guys kung my time nman kayo baka pwede pacheck ung bago kong one shot DEADLINE ung tittle romance din po siya salamat in advance mwahhhhh
chapter 29
gavin's pov
"pumasok kayo, baka makita pa kayo ni arnold diyan, ikaw lawrence sa malayo mo paparada ung sasakyan mo sa susunod na pupunta ka" nagkatitigan kami ni lawrence sa sinabi ni papa, hindi ko na kailngan tanungin kung payag na si papa samin ni lawrence, ung nakita kong ngiti niya sakin kahit alam kong my pag hihirap sa mata niya, alam kong tangap na niya kami
"tara mahal ko?" pinahiran ko ung luha ko nung nakita ko ung kamay ni lawrence na nakalahad sakin, ganito pala ung sinsabi nila na pakiramdamam na nabunutan ng tinik sa dibdib
"GAB!"
hindi ko alam kung anong ngyari sakin nun narinig ko ung boses na un authomatic na napabitiw ako sa pag kakahawak ni lawrence, kahit nakatalikod ako sa kanya alam ko na alam din ni lawrence kung sino ung tumawag sakin.
"kailngan niyong mag usap, kakausapin ko lang si papa mo" sabi ni lawrence sakin, tapos hinalikan niya ako ng marahan sa noo
pag alis ni lawrence, hinarap ko na si paul, hindi ko alam kung pano ko siya kakausapin, kung pano ko sasabihin sa kanya na okey na kami ni lawrence, na handa na akong lumaban kasama ung taong mahal ko, ayoko din kasing makasakit ng tao lalo na ngayon na sobra na ung sakit na nabigay ko kay paul.
naging mabuti sakin si paul, wala siyang ginawang masama pero kahit na anong pilit ko talgang si lawrence lang ata ung kayang mahalin ng puso ko
"tangap ko gab, masaya ako" nakaramdam ako ng sobrang awa kay paul habang hinahawi niya ung buhok ko na nakatakip sa muka ko, ung mga mata niya ang hirap titigan dahil sa luha na lumalabas, gusto kong mawala un, gusto kong alisin lahat ng sakit na un pero kung pano un ayun ang hindi ko alam
"sorry" sabi ko sabay hawak sa kamay ni paul
"wag kang mag sorry, sabi ko nga mahal kita dahil mahal kita, mahal pa din nman kita di ako sumusuko pero binibigay na kita sa taong alam kong mag papasaya sayo" pinahiran ko ung luha ni paul sa mga pisngi niya, pakiramdam ko kasi hindi bagay sakin ung mga luha na un,
"paul kaibigan mo pa din ako" sabi ko sabay tapik sa balikat ni paul
"paakap nga babe" napangiti ako nung nakita ko na naka spred ung kamay ni paul, titig na titig ako sa mga mata niya na alam mong nag hihirap
"di ako lalayo, andito lang ako sasalo palagi sayo gab"
tinanaw ko na lang si paul na naglalakad palayo, alam kong madaming mag mamahal kay paul, ung pag mamahal na hindi ko mabigay sa kanya, mabuti siyang tao kaya napakaswerte ng mamahalin niya
"babe babe pa un ah" napangiti ako nung nakita ko si lawrence na nakasandal sa gate at nakatingin sa langit, ang gwapo lang niya tignan, kung meron siguro akong camera pinicturan ko na siya
"selos ka nman?" sabi ko sabay lapit kay lawrence
"ako? sus di no" hinawakan ko ung muka ni lawrence na iniiwas niya para hindi ko makita, nakakatawa kasi kahit ung ilaw lang sa poste ung ilaw nmin ngayon kitang kita mo pa din ung pamumula ng pisngi niya
"ay kala ko selos, sandali nga matxt nga si paul ng goodn........"sabi ko sabay labas ng telepono ko sa bulsa
"akin na telepono kooooooooooooooooo" sabi ko yan habang hinahabol ko si lawrence papasok ng bahay,
ang saya pala ng ganito, parang bumalik kami sa dati, ung walang iniisip na problema kung alam ko lang na ganito ung magiging resulta ng pag luhod ko sa harapan ng papa ni lawrence sana una pa lang lumuhod na ako sa kanya
"para kayong mga bata diyan, pumasok na kayo" napahinto ako sa pag sabunot sa buhok ni lawrence nung narinig ko ung boses ni mama, ung saya na nararamdaman ko ngayon hindi ko mapaliwanag, para akong lumulutang sa saya
"siya lang po ung bata" napasmirk ako habang tinuturo ako ni lawrence
"ayan na nman yang bata mo ah, tigilan mo ako diyan" sabi ko sabay hatak kay lawrence papsok ng bahay, eto ung unang pagkakataon na papasok ulit siya sa bahay namin na tapos na lahat ng problema, tapos na nga ba? ay hindi ko alam, ang alam ko lang ngayon masaya ako
"gab, alagaan mong maige si mama mo" napatitig ako bigla kay papa nung nag salita siya, asa hapagkainan kasi kami ngayon at kumakain, kasama din nmin si lawrence na mukang nawwerduhan din sa tono ng boses ni papa, si mama nman halata mo na pinipigilan ung iyak niya
"bakit pa saan ka pupunta?" tanong ko habang kay mama ako nakatitig, nakakaramdam ako ng kakaibang takot sa dibdib ko, base kasi sa nakikita ko na reaction ng mga magulang ko, mukang my problema kami
"sa korea, mag tatago lang ako, sabi kasi ni lawrence sakin kailngan ko munang lumayo, babalik nman ako pag nalaman na ni lawrence lahat"
hindi na ako sumagot sa sinabi ni papa, para kasing un din ang gustong gawin ko ni lawrence nung naramdaman ko ung kamay niya na pumatong sa hita ko.
8pm na nung nag paalam na umuwi si lawrence kay mama at papa
"gusto mo bang ikwento sakin bakit kailngan umalis ni papa?" tanong ko kay lawrence, alam ko nman na tungkol un sa sinsabi ni papa na ninakaw daw niya sa company nila lawrence, pero para umalis pa siya at mag tago parang ang laki nman ng ginawa niya, lalo na alam ko na walang ginagawang masama si papa, mabuting tao si papa kaya napaka imposible na magawa niyang mag nakaw
"magulo pa ksi mahal ko kaya hindi ko pa masabi sayo, ang importante ngayon katulong na ako ni papa mo para malabas na natin ung totoo"
"mahal ko, si papa lang meron kami ni mama, alam kong masakit ung pag alis ni papa para kay mama kaya kung mabibilisan mo ung pag aasikaso nun pls lang gawin mo" sabi ko sabay pahiid ng luha sa mga mata ko, iniisip ko pa lang kasi na aalis si papa parang napakahirap na, pano na lang kaya kung talgang aalis na siya, pano na kami ni mama? pano pag natagalan si lawrence sa pag aasikaso nun? pano kung hindi un maayos? pano na kami
"trust me"
lawrence's pov
"ma bakit kasi hinahayaan mo si papa sa mga ginagwa niya!" naiinis kong sabi pero pinipigilan ko ung sarili ko na wag sumigaw, kahit pa ung utak at puso ko gustong gusto ng sumigaw, si papa lang nman ung dahilan kung bakit kami nag kakaganito ngayon ni gavin, kung hindi naman dahil sa kanya di sana masaya kami ngayon, kagaya ng dati
"rence alam mo nman na si papa mo nag palago ng company natin, kung hindi dahil sa kanya matagal na tayong nag hihirap" kita ko sa mga mata ni mama ung pag mamahal niya kay papa, naisip ko tuloy minahal kaya niya ung totoo kong tatay, ang alam ko lang kasi sa totoo kong tatay ay matagal na hindi nakikita ni mama, pinag hiwalay daw kasi sila ni lolo nung nalaman na dating sugarol ung totoo kong tatay
"lagi na lang ba sa pera ma? bakit ba di mo na lang hiwalayan si papa?" halos makalbo na ung buhok ko sa kaksabunot ko sa ulo, kahit kasi ako hindi ko mainti9ndihan kung bakit kailngan parusahan ni mama ung sarili niya sa taong alam nman niya na niloloko lang siya, kung pera lang naman pag uusapan alam kong marami nun si mama, kanya nga ung company na pinapatakbo ni papa ngayon
"alam kong nagmamahal ka din ngayon, kaya lam kong maiintindihan mo kung sasabihin ko sayong hindi ko kaya" napatitig ako bigla kay mama habang nakatayo siya sa harapan ko, uu nga meron ngang ngiti ung labi niya pero ung mga mata niya punong puno ng kalung kutan
"kasi mahal ko siya rence"
inakap ko na lang si mama nung biglang tumulo ung luha niya, tama nman siya kahit nman ako ilang beses ko na bang sinaktan si gavin, kahit sino siguro walang makakaintindi sa kanya kung bakit bumalik pa siya sakin, siguro kagaya ni mama mahal lang talga niya ako, at ayun ung pinakamagandang binigay ng diyos sakin ung pagmamahal ni gavin
"mahal ko" nakangiti kong tawag kay gavin nung napansin ko na nag iisa lang siyang kumakain sa canteen, inikot ko din ung paningin ko pero kahit si paul hindi ko makita, kawawa naman ung mahal ko nag iisa lang, nakakainis kasi kinailngan ko pang puntahan ung opisina ni pap apara lang malaman ko kung saan nakatira ung babae na pinag hihinalaan ko na kabit ni papa at ung tunay na kumuha ng pera
"nag alaala ako kay mama mahal ko" hinawi ko ung buhok ni gavin para makita ko ung muka niya, nakatungo lang kasi siya tapos ung boses niya parang umiiyak
"bakit anong ngayari?" tanong ko kahit pa alam ko nman ung sasagot ni gavin, 2ng linggo na din kasi simula ng umalis ung papa niya, malamang miss na miss na nila si tito glen
"gabi gabi kong naririnig na umiiyak si mama, tapos kaninang umaga hindi siya kumain, kagabi din di diya kumain, nag aalala na ako" marahan kong hinagod ung likod ni gavin para kumalma siya, hindi ko din kasi alam kung ano sasabihin ko sa kanya, lalo na wala pang linaw ung ginagawa ko, kung tutuusin nga wala pa din akong nalalaman kahit 2ng linggo na akong palihim na nag tatanong tanong sa mga kaopisina ni papa
"ikaw ba si lawrence perez? anak ni sir arnold?" sabay kaming napatingin ni gavin sa babaeng nag sasalita sa likod namin
pamilyar siya sakin pero hindi ko matandaan kung saan ko siya nakita
"ako si annie, sakin mo malalaman lahat"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- what cha thinks guys? super pangit na ba?? sorry po huh... sa lahat po na nag ppm sakin sa pag quit ko sa watty, dont worry po tatapusin ko po muna ung sinimulan ko bago ako umalis, hindi ko po kasi gawain mang iwan sa ere, sa lahat din na nag ppm n salamat at di ako snob, salamat din po kasi kinakausap niyo ako,, SALAMAT PO SA INYONG LAHAT KAHIT ANG DAMING ERRORS NG GAWA KO NAPAPATIYAGAAN NIYO PA DIN INTAYIN UNG UPDATES KO SALAMAT PO TALGA,, SORRY DIN PO KUNG PUMAPANGIT NA UNG STORY SABI KO NGA HINDI AKO MAGALING NA WRITER NA KAGAYA NG IBA EPAL LANG PO AKO DITO SA WATTY SORRY PO...
PLS DO VOTE AND COMMENT PO