Arzila's POV
"Zils, are you okay? Ba't parang ang tahimik mo ata?" Nag aalalang tanong sa akin ng katabi ko.
"Bakit? Masama bang maging tahimik?" Sarkastikong sabi ko.
"Nakakapanibago ka lang kasi." Sabi ni Jeff. Oo, si Jeff yung katabi ko. Wala atang makausap kaya ako yung ginugulo.
Napatingin ako sa direksyon ni Sandy na nasa kabilang sofa. Agad ko rin namang binawi yung tingin ko nung bigla rin siyang tumingin sa akin.
Nagiguilty kasi ako. Siguro, kasalanan ko talaga ito. Kung hindi ko kasi dinaldal si Amira kanina sa room edi sana hindi siya lalabas ng classroom. Edi sana hindi rin nangyari ito. Sana ayos lang si Amira. Sana hindi kami ganito ni Sandy, yung hindi nagpapansinan.
Nandito pa rin kasi kaming lahat sa infirmary, maliban kay Kevin. Hindi pa siya bumabalik simula nung umalis siya kanina.
"Wait! I smell something fishy." Sabi ni Niel kaya nagkatinginan kami ni Sandy ngunit agad din na nag iwasan ng tingin.
"I knew it. Magkaaway kayong dalawa ano?"
"Sinong magkaaway?" Sabay na sabi namin ni Sandy dahilan para magtinginan silang lahat.
"Sino nga ba?" Sarkastikong tanong ni Kiel.
"Anong nangyari ba't kayo magka away?" Tanong ni Jeff.
"Anong nangyari? Ba't nagkaganyan si Amira?" Balik na tanong naman ni Sandy kay Jeff dahilan para magbuntong hininga si Jeff.
"Hindi namin alam. Naabutan na lang namin si Kevin na binubuhat si Amira habang walang malay." Sagot ni Kiel sa tanong ni Sandy.
"Bakit pinabayaan ni Kevin na mangyari 'yan kay Amira?" Seryosong tanong muli ni Sandy habang nakatingin sa direksyon kung nasaan si Amira.
"Bakit parang sinisisi mo pa ata si Kevin?" Balik na tanong ni Kiel kay Sandy.
"Ikaw ang nagsabi niyan." Sabi ni Sandy.
"Parang yun kasi yung pinapalabas mo. Sa tingin mo ba kung nandoon si Kevin pababayaan niya lang si Amira?" Halata sa mukha ni Kiel ang pagkairita kahit na seryoso lang ang mukha niya.
"Malay ko." Sagot ni Sandy dahilan para mapatingin sa kaniya si Kiel na nakaupo sa gilid ng sofa, sa sandalan.
"LQ?" Pang asar na sabi ni Niel dahilan para tingnan siya ng masama nung dalawa. Itinaas naman ni Niel yung Dalawang kamay niya na tila sumusuko.
"Easy, easy." Sabi ni Niel.
Napabuntong hininga na lang ako.
"Kasalanan ko talaga 'to eh" Sabi ko at tumingin sa gilid kung saan walang tao, para hindi nila makita ang pagpatak ng luha ko.
"Ha?" Naguguluhang tanong ni Jeff.
"Sana hindi ko na lang siya dinaldal kanina." Matamlay na sabi ko.
"Edi sana hindi siya lumabas kanina, sana hindi 'to nangyari." Dagdag ko pa.
"Sinong may sabing sisihin mo ang sarili mo? Ikaw ba ang bumugbog kay Amira? Hindi naman ah." Sabi ni Jeff.
"Oo nga Zils, wala kang kasalanan. Ang dapat sisihin dito ay yung mga may gawa nito kay Amira." Sabi naman ni Niel.
"Isa pa eh.. gutom na ako, kaya wag na kayong magdrama dyan. Bumili na lang tayo ng pagkain." Dagdag pa ni Niel kaya natawa na lang bigla kami. Ang seryoso ng usapan eh bigla na lang babanat na nagugutom na siya.
"Yeah! It's already 7:32pm. Nakalimutan na nating kumain." Pagsang ayon naman ni Kiel.
"Kami ng bibili ni Kiel. Ano bang gusto niyo?" Tanong ni Niel.
"Libre mo?" Pang asar ni Jeff.
"Bibili lang kami. Sa inyong pera." Sabi ni Niel dahilan para magtawanan ulit kami.
Napatingin ako Zach na nasa isang gilid habang seryosong nag ce-cellphone. Nabaling din ang tingin ko kay Sandy na seryoso pa rin ang mukha habang nag ce-cellphone rin. Magkatext kaya sila? Joke.
"Kayo na ang bahala. Alam niyo naman yung madalas naming binibili eh." Sabi ni Jeff sabay abot ng pera.
"Oh, dyan niyo na rin kunin yung sa inyo." Dagdag pa ni Jeff.
"Yown! Ayos!" Masayang sabi ni Niel.
"Yan! Dyan ka magaling." Sabi ni Jeff. Napailing na lang ako.
"Eh yung sayo ba, Zils. Anong gusto mong ulam?" Tanong sa akin ni Niel.
"Adobo." Napatingin ako kay Jeff nang sagutin niya yung tanong sa akin ni Niel.
"Naks! Alam na alam ah." Pang aasar ni Niel kay Jeff.
Napangisi na lang si Jeff at napaiwas na lang ako ng tingin sa kaniya nang muli siyang tumingin sakin.
"Ikaw ba, Sandy?" Tanong naman ni Kiel kay Sandy pero hindi sumasagot si Sandy dahil nakafocus pa rin siya sa phone niya. Napansin ko naman na hindi gumagalaw ang kamay niya habang nagcecellphone. Nakatitig lang siya doon.
"Uy! Sandy!" Tawag ulit ni Kiel sa pangalan ni Sandy.
Parang nagulantang naman si Sandy ng kibuin siya ni Kiel.
"H-Ha?"
"Ba't parang ang lalim ata ng iniisip mo?" Tanong ni Kiel kay Sandy.
"H-Hindi ah. Can't you see? Nagcecellphone ako." Pangangatwiran ni Sandy.
Nang mapansin ni Sandy na nakatingin kami sa kaniya ay halatang huminga siya ng malalim.
"Anong tinitingin tingin niyo?" Mataray na tanong ni Sandy. Kahit kailan talaga ang taray ng babaeng ito.
"Kanina pa po kasi kami nag iintay ng sagot mo po." Sarkastikong sabi ni Niel dahilan para taasan siya ng kilay ni Sandy.
"Ehehe! Ano bang gusto mong ulam?, bibili na kasi kami ni Kiel." Pilit na ngiting tanong ni Niel.
"Bicol express." Walang ganang sagot ni Sandy.
"Ah sige. Tara n-"
"Uhm wait! I changed my mind. Sisig na lang pala." Pagbabago ng isip ni Sandy.
"Ha? But why?" Takang tanong ni Kiel.
"It's none of your business. Just buy it." Mataray na sabi muli ni Sandy.
"Okay!" Kiel shrugged with sigh.
Nang makaalis na si Kiel at Niel para bumili ng pagkain ay napatingin kami kay Zach nang bigla siyang tumayo.
"My dad." Sabi ni Zach sabay taas ng phone niya, napatango na lang kami.
Maya maya ay bumalik siya para magpaalam dahil kailangan na daw niyang umalis.
***
Sandy's POV
Kung ano ano na ang kinukutingting ko dito sa phone ko para lang mawala ang inip ko. Ang tagal naman kasi nina Kiel, gutom na ako.
Umalis na nga rin pala kanina si Zach dahil may pupuntahan daw siya. Naka alis na rin si Doc. Rey kani kanina lang. Ayos naman na daw si Amira. Ofcourse, malakas yung babaeng yun eh. Si Amira pa ba?
Umalis na rin yung ibang nurse. Nagpaalam na rin si Ate Nika dahil may kailangan pa daw siyang puntahan.
So heto, kami na lang yung naiwan.
Napatingin ako kay Zils na nakatingin sa direkson ni Amira habang yung katabi naman niyang si Jeff na pinsan ko, ayun nakatitig kay Zils. Para lang t*nga.
Haay! Kinuha ko na lang yung earphone ko sa bag. Binuksan ko yung phone ko at ni-click yung music. Soundtrip ang peg ko ngayon. 🎧🎶
.
.
.
Naramdaman kong may nagungulbit sa akin.
"Sandy!"
Iminulat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang gwapong mukha ni Kiel. Wait.. what did I say?
"Tsk. What's your problem?" Inis kong tanong kasabay ng paglayo ko ng mukha niya sa mukha ko. Pero mukhang napalakas ata, parang sampal yung nagawa ko eh. Ang lapit ba naman ng mukha.
"Ouch! Why did you slap me?"
"You're too close."
"But you don't have to do that." He sigh
"I just want to tell you that you have to eat."
Napatingin ako sa mga tao dito na nakatingin sa direkson namin ni Kiel habang kumakain na sila. Kaya tinamaan ko sila ng kilay dahilan para bumalik na sila sa pagkain nila. Nakatulog na pala agad ako, ang tagal kasi nina Kiel eh.
"Here."
Ibinigay sa akin ni Kiel yung pagkain ko na ipinabili ko sa kanila kanina. Kaya agad ko yung tinanggap dahil gutom na talaga ako. Itinabi ko na yung earphone ko sa bag pati yung phone ko at nagsimula na rin akong kumain.
Makalipas ang ilang minuto ay natapos na rin kaming kumain.
Muli akong nakaramdam ng antok kaya sumandal na ako sa sofa saka ipinikit ang mga mata ko.
"You know what? It's better kung bumalik na lang muna kayong dalawa sa dorm niyo, para makatulog kayo ng maayos."
Rinig kong sabi ng katabi ko na si Kiel. Epal talaga ito kahit kailan.
"Ba't hindi ikaw?" Sabi ko habang nakapikit pa rin ang mga mata ko.
"I think, Kiel is right. Kami na munang bahala kay Amira," rinig ko namang sabi ni Jeff.
"Yeah! I think they're right." Pagsang ayon naman ni Niel. Gaya gaya talaga ito.
"No! I stay here." Rinig kong sabi ni Zils.
"But you two need a rest," may pag aalalang sabi ni Jeff.
"Oo nga. Baka mamaya magkasakit kayo niyan. Wag niyo na rin kaisipin si Amira. Alam niyo namang malakas 'yan eh." Pagsang ayon na naman ni Niel.
"We're stay here no matter what happen. But if you want, you boys may leave."
Seryosong sabi ko dahilan para tumahimik sila.
***
Someone's POV
"Just make sure na wala kayong kinalaman sa nangyari, dahil ako mismo ang makakalaban niyo once na malaman kong sumasalungat kayo sa mga plano ko."
Matigas at seryoso kong sabi sa mga tarant*dong mga h*yop na ito.
"And for those who are traitor, you know what I can." Dagdag ko pang sabi ng may pagbabanta.
Then after ng pagsabihan ko sila ay pinaalis ko na sila.
About what happened to Amira is none of my plan.
*Kriing kriiing..
📱 Dad...
Nang tumawag si Dad ay agad ko yung sinagot.
"My Son," bungad na sabi ni Dad.
"Do you have any connection or any such an idea about what happened to Amira?" Bungad kong tanong sa kaniya.
"Oh! What happened to her?"
Pagmamaang maangan ni Dad. But I have feelings na may alam siya.
"Stop it Dad! Just answer my question!"
"Well, what if I am? So what? Have you care for her?" Tanong niya dahilan para matigilan ako.
"Wait, don't tell me, you fall for her? or should I say, you starting fallin' LOVE with her? Have you forgotten our plan?"
Sumagi sa isip ko kung para saan ang ginagawa ko. At kung para kanino ang lahat ng ito.
"What the h*ll Dad? Ofcourse not."
"Just make sure of it, my son. But if you're not able to do that, I will do it for you."
"No. I can handle it on my own. I know what I'm doing. Bye."
Binabaan ko na siya ng phone. Haay! May kinalaman man si Dad sa nangyari kay Amira o wala, wala na dapat akong pakeelam kay Amira.
I want Amira suffer in my own hands.
I want Amira died, but not now. Soon.
***
Kinabukasan..
Kevin's POV
*Wang Wang Wang*
Nang makalabas kami ng University ay agad na sumalubong saamin ang isang ambulansya.
Tumigil ito sa tapat namin at agad naman nilang inilabas yung higaan kung saan ihihiga ko si Amira.
Nang maisakay na si Amira sa ambulansya ay agad na nilagyan siya ng oxygen para maging maayos na ang kaniyang paghinga.
Do you want to know about what happened earlier?
Ganito kasi yun, kanina nasa infirmary kami. Habang masayang nagkukuwentuhan sila kanina, ako naman ay natutulog sa sofa.
Nagising na lang ako ng marinig kong nagkakagulo sila. Nahihirapan daw huminga si Amira.
Then yun, besides gentleman naman ako hindi na ako nagdalawang isip na buhatin si Amira.
Kaya heto ang kinalabasan.
Sumakay na rin ako sa ambulansya at sumunod naman si Arzila.
Si Sandy naman ay sumabay na lang dun sa mga g*go.
Nang makarating na kami sa Hospital ni Tito Rey. Sinalubong na agad niya kami. At dinala nila si Amira sa kung saan man, alam niyo naman siguro kung saan dinadala ang pasyente diba? Basta sa isang private room.
Naiwan kami sa labas dahil yun ang sabi ni Tito Rey.
"Tito Rey!" Tawag ni Niel kay Tito Rey nang lumabas siya sa isang kwarto kung saan nandoon si Amira.
"Kamusta na po si Amira? Ayos lang po ba siya? Wala naman pong nangyari sa kaniyang masama diba po? Hindi pa naman po siya mamatay diba? Hindi pa niya kami iiwan. Malakas po yun eh. Ano po? Okay na po siya diba po? Sumagot naman po kayo Tito. Please, suma-"
"Aray! Ang sakit nun ha!" Pag angal ni Arzila ng batukan siya bigla ni Sandy.
"Ang OA mo," inis na sabi sa kaniya ni Sandy sabay irap. Hindi ko rin naman masisisi si Sandy.
"Kinakamusta ko lang naman si Amira ah," naka pout na sabi ni Arzila.
Ang sabi sakin nina Niel magkaaway itong dalawa, pero mukhang bati na ata sila. Nagsasapukan na ulit eh.
"Your friend is fine now," sabi ni Tito. Halos lahat naman kami'y nakahinga ng maluwag ng marinig namin yun.
"I guess, you know that your friend have an asthma, right?" Halos lahat kami'y nakatingin ngayon dun sa dalawa at nag iintay ng sagot.
"Ah-eh-uhm.."
"Your guess right. She's our friend. That's why we know that," sabi ni Sandy.
I didn't shocked, because Zi tell us about that. Remember, nung may punishment kami noon, I had fight with Amira, right? And on that day, she had an asthma attacked.
"Her heart is weak, but she's stronger than what I think." Seryoso at makahulugang sabi ni Tito saka naglakad na papalayo. Parang may iba.
Sa hindi ko na mabilang na pagkakataon, muli na naman akong pinahanga ni Amira.
***
3 days later after what happened to Amira.
***
Amira's POV
"Amira!" Tawag ni Kevin sa pangalan ko kaya nilingon ko siya.
"Hmm?"
"I'll court you!"
_____
10/ 12/ 18
Sorry guys kung ngayon lang ulit ako nakapag update. Di ko alam kung kailan ulit yung susunod, hehe.