ng elevator. Things between them are getting crazier and weirder these past few months at hindi niya malaman ang dahilan, nagiging komplikado ang mga bagay, wala siyang tiyak na kasagutan sa mga katanungan niya sa isipan.
“Why is she acting so strange?”
“Is she jealous or I am just assuming things?”
Napamura siya at tinungga ang laman ng bote ng beer. Ayaw na ayaw niyang nag iisip ng ganito, mas gusto niya ang magbilang ng pera at humaplos ng babae.
He closed his eyes and tried his best to forget about Spencer’s crying image.
-
Italian Grand Prix, the prestigious Monza, it’s a rainy Wednesday, nakita niyang nakapayong si Spencer sa paddock. Ngayon lamang sila muling nagkita. Nag isip siya ng nag isip ng mga nakaraang linggo at napagdesisyunan niyang magkunwari na parang walang nangyari para lang mawala ang awkwardness sa pagitan nilang dalawa, isa pa, alam niyang iniiwasan siya nito mula noon.
“Waiting for Mitch?” Casual na tanong niya dito.
“Yeah, so?” Inirapan siya nito.
“You look hot La Mia Bella even in this nasty, wet and cold weather.” Nakangisi siya dito, inirapan lamang muli siya nito.
“Suplada.” He smirks.
Pumaling ito sa kanya at nakipagsukatan ng tingin.
“You’re an asshole!” Bulyaw nito sa kanya saka tumakbong papalapit sa dumarating na si Mitchell.
“Damn.” He cursed.
-
“Would you like to go on a date with me Miss Winters?” Tanong ni Mitchell sa isang reporter. Hindi niya alam kung bakit wala siyang naramdaman na hinanakit sa dibdib niya. Kitang –kita niya ang pagniningning ng mga mata ni Mitchell sa malaking screen sa Monza habang kausap ang isang reporter.
“Okay, don’t answer, I’ll just pick you up later tonight” Muling sabi nito sa babaeng kausap. Nananatiling wala siyang nararamdamang kahit kaunting sakit.
But she will do what she must. Sa kanya lang dapat mapunta si Mitch dahil si Mitch ang gusto niya.
“I’m doing the right thing. Am I?” Tanong niya sa sarili.
-
Alam niyang may date si Mitch ngayon, alam niya din kung saan ang date nito ngayon pero nanatili siyang nakaharap sa salamin. Pupunta ba siya o hindi? It’s almost seven in the evening. Nalilito siya.
Napagdesisyunan niyang hindi siya susunod kay Mitchell. Pupunta na lamang siya sa party nito. Nandoon si James, hindi siya nito pababayaan.
-
Nakita niyang pumasok ng bar si Mitch na gusot ang mukha, agad niyang nilapitan ito para makiisyoso. Kita niya si Spencer na nakatingin sa kanilang dalawa at hinala niya’y nakasunod kay Mitchell.
“Here comes my man!” Agad silang nag handshake, ang kanilang crazy handshake na nagsimula pa nung mga bata palang sila, from fistbump then turn, then appear disappear then turn again then they will fall in each other’s arms, yeah crazy, and they are doing it kahit pa maraming nakakakita, they are not ashamed of that.
“Bro, could you just help me get rid of Spencer? She’s so annoying, you’re the only one who could help me on this one.” Agad na sabi ni Mitchell sa kanya. Tama nga siya, nakasunod si Spencer dito.
Tinawanan niya ito na tila ba hindi siya apektado.
“James, I’m serious.” Matalim na tiningnan siya nito.
“Yeah, I know, I’ll try, but forget about her, I saw you asking the reporter out, what happened to your date with her?”
Ayaw na niyang pag usapan pa nilang dalawa si Spencer. Hindi kasi siya natutuwa, nakakaramdam siya ng kirot sa dibdib sa tuwing sinasabi ng kaibigan niya na hinahabol ito ni Spencer.
“I messed up.”
“Really? That’s new.”
“Yeah, but whatever, I might be joining Miles and Miller sa orgy na mukhang mangyayari mamaya, Miles, Miller and Mitch, sounds like a team”
“Sounds like fun, I’ll think about joining or I’ll just have some private time alone with that blonde” itinuro niya dito ang blonde na sinasabi niya. Tinapik niya ito sa balikat. “Congrats man” Nakikita na niya si Spencer na papalapit sa kanila. Binilisan niya ang paglayo. Bakit pakiramdam niya ay tumatakas siya? Umiiwas?
-
“Finally, James leave you alone, you’re all mine now Mitch.” Sabi niya kay Mitch nang Makita niyang lumapit si James sa isang blonde na babae.
Sa totoo lang, ang dapat naman niya talagang sasabihin kay Mitch ay kung pwede niyang hiramin muna si James dito, pero dahil sa pagngingitngit ng kalooban ay iba ang nasabi niya. Umaasa siyang malalaman ni James ang sinabi niya kay Mitch.
Pumaling si Mitch sa ibang direksyon at nasaktan siya sa obvious na rejection nito sa kanya, pero bakit tila mas nasasaktan siya nang Makita niya si James na nakikipag tawanan sa ibang babae.
She needed a break.
“Pagbibigyan kita ngayon Mitch, I’ll leave you for now.” Nagmamadali siyang umalis sa lugar na iyon at umiyak sa hotel roon niya.
-
Singapore Grand prix, tapos na iyon at alam niyang magkasama si Mitchell at si Sydney, her brother told her about it, nag aalinlangan siya kung pupuntahan ba niya si Mitch o hindi kaya tinawagan niya si James.
“Yeah?” James answered in his husky voice.
“James, honey sino ba yang kausap mo?” A woman from the background.
“Are you with someone James?” Bigla ang pag ahon ng galit sa kanya.
“Spencer?” He asked. She heard him cursed.
“Answer me James, are you with a woman?” galit siya at hindi niya itatanggi iyon. Muli niyang narinig na nagsalita ang babae na kasama ni James. Sinasabi nito na sabayan ito ni James na maligo and scrub each other’s body. Lalong nag init ang ulo niya.
“Pupuntahan ko si Mitch ngayon and I hate you James! I hate you!” Ibinagsak niya ang cellphone at dali –daling lumabas para puntahan si Mitchell.
-
“What the hell was that?”
Hindi na talaga niya maunawaan pa ang iginagawi ni Spencer, nagseselos ba ito? Pero mamaya na niya iisipin iyon, kailangan niya munang unahin si Mitchell at sabihin dito na pupuntahan ito ni Spencer. Baka kasi kung ano pa ang gawin ng huli.
-
“And where do you think you’re going Mr. Sanders? And where is that bitch?! I will kill her!”
Sa totoo lang ay hindi naman siya galit kay Mitchell o sa babaeng kasama nito, hindi na niya maunawaan pa ang sarili niya. Si Mitch ang gusto niya pero bakit ba nagkakaganito siya? Bakit ba gigil na gigil siya kay James kaya si Mitch at ang bago nitong babae ang pinag didiskitahan niya?
“Spencer, will you just stop this? You have no right to do this!”
“No Mitchell! I have the right, because I love you and you are mine first!” She blurted out, she had no idea about what she’s talking about. Parang hindi naman kasi para kay Mitchell ang mga salitang lumalabas sa bibig niya.
“I was never yours Spencer, grow up and leave me alone!” He marched out of the room.
“You can’t do this Mitchell! Get back here! I’m not done talking to you!”
Pag kaalis ni Mitchell ay saka niya narealize na hindi naman talaga ito ang gusto niyang sugurin kundi ang matalik nitong kaibigan na si James.
-
THE HARLOT IS TORN AND CONFUSED WHILE THE BEAST IS .. ERR IN BEAST MODE?
VOTE
COMMENT
RECOMMEND
THANKS A BUNCH
SPREAD THE LOVE, NOT THE LEGS
- AKNEDMARSMACHO