Anarchy girl

By _sunsetlover8_

87.3K 5.4K 285

Η μονότονη ζωή της 17χρονης Έλλης θα αλλάξει ριζικά μετά το θάνατο των γονιών της από αστυνομικό. Η Έλλη θα γ... More

CAST💜
Κεφάλαιο 1
Κεφάλαιο 2ο
Κεφάλαιο 3ο
Κεφάλαιο 4ο
Κεφάλαιο 5ο
Κεφάλαιο 6ο
Κεφάλαιο 7ο
Κεφάλαιο 8ο
Κεφάλαιο 10ο
Κεφάλαιο 11ο
Κεφάλαιο 12ο
Κεφάλαιο 13ο
Κεφάλαιο 14ο
Κεφάλαιο 15ο
Κεφάλαιο 16ο
Κεφάλαιο 17ο
Κεφαλαιο 18ο
Κεφάλαιο 19ο
Κεφάλαιο 20ο
Κεφάλαιο 21ο
Κεφάλαιο 22ο
Κεφάλαιο 23ο
Κεφάλαιο 24ο
Κεφάλαιο 25ο
Κεφάλαιο 26ο
Κεφάλαιο 27ο
κεφάλαιο 28ο
Κεφάλαιο 29ο
Κεφάλαιο 30ο
Κεφάλαιο 31ο
Κεφάλαιο 32ο
Κεφάλαιό 33ο
Κεφάλαιο 34ο

Κεφάλαιο 9ο

2.6K 172 21
By _sunsetlover8_

Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε και οι δύο σχετικά νωρίς. Αφού φάγαμε είδαμε ότι έχουμε πάρει τα πάντα και φύγαμε. Είχαν έρθει τα παιδιά να μας πάρουν με το αμάξι. Αφού φορτώσαμε τις βαλίτσες μπήκαμε μέσα και ξεκινήσαμε. Σε λίγο ήμασταν στο λιμάνι και αφού μπήκαμε στο πλοίο και δώσαμε τα εισιτήρια μας πήγαμε να κάτσουμε.

Αφού τακτοποιηθηκαμε πήραμε καφέδες και κάτσαμε στο κατάστρωμα.

"Αχ άντε και καλές μας διακοπές" είπε η Εύα μόλις κάτσαμε και όλοι αρχίσαμε να γελάμε

"Λοιπόν φτάνουμε γύρω στις 5:30 οποτε πάμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο αφήνουμε πράγματα και φύγαμε για παραλία" είπε ο Λουκ και όλοι συμφωνήσαμε.

Με τον Τεο δεν έχουμε μιλήσει καθολου. Μου φαίνεται λίγο ψυχρός απέναντι μου. Ούτε μια ματιά δεν μου έχει ρίξει. Μιλάει με τους υπόλοιπους σαν να μην τρέχει τίποτα και μένα με έχει γραμμένη. Μπορεί να είναι και η ιδέα μου.

"Ρε παιδιά πείνασα δεν πάτε να πάρετε τίποτα να φαμε;" είπε η Αλεξία

"Πάω εγώ" είπα και σηκώθηκα από τη θέση μου. Πήγα στο μπαρ του πλοίου όπου εκεί δούλευε ένας κούκλος. Δεν ήταν μεγαλύτερος απο 25 χρονών, ψηλός απο ότι μπόρεσα να καταλάβω, με καστανοξανθα μαλλιά και μαύρα μάτια. Ήταν απλά Θεός.

"Τι θα πάρει η κουκλα;" με ρώτησε και είχε ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη

"6 σάντουιτς με τυρί" είπα και εκείνος μου έκλεισε το μάτι. Τα πιάνει από το ψυγείο και μου τα δίνει. Πάω να τα πάρω και μου πιάνει το χέρι λέγοντας μου

"Ηλίας" πάλι με το ίδιο πονηρό χαμόγελο

"Έλλη" είπα και τράβηξα κατευθείαν το χέρι μου

"Τεο" είπε και γύρισα και τον είδα δίπλα μου μα καλά τι κάνει εδώ.

"6 μπουκαλάκια νερό και γρηγορα" είπε απότομα στον Ηλία και εκείνος αφού έκανε έναν μορφασμο μας έδωσε τα νερά και έμεινε να με κοιτάξει

"Έλα δίνε του τώρα στη δουλειά σου" είπε θυμωμένα ο Τεο και οι φλέβες του χεριού είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή του πράγμα που με έκανε να καταλάβω ότι ήταν τσιτωμενος. Μα καλά τι επαθε;

"Τι ήταν αυτο;" τον Ρώτησα όταν φύγαμε από το μπαρ και πηγαίναμε προς τα παιδιά

"Προχωρά και μην μιλάς" είπε απότομα και αλλά εγώ σταμάτησα και το κοιτούσα σταυρωνοντας τα χέρια κάτω από το στήθος μου

"Έλεος ρε Έλλη μην κάνεις σαν 5χρονο" μου είπε και εγώ σηκωσα το φρύδι μου και τον κοιτούσα. Αναστέναξα και τον ακολούθησα μέχρι έξω. Αφού μιλήσαμε κτλ φτάσαμε στη Σίφνο.

Μόλις κατεβήκαμε το μέρος ήταν μαγευτικό. Υπέροχα λεύκα παραδοσιακά σπίτια γύρω γύρω και η θάλασσα ήταν σαν κρυστάλλος.

Πήγαμε στο ξενοδοχείο στο οποίο αφήσαμε γρήγορα τις βαλίτσες βάλαμε μαγιό και πήγαμε στη παραλία που υπήρχε κάτω από το ξενοδοχείο. Καθίσαμε εκεί μέχρι το βράδυ όπου γυρίσαμε. Είπαμε να μην βγούμε σήμερα να κάτσουμε να ξεκουραστούμε.

Όταν μπήκαμε στο δωμάτιο ο Τεο μπήκε να κάνει πρώτος μπάνιο και εγώ έκατσα στη βεράντα. Η θέα από το δωμάτιο μας σε μαγνητίζε. Σε έκανε να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πανω της. Η θάλασσα που απλωνόταν μπροστά στα μάτια μας με τα καταγάλανα νερά και τις διάσπαρτες βαρκούλες σε έκανε να νιώθεις γαλήνη και ηρεμία. Έμεινα εκεί να κοιτάζω δεν ξέρω και τω πΌση ώρα.

"Πας καλά τι κάνεις γαμω;"άκουσα ξαφνικά τη φωνή του Τεο από πίσω μου και γύρισα να τον δω. Ήταν μόνο με το μπουρνούζι. Έμεινα να τον κοιτάω. Χαζεψα. Κουνησα πέρα δώθε το κεφάλι μου για να συνέλθω.

"Τι έπαθες μωρέ;"

"Είσαι μόνο με το μαγιό στο μπαλκόνι" μου είπε και πέταξε τη πετσέτα της θάλασσα που είχα απλώσει σε κάτι σκηνακια πανω μου

"Εε και τι πειραζει;"

"Σε βλέπουν οι άλλοι από απέναντι" είπε και γύρισα και κοίταξα. Το ξενοδοχείο μας είχε κυκλικό σχήμα οπότε σχεδόν απέναντι μας είχε κιαλλο δωμάτιο. Ήταν μια παρέα γύρω στα 5 αγόρια και με είχαν καρφώσει με το βλέμμα τους

"Μπες μέσα Τώρα" είπε και με τράβηξε από το χέρι και με έσυρε μέχρι μέσα.

"Δεν καταλαβαίνω γαμω το πρόβλημα σου;" του είπα καθώς ψαχουλευα τη βαλίτσα μου για να βρω άνετα ρούχα

"Τι εννοεις;" με ρώτησε καθώς έστριβε τσιγάρο

"Με όποιον και αν μιλάω σε ενοχλεί. Δεν με αφήνεις να βγαίνω έξω όπως θέλω και να ντύνομαι όπως θέλω. Δεν είσαι ούτε πατερας μου ούτε αδελφός μου για να σε νοιάζει" του είπα και εκείνος ανενόχλητος έβαλε το τσιγάρο στο στόμα του και το άναψε

"Πες κάτι γαμω" του φώναξα και εκείνος σηκώθηκε απότομα και με έπιασε από τους καρπούς

"Να σου πω μικρή εμένα δεν θα μου μιλάς έτσι κατάλαβες" είπε και είχε φέρει το πρόσωπο του σε απόσταση αναπνοής από το δικό μου. Ένα εκατοστό και θα είχε ενώσει τα πρόσωπα μας. Ξαφνικά τραβήχτηκε και μου είπε

"Άντε Κάνε μπάνιο" και βγήκε έξω στο μπαλκόνι να κάνει ήσυχος το τσιγάρο του. Εγώ μπηκα στο μπάνιο και άφησα το ζεστό νερό να πέσει πάνω μου. Αφού τελείωσα βγήκα και φόρεσα τα άνετα μου ρούχα για να κοιμηθώ. Βγήκα και τον είδα ακόμα εκεί στο μπαλκόνι να κοιτάει τη θάλασσα. Ήταν τόσο όμορφος.

Βγήκα έξω και κάθησα στο καναπεδακι δίπλα του. Το φως του φεγγαριού αντανακλούσε στα μάτια του. Δεν φορούσε μπλούζα. Μόνο μια γκρι βερμούδα. Το σώμα του ήταν τόσο ωραίο. Οι κοιλιακοί του μαγνητισαν το βλέμμα μου.

"Συγνωμη" είπε ξαφνικα βγάζοντας με από τις φαντασιώσεις μου

"Για ποιο πραγμα;" τον Ρώτησα

"Που σου μίλησα απότομα" είπε και γύρισε να με κοιτάξει. Τα μάτια του έβγαζαν σπίθες πάνω στο δέρμα μου. Κοιτούσε μια τα μάτια μου και μια τα χείλη μου. Ξαφνικα με άρπαξε και με έβαλε στην αγκαλιά του. Κάτσαμε έτσι αρκετή ώρα. Δεν ξέρω ήταν σαν να με συμπλήρωνε αυτή η αγκαλιά. Σαν να βρήκα το σπίτι μου εκεί μέσα. Ένιωθα όμορφα. Αλλά πραγματικά όμορφα. Ξέχασα τα πάντα. Έμεινα εκεί στην αγκαλιά του και ευχόμουν να μείνω εκεί για πάντα.

"Τεο" του είπα ξαφνικά και βγήκα από την αγκαλιά του. Εκείνος έκανε μια απογοητευμένη έκφραση και μου ρώτησε

"Τι;"

"Σκέφτηκες αυτό που σου είπα;" τον Ρώτησα και αμέσως τα μάτια σου σκοτείνιασαν. Κατέβασε χαμηλά το κεφάλι του και μου είπε

"Έλλη μου να το σκέφτηκα και νομίζω πως δεν είναι και πολύ καλή ιδέα"

"Μα γιατι;"

"Έλλη ξέρεις ότι δεν σου χαλάω χατίρι όμως είναι πολύ επικίνδυνο όλο αυτό. Δεν θα το συγχωρέσω στον εαυτό μου αν πάθεις κάτι. Σε παρακαλώ κατάλαβε με" μου είπε και έσκυψε πάλι το κεφάλι του

"Σε καταλαβαίνω ρε Τεο σε καταλαβαίνω. Αλλά και συ κατάλαβε λίγο εμένα. Η ζωή μου πάντα ήταν μονότονη. Βαρετή. Χωρίς νόημα. Και ξαφνικά έγινε ότι έγινε. Και τώρα βρήκα κάτι που μπορεί να κάνει τη ζωή μου πιο ενδιαφέρον και εσύ μου το στερείς"

"Ναι όμως αυτό που βρήκες είναι πολύ επικίνδυνο. Και άμα σε χτυπήσει μολοτοφ; Και αν σε χτυπήσουν οι μπάτσοι με τα ροπαλα; Και αν δεν προλάβεις να κρυφτείς και σε πιασουν; Και αν..." πήγε να πει αλλά τον διέκοψα

"Και αν κατεβούν εξωγήινοι και με απαγάγουν"

"Έλλη κόψε τη πλάκα. Δεν είναι όλα αστεία. Αν πάθεις κάτι θα πεθάνω." Μου είπε και πλησίασε το πρόσωπο με το δικό μου. Περισσότερο από ότι το έχει πλησιάσει πριν στο δωμάτιο.

"Σε παρακαλώ Τεο άφησε με να προσπαθήσω" του είπα και εκείνος ακούμπησε το χέρι του στο μάγουλο μου και το χάιδευε τόσο μΑλακά. Το χάδι του ήταν σαν μεταξύ πάνω στο σκληρό μου δέρμα.

"Αχ βρε Έλλη" είπε και εγώ του χαμογέλασα αχνά και κατέβασα το κεφάλι μου. Εκείνος μου σηκωσε το πηγούνι με το δαχτυλο του και μου είπε

"Εντάξει" μου είπε και εγώ έπεσα κατευθείαν στην αγκαλιά του. Ήμουν τόσο χαρούμενη. Επιτέλους λίγο δραση στη ζωή μου. Όμως θα ειμαι πολύ προσεκτική ο Τεο με εμπιστεύτηκε και αν πάθω κάτι θα είναι δική του ευθύνη

"Όμως δεν είναι τοσο απλό πρέπει πρώτα να σε εκπαιδεύσω"

"Τι εννοείς;" τον Ρώτησα

"Πρέπει να μάθεις πως να προστατευεις τον εαυτό σου σε περίπτωση ανάγκης"

"Μια χαρά ξέρω να προστατευω τον εαυτό μου" του είπα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου

"Δεν είπα αυτό αλλά πρέπει να ξέρεις κάποια βασικά πράγματα. Όπως πως να αντιδράσεις Όταν κάνουν ντου οι μπάτσοι. Τι θα κάνεις σε περίπτωση που τραυματιστείς από μολότοφ. Τι θα κάνεις αν χαθείς με τους άλλους."

"Μάλιστα κατάλαβα και ποτέ ξεκινάμε;" τον Ρώτησα

"Λέω μόλις γυρίσουμε στην Αθήνα"

"Τέλεια" είπα και του χαμογέλασα.

"Λοιπόν πάμε τώρα για ύπνο γιατί είναι αργά" μου είπε και έκανε νόημα να σηκωθώ

Μπήκαμε μέσα και ξαπλώσαμε ο καθένας σε ένα από τα μόνα κρεβάτια που υπήρχαν.

Χελλοοι πεπουλλλλλ

Τι κανετεεεεεε

Νέο κεφ

Λοιπόν λΟιπόν

Αστεράκι και σχόλιο γκαισσσσ

Spoiler: Τέλος ταξιδιού

Kissessss😙

Continue Reading

You'll Also Like

81.2K 5.1K 68
Η Καρίν τον τελευταίο καιρό επηρεασμένη απο την απομάκρυνσή και αγνόηση του αγοριού της,σχεδόν καταρρέει ψυχολογικά. Με αποτέλεσμα να στραφεί στο πρ...
2.4M 143K 84
"ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ ΓΑΜΩ ΤΗ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ" ξανά φώναξε και χτύπησε τη μπουνιά του πάνω στο τραπέζι. "Πο..πονάω" ψιθύρισα αδύναμα έτοιμη να λυγίσω και να βάλλω τ...
108K 3.5K 75
"Τι στο διάολο ήταν όλο αυτό Λουκ?" Με είχε φέρει εκτός εαυτού "Δεν γουστάρω να σε ακουμπάει κάθε παπαρας ρε πουστη μου" Είπε και με στρίμωξε στον το...
755K 33.2K 55
Απόσπασμα: Σου έλειψα;» Ειπε διακόπτοντας την ησυχία «Τι;» Ρώτησα μπερδεμένη «Με άκουσες γατακι» ειπε παιχνιδιάρικα «Εγω σου έλειψα;» Αντιστρεψα τ...