5.21.18 (Grade 4)
Ako'y bata na may pangarap
Ang diwa ko'y nakasulat sa alapaap
Oh, Diyos dingin mo ang panalangin
Gusto kong, ito'y iyong tuparin
Mula sa pagkamulat
Tula na aking naisulat
Kung ito man ang sandata
Sana'y ako'y magising pa
Sa katotohanang bumabalot sa
Katawan at isipan kong patay na
Hinahangaan ko ang sarili
Sapagkat kamay ko, di mapakali
Simulat ng nobela tungkol sa mga taong walang aba.
At gawaan ng dalit ang mga pinatay sa pakikibaka
Ipagbalagtasang tunay na paglaya
Tayo'y di mabigyan ng grasya
Sana nama'y may pagbabago
Datapwat, ako'y yaong nalilito
Sa aking paglaki,
Akala ko ang pagtira sa mundo'y
Madali
Hindi pala, puno ng mga taong lantad ang pusong puti't puri
Gusto kong magsulat ng magsulat
Tungkol sa mga taong nabiktima
Ng kasalatan at problema
Hayaan niyo kong magliwaliw
At sagipin ang bayan kong kulay itim.
Bakit hindi ko magawang tulungan
Ang mga inaalipin?
Dahil ba ako'y alipin din?
Nawalan ng karapatan at ginamit na ang kamay
Na bakal upang pagtakpan ang pagkakataong hindi dapat ipag-bunyag sa iba, upang hindi maging impluwensya
Ngunit, Bakit ganito? Gusto ko na magsulat.
Gusto kong ikalat.
Ang nangyayari sa mundo na kagulat-gulat
Dapat pigilan ko ang mga taong nagtatapon ng masasamang gawain at ipag-tapat ang tunay na nadarama
Ang nadaramang dapat na damhin ng pilipinong dating masayahin
Ang pintig ng puso, ang larawan ng buhay
Ang dugo sa ningning ng araw na nagpapatunay
Na walang mangyayari at taong mabubuhay
Sa mundo, kapag hindi ko sisimulan ang pagsusulat
Aking maipipinta ang iyong
Mukha, makatutulong ng malaki, sa kasaysayang nakaranas ng pighati
At mabasa ng kawanggawang bayan
Ng may dalang ngiti at pag-asa.