CHAPTER 15
FREEZALE'S POV
Nanatiling nakatutok ang mga mata ko sa telebisyon. Nakita ko na ang kung ano man na pinapanood ko. Pero ganoon parin ang epekto sa akin. Halos nagkagulo ang buong BHO CAMP para lamang pigilin ang balita. May ilang mga nakalusot katulad ng nasa harapan ko ngayon.
"Where's King? He should be fixing this!"
"Thunder, you know this kind of thing is normal when it comes to us. Nag o-over react ka na naman."
"Shut up, Archer. Just find King."
Tinanggal ko na ang atensyon ko sa balita sa telebisyon at nilingon si Kuya. Kanina niya pa kinokontak si King pero hindi sumasagot ang binata. "Calm down. He said he'll do something."
Lumabasa sa balita ang ilang mga litrato ni King kasama ang apat na babae. Kuha ito ng gabing nagkaroon kami ng swimming party noong isang araw. Sabihin na lang natin na isang eskandalo talaga ang mga litrato na lumabas. Because they're all naked.
Ang ikinagagalit pa ng BHO CAMP ay ang paglabas ng mukha ko sa litrato. Kuha kung saan hinalikan ako ni King ng gabing iyon. Ayon sa balita ako daw ang totoong girlfriend ni King at nagtaksil siya sa akin. Mayroon naman nagsasabi na isa lang ako na desperadang empleyado ni King na naghahabol rito.
"Hey, Comet! Change the channel to 93!" sigaw ni Archer na sumilip sa pintuan habang hawak ang telepono niya.
Nandito kami sa villa nas tinutuluyan ni Comet dito sa BHO CAMP. Kumilos si Comet at inilipat ang channel. Bumungad sa amin ang ngiting-ngiti na mukha ni King habang kausap si Hermes. Mukhang nakumbinsi niya ito na gawan siya ng maikling interview.
"So, King luck, what do you say with those pictures that went viral for just a day? Ito ba ay edited o totoo ang mga nasa larawan? At ano ang kinalaman sa issue ng iyong personal assistant?"
Ngumiti si King at kumaway sa camera. "Simulan natin sa assistant ko. My beautiful assistant is just my assistant. There's nothing going on between us. The kiss we shared was part of a game."
"And the pictures?"
Walang emosyon na makikita kay Hermes na siyang nag iinterview rito. Nagkatinginan kami ni kuya Thunder. Hermes is a jolly person. Kapag nasa ganitong mood siya hindi na kami magtataka kung basta na lang babalandra sa isang tabi ang kausap niya.
Nagkibit-balikat si King. "The pictures are real. I had some fun with the girls and they know what they're getting into. It's not like I forced them to be with me. I'm hell sure they enjoyed the night."
"Sino sa tingin mo ang nag padala sa media ng mga larawan?"
"I don't know and I really don't mind. It's just a picture."
"Your fans don't think that way."
Ngiting-ngiti na humarap sa camera si King at kumindat. "They're just jealous. They'll get over it. It's not like I'm getting married tomorrow or something. I'm still available. Very much available."
Napakurap ako ng biglang mamatay ang TV. Nilingon ko si Comet na siyang may hawak ng remote control. "King is just being stupid. We don't need to watch it. Nakikita na natin ang pagkasira-ulo niya araw-araw."
Tumawa si Archer at Rushmore. Si kuya Thunder ay nanatiling tahimik.
Nang lumabas ang balita ay mabilis na kumilos ang BHO CAMP para pigilin ito. Kahit na kasi parte ng isang sikat na banda si kuya Thunder hindi ibig sabihin no'n ay nagpopokus narin samin na pamilya niya ang media. Hindi maaring madawit ang mga agents sa ganitong eskandalo. Maliban kay kuya Thunder na bibihira din naman kumuha ng mission. Not like us.
I already told them they're all over reacting. Experiment department naman ako. Pero naiintindihan ko din naman sila. Mabuti na kasi ang sigurado kesa sa pare-pareho kami na mapahamak. Mahigpit ang security sa lahat ng papeles na mababanggit ang mga pangalan namin. Diplomas, certificates, passports at kung ano-ano pa. Kung may intensyonal na maghahanap sa amin hindi nila basta basta ma-a-access ang kahit na anong tungkol sa amin. And that can be a huge possibility to raise suspicions.
"San ka pupunta?"
Hindi ko na sinagot si kuya Thunder at basta na lang akong lumabas. Pupunta na lang ako sa laboratory ko. I-Ilang mga guest ang napapalingon sa akin habang naglalakad ako papunta sa pinakadulo ng BHO CAMP kung saan nandoon ang headquarters. Malamang ay nakita narin nila ang balita dahil sa paraan ng pagkakatingin ng mga babae sa akin. May ibang mukhang naaawa. May iba naman na parang nangungutya.
Bago ako tuluyang makarating sa headquarters ay may biglang sumulpot sa tabi ko. "Hi Freezale!"
Great. Just Great. "What are you doing here?"
"Er...I stay here right?"
"Diba nagpainterview ka?"
"Nandito lang naman si Hermes. Madali na lang na-i-set up ang maikli ko na interview kanina at hindi ko naman kinakailangan lumayo dahil saktong nandito ang staff nila Hermes at Den." paliwanag ni King.
"Ah okay." walang ganang sabi ko.
Akmang lalagpasan ko na sana siya pero pinigilan niya ako sa braso. Nilingon ko siya at tinanggal ang kamay niya.
"Problem?" tanong niya.
Oo ikaw. Ikaw lang naman ang problema ko at ang pesteng puso na 'to na ikaw parin ang gusto kahit na gago ka. "Wala."
"Iniiwasan mo ba ako?"
"Kung iniiwasan na ba ang hindi lang kita gustong kausap, siguro nga iniiwasan kita."
Nakangiting tumingin lang siya sa akin pero may iba sa mga mata niya na hindi ko matukoy. "Tungkol ba ito sa lumabas na balita? Inayos ko na naman diba?"
"I don't care about that, King."
"Kung wala kang pakielam bakit pakiramdam ko galit ka sa akin? Is it about the girls? Are you jealous?"
Tinignan ko siya ng direkta sa mga mata. "Tell me, King. May rason ba para magselos ako? Wala naman diba? Besides an attraction that cannot be ignored, and a few kisses shared, there's nothing here. Init lang ng katawan yan, King. Kayang makuha sa malamig na paligo."
King brushed his hair up. A sign of frustration. "Why are you so angry at me?"
"I'm not. This is how I treat people."
"Hindi ka ganiyan sa akin dati."
Saglit na natigilan ako. Nag-iwas ako ng tingin. "I don' know what you're talking about-"
"Naging ganiyan ka lang mula ng dumating ang Derrick na iyon. Why? Do you want to quit working for me because of him? Sasama ka na ba sa kaniya?"
Binalik ko ang tingin ko sa kaniya. I don't understand him at all. Hindi ko maintindihan ang mga kinikilos niya. Pilit niyang nililinaw ang bagay na meron lang kami pero umaakto siya ng ganito. "Maybe."
A surprise look struck his face. Nagpatuloy na ako sa paglalakad at iniwan ko siya doon na tulala. Nang makarating sa tapat ng mataas na gate ng headquarters ay i-pinunch ko ang code doon at pumasok. Nagtuloy-tuloy ako papunta sa laboratory. Kumunot ang noo ko ng makapasok nang makita ko na nandoon si Phoenix. Humarap sa akin si Snow at saglit na napatigil ako sa itsura niya.
Nakatali ng mahigpit ang buhok niya na walang kumakawala kahit na isang hibla, nakasuot siya ng sapatos na may two-inch heels at naka business attire din siya. Seryesong-seryoso din siya sa pagkakatingin sa akin at hindi kumukurap. Kung pagtatabihin kami walang makakahula kung sino si Snow at kung sino si Freezale.
Nanatili lang akong nakatitig sa kaniya habang iniisip kung ano ba ang sa tingin niyang ginagawa niya. Ganoon din ang ginawa ni Snow at nakatingin lamang sa akin.
"Excuse moi- Ay panty!" Hindi ko nilingon ang sunod na pumasok ng laboratory na si Triton. Nakikita ko siya sa peripheral vision ko na palipat-lipat ang tingin sa amin ni Snow. "Ahh...Freezale? A-And...Freezale? Good gracious! Magugunaw na ba ang mundo at nagtapon na naman sa mundo ng isa pang Freezale?"
Nanatili lang ako na nakatingin kay Snow hanggang sa unti-unting nangilid ang mga luha ni Snow at namula ang mga mata niya. Agad-agad na lumapit si Phoenix sa kaniya at pilit na hinarap ang mukha ni Snow sa kaniya. "Snow what's wrong?"
"Ang sakit ng mata ko waaah! Ang hirap!"
I rolled my eyes. Inatake na naman ng kabaliwan ang kapatid ko. Lumapit ako at hinila ko siya ng magtangka siya na sumampa kay Phoenix na biglang nanigas sa kinatatayuan niya at namula. Minsan gusto ko ng batukan ang kapatid ko na ito. Walang matinong lalaki na hindi mararanasan ang state of shock na nararanasan ni Phoenix ngayon, kapag inakyatan ka ng babae na nakapalda lang. "Magpalit ka ng damit bago ka magpakarga kay Phoenx."
"Eh bakit-"
"Isusumbong kita kay Momma."
Binelatan ako ni Snow at pagkatapos ay kumaripas na ng takbo palabas ng laboratory. Tumakbo din si Phoenix at sumunod sa kaniya. Bago tuluyang kusa na sumarado ang pinto ay nakarinig pa ako ng pagkalabog kasunod ng pagpalahaw ng iyak ni Snow. Sigurado ako na nadapa iyon. Hindi naman sanay mag heels ang kapatid ko na 'yon.
Umupo ako sa swivel chair ko at hinarap ko ang keyboard. Tumipa ako at agad din na napatigil ng may dumikit sa kamay ko. Mabilis na inalis ko ang kamay ko at naipatong iyon sa table ngunit iniangat ko lang iyon ulit ng may dumikit na naman sa akin.
Naningkit ang mga mata ko. Nanlilimahid sa kulay dilaw na bagay ang keyboard ko. Ipupusta ko ang kaluluwa ko na mangga ito at ang isa pa na dumikit sa akin ay stick ng lollipop.Dalawang tao lang naman ang may kagagawan nito. Si Snow na mahilig sa mangga at si Athena na adik sa lollipop.
"Err..."
Matalim na tinignan ko si Triton na alanganin na nakatayo parin sa kinatatayuan niya kanina. Dahan-dahan siyang naglakad papunta sa sofa at napatigil lang ng nakita niyang hindi ko siya nilulubayan ng tingin. "Anong kailangan mo?"
"A-Ano kasi...may party mamaya." alanganing sabi niya.
"Anong meron?"
"Death anniversary ng unang halaman ni tito Andreige."
Hinilot ko ang sentido ko gamit ng malinis kong kamay. Nang sa tingin ko ay kumalma na ang mga ugat ko na gusto ng pumutok ay inabot ko ang tissue box at kumuha don' para punasan ang nanlalagkit ko na mga kamay at ang keyboard ko na nanlilimahid.
"Okay pupunta ako." Wala din naman akong magagawa. Bubulabugin lang nila ako kapag hindi ako sumipot sa mga kalokohan nila.
"Saka...may kukunin lang sana ako dito."
Kumunot ang noo ko. "Anong kukunin mo?"
"K-Kasi tumambay kami nila Fiere dito last time. Dinala ko ang...ang...ang collections ko para ipakita sa kanila tapos-"
"Labas!"
Mabilis na kinuha ni Triton ang kung ano sa sofa na natatakpan ng throw pillow na walang dudang isang panty at tumalilis ng alis.
Heaven above give me some strength!
TINUNGGA ko ang Irish Car Bomb na nasa harapan ko at umiling sa bar tender ng 'Paige's Night Life' ng akmang bibigyan niya ako ng ulit. Nadala na ako. Hindi ako maaring uminom ng marami kapag kakaiba ang stado ng emosyon ko. Baka umuwi na naman ako ng lasing at kung saan ako pulutin.
"Hey Miss IDK!"
Nilingon ko ang nag-iisang taong tumatawag sa akin niyon. Comet. "Hey."
"Ang tipid mo na naman magsalita."
"At dumadaldal ka na naman kahit hindi mo naman gusto."
Saglit na napatigil siya at pagkatapos ay ngumiti. Umupo siya sa tabi ko na stool at umorder ng drinks na gusto niya sa bartender. "How are you, Zale?"
"I don't know."
"Ah, still in that status huh?" he said with a chuckle.
"And you?"
"Same."
Bahagya ako na humarap sa kaniya. "Is it your wife? Hindi mo ako kailangan sagutin. I'm just curious."
Nagkibit-balikat siya. "Yes. Wala naman sigurong iba na magiging rason kung bakit ako nagkakaganito."
"Why?"
"Let's just say that she changed. Or she's still the same."
Kumunot ang noo ko. "I don't understand."
"Akala ko may nabago sa amin dalawa. Wala pala. Ganoon parin...hindi parin ako ang makakapagpasaya sa kaniya."
"She fell for someone else?"
"No. She never did love me, she still love that person that I thought she forgotten already."
"You can't be sure of that Comet. She married you."
Malungkot na ngumiti siya. "Hindi ko na alam. Pagdating sa relasyon namin, hindi ko na alam kung ano ang totoo sa hindi."
Akmang magsasalita ako pero may tumawag kay Comet. Nilingon niya ako at tinanguhan bago kinuha ang inumin niya at nagtungo sa tumawag sa kaniya.
"Was that your boyfriend?"
Nilingon ko ang nagsalita at napabuntong-hininga ako sa bumungad sa akin. Mukhang hindi ako mauubusan ng kausap ngayong gabi. Dejavu na naman. Ilang beses na bang nangyayari 'to? "Derrick."
"Hello there, little one."
"Abnormal ka."
He chuckled. "So? Boyfriend mo ba iyon?"
"Nope. He's a friend and he's already married. At ikaw? Bakit ba kung saan ako pumunta basta ka na lang sulpot ng sulpot?"
"Aba malay ko. Baka naman sinusundan mo ako? Siguro nagsisisi ka ng sinaktan mo ako noon at ngayon ay gusto mo ng angkinin ang kakisigan ko."
My lips quirked up. Kung hindi ko lang siya kilala baka akalain ko pa na may nararamdaman parin siya sakin. Pero masyado ng matagal ang lumipas. Mga bata pa kami no'n. "Hindi ka parin nagbabago. Abnormal ka parin."
"Hindi na mababago yon sabi ng Mama ko. Kailangan ko daw ng life time maintenance bago ako tumino."
Gusto kong mapangiti sa sinabi niya pero hindi ko magawa. Hindi ko alam kung bakit pero parang pinipigilan ako ng kung ano na ngumiti. Nahihirapan ako.
"Don't smile."
Tinignan ko siya at tinaasan ng kilay. "Why? Natatakot ka na mainlove sa akin?"
"No. Because it hurts to see you smile. Masakit pala na makita ang isang tao na pilit ngumingiti kahit iba naman ang sinasabi ng mga mata niya."
Nag-iwas ako ng tingin. "Hindi ko alam ang sinasabi mo."
"I think you know. What's wrong Freezale?" may concern sa boses na tanong niya.
"If I tell you...can you fix it? Kasi hindi ko alam kung paano. I don't know how to fix a heart of a man that doesn't even know the basic step of loving someone."
He sighed and looked at me with understanding. Mukhang nakita niya narin kung bakit ako nagkakaganito."No..."
"Then you can't help me Derrick. No one can."
Hindi ako umiwas ng umangat ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ko. Dumukwang siya at inilapit niya ang mukha niya sa akin. "I don't know how to fix a heart Freezale. But I can try to do something to make a friend happy." lumapit pa ang mukha niya sa akin. "Even if it means someone will break my jaw."
Bago pa ako makapagsalita ay may humila sa kaniya at sumuntok. Bumalandra siya sa isang tabi. Napapatingin narin sa amin ang ilang mga guest. Kulang ang sabihin na nagulat ako ng makita ko si King na tiim bagang na nakatingin sa ngayon ay ngingisi-ngisi na si Derrick.
"What the hell King!" sigaw ko.
Hindi man lang lumingon sa akin si King at nanatiling nakatingin lang kay Derrick na sinalubong ang tingin ni King. "Stay away from her!"
"Why? Is she yours? Hindi ba't nagtatrabaho lang siya para sa iyo?"
Hinaklit niya ang polo ni Derrick at inalipit ang mukha niya dito. "Stay. Away."
Pasalyang binitawan niya si Derrick at sa pagkagulat ko ay hinawakan ako ni King at hinila palabas ng 'Paige's Night Life'. Pilit na kumawala ako pero lalo lang humigpit ang pagkakahawak niya sa akin.
"Let go!" I hissed at him.
"No."
Hindi ko na alam kung saan kami nakarating. Nakapasok kami sa isang masukal na bahagi ng BHO CAMP kung saan napapaligiran ito ng mga puno. Tanging liwanag ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa paligid. Nang tumigil si King sa paglalakad ay hinatak ko ang kamay na pinakawalan na naman niya. "What the hell is wrong with you King?!"
"You!"
"A-Anong-"
"Ikaw ang nag-iisang mali sa buhay ko! I don't know what to think, what to feel, what to fucking act! Mula ng dumating ka sa buhay ko, ginulo mo na ang lahat!"
"It's your problem not mine!"
Sa gulat ko ay bigla na lamang niya akong hinila at kinuyumos ng halik. Pilit na kumuwala ako sa kaniya at nagpumiglas ngunit nanatiling mahigpit ang pagkakapit niya sa akin. Naramdaman ko na lumapat ang likod ko sa matigas na puno at ang bahagyang pag-angat ng katawan ko sa lupa.
Awtomatikong pumalibot ang mga binti ko sa bewang niya. Imbis na lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin ay lalo lang iyong humigpit na animo wala siyang balak na pakawalan ako.
Naghiwalay lang ang mga labi namin ng pareho na kaming kinukulang ng hininga. "K-King...no..."
"I can't get you out of my mind. This can't continue, Freezale. I need to get you out of my system."
Nang akmang hahalikan na naman niya ako ay iniiwas ko ang mukha ko. He didn't seem to mind. Pinaulanan na lamang niya ng halik ang leeg ko. Nangilid ng luha ang mga mata ko. Direktang tinignan ko ang isang puno di kalayuan na nakikita ko na may maliit na pulang ilaw. Umiling ako roon at di kalaunan ay unti-unting namatay ang ilaw non.
Security cameras are everywhere.
I close my eyes when I felt king carried me and laid me down. Binalot ng lamig ang katawan ko ng mabilis na inalis ni King ang mga damit ko. Ramdam ko sa likuran ko ang mga malilit na bato na tumutusok sa akin ngunit kaagad nawala iyon ng maramdaman ko ang pagpapala ni King sa katawan ko.
I bit my lower lip when I felt him took my rigid peak in his mouth. I grip on his shoulder, and instead of pushing him away....I pulled him closer. My lips parted when I felt him rubbing his body on mine. I can feel his warmth...his hardness.
He didn't look at me and continued sucking my breast...his hands...his fingers playing with the nub of my sensitive area. I arched my back when he slowly penetrated me using his finger, ramming it inside me and pulling it again. He repeated the motion until my legs shivered with pleasure.
I tried to lift my heavy lids when I felt him position his manhood at my entrance. His eyes met mine. "Don't look at me." he whispered.
Before the tears escape I close my eyes at the same time he pushed his hardness inside me. I felt my face contorted with pain as I felt something ripped inside me. He stopped...letting me adjust.
He moved slowly and I wrapped my arms around his shoulders. He took this as a sign and started slamming hard inside me with earnest. I gave in. Letting him do what he wants. Letting my body succumb to the pleasure he's giving me. It was like a hypnotizing dance...there's no escape.
My head was spinning with pleasure when he finally brought me to the edge. A scream echoed around us when I fell to the chasm of delight. I felt him followed me...emptying himself on the deepest part of my soul.
I slowly open my eyes when he pulled out of me. Isinuot niya ang pantalon niya at umuklo at isinuot sa akin ang bestida na suot ko kanina. Hindi siya tumitingin sa akin. Nang maisuot niya na sa akin iyon ay tumayo siya at sinimulang isuot ang polo niya.
"King..."
Hindi siya sumagot. Umakto siya na aalis na ngunit nahawakan ko ang dulo ng pantalon niya. "S-Stay with me..." bulong ko.
Bumaba ang tingin niya sa akin. "I can't."
"King..."
"Don't fall in love with me, Freezale. Because we both know I won't."
Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko ng naglakad na siya paalis. Yumuko ako at nanginginig na niyakap ang mga tuhod ko.
Do I deserve this? Eto ba ang napapala ng taong nagmamahal? O siguro ako lang. Siguro ako ang minalas na makuha ng ganitong tadhana. To be treated like I'm not worth anything. That I don't deserve even a bit of respect. Kung ganito kasakit ang magmahal...bakit pa hinahanap ito ng mga taong hindi pa ito nakikita? Bakit kung kailan hinayaan ko ang sarili ko na magmahal, mauuwi lang pala sa ganito? Why can't I have the same thing my parents have?
Animo nauupos na kandila na napahiga ako sa mabatong lupa. Patuloy parin ang pagtulo ng mga luha ko. "I-I already did, King. No matter how stupid I am...I can't turn my back now. I already fell for you."
This is what I get...for falling in love with a rock star.
________________________End of Chapter 15.