Opened your heart to me 🌺🌺�...

By greenfairy_24

8.7K 174 6

Are you willing to die or rather to be loved? Are you willing to opened your heart again? Revenge or Love? (T... More

Author's Note
Prologue ( war)
Chapter 2 (stranger)
Chapter 3 (kidnapped)
Chapter 4 (escaped)
Chapter 5 (truth)
Chapter 6 ( truth part 2)
Chapter7 (love over hate)
Chapter 8 (I love you)
Chapter 9 (rescue)
Chapter 10 (gone)
Chapter 11 (Arising)
Chapter 12 (alive)
Chapter 13 (meet again)
Chapter 14 (missing son)
Chapter 15 (Lier)
Chapter 17 (my son)
Chapter 18 (Home)
Chapter 19 (kontrabida)
Chapter 20 (dead or alive)
Chapter 20 (dead or alive part 1)
Chapter 21 (dead or alive part 2)

Chapter 16 (Daddy)

256 6 0
By greenfairy_24

Revin POV

"Saan ka galing Revin?" tanong ni Shen sa akin.

Hindi ako umimik. Dumiretso kaagad ako sa mga wine section at kumuha ng matapang na alcohol pagkatapos isinalin ko sa baso at na upo.

"I'm asking you Revin, Where did you go?" sabi nito at humakbang papalapit sa akin. Kita ko sa mukha niya ang pagka inis.

"None of your business Shen. Stop nugging, please. I need to be alone. " kalmang sambit ko at tinungga ang baso na may lamang alak.

I felt a sting in my throat dahil sa tapang ng alak.

"Did you met Venus?" sabi nito.

Hindi ko siya pinansin. Nagsalin  nanaman ako at ininom.

"Are you deaf?, can u answer me Revin?"galit na nitong sabi.

Tumayo ako at matalim ko siyang tinitigan.

"Ano ba Shen?, Stop acting like an innocent.,Can you see , Alam mo nag sisinungaling ka sa akin. You lied to me, All lied to me.,"galit na sabi ko habang kuyom ko ang kamao.

Isa-isang tumulo ang luha niya. Hindi ko na siya pinansin. Tinungo ko na agad ang silid ko at ibinalibag ang pinto

Nahiga siya sa kama habang nakatingin sa kisame.

Namimiss niya ang bata. They are look a like. The eye, the smile and being so brave. .

Hero my son.

Hindi ko alam kung bakit na isip ko iyon. Posibleng anak niya ang bata at inilihim ito ni Venus. .

Why? Bakit hindi ito sinasabi ng babae. .
I need a proof. I need to get an evidence. Hindi ko sinisi ang babae sa pagka matay ng ama ko. Before I saw the video footage. Walang dahilan para sisihin ko siya. Dahil sa kabilang banda. Pinatay nito ang kapatid ng ama niya nasi Victor. There is  a reason behind why She killed his Tito.

Fuck this memory loss. .

Bumangon ako at tinungo ang bathroom. Kailangan niyang puntahan ang lugar kung saan makakuha siya ng ibang hint. .

Ilang sandali. Binaybay ko na ang daan patungo sa Mansion.  Safe house ko iyon. . Kahit hindi ko naalala lahat , ay ito lang ang lugar ang hindi ko malilimutan.  My mother's mansion. .

"Magandang gabi sayo Iho. Mabuti naman at nagpasyahan mong pumunta dito. Mis na mis na kita apo ko."mangiyak ngiyak na sabi ni Nanay Rose.

"Pasensya napo nay Rose. Busy lang ho. " sabi ko sabay mano at niyakap ko narin si Nanay Rose. Kasama nito ang asawa sa pagbabantay ng mansion. . Matagal na ng namilbihan ang mag asawa sa pamilya ni mommy.

Nalaman ko noon nung dito ako dinala ni Tito avares para magpagaling. Sinabi nila sa akin kung gaano sila katagal at kalapit nila sa mom ko.

Kumiwala na kami sa pagkayakap at ngumiti si nay Rose.

"kumain kana ba ijo?" sabi ni nay Rose.

"Opo." pagsisinungaling ko. At ningitian ko siya.

Alam kung hindi ito kumbinsido, iwan ko kung bakit nalalaman ito kaagad ni nay Rose kung bakit nagsisinungaling ako.

"Alam kung hindi ka pa kumakain. Ikaw talagang bata ka. Hindi ka parin nag babago. " panunuya ni nay Rose.

Napatawa na lamang ako ng bahagya.

"Oh siya. Ipaghanda kita ng paborito mong tinolang manok. " sabi nito.

Lumapad naman ang ngiti ko sa narinig. Namiss narin niya ang putaheng iyon. Namiss ko narin ang mga luto ni nay Rose.

"Ay sige po. Parang nagugutom na siguro itong tiyan ko. " sabi ko sabay haplos sa tiyan ko.

"Sige iho. Tatawagin ko lang ang onggoy. Hehe. "sabi nito at humahagik ik. Ang ongoy na sinasabi nito ay ang asawa nasi Mang Carlo.

"Sige po salamat. Punta lang muna ako sa taas. "ngiting sabi ko sabay halik sa pisngi ni nay Rose.

"Sige iho. Pupuntahan nalang kita doon sa silid mo mamaya pagnakahain na ako." sabi nito.

"sige po. Salamat." sabi ko at iniwan na siya. Tinungo ko narin ang ikalawang palapag ng mansion at pumunta sa silid ng mom ko.

Napangiti  ako sa isipan ng tumambad sa akin ang malinis paring kwarto.  Pinatili talagang malinis ni nay Rose ang kwarto ng kanyang ina. .

Tinungo ko na agad ang drawer ni mom na nooy naka lock. May small device sa gilid ng drawer para doon pindotin ang passcode.

I enter the code and then bumukas ito.

. Nakuha ko agad ang passcode dahil pina ayos ko ito ni Tito noon nung pumunta dito, dahil nga hindi ko naalala ang nakaraan.. .

Tumambad sa akin ang maraming old document. .

Nakita ko na iyon. Hindi mga documents ang pakay ko.
Kinalkal ko ang mga files pero wala ang hinahanap ko.. Hinanap ko sa ibang drawer pero wala akong nakita. Paanong nawala dito ang bagay na iyon..

Saan saan na akong naghanap pero wala parin ang hinahanap ko. .

And then I heard Nay Rose called me.

Lumabas na ako ng silid na may panlulumo. Maybe I should try to asked nay Rose.

Lumapit ako kay nay Rose.

"Nakahanda na ang pagkain ijo. " sabi ni nay Rose na may ngiti.

Ningitian ko lang siya at tumango.

Bumaba na kami ni Nay Rose at tinungo ang kusina. Nakita ko si Mang Carlo na nakangiting bumati sa akin.  Nasa around 50's na ito. Pero malakas na malakas parin. Nag mano muna ako at na upo na .

"Sumabay napo kayo sa akin." sabi ko sa kanila.

"Ay, katatapos lamang namin kumain kanina Ijo bago ka dumating." sabi ni Mang Carlo.

"Sige na ho. Kumain na po kayong dalawa. Sabayan na po ninyo ako. " may panlulumong sabi ko .

"Ay nako na bata ka. Oh siya. Kakain na kami. . " sabi ni nay Rose na may ngiti sa labi.

Alam kasi nitong namiss ko rin ang makasama silang maghaponan. .

Pareho na kaming kumakain.

"Nay, tanong ko lang ho. Nakita niyo po ba ang photo album?" sabi ko.

Pareho silang napakunot noo at tila naguluhan sa tanong ko.

"Iho, akala ko ba ipinatapon mo. Sabi kasi ni Sir Richard sa akin na ipinatapon muna raw iyon." sabi ni Nay Rose na ika kunot noo ko.

Wala akong inutos kay Tito. Hindi rin nagtanong si Tito tungkol sa album. .

"Wala akong sinasabi ni Tito ng ganoon nay. " sabi ko na may frustration sa mukha.

Bakit ginawa iyon ni Tito. Ano ang dahilan niya.

"Iho, sigurado kabang hindi mo iyon inutos sa Pekeng tito mo?" sabi ni mang carlo.

Tumango ako at tiningnan siya. Parang na hint ko kaagad na hindi nito gusto si Tito Richard.

"Opo., kailangan ko iyon Mang carlo. May titingnan lang po ako." sabi ko.

Ngnumiti naman si nay Rose .

"Iho, nasa akin ang photo album. Hindi ko kasing maatim na itatapon ko iyon. Mahal na mahal ko ang mommy mo Revin.. Kaya itinago ko na lamang ang album sa kwarto ko. At mahalaga iyon sa dad mo. "sabi ni nay Rose na ikinasaya ko.

My god, salamat naman nasa kamay Ni nay rose at salamat binigay niyo sa akin ang makakapagtiwalaan na tao .

"maraming salamat nay., " masayang sambit ko.

Ngumiti ang mag asawa sa akin. Kahit papaano nararanasan ko ulit ang masayang pamilya kasama sila.

Ilang sandali natapos kaming kumain. .

Marami paring mga bagay na gumugulo sa akin. Bakit kailangan pa ni Tito ang magsinungaling nina Nay Rose. Ano ang dahilan niya.

Matapos maghugas ni nay Rose ay nag tungo na kami sa kanyang silid kasama si mang carlo.

Ibinigay ni Nanay Rose ang photo album..

"Salamat nay. " sabi ko.

"Tawagin mo lang ako iho kung may kailangan ka. Andito lang kami ni Carlo." sabi nito.

"Opo salamat uli nay. " sabi ko at umalis na silid ng mag asawa.

Tinungo ko narin ang silid ko tabi lang kay mom.

Na upo ako sa kama at binuksan ang album.

Si dad at si mom ang una kung nakita.

Kahit hindi ko naalala masyado ang tungkol kay dad ay alam kung naging mabait na asawa siya kay mom. .

Sinabi noon ni Nay Rose kung bakit namatay si mom. Namatay ito dahil sa panganganak sa akin. . Masakitin kasi si mom.

And then isinunod ko ang pangalawang pahina.

There was a baby. At may naka bold letter ito sa ibabaw ng lalarawan.

Revin Breger my son

Hindi ko maiwasang hindi mapangiti sa anghel na noo'y ako ay sanggol pa lamang. .

Sinunod ko ang susunod na pahina. And then sa ikalimang pahina tumabad sa akin ang aking kabataan.

My 4 years old son, He's getting older.

Para akong na istatuwa sa nakita. Parang si Hero ito. The eye and the smile even the shape of my face.

Hindi ako nagkakamali. Hero is my son. I need to get something for the DNA.

Venus was lied to me. .

Fuck! Mura ko sa isipan. .

Kinabukasan maaga kung tinungo ang penthouse ko. Wala si Shen. Kaya nagmamadali akong magbihis at pupunta sa susunod niyang gawin.
I need to get Hero.

Biyernes ng tanghali ay mina manmanan ko ang bata.  I saw 10 body guards far away. And then 1 bodyguard closest to my son Hero. Yes, I claimed him  already my child. Eventhough wala pa akong kasiguraduhan pero may kutob akong tama ang hinala ko.

I've search this man named Bryan Perez. Matagal na itong tauhan ni Venus. .

Nandito ako ngayon malapit sa classroom ni Hero at nagpanggap na janitor. .

Habang nilinis linis ko kunwari ang sahig ay nakinig ako kay Hero na noo'y bibong bibo sumagot sa teacher nito.

Napangiti ako ng kay lapad dahil kahit papaano ay hindi nito pinapabayaan ni Venus. .

Nagulat na lang akong may tumapik sa balikat ko. Napatingin ako sa taong tumapik  sa akin.

I saw bryan, tila naguluhang nakatingin sa akin. Hindi kita ang mukha ko dahil naglagay ako ng malaking bukol sa may mata ko at initim ko ang mukha ko pati ang ibang bahagi ng katawan ko na nooy makikita sa tao.

"ngayon lang kita nakita ah?" tanong ni Bryan.

"Ay opo, pinalitan ko muna ang kaibigan ko dahil may sakit siya ngayon."sabi ko at medyo pinaliit ang tinig.

"ganun ba. Maitanong ko lang. Bakit palagi kang tumitingin sa alaga ko?" sarkastikong tanong nito. At tumingin kay Hero na noo'y nasa loob ng classroom.

"Ay, hindi po. Sorry po. Naaliw po kasi sa batang iyan dahil napaka bibo po." sabi ko at pilit ningitian ko siya sa mga nagingitim na ngipin ko.

Kita ko sa mukha nito na nandidiri ito sa nakita.

Walang pasabi iniwan na niya ako. Napatawa na lamang ako sa isipan.

Tumunog na ang bell nagsasabi itong breaktime na, kaya naging alerto na ang aking mata kay Hero. .

Nasa hindi ako kalayuan naglilinis,kaya hinidi masyadong halata ang na tumitingin ako sa anak ko.

I saw bryan come near with Hero. Nakita kung may sinabi ang bata sa lalaki kaya umalis ito sa harapan ng bata.

Nakita ko si Hero ay na upo sa nakalatay na upuan habang hinihintay si Bryan.

I need to be hurry.
Agad kung tinungo ang kinaroroonan ng bata. Nakita naman ako kaagad ni Hero , He smiled at me pero ilang sandali ay nakakunot noo itong nakatitig sa akin.

"Mister Revin?"sabi nito halatang pinipigilan ang sariling emosyon.

Oh god, He know me. He's smart.

Napangiti ako sa harap niya. At tumango .

"Yes!, I know you even you dress like that. And what happened to your face and your skin?" sabi nito na may kunot noo parin.

Mabilis ko siyang binulungan. Tumango naman ito.

"Okay let's go." masayang sabi ko.

"Yes, let's go mister Revin."masayang sabi rin nito.

Wala na akong hinintay na pagkakataon. Nilagyan ko siya ng jacket at sumbrero.

Sinabi ko kasi sa kanya. Na may bago akong laroang sasakyan na ibibigay sa kanya. At kailangan sumama siya sa akin. Eventhough mali ang paraan kung ito but I need to do this. .

Tinanggal ko narin ang pekeng bukol malapit sa mata ko at ang itim na bumabalot sa ngipin ko. Tumatawa kasi si Hero kapag nagsasalita ako. Ayaw kung may makarinig na mga bodyguard sa tawa niya baka matunugan ako. .

Mabuti nalang at hindi naka tingin ang mga bodyguard na nandoon sa di kalayuan.

Nakalapit na kami sa kotse ko at mabilis ko siyang ipinasok sa kotse at sumampa narin ako at pina andar ang sasakyan.

"Mister Revin,, can I asked you some question?" sabi nito.

"Yes, baby just asked." sabi ko at binabay na ang kalsada. First step. Natapos ko ang mission na walang kahirap hirap. Masaya ako dahil kahit papaano nakasama ko ang anak ko.

"Why you dressed like a janitor and even you put a fake tumor in your face ?" sabi nito na tila pilit pinigilan ang matawa.

"Ahm.. About that, " sabi ko at bahagyang natawa. Dahil napagkamalan nitong tumor ang pekeng bukol na inilagay niya sa mukha.

Tumingin ako sa inosenteng mga mata nitong nakatitig sa akin at  hinihintay ang sagot ko. .

"Well, It's a kind of ....way." sabi ko at binalik ang mga mata ko sa kalsada.

"What way mister Revin?" sabi nito na naka kunot noo..

"To see you.. my son. " biglang sambit ko at ito rin ay nagulat sa sinabi ko.

Shit! .Mura sa isipan ko. Hindi ko inaasahang nadulas ang dila ko.

"Son? You mean , I'm your son mister Revin?"sabi nito na may bakas ang kasiyahan sa mukha.

Inihinto ko muna ang sasakyan sa gilid ng kalsada at tinitigan ko ang anak ko.

Tumango ako at ningitian siya. Nagulat na lamang akong inilapit nito ang katawan sa akin at walang ka imik imik at nakatitig sa mukha ko.

"You ... Are.. My ... Father." sabi nito na tila tinitigan maigi ang mukha ko. .

Tumango ako.

" Can I hug you my son?" sabi ko, at tila may namumuong luha ang mga mata ko. Hindi ko rin maitindihan ang sarili kung emosyon. I was glad na may anak akong kumukonekta sa nakaraan ko. .Ganito pala ang magiging ama.

Hindi ko na siya hinintay na sumagot. Niyakap ko siya ng mhigpit at napaiyak . .

"I missed you so much ,son. I love you."sabi ko at hinahalik halikan ang ulo nito.

Alam kung umiiyak rin ang bata dahil biglang nabasa ang malapit sa dibdib ko.

Kumiwala ako. I was right. Umiiyak ito at humihingos hingos. Pero ilang sandali ngumiti ito ng malapad.

" Mom was lied to me. ....She kept telling me that my dad was already in heaven." sabi nito at sumimangot.

Niyakap ko siya.

"Your mom, was not lying. Maybe later I will explain to you son."sabi ko.

"okay daddy." sabi nito.

Tumango naman ako. At kumiwala sa pagkakayakap. Pina andar ko na ulit ang sasakyan. .

Mahigit apat na oras kaming nakarating sa isang safehouse ko. Ako lang ang tao dito kaya walang makaka alam na may dinala akong bata sa lugar na ito. .

Natutulog pa si Hero nung dumating. Dinala ko siya sa silid ko. .

Mahimbing na mahimbing itong natutulog.

Napangiti akong nakatitig sa mukha ng anak ko. .

How come na inilihim ito ni Venus at ang lahat ng mga agent. . Ano ang dahilan nila.

Gusto kung tanungin sana si Tristan ngunit hindi maari dahil nasa misyon pa ito sa ibang bansa. Palagi na lamang ipinadala ni Tito ang kaibigan niya sa malayong mga bansa.

Tumabi na ako sa anak ko. Napakagaan ng kalooban ko. . And then I saw his arm. May bracelet itong kulay gold. Napatingin ako sa gitna . Hindi ito bato. Isang device ito. .

Shit! Mura ko sa isipan at napabangon. Dahan dahan kung kinuha ang bracelet ng bata at tiningnan ng maigi. .

Yeah I Was right. May naka kabit na tracking device.

Napakatalino ng ina mo Hero. Kaya pala nagustuhan ko siya noon . Maybe this is the right time na malaman niya na may anak ako sa kanya.

Lumapit ako sa bata at hinalikan ko ang noo niya.

Tinungo ko na ang isang connecting door patungo sa mga computer at iba pang gamit. .

Isang isla ito na ito lang na bahay ang nakatayo dito. Umaandar ang lahat ng gamit ko gamit ang solar devices na noon nasa ibabaw ng bahay nakakabit.

Nilagyan ko nag visible at hidden cameras ang paligid kaya kita ko kung sino ang pumapasok ng isla. .

And then I saw a girl with a black suit. Na naka motor. I recognized her already. Si Venus. .
Malapit naring dumilim.
Napangiti ako sa nakita.. This is it.

Next Chapter (my son)

Continue Reading

You'll Also Like

63.4M 2.2M 44
Warning: Do not open if you haven't yet read Hell University. This is just a sequel of that book. Thank you!
56.6M 1.2M 127
Mikazuki convinces Bullet to meet his birth parents after being taken away by the former leader of the most powerful mafia group, Black Organization...
14.7M 326K 48
Her name is Monique Lee Gomez Samonte, a rich girl who was sent back by her parents to the Philippines because of her bad attitude. She's a war freak...
21.1M 516K 52
What H wants, H gets. And Camilla is not an exception. Montemayor Saga [ complete ] [ old story reposted ]