"Baekhyun ေရာ့''
ရံုးမွာေန႔လည္စာ စားေနရင္း Baekhyun ပန္းကန္ထဲ အ႐ိုးႏႊင္ထားေသာ ငါးအသားဖတ္ေလးထည့္ေပးေသာ Chanyeolေၾကာင့္ Baekhyun ျပံဳးမိသည္။
"ရပါတယ္ Hyungရဲ႕ ''
Baekhyun အားနာသလို ျပန္ေျပာေတာ့ Baekhyunရဲ႕ မ်က္လံုးနက္နက္ေလးကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ရင္းျပံဳးျပသည့္ Chanyeolေၾကာင့္ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္လာရသည္။
အခုတေလာ.....
Chanyeolရဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံပံုေတြက အရမ္းေႏြးေထြးလာသည္။
အရင္ကတည္းက ဂ႐ုစိုက္ေပးတတ္တာ သိေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္း ပိုပီး အေသးစိတ္လာသည္။
ရံုးဆင္းခ်ိန္တိုင္း လိုက္ပို႔ေပးတတ္သလို....
ရံုးလာခ်ိန္ကိုပင္ တကူးတက လာႀကိဳေပးတတ္ေသးသည္။
Chanyeol ဂ႐ုစိုက္ေပးသည့္အခါတိုင္း ရင္ထဲ ေႏြးေထြးသည့္ လိႈင္းကေလးျဖတ္သန္းသြားသလို ခံစားရသည္။
ဘာရယ္ေသေသခ်ာခ်ာမသိသည့္ ခံစားခ်က္ေလးက ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးနဲ႔ ခံစားလို႔ေကာင္းသလို ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုလည္း ေပးစြမ္းသည္။
ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္အေပၚ ဂ႐ုစိုက္ေပးတတ္သည္ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကသည္မလား။
Baekhyunလည္း လူထဲကလူပင္။
ကိုယ့္အေပၚ ဂ႐ုတစိုက္႐ွိလွေသာ Chanyeolေၾကာင့္ တကယ္စိတ္ၾကည္ႏူးရသည္။
ေနာက္ပီး....
တစ္ခါတစ္ေလ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးသက္ေရာက္သည့္ စကားေတြေၾကာင့္လည္း ေနရခက္မိေပမယ့္ သာယာေနမိသည္ေတာ့ Baekhyun ဝန္ခံသည္။
"စားလို႔မေကာင္းလို႔လား?''
"အာ... မဟုတ္ပါဘူး''
ထမင္းစားေနရင္း အေတြးေတြမ်ားေန၍ ၿငိမ္သက္ေနမိေတာ့ Chanyeol က ေမးေနသည္မို႔
Baekhyun အေတြးေတြ သိမ္းကာ ထမင္းစားျခင္းအေပၚ အာရံုျပန္စိုက္လိုက္သည္။
"ခဏေန ကိုယ္နဲ႔ အျပင္လိုက္ခဲ့ရမယ္''
"ဟုတ္ကဲ့''
"ကိုယ့္ညီေလး ေက်ာင္းပိတ္လို႔ ခဏျပန္လာတာေလ အဲ့ဒါသြားႀကိဳရမွာ ''
"ဟုတ္ကဲ့''
"အာ့ဆို ထမင္းစားပီး ခဏနားေနလိုက္ေလ....
ကိုယ္ အတြင္းေရးမႉးကို မွာစရာ႐ွိတာေတြ မွာပီးရင္ ထြက္လာခဲ့မယ္''
"ဟုတ္ကဲ့ Hyung''
ထမင္းစားပီးသြားေတာ့ Chanyeolက သူရံုးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။
Baekhyun လည္း ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း Chanyeolကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ခဏ အၾကာမွာေတာ့...
"သြားရေအာင္ေလ... Baek''
ေ႐ွ႕ကထြက္သြားတဲ့ Chanyeol ေနာက္ကို Baekhyun အသာလိုက္ရင္း.....
ဒီေန႔ေတာ့ ရာသီဥတုက အေတာ္ေလးပူသည္။
Baekhyunကေတာ့ ပန္းေရာင္႐ွပ္လက္တိုေလးနဲ႔ ခ်ည္သားစတိုင္ပန္အညိဳေရာင္ေလးေၾကာင့္ သိပ္ေတာ႔မပူ။
Chanyeol လိုအျမဲ Suit အျပည့္ဝတ္တတ္သူေတာင္ ဒီေန႔ေတာ့ အျပာႏုေရာင္႐ွပ္လက္႐ွည္ေလးကို လက္ေခါက္ကာ ဝတ္ထားသည္။
စတိုင္ပန္အျဖဴေရာင္ေလးနဲ႔ တြဲဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ Chanyeol က လူငယ္ဆန္ကာ သန္႔ျပန္႔ေနသည္။
Baekhyun ထိုင္မည့္ဘက္ကို ကားတံခါးဖြင့္ေပးပီးမွ Chanyeolက ေမာင္းသူေနရာဘက္သြားေလသည္။
Baekhyun ကားေမာင္းတတ္ေနပီျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း Chanyeolကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေမာင္းေနဆဲျဖစ္သည္။
Baekhyun ကအားနာ၍ ေမာင္းေပးမည္ေျပာေသာ္လည္း Chanyeolက လက္မခံေပ။
အဲ့ေတာ့ ဘယ္ေနရာသြားသြား Baekhyun အားနာစြာနဲ႔ပင္ ေဘးကေနပဲလိုက္စီးရသည္။
"Baekhyun''
"ဗ်ာ''
"ဟို... ကိုယ့္ညီက နည္းနည္းေတာ့ ဂ်စ္တယ္.... အေျပာအဆိုမတတ္ရင္ နားလည္ေပးေနာ္.... Baekhyun ကရံုးမွာပ်င္းေနမွာစိုးလို႔ ေခၚခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ့္ညီနဲ႔ အဆင္မေျပမွာလဲ စိုးရေသးတယ္''
"မဟုတ္တာ... Hyung ကလည္း... ရပါတယ္ က်ေတာ္နားလည္ပါတယ္''
"အာ့ဆို ကားထဲပဲ ေစာင့္ေနလိုက္ ေလယာဥ္ကဆိုက္ေနပီ ကိုယ္တစ္ခါတည္း ျပန္ထြက္ခဲ့မယ္''
"အထုတ္ေတြပါတယ္မလား က်ေတာ္လိုက္သယ္ေပးမယ္ေလ''
"အမ်ားႀကီးမပါပါဘူး လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြေလာက္သာ ပါတာ.... ကားထဲမွာပဲ ေစာင့္ေနေနာ္''
Baekhyunကို မွာစရာ႐ွိတာ မွာပီး Chanyeolက ေလဆိပ္ထဲ ေျပးဝင္သြားေလသည္။
ခဏအၾကာေတာ့ Chanyeolက Luggageတစ္လံုးဆြဲကာထြက္လာသည္။
Hyung ရဲ႕ညီကေတာ့ ေဘးကေန ေအးေအးသာသာလိုက္လာေလသည္။
ကားနားေရာက္ေတာ့ Hyungရဲ႕ညီက ကားထဲဝင္ထိုင္ေနသည္မို႔ Baekhyun ကားေပၚက ဆင္းကာ ေနာက္ခန္းထဲမွာ အိတ္ထည့္ေနသည့္ Chanyeol ကို ကူညီေပးလိုက္သည္။
ပီးမွ ကားထဲျပန္ဝင္လိုက္သည္။
ေလဆိပ္ကေန ကားေလးညင္သာစြာ ထြက္လာသည္။
'Byun Baekhyun?'
ကားေနာက္ခန္းက နာမည္ေခၚသံၾကား၍ Baekhyun လွည့္ၾကည့္မိသည္။
"Sehun?''
'အဟက္.... ငါ့အစ္ကိုဆီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာလား?'
"ဟုတ္တယ္''
"ငယ္ေလးနဲ႔ Baekhyun နဲ႔က သိေနတာလား?''
'သိတာေပါ့ အရမ္းကိုသိတာ.... ေနာ့ Byun Baekhyun'
စကားေတြေျပာေနေပမယ့္ Baekhyuကေတာ့ မ်က္ႏွာေလးတည္ေနသည္။
'Baekhyun က Hyungဆီမွာ ဘာလုပ္တာလဲ?'
"Hyungရဲ႕ အတြင္းေရးမႉးသေဘာမ်ိဳးေလ ငယ္ေလးရဲ႕''
'ဟက္.... အထက္တန္းပဲ ပီးေသးတဲ့သူက အတြင္းေရးမႉးတဲ့လား?''
"ငယ္ေလး!''
'အာ... ဘာလို႔ေအာ္ေနတာလဲ Hyungရာ'
"သူငယ္ခ်င္းေတြမလား? စကားကို ဘယ္လိုေျပာေနတာလဲ? ငယ္ေလး''
"ရပါတယ္ Hyung''
'သူငယ္ခ်င္း.... ဘာသူငယ္ခ်င္းမွ မဟုတ္ဘူး...''
"......''
'Byun Baekhyun.....Hyung ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ေနပီး ဘာလို႔ အလုပ္႐ွင္က ကားေမာင္းေနရတာလဲ?မင္းကကားေမာင္းမသင္ထားဘူးလား?''
"ေမာင္းတတ္ပါတယ္.... Hyung က မေမာင္းခိုင္းလို႔''
"ငယ္ေလး ေတာ္ေတာ့.... ''
'အာ.... ေမ့ေနတာ... Hyungက သူ႔ကားေတြကို တန္ဖိုးအရမ္းထားတာ.... အဲ့ေတာ့ ႏွေျမာလို႔ မင္းကို မေမာင္းခိုင္းတာေနမယ္..... အဲ့ဒါလည္းေကာင္းပါတယ္ေလ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ မင္းလည္း ေလ်ာ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး.... Hyung က Latest Model ေတြခ်ည္းစီးတာဆိုေတာ့'
"Park Sehun ေတာ္ေတာ့!!!''
ေပါင္ေပၚတင္ထားေသာ Baekhyun လက္ေလးေတြ တင္းခနဲျဖစ္သြားသည္။
'Hyung ဘာလို႔လာေအာ္ေနတာလဲ???''
"မင္းေျပာတာေတြ လြန္ေနပီမို႔.....''
'ဘာမွ မလြန္ဘူး...
ဒါနဲ႔... ၿငိမ္လွခ်ည္လား ဟ....
အရင္က အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး....
အာ.... Woo Shin မ႐ွိလို႔ ျပန္မေျပာတာလား? ဒါမွမဟုတ္.... Hyung လက္ေအာက္က ဝန္ထမ္းဆိုေတာ့ ငါ့ကိုျပန္မေျပာရဲတာလား?''
"Park Sehun ေတာ္ေတာ့ လို႔ ငါေျပာေနတယ္ေနာ္''
'ဟုတ္ပီ....ဟုတ္ပီ... မေျပာေတာ့ဘူး... ဟုတ္ပီလား''
Sehun ၿငိမ္သြားေတာ့မွ Chanyeol မသိမသာ Baekhyun ကိုၾကည့္မိသည္။
ကားမွန္ဘက္ လွည့္ေနသည့္ မ်က္ႏွာေလးက နီရဲေနသလို.... ေပါင္ေပၚတင္ထားသည့္ လက္ကေလးေတြလည္း တင္းတင္းဆုပ္ထားေလသည္။
Chanyeol ထိုလက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ေနေသာ ဆႏၵတို႔ကို ခ်ဳပ္ထိန္းထားရသည္။
ဒီအေျခအေနမွာ ပိုဆိုးသြားမည္ စိုး၍ျဖစ္သည္။
'Hyung.... Omma က ညစာအတူစားမယ္ေျပာထားတယ္ေနာ္'
"အင္း''
Chanyeol ကားကို ရံုးခ်ဳပ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ရပ္လိုက္သည္။
"Baek ကိုယ္ရံုးဆင္းခ်ိန္ လာေခၚမယ္''
"ေနပါေစ Hyung.... ေကာင္းေကာင္းသြားပါ Hyung''
ေခါင္းငံု႔ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားသည့္ ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကို ၾကည့္ကာ Chanyeol နာက်င္ေနမိသည္။
ငယ္ေလးနဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့သည္မသိေပမယ့္ ငယ္ေလးရဲ႕ စကားေတြေၾကာင့္ Baekhyun ကို အရမ္းအားနာေနမိသည္။
..........
..........
..........
အခ်ိန္ကားညကိုးနာရီ.....
ရံုးဆင္းခ်ိန္ကို အေတာ္ေလးေက်ာ္လြန္ေနေပမယ့္ Baekhyunကေတာ့ အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးေပ။
Chanyeolတစ္ေယာက္ Baekhyunတို႔အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေနမိတာ အေတာ္ေလးၾကာပီျဖစ္သည္။
လမ္းေဘးအပင္ႀကီးေအာက္မွာ ကားရပ္ကာ Baekhyun ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနမိသည္။
ညေနက ရံုးဆင္းရင္ အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေျပာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ခ်ိန္ထားသည္လို႔ေျပာေလသည္။
ဂဏာမၿငိမ္သည့္ စိတ္ေတြေၾကာင့္ Ommaတားေနသည့္ ၾကားကပင္ ရံုးဆင္းခ်ိန္အမွီ ကားကို အျမန္ေမာင္းကာ ထြက္လာခဲ့သည္။
သို႔ေပမယ့္.....
ရံုးေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ Chanyeol ေနာက္က်သြားသည္။
Baekhyunက ေ႐ွ႕ကေကာင္ေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ ဆိုင္ကယ္ေပၚပါသြားေလသည္။
ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ပီးကတည္းက Chanyeol ရင္ေတြပူလာရသည္။
ထိုကတည္းက Baekhyun အိမ္ေ႐ွ႕ အေရာက္သြားကာ ေစာင့္ေနမိသည္မွာ ခုခ်ိန္ထိျဖစ္သည္။
ခဏအၾကာ မီးေရာင္စူးစူးနဲ႔ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးေရာက္လာသည္။
ဆိုင္ကယ္ေပၚကေန Baekhyunကို ေပြ႔ပီးခ်ေပးကာ ဦးထုတ္ကို ေသခ်ာခြၽတ္ေနေသာ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ Chanyeolရင္ထဲ တင္းခနဲ။
သို႔ေပမယ့္....
Baekhyun မ်က္ႏွာေလးျပံဳးေနသည္။
ရင္ေတြနာရေပမယ့္ ေက်နပ္ပါသည္ေလ။
ဆိုင္ကယ္နဲ႔ျပန္သြားေသာ သူ႔ငယ္ခ်င္းကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေနေသာ Baekhyunပံုစံက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းသည္။
"Baekhyun''
Chanyeolေခၚသံၾကား၍ အိမ္ထဲဝင္ဖို႔ျပင္ေနေသာ Baekhyunေျခလွမ္းတို႔ရပ္တန္႔သြားသည္။
"Chanyeol Hyung?''
"ဟုတ္တယ္... ကိုယ္ပါ''
"ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ Hyung''
"ကိုယ္တို႔ စကားေျပာရေအာင္''
"မနက္ျဖန္မွ ေျပာရေအာင္... ခုက်ေတာ္ပင္ပန္းေနလို႔''
"ခဏေလးပါ....''
"Sehun ေၾကာင့္ဆိုရင္ေတာ့ ေနပါေစ Hyung... က်ေတာ္ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး... မနက္ျဖန္မွ ေတြ႔ပါမယ္ Hyung''
"ခဏ... ခဏေလး Baek''
အိမ္ထဲ အတင္းဝင္ေနသည့္ Baekhyunရဲ႕ လက္ကေလးကို ညင္သာစြာဆြဲထားမိသည္။
"Baekhyunကို ကားမေမာင္းခိုင္းဘူးဆိုတာက... ကိုယ့္ကားကတန္ဖိုးႀကီးလို႔လည္းမဟုတ္သလို ႏွေျမာလို႔လည္းမဟုတ္ဘူး.... Baek ပင္ပန္းမွာစိုးလို႔.....
အလုပ္ေတြ လုပ္ရလို႔ ပင္ပန္းေနတဲ့ Baek ကို ကိုယ့္အနားမွာ ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနေစခ်င္မိတာ ကိုယ့္ရဲ႕ဆနၵပါ။
ကိုယ့္ေၾကာင့္ နည္းနည္းေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ Baekကို သက္သာေစခ်င္လို႔....
Sehunေျပာသလိုလဲ မဟုတ္ရသလို... ကိုယ့္အေပၚလည္း တစ္မ်ိဳးထင္ေနမွာစိုးလို႔''
"မထင္ပါဘူး Hyung....Sehun ေျပာသလို ဟုတ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..... သူေျပာတာေတြကလည္း အမွန္ေတြပဲေလ... က်ေတာ္လို ေမာင္းတတ္ခါက လူငယ္တစ္ေယာက္ကို စိတ္မခ်တာ ျဖစ္သင့္တာပဲ.....
ေနာက္ပီး တစ္ခုခု ခြၽတ္ေခ်ာ္သြားရင္.....
Sehunေျပာသလို... က်ေတာ္ေလ်ာ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ....
Hyung လည္း ဘာမွေတြးမေနပါနဲ႔... က်ေတာ္စိတ္မဆိုးတာမို႔.... မိုးခ်ဳပ္ေနပီ အိမ္ျပန္နားပါေတာ့ Hyung''
စိတ္မဆိုးဘူးဆိုေပမယ့္ မ်က္ႏွာေလးေတာ့ တင္းေနေသးသည္။
တဖန္ အိမ္ထဲအတင္းဝင္ရန္ ေျခလွမ္းေတြျပင္ေနသည္။
"Baekhyun ''
Chanyeol ေခၚသံ အပီးမွာ ေျခလွမ္းေတြ ခဏထပ္ရပ္ေပးေသာ Baekhyun....
"ခ်စ္တယ္......''
".......''
"ကိုယ္မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္.....
အရာရာထက္ပိုပီး.... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထက္ပိုပီး....
မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ Baekhyun.....''
.....................................................................
ကဲ.... ဖြင့္ေျပာခိုင္းပလိုက္ပီ😌
"Baekhyun ရော့''
ရုံးမှာနေ့လည်စာ စားနေရင်း Baekhyun ပန်းကန်ထဲ အရိုးနွွင်ထားသော ငါးအသားဖတ်လေးထည့်ပေးသော Chanyeolကြောင့် Baekhyun ပြုံးမိသည်။
"ရပါတယ် Hyungရဲ့ ''
Baekhyun အားနာသလို ပြန်ပြောတော့ Baekhyunရဲ့ မျက်လုံးနက်နက်လေးကို သေချာစိုက်ကြည့်ရင်းပြုံးပြသည့် Chanyeolကြောင့် တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာရသည်။
အခုတလော.....
Chanyeolရဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံပုံတွေက အရမ်းနွေးထွေးလာသည်။
အရင်ကတည်းက ဂရုစိုက်ပေးတတ်တာ သိပေမယ့် ခုနောက်ပိုင်း ပိုပီး အသေးစိတ်လာသည်။
ရုံးဆင်းချိန်တိုင်း လိုက်ပို့ပေးတတ်သလို....
ရုံးလာချိန်ကိုပင် တကူးတက လာကြိုပေးတတ်သေးသည်။
Chanyeol ဂရုစိုက်ပေးသည့်အခါတိုင်း ရင်ထဲ နွေးထွေးသည့် လွိုင်းကလေးဖြတ်သန်းသွားသလို ခံစားရသည်။
ဘာရယ်သေသေချာချာမသိသည့် ခံစားချက်လေးက ငြိမ့်ငြိမ့်လေးနဲ့ ခံစားလို့ကောင်းသလို ပျော်ရွွင်မွုကိုလည်း ပေးစွမ်းသည်။
ဘယ်သူမဆို ကိုယ့်အပေါ် ဂရုစိုက်ပေးတတ်သည်ကို ကြိုက်နှစ်သက်ကြသည်မလား။
Baekhyunလည်း လူထဲကလူပင်။
ကိုယ့်အပေါ် ဂရုတစိုက်ရှိလှသော Chanyeolကြောင့် တကယ်စိတ်ကြည်နူးရသည်။
နောက်ပီး....
တစ်ခါတစ်လေ အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးသက်ရောက်သည့် စကားတွေကြောင့်လည်း နေရခက်မိပေမယ့် သာယာနေမိသည်တော့ Baekhyun ဝန်ခံသည်။
"စားလို့မကောင်းလို့လား?''
"အာ... မဟုတ်ပါဘူး''
ထမင်းစားနေရင်း အတွေးတွေများနေ၍ ငြိမ်သက်နေမိတော့ Chanyeol က မေးနေသည်မို့
Baekhyun အတွေးတွေ သိမ်းကာ ထမင်းစားခြင်းအပေါ် အာရုံပြန်စိုက်လိုက်သည်။
"ခဏနေ ကိုယ်နဲ့ အပြင်လိုက်ခဲ့ရမယ်''
"ဟုတ်ကဲ့''
"ကိုယ့်ညီလေး ကျောင်းပိတ်လို့ ခဏပြန်လာတာလေ အဲ့ဒါသွားကြိုရမှာ ''
"ဟုတ်ကဲ့''
"အာ့ဆို ထမင်းစားပီး ခဏနားနေလိုက်လေ....
ကိုယ် အတွင်းရေးမွူးကို မှာစရာရှိတာတွေ မှာပီးရင် ထွက်လာခဲ့မယ်''
"ဟုတ်ကဲ့ Hyung''
ထမင်းစားပီးသွားတော့ Chanyeolက သူရုံးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။
Baekhyun လည်း ကော်ဖီသောက်ရင်း Chanyeolကိုစောင့်နေလိုက်သည်။
ခဏ အကြာမှာတော့...
"သွားရအောင်လေ... Baek''
ရေှ့ကထွက်သွားတဲ့ Chanyeol နောက်ကို Baekhyun အသာလိုက်ရင်း.....
ဒီနေ့တော့ ရာသီဥတုက အတော်လေးပူသည်။
Baekhyunကတော့ ပန်းရောင်ရှပ်လက်တိုလေးနဲ့ ချည်သားစတိုင်ပန်အညိုရောင်လေးကြောင့် သိပ်တော့မပူ။
Chanyeol လိုအမြဲ Suit အပြည့်ဝတ်တတ်သူတောင် ဒီနေ့တော့ အပြာနုရောင်ရှပ်လက်ရှည်လေးကို လက်ခေါက်ကာ ဝတ်ထားသည်။
စတိုင်ပန်အဖြူရောင်လေးနဲ့ တွဲဝတ်ထားသောကြောင့် Chanyeol က လူငယ်ဆန်ကာ သန့်ပြန့်နေသည်။
Baekhyun ထိုင်မည့်ဘက်ကို ကားတံခါးဖွင့်ပေးပီးမှ Chanyeolက မောင်းသူနေရာဘက်သွားလေသည်။
Baekhyun ကားမောင်းတတ်နေပီဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း Chanyeolကတော့ သူကိုယ်တိုင်မောင်းနေဆဲဖြစ်သည်။
Baekhyun ကအားနာ၍ မောင်းပေးမည်ပြောသော်လည်း Chanyeolက လက်မခံပေ။
အဲ့တော့ ဘယ်နေရာသွားသွား Baekhyun အားနာစွာနဲ့ပင် ဘေးကနေပဲလိုက်စီးရသည်။
"Baekhyun''
"ဗျာ''
"ဟို... ကိုယ့်ညီက နည်းနည်းတော့ ဂျစ်တယ်.... အပြောအဆိုမတတ်ရင် နားလည်ပေးနော်.... Baekhyun ကရုံးမှာပျင်းနေမှာစိုးလို့ ခေါ်ခဲ့ပေမယ့် ကိုယ့်ညီနဲ့ အဆင်မပြေမှာလဲ စိုးရသေးတယ်''
"မဟုတ်တာ... Hyung ကလည်း... ရပါတယ် ကျတော်နားလည်ပါတယ်''
"အာ့ဆို ကားထဲပဲ စောင့်နေလိုက် လေယာဉ်ကဆိုက်နေပီ ကိုယ်တစ်ခါတည်း ပြန်ထွက်ခဲ့မယ်''
"အထုတ်တွေပါတယ်မလား ကျတော်လိုက်သယ်ပေးမယ်လေ''
"အများကြီးမပါပါဘူး လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေလောက်သာ ပါတာ.... ကားထဲမှာပဲ စောင့်နေနော်''
Baekhyunကို မှာစရာရှိတာ မှာပီး Chanyeolက လေဆိပ်ထဲ ပြေးဝင်သွားလေသည်။
ခဏအကြာတော့ Chanyeolက Luggageတစ်လုံးဆွဲကာထွက်လာသည်။
Hyung ရဲ့ညီကတော့ ဘေးကနေ အေးအေးသာသာလိုက်လာလေသည်။
ကားနားရောက်တော့ Hyungရဲ့ညီက ကားထဲဝင်ထိုင်နေသည်မို့ Baekhyun ကားပေါ်က ဆင်းကာ နောက်ခန်းထဲမှာ အိတ်ထည့်နေသည့် Chanyeol ကို ကူညီပေးလိုက်သည်။
ပီးမှ ကားထဲပြန်ဝင်လိုက်သည်။
လေဆိပ်ကနေ ကားလေးညင်သာစွာ ထွက်လာသည်။
'Byun Baekhyun?'
ကားနောက်ခန်းက နာမည်ခေါ်သံကြား၍ Baekhyun လှည့်ကြည့်မိသည်။
"Sehun?''
'အဟက်.... ငါ့အစ်ကိုဆီမှာ အလုပ်လုပ်နေတာလား?'
"ဟုတ်တယ်''
"ငယ်လေးနဲ့ Baekhyun နဲ့က သိနေတာလား?''
'သိတာပေါ့ အရမ်းကိုသိတာ.... နော့ Byun Baekhyun'
စကားတွေပြောနေပေမယ့် Baekhyuကတော့ မျက်နှာလေးတည်နေသည်။
'Baekhyun က Hyungဆီမှာ ဘာလုပ်တာလဲ?'
"Hyungရဲ့ အတွင်းရေးမွူးသဘောမျိုးလေ ငယ်လေးရဲ့''
'ဟက်.... အထက်တန်းပဲ ပီးသေးတဲ့သူက အတွင်းရေးမွူးတဲ့လား?''
"ငယ်လေး!''
'အာ... ဘာလို့အော်နေတာလဲ Hyungရာ'
"သူငယ်ချင်းတွေမလား? စကားကို ဘယ်လိုပြောနေတာလဲ? ငယ်လေး''
"ရပါတယ် Hyung''
'သူငယ်ချင်း.... ဘာသူငယ်ချင်းမှ မဟုတ်ဘူး...''
"......''
'Byun Baekhyun.....Hyung ဆီမှာ အလုပ်လုပ်နေပီး ဘာလို့ အလုပ်ရှင်က ကားမောင်းနေရတာလဲ?မင်းကကားမောင်းမသင်ထားဘူးလား?''
"မောင်းတတ်ပါတယ်.... Hyung က မမောင်းခိုင်းလို့''
"ငယ်လေး တော်တော့.... ''
'အာ.... မေ့နေတာ... Hyungက သူ့ကားတွေကို တန်ဖိုးအရမ်းထားတာ.... အဲ့တော့ နှမြောလို့ မင်းကို မမောင်းခိုင်းတာနေမယ်..... အဲ့ဒါလည်းကောင်းပါတယ်လေ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် မင်းလည်း လျော်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး.... Hyung က Latest Model တွေချည်းစီးတာဆိုတော့'
"Park Sehun တော်တော့!!!''
ပေါင်ပေါ်တင်ထားသော Baekhyun လက်လေးတွေ တင်းခနဲဖြစ်သွားသည်။
'Hyung ဘာလို့လာအော်နေတာလဲ???''
"မင်းပြောတာတွေ လွန်နေပီမို့.....''
'ဘာမှ မလွန်ဘူး...
ဒါနဲ့... ငြိမ်လှချည်လား ဟ....
အရင်က အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး....
အာ.... Woo Shin မရှိလို့ ပြန်မပြောတာလား? ဒါမှမဟုတ်.... Hyung လက်အောက်က ဝန်ထမ်းဆိုတော့ ငါ့ကိုပြန်မပြောရဲတာလား?''
"Park Sehun တော်တော့ လို့ ငါပြောနေတယ်နော်''
'ဟုတ်ပီ....ဟုတ်ပီ... မပြောတော့ဘူး... ဟုတ်ပီလား''
Sehun ငြိမ်သွားတော့မှ Chanyeol မသိမသာ Baekhyun ကိုကြည့်မိသည်။
ကားမှန်ဘက် လှည့်နေသည့် မျက်နှာလေးက နီရဲနေသလို.... ပေါင်ပေါ်တင်ထားသည့် လက်ကလေးတွေလည်း တင်းတင်းဆုပ်ထားလေသည်။
Chanyeol ထိုလက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးချင်နေသော ဆန္ဒတို့ကို ချုပ်ထိန်းထားရသည်။
ဒီအခြေအနေမှာ ပိုဆိုးသွားမည် စိုး၍ဖြစ်သည်။
'Hyung.... Omma က ညစာအတူစားမယ်ပြောထားတယ်နော်'
"အင်း''
Chanyeol ကားကို ရုံးချုပ်ရေှ့ရောက်တော့ ရပ်လိုက်သည်။
"Baek ကိုယ်ရုံးဆင်းချိန် လာခေါ်မယ်''
"နေပါစေ Hyung.... ကောင်းကောင်းသွားပါ Hyung''
ခေါင်းငုံ့နွုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားသည့် နောက်ကျောပြင်လေးကို ကြည့်ကာ Chanyeol နာကျင်နေမိသည်။
ငယ်လေးနဲ့ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့သည်မသိပေမယ့် ငယ်လေးရဲ့ စကားတွေကြောင့် Baekhyun ကို အရမ်းအားနာနေမိသည်။
..........
..........
..........
အချိန်ကားညကိုးနာရီ.....
ရုံးဆင်းချိန်ကို အတော်လေးကျော်လွန်နေပေမယ့် Baekhyunကတော့ အိမ်ပြန်မရောက်သေးပေ။
Chanyeolတစ်ယောက် Baekhyunတို့အိမ်ရေှ့ရောက်နေမိတာ အတော်လေးကြာပီဖြစ်သည်။
လမ်းဘေးအပင်ကြီးအောက်မှာ ကားရပ်ကာ Baekhyun ပြန်အလာကို စောင့်နေမိသည်။
ညနေက ရုံးဆင်းရင် အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ်ပြောတော့ သူငယ်ချင်းနဲ့ ချိန်ထားသည်လို့ပြောလေသည်။
ဂဏာမငြိမ်သည့် စိတ်တွေကြောင့် Ommaတားနေသည့် ကြားကပင် ရုံးဆင်းချိန်အမှီ ကားကို အမြန်မောင်းကာ ထွက်လာခဲ့သည်။
သို့ပေမယ့်.....
ရုံးရေှ့ရောက်တော့ Chanyeol နောက်ကျသွားသည်။
Baekhyunက ရေှ့ကကောင်လေးကို ခပ်တင်းတင်းဖက်ကာ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ပါသွားလေသည်။
ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ပီးကတည်းက Chanyeol ရင်တွေပူလာရသည်။
ထိုကတည်းက Baekhyun အိမ်ရေှ့ အရောက်သွားကာ စောင့်နေမိသည်မှာ ခုချိန်ထိဖြစ်သည်။
ခဏအကြာ မီးရောင်စူးစူးနဲ့ ဆိုင်ကယ်တစ်စီးရောက်လာသည်။
ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကနေ Baekhyunကို ပွေ့ပီးချပေးကာ ဦးထုတ်ကို သေချာချွတ်နေသော ကောင်လေးကြောင့် Chanyeolရင်ထဲ တင်းခနဲ။
သို့ပေမယ့်....
Baekhyun မျက်နှာလေးပြုံးနေသည်။
ရင်တွေနာရပေမယ့် ကျေနပ်ပါသည်လေ။
ဆိုင်ကယ်နဲ့ပြန်သွားသော သူ့ငယ်ချင်းကို လက်ပြနွုတ်ဆက်နေသော Baekhyunပုံစံက ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းသည်။
"Baekhyun''
Chanyeolခေါ်သံကြား၍ အိမ်ထဲဝင်ဖို့ပြင်နေသော Baekhyunခြေလှမ်းတို့ရပ်တန့်သွားသည်။
"Chanyeol Hyung?''
"ဟုတ်တယ်... ကိုယ်ပါ''
"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ Hyung''
"ကိုယ်တို့ စကားပြောရအောင်''
"မနက်ဖြန်မှ ပြောရအောင်... ခုကျတော်ပင်ပန်းနေလို့''
"ခဏလေးပါ....''
"Sehun ကြောင့်ဆိုရင်တော့ နေပါစေ Hyung... ကျတော်ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး... မနက်ဖြန်မှ တွေ့ပါမယ် Hyung''
"ခဏ... ခဏလေး Baek''
အိမ်ထဲ အတင်းဝင်နေသည့် Baekhyunရဲ့ လက်ကလေးကို ညင်သာစွာဆွဲထားမိသည်။
"Baekhyunကို ကားမမောင်းခိုင်းဘူးဆိုတာက... ကိုယ့်ကားကတန်ဖိုးကြီးလို့လည်းမဟုတ်သလို နှမြောလို့လည်းမဟုတ်ဘူး.... Baek ပင်ပန်းမှာစိုးလို့.....
အလုပ်တွေ လုပ်ရလို့ ပင်ပန်းနေတဲ့ Baek ကို ကိုယ့်အနားမှာ ရှိတဲ့အချိန်တော့ သက်တောင့်သက်သာ နေစေချင်မိတာ ကိုယ့်ရဲ့ဆန္ဒပါ။
ကိုယ့်ကြောင့် နည်းနည်းလေးပဲဖြစ်ဖြစ် Baekကို သက်သာစေချင်လို့....
Sehunပြောသလိုလဲ မဟုတ်ရသလို... ကိုယ့်အပေါ်လည်း တစ်မျိုးထင်နေမှာစိုးလို့''
"မထင်ပါဘူး Hyung....Sehun ပြောသလို ဟုတ်ခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..... သူပြောတာတွေကလည်း အမှန်တွေပဲလေ... ကျတော်လို မောင်းတတ်ခါက လူငယ်တစ်ယောက်ကို စိတ်မချတာ ဖြစ်သင့်တာပဲ.....
နောက်ပီး တစ်ခုခု ချွတ်ချော်သွားရင်.....
Sehunပြောသလို... ကျတော်လျော်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ....
Hyung လည်း ဘာမှတွေးမနေပါနဲ့... ကျတော်စိတ်မဆိုးတာမို့.... မိုးချုပ်နေပီ အိမ်ပြန်နားပါတော့ Hyung''
စိတ်မဆိုးဘူးဆိုပေမယ့် မျက်နှာလေးတော့ တင်းနေသေးသည်။
တဖန် အိမ်ထဲအတင်းဝင်ရန် ခြေလှမ်းတွေပြင်နေသည်။
"Baekhyun ''
Chanyeol ခေါ်သံ အပီးမှာ ခြေလှမ်းတွေ ခဏထပ်ရပ်ပေးသော Baekhyun....
"ချစ်တယ်......''
".......''
"ကိုယ်မင်းကို အရမ်းချစ်တယ်.....
အရာရာထက်ပိုပီး.... ကိုယ့်ကိုကိုယ်ထက်ပိုပီး....
မင်းကို အရမ်းချစ်တယ် Baekhyun.....''
.....................................................................
ကဲ.... ဖွင့်ပြောခိုင်းပလိုက်ပီ😌