Ang Mutya ng Section E (Book...

By eatmore2behappy

60.3M 2.3M 3.3M

Ready to say goodbye? More

eatmore2behappy
Chapter 261
Chapter 262
Chapter 263
Chapter 265
Chapter 266
Chapter 267
Chapter 268
Chapter 269
Chapter 270
Chapter 271
Chapter 272
Chapter 273
Chapter 274
Chapter 275
Chapter 276
Chapter 277
Chapter 278
Chapter 279
Chapter 280
Chapter 281
Chapter 282
Chapter 283
Chapter 284
Chapter 285
Chapter 286
Chapter 287
Chapter 288
Chapter 289
Chapter 290
Chapter 291
Chapter 292
Chapter 293
Chapter 294
Chapter 295
Chapter 296
Chapter 297
Chapter 298
Chapter 299
Chapter 300
Chapter 301
Chapter 302
Chapter 303
Chapter 304
Chapter 305
Chapter 306
Chapter 307
Chapter 308
Chapter 309
Chapter 310
Chapter 311
Chapter 312
Chapter 313
Chapter 314
Chapter 315
Chapter 316
Chapter 317
Chapter 318
Chapter 319
Chapter 320
Chapter 321
Chapter 322
Chapter 323
Chapter 324
Chapter 325
Chapter 326
Chapter 327
Chapter 328
Chapter 329
Chapter 330
Chapter 331
Chapter 332
Chapter 333
Chapter 334
Chapter 335
Chapter 336
Chapter 337
Chapter 338
Chapter 339
Chapter 340
Chapter 341
Chapter 342
Chapter 343
Chapter 344
Chapter 345
Chapter 346
Chapter 347
Chapter 348
Chapter 349
Chapter 350
Chapter 351
Chapter 352
Chapter 353
Chapter 354
Chapter 355
Chapter 356
Chapter 357
Chapter 358
Chapter 359
Chapter 360
Chapter 361
Chapter 362
Chapter 363
Chapter 364
Chapter 365
Chapter 366
Chapter 367
Chapter 368
Chapter 369
Chapter 370
Chapter 371
Chapter 372
Chapter 373
Chapter 374
Chapter 375
Chapter 376
Chapter 377
Chapter 378
Chapter 379
Chapter 380
Chapter 381
Chapter 382
Chapter 383
Chapter 384
Chapter 385
Chapter 386

Chapter 264

729K 24.5K 29.8K
By eatmore2behappy

A/N: Wew... Sa mga hindi nakakapansin. Yung past chapter ay parang flashback lang kay Keifer. Then yung chapter na to balik na sa reality pero yung timeline nito is yung time na nakita nyang hinalikan ni David si Jay-jay.






Fight & Kiss

Keifer's POV

"Keifer! Where the hell are you?"

My eyes automatically open. It was Honey's voice echoing in my head.

Pinilit kong igalaw ang ulo ko and pain immediately kicks in. Nasuntok ko ang ulo ko dahil sa sakit. Ngayon lang ako tinamaan ng alak ng ganito. Or maybe because I don't have a proper sleep.

I shook my head to remove the pain. Bumangon ako at lumapit sa pinto. Napahinto pa ko ng mapagtanto'ng wala ang pinto sa harap ko.

I forgot!

Nasa ibang kwarto nga pala ako. Iba ang angle ng kwarto nato sa kwarto ko. Minulat ko ang mata ko at hinanap ang pinto palabas.

"Keigan! I can't find Keifer!" Honey shouts.

Ang matinis at nakaka-inis na boses ng babaeng to ang bumungad sakin pagbukas ko ng pinto. Pero mas okay na to kesa naman makita ko syang umiiyak ulit.

"Can you shut your mouth?" I said in irritating tone.

She looks at me with an arch brow. "Andyan ka lang pala? Damn it! Inistorbo pa ko ng kapatid mo!"

Tinalikuran nya ko at naglakad na paalis. Pumasok naman ako sa kwarto ko. I remove my shirt and throw it away. Wala na kong paki kung saan mapunta yon.

Pati pants ko at natitirang damit hinubad ko na rin. Pumasok ako sa banyo at muntik pa kong mauntog sa pinto.

Open your eyes widely Keifer!

I place myself under the shower and turn it on. Malamig na tubig ang pinanligo ko para mahimasmasan. Kailangan kong pumasok ngayon....kailangan ko.

Fvck! I don't like what I feel right now. The weird feeling in my chest is dragging my whole body in it. Bakit hangang ngayon parang may butas pa rin ako sa dibdib?

"Jay... What have you done to me?" I said and start sobbing.

Bakit ako nagkakaganito? I'm a man I should not cry like this just because of a girl and a pain that she'd cause. Hindi dapat ganito ang nararamdaman ko.

She's ruining me. She's breaking me into pieces and the worst part is I'm letting her to do this to me. Why did I let her? Why I am letting her?

Sya lang ang nakagawa sakin nito. I never reacted like this before. Kahit kay Ella, puro galit lang naramdaman ko. Despite knowing that she never loved me.

Is this the payment of loving Jay-jay too much?

They say Watson are not allowed to fall in love, they will turn into a beast. But I'm not turning into, I'm breaking like a shuttered glass.

The pain, it's making me feel empty and numb. Ayoko ng ganitong pakiramdam. Pero kahit ganito, gusto ko pa rin syang makita. I badly wanted to see her.

She's my strength.

Without her I'm completely weak.

"I love you my Jasper Jean..."

Tinapos ko ang dilema ko at pinatay na ang shower. I grab a towel and dried myself. I walked toward my walk in closet. Humarap muna ko sa salamin at tinignan ang mga pasang gawa ng tauhan ni Clyde. It was now fading out.

My stupid cousin is a big pain in my ass. Sa totoo lang mas papasa pa syang kapatid ko kesa kay Angelo. Magka-ugali kami pagdating sa ilang bagay. Ang isa siguro sa pinagka-iba namin ang palagi nyang pag-ngiti at mababang tingin nya sa mga babae. Mas magaling din syang makisama sa ibang tao, business partners or not.

But I'll admit, sometimes I envy him for having too much confidence. Wala syang kinatatakutan. Nakuha nga nya ang position na CEO ng Watson Enterprise ng walang kahirap-hirap.

Kumuha na ko damit at nabihis. My regular white polo shirt uniform. Kapag suot ko ang damit na to pakiramdam ko normal na tao lang ako. Karaniwang istudyante, nag-aaral, nakikipag-kaibigan at nagmamahal.

Sa totoo lang matagal na kong pwedeng lumipat ng school. Ganun din si Yuri pero pinili namin nag magstay. Hindi ko alam ang dahilan nya. Inisip ko nalang na ginagawa din nya ang ginagawa ko.

Gusto ko kasing inisin si Aries. Gusto ko ipamuka sa kanya na kahit kelan hindi nya ko matatalo. Hindi hamak na mas matalino ako sa kanya at mas magaling sa sports. Balak ko sanang talunin sya. Kaso mautak ang luko, enrollment palang nilagay na nya kami sa Section E. Ang masama pa, dinamay nya si Felix.

Sinigurado din nyang babaliwalain na kami ng board members. They are fools for following Aries.

After completing my attire, I look at my own reflection.

I look miserable.

I never felt conscious about my looks until now. Hindi ako pwedeng makita ni Jay-jay ng ganito. Ayokong isipin nya na nasaktan ako ng sobra. Masasaktan din sya kapag nagkataon.

Palagi ko nalang syang nasasaktan. Ayoko ng mangyari yon. Sinubukan kong ayusin ang buhok ko but I still look the same.

Napabutong hininga ako. I look for a hair comb pero wala akong makita. I open one of the drawer to look inside. Habang naghahalungkat meron akong nakita.

It was a wallet size picture of Jay-jay. She's wearing the Sexy Santa Claus costume that she received on our Christmas Party. I print those pictures that she send to me as a souvenir for myself.

I can't stop smiling.

Yun yung mga araw na gusto ko ibalik. Because those are the days that we can be happy without risking anything.

"My Jay-jay."

I heard a loud knock on my room door. Sounds like someone want to break it.

"Kuya! Are you still there?!" Keigan said while knocking hard.

I put Jay's picture at my chest pocket. Naglakad ako pupunta don at binuksan yon.

Keigan look so stress. Magulo ang buhok at hindi pa naka-ayos ang uniform.

"Let's talk." He said.

Tinalikuran ko sya at kinuha ang bag ko sa ibabaw ng study table.

"Maybe later." Walang gana kong sagot at nilagpasan sya.

"Can you see yourself?!" He shouts but I choose to ignore him.

I continue walking until I reach Keiren's room door. I knock and waited for him to open it.

"What?" He said while rubbing his eyes.

He still wearing his pajamas. Mukang ang katok ko ang nakagising sa kanya. I can't believe Keigan didn't wake him up.

"Get ready. You're going to be late for school."

"I'm not going to school. Ayoko na pumasok." He said in a serious tone.

I glared at him. "Bakit? Pumayag ba ko? Get ready or I will make you." I command with authority.

"Sabi ni Kuya Keigan wag na daw ako pumasok. Hindi mo rin naman daw mapapansin."

I immediately look at Keigan who's walking toward us. He looks different now. He looks clean and he's wearing his uniform properly now. His hair is also properly comb. Parang naging ibang tao na sya.

"Bakit mo sinabi yon?" I ask trying to remain calm.

"Bakit hindi ba?" He answers in sarcastic tone. "You're too busy with your girl, mukang nakalimutan mo ng may kapatid ka pa."

The way he talks makes me think that he's not Keigan. Ibang-iba sya kung sumagot sakin ngayon. Kung hindi lang dahil sa muka nya iisipin ko na ibang tao sya.

He suddenly smirks. "Tingin mo ba loyal sayo yang girlfriend mo?"

I feel irritated. "What did you just said?"

"See? You can't even pay attention and this all happened because your head is occupied with your stupid thoughts about her."

"Shut the fvck up Keigan!" I shouted while clenching my fist.

"Why? Afraid to hear that you're not the only man in her life?"

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hinablot ko ang damit nya at sinandal sya sa pader. For some reason he doesn't show any fear on me unlike before. He can still smile while I'm furiously mad at him.

"Don't you dare!"

"Mahigit sampo kayong kaklase nyang lalaki. Most of them are his friend. You think none of them felt attractions to her, especially that she's the only girl in your room?" He said and smile. "...maybe they're doing something behind your back. Maybe they're fvcking her while you are busy."

"Shut up! Shut up!"

"Why don't you ask your friends? Maybe one of them already claimed her before you do." He laughs. "Maybe one of them already fvck her."

"Don't test my patience!"

He laughs again like he's an evil person. "Hindi mo matanggap? Pano pa kaya kapag lahat ng to kalokohan lang? Pano kung may plano pala ang Jay-jay na yon sa inyong lahat?" He looks at me seriously. "...baka kagagawan to ni Aries. Baka pinadala nya ang babaeng yon para sirain kayo? Para landiin kayong lahat. Ikaw naman si TANGA nagpa-uto!"

I'm trying to hold my anger. My breathing feels so heavy.

"Hindi ka talaga nya mahal, inuuto ka lang nya kagaya ng Ex mong si Ella. Gagamitin ka lang din nya."

"My Jay-jay will never do such thing!"

Hindi nya yon magagawa. Hindi sya ganong tao. Wala syang dahilan para gawin yon sakin. Hindi'ng-hindi nya yon gagawin.

"Let me guess, you're convincing yourself now that she will never do that."

I didn't say a thing.

"I knew it! Yun nga lang huli ka na. Nagawa na nya—!"

"No!"

"—naloko ka na nya!—"

"No! Stop!"

"—malamang nalandi nya na ang mga kaibigan mo!—"

"Shut up! Stop!"

"—and the next thing you know? Iba na ang nilalandi nya!"

"STOP!"

Ayokong saktan si Keigan. Hanggat maari pinipigilan kong magalit sa kanya. But I can't control it anymore. His words are making me furious. I am burning with anger.

I punch the wall beside his head. I punch it until it forms a hole. My knuckle is in pain but it's nothing compare to what I feel in my chest. Napatigil ako ng makita kong nakapikit sya at umiiyak. Nanginginig din sya sa takot.

"I'm s-s-sorry. W-whatever I said... P-p-please don't believe it. I didn't m-mean to s-say it." He said between his sobs.

Nabitawan ko sya. What is happening to Keigan? Iba ang humarap sakin kanina. Iba rin sya nung magsalita sya ng hindi maganda. At ngayon parang ibang tao na naman sya.

Ilang beses na syang nagkakaganito. Hindi ko maiintindihan ang nangyayari.

Napaupo sya sa sahig habang umiiyak. Parang takot na takot sya sakin at hindi na makagalaw. Yakap-yakap nya ang sarili.

What have I done?

Nasabunutan ko ang sarili ko. Tinignan ko si Keiren na nagkasilip samin mula sa likod ng pinto ng kwarto nya. Kita ko sa mga mata nya ang takot.

Ano bang nangyayari sakin? Hindi ko naman to ginagawa dati. Hindi naman ako ganito sa kanila.

"H-hindi ko sadya Keigan." I said and kneel down beside him.

Pinilit nyang isiksik ang sarili sa pader para lang malayo sakin. I immediately hug him. Ramdam ko ang panginginig nya. Sinusubukan din nyang itulak ako pero naging mahigpit ang yakap ko sa kanya.

"Hindi ko sinasadya yon. Maniwala ka."

"P-please... I-i will n-never do t-that again. Don't s-send me b-b-back to Dad. P-p-please... I don't w-want to be with h-him. H-h-he will hurt me a-again." He said that broke my heart.

Hanggang ngayon dala-dala nya pa rin ang takot na yon. Akala nya kapag may nagawa syang mali ibabalik ko sya kay Dad. Ilang ulit ko ng nilinaw na hindi ko gagawin yon pero may pagkakataon na parang hindi nya naiintindihan yon.

"Ssshhhh... H-hindi ko gagawin yon. Hindi kita ibibigay sa kanya. Hindi ka na nya makukuha samin." I said trying to calm him down.

"H-he will point h-h-his gun in m-my head. H-h-he will kill m-me just l-like—."

"No. No. I will never allow him to do that. I won't let him hurt you."

"I w-want Mom. I-i want h-her."

Shit!

"Keigan... Mom is gone. She was killed."

Narinig ko ang pagbalibag ni Keiren ng pinto. Alam kong nasasaktan sya kapag naririnig nya yon. Hindi na nya naranasang magkaroon ng Ina, pati Ama nawalan sya.

"Keifer!" Someone called.

It was Honey rushing toward us. Kasama nya ang mga kasambahay na tumitingin sa mga kapatid ko kapag wala ako.

"S-sir... A-ako na pong bahala kay Sir Keigan." Sabi ng isang Maid na lumapit samin.

"Help me bring him to his room." I command.

Pinagtulungan naming itayo si Keigan. Hindi ko inalis ang pagkakayakap ko sa kanya habang naglalakad papunta sa kwarto nya.

Patuloy pa rin sya sa pagbulong ng kung ano-ano. Pagdating sa kwarto nya agad namin syang inihiga at kinumutan.

His body look so vulnerable. Pakiramdam ko napapabayaan ko na nga sila. Hindi ko na sila naasikaso. Ako nalang ang meron sila pero mukang pati ako nawawala na rin sa kanila.

Nakatulog si Keigan habang hinehele sya ng Maid na tumulong sakin.

"What is your name?"

Tinignan nya ko. "Kate Kristine Joy po. Ako po yung pumalit sa dating taga-alaga ni Sir Keigan."

I nodded shortly. "T-thank you for taking care of him."

She smiled at me. I'm about to walk out of Keigan's room when I notice something. There's a few drops of blood on the floor. And now that I notice it, I look around and I saw scratches on the wall and wooden door. Gulo-gulo din ang mga gamit nya na nasa sahig.

"K-kate..." I called the Maid.

"Sir?"

"What happened here?" I ask while looking around.

Wala akong narinig na sagot mula sa kanya kaya tinignan ko sya. Napansin ko agad ang kamay nyang mahigpit na hinahawakan ng kamay ni Keigan. Nakapikit pa rin ang kapatid ko kaya nakakapag-taka na ganun ang pagkakahawak sa kanya nito.

"H-hindi ko po alam. S-siguro po makakabuti kung iwan na po natin sya para makapag-pahinga." She said. "M-mauna na po kayo Sir. Babantayan ko po muna sya."

Hindi ko gusto ang pagkakasalita nya sakin but there's something wrong. She looks begging by the way she looks at me.

I force myself to nod and leave. Paglabas ko ng kwarto si Honey ang bumungad sakin kasama pa rin ang mga Maid.

"What the hell is happening? At bakit may butas ang pader? Ikaw ba may gawa non?" Iritang tanong nya sakin.

"Honey, gusto kong maka-usap ang Maid na nasa loob at yung mga dating nag-alaga kay Keigan. Make sure that he won't know anything about it." I said and walk away.

Agad naman syang sumunod sakin. "What for? Sagutin mo muna kaya ang tanong ko."

"There's something wrong with Keigan. Habang tumatagal mas napapansin ko yon at pakiramdam ko mas lumalala pa."

"Are you saying that he's sick?"

"I can't say that for now."

Bigla nalang nya kong hinarang at pinahinto sa paglalakad.

"Ano bang pumapasok sa isip mo? You haven't talk to your brother for a while and now you're accusing him of being sick." Inis na sabi nya. "Kung kausapin mo muna kaya sya ng malaman mo kung anong problema nya."

I stared at her for a moment. She's right. Matagal na din kaming hindi nakakapag-usap ni Keigan, maybe he has a personal problem. Baka natatakot lang syang magsabi sakin.

But I'm not putting aside the idea that he's sick. Bumalik samin si Dad kasama si Keigan dati pero parang may mali na sa kanya. I try my best to show him that I will never allow someone to hurt our family again.

Unti-unti syang bumalik sa Keigan na kilala ko pero may mga pangamba sya na hindi nawawala sa isip nya.

"Maybe, I will talk to him later after school."

Pareho kaming nagpatuloy sa paglalakad. Dumiretso ako sa Dining Area. I need caffeine to wake up my senses. Kahit ito lang muna. Kailangan ko ng lakas bago ako pumasok ng school.

Pagdating don nakita ko si Keiren na nag-aalmusal. Naka-bihis na sya ng uniform at dala na rin ang bag nya.

"I thought you're not going to school." I said and grab the cup of coffee.

"I don't want to stay here. Kuya Keigan is out of his mind again."

"Keiren, don't say things like that to your Kuya." I scolded him but he ignores me. "...Do you understand?"

"I do." He said without looking at me.

Inubos ko na ang kape ko at hinintay matapos si Keiren. Ako ang maghahatid sa kanya sa school. Hindi naman ako naghintay ng matagal. Matapos uminom ng tubig ay naglakad na sya palabas ng bahay.

Sumunod ako sa kanya. Binilin ko muna si Keigan sa mga Maid. Alam kong aalis din si Honey dahil hindi naman sya pwede magtagal sa bahay.

Pinasakay ko si Keiren sa kotse at inayos ang seatbelt nya.

"I can do it." He said but I didn't let him.

Pagkatapos ayusin ang seatbelt nya dun palang ako sumakay. I start the car without saying a word.

"Kuya..." He called me. "...Is it true? Dad is a bad person?"

Napahawak ako ng mahigpit sa manibela. Ngayon nalang ulit sya nagtanong tungkol kay Dad.

"Well, he did bad things." He killed our mother.

"How about Mom? Who killed her?"

A monster.

I cleared my throat. "You're still young to understand."

He no longer says a thing until we reach his school. Hinayaan ko syang bumaba mag-isa at tinanaw nalang sya papasok ng gate.

Before I leave, I make sure all Keiren's bodyguard are in their position. Gusto kong nakakagalaw pa rin ang kapatid ng maayos kahit may nakabantay. Nakapaligid sila sa school na may iba't ibang ayos.

Some of them even work inside the school. Pinadagdagan ko sila ng makumpirma kong bumalik na ang halimaw kong Ama.

The same process goes to Keigan. Nasa kalayuan din sila at hinahayaang makagalaw ng maayos ang kapatid ko.

Pero hindi ganun ang sitwasyon sakin. Walang nagbabantay sakin kapag nasa Pilipinas ako. Alam ko naman kasing walang ta-target sakin dito. Kapatid ko lang ang gusto ni Dad and besides I can defend myself.

Pagdating sa school pinarada ko na agad ang kotse. I'm almost late to our first subject. Baka kung ano na naman ang sabihin ng babaeng yon kapag nauna na naman sakin si Sir Alvin.

I saw Aries and his classmates looking at me like a predator ready to attack it's prey. I'm not in the mood to give a fvck about him.

Pero kung andito na sya baka andito na rin si Jay-jay. Kailangan kong makabawi sa kanya. Maling-mali na pina-iral ko na naman ang galit ko. Hindi ko man lang sya pinakinggan dahil sa sakit na naramdaman ko.

Kapag talaga nauunahan ako ng galit naba-blangko na ang isip ko. Maybe that's the reason why they call us curse. Dahil kapag nasaktan kami ng mahal namin nagiging sarado na ang isip namin.

Malapit na ko sa room ng makita ko si Mayo at Kit. They obviously fighting. Kulang nalang magsuntukan sila.

"Tumigil ka na! Pano kung may makarinig sayo?" Kit said.

"Ano ngayon kung marinig nila? Natatakot ka?!" Mayo answered.

Hindi ko alam kung anong problema nila pero nakaharang sila sa dadaanan ko. Parang hindi din nila napapansin na nasa malapit lang ako.

Pinilit maglakad ni Kit palayo kay Mayo pero panay naman ang pigil nitong isa. I rolled my eyes. Para silang mag-syota sa inaasta—.

"Gusto mo ba si Jay-jay?!"

Napatigil ako. I can't move a muscle from what I heard. Mayo just ask Kit if he likes Jay-jay.

"Hindi ko sya gusto! Tumigil ka na nga!"

"Bakit mo sya hinalikan?!"

Para akong nabingi sa narinig ko. He kissed Jay-jay. He kissed my Jay-jay. Nag-flashback sa isip ko lahat ng sinabi ni Keigan. Inaahas ba ko ng mismong mga kaibigan ko? Mas malala pa sila sa ginagawa ni Yuri. Niloloko lang ba nila ko? Niloloko lang ba nya ko?

In just a snap everything happened so fast. I found myself grabbing Kit and punching his face.

And no one can stop me.













++Don't forget to Vote, Comment and Share. 😉 ++

Fb Page: Ang Mutya ng Section E
Fb Group: Tropa ni eatmore2behappy
Twitter: @lareypot
Instagram: @lareypot
Author's FB Page: Lara Flores - eatmore2behappy

Continue Reading

You'll Also Like

31.7M 1M 48
(Game Series # 1) For as long as Katherine could remember, Juan Alexandro Yuchengco has always been her dream guy. He's smart, kind, and could be fun...
22.9M 587K 39
"I'm not harmless as you think I am." - Santi Montemayor Old title: ILY, Master Magbabantay, magtatanggol at magiging sandalan niya lang dapat ang la...
464K 22.7K 59
Renesmee Venice Esquivel was the only girl in the Last Section who overcame a harrowing and dark past. She was bruised, hurt, and full of scars in he...
371K 1K 16
Fullfil your sexual imagination with these different stories that'll make your feel good.