Nakakainis! Argh, nakakainis!
Pagkatapos niya akong pigilan sa pakikipag-usap kay Zaki at tawagin niya akong stupid ng ilang beses, naiinis ako sa kanya! Pagkakataon ko nang makausap ang nobyo ko tapos ganon?
Tahimik lang ako sa byahe ni hindi ko nga siya matignan at makausap dahil naiinis ako, tagos sa buto.
"Were you still thinking about that?" I didn't answer.
"Tsk" Silence enveloped us again hanggang sa tumigil na ang kotse sa harap ng bahay. I immediately opened the car's door and got off from the car tapos padabog kong isinara ang pinto.
I walked fast, really really fast, I didn't even pay attention to my aching ankle, tiniis ko nalang ang pananakit nito. I just wanna get away from him as fast as I can.
Nakita ko ang apat sa sala na nagkakatuwaan and they saw me too, they greeted me pero wala ako sa mood para pansinin sila. I even heard there voices na kesho raw badtrip ako, and asking me what happened at anong meron sa naka-busangot kong mukha. Pero ni isa sa mga iyon ay hindi ko sinagot. I just walked straight to my room.
Mabilis na naligo at nagbihis.
I feel like I'm gonna cry!
Damn! I've had enough informations and unasked questions in my head. And what bothers me most is that I am a killer. I kill. And what was that for?
That's why I really need to talk to Zam Kinsley. If only Jyeo didn't stop me awhile ago, then I'm not thinking things!
Ngayon, bakit pakiramdam ko I really don't deserve this kind of life dahil sa mamamatay taong kagaya ko? I am not a good person to be treated like this but I'm not saying that I deserve to be treated like James's way.
Hindi ako matahimik. Hanggat hindi ko alam ang rason kung bakit ko nagagawa ang mga bagay na iyon ay hindi ako matahimik. Alam kong hindi naman mabubuting tao ang mga humahabol sa amin noon pero gusto ko pa ring malaman kung bakit marunong akong pumatay?! Like seriously?!
I really tried to get those thoughts out of my head, ginawa ko na ang mga bagay na makakapag kalma sa akin. Dahil kung patuloy ko iyon iisipin I might go crazy here.
But I think I failed from doing that, dahil ilang oras na akong naka-higa sa kama pero hindi pa rin ako dalawin ng antok. Nakatitig lang ako sa kisame. Questions, a lot of questions were stuck in my head.
Napag isipan ko nalang na lumabas at bumaba para makainom ng gatas, baka sakaling makatulong iyon para antukin man lang ako.
The hallways are lit pero sa sala hanggang kusina ay dim light lang. I walked downstairs slowly dahil sa ankle ko at hindi na ako maninibago kung meron man akong makikitang mga men in black na nasa labas sa ibat-ibang lugar na nakapalibot sa buong bahay. I haven't asked them about that pero it's obvious naman na for security, sa yaman ba naman ng Grimes. Pero parang ang OA naman na, halos isang daan kasi ang mga guwardiya mula sa gate hanggang sa labas ng pinto mansyon. Mabuti nalang at sobrang lawak ang kinatatayuan ng mansion.
Tinungo ko agad ang dining room. Takot pa rin ako sa dilim pero hindi naman masyadong madilim kaya hindi ko na binuksan ang ilaw tsaka isa pa dim light din naman, at mabilis lang ako. Kukuha lang ng gatas at sa kwarto ko na ito iinumin.
Kumuha lang ako ng baso, binuksan ang fridge na nasa harap ko at nagsalin ng gatas.
"Can't sleep?" Muntik ko nang maibuhos ang laman ng baso ko dahil sa taong nagsalita. How come I didn't notice him? How did he manage not to make a noise?
"You startled me!" I said. He's wearing a black vneck shirt at nasa pinaka-dulong upuan siya nakaupo at medyo madilim talaga sa bahaging iyon kaya hindi ko siya napansin.
And if I'm not mistaken, he's drinking alcohol, because of the bottle and a glass in front of him. Bakit ba ang hilig pumwesto sa madilim na parte ang lalaking ito? Ayaw man lang e-switch on ang ilaw.
"Tsk."
"Were you drinking?" I asked kahit obvious naman.
Hindi siya sumagot. Ganyan naman siya kapag obvious na. Bakit ko pa ba kasi tinanong. Baka sabihan na naman niya akong stupid.
"Oh okay..." naiinis pa rin ako sa kanya sa totoo lang. "Night." aalis na sana ako when he speaks.
"You still mad?"
"No."
He walked near me with a glass in his hand. Ngayon ay nasa harap ko na siya. He doesn't seem like drunk pero mapungay na ang mga mata niya.
"Why are you avoiding me then?" Naka-titig lang ako sa adonis niyang mukha. How can he maintain this gorgeosly perfect handsome face? His lips were red and looks so soft parang nang aakit itong halikan.
Napalunok ako. Crap! What do you think you're doing Ithalia?
"A-aaminin kong naiinis ako sayo but I'm not mad," shit why is my breathing became unstable?
Sa sobrang lapit namin sa isa't isa, it feels like it's hard to move and I don't know what to do. Ngayon ko lang naramdaman ang kaba. Our face were just inches apart. Nakatingin siya pababa sa akin cause he's a lot taller than me.
I looked down, ayokong salubungin ang mga mata niyang nakatingin sa akin. It's dangerous. It's intimidating. It really is. Pero hinawakan niya ang baba ko at iniangat ulit ang tingin ko. We're looking at each other again.
Sobrang higpit na ang hawak ko sa baso. Pwede ko naman siyang itulak or umatras nalang ako palayo at umalis pero bakit hindi ko magawa ang simpleng bagay na iyon?
"Why are you so tensed Watson?" He asked in that sexy husky voice. Damn it J Yeovil! You're not making me feel good!
Tumikhim muna ako before answering.
"Maybe because you're too close? Kaya layo-layo din," sinadya ko talagang mag act cool para hindi awkward. Hindi niya pinansin ang sinabi ko at nakita ko lang siyang ngumisi.
"What are you doing to me?" He asked almost a whisper.
Napakunot naman ang noo ko.
"Wala naman akong ginagawa sayo," sagot ko.
Siya nga ang lumapit sa akin at dahil don hindi ako makalayo sa kanya tapos tatanungin niya ako kung anong ginagawa ko sa kanya?
"What's with you and Kinsley? Why do you wanna talk to him that much?"
"Why are you asking me that?" bakit tanong na siya nang tanong?
"I need to know."
"It's none of your business."
"Tell me or you're not gonna get his contact?" Nanlaki naman ang mata ko dahil sa sinabi niya. No!
"You said you're going to give me his contact!" and now dumoble ang inis ko.
"I've changed my mind..." Lumayo siya sa akin. What the hell? "unless you'll tell the reason why."
"Oh come on Jyeo! Pati ba naman yon?!" he nods. What a control freak!
"For what?" I asked ano bang pakialam niya?
Instead na sagutin niya ang tanong ko ay umiling siya.
"It's up to you Watson," naglakad na siya patalikod sa akin.
"Wait!" He stopped, nilapag ko muna yung baso na hawak ko.
"Promise me you're going to give me his contact kapag sinabi ko sayo." Kasalanan ko rin kasi kung bakit hindi ko na hinanap yung numerong tumawag sa akin noon, and now it's gone. I tried searching him sa internet pero walang lumalabas. Bakit kaya?
"He's my b-boyfriend," lumunok muna ako bago nagsalita ulit "that's why I wan---" before ko pa matapos ang sasabihin ko ay naglakad na siya paalis.
What the hell? Bastos talaga ang lalaking 'yon! Kainis!
Akala ko ba interesado siyang malaman pero bakit umalis siya agad? Ang bilis talagang magbago ng isip ang moody na taong 'yon.
Kinuha ko ang baso at nilagok ang laman nito ng mabilisan. And before I knew it, it wasn't milk. It's Jyeo's glass with alcohol in it. Stupid Ithalia! Stupid! Hindi ko na rin ito napansin or naamoy man lang dahil sa inis ko. Huli na nang malasahan ko ito.
Damn!
Masuka-suka kong tinungo ang sink. Shit! That was the most disgusting drink I've ever tasted!
Gumuhit ang init sa lalamunan ko, even if tinry kong isuka ito ay hindi ko maisuka. What kind of drink is that? It doesn't even taste like a drink for human!
I've never ever tasted alcohol before. Dada didn't allow me to, dahil iba raw ang nagagawa ng alcohol kapag nasobrahan. You know he's over protective when it comes to me, pero sinunod ko lang siya noon dahil ayoko rin talaga sa alcohol.
Ngayon ko lang ito natikman. It's my first time tasting that!
Ilang beses na akong nagmumog ng tubig dahil hindi mawala sa bibig ko ang amoy at lasa nito. Argh! Maybe I'm just over reacting right now pero masisisi niyo ba ako kung ganon ang panlasa ko? And this is my first time for heaven's sake!
Oh my god! Why it feels so hot all of a sudden? Hindi naman ganoon karami ang nainom ko dahil kalahati lang ng baso iyon pero bakit feeling ko lumagok ako ng isang litrong alak? Ganon ba katapang ang alak na iyon?
Umupo muna ako. Ang init sa pakiramdam, I felt my cheeks burning. Ganito ba talaga kapag nakainom? O sadyang mababa lang talaga ang tolerance ko sa alcohol? Sinubsob ko nalang ang ulo ko sa braso kong nasa mesa. Umiikot na ang paningin ko.
"You okay?" naipikit ko ng mariin ang mata ko. Patay.
Iniangat ko ulit ang ulo ko at ngumiti kay Jyeo. Why the heck am I smiling at him?
"Of course!"
"Why are you still here?" Kumunot na ang noo niya, maybe naguguluhan na rin sa aking inaakto.
"Ano ka ba? Kasi wala ako doon. T-that's why I'm here," and then I laughed. What's funny sa sinabi ko? Damn it Ithalia Venice, act normal!
"I-ikaw bakit nandito ka pa?" Ako naman ngayon ang nagtanong. Hindi siya sumagot.
"Hoy, J Yeovil!" Tawag ko sa kanya, nahimigan ko na rin sa boses ko ang pagka tipsy.
"Where did you get this disgusting shit?" Tapos tinuro ko 'yung bote ng alak na nasa harap ko.
Narinig ko siyang nagmura. "Did you drink?" Seryoso niyang tanong.
"Unfortunately," tumayo ako at nagsimula na naman umikot ang paningin ko so kumapit ako sa mesa. Lumapit ako sa kanya.
"At kasalanan mo," he's just looking at me with that what-the-hell-are-you-saying-Watson look.
"Bakit kasi inilapag mo yung baso mo sa mesa? I thought it was the glass of milk!"
"Tsk. Stupid."
"Hey, don't call me that. You're the one who's stupid here! Sinong tao ang matinong bibili ng inuming sobrang pangit ang lasa huh?"
"It's an alcohol Watson," stating a fact.
"But it's a way way more disgusting than others! It tastes like a rotten or expired juice with horrible ingredients."
Pinitik niya ang noo ko. "But it's a way way more expensive than others because it's the best whiskey in the world." Sabi niya.
I looked at the name of the bottle and it says Nectar Whiskey Double.
"Tsk. Best whiskey your ass. Sayang lang ang pera mo."
"And why is that?"
Hindi niya ba talaga malasahan ang kapangitan? I pouted.
"Mahal nga sobrang pangit naman ang lasa, and look do I even look fine after drinking that? It feels so hot. Nakakamatay ata yan eh. It's a poisooooon!" Lasing lang ba ako or what? I saw him smiled a little!
"That whiskey has high alcohol volume Venice. It's not a drink for a woman like you. Next time---"
"Don't do stupid things..." ako na ang tumapos sa sasabihin niya.
"Nakakainis ka kasi, hindi ko tuloy napansin na mali pala yung nainom ko, but that's fine. I'll just forgive you if... you will give me his number."
"You're not giving up are you?" umiling ako.
"Zaki and I have something to talk about, and that's...really...really...important."
"Fine," ngumiti naman ako and then I hugged him.
"Thank you so much!" I don't know what I'm doing.
"You're drunk."
"Of course not, My Grimes." I whispered, my eyes are slowly closing. Hindi pa rin ako humiwalay sa yakap, it felt comfortable in his chest, why is this pillow so hard and at the same time it feels warm and smells good and I love it, until everything went black.