Jaelတစ္ေယာက္ဇာတ္စင္၏အေနာက္ဘက္အဝတ္လဲခန္းေလးထဲမွေနရုံျပည္႔ရုံလ်ွံျဖစ္လာေနေသာပြဲျကည့္ပရိတ္သတ္တို႔ကိုလွမ္းေခ်ာင္းျကည့္ေနရင္းစိတ္လွုပ္ရွားေနသည္။သူမဘဝတြင္ယခုလိုမ်ိုးအျကီးအက်ယ္စိတ္လွုပ္ရွားမိျခင္းမ်ိဳးေတာ္ရုံနွင့္မရွိခဲ႔။သူမ၏မ်က္နွာတြင္ခပ္ယဲ႔ယဲ႔အျပဳံးတစ္ခုကိုပန္ဆင္ထားရင္းမျကာမီအခ်ိန္အတြင္းသူမေဖ်ာ္ေျပကျကရေတာ့မည့္ဇာတ္စင္ျကီးဆီသို႕လွမ္းျကည့္ေနမိသည္။Jaelတစ္ေယာက္ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္သလိုစိတ္လဲလွုပ္ရွားေနသည္။တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲဝမ္းလဲနည္းမိသည္။သူမဒီRomeo and Juliet musicalမွာJulietအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ရန္ေရြးခ်ယ္ခံရစဥ္ကအတိုင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ႔သည္ကိုသတိရမိသည္။ထိုစဥ္တုန္းကေတာ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြတေပြ႔တစ္ပိုက္အိပ္မက္ေတြျပည့္ေနသည့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေပါ့။Julietေနရာရဖို႔သူမဘယ္ေလာက္ျကိုးစားခဲ႔ရလဲသူမသာအသိဆုံးပင္။ျကိုးစားမွုေတြအေရာင္ထင္လာခဲ႔ျပီမို႔သူမေျပာမျပတတ္ေအာင္ဝမ္းသာခဲ႔ရသည္။ေက်ာင္းတြင္းကျပေဖ်ာ္ေျဖေသာmusicalေလးသာျဖစ္ေသာ္လည္းထိုပြဲတြင္သာအေကာင္းဆုံးလုပ္ျပနုိင္ပါကသူမ၏အိပ္မက္ျဖစ္သည့္Broadwayတြင္ေဖ်ာ္ေျဖခြင့္ရသည့္တန္းဝင္အနုပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္အခြင့္အေရးရွိသည္မို႔သူမအပတ္တကုတ္ျကိုးစားခဲ႔သည္သာ။အခုေတာ့လည္းထိုျကိုးစားမွုေတြအကုန္လုံးသဲထဲေရသြန္သလိုပင္ဖခင္၏စကားတစ္ခြန္းေအာက္မွာေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ရျပီ။သူမအေနနွင့္ေနာက္သုံးရက္အတြင္းဒီနုိင္ငံမွထြက္သြားရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာနုိင္မည္ဆိုသည္မွာကလဲမေသခ်ာ။သူမအေနနွင့္ယခုအခ်ိန္အေကာင္းဆုံးကျပေဖ်ာ္ေျဖနုိင္၍သူမသိပ္ျဖစ္ခ်င္ေသာBroadwayအိပ္မက္အတြက္လမ္းစတစ္ခုကမ္းလွမ္းခံရမည္ဆိုလ်ွင္ပင္သူမလက္မခံနုိင္ေတာ့ျပီေလ။Jaelတစ္ေယာက္ရင္ထဲမွဗေလာင္ဆူေနေသာခံစားခ်က္မ်ားနွင့္အတူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်မိသည္။
"အို...အခုအခ်ိန္မွာအခြင့္အေရးမရွိေသးလဲဘာျဖစ္တုန္း။ငါတကယ္ခ်စ္တာကအနုပညာပဲ။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအနုပညာရွင္ဂီတသမားတစ္ေယာက္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားျပီးမွေတာ့ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္အေကာင္းဆုံးလုပ္ရမွာပဲ။အာရုံစိုက္ထားစမ္းJael!! နင္အခုခ်ိန္မွာလုပ္ရမွာကJulietဇာတ္ရုပ္ကိုအပိုင္နုိင္ဆုံးပုံေဖာ္ကျပရမွာပဲ။ပစၥဳပၸန္ကိုသာအာရုံစိုက္ထားစမ္းပါ"ဟုJaelတစ္ေယာက္အသက္ခပ္ျပင္းျပင္းရွဴသြင္းရင္းကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားေပးေနမိသည္။ထိုစဥ္ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကသူမေဘးတြင္ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာStacieကသူမပုခုံးေပၚလက္တင္လိုက္ျပီး
"Calm down Jael,it's ok.You got this girl"ဟုျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္နွင့္ေျပာလာသည့္အခါမွသူမ၏စိတ္တို႔အနည္းငယ္တည္ျငိမ္သြားရသည္။Stacieကိုအားယူကာျပဳံးျပလိုက္ျပီး"ေက်းဇူး"ဆိုေသာစကားတစ္ခြန္းသာျပန္ေျပာလိုက္မိသည္။ထိုစဥ္တစ္စုံတစ္ေယာက္ေအာ္လိုက္ေသာ
"မစၥDurand! ေနာက္နွစ္မိနစ္ေနရင္ထြက္ရပါေတာ့မယ္အသင့္ျပင္ထားပါ"ဟူေသာစကားသံေျကာင့္Jaelလဲအဝတ္အစားတို႔ကိုျပင္ဆင္လိုက္ျပီး "ကဲ...Stacieကိုယ့္အလွည္ေရာက္လို႔စင္ေပၚထြက္ရေတာ့မယ္။အားလုံးျပီးရင္ကိုယ္မင္းအိမ္ကိုပဲျပန္လိုက္ခဲ႔ဦးမယ္သိလား။အားလဲအားျပီဆိုေတာ့က်န္တဲ႔သုံးရက္လုံးကိုယ္တို႕Mo dao zu shiကိုဇာတ္သိမ္းထိျပီးေအာင္ဆက္ဖတ္ျကတာေပါ့။ကိုယ္ေတြဖတ္ေနတာWei Yingေလးရီလင္းသခင္ျကီးအျဖစ္ျပန္ေရာက္လာတဲ႔အပိုင္းထိပဲရွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ေလ။"
"ဒါေပါ့ဒါေပါ့...ငါတို႔အတူဇာတ္သိမ္းထိေရာက္ေအာင္ဖတ္ျကမယ္။စိတ္ခ်။နင္သာအခုေလာေလာဆယ္အေကာင္းဆုံးျကိုးစားခဲ႔"
"Okie dokie" ဤသို႔ျဖင့္Jaelတစ္ေယာက္Stacieကိုနွုတ္ဆက္ခဲ႔ရင္းအသင့္အေနအထားျပင္ကာမိမိသရုပ္ေဆာင္ရမည့္အလွည့္ကိုကန္လန္႔ကာေနာက္ကြယ္တြင္ေစာင့္ေနခဲ႔ေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
On the stage,Jael acting Romeo and Juliet musical Act 4,Juliet fake death scene.
Jaelတစ္ေယာက္အတတ္နုိင္ဆုံးစိတ္နွစ္ျပီးအေကာင္းဆုံးျကိုးစားသရုပ္ေဆာင္ကျပလာခဲ႔သည္မွာယခုဆိုလ်ွင္Act 4 ,Juliet fake death sceneသို႔ပင္ေရာက္လာျပီျဖစ္သည္။အထူးစီစဥ္ထားေသာဖန္ပုလင္းအေသးေလးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္းမိမိကိုယ္ကိုJulietဟုပင္မွတ္ယူထားကာသရုပ္ေဆာင္ေနမိသည္။
"Farewell Romeo,God knows when we shall meet again.
Come vial,what if this mixture doesn't work at all?
Shall I be married then tomorrow morning?
No,no! This shall forbid it; lie thou thee.
Oh Lord,Please give me strength"
Juliet's fake death scene၏ေျကကြဲဝမ္းနည္းဖြယ္ရာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တို႔နွင့္ျပည့္ေနေသာdialogueတို႔ကိုေျပာဆိုျပီးထိုဖန္ပုလင္းေလးထဲမွအရည္တို႔ကိုJaelတစ္ေယာက္တစ္ခ်ိဳးတည္းေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ခဏေလးအတြင္းမွာပဲသူမသည္စင္ေပၚ၌ျကိုးျပတ္သည့္စြန္နွယ္လဲျပိဳက်သြားေတာ့သည္။သူမေနာက္ဆုံးေတြးမိသည္ကသူမသရုပ္ေဆာင္ေနတာပါဆိုတာကိုပဲျဖစ္သည္။သူမကသရုပ္ေဆာင္ေနတာပဲျဖစ္သည္။ဒါျဖင့္ရင္ဘာလို့မ်ားမ်က္စိေတာင္မဖြင့္နုိင္ေအာင္ေတာင္ေခါင္းကနာက်င္ကိုက္ခဲေနရတာလဲ။သူမအခုခ်ိန္မွာခံစားရတာကအရမ္းနာက်င္သည္ဆိုသည့္နာက်င္မွုသက္သက္သာျဖစ္ေနသည္။သူမ၏နာမည္ကိုစိုးရိမ္တျကီးေအာ္ေခၚေနျကေသာအသံေတြကိုသူမျကားသည္။သို႔ေသာ္လည္းျပန္ေျဖရန္နွုတ္ခမ္းတို႔ကိုဖြင့္ဟဖို႔အားပင္မရွိ။အသံေတြကတျဖည္းျဖည္းေဝးကာေဝဝါးလာခဲ႔သည္။သည္းမခံနုိင္ေတာ့သည့္နာက်င္မွုတို႔အဆုံးမွာေတာ့Jaelတစ္ေယာက္အဆုံးမဲ႔အေမွာင္ထုျကီးထဲသို႕ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔ရေတာ့ေလသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားကိုဖြင့္လိုက္သည္နွင့္Jaelေတြးမိသည္က "ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟူ၍ပင္" သူမ၏ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွအနည္းငယ္စိုစြတ္ေနေသာခံစားမွုေျကာင့္လဲေလ်ာင္းေနရာမွထကာျကည့္မိေတာ့ေရအနည္းငယ္စိုစြတ္ေနေသာျမက္ခင္းျပင္ငယ္တစ္ခုေပၚမွာသူမလဲေလ်ာင္းေနခဲ႔ေျကာင္းသိရေတာ့သည္။
"ေနစမ္းပါဦး။ငါေနာက္ဆုံၚရွိေနခဲ႔တဲ႔ေနရာကျပဇာတ္စင္ေပၚမွာပါ။ဘယ္လိုျဖစ္ျပီးဒီေနရာကိုေရာက္ေနတာလဲ။တျခားလူေတြကေကာ? စိတ္ထဲတြင္အေတာမသတ္ေအာင္ထြက္ေပၚလာေနေသာေမးခြန္းမ်ားနွင့္အတူJaelတစ္ေယာက္စိတ္ရွဳပ္လာေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္မိမိပတ္ဝန္းက်င္ကိုေလ့လာျကည့္မိမွအနည္းငယ္ရင္းနွီးေနေသာပုံစံေျကာင့္အတန္ငယ္အက်ပ္ရုိက္သြားသည္။ဒီေနရာဒီလိုဖြဲ႔စည္းပုံစံဒီလိုခံစားခ်က္အားလုံးကသူမနွင့္ရင္းနွီးေနသေယာင္။အတန္ျကာစဥ္းစားျပီးေနာက္ရလိုက္ေသာအေျဖေျကာင့္Jaelထိတ္လန္႔သြားရသည္။
"ဒီ......ဒီေနရာကသူမငယ္စဥ္ကျပင္သစ္တြင္မိသားစုစုံစုံလင္လင္ေနခဲ႔စဥ္ကသူမတို႔စံအိမ္ျကီးတြင္သူမအျကိုက္ဆုံးေနရာတစ္ခု။သူမပူဆာလြန္း၍ျပဳျပင္ေပးခဲ႔ရသည့္ဥယ်ာဥ္ငယ္ေလး။သို႔ေပမယ့္လည္းသူမအေမဆုံးျပသည့္ေနာက္မွာပဲေဖေဖကဒီစံအိမ္ျကီးကိုေရာင္းပစ္ခဲ႔ျပီးျပင္သစ္နုိင္ငံမွလည္းထြက္ခြာလာခဲ႔သည္မဟုတ္ပါေလာ။သူမအေနနွင့္ဒီစံအိမ္ျကီးနွင့္ဒီဥယ်ာဥ္ေလး။အမွတ္တရမွန္သမ်ွတို႔ကိုနွုတ္ဆက္ထားခဲ႔ရသည္ပဲ။ယခုမူမည္သို႔ျဖစ္၍ဒီဥယ်ာဥ္ငယ္ေလးထဲသို႔သူမျပန္ေရာက္ေနပါသနည္း။သူမမသိေတာ့။အရာအားလုံးကလည္းသူမမထြက္သြားမီကအတိုင္းပင္မေျပာင္းမလဲရွိေနေသးသည္။Jaelတစ္ေယာက္စဥ္းစားရင္းေခါင္းေတြမူးေနာက္လာသည္။ထိုအခ်ိန္သူမေနာက္ေက်ာဖက္မွထြက္ေပၚလာေသာေခၚသံတစ္ခု
"Binsa" သူမေနရာတြင္ပင္ျကက္ေသေသသြားရသည္။ဒီအသံ။ဟုတ္ပါသည္။ဒီနူးညံ႔မွုေတြျပည့္ေနေသာအသံကိုသူမဘယ္လိုေမ႔လို႕ရနုိင္ပါမလဲေလ။သူမကိုBinsaဟုေခၚသူမွာလည္းတေလာကလုံးတြင္ဤအသံပိုင္ရွင္တစ္ဦးတည္းသာရွိသည္။
Jaelသည္ေက်ာက္ရုပ္လိုရပ္ေနမိရာမွေနာက္သို႔ျဖည္းညွင္းစြာလွည့္လာျပီးထိုအသံလာရာဖက္ဆီသို႔ဦးတည္လိုက္သည္။သူမ၏မ်က္ဝန္းအိမ္တြင္ေတာ့မ်က္ရည္တို႔ကျပည့္ေနခဲ႔ျပီ။အသံပိုင္ရွင္ကေတာ့သူမကိုျပဳံးျပီးျကည့္ေနသည္။
"ေမေမ "Jaelနွုတ္မွေျဖးညွင္းစြာေခၚမိသည္။မ်က္ရည္ေတြကတားဆီးမရေတာ့ျပီ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့သူမေျပးသြားလိုက္ျပီးသူမ၏အေမကိုဖက္ကာငိုမိေတာ့သည္။သူမအေနနွင့္ယခုအေျခအေနကိုအိပ္မက္ပဲျဖစ္ေနေနအမွန္တကယ္ပဲျဖစ္ေနေနဂရုမစိုက္ေတာ့။သူမေမေမနွင့္ျပန္ေတြ႔ရသျဖင့္အလြန္ေပ်ာ္ေနသည္ခံစားခ်က္တို႔ေရာျပြမ္းလ်က္စကားပင္မဆိုနုိင္ရွာ။သူမေသသြားျပီလို႔ဒီေနရာကိုေရာက္လာသလဆိုတာလဲသူမဂရုမစိုက္ေတာ့။အတန္ျကာသည့္အခ်ိန္တြင္သူမအေမ၏Binsaဟူေသာဒုတိယအျကိမ္ေခၚသံကိုျကားရမွသတိဝင္လာျပီးဖက္ထားသည္ကိုလႊတ္လိုက္မိသည္။ေမေမကသူမကိုျပဳံးျပီးျကည့္ေနသည္မွာဟိုးအရင္အတိတ္ေတြတုန္းကအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ေႏြးေထြးမွုကိုေဖာ္ေဆာင္ေသာညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မ်က္ဝန္း
တို႔နွင့္သူမ၏ေမေမ။
"Binsaသမီးေလးအရြယ္ေရာက္လာျပီပဲ။ေမေမသမီးတို႔ကိုအေစာျကီးထားခဲ႔မိတာစိတ္မေကာင္းပါဘူး။"ေမေမကသူမ၏ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကိုပြတ္သပ္ေပးရင္းစကားဆိုလာသည္။သူမဘာမွျပန္မေျပာမိေပ။
"ေမေမအခုေရာက္လာတာသမီးေလးကိုအေရးျကီးတာတစ္ခုေျပာစရာရွိလို႔ေပးစရာတစ္ခုလဲရွိတယ္။ေမေမ့မွာအခ်ိန္သိပ္မရဘူးသမီး။သမီးအေနနဲ႔ေတာ့ဒီအေျခအေနဟာပုံမွန္မဟုတ္္မွန္းသတိထားမိတယ္မွတ္လားဟင္?သူမအေမ၏ေမးခြန္းကိုJaelတစ္ေယာက္ေခါင္းျငိမ့္ျပီးသာေျဖလိုက္သည္။သူမအေနနွင့္လည္းေမေမ့ကိုေတြ႔ျပီးကတည္းကယခုအေျခအေနသည္ပုံမွန္မဟုတ္မွန္းသိခဲ႔လိုက္သည္။
"သမီးကအခုေသသြားျပီလားဟင္။"မဝံ႔မရဲနွင့္ေမးလာေသာသူမ၏အေမးကိုေမေမကအျပဳံးတစ္ခုနွင့္အတူအသာေခါင္းခါျပသည္။
"သမီးကလုံးဝေသသြားတာမဟုတ္ေသးပါဘူး။ဒါေပမယ့္လည္းသမီးရဲ႕ကမ႓ာကိုျပန္သြားလို႔လည္းမရေသးျပန္ဘူး။"
"ဒါျဖင့္ရင္သမီးကဘယ္ေတာ့မွျပန္ခြင့္ရမွာလဲဟင္?
"အဲ႔တာေတာ့ေမေမလည္းမသိဘူးသမီး။
Binsaအခုခ်ိန္ကစျပီးေမေမေျပာမယ့္စကားေတြကိုေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္။သမီးဟာအခုခ်ိန္ကေနစျပီးတျခားကမ႓ာတစ္ခုမွခဏတာသြားေရာက္ေနထိုင္ရမယ္။သမီးတခ်ိန္ကစိတ္ကူးယဥ္လို႔ေတြးခဲ႔တဲ႔ကမ႓ာတစ္ခုမွာေပါ့။ဘယ္ဟာျဖစ္မလဲဆိုတာေတာ့ေမေမလည္းမသိဘူး။အဲ႔ဒါကသမီးအေပၚမွာပဲမူတည္တယ္။အခုသမီးရဲ႕ညာဘက္လက္ကအစင္းရာသုံးခုကိုေတြ႔လား။?
သူမအေမ၏ေျပာသံျကားမွပဲJaelသူမ၏ညာဘက္လက္ေကာက္ဝတ္ကိုျကည့္မိေတာ့သည္။သူမ၏လက္ေကာက္ဝတ္တြင္ေတာ့အရင္ကမရွိခဲ႔ဘူးေသာနီေစြးေသာအစင္းရာသုံးခု။ရုတ္တရက္ျကည့္လ်င္ဓားနွင့္ရွထားသည့္ဒဏ္ရာလိုပင္။
"သမီးျပန္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္နီးလာရင္အဲ႔ဒီ့အစင္းရာေတြကတျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မယ္။ျပီးေတာ့သမီးရဲ႕ဆြဲျကိုးေလးအေမ့ကိုခဏေပးပါဦး။"
Jaelသူမ၏လည္ပင္းတြင္အျမဲတေစဆြဲထားေလ့ရွိေသာလျခမ္းပုံသ႑ာန္ဆြဲျကိုးေလးကိုျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္။ထိုဆြဲျကိုးေလးမွာသူမ၏ေမေမေနာက္ဆုံးေပးခဲ႔ေသာလက္ေဆာင္ျဖစ္ျပီးလျခမ္းေလး၏အတြင္းတြင္သူမ၏နာမည္Jael Binsa Durandဆိုသည္ကိုေရးထိုးထားသည္။သူမလွမ္းေပးေသာဆြဲျကိုးေလးကိုလွမ္းယူျပီးေမေမကလက္ဖဝါးနွစ္ဖက္ထဲတြင္ေခတၲအုပ္ထားလိုက္ေသာ။လက္ထဲမွျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့သူမျမင္လိုက္ရေသာအရာသည္သူမဆြဲေနျကဆြဲျကိုးေလးမဟုတ္ေတာ့ေရႊေရာင္အဆင္းနွင့္လွပေသာဆြဲျကိုးေလးတစ္ခု။ပုံစံအေနနွင့္မူHarry Potterဇာတ္ကားထဲမွTime turnerနွင့္ဆင္တူေလသည္။သူမဆြဲျကိုးေလးကိုတအံ႔တျသနွင့္ျပန္စစ္ေဆးျကည့္ေတာ့Jael Binsa Durandဆိုသည့္စာသားမ်ားကမူဆြဲျကိုးတြင္ေရးထိုးထားလ်က္ရွိေသးသည္ကိုေတြ႔ရသည္။
"ေမေမဒါက...
တအံ႔တျသေမးလာေသာသူမအေမးကိုေမေမကရယ္လိုက္ရင္း
"သမီးHarry Potterျကိုက္မွန္းေမေမသိလို႕တမင္ဒီပုံစံေျပာင္းေပးလိုက္တာ။တကယ္လည္းအစြမ္းသတၱိကအခ်ိန္ေတြကိုလိုသလိုေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္နုိင္တဲ႕time turnerပဲဆိုေတာ့ဒီဒီဇိုင္းကအေကာင္းဆုံးျဖစ္မယ္လို႔ေမေမေတြးမိလို႔ပါ။"
"သမီးေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္။ေမေမသမီးကိုtime turnerတစ္ခုေပးလိုက္တာဟာသမီးအခုခဏတာသြားေရာက္ခိုလွုံရေတာ့မယ့္ကမ႓ာမွာအသက္ရွင္ေနနုိင္ေအာင္ကယ္တင္သင့္သူေတြကိုကယ္ျပီးကူညီသင့္သူေတြကိုကူညီနုိင္ေအာင္ေပးလိုက္တာပါ။ဒီtime turnerဟာအလြန္ဆုံးတစ္လတိတိအခ်ိန္ခရီးသြားလို႔ရတယ္အတိတ္ျဖစ္ျဖစ္အနာဂတ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။တစ္ခါလွည့္တာဟာတစ္ရက္ပဲ။သမီးအေနနဲ႔ရထားတဲ႕ဒီလက္ေဆာင္ကိုေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်ေပး။အဲ႔ဒီကမ႓ာမွာခဏတာေနထိုင္ရင္းအခ်စ္ေတြေမတၱာေတြသစၥာေတြဆိုတာကိုေကာင္းေကာင္းျကီးသမီးနားလည္ေအာင္သင္ယူလိုက္ပါ။အခ်ိန္တန္လို႔သမီးျပန္လာရတဲ႔အခါဘဝရဲ႕အဓိပၸာယ္ကိုနားလည္ျပီးအသက္ရွင္သန္ရက်ိဳးနပ္ေအာင္ေနထိုင္တတ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါေစ။တစ္ပါးသူေတြအေပၚစိတ္ေကာင္းနွလုံးေကာင္းပိုထားတတ္လာျပီးကိုယ္ခ်င္းစာတရားအစစ္ကိုသင္ယူနုိင္ပါေစသမီး။သမီးေလးအတြက္အေမအျမဲတမ္းရွိေနပါတယ္။သမီးမျမင္နုိင္ေပမယ့္ေပါ့။"
ထိုစကားေတြကိုေျပာဆိုျပီးေနာက္မွာေတာ့သူမအေမသည္သူမကိုရုတ္တရက္ရင္ခြင္ထဲသို႔ေနာက္ဆုံးအျကိမ္အျဖစ္ေထြးပိုက္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ေနထိေသာျမဴနွင္းတို႔ပမာတျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။Jaelတစ္ေယာက္သူမျကားခဲ႔ရသည္ေတြကိုအခုထိမယုံနုိင္ေသး။မလွုပ္မယွက္ရပ္ေနခဲ႔ရမွာရုတ္တရက္သတိဝင္လာျပီးသူမအေမေနာက္သို႔ေသြးရူးေသြးတန္းျဖင့္ေျပးလိုက္ရန္ျကိုးစားမိသည္။သူမေျခတစ္လွမ္းလွမ္းမိသည္နွင့္မျမင္နုိင္ေသာေလဟာနယ္ထဲက်ဆင္းသြားကာသတိလစ္သြားေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jaelတစ်ယောက်ဇာတ်စင်၏အနောက်ဘက်အဝတ်လဲခန်းလေးထဲမှနေရုံပြည့်ရုံလျှံဖြစ်လာနေသောပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်တို့ကိုလှမ်းချောင်းကြည့်နေရင်းစိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။သူမဘဝတွင်ယခုလိုမျိုးအကြီးအကျယ်စိတ်လှုပ်ရှားမိခြင်းမျိုးတော်ရုံနှင့်မရှိခဲ့။သူမ၏မျက်နှာတွင်ခပ်ယဲ့ယဲ့အပြုံးတစ်ခုကိုပန်ဆင်ထားရင်းမကြာမီအချိန်အတွင်းသူမဖျော်ပြေကကြရတော့မည့်ဇာတ်စင်ကြီးဆီသို့လှမ်းကြည့်နေမိသည်။Jaelတစ်ယောက်ပျော်လဲပျော်သလိုစိတ်လဲလှုပ်ရှားနေသည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပဲဝမ်းလဲနည်းမိသည်။သူမဒီRomeo and Juliet musicalမှာJulietအဖြစ်သရုပ်ဆောင်ရန်ရွေးချယ်ခံရစဉ်ကအတိုင်းမသိပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်ကိုသတိရမိသည်။ထိုစဉ်တုန်းကတော့မျှော်လင့်ချက်တွေတပွေ့တစ်ပိုက်အိပ်မက်တွေပြည့်နေသည့်ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပေါ့။Julietနေရာရဖို့သူမဘယ်လောက်ကြိုးစားခဲ့ရလဲသူမသာအသိဆုံးပင်။ကြိုးစားမှုတွေအရောင်ထင်လာခဲ့ပြီမို့သူမပြောမပြတတ်အောင်ဝမ်းသာခဲ့ရသည်။ကျောင်းတွင်းကပြဖျော်ဖြေသောmusicalလေးသာဖြစ်သော်လည်းထိုပွဲတွင်သာအကောင်းဆုံးလုပ်ပြနိုင်ပါကသူမ၏အိပ်မက်ဖြစ်သည့်Broadwayတွင်ဖျော်ဖြေခွင့်ရသည့်တန်းဝင်အနုပညာရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်ရန်အခွင့်အရေးရှိသည်မို့သူမအပတ်တကုတ်ကြိုးစားခဲ့သည်သာ။အခုတော့လည်းထိုကြိုးစားမှုတွေအကုန်လုံးသဲထဲရေသွန်သလိုပင်ဖခင်၏စကားတစ်ခွန်းအောက်မှာပျောက်ကွယ်ခဲ့ရပြီ။သူမအနေနှင့်နောက်သုံးရက်အတွင်းဒီနိုင်ငံမှထွက်သွားရတော့မည်ဖြစ်သည်။ဘယ်အချိန်ပြန်လာနိုင်မည်ဆိုသည်မှာကလဲမသေချာ။သူမအနေနှင့်ယခုအချိန်အကောင်းဆုံးကပြဖျော်ဖြေနိုင်၍သူမသိပ်ဖြစ်ချင်သောBroadwayအိပ်မက်အတွက်လမ်းစတစ်ခုကမ်းလှမ်းခံရမည်ဆိုလျှင်ပင်သူမလက်မခံနိုင်တော့ပြီလေ။Jaelတစ်ယောက်ရင်ထဲမှဗလောင်ဆူနေသောခံစားချက်များနှင့်အတူသက်ပြင်းတစ်ချက်ချမိသည်။
"အို...အခုအချိန်မှာအခွင့်အရေးမရှိသေးလဲဘာဖြစ်တုန်း။ငါတကယ်ချစ်တာကအနုပညာပဲ။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအနုပညာရှင်ဂီတသမားတစ်ယောက်အဖြစ်သတ်မှတ်ထားပြီးမှတော့ဘယ်နေရာပဲရောက်ရောက်အကောင်းဆုံးလုပ်ရမှာပဲ။အာရုံစိုက်ထားစမ်းJael!! နင်အခုချိန်မှာလုပ်ရမှာကJulietဇာတ်ရုပ်ကိုအပိုင်နိုင်ဆုံးပုံဖော်ကပြရမှာပဲ။ပစ္စုပ္ပန်ကိုသာအာရုံစိုက်ထားစမ်းပါ"ဟုJaelတစ်ယောက်အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းရင်းကိုယ့်ကိုယ်ကိုအားပေးနေမိသည်။ထိုစဉ်ဘယ်အချိန်ကတည်းကသူမဘေးတွင်ရောက်နေမှန်းမသိသောStacieကသူမပုခုံးပေါ်လက်တင်လိုက်ပြီး
"Calm down Jael,it's ok.You got this girl"ဟုပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နှင့်ပြောလာသည့်အခါမှသူမ၏စိတ်တို့အနည်းငယ်တည်ငြိမ်သွားရသည်။Stacieကိုအားယူကာပြုံးပြလိုက်ပြီး"ကျေးဇူး"ဆိုသောစကားတစ်ခွန်းသာပြန်ပြောလိုက်မိသည်။ထိုစဉ်တစ်စုံတစ်ယောက်အော်လိုက်သော
"မစ္စDurand! နောက်နှစ်မိနစ်နေရင်ထွက်ရပါတော့မယ်အသင့်ပြင်ထားပါ"ဟူသောစကားသံကြောင့်Jaelလဲအဝတ်အစားတို့ကိုပြင်ဆင်လိုက်ပြီး "ကဲ...Stacieကိုယ့်အလှည်ရောက်လို့စင်ပေါ်ထွက်ရတော့မယ်။အားလုံးပြီးရင်ကိုယ်မင်းအိမ်ကိုပဲပြန်လိုက်ခဲ့ဦးမယ်သိလား။အားလဲအားပြီဆိုတော့ကျန်တဲ့သုံးရက်လုံးကိုယ်တို့Mo dao zu shiကိုဇာတ်သိမ်းထိပြီးအောင်ဆက်ဖတ်ကြတာပေါ့။ကိုယ်တွေဖတ်နေတာWei Yingလေးရီလင်းသခင်ကြီးအဖြစ်ပြန်ရောက်လာတဲ့အပိုင်းထိပဲရှိသေးတယ်ဆိုတော့လေ။"
"ဒါပေါ့ဒါပေါ့...ငါတို့အတူဇာတ်သိမ်းထိရောက်အောင်ဖတ်ကြမယ်။စိတ်ချ။နင်သာအခုလောလောဆယ်အကောင်းဆုံးကြိုးစားခဲ့"
"Okie dokie" ဤသို့ဖြင့်Jaelတစ်ယောက်Stacieကိုနှုတ်ဆက်ခဲ့ရင်းအသင့်အနေအထားပြင်ကာမိမိသရုပ်ဆောင်ရမည့်အလှည့်ကိုကန်လန့်ကာနောက်ကွယ်တွင်စောင့်နေခဲ့တော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
On the stage,Jael acting Romeo and Juliet musical Act 4,Juliet fake death scene.
Jaelတစ်ယောက်အတတ်နိုင်ဆုံးစိတ်နှစ်ပြီးအကောင်းဆုံးကြိုးစားသရုပ်ဆောင်ကပြလာခဲ့သည်မှာယခုဆိုလျှင်Act 4 ,Juliet fake death sceneသို့ပင်ရောက်လာပြီဖြစ်သည်။အထူးစီစဉ်ထားသောဖန်ပုလင်းအသေးလေးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်းမိမိကိုယ်ကိုJulietဟုပင်မှတ်ယူထားကာသရုပ်ဆောင်နေမိသည်။
"Farewell Romeo,God knows when we shall meet again.
Come vial,what if this mixture doesn't work at all?
Shall I be married then tomorrow morning?
No,no! This shall forbid it; lie thou thee.
Oh Lord,Please give me strength"
Juliet's fake death scene၏ကြေကွဲဝမ်းနည်းဖွယ်ရာမျှော်လင့်ချက်တို့နှင့်ပြည့်နေသောdialogueတို့ကိုပြောဆိုပြီးထိုဖန်ပုလင်းလေးထဲမှအရည်တို့ကိုJaelတစ်ယောက်တစ်ချိုးတည်းမော့သောက်ပစ်လိုက်တော့သည်။ခဏလေးအတွင်းမှာပဲသူမသည်စင်ပေါ်၌ကြိုးပြတ်သည့်စွန်နှယ်လဲပြိုကျသွားတော့သည်။သူမနောက်ဆုံးတွေးမိသည်ကသူမသရုပ်ဆောင်နေတာပါဆိုတာကိုပဲဖြစ်သည်။သူမကသရုပ်ဆောင်နေတာပဲဖြစ်သည်။ဒါဖြင့်ရင်ဘာလို့များမျက်စိတောင်မဖွင့်နိုင်အောင်တောင်ခေါင်းကနာကျင်ကိုက်ခဲနေရတာလဲ။သူမအခုချိန်မှာခံစားရတာကအရမ်းနာကျင်သည်ဆိုသည့်နာကျင်မှုသက်သက်သာဖြစ်နေသည်။သူမ၏နာမည်ကိုစိုးရိမ်တကြီးအော်ခေါ်နေကြသောအသံတွေကိုသူမကြားသည်။သို့သော်လည်းပြန်ဖြေရန်နှုတ်ခမ်းတို့ကိုဖွင့်ဟဖို့အားပင်မရှိ။အသံတွေကတဖြည်းဖြည်းဝေးကာဝေဝါးလာခဲ့သည်။သည်းမခံနိုင်တော့သည့်နာကျင်မှုတို့အဆုံးမှာတော့Jaelတစ်ယောက်အဆုံးမဲ့အမှောင်ထုကြီးထဲသို့ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရတော့လေသည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သူမ၏မျက်လုံးများကိုဖွင့်လိုက်သည်နှင့်Jaelတွေးမိသည်က "ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲဟူ၍ပင်" သူမ၏နောက်ကျောဘက်ဆီမှအနည်းငယ်စိုစွတ်နေသောခံစားမှုကြောင့်လဲလျောင်းနေရာမှထကာကြည့်မိတော့ရေအနည်းငယ်စိုစွတ်နေသောမြက်ခင်းပြင်ငယ်တစ်ခုပေါ်မှာသူမလဲလျောင်းနေခဲ့ကြောင်းသိရတော့သည်။
"နေစမ်းပါဦး။ငါနောက်ဆုံါ်ရှိနေခဲ့တဲ့နေရာကပြဇာတ်စင်ပေါ်မှာပါ။ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးဒီနေရာကိုရောက်နေတာလဲ။တခြားလူတွေကကော? စိတ်ထဲတွင်အတောမသတ်အောင်ထွက်ပေါ်လာနေသောမေးခွန်းများနှင့်အတူJaelတစ်ယောက်စိတ်ရှုပ်လာတော့သည်။ထို့နောက်မိမိပတ်ဝန်းကျင်ကိုလေ့လာကြည့်မိမှအနည်းငယ်ရင်းနှီးနေသောပုံစံကြောင့်အတန်ငယ်အကျပ်ရိုက်သွားသည်။ဒီနေရာဒီလိုဖွဲ့စည်းပုံစံဒီလိုခံစားချက်အားလုံးကသူမနှင့်ရင်းနှီးနေသယောင်။အတန်ကြာစဉ်းစားပြီးနောက်ရလိုက်သောအဖြေကြောင့်Jaelထိတ်လန့်သွားရသည်။
"ဒီ......ဒီနေရာကသူမငယ်စဉ်ကပြင်သစ်တွင်မိသားစုစုံစုံလင်လင်နေခဲ့စဉ်ကသူမတို့စံအိမ်ကြီးတွင်သူမအကြိုက်ဆုံးနေရာတစ်ခု။သူမပူဆာလွန်း၍ပြုပြင်ပေးခဲ့ရသည့်ဥယျာဉ်ငယ်လေး။သို့ပေမယ့်လည်းသူမအမေဆုံးပြသည့်နောက်မှာပဲဖေဖေကဒီစံအိမ်ကြီးကိုရောင်းပစ်ခဲ့ပြီးပြင်သစ်နိုင်ငံမှလည်းထွက်ခွာလာခဲ့သည်မဟုတ်ပါလော။သူမအနေနှင့်ဒီစံအိမ်ကြီးနှင့်ဒီဥယျာဉ်လေး။အမှတ်တရမှန်သမျှတို့ကိုနှုတ်ဆက်ထားခဲ့ရသည်ပဲ။ယခုမူမည်သို့ဖြစ်၍ဒီဥယျာဉ်ငယ်လေးထဲသို့သူမပြန်ရောက်နေပါသနည်း။သူမမသိတော့။အရာအားလုံးကလည်းသူမမထွက်သွားမီကအတိုင်းပင်မပြောင်းမလဲရှိနေသေးသည်။Jaelတစ်ယောက်စဉ်းစားရင်းခေါင်းတွေမူးနောက်လာသည်။ထိုအချိန်သူမနောက်ကျောဖက်မှထွက်ပေါ်လာသောခေါ်သံတစ်ခု
"Binsa" သူမနေရာတွင်ပင်ကြက်သေသေသွားရသည်။ဒီအသံ။ဟုတ်ပါသည်။ဒီနူးညံ့မှုတွေပြည့်နေသောအသံကိုသူမဘယ်လိုမေ့လို့ရနိုင်ပါမလဲလေ။သူမကိုBinsaဟုခေါ်သူမှာလည်းတလောကလုံးတွင်ဤအသံပိုင်ရှင်တစ်ဦးတည်းသာရှိသည်။
Jaelသည်ကျောက်ရုပ်လိုရပ်နေမိရာမှနောက်သို့ဖြည်းညှင်းစွာလှည့်လာပြီးထိုအသံလာရာဖက်ဆီသို့ဦးတည်လိုက်သည်။သူမ၏မျက်ဝန်းအိမ်တွင်တော့မျက်ရည်တို့ကပြည့်နေခဲ့ပြီ။အသံပိုင်ရှင်ကတော့သူမကိုပြုံးပြီးကြည့်နေသည်။
"မေမေ "Jaelနှုတ်မှဖြေးညှင်းစွာခေါ်မိသည်။မျက်ရည်တွေကတားဆီးမရတော့ပြီ။ထို့နောက်မှာတော့သူမပြေးသွားလိုက်ပြီးသူမ၏အမေကိုဖက်ကာငိုမိတော့သည်။သူမအနေနှင့်ယခုအခြေအနေကိုအိပ်မက်ပဲဖြစ်နေနေအမှန်တကယ်ပဲဖြစ်နေနေဂရုမစိုက်တော့။သူမမေမေနှင့်ပြန်တွေ့ရသဖြင့်အလွန်ပျော်နေသည်ခံစားချက်တို့ရောပြွမ်းလျက်စကားပင်မဆိုနိုင်ရှာ။သူမသေသွားပြီလို့ဒီနေရာကိုရောက်လာသလဆိုတာလဲသူမဂရုမစိုက်တော့။အတန်ကြာသည့်အချိန်တွင်သူမအမေ၏Binsaဟူသောဒုတိယအကြိမ်ခေါ်သံကိုကြားရမှသတိဝင်လာပြီးဖက်ထားသည်ကိုလွှတ်လိုက်မိသည်။မေမေကသူမကိုပြုံးပြီးကြည့်နေသည်မှာဟိုးအရင်အတိတ်တွေတုန်းကအတိုင်းပင်ဖြစ်သည်။နွေးထွေးမှုကိုဖော်ဆောင်သောညိုဖျော့ဖျော့မျက်ဝန်း
တို့နှင့်သူမ၏မေမေ။
"Binsaသမီးလေးအရွယ်ရောက်လာပြီပဲ။မေမေသမီးတို့ကိုအစောကြီးထားခဲ့မိတာစိတ်မကောင်းပါဘူး။"မေမေကသူမ၏ဆံနွယ်လေးများကိုပွတ်သပ်ပေးရင်းစကားဆိုလာသည်။သူမဘာမှပြန်မပြောမိပေ။
"မေမေအခုရောက်လာတာသမီးလေးကိုအရေးကြီးတာတစ်ခုပြောစရာရှိလို့ပေးစရာတစ်ခုလဲရှိတယ်။မေမေ့မှာအချိန်သိပ်မရဘူးသမီး။သမီးအနေနဲ့တော့ဒီအခြေအနေဟာပုံမှန်မဟုတ်မှန်းသတိထားမိတယ်မှတ်လားဟင်?သူမအမေ၏မေးခွန်းကိုJaelတစ်ယောက်ခေါင်းငြိမ့်ပြီးသာဖြေလိုက်သည်။သူမအနေနှင့်လည်းမေမေ့ကိုတွေ့ပြီးကတည်းကယခုအခြေအနေသည်ပုံမှန်မဟုတ်မှန်းသိခဲ့လိုက်သည်။
"သမီးကအခုသေသွားပြီလားဟင်။"မဝံ့မရဲနှင့်မေးလာသောသူမ၏အမေးကိုမေမေကအပြုံးတစ်ခုနှင့်အတူအသာခေါင်းခါပြသည်။
"သမီးကလုံးဝသေသွားတာမဟုတ်သေးပါဘူး။ဒါပေမယ့်လည်းသမီးရဲ့ကမ္ဘာကိုပြန်သွားလို့လည်းမရသေးပြန်ဘူး။"
"ဒါဖြင့်ရင်သမီးကဘယ်တော့မှပြန်ခွင့်ရမှာလဲဟင်?
"အဲ့တာတော့မေမေလည်းမသိဘူးသမီး။
Binsaအခုချိန်ကစပြီးမေမေပြောမယ့်စကားတွေကိုသေချာနားထောင်နော်။သမီးဟာအခုချိန်ကနေစပြီးတခြားကမ္ဘာတစ်ခုမှခဏတာသွားရောက်နေထိုင်ရမယ်။သမီးတချိန်ကစိတ်ကူးယဉ်လို့တွေးခဲ့တဲ့ကမ္ဘာတစ်ခုမှာပေါ့။ဘယ်ဟာဖြစ်မလဲဆိုတာတော့မေမေလည်းမသိဘူး။အဲ့ဒါကသမီးအပေါ်မှာပဲမူတည်တယ်။အခုသမီးရဲ့ညာဘက်လက်ကအစင်းရာသုံးခုကိုတွေ့လား။?
သူမအမေ၏ပြောသံကြားမှပဲJaelသူမ၏ညာဘက်လက်ကောက်ဝတ်ကိုကြည့်မိတော့သည်။သူမ၏လက်ကောက်ဝတ်တွင်တော့အရင်ကမရှိခဲ့ဘူးသောနီစွေးသောအစင်းရာသုံးခု။ရုတ်တရက်ကြည့်လျင်ဓားနှင့်ရှထားသည့်ဒဏ်ရာလိုပင်။
"သမီးပြန်ရတော့မယ့်အချိန်နီးလာရင်အဲ့ဒီ့အစင်းရာတွေကတဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားလိမ့်မယ်။ပြီးတော့သမီးရဲ့ဆွဲကြိုးလေးအမေ့ကိုခဏပေးပါဦး။"
Jaelသူမ၏လည်ပင်းတွင်အမြဲတစေဆွဲထားလေ့ရှိသောလခြမ်းပုံသဏ္ဍာန်ဆွဲကြိုးလေးကိုဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ထိုဆွဲကြိုးလေးမှာသူမ၏မေမေနောက်ဆုံးပေးခဲ့သောလက်ဆောင်ဖြစ်ပြီးလခြမ်းလေး၏အတွင်းတွင်သူမ၏နာမည်Jael Binsa Durandဆိုသည်ကိုရေးထိုးထားသည်။သူမလှမ်းပေးသောဆွဲကြိုးလေးကိုလှမ်းယူပြီးမေမေကလက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ထဲတွင်ခေတ္တအုပ်ထားလိုက်သော။လက်ထဲမှပြန်ထုတ်လိုက်တော့သူမမြင်လိုက်ရသောအရာသည်သူမဆွဲနေကြဆွဲကြိုးလေးမဟုတ်တော့ရွှေရောင်အဆင်းနှင့်လှပသောဆွဲကြိုးလေးတစ်ခု။ပုံစံအနေနှင့်မူHarry Potterဇာတ်ကားထဲမှTime turnerနှင့်ဆင်တူလေသည်။သူမဆွဲကြိုးလေးကိုတအံ့တသြနှင့်ပြန်စစ်ဆေးကြည့်တော့Jael Binsa Durandဆိုသည့်စာသားများကမူဆွဲကြိုးတွင်ရေးထိုးထားလျက်ရှိသေးသည်ကိုတွေ့ရသည်။
"မေမေဒါက...
တအံ့တသြမေးလာသောသူမအမေးကိုမေမေကရယ်လိုက်ရင်း
"သမီးHarry Potterကြိုက်မှန်းမေမေသိလို့တမင်ဒီပုံစံပြောင်းပေးလိုက်တာ။တကယ်လည်းအစွမ်းသတ္တိကအချိန်တွေကိုလိုသလိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နိုင်တဲ့time turnerပဲဆိုတော့ဒီဒီဇိုင်းကအကောင်းဆုံးဖြစ်မယ်လို့မေမေတွေးမိလို့ပါ။"
"သမီးသေချာနားထောင်နော်။မေမေသမီးကိုtime turnerတစ်ခုပေးလိုက်တာဟာသမီးအခုခဏတာသွားရောက်ခိုလှုံရတော့မယ့်ကမ္ဘာမှာအသက်ရှင်နေနိုင်အောင်ကယ်တင်သင့်သူတွေကိုကယ်ပြီးကူညီသင့်သူတွေကိုကူညီနိုင်အောင်ပေးလိုက်တာပါ။ဒီtime turnerဟာအလွန်ဆုံးတစ်လတိတိအချိန်ခရီးသွားလို့ရတယ်အတိတ်ဖြစ်ဖြစ်အနာဂတ်ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။တစ်ခါလှည့်တာဟာတစ်ရက်ပဲ။သမီးအနေနဲ့ရထားတဲ့ဒီလက်ဆောင်ကိုကောင်းကောင်းအသုံးချပေး။အဲ့ဒီကမ္ဘာမှာခဏတာနေထိုင်ရင်းအချစ်တွေမေတ္တာတွေသစ္စာတွေဆိုတာကိုကောင်းကောင်းကြီးသမီးနားလည်အောင်သင်ယူလိုက်ပါ။အချိန်တန်လို့သမီးပြန်လာရတဲ့အခါဘဝရဲ့အဓိပ္ပာယ်ကိုနားလည်ပြီးအသက်ရှင်သန်ရကျိုးနပ်အောင်နေထိုင်တတ်တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်လာပါစေ။တစ်ပါးသူတွေအပေါ်စိတ်ကောင်းနှလုံးကောင်းပိုထားတတ်လာပြီးကိုယ်ချင်းစာတရားအစစ်ကိုသင်ယူနိုင်ပါစေသမီး။သမီးလေးအတွက်အမေအမြဲတမ်းရှိနေပါတယ်။သမီးမမြင်နိုင်ပေမယ့်ပေါ့။"
ထိုစကားတွေကိုပြောဆိုပြီးနောက်မှာတော့သူမအမေသည်သူမကိုရုတ်တရက်ရင်ခွင်ထဲသို့နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ်ထွေးပိုက်လိုက်သည်။ထို့နောက်နေထိသောမြူနှင်းတို့ပမာတဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။Jaelတစ်ယောက်သူမကြားခဲ့ရသည်တွေကိုအခုထိမယုံနိုင်သေး။မလှုပ်မယှက်ရပ်နေခဲ့ရမှာရုတ်တရက်သတိဝင်လာပြီးသူမအမေနောက်သို့သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့်ပြေးလိုက်ရန်ကြိုးစားမိသည်။သူမခြေတစ်လှမ်းလှမ်းမိသည်နှင့်မမြင်နိုင်သောလေဟာနယ်ထဲကျဆင်းသွားကာသတိလစ်သွားတော့သည်။