Er was een hele mooie jonge vrouw die er altijd van had gedroomd om model te zijn. Na het beëindigen van de universiteit, vond ze werk in de mode-industrie, modelleren van kleding voor stijl tijdschriften. Naarmate haar carrière vorderde, deed ze veel fotoshoots in verschillende exotische landen.
Op een van deze fotoshoots was ze gekoppeld aan een heel knap mannelijk model. Ze waren allebei erg aangetrokken tot elkaar en op een avond kusten ze elkaar. Al snel begon het mooie en knappe paar te daten en werden ze geleidelijk verliefd.
Na een paar jaar besloten ze te trouwen. Op de bruiloft complimenteerde iedereen hen en vertelde ze dat ze een prachtig stel hadden gemaakt. Sommige gasten zeiden dat ze er zo goed uitzagen dat hun kinderen zeker mooi zouden zijn. Het duurde niet lang of de vrouw was zwanger en het gelukkige paar verheugde zich erop een gezin te stichten en samen een geweldig leven te leiden.
Toen de baby werd geboren, was het paar echter geschokt. Het was de lelijkste baby die iemand ooit had gezien. De artsen en verpleegkundigen waren sprakeloos. Ze konden het niet eens verdragen naar de baby te kijken. De moeder en vader moesten stoppen met braken wanneer ze het verontrustende gezicht van hun zoontje te zien kregen.
Naarmate de jaren verstreken, werd de babyjongen ouder en werd zijn gezicht steeds lelijker. Zijn ogen trilden uit, zijn neus was vervormd en de huid rond zijn mond was aan het rotten. Tegen de tijd dat hij 3 jaar oud was, was hij afschuwelijk en hielden zijn ouders de kleine jongen verborgen in zijn slaapkamer. Ze lieten hem nooit het huis uit en weigerden hun familie, vrienden en buren hem ooit in de gaten te houden. Het knappe paar schaamde zich ervoor dat ze een kind hadden gekregen met zo'n afstotelijk en monsterlijk gezicht.
De spanning van het hebben van zo'n lelijk kind heeft zijn tol geëist van hun huwelijk. Het echtpaar bracht het grootste deel van hun tijd door met vechten en ruzie maken. De vrouw zat elke dag gevangen in het huis met haar afschuwelijke zoon en de ze begon haar verstand te verliezen. Wanneer ze uit het raam keek, zag ze andere kinderen vrolijk samen spelen en was ze vol wrok. Haar gestoorde geest begon moorddadige bedoelingen te ontwikkelen.
Op een dag besloot de vader dat het niet zo gezond was om zijn vrouw en zoon gezond te houden. Hij stelde voor dat ze zouden gaan picknicken in een nabijgelegen meer. Die dag reed ze naar het meer en koos een mooie plek aan de rand van een klif voor hun picknick.
Hun lelijke zoon zei dat hij naar het toilet moest gaan. De moeder zei hem om over de rand van de klif te plassen. Toen de jongen dichtbij de rand was, trok hij zijn rits naar beneden. Plots stak zijn moeder haar hand uit en duwde hem van de klif.
De vader was geschokt, maar toen ging er een vreemde blik tussen het echtpaar. Hij leek te begrijpen wat ze had gedaan. Zonder een woord te zeggen, pakten de ouders hun picknickmand en deken in en reden naar huis. Ze waren eindelijk van de lelijke jongen af. Toen hun buren hen naar hun zoon vroegen, zeiden ze eenvoudigweg dat hij was gestorven na een lange ziekte.
Een jaar later werd de vrouw opnieuw zwanger. Aanvankelijk was het paar bang dat ze zouden worden vervloekt met een andere lelijke zoon. Hun angsten bleken echter ongegrond, want toen de baby werd geboren, waren ze blij om te ontdekken dat het een mooie baby was. Het kind leek precies op haar ouders. In tegenstelling tot hun eerste kind, hielden en voedden de ouders hun kleine meisje. Ze waren zo trots op haar dat ze haar lieten zien aan hun vrienden en buren. Het gezin bracht vele gelukkige jaren samen door.
De tijd verstreek en het kleine meisje was bijna vier jaar oud, ze vertelde haar ouders dat ze voor haar verjaardag op een boottocht wilde gaan. Op de dag dat ze vier werd, reden de ouders met hun geliefde dochter naar het nabijgelegen meer. De dag was heel zonnig en ze huurden een boot en zeilden over de kalme wateren.
Ze waren in het midden van het meer toen het meisje zei: "Mama, ik moet plassen."
De moeder hielp het kleine meisje haar slipje uit te doen. Nadat ze had gecontroleerd dat niemand keek, tilde ze haar dochter op en hield haar over de rand van de boot zodat ze naar het toilet kon gaan.
Het kleine meisje keek naar haar vader en zei: "Laat mama me deze keer niet laten vallen."