A/N: Salamat sa mga Comments nyo Readers! GodBless! ;))
________________________________________________________________________
“Musta meeting?” tanong ko kay Trixie pagka pasok na pagka pasok nya ng office nya. Yeah! May sarili na syang office .. Ikaw ba naman magkaroon ng mataas na posisyon sa isang prestigious company!
“Okay naman .. Kanina ka pa ba dumating?”
“Medyo .. Lunch tayo??”
“Hindi pa ko gutom eeh, mas gusto kong mag pahinga ..” ilang araw na rin pala syang walang maayos na tulog kaka-over night.
“Tara dito .. Tabi tayo!” pinalo-palo ko pa yung sofa.
“Napapadalas ka ata dito?” tanong nya habang papalapit sakin.
“Eh diba nga nanliligaw ako?”
“Seryoso ba yun?”
“Bakit? Tingin mo naman jino-joke lang kita?”
“Alam ko namang seryoso ka ..” tapos ngumiti pa sya. Napa-ngiti na lang rin tuloy ako .. Alam nyo namang, nakaka hawa yung smile nyan! ^____^
“Umalis si Venice ..”
“Umalis?”
“Ewan ko ba .. Sabi ni Dave babalik rin naman sya ..”
“Kelan pa?” tanong nya habang umuupo sa tabi ko.
“Kaninang umaga lang.”
“Tapos na miss mo na agad?”
“Selos ka naman?” pa simple kong inunat yung kaliwa kong braso para ma akbayan sya.
“Duma-the moves ka naman!” Wag na kayong mabigla kung ganyan kami mag usap ni Trixie, wala ng hiyaan .. Kayo ba naman magkita halos araw-araw, madalas na nga rin akong ginagabi kasi sinasamahan ko pa syang mag over night dito sa office tapos hinahatid ko pa sa kanila. Sweet ko ba? Tinutupad ko lang naman yung sinabi ko kay Ven eeh, na liligawan ko sya. Kahit na ang labas, parang ginagawa ko lang syang rebound.
“Hindi nga Nathan .. Na miss mo na agad?”
“Mas na miss kita!” pero totoo, na miss ko na nga si Venice agad.
“Wala pa rin palang epekto yung ginawa kong Forget-Venice-Operation?” may naging epekto naman eeh. Nabawas-bawasan na yung nararamdaman ko sa kanya, O baka nga wala na? Pero bakit last time nung nag usap kami, ba’t kinabahan na naman ako?
“Effective kaya! Wala na kong feelings sa kanya .. Kaya nga nililigawan na kita diba?”
“Nathan, hindi bagay sayo mag sinungaling .. Okay?” Sabi ko nga eeh, kilalang-kilala nya na ko. -_____-
“Eh .. Kasi ..”
“First, Accept the fact! Check! Second, Voice out your feelings, Check! Third, Do stuffs that can keep you Busy, Check! Fourth, Try to avoid her when she wants to talk to you? Is that a check?!!”
“Iniwasan ko naman sya aaah!” minsan nga lang.
“Fine, Check! Fifth, Try to focus your full attention with the other girl?”
“Finocus ko naman sayo?”
“FULL Attention!”
“Oo na! Some lang ..”
“The rest, ayoko ng i-enumerate .. For sure naman, hindi mo rin yun lahat nagawa.” tumingin ako sa kanya, naka ngiti pa rin sya. Hindi ko tuloy mabasa kung anong iniisip nya?
“Sorry.” lang ang tanging salitang lumabas sa bibig ko, tutal rin naman tama sya. Ginawa nya lahat para matulungan ako, pero hindi ko naman sineryoso?
“So what’s your reason this time? Sa panliligaw!”
“Kelangan pa ba ng dahilan?”
“Tell me, si Venice na naman?”
“Hindi.” matipid kong sagot. Parang ayoko na ngang mag salita eeh .. Puro kasinungalingan lang naman ang nasasabi ko. =______=
“Hindi si Venice? So you did the step no.10?”
“Step no. 10?”
“Have you fall for me already?”
“Oh – That ..” hindi ko alam ang isasagot.
“So si Venice pa rin talaga ang reason? Then itigil mo na toh!”
“Haah?”
“Wag ka ng manligaw.”
“Pero Tri –”
“Alam kong basket ball player ka Nathan .. Pero sorry .. Hindi ako player na gaya mo, at lalong hindi naman ako bola para i-rebound!” napa tingin ulit ako sa kanya, hindi pa rin naaalis yung ngiti sa labi nya.
“Trixie ..”
“But I can be your best friend!” sabi nya sabay tingin sakin.
“Best friend?”
“Yup! Tsaka mo na ko ligawan .. Kapag wala ka na talagang nararamdaman.”
“Sige, kung yan ang gusto mo .. Best friend.”
“May pupuntahan pala ko. Bukas na ng gabi ang flight ..” sabi nya tsaka sya tumayo at naglakad papunta sa table nya.
“Haah? Saan?!!” syempre tumayo rin ako para sundan sya.
“Switzerland.”
“Anong gagawin mo dun?”
“As usual, Business.” Naman oooh. Dahil sa business na yan, pa mature ng pa mature mag isip tong si Trixie. Bad Trip!! Umalis na nga si Venice eeh .. Pati ba naman sya? -.-
“Ilang araw?”
“Not less than a month.”
“A month?!!”
“Why? You gonna miss me?”
“Never!”
“Uhh .. I see ..”
“Sasama ko sayo kaya imposibleng ma miss kita!” nagulat sya pero bumalik rin naman sa dati yung reaksyon nya. Mukhang hindi naniwala?
“Umuwi ka na sa inyo, puntahan mo na lang ako bukas sa airport.”
“Sige, aasikasuhin ko pa yung passport at plane ticket ko eeh.”
“Nathan naman, baka maniwala na ko sayo nyan?”
“Seryoso nga ko, sasama ko sayo.”
“Hi-hindi nga?” ang cute nya palang ma-gulat. ^____^
“Ayokong maiwan dito, paniguradong ma mi-miss lang kita ..”
“So sasama ka talaga?”
“Ang kulit mo!” lumapit pa ko sa kanya para kurutin yung pisngi nya.
“Kahit abutin pa tayo ng isang buwan dun?”
“Oo nga!”
“Sure?”
“Su –” hindi nya na ko pinatapos sa sinasabi ko at bigla ba naman akong yinakap. ^____^
Dug. Dug. Dug. Dug.
Kinakabahan ako?
Si Venice lang ang nakaka gawa ng ganito sakin aah?
“Thanks Nathan .. Best friend!”
Dug. Dug. Dug. Dug.
“No Problem .. Malakas ka sakin eeh!” naki-yakap na rin ako at hinigpitan ko pa. Okay! Parang hindi ko matatagalan na hanggang best friends lang kami. ^///^
______________________________________________________________________
#LoveLots
#Harry'sPOVForTheNextChapter ;))