Mijn naam is Sabina. Toen ik een klein meisje was, namen mijn ouders me mee naar mijn grootmoeder. Ze woonde in een klein dorpje op het platteland. Haar huisje was erg klein en er was maar één slaapkamer. Mijn grootmoeder sliep in één bed, mijn ouders sliepen in de andere en ik moest op een paar kussens op de vloer slapen.
We bleven daar een paar weken en ik had last van vreselijke nachtmerries. Elke nacht werd ik geschreeuw wakker. Mijn ouders probeerden me te kalmeren en vroegen me wat er mis was. Ik kon alleen maar zeggen dat er een man kwam die me wilde pakken.
Ik kan me de oorzaak van mijn angst nog herinneren. Elke nacht zag ik een schimmig figuur achter de gordijnen in de hoek van de kamer tevoorschijn komen. Hij was pikzwart en het enige dat ik kon onderscheiden was zijn schets. Hij was lang en behaard.
Ik keek met afgrijzen toe hoe hij met een misselijkmakende traagheid naar me toe kwam kruipen. Hij kwam naar me toe en fluisterde iets in mijn oor en net toen ik op het punt stond te gillen, zou hij een vinger tegen zijn lippen plaatsen en fluisteren: "Sush ... shush ... shush ..."
Hij martelde me elke nacht tot op het punt dat ik bang was om in slaap te vallen. Naarmate de tijd verstreek, begon hij niet alleen 's nachts te verschijnen, maar ook overdag.
Op een avond keken we allemaal tv in de woonkamer en op een gegeven moment keek ik toevallig naar links. De gordijnen trokken langzaam terug en ik zag de man daar staan en stil naar me staren. Hij hief zijn hand op, legde zijn vinger op zijn lippen en fluisterde: "Sush ... shush ... shush ..."
Ik slaakte een met afschuw vervulde kreet en vertelde mijn moeder meteen wat ik had gezien. Ze stond op en liep naar de gordijnen, trok ze heen en weer en liet me zien dat er niets was, maar natuurlijk was hij al verdwenen.
Toen de vakantie voorbij was, gingen we terug naar ons appartement in de stad en de nachtmerries stopten. Daarna zou mijn grootmoeder ons altijd komen opzoeken, dus we zijn nooit meer naar haar huisje op vacataion geweest. Naarmate de tijd verstreek, stopte ik met denken aan de man en uiteindelijk vergat ik hem helemaal.
Op een zomer, toen ik 13 was en mijn kleine broertje 5 jaar oud was, gingen we weer bij mijn oma logeren. Mijn ouders waren in de keuken, met een kopje thee met mijn grootmoeder. Ze vroegen me om mijn kleine broertje klaar te maken om naar bed te gaan. Terwijl ik een matras op de vloer aan het voorbereiden was om op te slapen, zat mijn kleine broertje op een van de bedden.
Ik merkte dat hij ongewoon stil was. Toen ik opkeek, zag ik dat hij ergens naar staarde.
"Wat is er aan de hand?", Vroeg ik hem.
Toen draaide hij zich plotseling om en keek me aan, zijn ogen wijd open van angst.
'Sabina,' zei hij terwijl hij naar de gordijnen wees. "De Shush man staat daar ..."
Onnodig te zeggen dat mijn broer en ik de nacht in de keuken sliepen en we nooit mijn grootmoeders huisje opnieuw gingen bezoeken.