Slave Of The Week
CROSS
TODAY IS MY 3rd day here now.
Kahapon, matapos kong video-han yung sa CR ay umalis na kaagad ako doon, ilang minuto matapos nilang um-exit. Alam ko na may something talaga doon sa eksenang yon kaya hindi ko binura yung video na kinunan ko.
Like what I've said, I can use that video someday. Malay niyo lang, di ba? Malay lang natin ay pwede ko yong i-pam-blackmail near in the future. But for now, let's focus first about the crazy news that I've heard.
May pakiramdam kasi ako na 'ako' rin ang tinutukoy na transferee ng dalawang nag-uusap na estudyante sa abandonadong girls comfortroom kahapon. Hindi naman yon mahirap isipin at halata naman talaga.
Well, may iba pa bang pwedeng maging transferee dito maliban sa akin? As I know, ako lang dahil ako ang paboritong pagtrip-an ng mga estudyante. Kanina nga lang ay panibagong prank na naman ang inihanda nila. Hindi nga lang ako nagpa-biktima this time.
I'm sure na magiging delikado na ako bukas kaya mas nagiging maingat ako. Kung totoo nga may banta ang buhay ng isang tulad ko—dapat kong seryosohin ang sinabi ng mga student doon sa abandonadong CR. After all, there's nothing I can loose when I becareful.
Kasama ko nga pala ngayon sina Hanna at Natasha dito sa cafeteria. North part itong pinuntahan namin kung saan pawang snacks at fastfoods lang ang binebenta. Ngayon ko lang din nalaman na meron palang slogan na 'we-got-it-all-for-you' ang school na ito para sa mga estudyante.
Natasha explained to me minutes ago that this cafeteria contains five parts. The first part is the North Wing where the students and teachers buys their snacks and unhealthy foods (miryenda at midnight snacks kumbaga).
The West Wing is for the dine-in restaurants na exclusive lang for dinner (obviously). Yun ang lugar na pinuntahan namin kagabi para ma-dinner ng Japanese food. Ang East Wing naman ay para sa lunch meal. Exclusive naman yan for lunch na mag-uumpisa ng 11:00 am at matatapos ng 1:30 pm.
Ang South Wing naman ay para sa mga weapons at weapon accesories. May mga boutique din dito ng mga damit at marami pang iba. Natanaw ko iyon kagabi kasi nasa dulong bahagi na kami ng West Wing. Bibisita ako doon pag may spare time na ako.
Ang Central part ng cafeteria ay nagbubukas lang daw tuwing friday night. Bar daw kasi ang lugar na yon. Mahilig pa naman ako sa night life kaya bibisita ako doon once na nakuha ko na ang I.D. ko. That's for sure. Hindi pa ako pwede dun kasi wala pa akong level.
Only those students who reached level 15 are the only ones permitted to enter the hall. Kaya ako na wala pang I.D.? Para ko na ring sinabi na 'ako' ang pinaka-mababang nilalang dito sa school na ito once they notice that I don't have what they need.
Ugh. My life is so complicated. Tsk.
So go back to reality...
Natasha and Hanna said that there's an important event that will be held tonight. Lahat ng students sa St. Death High ay required na manood dahil—una sa lahat—importante nga talaga ang gabing ito. Pangalawa—importante ang gabing ito kasi bubunot daw ng 'slave of the night' ang Death Commission.
And yeah, they do slavary here. Tsk.
I'm afraid, I am the one who'll play that role. Masama ang pakiramdam ko sa 'slave of the week' na iyan. Kung ano-ano pa kasing ka-enchos-an ang naiisip ng school na ito. Hindi kasi kami basta ordinaryong tao lang. Hindi malayo na baka ang pangalan ko ang mabunot nila.
The time now is 7:16 pm. Hindi na kami nag dinner nina Hanna at Natasha dahil baka masira lang appetite namin kapag isa sa amin ang napili. Hindi daw ligtas ang kahit na sinong estudyante dito mapa-miyembro ka man ng Commission na iyon o mataas ang level mo bilang estudyante.
Maganda sana kung ang mabubunot sa 'slave of the week' ay 'yung mga nakakainis na babae. Those whore, slut, flirt, bitch, rude and etcetera. I am not againts men—if you're asking. Naiintindihan ko na ipinanganak na talaga silang gano'n. They're not men if they don't cheat.
Isang linggo lang naman ang itatagal ng pagiging alipin ko kung sakaling ako ang mapipili. Isang beses lang din sa isang buwan kung pumili ng slave of the week. The first Thurdsday daw of the month they will going to pick and the slavery will end by the next friday.
Sana lang, nasa panig ko ang swerte ngayon. I badly need it tonight. Ayoko namang mas lalong humirap ang misyon ko dito, ano? I don't want to be a servant!
Matapos naming makabili ng popcorn, fries at drinks nina Natasha ay nagtungo na kami sa open-field nitong school. Doon daw gaganapin ang papili kaya doon kami papunta ngayon.
"See that girl?" Tanong ni Hanna sa akin sabay nguso sa babaeng tinutukoy. Sabay pa kaming napatingin ni Natasha na biglang napa 'yay' sa hindi ko malaman na dahilan.
"What about her?" I asked, looking at the girl.
The girl is standing like a queen. Her blonde hair is braided on the top of her head like a crown. May kasama pa siyang apat na babae pero siya ang angat sa kanilang lahat.
She had this very nice body, tall and, powerful figure. She looks like a model at malinis siyang tignan. Malayo siya sa iba pang mga babae na naririto sa open field ngayon na halos punk ang mga itsura.
I can see men now eyeing her like she's a mouse on a trap. Malakas ang dating niya at ang nakaka-intimidate ang kaniyang aura. She looks very sophisticated. Just like a queen.
"Well, she's just going to be the mistress of the slave that will be pick tonight. Mag-ingat ka sa babaeng 'yan, Crisan. She's the most powerful woman here. Her name is Sumera. She's from the clan of Knight's and her level is 19."
19?
"Iwasan mong makabanggaan siya, ha?"
"Hanna was right, Crisan. She's obsessed with our Vice President since day one. Naging sila rin at nagtagal ng isang taon but after that, they broke apart. The reason? No one knows... Paniguradong kawawa niyan ang alipin niyang mapipili ngayon."
"Uhh... that's... scary?" Napipilitang sabi ko. They just smirked at me as their reply before facing the stage.
'Pansin ko lang...Bakit parang laging name-mention ang Vice President ng Death Commission na 'yan?
How badly I want to meet him in person already... 'yung curiousity ko sumusumpong na naman—aish!
"It's now already 7:30 pm. Magsisimula na." Hanna said, tugging my arm to get my attention.
Sinubuan pa niya ako ng pop-corn na medyo ikinairita ko pero hindi ko na ipinahalata. I just took a gulp from my milktea before facing the stage.
Doon ko nalang napansin na nahawi nalang bigla ang isang parte ng open field. Nasa mahigit kinse na mga estudtanteng may armband ang bigla nalang lumitaw mula sa nahawing mga tao. Medyo kinilabutan ako ng makita sila.
Shit. The members of Death Commission...
"Sila ba talaga 'yan?" Wala sa sariling tanong ko sa mga kasama ko. Nakaka-intimidate kasing lahat ang mga hindi pamilyar na estudyanteng bigla nalang sumulpot mula sa kung saan.
This open field too crowded for me to notice them. Tatlong babae lang ang kasama nila, maliban doon—lalaki na silang lahat. The first girl I've notice is the one who messed up with me on my first day here.
Ibang-iba ang itsura niya ngayon compare to the girl I saw few days ago. Hindi na siya mukhang bitch na flirt ngayon. She look very serious. So intimidating with this bored face she have.
The next girl on the other hand is a petite one. Naka-uniform din siya at naka-pusod ang unat na unat niyang buhok na para bang 'hindi' siya estudyante lang. She's wearing eye glasses that made her look smart and fierce.
'Yung pangatlo? Isang babae na 14 years old lang yata ang edad. Her black hair is kinda long, straight ito at may bangs. She look very innocent looking yet creepy. Paano ba namang hinde, eh, may dala yata siyang isang manika. Manika na babasagin at kamukhang-kamukha niya. Hindi ka ba mapapalingon pabalik?
Shit. Ang creepy nila...
The boys? All of them are beautiful. Wala kang maipipintas sa kanila. Nakita ko din nga pala doon si Mr. President. Pati siya ay nag-transform ngayon. He's wearing a black leather jacket. Siya yung pinaka-una sa mga naglalakad na para bang hari. Sinalubong pa nga siya ng apat na lalake. Those guys were kinda familiar to me.
Parang sila 'yung mga nakita ko kagabi sa West Wing. The gothic guys... Yes! They were the gothic guys—last night!
But why they're on the stage?
"HI, REAPERS!"
Isang malakas na boses ng babae ang biglang dumagundong sa buong paligid ng open field. Kasabay noon ang paglabas niya mula sa kung saan. She's holding a mic.
Biglang nagsigawan naman ang mga estudyante pagkakita sa kanya. Not the scream that they're againts her but the scream like they seems to adore her very much.
So who is this person?
"I know, I'm famous but for those who still have no idea about who I am, well... I'll introduce my self for you!" A bang of screams roared in the openfield. "My name is Aiko Magno, level 18.5, your emcee for tonight!"
A round of applaused is the only answer she got from the students.
Maging sina Hanna at Natasha ay tuwang-tuwa na makita ang babaeng nag-pakilalang emcee para ngayong gabi na nag-nga-ngalang 'Aiko'. She's like darling of the crowd here. Daig pa niya ang babaeng may crown-like-braided-hair kanina.
"Natasha, why the students here includes their level's when it come to introducing their selves?" Nagtatakang tanong ko kay Natasha, tugging her sweater. Napabaling naman siya sa akin habang patuloy na pumapalakpak sabay ngiti.
"That's the way of reapers when they're introducing their self here. Ginagawa iyon para alam ng estudyante kung sino ang binabangga niya."
Seriously?
"Once you receive your ID, Crisan—you should introduce yourself that way." Payo naman Hanna. Tinanguan ko naman agad sila saka mabilis na sinulyapan ang babaeng emcee.
Papaakyat na pala ng stage ang mga miembro ng Death Commission.
"Bakit parang... idol na idol niyo ang babaeng... emcee na 'yan?" Curious kong tanong uli. Kumunot naman kaagad ang noo ng dalawa.
Did I said something wrong?
"Her name is Aiko and call her with respect." Malamig na sabi ni Hanna.
"These students around you will kill us once they heard you! Gaga ka talaga." Panlalaki ng mga mata ni Natasha sa akin. Ganyan ba talaga nila tinatrato ang isang kaibigan sa lugar na ito?
Whatever...
"G-Ganoon ba? Eh, hehehe... Pasensya na..." kunwaring takot na takot na sabi ko. Hinila naman nila ako sa isang sulok. Patingin-tingin pa sila sa paligid na para bang napa-paranoid sila.
"Aiko is a singer. A very famous one. Reaper ka ba talaga at hindi mo siya kilala?" Nanggigigil na tanong ni Natasha. Parang gusto ko yatang ipa-ikot ang mga mata ko ngayon sa kanya. She souds like a fangirl. Isa pa...
Am I going to asked If I know her?
This bitch...
"Ah...eh...hindi ako fan ng kahit na sino... hehehe." anong klaseng sagot ba 'to? Why do I have to laugh so awkwardly?
"Nevermind. Just don't call her that again, huh? Wala ka pa namang I.D. at delikado ka." Paalala ni Hanna at nakatungong tumango ako. Hay, buhay nerd nga naman. Panay nalang ako napapahiya. Tsk.
"Aiko is like a popstar in this school. Kilala siya ng buong underground society at hindi siya katulad ng ibang babae dito. Though, medyo mahangin siya. But still, Aiko is the most sweetest girl I've ever know. Mamaya, ikukwento namin siya sa'yo." Dagdag ni Natasha. Tinanguan ko nalang siya saka muling tinignan ang stage.
As if I'm fucking interested.
The crowd is still noisy. Talagang mahal na mahal nila itong Aiko na tinutukoy ng mga kasama ko. She had this sweet voice na para bang kaya kang paikut-ikutin sa isang utos palang niya. Mukha din nga pala siyang pop star sa suot-suot niyang damit. Parang pinaliguan siya ng violet glitters sa buong katawan. Though, I must admit it suits her.
"Bakit wala pa din si Vice?" Maya-maya'y bulong ni Natasha na nasa gilid ko. Iyon bang Vice President ng Death Commission ang tinutukoy niya?
"Wala pa ba? Hindi ko siya napansin dumaan, eh..." sagot naman ni Hanna. Hindi ko na sila pinansin pa at nagmasid-masid na muna sa paligid. Kakanta muna daw si Aiko dahil hindi pa daw dumadating ang representative ng admin.
Kaya ako, humiwalay na muna ako kina Hanna at Natasha. Hindi naman siguro ako mapapansin ng dalawang 'yon sa dami ng mga tao dito. Para ngang may concert, eh.
Now Playing: Die Young by: Ke$ha
"Wala pa ba?" Girl 1.
"Wala pa." Girl 2.
"I thought, he's coming? Why he's still not here?" Girl 1.
"Ewan! 'Yan din ang sabi niya sa akin kahapon. Baka nasa abandonadong clock tower pa rin siya." Girl 2.
Where are those voice coming from?
Pinasadahan ko ng tingin ang aking paligid matapos makarinig ng mga bumubulong. Kalalabas ko lang mula sa kumpulan ng mga tao at heto, may bago na naman palang problema. Sino kaya ang tinutukoy nila?
"Are they still not done killing those intruders? Nasa stage na sina Dandreb, ah?" Girl 1.
"What's taking them so long?" Girl 2.
Intruders?
Napatingin ako sa isang Classroom na bukas pa rin ang pinto hanggang ngayon. Naka-pwesto sila hindi kalayuan sa open field kaya hindi pa din ako nakakalayo. Walang ilaw na nakabukas sa loob nito pero kitang-kita kong may nag-uusap na dalawang bulto ng babae sa loob.
At oo, naririnig ko pa rin sila kahit na malakas ang ingay sa open field. Hanggang dito ay dinig na dinig ko ang boses ni Aiko habang kumakanta. Totoo nga palang magaling siya.
Just to be honest...
"Shit. Bakit kasi ngayon pa nawalan ng teachers ang faculty natin. This is riduculous!" Dinig ko na namang reklamo ng isa sa mga babae.
Kung totoo ngang may mga intruders dito... I think, I need to get into that abandoned clock tower, ASAP. Hell—my curiousity is killing me again! Hindi ako pwedeng mag-tyaga sa mga pinag-uusapan ng dalawang babaeng 'to.
Wala akong mapapala.
Ugh. Bye Hanna. Bye Natasha. My mission first before that slave of week shit.
--
Pagdating ko sa clock tower na tinutukoy ng mga babaeng nag-uusap kanina ay agad akong nagmatyag ng patago. I'm standing beside a manggo tree na napapalibutan ng mahahabang damo. Maliwanag ang buwan ngayon pero hindi iyon sapat para maging malinaw ang paningin ko.
And yes! I came along by myself here without bringing any weapon. Reckless move—I know. Importante lang kasi itong misyon ko kaya kailangan kong sumugal, eh.
Hindi lang nga ako sigurado kung pinag-hahahanap na ako nina Natasha at Hanna ngayon. I hope not. Or maybe they not because they're busy in that event afterall. Sayang kasi ang effort na i-e-exert nila kung hahanapin pa nila ako. Hindi naman siguro ako ganun kaimportante sa kanila, ano?
'Yun nga lang...hindi maganda ang pakiramdam ko ngayong nandito na ako sa tapat ng abandonadong clocktower. This is my first time here. Nasa dulong bahagi ito ng St. Death High kung saan iilang estudyante lang ang naglalakas loob para bisitahin ito.
Sa loob ng clock tower ay kapansin-pansin ang mga ilaw ng flash light na nagmumula sa loob. Nasa ikatlong palapag ang mga iyon at palipat-lipat ang pwesto. That only means that I won't able to see the happenings inside if I will not go upstairs.
Of course—hindi ko palalagpasin ang pagkakataon kaya papasok ako sa loob kahit na hindi dapat. I don't want to missed any single important scene. I need this to enlighten myself about what had happen to my one and only friend.
Hindi ko nga lang inaasahan na pagpasok ko palang sa loob ng masukal at abandonadong clocktower ay makakakita ako kaagad ng tao. Yes, nag-uumpisa palang ako sa trabaho ko pero mahuhuli na nga agad ako?
Touché.
I gasped as a reaction for being surprised. The fate is rude to me. Kapalaran nga naman oh! Tsk!
By the way, there are two guys inside the first floor, eyeing me. Matangkad sila and they possessed huge frames. Mukhang mapapasabak yata ako, ah? Gosh, I just get caught!
I'm screwed...
"Hi?" I greeted the both of them and wave my right hand, smilling. Balak ko na sanang tumakbo palabas, hindi dahil sa takot ako sa kanila kundi dahil baka magtawag pa sila ng kasamahan. Pero bago pa ako makaporma palabas ay may dalawang malakas na bisig nalang ang biglang pumulupot sa beywang ko ng mahigpit.
My eyes widen. Medyo nabawasan ang self confidence ko na matalo ang mga lalaking ito ng walang kahirap-hirap. Nagbago na pala ako ng isip. Hindi na ako makakalaban kase nahuli na ako!
I knew it! Coming here is really a bad idea from the start! And Cross! Ngayon mo lang 'yan na-realize! Hayyy—!