Axel pov:
"KUYA PARA KANG KITI KITI DI KA MAPAKALI SA ISANG LUGAR!!"galit na sigaw ni Andria sa akin kaya napangiwi ako. "Sorry sis"sabi ko sa kanya at umupo sa sofa pero pamaya maya tumayo ulit ako.
"Kuya maupo ka nga! May bulate kaba sa pwet?!"pikon na sabi ni Andria sa akin kaya ngusong umupo ulit ako at tatayo na sana ulit na masama niya akong tingnan.
Ang bagal naman kasi nila Ethan!
"Akala ko ba nag pa check up ka na at sabi mo sa akin maayos kana"inis niyang sabi niya sa akin. "Huwag mo naman ako awayin"sabi ko sa kanya pero masama parin tingin niya sa akin.
"Ano ba kasi pinacheck up mo nun kuya?"
"Katawan ko lang Andria"
"Huwag kang magsinungaling sa akin tatamaan ka talaga sa akin"inis niyang sabi kaya napangiwi ako. "Totoo naman na katawan yun pina check up ko ehh"
"Hindi mo ako maloloko kuya tinuruan ako ng kambal kung paano makaka detect ng mga taong sinungaling"seryosong sabi niya kaya napangannga ako.
Taena niyo Rhianne and Rain
"Hindi tayo lalabas ng bahay habang di mo ako sinasagot ng matino"sabi niya sabay cross arm. Napabuntong hininga ako at pinagsiklop ko yun kamay ko. "Nag pa check up ako sa puso"
"WHAT?!"malakas niyang sigaw. "WHOOPS HUWAG KA MUNA SUMABAY!"pigil ko sa kanya kaya malalim siyang huminga.
"At bakit?"madiin na tanong niya sa akin. "Well bumibilis kasi tibok ng puso ko plus tanging malakas na tambol lang neto ang naririnig ko pero sabi ni doc wala naman daw problema puso ko"napatakip ako ng tenga na malakas siya tumili.
Siraulo to kanina lang galit ngayon naman parang kiti kiti
Di ko napansin na nakalapit na siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit at nahilo ako na yugyugin niya balikat ko. "I'M SO PROUD OF YOU KUYA!!"abot tengang ngiting sabi niya sa akin.
"Syempre lang dahil maayos pa puso ko"
*Boink*
"OUCH WHAT WAS THAT FOR?"inis kong tanong sa kanya ng batukan niya ako. "Apaka tanga mo hindi yun ang ibig kong sabihin pabo"iling na sabi niya habang naka pameywang sa harap ko.
"Di ako ibon Andria so huwag mo akong tawagin na pabo"napairap siya dahil doon at tinawag na naman ako ng pabo.
Mukha ba akong turkey sa kanya?
"Ano ba ibig mong sabihin? And stop calling me a freaking turkey"inis kong sabi sa kanya. "Who's the lucky gal?"ngiting tanong niya sa akin na nagpakunot sa noo ko.
"Di talaga kita magets"sabi ko sa kanya. "dangsin-eun jeongmal baboibnida"iling na sabi niya sa akin kaya napa halukipkip ako.
(dangsin-eun jeongmal baboibnida-You're really an idiot)
"Hoi Andria kapag minumura mo ako sa lengguwahe na yan ikaw ang tatamaan sa akin!"inis kong sabi sa kanya pero inirapan lang niya ako.
"Ahh bahala ka sa buhay mo"sukong sabi niya at kinuha niya bag niya sa sofa na marinig namin yun busina ng sasakyan sa labas.
"Hoy Andria sagutin mo muna tanong ko!"inis kong sabi pero binelatan niya lang ako. "Kuya it is for me to know and for you to find out. And I'm really happy for you because after 2 years you've open your heart again"ngiting sabi niya at napako ako sa kinatatayuan ko.
2 years na pala ang nakakalipas at dahil pinaalala bigla ni Andria parang kahapon lang nangayari yun
Bumuntong hininga ako at kinuha yun bag pati yun gitara at naglakad na palabas. "Sa likod nalang ako baka kurutin ko pa pisngi ni Andria dahil di niya sinagot tanong ko"inis kong sabi kay Ethan kaya takang tumango lang ito sa akin.
Kaagad na ako sumakay sa likod ng pick up truck nila at kaagad na to umandar. Bumuntong hininga lang ako habang pinapanood lahat ng puno na nilalagpasan ng sasakyan. Nang tumigil na yun sasakyan sa parking lot kaagad na ako bumaba bitbit ang gitara.
"Manliligaw kana ba kuya?"ngiting tanong ni Andria sa akin kaya inirapan ko siya. "May performance tayo sa mapeh kung ano ano pinagiisip mo dyan"inis kong sabi at nauna na maglakad sa kanila.
Ethan pov:
"Ano problema ng kapatid mo?"tanong ni Lance kay Andria ng sungitan ni Axel ito. Napanguso ng di oras si Andria"Mukhang nabadtrip ng ipaalala ko sa kanya yun nangyari 2 years ago"ngusong sabi niya kaya di makapaniwalang tiningnan namin siya.
"Princess bakit mo naman kasi ipinaalala?"tanong ni Dylan sa kanya. "Ayaw ko na pagusapan pati ako nababadtrip din"sabi niya kaya ginulo ko buhok niya. "Sure ako na magiging maayos si Axel once na makita niya si Ein syempre aawayin pa nun yun"sabi ko sa kanya kaya napangiti ito.
Sinundan namin si Axel at buti hindi pa to nakakalayo sa amin napangiti ako na makita si Ein kasama sila Jiro habang hinihintay kami sa entrance ng school.
Napakunot ako sa emosyon na nakita ko sa mata ni Ein pero di ko to napangalanan. Lumapit siya kay Axel at akmang kakausapin na lagpasan lang siya neto na parang di siya nakita. "What the fuck is happening to him?"malamig netong tanong sa amin kaya napangiwi kami.
"Nag away kasi kami ate sorry nadamay ka ata sa pagsusungit ni kuya"sabi ni Andria sa kanya. "I can't fucking believe it. Pumasok ako ng maaga para sa wala. At di niya ata ako sinungitan dahil sinungitan niya talaga ako"ngitngit na sabi ni Ein at kaagad na pumasok sa loob.
Sure ako na sasapakin niya si Axel
"Wala bang pipigil sa kanya? Sure na mag aaway silang dalawa"sabi ni Lance pero umiling lang kami. "Pabayaan niyo nalang siya"sabi ni Casper sa amin at naglakad na papasok ng school.
Axel pov:
Iritado akong naglalakad paakyat sa floor namin. Still thinking what Andria said a while ago. But I frown when her words just sink in, in my head.
What does she mean by opening my heart again?
At dahil malamin ako nagiisip di ko napansin na may nabunggo na ako sa harap at napangiwi ako na matumba ako, sisinghalan ko na sana siya pero naumid dila ko na makita si Nerd habang ang sama ng tingin sa akin.
"Nakabisado ko na yun kanta plus dala ko yun gitara"sabi ko sa kanya at inangat yun hawak na gitara. Pero kesa matuwa siya lalo sumama tingin niya sa akin. "Bat ang sama ng tingin mo sa akin?"kinakabahan na tanong ko at napalunok ako na tumilim tingin niya sa akin.
"Yan lang ba ang sasabihin mo?"tanong niya sa akin na nagpakunot ng noo ko. "Ahm may nakalimutan ba akong gawin para sa performance natin?"ngiwing tanong ko sa kanya at marahas siya bumuntong hininga.
"Unbelievable! Fucking unbelievable! pumasok ako ng maaga pero mukhang walang silbi ata ang pagpasok ko tangina!"inis na sabi niya at frustrate niyang ginulo buhok niya na ikinagulat ko.
Ok what the hell is happening to her
"Ideretcho mo na kasi Nerd huwag kana magpaligoy ligoy pa, di ko kasi ikaw maintindihan"sabi ko sa kanya and she throw me daggers look kaya napaatras ako. Wala naman akong ginawa pero bat ang sama ng trato niya sa akin?._.
"I did what you fucking said! I came here without a fucking scratch yet you ignored me the fucking entrance you fucking asshole"ngitngit niyang sabi at doon palang nagsink in yun nangyari.
Pero kasi magalala di ko alam kung bakit ako napangiti pero nabura yun ng suntukin ako ni Nerd sa mukha. "Bat mo ako sinuntok?"inis kong tanong sa kanya. "That's for ignoring me a while ago you asshole"malamig niyang sabi at tinalikuran ako.
Ngi-ngiting pinulot ko yun gitara sa sahig at kaagad na sumabay ng lakad sa kanya ng sulyapan niya ako nginitian ko lang pero inirapan lang niya ako. I can't control my emotions right now. A while ago I'm pissed but now I'm damn happy! And my heart is beating fast again for I don't know reason.
"Stop smiling you look like an idiot"kesa mainis nginitian ko lang siya at kita ko kung paano siya mapangiwi doon. We enter the classroom me happily smiling while her well her face cold still remains.
Pumunta na kami sa sari sariling namin mga pwesto at doon na naman mabilis tumakbo yun oras. At nung time na ng mapeh kaagad ako kinabahan dahil naalala ko yun sinabi ni Zack na hindi kumakanta si Nerd. Pero kanta yun gagawin namin dalawa.
Sinulyapan ko siya at tahimik lang siya nanonood sa mga peroformers which is normal na sa kanya na tahimik siya. Nang kami na ang tawagin kita ko na sumulyap si Jiro kay Nerd habang naglalakad kami pababa.
"Gandahan mo yun sayaw mo ate!"natatawang sabi ni Rain at ni Casper pero iningusan lang sila ni Nerd. Kaagad ako umupo sa isang monoblock at umupo si Nerd monoblock na nasa harap ko. Huminga muna ako ng malalim before I strum the strings.
"It's been a long day without you, my friend
And I'll tell you all about it when I see you again
We've come a long way from where we began
Oh I'll tell you all about it when I see you again
When I see you again"
Malamig na kanta ni Nerd at di ko maiwasan mapamangha sa ganda ng boses niya kahit malamig ito. I saw how the people gap at her and her friends are shock.
"Damn, who knew all the planes we flew
Good things we've been through
That I'll be standing right here
Talking to you about another path I
Know we loved to hit the road and laugh
But something told me that it wouldn't last
Had to switch up look at things different see the bigger picture
Those were the days hard work forever pays now I see you in a better place"
Di ko maiwasan pagmasdan siya habang kumakanta. Naging acoustic yet beautiful ang kanta ng dahil sa kanya.
"How could we not talk about family when family's all that we got?
Everything I went through you were standing there by my side
And now you gonna be with me for the last ride
It's been a long day without you, my friend
And I'll tell you all about it when I see you again
We've come a long way from where we began
Oh I'll tell you all about it when I see you again
When I see you again"
I can sense what she's feeling right now. She's singing this song with sadness na parang may nawala sa kanya. Na parang iniwan siya dahil sa tono ng boses niya.
"First you both go out your way
And the vibe is feeling strong and what's
Small turn to a friendship, a friendship
Turn into a bond and that bond will never
Be broken and the love will never get lost
And when brotherhood come first then the line
Will never be crossed established it on our own
When that line had to be drawn and that line is what
We reach so remember me when I'm gone
How could we not talk about family when family's all that we got?
Everything I went through you were standing there by my side
And now you gonna be with me for the last rideSo let the light guide your way hold every memory
As you go and every road you take will always lead you home
It's been a long day without you, my friend
And I'll tell you all about it when I see you again
We've come a long way from where we began
Oh I'll tell you all about it when I see you again
When I see you again"
Nang matapos yun kanta nagulat ako na may tumulong luha kay Nerd but before I can react she quickly stand up and left the room hanging. Bumalik lang ako sa dati na magpalakpakan yun mga kaklase namin.
Zein pov:
I harshly wipe my tears as I run. Pakalampag kong binuksan yun pintuan dito sa rooftop at pumunta sa puno sa dulo at umupo sa baba habang mabibigat yun paghinga. Sinandal ko yun likod ko sa puno at pumikit but I didn't notice I fell asleep.
"Zein! You've got a wonderful voice! Pwede ka maging singer"
"Really Alex? Am I that great?"ngiting tumango yun bata sa kanya.
What the fuck I am doing here? Why the hell I am seeing my fucking memories?
Nanginginig na lumapit ako sa dalawang bata na nasa ilalim ng puno. Masaya silang nagkwekwentuhan dalawa at akmang hahawakin ko yun balikat ng lalake ng bigla magbago yun scenery. The scenery that I can't forget.
Loud gunshot filled my ears and my hands are sweating as fuck!
"ALEX!!"di ko maiwasan mapasigaw at tumakbo. May nakita akong dalawang bata na tumatakbo sa kabilang daan kaya kaagad ko sila sinundan. Mabilis ko hinawi yun mga sanga at ng makarating ako natigilan ako ng makita iisa nalang yun bata dito.
He's standing in the middle of the ground while staring at my eyes. Nanginginig na lumapit ako sa kanya. "It's not your fault Zein"ngiting sabi niya at malakas akong sumigaw na tamaan siya ng baril sa puso.
"ALEX!!"sigaw ko at hinihingal na umupo. Ang bilis ng tibok ng puso ko at nanginginig yun mga kamay. Frustrate na sinabunutan ko yun buhok ko habang tuloy tuloy na lumalandas yun luha sa akin mga mata. Pero natigilan ako na makitang may bulto sa harap ko.
"Alex?"mahinang tawag ko at ng ma adjust ko na yun paningin ko I saw him. With a weird and concern look. "Nerd ok ka lang ba?"nagaalalang tanong niya sa akin. I didn't answer him, instead I run away, away from him, away from bakla.
Axel pov:
Pinapanood ko lang si Nerd habang tulog na nakasandal sa puno. Hanggang ngayon nagtataka parin ako sa inaasta niya kanina. Wala sa oras na napabuntong hininga ako pero napatalon ako sa kinatatayuan ko na malakas siyang sumigaw.
"ALEX!!"nagaalalang tiningnan ko siya. Kita ko kung paano siya maghabol ng hininga at kung paano niya ginulo sarili niyang buhok. But what caught me off guard are the tears streaming down her face.
Nagulat ako na tingnan niya ako habang nagmamalabis yun luha sa magaganda niyang mata. "Alex?"tawag niya sa akin which made me frown.
Sino yun?
"Nerd ok ka lang ba?"nagaalalang tanong ko sa kanya pero di niya ako sinagot at kaagad niya ako tinakbuhan. Di ko siya nasundan o hinabol dahil nagulat ako pero nagaalala ako sa kanya.
Who the hell are you Alex? Why did you make her cry?
~After a week~
Zein pov:
"ZEIN PARKER!!"rinig kong sigaw sa labas ng pintuan and after how many seconds the door burst open revealing a angry mad man. "What? I'm kinda busy today Zack"sabi ko sa kanya at binalik yun atensyon sa libro.
"What the fuck!"galit kong sigaw na kinun niya yun libro at tinapon sa lamesa. "THAT BOOK CAUSE A HUNDRED THOUSAND!"galit kong sigaw sa kanya pero nagtatagis na panga niya ako tiningnan.
"YOU WENT MISSING FOR A FUCKING WEEK!"galit niyang sabi sa akin kaya napahulikipkip ako at sumandal sa pader.
"I didn't went missing I'm was staying here in the fucking attic it's not my fault you didn't find me here"sabi ko sa kanya kaya matalim niya akong tiningnan. "Eto na nga ba sinasabi ko sayo ehh! Masyado kasi matigas ulo mo"inis niyang sabi sa akin.
"Pero nakakatuwa dahil naalala mo yun patay mong kaibigan"nagtagis bagang ko at di ako nagdalawang isip na kunin yun baril sa tabi ko sabay kasa at tutok sa kanya. At ganon din ginawa niya sa akin kaya nataranta lahat ng tauhan namin.
"Huwag mo sagadin pasensya ko Zack at baka mapatay kita ng di oras kahit kapatid pa kita"nagtatagis na sabi ko sa kanya. "Bakit masakit ba ng maalala mo yun nakaraan? Kasalanan mo din naman ito pinilit mo kahit alam mo na masasaktan ka. At least you still remember your died fri-"
Without further ado I pulled the trigger and shot him in the shoulder but he didn't flinch nor winced in pain. He just stand there staring coldly at me. "The next time you test my patience this fucking bullet will go straight to you fucking head Zack"malamig na sabi ko sa kanya at naglakad palabas ng kwarto.
Di ko na kinuha yun elevator at kaagad tinahak yun hagdan kinuha ko yun susi sa lamesa and kaagad pumasok sa bugatti at pinaharurot paalis sa mansion. I stopped the car in the park, lumabas ako at malamig na hangin ang sumalubong sa akin. I saw kids playing in the palyground, Family happily strolling here and lovers taking a walk. I pulled my hoodie over my head and walk to the tree. I sat in the ground while touching the carved woods in the tree.
Zein and Alex bestfriend forever
Tears start streaming down on my face, sinandal ko yun noo ko sa nakaukit na sulat and reminiscing the past.
Flashback:
"Where are they?"mahinang tanong ko sa sarili ko habang nililibot yun parke. Bigla nalang nawala sila Jiro ng parang bula kaya ako nalang mag isa dito sa parke. Di ko maiwasan matakot kaya napapasinok ako naglakad papunta sa ilalim ng puno.
"Asaan na ba sila?"naiiyak kong tanong sa sarili ko at nag uumpisa na ako umiyak sa ilalim ng puno. "Hoy bata naliligaw kaba?"I stopped crying when I heard a voice.
Sinisinok ako nag angat ng tingin and I saw a boy same age with me while holding a lollipop on his hands. "Bata ka din naman ehh"sabi ko sa kanya at napasinok. "Bat ka ba umiiyak? Dapat sa mga tao na kagaya mo hindi umiiyak"iling na sabi niya sa akin at inabot yun lollipop.
"Oh eto para hindi ka na umiyak"kaagad ko yun tinanggap at sinubo. "Bat kaba umiiyak?"tanong niya na tumahan na ako. "Nawala kasi mga kaibigan ko at wala akong kakilala dito at baguhan palang ako dito sa bansa na to"sinok na sabi ko sa kanya kaya napataas kilay niya.
"Pero fluent kana mag tagalog di halata na baguhan ka dito"
"My mom is a pilipino while my dad is a korean. Tinuturuan niya kaming magkapatid magtagalog dahil ito ang native tongue niya"sabi ko sa kanya kaya napatango tango siya at nagulat ako na tumayo siya.
"Iiwan mo rin ba ako?"takot kong tanong sa kanya at nagsimula mangilid luha ko. "Hoy hoy huwag kang iiyak! Baka isipin nila na pinaiyak kita"takot niyang sabi sa akin kaya pinilit ko hindi umiyak.
"Aish di kita iiwan tutulungan kita hanapin mga kaibigan mo at baka kanina ka pa nila hinahanap"sabi niya sa akin kaya napangiti ako at kaagad na tumayo.
"Ilang taon ka na ba?"
"6 palang ako"sagot ko sa kanya. "Hindi halata ang matured mo kasi magsalita"iling na sabi niya sa akin na hindi ko naintindihan. Nilibot namin yun park para mahanap ang mga kaibigan ko.
"Z!!"napaharap ako sa likod ko at nakita ko silang lahat. Kaagad ko binitawan kamay ni Alex at kaagad tumakbo sa kanila. "WHERE THE HELL DID YOU GO?!"galit na tanong ni Jiro sa akin habang yakap yakap ako ng mahigpit yun kambal naman ininspection ang mukha ko.
"Who are you?"malamig na tanong ni Casper kay Alex and I saw how he stepped back. Kumalas ako sa yakap ni Jiro at tumabi kay Alex. "Guys siya si Alex tinulungan niya ako na hanapin kayo"sabi ko sa kanila.
"Thanks"sabay sabay na sagot nila sa kanya kaya ngiwing tumango lang si Alex. "KIDS WE NEED TO GO!!"I saw mom walking towards us. "Bye Alex mauuna na kami!"ngiting sabi ko sa kanya at kaagad lumapit kay Mom.
I saw how my brothers look at him with a frown in their forehead. "Sana nangdito ka bukas Alex! Byee!!"ngiting sabi ko sa kanya at ngiting tumango lang siya sa akin. We already wen't home in our mansion and I tell them how I met Alex.
My brothers look at my friends angrily but I stopped them because it's not their fault even though it's really there fault.
Lumipas ang araw, buwan at taon na parati kami magkakasama ni Alex my friends are brothers are fond of him. Nangdito kami ngayon dalawa habang masaya akong kumakanta.
"Zein you've got really a wonderful voice"ngiting sabi ni Alex sa akin kaya napatigil ako sa pagkanta. "Really Alex? Am I that great?"tanong ko sa kanya at ngiting tumango siya sa akin giving me thumbs up. Lumipas na naman ang maghapon na magkasama kami dalawa hanggang sa may nilabas siyang cutter.
"Let's carve our names here"sabi niya sa akin at nagsimula na siya mag ukit sa puno. "Hindi ba yan mawawala?"takang tanong ko sa kanya na inilingan niya. "Unless kung puputulin nila ito"sabi niya sa akin.
Days after days, month after months, and months turn into a year. "Happy 5 years of friendship Alex!"ngiting sabi ko sa kanya sabay akbay sa kanya. Nangdito kami sa parke sa ilalim ng puno kung saan kami nagkita noon.
"Happy 5 years of friendship Zein!"ngiting sabi niya sa akin and handed me a small box. "Ano na naman ito?"mataray kong tanong sa kanya pero ngising nagkibit balikat lang siya sa akin. Iling na binuksan ko ito and I gaped when I saw a silver necklace.
Kinuha ko ito at ingat at nalaglag ang pendant neto, parang hinaplos yun puso ko dahil sa pendat. An arrow with our names on it plus tiny diamonds. "Pag pasensyahan mo yan lang kaya ng pera ko"napairap ako doon at sinuot ito.
"I'm sure this cost a million again Alex"nginisihan lang niya ako at niyakap ulit. "Happy 5 years of friendship Zein more years for us"sabi niya kaya ngiting niyakap ko siya pabalik. And after that kumalas ako at hinawakan kamay niya sabay lakad paalis sa puno.
"Tara kain tayo sagot ko"sabi ko sa kanya"Dapat lang aba mahal mahal ng necklace mo ehh"inirapan ko siya we were almost near the restaurant when a white van blocked our way.
Without thinking a second thought malakas kong tinulak si Alex and I felt strong arms scooped me up. Magwawala na ako ng takpan nila yun ilong ko. Kahit ayaw ko matulog unti unti na bumigat talukap ng mata ko dahil sa pang patulog.
I woke up laying in the floor dress still attached in my body. Napatalon ako sa pwesto ko na may pumasok na tao. The first thing that caught my eyes was their dragon tattoo in their arms and the others are in their neck.
"Oh the princess is already awake"ngising sabi ng isa sa kanila. At dahil sa takot napaatras ako"What do you wan't from me?"takot kong tanong sa kanya. "If you wan't money my family can give you that just name it and let me go"malakas lang tumawa yun lalake sa akin.
And his laugh are like those in the movies the villain laugh. "I don't need your money princess what I need is your mom"ngising sabi niya sa akin kaya nanlaki mata ko. "Dad will kill you! Mom is only for him not for you!"galit kong sigaw sa kanya at napabaling ulo ko na malakas niya ako sapakin.
"THAT SON OF A BITCH STOLE HER AWAY FROM ME! HE STOLE THE LOVE OF MY LIFE!"galit niyang sigaw sa akin at matalim ko siyang tiningnan. "It only means you're not worthy to have her"malamig kong sabi at napakagat ako sa labi ng sampalin niya ako ulit.
"I will give you to them if they exchange her for your spot but because of your mouth you will die today!!"he angrily shouted at me. I didn't let my fears take over my body instead I look at him with my signature cold daggers glare.
"I will kill you infront of them and you're mother will be mine"madiin niyang sabi sa akin habang madiin na nakahawak ang kamay niya sa pisngi ko. Pabato niya ako binitawan and I wiped the blood in my lips while coldly staring at him.
He just tsk at me and leave with his men at doon ko palang napakawala yun hininga ko. Nagunahan tumulo yun luha sa mata ko at sinubsob ko yun mukha ko sa tuhod. Please someone please save me.
Piping dasal ko dito sa kwarto na ito. I jump on my feet when someone opened the window in my back. Nanlaki mata ko na makita siya at kaagad ko siya niyakap. "Thank God you're ok Zein"hingang sabi niya sa akin.
"Thank you for saving me Alex but how did you find me?"takot kong tanong sa kanya. "We don't have much time baka makaramdam sila but one thing for sure papunta na yun pamilya mo kasama ang mga tauhan niyo"sabi niya sa akin at napaigtad ako na padaskol bumukas yun pinto.
"THE GIRL IS ESCAPING!!"napaigtad ako na makarinig ako ng putok ng baril at nakita ko yun lalake nakahiga sa sahig habang may dugo na kumakalat sa katawan.
Haharapin ko na sana si Alex ng buhatin niya ako bigla at kaagad tumalon palabas sa bintana. "ALEX IBABA MO AKO KAYA KO TUMAKBO!"sigaw ko sa kanya. "Naka dress ka mahahabol nila tayo sa bagal mo"napayakap ako ng mahigpit sa kanya na makarinig ng mag sunod sunod na putukan.
Hanggang sa bumagsak kami ni Alex bigla sa sahig. Mahigpit niya ako niyakap habang gumugulong kami sa lupa napaigtad ako sa sakit ng tumama ulo ko sa puno. Umupo ako at kaagad ako kinain ng takot na may 1 lalake sumulpot sa harap namin.
He pulled the trigger and before it hits me someone hugged me protecting me to the bullet. "ALEX!!"takot kong sigaw na siya ang tamaan ng bala. Di ko na alam nag nangyari bigla nakita ko nalang ang sarili ko habang hawak hawak yun baril at nakatutok sa bangkay ng lalake.
Kaagad ko to tinapon at nanginginig na niyakap si Alex. "Don't die you idiot not on my watch!"galit kong sigaw sa kanya pero nginitian lang niya ako habang pinupunasan yun luha sa mata ko.
"Please don't die you promise me Alex nangako ka na papanoorin mo yun kasal ko sa tamang panahon. Ikaw pa ang bubog sa manliligaw ko diba? Kaya huwag ka muna mamatay"iyak na sabi ko sa kanya at natawa siya.
"Hindi ako mamatay Zein pero matutulog muna ako. And this is not your fault always remember that"ngiting sabi niya at pumikit na. Iyak lang ako ng iyak habang nakayakap sa katawan niya hanggang sa sumulpot si dad sa harap ko.
"Dad please save him"iyak kong sabi sa kanya. Kaagad niya kinuha si Alex sa akin at kaagad ako binuhat ni kuya Zack. At dahil hindi pa nag proprocess ang mga nangyayari sa utak ko di ko namalayan nasa hospital habang inooperahan si Alex.
Please God please save my bestfriend he's to young to die
Nang makita ko si Mommy tumatakbo sa gawi ko kaagad ako tumakbo sa gawi niya at mahigpit siya niyakap. "Shh don't cry Princess he will be ok. Tiwala lang tayo sa panginoon"sabi niya sa akin.
"This is my fault"malamig na sabi ni dad kaya umiling si mom sa kanya. "This is fault Dex dahil gusto niya ako kunin at ginamit niya yun anak natin laban sa atin"sabi ni Mom sa kanya.
"Mom is right dad stop blaming yourself and you to Zein I know you're blaming yourself because of what happened to Alex"malamig na sabi ni Zack sa akin."Stop scaring her let's just pray to God"malamig na sabi ni kay Zack.
After how many minutes lumabas yun doctor kaya kaagad ako kinabahan sa pagkakaalala ko matagal yun operation. "How's the kid doc?"tanong ng pamilya ko sa kanya. "How's my bestfriend doc?"nagmamadaling tanong ko sa kanya.
But his answer made me deaf for a second"Sorry we did our best but we lost the kid"malungkot niyang sabi sa amin. Nadurog puso ko doon at di ko maiwasan sumigaw ng malakas. Alex died because of me, my bestfriend died because of me.
After 4 years I moved on but I was still haunting by my past. I live normally without my bestfriend. I thought my life is perfectly fine until it happened again. Because of me someone died, and that someone is my beloved mother and she died because of me. She died trying to save me and Ethan. And I almost died saving Ethan.
End of flashback:
"Thanks for the memories Alex I promise I will cherish you and I won't ever forget you. Goodbye bestfriend"ngiting sabi ko at kaagad na umalis wiping the tears from my cheeks. Kaagad na ako sumakay sa saskayan ko at kaagad pinaharurot papunta sa mall. Mabilis ako bumaba ng sasakyan at kaagad pumasok sa loob.
Pumunta ako sa grocery store at bumili ng mga mogu mogu pati mga pepero. After nun pumunta ako sa isang store ng mga lalake. Hinanap ko yun pabango na lagi niyang ginagamit at ng makita kaagad ko to binili at lumabas na.
Palabas na ako ng mall ng tumigil mata ko sa isang music shop. Napatikom bibig ko at kaagad ako pumasok doon. Nang mahagip ng mata ko yun ukelele na itim at may design na skull kaagad ko to binili.
Sumakay na ako sa sasakyan at kaagad umuwi sa mansion gabi na ng makauwi ako sa mansion. Lahat ng mga nadadaanan ko umiiwas ng tingin sa akin nakasalubong ko sila Jiro at nakita ko yun gulat sa mata nila makita yun mga bitbit ko. Pero di ko sila pinansin at pumunta sa balcony ng 3 floor ng mansion.
I put down all the things except the ukelele. "I'm sorry"sabi ko sa kanya. "I'm sorry for shooting you Zack. I hope you can forgive me"sabi ko sa kanya kaya napabuntong hininga siya at kinabig ako palapit sa kanya.
"You're arlready forgiven lil sis I'm sorry also I didn't mean to burst out"sabi niya sa akin kaya niyakap ko siya ng mahigpit. "I finally set him free Zack alam ko na hindi siya matutuwa once na nalaman niya na dala dala ko parin yun nakaraan"sabi ko s akanya at hinaplos lang niya buhok ko.
"Hindi talaga siya matutuwa and I'm happy for you Zein"sabi niya sa akin. "But don't hug me to tight sumasakit balikat ko"kaagad ako kumalas ng yakap at ngiwing tiningnan yun balikat niya.
"I'm really sorry Zack"sabi ko sa kanya at ngiting ginulo lang niya buhok ko. "Apology accepted but can you sing for your big brother? I miss your voice lil sis"sabi niya sa akin kaya umupo ako sa sofa na nasa tapat niya at nag umpisa na mag strum ng string. I am softly singing while he closed his eyes feeling the music I was singing.
I hope your happy now Alex
Axel pov:
"*hatching* Tang ina nakagat ko na naman dila ko"inis kong sabi kaya takang tiningnan ako ni Andria na ngayon tumatambay sa kwarto ko habang nanood ng mga oppa niya.
"Kanina ka pa hatching ng hatching kuya plus kanina mo pa nakakagat dila mo"sabi niya sa akin kaya napa tsk ako. "Mukhang pinaguusapan ata ako at malas pa na sumabay yun sipon ko"sabi ko sa kanya pero inirapan lang niya ako at pinagpatuloy yun pagpapanood ng mga kdrama.
Habang ako nag iistrum ng strings habang malalim na nagiisip kung kamusta na si Nerd. Mahigit isang linggo siya hindi nagpakita sa school kaya nagaalala na ako sa kanya. Napabuntong hininga ako pero malutong ako napamura na makagat ko ulit yun dila ko.