| sina |
Sabah okula gitmeyip Can'ın doğum günü için hediye almaya gelmiştik. Birçok şey bakmıştık ama alacağımız şeye karar veremiyorduk.
"Ne sever hiç bilmiyorum ki." dedi Enes. Kafa sallayıp sağdaki sweatleri işaret ettim. "Böyle bir şey mi alsak? Güzel duruyorlar."
"O her şeyi beğenmez ya." dedi.
"Güzel olanını alırız o zaman."
"Güzellik göreceli bir kavram Zixuancığım."
Gülerek yavruağzı olanı elime aldım. "Nasıl?"
"Bu renk Can'a gitmez."
Başka bir renk alıp kendimden emin bir şekilde havaya kaldırdım. "Kesinlikle bu. Türkçede hangi renk oluyor hiç bilmiyorum. Peanut?"
"Ben de bilmiyorum." Kahkaha atıp küçük bedenini aldım. "Ama Can'a yakışır."
Kafa sallayıp kasaya doğru ilerlemeye başladım. Kasanın sol tarafında şapkaların olduğu bir bölüm vardı.
"Bence şapka da almalıyız. Ona çok yakışıyor." diyerek önden oraya gittim. Siyah güzel bir şapkayı alıp kafama taktım ve Enes'e döndüm. Gülümsemişti. Aynısından bir tane daha alıp kendi kafasına taktı ve yanıma geçti. Arkamızdaki aynaya dönmüştük.
"Bence bunları kendimize alalım. Bize çok yakıştı."
"Couple kıyafetleri diyorsun. En son beklediğim kişi sendin."
"Ama bak ne kadar uyumlu olduk, güzel oldu." Gülümseyerek başka bir siyah şapka aldım. "Bunu da Can'a alalım o zaman."
Kafa sallayıp kendi kafasındaki ve benim kafamdaki şapkayı çıkarıp kasaya doğru yürümeye başlamıştı. Elimdekileri de kasiyere uzatıp dağılan saçlarımı düzelttim.
Hediye işini hallettikten sonra yemek yemiştik ve okula gitmiştik. Öğle arasının bitmesine yirmi dakika vardı. Çocukların yanına çıkmıştık. Yavuz, Yasin'in aldığı tişörtü giymişti ve ceketinin önünü kapatıp duruyordu.
Enes ve ben aynı anda gülmeye başlamıştık. Diğerlerinin bununla daha önce dalga geçtiği çok belliydi ama bizimle birlikte bir kere daha gülmüşlerdi.
"Komik mi?"
"Değil mi?" dedi Enes. Yanına oturup Eray'ın kahvesinden bir yudum aldım. Yüzümü buruşturup ona döndüm. "Acı."
"Bu fit vücudu korumalıyım." deyip gülmüştü. Ata'nın bakışları saniyeler için ona kaymıştı. Aralarındaki gerginlik bitmek bilmiyordu. Neler olduğunu da anlatmıyorlardı.
"Ne aldınız?" dedi Oğuz. Cevap vereceğim sırada Enes ağzını yayarak "Sanane." demişti. İntikamını aldığı için mutluydu.
Aslı, çiğnediği sakızı patlatarak masaya doğru geliyordu. "Size iyi bir haberim var." dedi. Ellerini Enes'in omzuna koymuştu.
"Hepimize mi?" dedi Yasin.
"Hayır sınıftakilere."
"N'oldu?" dedi Eray.
"Son iki ders boşmuş." dedi ve Enes'in omzunu hafifçe sıktı. "Coğrafyacı iki hafta izinliymiş."
"Hangi hoca? Dilek mi?" dedi Eren. Aslı kafa sallamıştı. "O zaman yarın ders boş, allahım canım allahım seni çok seviyorum."
Aslı gülerek giderken Enes'in omzundaki bakışlarımı çektim. Enes gülümseyerek bana bakarken ciddi suratımla ona bakıyordum. "Ehee, boşmuş." dedi.
"Duydum." dedim.
"Ne oldu?"
"Hiç."
Kafa sallamıştı.Yüzündeki gülümseme sönmüştü. "Çıkışta sizi bekleyelim mi, erken mi gidelim?" dedi Oğuz'a.
"Siz bilirsiniz, farketmez."
Ders zili çaldığında herkes yavaşça ayaklanmaya başlamıştı. Ayağa kalkıp önden yürürken Enes de yanıma gelmişti. Kolunu omzuma attı.
***
Boş derste arka bahçeye çıkmış çimenlerin üstünde oturuyorduk. Enes kafasını dizlerime koyup uzanmıştı. Eski Eray ve Ata olsa birbirlerine sokulup yatarlardı. Şimdi ise yan yana ama aralarında 0° den daha düşük bir soğuklukla oturuyorlardı.
"Aranızda geçen meseleyi hâlâ atlatamadınız mı?" dedim. İkisinin bakışları benim üzerimdeydi. Eray bir şey demeden çimenleri izlemeye geri dönmüştü. Ata onun bir şey demediğini gördüğünde bakışlarını yavaşça yere indirmişti.
"Anlatacak mısınız?"
"Hata yaptım." dedi Ata. "Eray da uzatıyor."
"Bana bağırdın Yaren için, ilk defa."
"Özür dilerim ama yine aynı şeyi yapıyorsun. Bir kere uyardıktan sonra on kere daha aynı şeyi yapıyorsun. Bu kadar karışma Eray."
"Dilediğin özürlerin boşa olduğunu tekrar anladım şu an."
"Eray."
"Tamam Ata, boşver. Bundan sonra hiç karışmayacağım. Hiç uyarmayacağım seni. Sonra ağlayacak omuz ararsın. Keşke seni dinleseydim diyecek bir Eray arayacaksın ama olmayacak."
"Abartmıyor musun? Bunun için arkadaşlığımızı mı bitireceksin?"
"Biz ne zaman bağırdık birbirimize? Cevap, hiçbir zaman. Ama sen eski sevgilin için bana bağırmayı seçtin. Hatta bu sadece o yüzden değil. Bana karışma dedin resmen. İyi, karışmıyorum. İstediğini yap şimdi. Üç gün sonra barıştığın eski sevgilinden ayrılınca gelme yanıma."
"Ne oluyor am*na koyayım?" Enes kafasını kaldırıp ikisine bakarken ağzım açık onlara bakmaya devam ediyordum. Ne yapacağımı bilemiyordum. "Size büyü yapmışlar." dedi Enes. Oturur pozisyona geçti.
"Halledin aranızda ne varsa. Salak salak şeyler yapmayın."
"Halledecek bir şey yok." dedi Eray. Ata göz devirip ayağa kalkarken Enes "Otur şuraya." demişti. Bir kez daha göz devirip yürümeye başladığında peşinden gittim.
"Ata."
"Efendim."
"Bekle."
Adımlarını yavaşlattığında ona yetişmiştim. "Yapmayın böyle ya."
"Ben bir şey yapmıyorum. Sayısız kez özür de diledim. Affetmeyen o."
"Olaylar nasıl oldu? Baştan anlatsana."
Arkasında kalan banka oturmuştu. Yanına oturdum. Bakışları yerdeyken anlatmaya başlamıştı.
"Yaren mesaj atmıştı. Üç gündür konuşuyorduk. Eray da mesajı gördü, dedi bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun? Ben de pek önemli bir şey değil dedim. Bilmiyorum söylemek istememiştim ona. Sonra bir şey demeden oturmuştu. Bir kaç dakika sonra, Ata yine aynı şeyleri mi yaşamak istiyorsun, şu kızla daha kaç kez ayrılıp barışacaksınız, dedi. Ben de sinirlendim o an bilmiyorum. Bu kadar karışma gibi bir şey söyledim. Bağırmış olabilirim. Bir şey demeden baktı öyle bir kaç saniye. Zaten ben de neden bağırdığımı anlamamıştım. Yani çok saçma aslında ama haklı. Birbirimizin her şeyini bilirdik. Ona söylememem yanlıştı. Ve o sırf ben sevgilisini sevmedim diye kızdan ayrılmıştı. Benim böyle saçmalamama alınması doğal. Ama yapmak istememiştim."
Elimi omzuna koydum. "Düzelir aranız. Eray ve sen ne kadar uzak durabilirsiniz ki?" dedim. İç çekmişti.
"Hadi sıkma canını." Kafa sallayıp ayağa kalktı. Ardından kalkıp beraber sınıfa doğru yürümeye başladık. Enes ve Eray da gelmişti. Eray'ın gözleri kıpkırmızı duruyordu.
"Hadi gidelim biz." dedi Enes. Herkes çantasını almaya başlamıştı. Ceketimi giyip çantamı taktıktan sonra Ata'nın yanına gidip önden yürümeye başladık. Eray'ın da yanında olmak istiyordum ama Ata'nın tek kalmasını istemiyordum. Enes'in insan psikolojisinden anlama yeteneğinin olmadığını biliyordum çünkü. Eray bakışlarımla ne anlatmak istediğimi anlıyordu en azından.
***
"Önce benimkini aç." dedi Oğuz Can'a. Hediyesini uzatıp gülümsemişti. "Bu ne çirkeflik ya.." dedi Yasin. Oğuz umursamadan Can'a bakıyordu.
Can bizi gördüğünde şok olmuştu çünkü böyle bir şey beklemediği belliydi. Daha önce bir veya iki kez aynı ortamda bulunmuştuk. Aramızdan sadece Oğuz'la yakındı ama şu an herkes birbirine samimi davranıyordu. Yasin ve Kaya dışında.
Oğuz'un kutusunun içinden kar küresi çıkmıştı ve Can otuz iki diş sırıtıyordu. Oğuz'a sarılıp teşekkür ederken Yasin kenardan "Ne mana?" demişti. Hediye faslı bittiğinde sohbet etmeye başlamışlardı. Emre ve Eren önlerindeki pastayı silip süpürürken Yasin de Kaya ile atışıyordu.
"Yavuz tişörtün çok yakışmış." dedi Kaya. Yasin hemen öne atılıp "Peki bu seni ne kadar ilgilendirir?" dedi.
Kaya göz devirip önüne dönerken Yasin de aynısını yapmıştı. Enes elimi kendine çekip masanın altından tuttu. Parmaklarını elimde gezdirip oynamaya başlamıştı. Ona dönüp gülümsedim. Eren ağzına sığmayan pasta ile yüzünü buruşturup ellerimize bakarken Enes "Dön lan önüne." demişti.
Eray ve Ata arkasına yaslanmış geldiğimizden beri 'doğum günün kutlu olsun can' dışında bir şey dememişlerdi. Kaya ve Yasin yine atışmaya başladığında Yavuz ayağa kalkıp Yasin'i kaldırmıştı. "Biz gidelim artık." dedi. Eray da hemen ayağa kalkmıştı. "Ben de gideyim onlarla"
Diğerleri de teker teker kalkarken Emre, Eren ve Oğuz oturuyordu. Oğuz "Biz takılacağız biraz daha." demişti. Eren ve Emre ise pastayı yemeğe devam ediyorlardı.
"Kolk Omro." Eren dolu ağzıyla ayağa kalkarken Emre'yi de çekiştirmişti.
"Her şey için teşekkür ederim." dedi Can.
"Rica ederiz."
"Ne demek."
"Önemli değil."
"Ne zaman Kaya'yı hayatından çıkarırsan, o zaman daha mutlu olacaksın."
Kaya göz devirirken diğerleri gülüyordu. Can kafa sallayıp Yasin'e gülümsedikten sonra dışarı çıkmıştık. Enes elini omzuma atmıştı. Yürürken Eray ve Ata'ya bakıyordum. Aralarındaki soğukluk çok belli oluyordu ve bu rahatsız ediciydi.
"Eray."
Arkasını dönüp "Hm." demişti. "Naber?"
"İyi, sen?"
"Gerçekten iyi misin?"
Kafa sallayıp göz kırpmıştı. Ata iç çekip "Görüşürüz. Ben gidiyorum." dedi. Hızlı adımlarla başka yola giderken Eray arkasından bakıp önüne dönmüştü. "Niye ordan gidiyor ki?" dedi Sinan.
"Bilmiyorum." dedi Burak.
"Beyler ben de gidiyorum, görüşürüz." Eray el sallayıp koşarak Ata'nın arkasından gitmişti. Gülerek Enes'e baktım. "Ehe"
Gülerek "Tatlı olma, öperim." demişti. Tekrar "Ehe." deyip dil çıkardım. Öpmesi için uğraşmıyordum.
"Çocukların yanında bunu yaparsam ağzıma sıçarlar herhalde."
"Ehe."
"Sıçadabilirler, sorun değil ya." deyip öpmeye başlamıştı. Çok uzun tutmadan geri çekildiğinde Yasin'in büyümüş gözleri ve açık ağzı az sonra gelecek olan çığlığın habercisiydi.
"OHASHIP!"
"Daha demin öpüştü mü onlar?"
"Koduğumun malı sokak ortasında yapma bari."
"Ya am*na koyayım."
"Emre kardeşini böyle öpüyorum."
Eren koşmaya başladığında Emre de arkasından küfür ederek koşmuştu. Eren'in kahkahalarına gülüp kafa salladım.
"Yalnız daha demin öpüştük ya."
***
hadi ya enes