🎉ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမိသူ၏ႏွလံုးသားမွသည္🎉
🐻Dika🐧
တစ္ႏွစ္.
တစ္ႏွစ္ၾကာခ့ဲပီ..🍃☔⛄
ကေလးငယ္ က်ေနာ္ေဘးနားကထြက္သြားတာတစ္ႏွစ္ေတာင္ၾကာခ့ဲပီ.. ေဘးနားမွာ႐ွိေနတုန္းကေတာ့ အမုန္းေတြဘဲေပးခ့ဲပီး အနားမွာမ႐ွိေတာ့မွ ေသမတက္လြမ္းေနမိတယ္..
၈ႏွစ္တာကာလ ကေလးငယ္ကို႐ွာခ့ဲတယ္ ဒါေပမ့ဲ က်ေနာ့္တာ၀န္ယူခ်င္စိတ္တခုဘဲ႐ွိတယ္.
တစ္ႏွစိဆိုတ့ဲအခ်ိန္က်မွ လိုက္႐ွာေနရတ့ဲဘ၀ကိုေနာင္တရတယ္..
အနားမွာ႐ွိတုန္းကတန္ဖိုးမထားခ့ဲသမ်ွ အခုေတာ့ က်ေနာ္ျပန္ခံစားေနရတယ္.. လူေတြကေျပာက်တယ္ တစ္ႏွစ္ဆိုတာ ခနေလးကုန္တာန႔ဲ.. က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဆယ္ကမၻာစာေလာက္ၾကာတယ္ဗ်ာ.
ကေလးငယ္ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနလဲ?
ဘယ္လို႐ွာ႐ွာ သတင္းအစေတာင္႐ွာမရတ့ဲကေလးငယ္က အပုန္းေကာင္းလြန္းတယ္.. သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္ အဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့ဘူး.. ကေလးငယ္ကအရမ္းျပတ္သားတာဘဲကြာ..
အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာန႔ဲအမ်ွ က်ေနာ္အတြက္ ကေလးကမ႐ွိမျဖစ္ဆိုတာသိလာတယ္..ကေလးငယ္အေပၚထားတ့ဲက်ေနာ့္စိတ္ေတြလဲ ေျပာင္းလဲလာခ့ဲပီ.. ကေလးငယ္ကို က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကေတာင္းတေနတက္ပီ.. အ့ဲတာကအခ်စ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ ကေလးငယ္ကိုခ်စ္မိသြားလို႔ျဖစ္မွာပါ.. ကေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ကိုမုန္းေနမွာေသခ်ာတယ္..
ေလွကားကအဆင္း မီးဖိုခန္းနားအေရာက္..
"အဘြား.. သည္းငယ္စမ္းခ်က္ထားတာ ဦးJonginအတြက္.. နည္းနည္းျမည္းၾကည့္"
ၾကားလိုက္ရတ့ဲအသံေလးေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြကမီးဖိုခန္းထဲကိုအေျပးသြားမိသည္။
Arjimaကလြဲလို႔မ႐ွိတ့ဲအခန္းေလးက က်ေနာ့္ကိုေလွာင္ေနတယ္..
"Arjima.. ကေလးငယ္ေရာ.. ခုနက က်ေနာ္အသံၾကားလိုက္တယ္"
Jonginကိုၾကည့္ကာ Arjimaကစိတ္မေကာင္းတ့ဲပံုေလးန႔ဲျပန္ၾကည့္ကာ..
"အရင္ေန႔ေတြလိုပါဘဲသခင္ေလး"
Aww.. တကယ္မဟုတ္ခ့ဲျပန္ဘူးကိုး..
သူ႔နားထဲကထင္ေယာင္ထင္မွားၾကားေနခ့ဲတာ ကေလးမ႐ွိေတာ့ကထဲကေန႔စဥ္ရက္ဆက္ပါဘဲ..
"သခင္ေလး ထမင္းပြဲျပင္လိုက္ရေတာ့မလား?"
"Arnyi.. က်ေနာ္မဆာဘူး.. ေကာ္ဖီတခြက္ေလာက္ေဖ်ာ္ေပးပါလား?"
"သခင္ေလးစိတ္ကိုထိန္းပါဦး.. အ့ဲလိုေတေန႔တိုင္းလုပ္ေနတာ သခင္ေလးလက္ကၾကာရင္ ဒုကၡေတြ႕လိမ့္မယ္ arjimaမေဖ်ာ္ေပးပါရေစန႔ဲေတာ့.. သခင္ေလး အ့ဲလိုေတြလုပ္လုပ္ေနတာ arjimaမၾကည့္ရက္ဘူး..ေတာင္းပန္ပါတယ္သခင္ေလးရယ္.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္မႏွိပ္စက္ပါန႔ဲေတာ့..သားငယ္ေလးသာျမင္ရင္ သူဘယ္ေလာက္စိတ္ထိခိုက္သြားလိမ့္မလဲ..သားငယ္ေလးစိတ္ကအရမ္းႏူးည့ံတာ..အ့ဲလိုေတြလုပ္တာ သားငယ္ေလးကမႀကိဳက္ဖူး"
"က်ေနာ္က က်ေနာ့္အျပစ္ကိုခံယူတာပါ.. ကေလးငယ္မႀကိဳက္ရင္ က်ေနာ္မလုပ္ေတာ့ဘူး.. ကေလးငယ္ျပန္လာရင္ arjimaျပန္မတိုင္န႔ဲေနာ္..ကေလး က်ေနာ့္ကိုမုန္းသြားလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္က့ဲပါ သခင္ေလးရယ္"
Arjimaမွာ Jonginၾကည့္ကာငိုသည္။
Kyung Sooကိုအရမ္းသတိရလာတ့ဲအခါဆို Jonginသည္စိတ္ခနလြတ္သြားတက္သည္။ထိုအခါမ်က္ရည္ေတြက်ကာ သူ႔အျပစ္ေတြပါဆိုပီး သူ႔ကိုယ္သူတခုခုလုပ္တက္သည္။
ေကာ္ဖီမႀကိဳက္တ့ဲJonginက ေကာ္ဖီေတြေဖ်ာ္ခိုင္းေတာ့ Kyung Sooကိုသတိရလို႔ ေကာ္ဖီေတြေသာက္တယ္လို႔ထင္ခ့ဲတ့ဲArjimaက Kyung Sooေဖ်ာ္တ့ဲပံုအတိုင္းလိုက္ေဖ်ာ္ေပးခ့ဲသည္။
သို႔ေသာ္ Jonginက ေကာ္ဖီကိုေသာက္ဖို႔ေဖ်ာ္ခိုင္းသည္မဟုတ္.. Kyung Sooကိုေကာ္ဖီန႔ဲအပူေလာင္ေအာင္လုပ္ဖူးလို႔ဆိုပီး ေကာ္ဖီပူပူေတြကို သူ႔လက္ေပၚသူေလာင္းခ်ခ့ဲသည္။ေဖ်ာ္ခါစပူက်ပ္ေနတ့ဲေကာ္ဖီေတြေလာင္းခ်ခံထားရတ့ဲJonginလက္က ေဆးလဲမလိမ္းသလို ေန႔တိုင္းေလာင္းခ်ခံရပါမ်ားေတာ့ နီရဲကာအေရခြံေတြလွန္ကာ စုတ္ျပတ္သပ္လာသည္။
ၾကာလာေတာ့ Arjimaမသကၤာျဖစ္ပီး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့မွJonginလုပ္ရက္ကိုျမင္ရတာ.. လက္ကိုလဲေဆးထည့္မခံ..သူခံရမ့ဲအျပစ္ဆိုပီးေပခံေနခ့ဲတာ.. Kyung Sooက အ့ဲလိုေနတာမႀကိဳက္ဖူးဆိုမွ သူ႔လက္ကိုဆရာ၀န္ဆီမွာေဆးထည့္ခံခ့ဲတာ..
Jonginမီးဖိုခန္းကထြက္ပီးအျပင္ထြက္ဖို႔လုပ္ေနေတာ့ Arjimaခမ်ာလိုက္ၾကည့္ေနရသည္။
"သခင္ေလး ထပ္ခိုးကိုသြားမလို႔လား?မသြားပါန႔ဲေနာ္.."
"က်ေနာ္ ဟိုအခန္းထဲ၀င္မလို႔ပါ"
"ေကာင္းပါပီ"
စိတ္မထင္ရင္မထင္သလို သူ႔ကိုယ္သူထိခိုက္ေအာင္လုပ္ေနတ့ဲJonginေၾကာင့္ arjimaမွာအလႊတ္မေပးဘဲလိုက္ၾကည့္ေနရသည္။
အေမွာင္ေၾကာက္တ့ဲKyung Sooကို မီးမ႐ွိတ့ဲေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထပ္ခိုးခန္းမွာထားမိလို႔ဆိုပီး Jonginက သူ႔ကိုယ္တိုင္သြားေနသည္။Kyung Sooေနစဥ္က မီးမ႐ွိေပမ့ဲအျမဲသန္႔႐ွင္းတာေၾကာင့္ အခန္းတခုလိုေနလို႔ရခ့ဲေပမ့ဲ Kyung Sooမ႐ွိေတာ့ အခန္းကထပ္ခိုးအတိုင္းျဖစ္ေနေတာ့ အေကာင္ေပါက္ေတြ႐ွိလာသည္။
Kyung Sooအိပ္ခ့ဲရသလို ညဘက္ႀကီးထပ္ခိုးမွာသြားသြားအိပ္တ့ဲJongin..မနက္ဆို မ်က္ႏွာေပၚကအနာေတြန႔ဲ.. ႂကြက္ေပါက္ေလးေတြ႐ွိတ့ဲအခန္းထဲ မီးလဲမ႐ွိေတာ့ ဟိုေျပးသည္ေျပးန႔ဲႂကြက္ေပါက္ေလးေတြက Jonginမ်က္ႏွာေပၚတက္ေျပးလိုက္ တခါတေလကုတ္ဖ့ဲသြားက်ေလသည္။အ့ဲလိုအနာေတြျဖစ္ရင္လဲ ျဖစ္တ့ဲအေလ်ွာက္ ေပခံေနတ့ဲJonginေၾကာင့္ Arjimaမွာဘယ္လိုမွမတက္ႏိုင္တ့ဲအဆံုး Kyung Sooမႀကိဳက္ဘူးဆိုပီးသာ အျမဲၿခိမ္းေျခာက္ရသည္။
Jonginသည္ Kyung Sooအေပၚသူလုပ္ခ့ဲသမွ်အျပစ္ေတြကို သူ႔ကိုယ္သူအျပစ္ေပးပီးဆပိေနသည္။Kyung Sooကိုသံႀကိဳးတုတ္ပီး တေနကုန္ထမင္းမေကြၽးဘဲထားခ့ဲမိလို႔ သူကိုယ္တိုင္သံႀကိဳးခတ္ပီး တေနကုန္ထမင္းမစားဘဲေနခ့ဲသည္။
ၾကာလာေတာ့ Jonginပိန္က်လာသည္။မၾကည့္ရက္ေတာ့တ့ဲarjimaတို႔လင္မယားက Chenဆီကိုအေၾကာင္းၾကားရေတာ့သည္။Chenန႔ဲXiuမွာလဲ Jonginပံုၾကည့္ပီးရင္ကြဲပက္လက္.. သူတို႔အမွားလဲမကင္းသလိုျဖစ္ခ့ဲရတာလဲပါသည္။
သူတို႔န႔ဲအတူျပန္ေနဖို႔Jonginကိုေခၚေပမ့ဲ Kyung Sooအေငြ႕အသက္ေတြက်န္ေနတ့ဲဒီအိမ္မွာဘဲေနခ်င္တယ္ဆိုပီး Jonginျငင္းခ့ဲသည္။
Kyung Sooေနာက္ဆံုးေနသြားတ့ဲအခန္းေလးထဲJongin၀င္လာခ့ဲသည္။Kyung Sooအိပ္ခ့ဲတ့ဲခုတင္ေဘး ေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ခုတင္ေပၚကိုလွမ္းၾကည့္ပီး အိပ္ေနတ့ဲKyung Sooပံုကိုျမင္ေယာင္မိသည္။အိပ္ယာအေစာႀကီးထကာ သူ႔အတြက္ မနက္စာကိုမ႐ိုးရေအာင္ တေန႔တမ်ဳိးလုပ္ေပးတက္တ့ဲKyung Soo..
အ့ဲဒီလိုတန္ဖိုး႐ွိတ့ဲအရာေတြကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ဘဲဖ်က္ဆီးခ့ဲမိပီ..
Jonginသူမွီထိုင္ဖို႔ရာ Kyung Sooကိုနည္းနည္းဆြဲလိုက္ေတာ့ ခုနင္ေဘာင္တန္းၾကားက ျပဳတ္က်လာတ့ဲအရာတခု..
Jonginေကာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္..စာအုပ္ေလးကဖုန္ေတြေတာင္တက္ေနပီ.. စာအုပ္ေပၚကဖုန္ေတြကိုခ်လိုက္ပီး စာအုပ္ေလးကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
Page-1📝
"Jongdae arjushiရဲ႕ေက်းဇူးကိုဆပ္ခ်င္လို႔ သည္းငယ္ထက္အသက္၁၅ႏွစ္ႀကီးတ့ဲလူကိုလက္ထပ္ဖို႔ သည္းငယ္သေဘာတူလက္ခံခ့ဲတယ္.သူ႔နာမည္က Kim Jonginတ့ဲ"
Page-2📝
ဒီေန႔ သည္းငယ္စာသင္ကအျပန္လမ္းမွာကားတစ္စီးန႔ဲ၀င္တိုက္မိမလိုျဖစ္ခ့ဲတယ္..အ့ဲကားက သည္းငယ္န႔ဲလက္ထပ္ရမ့ဲဦးJonginရဲ႕ကား..
သည္းငယ္န႔ဲဦးJonginစေတြ႕ခ့ဲတ့ဲေန႔ေပါ့. ဦးJonginကအစကေတာ့ သည္းငယ္ကိုခ်ဳိခ်ဳိသာသာစကားေတြေျပာခ့ဲပီးမွ သည္းငယ္နာမည္ကိုေခၚပီးေျပာလိုက္တာက ပိုင္းလံုးေကာင္တ့ဲေလ..သူ႔မိသားစုကိုဖ်က္ဆီးမ့ဲသူတ့ဲေလ..သည္းငယ္ကိုေဒါတသႀကီးေအာ္ပီး မဂၤလာပြဲကိုဖ်က္ဖို႔ေျပာတယ္.. သူလက္မခံႏိုင္ဘူးတ့ဲ..သူ႔လိုအရာရာျပည့္စံုတ့ဲသူက သည္းငယ္လိုလူကိုဘယ္သေဘာက်ပါ့မလဲ?ဒါေၾကာင့္ သည္းငယ္ကိုရက္ရက္စက္စက္ေျပာတာဘဲေနမွာ.. သည္းငယ္ပိုင္းလံုးမဟုတ္ပါဘူးဦးJongin..သူမ်ားမိသားစုလဲမဖ်က္ဆီးရဲပါဘူး..သည္းငယ္မိသားစုေတာင္ၿပိဳကြဲေနရတာမို႔လို႔"
Page-3 📝
"ဦးJonginကဘာျဖစ္လို႔ သည္းငယ္န႔ဲJongdae arjushiန႔ဲလက္ထပ္မယ္လို႔ထင္ေနရတာပါလိမ့္..ဦးJonginသိထားတာမွားေနလို႔႐ွင္းျပမယ္လုပ္ေတာ့လဲ လက္မခံျပန္ဘူး.. "
Page-4 📝
"ဦးJonginကေတာ့လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ပီ.. မဂၤလာေဆာင္မ့ဲေန႔မွာ သည္းငယ္ကိုခိုးေျပးလာတယ္တ့ဲ.. မင္းကိုေတာ့လက္ထပ္မွာပါကေျပာေသး..မထူးလဲလက္ထပ္ရမွာဘဲကို"
Page-5 📝
"ဦးJonginက သည္းငယ္ကိုအရမ္းမုန္းေနတာဘဲ.. သည္းငယ္ဘာလုပ္မိလို႔ မုန္းေနရတာလဲဦးJonginရယ္.. တေန႔လံုးသံႀကိဳးခတ္ပစ္ထားတယ္..အေမွာင္ေၾကာက္တ့ဲသည္းငယ္ကို ေမွာင္ေနတ့ဲအခန္းထဲေနခိုင္းတယ္.. ဦးJonginကရက္စက္တက္တ့ဲသူတေယာက္လား?"
Page - 6 📝
"ဦးJonginအလုပ္န႔ဲChinaျပန္သြားေတာ့ သည္းငယ္တေယာက္ထဲက်န္ခ့ဲရတယ္.. ဦးJonginမ႐ွိေတာ့သည္းငယ္လြမ္းမိလာတယ္.. သည္းငယ္လြမ္းဖူးတာဦးJonginတေယာက္ထဲရယ္"
Page-7 📝
"အ႐ိုးကြဲေအာင္႐ိုက္မွအသည္းစြဲေအာင္ခ်စ္တာဆိုတာအရင္ကသည္းငယ္နားမလည္ခ့ဲဘူး.. အခုေတာ့သည္းငယ္နားလည္ခ့ဲပီ..
ဦးJonginသည္းငယ္ကို ဘယ္ေလာက္ဘဲနာက်င္ေအာင္လုပ္လုပ္ သည္းငယ္အျပစ္မျမင္ခ့ဲဘူး..ဦးJonginအနားမွာကပ္တြယ္ေနတာ ဦးJonginကိုသည္းငယ္ခ်စ္မိသြားလို႔ပါ.. ဦးJonginကိုသည္းငယ္ခ်စ္တယ္"
စာေတြဖတ္အပီး စာအုပ္ကေလးကိုပိုက္ကာ Jonginငိုေတာ့သည္။
"အားး ဦးဘယ္လိုလုပ္ရမလဲကေလးရယ္..
ဦးမတရားခ့ဲဘူး.. ဦး ကေလးငယ္အေပၚမတရားခ့ဲဘူး.. အခု ဦးကိုမုန္းသြားလို႔ ဦးအနားကထြက္သြားခ့ဲတာလား?အားးဟား"
စာအုပ္ကေလးကိုက်စ္ေနေအာင္ပိုက္ကာ ခုတင္ေဘာင္န႔ဲသူ႔ေခါင္းသူတိုက္ပီး Jonginငိုသည္။
ကေလးကိုခ်စ္မိသြားတ့ဲအခ်ိန္က်မွ ကေလးကက် ေနာ္အနားထြက္သြားခ့ဲပီ.. ကေလးငယ္ရဲ႕၀ဋ္ေတြ က်ေနာ္ျပန္လည္ေနပီ..
ကေလးငယ္ကို႐ွာေပးက်ပါဗ်ာ..
က်ေနာ့္ရင္ေတြေပါက္ထြက္မတက္နာက်င္ေနလို႔ ကေလးငယ္ကို႐ွာေပးက်ပါ..
🐻________________________________🐧
"ေတာက္ ဘယ္ဘ၀ကထဲကမ်က္ခြက္ေျပာင္ခ်င္လာတ့ဲေကာင္လဲမသိဘူး..႐ုပ္ကိုကစပ္ဖီးဖီးန႔ဲ"
ပြစိပြစိေျပာရင္း အိမ္ထဲ၀င္လာတ့ဲHyun..
အလုပ္ကျပန္လာတိုင္း တခုမဟုတ္တခုကေတာ့ျဖစ္လာတက္တ့ဲBaekhyun..
"ဘာျဖစ္လာျပန္ပီလဲ"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ? ဟိုထန္းသီးမသီးတ့ဲ ထန္းပင္လိုအရပ္န႔ဲေကာင္ေလ ငါ့ေနာက္ကတေကာက္ေကာက္လိုက္ပီး ရည္းစားစကားလိုက္ေျပာတယ္..Baby Babyန႔ဲ.. ခ်ီးလို Babyလား?အ့ဲဒီကားေနတ့ဲနားရြက္၂ဖက္ကိုပိုကားေအာင္ လက္၂ဖက္န႔ဲစံုဆြဲပစ္ခ်င္တာ.. အရပ္ကမမွီလို႔ရယ္"
Hyunကအေတာ္ေဒါသျဖစ္ေနပံုဘဲ..
မ်က္ႏွာေလးကိုရဲလို႔.. Hyunကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေယာက်ာ္း.မိန္းကေလးမေရြး ရည္းစားစကားလိုက္ေျပာခံရတယ္..
"အ့ဲတေယာက္ကိုေတာ့ အရင္လူေတြလိုမဟုတ္ဘဲသေဘာက်တယ္မလား?"
"Kyungေနာ္..ဘာကိုသေဘာက်ရမွာလဲ..မက်ဘူး"
"မညာပါန႔ဲhyunရာ.. မင္းန႔ဲငါ တစ္ႏွစ္လံုးလံုးေသြးသားရင္းခ်ာအမႊာနီးပါး တေယာက္န႔ဲတေယာက္ေဖးမကူညီေစာင့္ေ႐ွာက္ပီးေနလာတာ..မင္းစိတ္ကိုငါဖတ္တက္ေနပါပီhyunရယ္.. မင္းေနာက္ကိုရည္းစားလိုက္ေျပာတ့ဲသူက ေယာက်ာ္းေလးဘဲျဖစ္ျဖစ္..မိန္းကေလးျဖစ္ျဖစ္ မင္းကိုစိတ္႐ူပ္ေအာင္လုပ္တ့ဲသူဆို မင္းကလက္ပါပီသားေလ..အ့ဲလိုဆို အျမဲငါကရပ္ကြက္လူႀကီးဆီမွာလိုက္ေတာင္းပန္ပီး အာမခံေပးရတာေလ..အခုေတာ့ အ့ဲလူကဘာမွမျဖစ္သလို ငါလဲအာမခံလိုက္စရာမလိုေသးဘူးဆိုေတာ့.. မင္းအ့ဲလူကိုနဲနဲေတာ့စိတ္၀င္စားေနပီမလား?"
Kyung Sooကအတိအက်ကိုေျပာေနေတာ့ Baekhyunပါးျပင္ေတြရဲလာကာ
"မဟုတ္ပါဘူးဆို.. အ့ဲလူကိုအျမင္ကတ္လြန္းလို႔ ၾကည့္လို႔ကိုမရတာ.. ေတာ္ပီ ငါေရခ်ဳိးေတာ့မယ္"
"ေအးပါ.. ငါထမင္းပြဲျပင္ထားလိုက္ေတာ့မယ္"
Hyunန႔ဲသည္းငယ္တို႔၂ေယာက္ Seoulန႔ဲေ၀းတ့ဲၿမိဳ႕မွာအေျခခ်ေနေနတာတစ္ႏွစ္႐ွိပီ.. ဒီၿမိဳ႕ကိုေရာက္ပီး တစ္လၾကာေတာ့ Hyunကို သားအျဖစ္ကအေမြျပတ္စြန္႔လႊတ္လိုက္ေၾကာင္း Byunမိသားစုကသတင္းစာထဲေၾကညာလိုက္တယ္..Hyunကလဲ သူ႔အိမ္ကိုဘယ္ေတာ့မွျပန္မသြားေတာ့ဘဲ သည္းငယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ မိသားစုလိုေနပီး တေယာက္အခက္အခဲ တေယာက္ကူညီပီး အပြင့္လင္းဆံုးေနခ့ဲက်တယ္..
Hyunန႔ဲသည္းငယ္တို႔ အိမ္ငွါးေနက်တယ္..အိမ္႐ွင္အကိုလင္မယားကလဲအရမ္းသေဘာေကာင္းက်တယ္..ေယာက်ာ္းေလး၂ေယာက္လက္ထပ္ထားတာမို႔ သည္းငယ္တို႔န႔ဲပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမိသားစုလိုျဖစ္ခ့ဲက်တယ္.. သည္းငယ္တို႔ကိုလဲ ညီအရင္းေတြလိုသေဘာထားေပးတယ္..
သည္းငယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အလုပ္ေတြလုပ္ပီးပိုက္ဆံေတြအတူတူစုခ့ဲက်တယ္.. ေဆြမ်ဳိးမ႐ွိတ့ဲသူမ်ားၿမိဳ႕မွာ သည္းငယ္န႔ဲHyunက မိသားစုဘဲေလ.. သည္းငယ္ထက္ လအနည္းသာႀကီးတ့ဲhyunကသူ႔ကိုယ္သူ အကိုႀကီးတေယာက္လိုေနတယ္.. ဒါေပမ့ဲ ခ်မ္းသာတ့ဲမိသားစုကသားအငယ္ဆံုးျဖစ္သလို အလိုလိုက္ခံထားရတ့ဲHyunက ကေလးလိုျဖစ္ေနေတာ့ သည္းငယ္ကဘဲအႀကီးျဖစ္သြားတက္တယ္..
သည္းငယ္ထက္အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြမ်ားတ့ဲHyunကို သည္းငယ္ကဘဲခ်က္ျပဳတ္ေပးရတယ္.. သည္းငယ္က၀ါသနာလဲပါတာကိုး.Hyunကေတာ့ သူရသမွ်လစာကို သည္းငယ္ကိုအပ္ထားေလ့႐ွိတယ္..သူသံုးခ်င္ရင္ သည္းငယ္ဆီကေတာင္းသံုးတယ္..
Hyunကိုၾကည့္ပီး Hunကိုသတိရမိတယ္..
Hunေရာ Luhan hyungန႔ဲလက္ထပ္သြားက်ပီလား?
Hunကအရမ္းခြၽဲသန္တာ..Luhan hyungကဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္လိုက္မလဲေနာ္..
ဦးJonginကိုလား?သတိရတာေပါ့..
ဒါေပမ့ဲ သည္းငယ္အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး.
သည္းငယ္ဘ၀မွာေနသားက်ေနပီ..
ဦးJonginန႔ဲကလဲ ဘယ္ေတာ့မွျပန္ဆံုေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးေလ..
ဦးJonginကိုခ်စ္ေသးလားလို႔ေမးရင္သည္းငယ္ေျဖမွာမဟုတ္ဘူး..
ဒါေပမ့ဲ ဦးJonginလို ထပ္ခ်စ္ရမ့ဲသူေတာ့ေနာက္ထပ္႐ွိလာမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့အမွန္ဘဲ..
သည္းငယ္ႏွလံုးသားတခုလံုး ဦးJonginဆီမွာက်န္ခ့ဲတာမို႔..
"Kyung"
"အင္း"
Baekhyunပက္လက္အိပ္ေနရင္းမွ Kyung Sooဘက္ကိုလွည့္လိုက္သည္။အတူတူေနကထဲက ၂ေယာက္ကတစ္ခုတင္ထဲအိပ္သည္။
"မင္းရဲ႕ဦးဆီ တကယ္ဘဲမျပန္ေတာ့ဘူးလား?"
"အင္း.. ငါေနသားက်ေနပီHyun.. သူလဲအခုခ်ိန္ဆို မိန္းမရေနေလာက္ပီ"
"အကယ္၍ မင္းကိုေစာင့္ေနရင္ေကာ"
"မျဖစ္ႏိုင္တာHyunရာ.. ဦးJonginက ငါ့ကိုမုန္းေနတာေလ.. မင္းေျပာတာေတြ ဒီတသက္ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး"
"မေျပာႏိုင္ဘူးေလ.. မင္းမ႐ွိေတာ့မွ မင္းကိုခ်စ္မိေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"
"အဟက္.. Hyunမင္းကေလ အရမ္းစိတ္ကူးယဥ္တာဘဲ.. မျဖစ္ႏိုငိတာေတြက္ုဆြဲဆြဲေတြးတယ္.. မင္းန႔ဲငါန႔ဲညားသြားတာကမွ ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္"
"မင္းစကားအတိုင္းတကယ္ညားသြားေအာင္လုပ္လိုက္ရမလား?"
"Yarrr. Hyun ဖယ္.. ဖယ္စမ္း yarr အား ဟားဟားဟား"
Kyung Sooကိုယ္ေပၚခြတက္ကာ ကလိထိုးေနတ့ဲBaekhyun..
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္Hyun..
မင္း႐ွိေနလို႔ ငါအခုလိုရပ္တည္ႏိုင္တာ.
မင္းန႔ဲေတြ႕ခြင့္ေပးတ့ဲကံၾကမၼာကို ငါအျမဲေက်းဇူးတင္ေနတာပါ.. မင္းကငါ့ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းပါဘဲ..
#Dika Forever.
#deerwind_xing.
.......
🎉ချစ်မြတ်နိုးမိသူ၏နှလုံးသားမှသည်🎉
🐻Dika🐧
တစ်နှစ်.
တစ်နှစ်ကြာခ့ဲပီ..🍃☔⛄
ကလေးငယ် ကျနော်ဘေးနားကထွက်သွားတာတစ်နှစ်တောင်ကြာခ့ဲပီ.. ဘေးနားမှာရှိနေတုန်းကတော့ အမုန်းတွေဘဲပေးခ့ဲပီး အနားမှာမရှိတော့မှ သေမတက်လွမ်းနေမိတယ်..
၈နှစ်တာကာလ ကလေးငယ်ကိုရှာခ့ဲတယ် ဒါပေမ့ဲ ကျနော့်တာ၀န်ယူချင်စိတ်တခုဘဲရှိတယ်.
တစ်နှစိဆိုတ့ဲအချိန်ကျမှ လိုက်ရှာနေရတ့ဲဘ၀ကိုနောင်တရတယ်..
အနားမှာရှိတုန်းကတန်ဖိုးမထားခ့ဲသမျှ အခုတော့ ကျနော်ပြန်ခံစားနေရတယ်.. လူတွေကပြောကျတယ် တစ်နှစ်ဆိုတာ ခနလေးကုန်တာန့ဲ.. ကျနော့်အတွက်တော့ ဆယ်ကမ်ဘာစာလောက်ကြာတယ်ဗျာ.
ကလေးငယ် ဘယ်များရောက်နေလဲ?
ဘယ်လိုရှာရှာ သတင်းအစတောင်ရှာမရတ့ဲကလေးငယ်က အပုန်းကောင်းလွန်းတယ်.. သူ့သူငယ်ချင်းကိုတောင် အဆက်အသွယ်မလုပ်တော့ဘူး.. ကလေးငယ်ကအရမ်းပြတ်သားတာဘဲကွာ..
အချိန်တွေကြာလာတာန့ဲအမျှ ကျနော်အတွက် ကလေးကမရှိမဖြစ်ဆိုတာသိလာတယ်..ကလေးငယ်အပေါ်ထားတ့ဲကျနော့်စိတ်တွေလဲ ပြောင်းလဲလာခ့ဲပီ.. ကလေးငယ်ကို ကျနော့်နှလုံးသားကတောင်းတနေတက်ပီ.. အ့ဲတာကအချစ်ဆိုရင် ကျနော် ကလေးငယ်ကိုချစ်မိသွားလို့ဖြစ်မှာပါ.. ကလေးကတော့ ကျနော့်ကိုမုန်းနေမှာသေချာတယ်..
လှေကားကအဆင်း မီးဖိုခန်းနားအရောက်..
"အဘွား.. သည်းငယ်စမ်းချက်ထားတာ ဦးJonginအတွက်.. နည်းနည်းမြည်းကြည့်"
ကြားလိုက်ရတ့ဲအသံလေးကြောင့် ခြေလှမ်းတွေကမီးဖိုခန်းထဲကိုအပြေးသွားမိသည်။
Arjimaကလွဲလို့မရှိတ့ဲအခန်းလေးက ကျနော့်ကိုလှောင်နေတယ်..
"Arjima.. ကလေးငယ်ရော.. ခုနက ကျနော်အသံကြားလိုက်တယ်"
Jonginကိုကြည့်ကာ Arjimaကစိတ်မကောင်းတ့ဲပုံလေးန့ဲပြန်ကြည့်ကာ..
"အရင်နေ့တွေလိုပါဘဲသခင်လေး"
Aww.. တကယ်မဟုတ်ခ့ဲပြန်ဘူးကိုး..
သူ့နားထဲကထင်ယောင်ထင်မှားကြားနေခ့ဲတာ ကလေးမရှိတော့ကထဲကနေ့စဉ်ရက်ဆက်ပါဘဲ..
"သခင်လေး ထမင်းပွဲပြင်လိုက်ရတော့မလား?"
"Arnyi.. ကျနော်မဆာဘူး.. ကော်ဖီတခွက်လောက်ဖျော်ပေးပါလား?"
"သခင်လေးစိတ်ကိုထိန်းပါဦး.. အ့ဲလိုတေနေ့တိုင်းလုပ်နေတာ သခင်လေးလက်ကကြာရင် ဒုက္ခတွေ့လိမ့်မယ် arjimaမဖျော်ပေးပါရစေန့ဲတော့.. သခင်လေး အ့ဲလိုတွေလုပ်လုပ်နေတာ arjimaမကြည့်ရက်ဘူး..တောင်းပန်ပါတယ်သခင်လေးရယ်.. ကိုယ့်ကိုကိုယ်မနှိပ်စက်ပါန့ဲတော့..သားငယ်လေးသာမြင်ရင် သူဘယ်လောက်စိတ်ထိခိုက်သွားလိမ့်မလဲ..သားငယ်လေးစိတ်ကအရမ်းနူးည့ံတာ..အ့ဲလိုတွေလုပ်တာ သားငယ်လေးကမကြိုက်ဖူး"
"ကျနော်က ကျနော့်အပြစ်ကိုခံယူတာပါ.. ကလေးငယ်မကြိုက်ရင် ကျနော်မလုပ်တော့ဘူး.. ကလေးငယ်ပြန်လာရင် arjimaပြန်မတိုင်န့ဲနော်..ကလေး ကျနော့်ကိုမုန်းသွားလိမ့်မယ်"
"ဟုတ်က့ဲပါ သခင်လေးရယ်"
Arjimaမှာ Jonginကြည့်ကာငိုသည်။
Kyung Sooကိုအရမ်းသတိရလာတ့ဲအခါဆို Jonginသည်စိတ်ခနလွတ်သွားတက်သည်။ထိုအခါမျက်ရည်တွေကျကာ သူ့အပြစ်တွေပါဆိုပီး သူ့ကိုယ်သူတခုခုလုပ်တက်သည်။
ကော်ဖီမကြိုက်တ့ဲJonginက ကော်ဖီတွေဖျော်ခိုင်းတော့ Kyung Sooကိုသတိရလို့ ကော်ဖီတွေသောက်တယ်လို့ထင်ခ့ဲတ့ဲArjimaက Kyung Sooဖျော်တ့ဲပုံအတိုင်းလိုက်ဖျော်ပေးခ့ဲသည်။
သို့သော် Jonginက ကော်ဖီကိုသောက်ဖို့ဖျော်ခိုင်းသည်မဟုတ်.. Kyung Sooကိုကော်ဖီန့ဲအပူလောင်အောင်လုပ်ဖူးလို့ဆိုပီး ကော်ဖီပူပူတွေကို သူ့လက်ပေါ်သူလောင်းချခ့ဲသည်။ဖျော်ခါစပူကျပ်နေတ့ဲကော်ဖီတွေလောင်းချခံထားရတ့ဲJonginလက်က ဆေးလဲမလိမ်းသလို နေ့တိုင်းလောင်းချခံရပါများတော့ နီရဲကာအရေခွံတွေလှန်ကာ စုတ်ပြတ်သပ်လာသည်။
ကြာလာတော့ Arjimaမသင်္ကာဖြစ်ပီး ကော်ဖီဖျော်ပေးပီး ချောင်းကြည့်တော့မှJonginလုပ်ရက်ကိုမြင်ရတာ.. လက်ကိုလဲဆေးထည့်မခံ..သူခံရမ့ဲအပြစ်ဆိုပီးပေခံနေခ့ဲတာ.. Kyung Sooက အ့ဲလိုနေတာမကြိုက်ဖူးဆိုမှ သူ့လက်ကိုဆရာ၀န်ဆီမှာဆေးထည့်ခံခ့ဲတာ..
Jonginမီးဖိုခန်းကထွက်ပီးအပြင်ထွက်ဖို့လုပ်နေတော့ Arjimaခမျာလိုက်ကြည့်နေရသည်။
"သခင်လေး ထပ်ခိုးကိုသွားမလို့လား?မသွားပါန့ဲနော်.."
"ကျနော် ဟိုအခန်းထဲ၀င်မလို့ပါ"
"ကောင်းပါပီ"
စိတ်မထင်ရင်မထင်သလို သူ့ကိုယ်သူထိခိုက်အောင်လုပ်နေတ့ဲJonginကြောင့် arjimaမှာအလွှတ်မပေးဘဲလိုက်ကြည့်နေရသည်။
အမှောင်ကြောက်တ့ဲKyung Sooကို မီးမရှိတ့ဲမှောင်မှောင်မဲမဲထပ်ခိုးခန်းမှာထားမိလို့ဆိုပီး Jonginက သူ့ကိုယ်တိုင်သွားနေသည်။Kyung Sooနေစဉ်က မီးမရှိပေမ့ဲအမြဲသန့်ရှင်းတာကြောင့် အခန်းတခုလိုနေလို့ရခ့ဲပေမ့ဲ Kyung Sooမရှိတော့ အခန်းကထပ်ခိုးအတိုင်းဖြစ်နေတော့ အကောင်ပေါက်တွေရှိလာသည်။
Kyung Sooအိပ်ခ့ဲရသလို ညဘက်ကြီးထပ်ခိုးမှာသွားသွားအိပ်တ့ဲJongin..မနက်ဆို မျက်နှာပေါ်ကအနာတွေန့ဲ.. ကြွက်ပေါက်လေးတွေရှိတ့ဲအခန်းထဲ မီးလဲမရှိတော့ ဟိုပြေးသည်ပြေးန့ဲကြွက်ပေါက်လေးတွေက Jonginမျက်နှာပေါ်တက်ပြေးလိုက် တခါတလေကုတ်ဖ့ဲသွားကျလေသည်။အ့ဲလိုအနာတွေဖြစ်ရင်လဲ ဖြစ်တ့ဲအလျှောက် ပေခံနေတ့ဲJonginကြောင့် Arjimaမှာဘယ်လိုမှမတက်နိုင်တ့ဲအဆုံး Kyung Sooမကြိုက်ဘူးဆိုပီးသာ အမြဲခြိမ်းခြောက်ရသည်။
Jonginသည် Kyung Sooအပေါ်သူလုပ်ခ့ဲသမျှအပြစ်တွေကို သူ့ကိုယ်သူအပြစ်ပေးပီးဆပိနေသည်။Kyung Sooကိုသံကြိုးတုတ်ပီး တနေကုန်ထမင်းမကျွေးဘဲထားခ့ဲမိလို့ သူကိုယ်တိုင်သံကြိုးခတ်ပီး တနေကုန်ထမင်းမစားဘဲနေခ့ဲသည်။
ကြာလာတော့ Jonginပိန်ကျလာသည်။မကြည့်ရက်တော့တ့ဲarjimaတို့လင်မယားက Chenဆီကိုအကြောင်းကြားရတော့သည်။Chenန့ဲXiuမှာလဲ Jonginပုံကြည့်ပီးရင်ကွဲပက်လက်.. သူတို့အမှားလဲမကင်းသလိုဖြစ်ခ့ဲရတာလဲပါသည်။
သူတို့န့ဲအတူပြန်နေဖို့Jonginကိုခေါ်ပေမ့ဲ Kyung Sooအငွေ့အသက်တွေကျန်နေတ့ဲဒီအိမ်မှာဘဲနေချင်တယ်ဆိုပီး Jonginငြင်းခ့ဲသည်။
Kyung Sooနောက်ဆုံးနေသွားတ့ဲအခန်းလေးထဲJongin၀င်လာခ့ဲသည်။Kyung Sooအိပ်ခ့ဲတ့ဲခုတင်ဘေး အောက်ကြမ်းပြင်မှာထိုင်ချလိုက်သည်။
ခုတင်ပေါ်ကိုလှမ်းကြည့်ပီး အိပ်နေတ့ဲKyung Sooပုံကိုမြင်ယောင်မိသည်။အိပ်ယာအစောကြီးထကာ သူ့အတွက် မနက်စာကိုမရိုးရအောင် တနေ့တမျိုးလုပ်ပေးတက်တ့ဲKyung Soo..
အ့ဲဒီလိုတန်ဖိုးရှိတ့ဲအရာတွေကို ကျနော်ကိုယ်တိုင်ဘဲဖျက်ဆီးခ့ဲမိပီ..
Jonginသူမှီထိုင်ဖို့ရာ Kyung Sooကိုနည်းနည်းဆွဲလိုက်တော့ ခုနင်ဘောင်တန်းကြားက ပြုတ်ကျလာတ့ဲအရာတခု..
Jonginကောက်ကြည့်လိုက်တော့ စာအုပ်တစ်အုပ်..စာအုပ်လေးကဖုန်တွေတောင်တက်နေပီ.. စာအုပ်ပေါ်ကဖုန်တွေကိုချလိုက်ပီး စာအုပ်လေးကိုဖွင့်ကြည့်တော့
Page-1📝
"Jongdae arjushiရဲ့ကျေးဇူးကိုဆပ်ချင်လို့ သည်းငယ်ထက်အသက်၁၅နှစ်ကြီးတ့ဲလူကိုလက်ထပ်ဖို့ သည်းငယ်သဘောတူလက်ခံခ့ဲတယ်.သူ့နာမည်က Kim Jonginတ့ဲ"
Page-2📝
ဒီနေ့ သည်းငယ်စာသင်ကအပြန်လမ်းမှာကားတစ်စီးန့ဲ၀င်တိုက်မိမလိုဖြစ်ခ့ဲတယ်..အ့ဲကားက သည်းငယ်န့ဲလက်ထပ်ရမ့ဲဦးJonginရဲ့ကား..
သည်းငယ်န့ဲဦးJonginစတွေ့ခ့ဲတ့ဲနေ့ပေါ့. ဦးJonginကအစကတော့ သည်းငယ်ကိုချိုချိုသာသာစကားတွေပြောခ့ဲပီးမှ သည်းငယ်နာမည်ကိုခေါ်ပီးပြောလိုက်တာက ပိုင်းလုံးကောင်တ့ဲလေ..သူ့မိသားစုကိုဖျက်ဆီးမ့ဲသူတ့ဲလေ..သည်းငယ်ကိုဒေါတသကြီးအော်ပီး မင်္ဂလာပွဲကိုဖျက်ဖို့ပြောတယ်.. သူလက်မခံနိုင်ဘူးတ့ဲ..သူ့လိုအရာရာပြည့်စုံတ့ဲသူက သည်းငယ်လိုလူကိုဘယ်သဘောကျပါ့မလဲ?ဒါကြောင့် သည်းငယ်ကိုရက်ရက်စက်စက်ပြောတာဘဲနေမှာ.. သည်းငယ်ပိုင်းလုံးမဟုတ်ပါဘူးဦးJongin..သူများမိသားစုလဲမဖျက်ဆီးရဲပါဘူး..သည်းငယ်မိသားစုတောင်ပြိုကွဲနေရတာမို့လို့"
Page-3 📝
"ဦးJonginကဘာဖြစ်လို့ သည်းငယ်န့ဲJongdae arjushiန့ဲလက်ထပ်မယ်လို့ထင်နေရတာပါလိမ့်..ဦးJonginသိထားတာမှားနေလို့ရှင်းပြမယ်လုပ်တော့လဲ လက်မခံပြန်ဘူး.. "
Page-4 📝
"ဦးJonginကတော့လုပ်ချလိုက်ပြန်ပီ.. မင်္ဂလာဆောင်မ့ဲနေ့မှာ သည်းငယ်ကိုခိုးပြေးလာတယ်တ့ဲ.. မင်းကိုတော့လက်ထပ်မှာပါကပြောသေး..မထူးလဲလက်ထပ်ရမှာဘဲကို"
Page-5 📝
"ဦးJonginက သည်းငယ်ကိုအရမ်းမုန်းနေတာဘဲ.. သည်းငယ်ဘာလုပ်မိလို့ မုန်းနေရတာလဲဦးJonginရယ်.. တနေ့လုံးသံကြိုးခတ်ပစ်ထားတယ်..အမှောင်ကြောက်တ့ဲသည်းငယ်ကို မှောင်နေတ့ဲအခန်းထဲနေခိုင်းတယ်.. ဦးJonginကရက်စက်တက်တ့ဲသူတယောက်လား?"
Page - 6 📝
"ဦးJonginအလုပ်န့ဲChinaပြန်သွားတော့ သည်းငယ်တယောက်ထဲကျန်ခ့ဲရတယ်.. ဦးJonginမရှိတော့သည်းငယ်လွမ်းမိလာတယ်.. သည်းငယ်လွမ်းဖူးတာဦးJonginတယောက်ထဲရယ်"
Page-7 📝
"အရိုးကွဲအောင်ရိုက်မှအသည်းစွဲအောင်ချစ်တာဆိုတာအရင်ကသည်းငယ်နားမလည်ခ့ဲဘူး.. အခုတော့သည်းငယ်နားလည်ခ့ဲပီ..
ဦးJonginသည်းငယ်ကို ဘယ်လောက်ဘဲနာကျင်အောင်လုပ်လုပ် သည်းငယ်အပြစ်မမြင်ခ့ဲဘူး..ဦးJonginအနားမှာကပ်တွယ်နေတာ ဦးJonginကိုသည်းငယ်ချစ်မိသွားလို့ပါ.. ဦးJonginကိုသည်းငယ်ချစ်တယ်"
စာတွေဖတ်အပီး စာအုပ်ကလေးကိုပိုက်ကာ Jonginငိုတော့သည်။
"အားး ဦးဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကလေးရယ်..
ဦးမတရားခ့ဲဘူး.. ဦး ကလေးငယ်အပေါ်မတရားခ့ဲဘူး.. အခု ဦးကိုမုန်းသွားလို့ ဦးအနားကထွက်သွားခ့ဲတာလား?အားးဟား"
စာအုပ်ကလေးကိုကျစ်နေအောင်ပိုက်ကာ ခုတင်ဘောင်န့ဲသူ့ခေါင်းသူတိုက်ပီး Jonginငိုသည်။
ကလေးကိုချစ်မိသွားတ့ဲအချိန်ကျမှ ကလေးကကျ နော်အနားထွက်သွားခ့ဲပီ.. ကလေးငယ်ရဲ့၀ဋ်တွေ ကျနော်ပြန်လည်နေပီ..
ကလေးငယ်ကိုရှာပေးကျပါဗျာ..
ကျနော့်ရင်တွေပေါက်ထွက်မတက်နာကျင်နေလို့ ကလေးငယ်ကိုရှာပေးကျပါ..
🐻________________________________🐧
"တောက် ဘယ်ဘ၀ကထဲကမျက်ခွက်ပြောင်ချင်လာတ့ဲကောင်လဲမသိဘူး..ရုပ်ကိုကစပ်ဖီးဖီးန့ဲ"
ပွစိပွစိပြောရင်း အိမ်ထဲ၀င်လာတ့ဲHyun..
အလုပ်ကပြန်လာတိုင်း တခုမဟုတ်တခုကတော့ဖြစ်လာတက်တ့ဲBaekhyun..
"ဘာဖြစ်လာပြန်ပီလဲ"
"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ? ဟိုထန်းသီးမသီးတ့ဲ ထန်းပင်လိုအရပ်န့ဲကောင်လေ ငါ့နောက်ကတကောက်ကောက်လိုက်ပီး ရည်းစားစကားလိုက်ပြောတယ်..Baby Babyန့ဲ.. ချီးလို Babyလား?အ့ဲဒီကားနေတ့ဲနားရွက်၂ဖက်ကိုပိုကားအောင် လက်၂ဖက်န့ဲစုံဆွဲပစ်ချင်တာ.. အရပ်ကမမှီလို့ရယ်"
Hyunကအတော်ဒေါသဖြစ်နေပုံဘဲ..
မျက်နှာလေးကိုရဲလို့.. Hyunကချစ်ဖို့ကောင်းတော့ ပတ်၀န်းကျင်မှာ ယောကျာ်း.မိန်းကလေးမရွေး ရည်းစားစကားလိုက်ပြောခံရတယ်..
"အ့ဲတယောက်ကိုတော့ အရင်လူတွေလိုမဟုတ်ဘဲသဘောကျတယ်မလား?"
"Kyungနော်..ဘာကိုသဘောကျရမှာလဲ..မကျဘူး"
"မညာပါန့ဲhyunရာ.. မင်းန့ဲငါ တစ်နှစ်လုံးလုံးသွေးသားရင်းချာအမွှာနီးပါး တယောက်န့ဲတယောက်ဖေးမကူညီစောင့်ရှောက်ပီးနေလာတာ..မင်းစိတ်ကိုငါဖတ်တက်နေပါပီhyunရယ်.. မင်းနောက်ကိုရည်းစားလိုက်ပြောတ့ဲသူက ယောကျာ်းလေးဘဲဖြစ်ဖြစ်..မိန်းကလေးဖြစ်ဖြစ် မင်းကိုစိတ်ရူပ်အောင်လုပ်တ့ဲသူဆို မင်းကလက်ပါပီသားလေ..အ့ဲလိုဆို အမြဲငါကရပ်ကွက်လူကြီးဆီမှာလိုက်တောင်းပန်ပီး အာမခံပေးရတာလေ..အခုတော့ အ့ဲလူကဘာမှမဖြစ်သလို ငါလဲအာမခံလိုက်စရာမလိုသေးဘူးဆိုတော့.. မင်းအ့ဲလူကိုနဲနဲတော့စိတ်၀င်စားနေပီမလား?"
Kyung Sooကအတိအကျကိုပြောနေတော့ Baekhyunပါးပြင်တွေရဲလာကာ
"မဟုတ်ပါဘူးဆို.. အ့ဲလူကိုအမြင်ကတ်လွန်းလို့ ကြည့်လို့ကိုမရတာ.. တော်ပီ ငါရေချိုးတော့မယ်"
"အေးပါ.. ငါထမင်းပွဲပြင်ထားလိုက်တော့မယ်"
Hyunန့ဲသည်းငယ်တို့၂ယောက် Seoulန့ဲေ၀းတ့ဲမြို့မှာအခြေချနေနေတာတစ်နှစ်ရှိပီ.. ဒီမြို့ကိုရောက်ပီး တစ်လကြာတော့ Hyunကို သားအဖြစ်ကအမွေပြတ်စွန့်လွှတ်လိုက်ကြောင်း Byunမိသားစုကသတင်းစာထဲကြေညာလိုက်တယ်..Hyunကလဲ သူ့အိမ်ကိုဘယ်တော့မှပြန်မသွားတော့ဘဲ သည်းငယ်တို့နှစ်ယောက် မိသားစုလိုနေပီး တယောက်အခက်အခဲ တယောက်ကူညီပီး အပွင့်လင်းဆုံးနေခ့ဲကျတယ်..
Hyunန့ဲသည်းငယ်တို့ အိမ်ငှါးနေကျတယ်..အိမ်ရှင်အကိုလင်မယားကလဲအရမ်းသဘောကောင်းကျတယ်..ယောကျာ်းလေး၂ယောက်လက်ထပ်ထားတာမို့ သည်းငယ်တို့န့ဲပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမိသားစုလိုဖြစ်ခ့ဲကျတယ်.. သည်းငယ်တို့ကိုလဲ ညီအရင်းတွေလိုသဘောထားပေးတယ်..
သည်းငယ်တို့နှစ်ယောက် အလုပ်တွေလုပ်ပီးပိုက်ဆံတွေအတူတူစုခ့ဲကျတယ်.. ဆွေမျိုးမရှိတ့ဲသူများမြို့မှာ သည်းငယ်န့ဲHyunက မိသားစုဘဲလေ.. သည်းငယ်ထက် လအနည်းသာကြီးတ့ဲhyunကသူ့ကိုယ်သူ အကိုကြီးတယောက်လိုနေတယ်.. ဒါပေမ့ဲ ချမ်းသာတ့ဲမိသားစုကသားအငယ်ဆုံးဖြစ်သလို အလိုလိုက်ခံထားရတ့ဲHyunက ကလေးလိုဖြစ်နေတော့ သည်းငယ်ကဘဲအကြီးဖြစ်သွားတက်တယ်..
သည်းငယ်ထက်အချိန်ပိုင်းအလုပ်တွေများတ့ဲHyunကို သည်းငယ်ကဘဲချက်ပြုတ်ပေးရတယ်.. သည်းငယ်ကဝါသနာလဲပါတာကိုး.Hyunကတော့ သူရသမျှလစာကို သည်းငယ်ကိုအပ်ထားလေ့ရှိတယ်..သူသုံးချင်ရင် သည်းငယ်ဆီကတောင်းသုံးတယ်..
Hyunကိုကြည့်ပီး Hunကိုသတိရမိတယ်..
Hunရော Luhan hyungန့ဲလက်ထပ်သွားကျပီလား?
Hunကအရမ်းချွဲသန်တာ..Luhan hyungကဘယ်လောက်တောင်ချစ်လိုက်မလဲနော်..
ဦးJonginကိုလား?သတိရတာပေါ့..
ဒါပေမ့ဲ သည်းငယ်အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး.
သည်းငယ်ဘ၀မှာနေသားကျနေပီ..
ဦးJonginန့ဲကလဲ ဘယ်တော့မှပြန်ဆုံတော့မှာမဟုတ်ဘူးလေ..
ဦးJonginကိုချစ်သေးလားလို့မေးရင်သည်းငယ်ဖြေမှာမဟုတ်ဘူး..
ဒါပေမ့ဲ ဦးJonginလို ထပ်ချစ်ရမ့ဲသူတော့နောက်ထပ်ရှိလာမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့အမှန်ဘဲ..
သည်းငယ်နှလုံးသားတခုလုံး ဦးJonginဆီမှာကျန်ခ့ဲတာမို့..
"Kyung"
"အင်း"
Baekhyunပက်လက်အိပ်နေရင်းမှ Kyung Sooဘက်ကိုလှည့်လိုက်သည်။အတူတူနေကထဲက ၂ယောက်ကတစ်ခုတင်ထဲအိပ်သည်။
"မင်းရဲ့ဦးဆီ တကယ်ဘဲမပြန်တော့ဘူးလား?"
"အင်း.. ငါနေသားကျနေပီHyun.. သူလဲအခုချိန်ဆို မိန်းမရနေလောက်ပီ"
"အကယ်၍ မင်းကိုစောင့်နေရင်ကော"
"မဖြစ်နိုင်တာHyunရာ.. ဦးJonginက ငါ့ကိုမုန်းနေတာလေ.. မင်းပြောတာတွေ ဒီတသက်ဘယ်တော့မှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး"
"မပြောနိုင်ဘူးလေ.. မင်းမရှိတော့မှ မင်းကိုချစ်မိနေရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?"
"အဟက်.. Hyunမင်းကလေ အရမ်းစိတ်ကူးယဉ်တာဘဲ.. မဖြစ်နိုငိတာတွေက်ုဆွဲဆွဲတွေးတယ်.. မင်းန့ဲငါန့ဲညားသွားတာကမှ ဖြစ်နိုင်သေးတယ်"
"မင်းစကားအတိုင်းတကယ်ညားသွားအောင်လုပ်လိုက်ရမလား?"
"Yarrr. Hyun ဖယ်.. ဖယ်စမ်း yarr အား ဟားဟားဟား"
Kyung Sooကိုယ်ပေါ်ခွတက်ကာ ကလိထိုးနေတ့ဲBaekhyun..
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်Hyun..
မင်းရှိနေလို့ ငါအခုလိုရပ်တည်နိုင်တာ.
မင်းန့ဲတွေ့ခွင့်ပေးတ့ဲကံကြမ္မာကို ငါအမြဲကျေးဇူးတင်နေတာပါ.. မင်းကငါ့ရဲ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းပါဘဲ..
#Dika Forever.
#deerwind_xing.