•32•
Andrea's POV
“H-haley?”
“You? What are you doing here?”
Okay? Anong ginagawa dito ni Haley? Tinawagan ba siya ni Breydon to come over here? Hindi. Magkasama kami ni Breydon at hindi man lang siya humawak ng phone niya.
“Where's Breydon?” hindi niya inantay na papasukin ko siya. Pumasok na siya ng kusa sa loob at dinaanan ako.
“May sakit—”
“Breydon!” bigla na lang ito sumigaw at lumapit kay Breydon na tulog. “Why is he sleeping? It's 1 PM na.” maarteng tanong niya sa akin. Umupo siya sa tabi ni Breydon.
“Bakit hindi siya pumasok?” tanong niya ulit. Eh ano ba? Sinasabi ko kanina pero puro daldal ka diyan, tss.
“May sakit siya.” yun lang ang sabi ko at OA naman ang reaction niya.
“What?! He drink a lot last night noh?!” tanong niya sa akin. Napatingin naman ako sa kanya, alam niya na nagkakasakit si Breydon pag nasobrahan sa inom?
“Ah oo.” maikli kong sagot. Hinawakan niya ang noo ni Breydon at saka ang pisngi.
“He's still hot. Aww Breydon.” nabigla ako sa sunod niyang ginawa. She carries Breydon's cheek.
Oy! Boyfriend ko yan!
“So why are you here?” bumaling sa akin ang paningin niya.
“Inaalagaan ko lang siya.” sagot ko ulit. Nangangawit na ako kakatayo dito ha.
“And why?” eh? Dapat ko bang sabihin na boyfriend ko si Breydon? Feeling ko hindi pa.
“Uh nevermind, you can go.” napatingin ulit ako sa sinabi niya. Pinapa-alis niya ba ako?
“A-ano?” tanong ko ulit. Nabingi ata ako.
“Do i need to repeat what i say? I said you can go.” ah so pinapa-alis niya na nga ako.
Hindi ako gumalaw at naka tayo lang di malayo sa kanila. “What now? Hindi ka pa aalis? Don't worry i will care Breydon na.” maarteng sabi niya at hinawakan ang kamay ni Breydon.
Teka nga? Bakit ba ganyan siya kay Breydon? Kaibigan lang naman siya diba?
“Hey?"
“A-ah oo aalis na.” bigla kong nasabi. Nagsimula na akong humakbang patungo sa pinto nitong condo. Tama ba ang gagawin ko? Iiwan ko ang boss ko sa kanya?
Malapit na sana ako sa pinto ng may marinig akong tumawag sa pangalan ko.
“A-andrea.” napatingin ulit ako sa sala nila at nakita kong gising na ang boss.
“Breydon! Your awake, are you alright?” lumapit agad si Haley sa kanya.
“H-haley? What are you doing here?” tanong nito kay Haley. Bumalik naman ako sa pwesto ko kanina na hindi malayo sa kanila.
“Hindi ka pumasok sa trabaho, kaya i go here.”
“Where is Andrea?” nilibot niya ang paningin niya sa buong condo at ng makita niya ako ay agad na lumapit ito sa akin.
“Andrea.” tawag niya ng makalapit siya, namumula pa rin ang mukha niya.
“Why are you still here?” tanong sa akin ni Haley. Hindi naman ako naka sagot. Uh? Ano? Gising na kasi si Breydon?
“Breydon why are you with her?” tanong niya naman kay Breydon.
“Inalagaan niya ako.” sagot lang ni Breydon.
“Yeah i know. Pero bakit siya? Kaibigan mo ba yan? Diba employee lang yan.” ouch, bakit parang ang sakit ng sinabi niyang employee lang ako?
“S-she's my—”
“Uh. Lumalapit ba sayo yan? Anong kailangan mo kay Breydon miss? No. May kailangan ka kay Breydon?”
“Haley stop.” may diin na sabi ni Breydon sa kanya. Ano bang sinasabi ng babaeng to?
“No Breydon! Baka may kailangan sayo yang babae na yan. Do you want mone—”
“Haley stop! She's my girlfriend.” napatingin ako kay Breydon ng hawakan niya ang kamay ko.
“WHAT?!” sigaw ni Haley. Kita ko ang gulat sa mukha niya. Ako rin naman, nagulat sa sinabi ni Breydon.
“S-she is your girlfriend?! Hell no!” sigaw niya at masamang tumingin sa akin.
“Haley that's true. We're on a relationship.” sabi ulit ni Breydon. Napahawak ako ng mahigpit sa kamay niya. Tama bang sabihin na?
“No! Empleyado lang siya! Hindi kayo pede!”
“I don't f*cking care if she is an employee or what, I love her.” tiningnan ako ni Breydon kaya napatingin rin ako sa kanya.
Ngumiti siya sa akin at ibinalik ang tingin kay Haley. “Your my friend so i trust you. Ikaw at si Nyx lang ang pagsasabihan ko nito. May tiwala ako sa inyo so please don't tell it to anybody, even in my parents.”
Naguluhan ako sa sinabi niya. B-bakit bawal sabihin?
“Promise me Haley, promise me.” feeling ko nagmamaka-awa siya kay Haley. Bumalik naman sa pagiging kalmado si Haley.
“I-i promise.” tumalikod na siya at dumeretso sa pinto bago ako bigyan ng isang masamang tingin. Umalis siya sa condo ng walang sabi-sabi.
“Andrea... My Buko.” napatingin ako kay Breydon nung tawagin niya ako. Hinarap niya ako sa kanya at hinawakan ang dalwa kong pisngi.
“Don't mind her Buko.” sabi niya habang naka tingin sa mga mata ko. Ngumiti naman ako ng pilit sa kanya.
“O-ok lang ako noh.” sabi ko sa kanya. Tinignan niya pa muna ang mukha ko bago ako yakapin.
“I love you.” emosyonal na sabi niya. Ginalaw ko naman ang kamay ko at niyakap din siya.
“I love you too.” niyakap niya ako ng mahigpit so i gave the same tight.
B-bakit?
Bakit patago ang relasyon natin, Breydon?
———
“Hindi ka pa magaling!”
“Nope I'm alright. Look i can cook.”
“Kita ko nga.” so matapos ang madramang nangyari kanina heto ngayon si Breydon at nakatayo sa harap ng kusina habang—nagluluto. Eh kung mabinat kaya yan!
“Magpahinga ka na lang. Ako na diyan.” tumayo ako sa pagkaka upo at lumapit sa kanya. I checked he's temperature at medyo ok na naman siya.
“Ano bang niluluto mo?” tanong ko sa kanya. Hindi niya man lang ako matignan dahil sa niluluto niya.
“Special Adobo for my Buko.” pina ganda niya lang yung Adobo eh.
“Magaling ka magluto?” tanong ko sa kanya. Tumingin siya sa akin at nagulat ako ng halikan niya ako sa pisngi. “Hmm yeah? I studied culinary too.” tapos balik sa pagluluto.
Bakit ba ang sweet niya? Ah!
“Ah.” yun lang nasabi ko. Ngumiti lang siya at nagpatuloy sa ginagawa. Seriously thinking, napaka swerte ko sa kanya. Look gwapo, matalino, magaling sa business, magaling kumanta, at magaling magluto. Dream Boy ika nga nila hehe.
*ring* *ring*
Napatingin ako sa phone ko na nasa bulsa ko nung umilaw ito. Nilipat ko ang tingin ko kay Breydon and gave him an excuse look. Tumango siya kaya lumayo ako ng kaunti at sinagot ang tawag.
“Hello?” unregistered number kasi.
[Hi.]
“Sino to?”
[Ian.]
“Oh Ian! Ikaw pala, bat ka napatawag?” tanong ko. Si Ian pala to, pano niya nakuha ang number ko? Ah kay Aira.
[Nothing. Hindi ka daw pumasok?] medyo naguluhan ako sa tanong niya. Paano niya nalaman na hindi ako pumasok?
“Ah hehe oo.”
[Hmm siguro may dahilan ka. I'm gonna tell you something but, i will say it to you personally.]
“Ngayon na ba? Sorry hindi ako pede eh.” ano kayang sasabihin niya?
[It's alright. Maybe tomorrow?]
“Sige.”
[Ok bye.]
“Bye.” binaba ko na ang call. Ano kayang sasabihin nun?
“Ian Lionel?”
“Ay!” napahawak ako sa puso nung may magsalita sa likod ko. “Breydon wag kang mang gulat!” inis na sabi ko kay Breydon.
“I did not. Who called you? Is it Ian?”
“Oo eh.”
“Ah ok.” nagulat ako sa reaction niya. Wala lang? Ok lang na kausap ako ni Ian?
“Hindi ka na nagseselos?” tanong ko. Aba, magic yan ah.
“Yeah.” nilapit niya ako sa kanya at hinawakan ang pisngi ko.
“I trust you. Hindi na ako magseselos sa inyo.” napangiti naman ako.
“Buti naman.” naka ngiti kong sabi. “Let's it. Gutom ka na I'm sure.” nangunot ang noo ko sa sinabi niya pero napangiti din.
Hehehe, oo nga. Kaya ayun kumain na kami ng special adobo niya and wow ha. He has a talent.
Aww My Boss.