MARGARITA
WHAT should I do?
"Marga? Are you listening to us?"
Napa-balikwas ako ng tayo nang tumaas ang boses ng aking boss.
"P-po?" Naka-tangang wika ko, sabay papaling-paling nang aking ulo sa mga ka-meeting ko.
"Wala ka na naman sa wisyo mo," humalukipkip ang ginoo. "Ilang araw ka nang ganyan. Ano ba'ng nangyayari sa'yo? May bumabagabag ba sa isipan mo?" At saka tumayo, at lumapit sa kinalulugaran ko.
Napatungo ako sabay yumos nang aking kamao.
Halata na ba? Ga'no ka halata? Kasalanan ni Nicolo ito kung bakit ako nagkaka-ganito ngayon. Kung hindi sana sa mga sinabi niya sakin ay sana tamang wisyo sana ako ngayon, at nakikinig sa usapan.
"Hay, naku! Kung ganyan ka rin lang naman, Margarita, mas maigi pa—na magpahinga ka nalang muna," ani ng isang organizer.
"Pahinga?" akbay ng ginoo sa akin sabay tantya ng tingin. "Good idea, Miss Mhek. Dahil holiday na next week. Sige, hahayaan muna kitang mag relax at mag unwine kasama si Becky. After a week dapat nasa matinong pag-iisip na kayo. Lalo ka na, Marga. Do you understand me?"
I just nodded and deeply sigh.
Meanwhile. Habang naglalakad ako palabas ng agency may isang lalaki agad akong natanaw sa 'di kalayuan. Nasa kabilang street siya, at may kausap na babae.
"Ang putangina sabi nagbago na! Ugh!"
Lumihis ako ng daan upang 'di niya ako makita. May short cut patungo do'n sa lugar na kung saan gusto kong mapag-isa at makapag-relax. Napag-tagumpayan ko iyong pag-tatago sa kanya, hanggang sa marating ko ang lugar na gusto ko.
"Relaxing," Mahina kong wika, at saka naupo sa silyang gawa sa bakal, at may kulay ginto na pinta. Mas gugustuhin ko pang dumito araw araw dahil sa mapayapa ang lugar. Isinandig ko ang aking likod sa sandigan ng silya, at umidlip ng ilang minuto.
Hindi ko alam kung ilang minuto ako naka-idlip. Naramdaman ko nalang na parang may humihila sa laylayan ng aking damit.
"Pst! Pst! Miss, wake up,"
Boses bata, at lalaki ito. Napa-ngiti ako nang wala sa oras nang naka-bungisngis ang bata.
"Hi?" Umayos ako ng upo, at saka ko siya kinausap na naka-ngiti parin. "How did you know this place?" I ask him immedietly.
"I have feet and eyes to walk and see this place."
"Pilosopo bata. And what is your name?"
Kumunot muna ang noo niya bago niya ako sinagot.
"My Dad said; Don't talk to the strangers."
Tumaas kilay ko sa sinabi niya.
"And also..." Sinipat niya pa ako mula ulo hanggang dulo ng pulang sapatos ko.
"Nevermind." Pagtatapos niya.
Aba! Pilosopo nga ang batang 'to. Sino kaya ang mga magulang niya?
"Arogante."
"I'm not. Sadyang 'di lang talaga kita kilala."
Marunong naman pala magtagalog ang batang 'to.
Akma niya na sana akong tatalikuran nang magtanong ulit ako.
"Anong dahilan mo, at ginising mo ako?"
"Bawal matulog sa public place. Naka-nganga ka pa. Gross!"
What!
Bakit gan'to magsalita ang batang 'to?
"Anong sabi mo—"
"Celtic? Celtic?"
Napalingon ako mula sa aking likuran nang marinig ko na may tumatawag sa bata g kausap ko. Biglang nanghina ang mga tuhod ko nang makita ko si Nicolo na papalapit sa lugar namin. Napa-titig ako ng husto sa katawan niya. May damit naman siya, pero bakit pakiramdam ko nakahubad siya? Ugh!
"Tatay mo?" Baling ko sa batang nag ngangalang, Celtic.
"Nabuhay ang puting likido niya sa loob ng bahay bata ng aking ina. Yes! He's my father."
Anak ng!
At saan niya naman nakuha o napulot ang mga pangungusap na iyon?
Nawala ang atensyon ko sa bata nang huminto si Nicolo sa harapan ko."Why are you here? Bakit 'di ka bumalik sa kotse?" Hindi niya ako inabalang lingunin dahil nakikipag-talastasan pa ito sa kanyang anak.
"Naiinip ako do'n. Iuuwi mo na ba ako sa bahay ng nanay ko?"
Tumango si Nicolo bilang sagot sa anak.
"Oo. Sunday evening kukunin kita sa kanya."
Okay. Istatwa na ako dito.
"Okay!"
Madaling kausap ang batang 'to.
"You're here?" Napansin din ako sa wakas.
"By the way, anak ko." Pakilala niya sa arogante nitong anak. "Celtic—"
"Aalis na ako," paalam ko sabay talikod sa kanila. Napa-hinto lang ako nang may humawak ng pala-pulsuhan mo. Lumingon ako sabay tingin.
"You're leaving?" Wika ng bata.
"Oo. Masikip kasi dito." Rason ko sabay pasada ng tingin kay Nicolo.
Dahil 'di nakuha ng bata ang sinabi ko, sumabat pa talaga.
"We have lots of space here."
Napa-irap ako kay Nicolo. Mayamaya ay siya na ang kumausap sa bata.
"Son? Stop asking. Tara na ihahatid na kita sa kotse."
"How about her?" Turo sakin ng bata. "Akala ko ba siya ang aalis?" Turan pa nito.
Naku! Makaka-tiris na talaga ako ng batang makulit mamaya. But I like his sense.
"Celtic? Listen to me first, okay? Ihahatid kita sa kotse tapos babalikan ko si Tita Marga mo,"
Napa-tanga ang bata sakin. "Tita Marga? Sound good. Okay!" Kibit balikat ng bata, at pumauna nang lumakad.
Bago pa tuluyang umalis si Nicolo ay may sinabi pa ito.
"Wait me here. Hahabulin talaga kita kapag umalis ka dito."
Umiwas na ako ng tingin sa kanya, at saka siya umalis kasama ang isa sa mga panganay nito.
A few minute later. Nakarinig ako ng yapak ng mga sapatos na papalapit sakin. Hindi na ako nag abala pang lingunin bagkus kilala ko na ito.
"How you find this place?" He ask me.
Napa-angat nalang ang mukha ko nang tumayo siya sa harapan ko na naka-pamulsa.
"Ang tapang ng pabango mo," Iniba ko ang usapan. "Palitan mo." Agap ko pa, at umiwas ng tingin dahil hindi ko kayang labanan ang nakakatunaw niyang mga titig sakin.
"You come with us," kunot-noo ko siya tiningnan. "With my son. He said, imbitahin raw kita na kumain sa pad ko."
"Pati ba naman bata ay gagamitin mo para lang mapalapit sakin? Bakit 'di mo yayain 'yong babaeng kaharutan mo kanina?"
"What! Anong kaharutan ang pinag-sasabi mo, Marga?"
Pekeng ngiti ang ipinakita ko sa kanya.
"'Yong kausap mo kanina! Sino pala 'yon?"
Tumaas ang kilay ko nang tumawa siya. Ginagagu ba ako ng lalaking 'to? O, nang aasar na naman sakin?
"Worse!" Mariin kong sabi sa kanya, at tumalikod para lisanin ang lugar na iyon.
"Maganda ka na sana, kinulang ka lang sa pag-intindi."
Galit akong bumaling sa kanya.
"Anong sabi mo?!"
Kalmado siyang lumapit sakin na may ngiting nakakaloko sa labi. Napa-usog ako ng kaonte ng ilang pulgada nalang ang lapit namin. Itutulak ko na sana siya nang bigla niyang hapitin ang bewang ko.
"N-nicolo!" Naka-alalay ang magkabila kong palad sa matigas niyang dibdib.
"Magka-iba ang harutan sa nag-uusap, Margarita." Naramdaman ko na kumalas ang kamay niya sa bewang ko dahilan nakalayo ako sa kanya.
"Ano na namang kagaguhan ang gagawin mo?!"
"Anong tawag sa ginagawa natin ngayon?"
"Nag-uusap! Bakit ba!?"
"Nag-uusap, right."
Teka! Anong binabalak niya? Bakit ang bilis ng lalaking 'to makalapit ulit sakin? Nagulat nalang ako nang pumulupot na naman ang braso niya sa bewang ko, at walang sabi siniilan ng mapusok na halik sa labi. Halos nawawalan na ako ng hangin dahil ni hindi niya pinakawalan ang mga labi ko.
"Umm..." Pilit ko siyang tinutulak, subalit malakas talaga siya.
Makalipas ang ilang segundo ay hingal na hingal akong pinakawalan ni Nicolo. I wanted to slap him, but he speak up.
"See? Magkaiba ang NAG-UUSAP sa NAGHAHARUTAN. Ngayon, alam mo na? O, baka naman nakukulangan ka pa sa ginawa ko, Margarita?"
Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko. Gusto ko rin magpalamon na lamang sa lupang kinatatayuan ko dahil sa kahihiyan.
"Get the room, Dad."
Halos sabay na kaming napabaling ni Nicolo sa kanang bahagi nang aming kinatatayuan na may nag-salitang bata samin.
Napalabi ako habang si Nicolo ay wala lang sa kanya ang sinabi ng anak.
"Celtic?" Tawag niya sa anak nito.
"Parental guidance is strictly advice."
Napa-tampal ako sa aking noo sabay talikod dahil sa batang iyon. Kung makapag-salita akala mo'y matanda na. Isa ka ngang Alcantara, bata ka. Lalaki kang mag kalahating dugo ng kalandian.
Alcantara Series 6: The Curse of a Playboy (R18+)