스물일곱: Twenty Seven
---
honest feeling
and
bad timing
make the most painful
combination.
chapter song: waste it on me by bts
---
« Yoon-ah's Point of View»
"Don't give me that look." I said to him. Kanina pa niya ako tinititigan. Kasalukuyan kaming nakaupo malapit sa dagat. "Masakit talaga ang paa ko."
He looked at my feet. "Stubborn. You should stay inside." He said.
I rolled my eyes. "Kung di mo sana ako tinakot." bulong ko naman sa kanya. Napatingin naman ako sa kanya. He looked so calm. "Mukhang okay ka na."
He chuckled. "I am not." sabi naman niya. Anong hindi okay sa kanya? "Are you cold?"
Umiling naman ako. "Okay lang ako. Bakit ka naghuhubad?" takang tanong ko. Inihagis naman niya sa akin yung hoodie niya. Okay na sana kung binigay niya. Ang gentleman talaga. "Salamat."
"Come on, I'll carry you." Nagulat ako ng lumuhod siya at nakatalikod na siya sa akin. "Hop in."
"Wag na." tanggi ko naman. "Saan ba tayo pupunta?"
Bigla naman siyang humarap at hinila ako. Nagulat ako kaya napalo ko siya sa balikat. "Ano ba?!" inis na sigaw ko. Tumayo naman siya kaya napakapit ako sa leeg niya.
"You're killing me." Nang sabihin niya ay napabitiw ako ng hawak sa leeg niya. Bigla nalang kasi siyang tumatayo. "Just relax."
Hindi ako lalong narerelax. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Dahil siguro sa lamig kaya ganon. "Hijo!" May isang matandang lalaki ang kumakaway sa amin. Lumapit naman siya sa amin. "Kayo ba ang mag-asawa na bagong lipat dito?"
Napaubo naman ako. "Ah hin--" Hindi pa ako natatapos magsalita ay nagsalita na yung kasama ko.
"Yes. Mag-asawa po kami." Halos kilabutan naman ako ng bitawan niya ang mga salitang iyon. Bahagya ko siyang hinampas sa balikat. "My wife gets shy."
Damn, ugh his choice of words.
Natawa naman yung lalaki. "Nako, okay lang yan. Halika at samahan niyo kami sa konting salu-salo." aya naman niya sa amin. Aaminin ko na gusto kong pumunta kasi may pagkain. "Mukhang gusto ng asawa mo." Tinuro naman niya ako.
"Ah eh.." wala akong masabi kasi nahihiya ako na nahuli niya ako na gusto kong kumain. Nagulat ako at lumakad na yung kasama ko at yung lalaki. "Susundan natin siya?"
Hindi naman siya kumibo. Parang nakikipag-usap ako sa bato. Ang sarap niyang sabunutan.
"Welcome!" Isang babae ang lumapit sa amin. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa amin. "Bagay na bagay kayong dalawa. At napakasweet niyo sa isa't isa."
Sweet? Hindi ko makita kung saan banda. Ibinaba naman ako ni Kim sa isang upuan. Tumabi siya sa akin. "Ngayon lang namin kayo nakita dito. Nakakatuwa naman at napunta kayo dito. Ako nga pala si Maria at siya ang asawa ko, si Fernan."
"Ilang taon na ba kayong mag-asawa?" taning sa amin ni Kuya Fernan. Halos hindi nga ako makagalaw sa sinabi niya. "Mukhang bago palang ang pagsasama niyo. Alam ko na magiging maganda ang magiging anak niyo."
"Po? Anak?" di ko mapigilang isigaw. Inakbayan naman ako nung katabi ko. Siniko ko naman siya.
"Soon we'll have kids." He said. Can he just shut up?
"Kung ikaw kaya ang manganak?" mataray na sabi ko.
"If I can, I will so that you'll never be hurt." Napataas lamang ang kilay ko sa mga binibitawan niyang salita.
"Ang cute niyo naman." Lalo akong nanlumo sa mga narinig ko. Why can I live at peace? Mali itong ginagawa ko. I should get out of this place. Out of this whole set up bago mahuli ang lahat.
Kumain na nga kami at nakinig lamang ako sa mga kwento nila. Pagkatapos ay nagpunta kami sa tabing-dagat. "You seem worried." pamaya-mayang sabi niya.
"I am." pag-amin ko naman. "It's complicated."
"I am also complicated. I can listen." He replied without looking at me. "Sometimes life's a fck. Come on, let's go home."
Home? I wish I could go back.
Katulad ng dati ay pumasan ako sa likod niya. I rested my head on his shoulders. Bakit ang bango ng buhok niya kahit gabi na?
"Do I smell good?" Halos mahulog ako dahil sa gulat ko sa sinabi niya. Paano niya nalaman? "I can feel you."
I can feel that my face heats up. "Ahm, hindi ko sinasadya." sabi ko naman sa kanya. Mabango naman kasi ang buhok niya.
He chuckled. Napatigil nga ako saglit dahil narinig ko siyang tumawa. "You can smell me all day Im. Just say it." Napakayabang ng sira ulo. Tsk.
Nakarating kami sa may sala. Ibinaba naman niya ako ng maayos. Ineexpect ko na ibabalibag niya ako pero may natitira pa namang 1% na kabutihan sa puso niya.
"Let's sleep." aya naman niya. I waved my hand at him. "What? Let's go." Nagulat ako ng buhatin niya ako.
"What the? Ano bang trip mo?" inis na tanong ko sa kanya.
"Are you going to sleep there? Alone?" I looked at him. Hindi ako natutuwa sa sinabi niya. "Don't give me that look. You can have the bed. I'll sleep on the floor."
Inilabas niya yung isa pang kama kaya ang ending ko ay nasa kama ako at siya yung nasa baba. "Kahit ako na sa baba." sabi ko naman sa kanya.
"We can share that bed if you're not going to sleep." dahil sa sinabi niya ay napahiga na ako at pumikit na. "Hoy lalaking bato, thank you."
Hindi naman siya sumagot. Dahan-dahan akong sumilip at nakita ko na nakapikit na siya. He looked peaceful. Ibang iba sa Kim na kilala ko.
Bumalik na ako sa pagkakahiga pero hindi ako makatulog. Namimiss ko na sila Leesa at Jess. Bumaba ako ng kama para tingnan kung nasan yung phone niya.
"May mole pala to sa ilong." bulong ko naman habang pinagmamasdan siya. "Isa lang ang eyelid ng isang mata niya." manghang sabi ko.
Hindi ko alam kung gaano ko siya katagal tinitigan. Nakaramdam na ako ng antok kaya babalik na sana ako sa kama ko pero natigilan ako ng may maalala ako. Hindi ko na dapat maalala iyon.
Hindi na dapat pero bakit pauulit-ulit nalang?
Gusto ko lang naman ng katahimikan.
----
Third Person's Point of View
"Yoona?!" sigaw ni Jungkook. Nagising naman si Namjoon dahil sa sigaw ni JK. Umuwi muna silang lahat para makapagpahinga.
"Hanggang sa panaginip ay malakas ang tama niya." Hindi maiwasang sabihin ni Namjoon habang marahang tinapik ang binata. "You're dreaming maknae."
Hindi naman gumalaw si Jungkook. "Is he okay?" tanong ni Hobi na mukhang nagising din. "Ibang klase kasi si Taehyung, tumakbo pero sinama si Yoona."
"Yoona?" Jungkook opened his eyes. He frowned. "Nasaan siya?"
The two men shrugged. "Hindi pa din namin alam." Namjoon said. "That guy is really good at hiding but I have the feeling that he's in there."
"Saang there naman yan?" Nagulat silang lahat ng magsalita si Seokjin. "Ang ingay niyo kaya nagising ako mula sa beauty rest ko. Oh, tuloy na ang kwento."
"Saan hyung?" tanong ni Jungkook. He's really eager to know where Yoona is.
"Let's ask Chim Chim." sabi ni Namjoon. Halos magfacepalm na ang lahat. "Feeling ko ay alam niya kung nasaan si Taehyung."
"I don't know." Jimin said.
"Ililibre kita hyung." sabi ni Jungkook. Jimin just shook his head. "Aish, anong gusto mo?"
Tumawa lamang si Jimin. "Wala akong gusto." He said.
"Ah! Resbakan natin yung kalaban mo! I will help." pagvovolunteer ni Jungkook. Nakatanggap siya ng batok kay Seokjin. "Aray naman hyung!"
Jimin smiled. "Okay. Game ako doon." He said.
"Therefore, where's Kim fucking Taehyung?" Yoongi asked.
---