Iminulat ko ang aking mata, kasabay nang pag-babalik ng reyalidad na ito ang unang araw para sa panibagong semester. Si Mommy ang umasikaso ang aking enrollment noong nakaraang araw dahil wala akong ganang lumabas ng bahay. Aster always send me mail, everyday. And guess what? Tanging sa text lang ako nag-rereply at hindi sa kanyang mga tawag. He haven't spoke to me in person, either and never explain why he is with Dale the last time we talked. At hindi niya alam na selos na selos ako, while him, living his life with someoe when I'm not around.
Iiling iling akong tumayo at tumungo sa banyo para maligo. Ayaw kong ma-late, since tinawagan ako ni Camille matapos kong ipakita sa kanya ang aking schedule. Sabi niya, we're the same. Buti na lang, Because I don't want to talk with other people except them. Nang matapos akong maligo ay agad akong nag-bihis at lumabas ng aking kwarto. Hindi ako nag-mamadaling bumaba sa hagdan dahil ayaw kong maabala si Mommy na nasa kung saan. Hindi na rin ako nag-abalang kumain dahil tila ba hindi nangangailangan ng pagkain ang aking tiyan, Agad akong lumabas sa gate at nasa labas na kaagad si manong na mag-hahatid sa aking ngayon.
"Magandang umaga po," Bati niya, sabay ang pag-bubukas ng pinto para sa akin. Isang tipid na ngiti lang ang isinukli ko sa kanya at tuluyan nang pumasok. I rest my back, as I look out to the window. Wala akong espesyal na nakita, bukod sa mga estudyante rin na papasok katulad ko. Nag-simulang nang umandar ang sasakyan, kinuha ko ang aking cellphone na nasa aking bulsa at bumungad kaagad sa akin ang mga mensahe galing kay aster, mayroon din siyang ilang missed calls na ngayon ko lang nakita.
Nagulat na lang ako nang biglang tumunog ang aking cellphone, a nabasa ko kaagad sa screen ang pangalan ni Aster. Nag-butong hininga ako, namimiss ko na rin mapakinggan ang kanyang boses pero naiinis pa rin ako sa nangyari. Hindi ko iyon pinansin, hanggang sa ntumigil na iyon sa kaka-ring. Ilang sandali lang ay sumungad na kami sa bukana ng school, at napakunot ako nang matanaw ang isang pamilyar na mukha na ngayon ay nakatayo sa harap ng gate. Aster Hechnova, in his formal attire. He never really failed to amaze me.
"Manong, Huwag niyo na pong ipasok sa loob." Utos ko sa aming Driver, tumango naman ito kasabay nang dahan dahang pag-hinto ng sasakyan. He went out, and opened the door for me, Lumabas ako at agad na nagpasalamat sa kanya. I can feel Aster's stares right now, Lumakad ako palabas sa sasakyan at hinayaan ang mga paang lumakad papalapit sa kanya.
Walang ngiti sa aking mata, at walang emosyon ko siyang tinignan. He has this little smile in his lips, and a little bit of happiness in his eyes. Nang tuluyan kaming mag-kaharap ay bigla niyang hinila ang aking kamay kaya naman halos mag-dikit na ang aming katawan. Tumingala ako para makita siya, at pilit na ngumiti.
"I missed you," He whispered, napalunok ako at agad na nag-iwas ng tingin.
"I-I missed you more." Bulong ko, naramdaman ko ang pag-ikotng kanyang isang kamay sa aking baywang at ang dahan dahang pag-lapat ng kanyang labi sa aking noo. "Aster, I think we should go inside." Pinilit kong maging stable ang aking pag-sasalita, agad naman siyang tumango at bumitaw na. He held my hand together with his, at sabay kaming pumasok sa unibersidad. I was in silence, and he just gaze at me everytime, Nararamdaman ko iyon.
"Are you alright?" He asked, napatingin ako sa kanya at tumango tango. "You aren't. You look pale, and you can't even smile. What happened?" Hindi makapaniwala akong tumingin sa kanya, he didn't know what happened. Should I tell him? Or should I not and let this thing slip away?
"I'm fine, Aster." Ani ko at nagpakawala ng buntong hininga. Iniikot ko ang paningin sa paligid, there are some freshies everwhere and some old faces that seems familiar for me.
"I guess we have the same class now?" He said, agad naman akong napakunot. "I let Mom fix my scheds so that I can be with you. She's a little bit powerful." Tumango tango ako nang sabihin niya iyon. Paano ko bang malalaman, I don't even met his parents.
"We had different scheds last sem." Maiklaing sabi ko and he nodded as he agreed.
"I don't even know why, nabawasan daw ngayon ang mga kasabayan natin. Some failed, some quit." He said, a so nabawasan pala kami. Kung malaki ang nabawas sa bilang namin, pwede na kaming mag-aral sa iisang classroom if ever na kaunti na lang unlike last sem, medyo marami so they decided to divide us into three rooms. It's good they have a lot of professors here, natutukan ang tatlong sections eventhough sabay sabay ang scheds.
"So that's why you moved, hahatiin ba ulit?" I asked.
"Yes. Into two, Tyron and I moved in. I think he likes your friend." Aniya, napatingin ako dito at agad na umiling ling. "Why?" He said, nang makita ang inakto ko.
"Wala siyang pagasa, Camille likes your brother Comet." Malumanay na sabi ko, habang nkatingin sa mga taong nakakasalubong naming dalawa.
"You should tell that to her, Wala siyang pagasa, My Brother's with the Journalist." Ramdam ko ang kanyang pag-tawa, ngunit hindi ion malakas na para bang tuwang tuwa siya. It's just a little laugh at andoon pa rin ang kanyang pormalidad. Ganito ba talaga siya lagi? Hindi na ulit ako nag-salita at nag-tuloy tuloy lang sa paglalakad kasabay siya. Nang makarating kami sa silid ay agad kong napansin ang mga medyo pamilyar na mukha, Perhaps I had seen them in the hallway.
Naramdaman ko ang unti unti niyang pag-bitaw sa aking kamay, habang papasok kami. Agad akong nag-iwas ng tingin sa aming mga kaklase, at agad na nag-hanap ng bakanteng upuan. Sa bandang gitna ako umupo, habang si Aster ay pumwesto sa tabi ko. We are just quiet, at habang sinusuri ko nang palihim ang mga kasamahan namin, napansin ko na wala pa sina Liam at Camille. Or even Tyron, my friend and Aster's acquiantance.
"This silence is making me curious, Carina." I cleared my throat when I heard that from Aster, Nag-aalamgan akong tumingin sa kanya, habang siya ay kunot noong nakatingin na sa akin. He's mad, I know. I can sense it.
"This is nothing." Maikli kong sabi, at kunyaring umubo. I don't want the atmosphere, it's cold in here at pati rin kaming dalawa ni Aster.
"Tell me what the problem is so we can settle. I am aware that you are trying to ignore me and you are just forcing the conversation to keep going." Pabulong lang ang kanyang sabi, agad akong diretsong tumingin sa kanyang mata at gumuhit ang ngisi sa aking mga labi.
"Really? And I assumed you are aware that I heard your coversation with Dale? And while I'm alone in my room, thinking about what you are doing, you're being too happy with her. Am I right?" I said, He stayed calm at hindi ko mabasa kung ano ang kanyang iniisip. Para bang may matayog na pader ngayon na namamagitan sa aming dalawa. At ngayon lang pumapasok sa aking isipan ang mga nasabi ko sa harapan ni Kuya.
We may never know all of each other's likes and dont's and all of it,
and we may barely know each other...
I had done my research about you, mayroon rin akong mga naririnig sa aking paligid na tungkol lahat sa iyo. But Aster Hechanova, mukhang hindi pa nga lahat ng bagay ay tungkol sa iyo, Who is Dale Gonzaga for you?
"Good Morning, Carina!" Lumipad ang aking tingin kay Camille na ngayon ay nakatayo na pala sa aking harapan. Agad akong pilit na ngumiti at tumayo para mabati siya. "Grabe, sa pakiwari ko ay tumaba ka. At... medyo bumilog ang mukha mo." Wika niya pa, habang pnipisl ang aking parehas na pisngi.
"Asan si Liam?" I asked, agad naman siyang napatingin sa bandang pinto at para bang inaabangan ang pag-dating aming kaibigan.
"Baka late. Baka hinatid pa ang girlfriend na si Riri. Stupid motherfuckers." Gusto kong matawa matapos marinig iyon sa kanya, kaso ay narinig ko ang pag-ubo ni Aster kaya naman napasimangot. He has a lot of things to explain,at hindi na ako makapag-hintay na marinig iyon sa kanyang bibig.
Umupo na ako uli, at hindi pinansin ang nakatingin na si Aster. Dale Gonzaga may be something special for him. Baka kibgan niya, o kaya kababata. O baka naman isang ex girlfriend niya nooong elementary. O my god! I'm exagerating my thoughts! I don't want to think that Aster is cheating, or he is being as soft to Dale just like how soft he is whenever he's with me!
"Don't tear the paper, Wala ka bang free na milktea ngayon?" Nabalik ako sa wisyo nang marinig ang boses ni Tyron. I fixed myself, at umiling iling. "Oh, I see. You stopped courting Aster?" Nakangising tanong niya pa. Ibubuka ko pa lang ang aking bibig at akmang mag-sasalita nang biglang sumingit si Aster.
"'I'm courting her now." Aniya, habang diretsong nakatingin sa board. He seems so serious unlike a while ago. Mukhang napansin naman ni Tyron na hindi maganda ang timpla ng kanyang kaibigan ay agad itong umatras at umupo sa likod namin.
"Akala ko kayo na? Ano ba talaga?" Pinanlakihan kong mata si Camile dahil dire-diretso niya ang kanyang bibig at hindi man lang makaramdam na parehas kaming wala sa mood ni Aster.
"Just because you are together now doesn't mean you should stop courting your girl. Loving doesn't go like that, and I'm not a boy who's good at first but stupid in the end." Napalunok ako at agad na inirapan si Camille na ngayon ay nanlalaki ang matang nakatingin kay Aster.
"Daming sinabi, iisa lang naman ang tanong ko." Bulong pa nito, Gusto kong ibalibag sa kanya ang hawak kong pero buti na lang ay biglang kumatok si Liam na malapad na nakangiti. Sa gawi namin siya na nakatingin, at may hawak pa napaperbag. He walk towards us and sat beside Tyron, sa aming likod. These back-benchers gonna rock this semester. I'm pretty sure about it.
"Andito na naman ang pinaka-gwapo niyong kaibigan." Sambit niya, nakita ko naman ang palihim na pag-irap ni Camille. She seems to loath Liam since he start dating Riri, Ano naman kaya ang nakikita niya kay Riri na mali kaya grabe ang init ng ulo niya doon. I never meet her in person, As in.
"Shut up, Fucker." Bulong ni Aster, napakunot naman ang isa at iiling iling na lang na hindi nag-salita. How many minutes of silence ocuupied our circle, ni wala man lang nagkekwentuhan sa aming lima dahil mukhang asar na asar si Aster. Mukha bang kasalanan ko iyon, Mukha bang kasalanan kong magkasama sila ni Dale?! Mukha bang kasalanan kong nag-seselos ako?!
Our Professor came, at mukhang siya ang Professor namin paa sa unang subject. Pamilyar siya, perhaps, nakikita ko siyang nag-susungit at nagiging malupit sa mga estudyante na nakakasalaubong sa labas.
"Alfred Salazar is the name, Hello future Doctors." May ngiti sa kanyang mga labi ngunit ramdam ko na sobrang plastik 'non. I just miss Mrs. Roccero, Ni hindi ko ga siya nakita bago man lang mag-bakasyon. "Let's start..." Palihim akong napairap nang mapansin ang tngin niya sa mga legs ng mga nasa harapana. Girls in the sitting in front are wearing stupid skirts, and sleeveless tops.
Nag-simula siyang mag-discuss at mag-sulat sa board at mag-salita. Ngunit hindi ko maialis ang tingin sa kanya, He is our first subject and he's 40 above zI think. Matangkad siya at manipuno, at hindi halata ang kanyang katandaan sa kanyang mukha. Kaya pala ang lakas ng tama niyang mang-manyak.
"Don't fucking stare." Agad akong napasinghap nang marinig iyon mula kay Aster. Napatingin ako sa kanya, Kunot noo pa rin siya at nakasimangot.
"Shut up." Bulong ko, Nag-igting ang kayang bagang at hindi makapaniwala na nag-iwas ng tingin. Agad akong nakatingin sa board at hindi na siya muling tinignan. It lasted for a coupe of hours, and then breaktime came. Agad akong tumayo at kinuha ang bag, Ganoon din sina Camille at mukhang sasabay pa sa amin sina Tyron.
"Can we join you?" Dinig kong tanong ng aibigan ni Aster kay Camille, agad namang tumango ang isa pakatpos na marinig iyon.
"Mabuti na rin, Isasama ko si Riri." Bulong ni Liam. Hindi ko na sila pinansin at sabay sabay kaming lumakad palabas. I keep a distace from Aster, at ramdam ko naman ang pag-titig niya. If he will not tell me the truth, I'll just keep acting this way. We went to the cafeteria, and sat in a round table. Nupo ako, at sa aking tabi naman umupo si Camille, Nakita kong uupo sana si Liam sa aking tabi, ngunit biglang hiniklat ni Aster ang kanyang damit, kaya naman napagilid ang aking kaibigan.
"That's my place." Marii niyang sabi, Sarkistong mapatawa naman si Liam at halata naman ang pag-tiklop ng kanyang kamaao, at walang nagawa kundi umupo sa tabi ni Aster, sa kabilang side ni Camille nakaupo si Tyron na kakwentuhan niya ngayon samantalang si Riri naman ay nasa pagitan ni Liam at Tyron. Hindi maipinti ang mukha ni Liam, Habang si Riri ay masayang kakwentuhan si Tyron at Camille.
"Mabait naman si Liam, pakabait ka rin." Palihim akong napangiti nang marinig iyon kay Camille. Alam kong hindi niya talaga gusto si Riri, She just want to get along at pakasamahan ito since Liam isn't in a good mood right now.
"I will, Liam is too quiet right now. May problema ka ba Babe?" Palihim ulit na napairap si Camille nang marinig ang Babe na callsign ng dalawa. Nakita kong tumingin si Liam kay Riri at bahagyang tumango. Tmayo ito, kaya naman lahat kami ay napatingala, but Aster stared at him coldly. Nararamdaman ko iyon.
"Hindi ba tayo kakain?" Aniya, I cleardmy throat at tumayo na rin. Lumipad ang tingin nila sa akin, ngunit binalewala nila iyon.
"Samahan kita, bilhan na rin natin sila." Pilit ngiting sabi ko, Tumango tango naman kami at sabay kaming lumakad papunta sa mga nag-titinda. They are serving good foor here, at hindi pa masyadong pricy. Makgasunod kami sa pila, at napansin ko na medyo malayo kami sa table kung saan nakaupo sina Aster. "Liam, you okay?" I asked, tuingin siya sa akin at umiling iling. Magkaiba ang sinabi niya sa akin, at sa isinagot niya kay Riri kanina.
"I'm starting to hate Mr. Hechanova." Bulong niya, napayuko ako nang marinig iyon sa kanyang mismong bibig. "He's arrogant, and not sweet. He's in heaven, and we're in land. Ang taas ng ere niya." Nag-igting ang panga nito, na lalo kong ikinayuko.
"I'm very sorry for that. But trust me, He's nice." Bulong ko, Umiling iling lang ito at hindi na nag-salita. I know in the very first that he doesn't want Aster for me, nakapag-usap na rin kami tungkol doon, and he seems so not fine with him. Bumili kami ng anim na soda, at mga tiapay. Parehas kaming nag-buhat dahil medyo marami iyon, Nang makarating kami sa table ay halos sabay kaming nag-baba ng mga dala.
"Ano 'yan?," Ani Tyron habang nakatingin kay Aster, may hawak na kasi itong isang paperbag na hindi ko napansin na dala niya pala. Inilapag niya yon sa table, habang kami ay nakatingin lang sa kanya at hinhintay na labas kung ano ang mga iyon. Hindi ito nag-salita at kusang gumalaw. Inilabas niya mula dito ang nakakahong bagay, at inilagay iyon sa harapan ko. Siya mismo ang nag-kusang buksan ito, at tumambad sa aking haraan ang tatlong pirasong cupcakes.
"Hey," bulong niya, nag-aalanan akong tumingin sa kanya at pilitna ngumiti. I want to be happy, I want to smile truly at hindi iyong sapilitan lang. "You like it?" He asked, wala na namang kahit na anong ngiti sa kanyang labi ngunit ang alatanaman iyon sa kanyang mata.
"Yes, Thank you." Wika ko, Tinignan ko lang iyon nang sandali habang ang aming mga kaibigan ay nag-simula nang kumain, at pati na rin siya. Inilagay ko iyon sa paperbag na nasa table, at hindi na muna ginalaw. They are all talking about their holidays while me and Aster are just quiet. Walang maganda sa aking bakasyon, pwera na lang sa mga nangyari bago ko nalaman ba mag-kasama sila ni Dale. Baka siya, masaya ang buong dalawang linggo niya dahil lagi niyang kasama ang Editor-In-Chief na iyon.
As we all finish eating, We went out from the cafeteria. Sina Liam at Riri ay mas nauunang nag-lalakad kaysa sa amin, Tyron and Camille are talking and smiling and laughing na para bang sila lang ang tao. At ako at si Aster ay medyo nasa bandang hulihan, at nanatiling tahimik.
"Aster Draco," Napatingin ako kay Tyron na ngayon ay nakatigil. Napatigil din kami sa pag-lalakad habang ang mag-syota na nasa bandang harapan ay wala lang pakialam at nag-tulouy tuloy sa paglalakad. "Let's play tennis this afternoon." Aniya, Aster just look at him blankly.
"You don't have to blurt my name, Dumbass." Nakasimangot nitong sabi, Tyron just shrugged at muling ibinaling ang tingin kay Camille. It seems like, He likes her. We continue walking, as I felt his stares again.
"Don't curse too much, Aster." Bulong ko, Habang nakatingin sa harapan.
"Then don't treat me like this, Carina." Napatingin ako sa kanya kasabay nang pag-taas ng aking kilay.
"Perhaps, We should talk about it. Mahirap naman na... May itinatago ka. Hindi ba?" Ani ko, Nag-iwas ito ng tingin at hindi ko mabilang kung ilang malalim na buntong hininga ang kanyang pinakawalan matapos kong sabihin iyon. I was in the midst of my thoughts, When I felt his hand on my wrist.
"Come with me. Let's escape this shit." He whispeted, pertaining to our next subject. Sa tingin ko ay hindi naramdaman ng apat ang aming pag-tigil, Dahan dahan akong hinila ni Aster palayo sa kanila habang ako naman ay walang kibong nakatingin lang sa kanya. Hinayaan ko siyang idala ako sa kung saan niya gusto, hanggang tumigil ang aming paa sa isang sobrang pamilyar na lugar.
Backseat. Beside the window. Library.
"What?" I asked, Dahan dahan kong binawi ang aking kamay sa kanya habang siya naman ay nanatiling tahimik. Nakatayo lang ito, at ang kanyang mga kamay ay ngayo'y nasa kanyang bulsa na.
"Dale," Matalim akong tumingin sa kanya nang marinig iyon.
"That's not my name, Aster." Hindi makapaniwalang sambit ko at akmang tatalikod nang bigla niya akong hilain papalapit sa kanya. Napatingin ako sa kanyang kamay na ngayon ay nakawahak sa aking braso, Hanggang sa tumaas ito sa aking balikat at dumapo sa aking pisngi.
"You shouldn't be jealous to my half-sister, Carina." Nag-lipat ako ng tingin sa kanya, hanggang mag-tama ang aming mga mata. Napalunok ako nang marinig iyon, Half-sister? What-How did that happened?! She isn't a named after the Hechanovas, and She isn't recognize as a part of the well-know family! How did that happened?!
"Are you kidding me? Because I'm not buying any of it." Bulalas ko, akamang aalisin ko ang kanyang kamay sa aking pisngi nang bigla niyang ipalipot ang isa sa aking baywang. Kaunting espasyo na lang ang natitira sa aming dalawa, at laking pasasalamat ko na walang masyadong tao. Kundi ay laman na naman kami ng balita sa hallway.
"Daughter of my Father from another woman. Ang edad niya at ang kay Comet ay magkalapit lang, meaning, My Father once cheats to my Mom. Hindi naman nanganak ng kambal ang Nanay ko at malayo naman sa katotohanan na halos sabay niyang ipinag-buntis ang dalawa. Named after her mother, An Editor-In-Chief, and she loves Comet more than Meteo and me. She loves writing, and she excels too. Our father named her Stella which is related to Comet. Do you believe me now?"
Diretso siyang nakatingin sa akin habang sinasabi iyon, Hindi ko alam kung ano ba dapat ang aking sabihin sa kanya matapos marinig ang mga bagay na hindi ko inaasahan na ganito pala kakomplikado.
"Y-You are h-hiding it, right?" Sambit ko, Nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mata. Ngunit agad din itong nawala, at bahagya siyang tumango tango.
"What can we do? Hindi pa tama ang oras." Aniya, at dahan dahang binitawan ang aking kamay.
"How about her? Ano na lang ang nararamdaman niya? You aren't living with her, She is not under you father's name, Wala siyang Nanay and she's just in 4th year!" Disappointed na wika ko, habang nakatingin sa bintana. Ramdam ko ang pag-taas ng aking boses dahil doon, kaya naman hindi ako makatingin sa kanya ng diretso.
My conscience is eating me, Malay ko bang kapatid niya iyon at pinag-isipan ko kaagad ng mali? He will not tell me in the first place, But I insist.
"This business doesn't include us. Hindi tayo kasama sa problema na iyon." He shurugged kaya naman gulat akong napahakbang patalikod sa kanya.
"Wala kang planong sabihin sa akin 'to? Are we couple or not? Inform mo naman ako minsan, Hindi ko kasi alam." Mahinahon kong sabi, Nakita ko ang pag-halukipkip niya at tila ba may mga salita sa kanyang loob na gustong kumawala. Ngunit mahabang katahimikan ang namayani sa aming dalawa bago siya tuluyang mag-buka ng bibig.
"Nasa isip mo pa rin ba na napipilitan lang ako or what? And merciful god, paano tayo napunta sa usapan na ganito? We are just talking about Dale, and then you we came into this point?" Halata ang iritasyon sa kanyang boses, Mukhang hindi siya marunong makiramdam. Wala ba siyang ibang naging experience na ganito? 'Yung pakiramdam na nag-seselos ako pero hindi niya alam kung paano i-figure out iyon?
"Oh really? You kept a secret to me, You made me so jealous and that made me think that I was stupid enough because I don't even know what's happening with you!" Sigaw ko, At pilit na pinapakalma ang sarili. Ngayon lang kami nag-sigawan, at hindi naman ito ang una naming pag-aaway simula noong naging kami.
"What are you saying? Hindi lang basta basta ang pag-sasabi ng mga ganon, Sana naman ay naiintindihan mo na pamilya ko na ang kasama dito." Hindi makapaniwalang sabi niya, at mukhang hindi na rin makontrol ang sarili.
"Well, I'm so sorry. Maybe someone who approached me is right, Masyado tayong mabilis and we don't even know everything about each other. Maybe, You just love me because I love you first." Matalim ang titig ko sa kanya, ngunit hindi ito nagpatinag. Diretso itong nakatingin sa akin na para bang walang katakot takot sa kanyang mata. Bakit nga ba siga matatakot? Sino nga ba ako?
"You love me first and I love you the second, third, fourth and until I lose counts! I didn't love you just because you showed me that you love me first, I love you because you had shown me that you deserve it! Damn it!" Nanlaki ang mata ko nang sabihin niya iyon, muli akong napaatras at pilit na hinahabol ang aking normal na pag-hinga. Gusto ko na siyang talikuran, hindi dahil sa sobrang galit ako. Kundi dahil ay ayokong makita niyang ganito ako.
"Should I ban you from entering the library? Sobrang ingay niyo, and you talk nonsense!" Sabay kaming napatingin sa aming gilid nang makita ang librarian na nakapamewang habang masama ang tingin sa aming dalawa.
"Really? Maybe I should build our own library?" Ani Aster, Habang nakalukipkip na.
"Who are you?" She asked, Oh my, Wrong move.
"A Hechanova."