ေက်ာင္းကို စတက္တဲ႔ ပထမေန႔။
"ငါတို႔ေက်ာင္းေတာ့ သိပ္မၾကာခင္ ျပန္ျပီး အသက္ဝင္လာေတာ့မွာပဲ"
က်ေနာ္ ကားကိုရပ္လိုက္ျပီး ဆင္းလာတာကို ျမင္သည္နဲ႔ ပါးစပ္ကလည္းေျပာ လက္ကလည္း သူ႕ဖုန္းကိုထုတ္ျပီး ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္ကာ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ပို႔လိုက္သည့္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္။
ဒီေက်ာင္းထဲကို ဝင္လာတာ ဒီေလာက္ေတာင္ပဲ သိသာခဲ႔လား။
အေတြးေတာင္ မဆံုးလိုက္။
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အကုန္လံုး အတန္းဘက္ေတြကထြက္လာျပီး က်ေနာ္ရွိတဲ႔ေနရာဘက္ မလွမ္းမကမ္းကေန ဝိုင္းအံုၾကည့္လာခဲ႔ၾကသည္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါေတြဂရုမစိုက္ႏိုင္ေသး။ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ နာမည္စာရင္းသြင္းရန္ အတန္းပိုင္ရွိေနမဲ႔ အခန္းဘက္သို႕သာ ဦးတည္ေလ်ွာက္လာခဲ႔သည္။
" ေရာက္လာျပီလား Mr.Park ေျပာထားလို႕ အားလံုးျပင္ဆင္ထားျပီးျပီ..."
ရံုးခန္းထဲကို ဝင္လာတာျမင္ေတာ့ ဆရာ တစ္ေယာက္က ဦးၾကိဳႏႈတ္ဆက္လာတာနဲ႔
"ဟုတ္ကဲ႔...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ...က်ြန္ေတာ့္နာမည္ Kim Jongin ပါ "
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အတန္းပိုင္ဆရာနဲ႔ မိတ္ဆက္လိုက္သည္။
" ဟုတ္ျပီ Jongin... အခု အတန္းတက္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ Sam ေနာက္ကေနလိုက္ခဲ႔ "
.....................................................................
အတန္းထဲဝင္လာေတာ့ ဆရာက ေက်ာင္းသားေတြေရွ့ ေနရာယူလိုက္ျပီး က်ေနာ္က ေဘးမွာ ရပ္ေနခဲ႔သည္။ Special Class မွာရွိတဲ႔ အတန္းသား အတန္းသူ အားလံုးကလည္း ဆရာ့ေဘးက လူသစ္အျဖစ္ရွိေနတဲ႔ က်ေနာ့္ကို စူးစမ္းေနၾကသည္။
" ကဲ ကေလးတို႔ အားလံုး ...Sam မိတ္ဆက္ေပးမလို႕
သူက Kim Jongin လို႔ေခၚတယ္...ဒီေန႔မွ Sam တို႔ အတန္းကို အသစ္ေရာက္လာတဲ႔သူေပါ့ ...အားလံုးပဲ သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳေပးၾကျပီး မသိတာရွိ ရွင္းျပေပး ကူညီေပးၾကဖို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္"
ဆရာ မိတ္ဆက္ေပးျပီးတဲ႔အခါမွာေတာ့
"Wow ... Kim Jongin တဲ႔..." ေက်ာင္းသားအားလံုးဆီက အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုသံအခ်ိဳ႕ထြက္က်လာသည္။
အတန္းအလယ္မွာ လြတ္ေနခဲ႔သည့္ ခံုႏွစ္ခံု။ တစ္ခ်ိန္က Chanyeol ႏွင့္ Kyung Soo တို႕ ထိုင္ခဲ႔သည့္ေနရာ ျဖစ္ပံုရသည္။
" Jongin အတြက္ အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဟိုေနရာမွာပဲ ထိုင္လိုက္ပါလား"
ဆရာက က်ေနာ္ၾကည့္ေနတဲ႔ အရင္ Chanyeol ထိုင္ခဲ႔တဲ႕ေနရာကို လက္ညိႈးညႊန္ျပရင္း ဆိုလာေတာ့
"အဆင္ေျပပါတယ္ ဆရာ...က်ြန္ေတာ္ အဲဒီေနရာကို ၾကိဳက္ပါတယ္"
"ေဘးခံုမွာ အရင္က ထိုင္တဲ႔ တစ္ေယာက္က အတန္းမလာတာ တစ္ပတ္ရွိျပီ ...သူအတန္း လာတက္ရင္ သားနဲ႕ အဆင္ေျပပါ့မလား... တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ခ်င္တာမ်ိဳးေတြ ရွိလား"
Park Appaက မည္သို႔ေျပာထားလို႔ရယ္ မသိ။ ဆရာက Chanyeolေနရာထိုင္မည့္ က်ေနာ့္ကို စိုးရိမ္စကားအခ်ိဳ႕ ဆိုလာေတာ့သည္။
"Do Kyung Soo ကို ေျပာတာလား ...သူႏွင့္ က်ြန္ေတာ္က သိျပီးသားပဲ အဆင္မေျပစရာမရွိပါဘူး "
က်ေနာ့္ရဲ႕ အေျဖေၾကာင့္ ဆရာအပါအဝင္ အတန္းထဲက ေက်ာင္းသားအားလံုးဟာ အံ႔ၾသတဲ႔ မ်က္လံုးေတြနဲ႕ က်ေနာ့္ကို ၾကည့္လာၾကကာ ဆရာကေတာ့
" သား အဆင္ေျပရင္ ျပီးတာပဲ " ေျပာျပီး Chanyeol ထိုင္ခဲ႕တဲ႕ေနရာ က်ေနာ္ဝင္ထိုင္လိုက္တာနဲ႕ သင္ခန္းစာကိုပဲ စသင္ပါေတာ့သည္။
........................................................................
ေန႔လည္ခင္း Break Time အနားယူေနခိုက္ သူဘာလို႕ ေက်ာင္းမလာတာလည္းဆိုျပီး စဥ္းစားေနဆဲ
"ေဟ့ K ေက်ာင္းကို လာျပီတဲ႔"
ေဘးခံုက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာ္သံႏွင့္အတူ တစ္ခန္းလံုး လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္သြားၾကကာ
"ဒီအခ်ိန္ၾကီးလာခဲ႔တာလား..."
"Cuttie King ေရာ ေသခ်ာရဲ႕လား...ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား"
"သူ ဒီတစ္သက္ အတန္းလာမတက္ေတာ့ဘူး ထင္ေနတာ... ေက်ာင္းကိုေတာ့ ျပန္လာေသးသားပဲ"
အတန္းထဲက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး ေျပာဆိုေနတဲ႕ အသံေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြက အလိုလိုေနရင္း သူဝင္လာမဲ႔ အတန္းေရွ့ကိုသာ ၾကည့္ေနမိသည္။
ေမ်ွာ္လင့္ထားတဲ႔ေန႔ တစ္ကယ္ ေရာက္လာခဲ႕ျပီပဲ။ သူ႕ ေဘးနားမွာ အခ်ိန္တိုင္းရွိေနဖို႔ အတြက္ အခြင့္ေရး ထပ္ေရာက္လာျပန္ျပီ။
ၾကည့္ေနတဲ႔ အခန္းေရွ့က တံခါးကိုျဖတ္ေက်ာ္ကာ ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္လိုပဲ ရိုးရွင္းတဲ႔ ေက်ာင္းဝတ္စံုကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဝတ္ထားျပီး တည္ျငိမ္တဲ႕ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ အတန္းထဲဝင္လာခဲ႕တဲ႕သူ။
" Hello...Kyung Soo "
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔မွမလိုက္ ရက္စက္တတ္တဲ႔ ႏွလံုးသားတစ္စံု ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ က်ေနာ့္ရဲ႕ ဒုတိယအၾကိမ္ ေတြ႕ဆံုမႈက အတန္းထဲရွိ လူေတြအားလံုးကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေစခဲ႔သည္အထိ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ႔သည္။
သူက ဝမ္းသာအားရ က်ေနာ္ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ႔ ထိုင္ခံေတြၾကားက ေလ်ွာက္လမ္းဘက္ကို ေရာက္လာရင္း
"Aww...Jongin "
ဆိုကာ ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ျပီးတာနဲ႔ က်ေနာ္ရပ္ေနသည့္ေဘးက ထိုင္ခံုကို ေရာက္မလာပဲ တစ္ေနရာသြားဖို႔ ဟန္ျပင္လိုက္ေတာ့
"Kyung Soo ေနရာက ဒီေနရာ မဟုတ္ဘူးလား...
ဆရာ ေျပာတာ ဒီေနရာမွာ ထိုင္တာဆို "
သူက က်ေနာ္ျပသည့္ ထိုင္ခံုကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနခဲ႕သည္။
"အရင္ကေတာ့ ဟုတ္တယ္ ... အခု မထိုင္ခ်င္ေတာ့လို႔"
ထိုအေျဖထဲတြင္ နာက်င္မႈတစ္စံုတစ္ရာ ရွိေနခဲ႕သည္ကို ထူးဆန္းစြာ သူ႕မ်က္ဝန္းေတြက တစ္ဆင့္ ခံစားမိလိုက္သည္။
"ေနရာ အပိုရွိလို႔လား"
သူက ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိမ့္ျပလာကာ
"Kyung Soo အတြက္ ဒီေနရာမဟုတ္တဲ႔ ေနရာတစ္ခုက်န္ေသးတယ္ေလ Jongin"
ေနာက္ဆံုးတန္းမွာ ထိုင္ေနခဲ႕တဲ႕ ေကာင္ေလးက လွမ္းေျပာလာျပီး သူက ထိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဘးကို သြားထိုင္လိုက္သည္။
ဟုတ္သားပဲ...သူ Chanyeol ေဘးနား မေရာက္ခင္က ပထမဆံုး ထိုင္ခဲ႔တဲ႔ ေနရာရွိခဲ႕မွာေပါ့။
သူ႕ေနရာကို လိုက္သြားကာ
"ဒါက အရင္ဆံုးထိုင္ခဲ႔တဲ႔ေနရာလား"
ဆိုေတာ့ သူက အံ႔ၾသစြာၾကည့္လာရင္း
"အရင္ ဒီေနရာမွာထိုင္တာ ဘယ္လိုသိလဲ"
ဆိုျပီး က်ေနာ့္ကို ေမးလိုက္သည္။
စကားမွားသြားျပီဆိုတာ သိလိုက္ေပမဲ႔လည္း
"ဒီတိုင္း စိတ္ထဲထင္တာ ေျပာၾကည့္တာပါ"ဆိုျပီး သူ႕ေခါင္းထဲ တျခားအရာေတြ ထပ္မေတြးေစရေအာင္ ေျဖရွင္းခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ေလ်ာခ်လိုက္သည္။
သူ႕ဘက္က က်ေနာ့္ကို သံသယဝင္သည့္ အမူအယာေတာ့မရွိ။
ဒါေပမဲ႔ သူ႕ကို ဒီေနရာမွာေတာ့ ထိုင္ခြင့္မေပးႏိုင္။ က်ေနာ့္အတြက္ အခ်ိန္က သိပ္မရတာမလို႔ Chanyeolကို ေပးထားတဲ႕ ကတိအတြက္ ေရွ့ဆက္စရာေတြ ဖန္တီးရဦးမယ္မလား။
"အရင္ေနရာ မထိုင္ခ်င္ေတာ့တာက ေဘးခံုကို ကိုယ္ေရာက္လာတာေၾကာင့္လား"
စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားတဲ႔ ေလသံမ်ိဳးနဲ႔ တမင္လူသနားခ်င္ေအာင္ အေမးစကားဆိုလိုက္ေတာ့
"Jongin ေနရာက"
စိုးထိတ္စြာ ေမးလာသည့္သူ။
"အရင္ Kyung Soo ထိုင္ခဲ႕တဲ႔ ေဘးခံု"
"............"
က်ေနာ့္အေျဖေၾကာင့္ လိုတာထက္ပို ျပဴးက်ယ္လာတဲ႔ မ်က္ဝန္းတစ္စံုနဲ႔ သူက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ သိသိသာသာ မ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းသြားခဲ႔သည္။
"ဘာလို႔ မ်က္ႏွာက ဒီေလာက္ ပ်က္သြားရတာလဲ ... မထိုင္ေစခ်င္လို႔လား"
"Arr......အဲလို မဟုတ္ပါဘူး"
ခ်က္ခ်င္းပဲ အေၾကာက္အကန္သူျငင္းလိုက္သည္။ က်ေနာ္ သူ႕ကို စိတ္ခုသြားမွာ စိုးရိမ္ေနပံု။
သူမ်က္ႏွာပ်က္သြားတာ Chanyeol ေၾကာင့္မ်ားလား။
မသိဘူး... အခုခ်ိန္ ဘာမွ ထပ္မေတြးခ်င္းဘူး...လုပ္စရာရွိတာပဲ ဆက္လုပ္ရမယ္ ...အခ်ိန္တန္ရင္ သူ Chanyeolေဘးကို ေရာက္သြားဖို႕ကသာ အေရးၾကီးတယ္။
"Dyo"
"........."
ရုတ္တရက္ အေခၚအေဝၚ ေျပာင္းလဲသြားသလို ခ်က္ခ်င္းႏူးညံ့သြားတဲ႔ အမူအယာေၾကာင့္ သူက မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႕ က်ေနာ့္ကို ဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုသည့္ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္သည္။
"ကိုယ္ႏွင့္ အတူတူ မထိုင္ခ်င္ဘူးလား...ကိုယ္တို႔က သူစိမ္းေတြမွ မဟုတ္ပဲ...အတူတူထိုင္လို႔ မရဘူးလား...တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ရမွာ အထီးက်န္တယ္"
မ်က္ႏွာကို တမင္ညိႈူးငယ္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္ျပီး သူ႕မ်က္လံုးေတြ စိုက္ၾကည့္ကာ ခပ္ခ်ြဲခ်ြဲဆိုလိုက္တဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ႕စကားအဆံုးမွာေတာ့ သူက ဘယ္လုပ္ရမွန္း မသိတဲ႔ပံုစံနဲ႕ သူ႕လက္မကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကိုက္လိုက္ရင္း ခဏအၾကာ သူ႔လြယ္အိတ္ကိုပိုက္ျပီး မတ္တပ္ထရပ္လာသည္။
"တစ္ကယ္ပါပဲ...ေျပာေနပံုက ကေလးေလး လာခ်ြဲေနတာက်ေနတာပဲ" ဆိုျပီး သူက က်ြန္ေတာ့္ ပါးေတြကို ဆြဲလိမ္လိုက္တယ္။
တစ္ကယ္ကို လူၾကီးတစ္ေယာက္က ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္စႏိုးနဲ႕ ဆြဲဖဲ႕လိုက္သမ်ိဳး။
သူ႔ရဲ႕ရႊန္းလဲ႕ေနတဲ႔မ်က္ဝန္းေတြရဲ႕အၾကည့္... ရုတ္တရက္ မထင္မွတ္ထားတဲ႔ အျပဳအမူ... ရင္ဘတ္တစ္စံုဟာ လန္႕သြားတာေၾကာင့္လား ...ေျဗာင္းဆန္သြားခဲ႕သလို
"Ah...နာတယ္...မလုပ္နဲ႔"
သူ႕ရဲ႕ အထိအေတြ႕ကို လိပ္ျပာမလံုစြာ သူ႕လက္ေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္သည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္...Jonginက ခ်စ္ဖို႔ အရမ္းေကာင္းသြားလို႕ ကေလးေလးလိုထင္ျပီး သတိလြတ္သြားတာ"
အားနာသလို ဆိုလာျပီး သူ႕လက္ေတြကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ ကိုက္လိုက္ကာ ဘာလုပ္ရ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေအာင္ ရွက္ျဖာသြားသည့္သူ။
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနမိရင္းက သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕ ထိေတြ႕ေနသည့္ သူလက္ေခ်ာင္းကို ဘာေၾကာင့္ အလိုမက်မိတယ္ရယ္ မသိ။
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြရဲ႕ အထိအေတြ႕ ႏူးညံမႈေတြကို ခံစားေနမဲ႕ သူ႕လက္ေတြကို လံုးဝ မႏွစ္ျမိဳ႕ေတာ့သည္ေၾကာင့္ ထိုလက္ေတြကို ဆြဲဖယ္မည္လုပ္ေလေတာ့ လန္႔သြားသည့္သူက ေနာက္ဆုတ္ကာ ေရွာင္လိုက္သည္။
"မေရွာင္နဲ႔ေလ...ဘာလို႕ လက္ေတြကိုက္ေနတာလဲ...လူျမင္မေကာင္းေအာင္ "
သူ႕လက္ေတြ ျမင္ျပင္းကတ္စြာ ဖယ္ခ်လိုက္သည္။
"ခုနက ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ DDလန္႔သြားလို႕"
" D D? "
ဒီနာမည္က သူႏွင့္Chanyeolၾကားက သီးသန္႕မူပိုင္ နာမည္မလား။ ဘာအတြက္ သူ႕ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္က်လာတာလဲ။ သူ Chanyeolကို မုန္းတီးေနခဲ႕တာ မဟုတ္ဘူးလား။ဒီနာမည္က သူ႕ဘဝမွာ ေသဆံုးသြားခဲ႕ျပီ မလား။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ျခားမိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္ေနခဲ႕တာေပါ့။
" အျမဲတမ္းကိုယ့္ကို ဒီလိုပဲ သံုးေနက်မလို႕... ရုတ္တရက္ ထြက္သြားတာ"
တိုးတိမ္စြာ ျဖာက်လာတဲ႔ သူ႕ရဲ႕ အားေဖ်ာ့ေနတဲ႔ အေျဖအဆံုး ႏွလံုးသားဟာ က်ဥ္စက္နဲ႕အတို႕ခံလိုက္ရသလို။
ဒီနာမည္ၾကားရင္ သိသိသာသာ စူးေအာင့္လာတယ္။
အဲဒီနာမည္ထပ္ထြက္မက်လာေအာင္ သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အားရပါးရဆြဲကိုက္ပစ္ခ်င္လာသည္။
မ်က္ႏွာႏွစ္ခုၾကား အကြာအေဝးသိပ္မေဝးေတာ့သလို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စံုၾကား စင္တီမီတာ အနည္းငယ္မ်ွသာ ကြာဟေတာ့တဲ႔ အခိုက္အတန္႕။
"Jongin...ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
သူ႔ရဲ႕ အသံေၾကာင့္ ခဏတာလြတ္သြားတဲ႕ အသိစိတ္တို႕က ျပန္ကပ္ညိလာရင္း
"အသာေလးကိုက္ၾကည့္ခ်င္တာ ဘာအရသာလဲ သိခ်င္လို႔"
ဆိုတဲ႕စကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေတြရဲတက္လာကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ မသိမသာတုန္ယင္သြားခိုက္။
" ကိုယ့္ပါးကို ဆြဲလိမ္သြားတဲ႔ Kyung Soo ရဲ႕ လက္ေတြကို"
ဆက္ေျပာလိုက္ေလမွ အခုမွအသက္ရွဴေခ်ာင္သြားသူလို သူ႕ဆီက သက္ျပင္းခ်သံသဲ႕သဲ႕ ထြက္လာသည္။
သူ႔ရဲ႕လက္ေတြကို ဆြဲယူလိုက္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႕ ထိမိခိုက္ ... လႊတ္ေပးဖို႕ ေမ့ေလ်ာ့သြားသလို
သူ႕ဘက္က လက္ကို ျပန္ရုတ္သိမ္းသြားမွ အသိဝင္လာရင္း
"ဘာလို႔ လက္ျပန္ရုတ္သြားတာလဲ"
"Jonginကေရာ...ကိုက္ဖို႔အတြက္ ဘယ္ႏွစ္နာရီေလာက္ အခ်ိန္ယူေနမွာလဲ"
ႏႈတ္ခမ္းစူျပီး ခပ္ေငါ့ေငါ့ သူေျပာလာမွ ကိုယ္အနည္းငယ္လြန္သြားခဲ့သည္ကို သတိျပဳမိေတာ့သည္။
အတန္းထဲဆိုတာ က်ေနာ္ ေမ့ထားမိခဲ့သလို ေဘးမွာ တျခားသူေတြ ရွိေနေသးတာာ ဘာလို႕ မ်က္ကြယ္ျပဳမိပါလိမ့္။
အခုမွ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေဝ႕ဝဲၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ဆယ္ေယာက္ေက်ာ္သာရွိေသာ အတန္းထဲက လူတစ္စုရဲ႕ မ်က္လံုးအစံုက သူႏွင့္က်ေနာ္ရွိေနရာ တည္ေနရာ တစ္ဝိုက္မွာသာ။
"လူေတြက ဘာလို႔ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေနၾကတာလဲ "
က်ေနာ္တို႔ကို ၾကည့္ေနၾကတဲ႔ လူေတြကို အလိုမက်သလို မ်က္ေမွာင္တြန္႕ခ်ိဳး ဆိုလုိက္ေတာ့
"မ်က္လံုးပါလို႔ ၾကည့္တာေနမွာေပါ့"
သူ႕ဘက္က ဘာမျဖစ္သလို တံု႕ျပန္လာသည့္ အေျဖ။
အခုမွ ပဲ ရွင္းသြားေတာ့ေအာင္ ေျဖလည္း ေျဖေပးတတ္သည့္
Do Kyung Soo ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း သူက က်ေနာ့္အလိုက်အတိုင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ေဘးခံုကို ေရာက္လာေပးရသည္ပဲေလ။
အတန္းက က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကိုသာ အာရံုစိုက္ေနၾကလို႕ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ႔ရာက ရုတ္တရက္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ တီးတိုးသံေတြ ထြက္လာတာၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အျပိဳင္ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ သူႏွင့္ က်ေနာ္ စကားေျပာေနတဲ႕ေနရာကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာခဲ႔ျပီး
ျဖန္းးးးးး...
ထင္မွတ္မထားသည့္ အျပဳအမူတစ္ခု။
" ဟာ..." တစ္ခန္းလံုး အံ႔အားသင့္သြားေစသည္အထိ ထိုမိန္းမေခ်ာေလးက Kyung Soo ရဲ႕ ညာဘက္ပါးျပင္ကို အရွိန္နဲ႔ ရိုက္ခ်လိုက္သလို သူ႔ေခါင္းကလည္း ဘယ္ဘက္ကို လည္ျပန္ေစာင္းသြားခဲ႔သည္။
"မင္း...မင္း...ဘာလုပ္တာလဲ"
ေကာင္မေလးရဲ႕ ရိုင္းစိုင္းလြန္းသည့္ အျပဳအမူေၾကာင့္ ေဘးကေန ဝင္ေျပာလိုက္ေလမွ ပိုဆိုးသြားေလသလား
"မျမင္ဘူးလား ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္လုပ္ျပရမွာလား"
ဆိုကာ ထိုေကာင္မေလးက Kyung Sooရဲ႕ က်န္ေနတဲ႕ ေနာက္ပါးတစ္ဖက္ကို ထပ္ရိုက္ခ်လိုက္သည္။
ဘယ္သူလဲ ... အဲဒီမိန္းမက ဘယ္သူမလို႔ Kyung Soo က ျပန္မလုပ္ပဲ ျငိမ္ခံေနတာလဲ။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ရိုက္ဖို႕ လက္ကို ထပ္ေျမွာက္ျပန္ေတာ့ ထပ္ျပီး သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တဲ႔ က်ေနာ္
" မင္း..ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ."
သူမရဲ႕ လက္ကို ဆြဲတားျပီး ေဘးကို လႊတ္ခ်လိုက္သည္။
သူမက ခ်က္ခ်င္းပဲ စူးရဲစြာ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာ စိုက္ၾကည့္လာျပီး
"ရွင္က Chanyeol ေနာက္ကို လိုက္သြားခ်င္လာတဲ႔ ဒုတိယတစ္ေယာက္လား"
သူမပါးစပ္က Chanyeol နာမည္ၾကားလိုက္ရမွ အသိစိတ္အခ်ိဳ႕ ျပန္ဝင္လာကာ။
ဟုတ္သားပဲ ဒီေနရာကို ေရာက္လာတာ Chanyeolအတြက္ လက္စားေခ်မလို႔။
ဘာကိစၥ ကိုယ္ေသခ်ာမသိတဲ႔ ျပႆနာတစ္ခုအတြက္ သူ႕ဘက္က ဝင္နာျပီး ကာကြယ္ေပးေနရမွာလဲ။
ဘာလို႔ ေမ့သြားခဲ႕ရတာပါလိမ့္။ က်ေနာ္နဲ႔မွ မဆိုင္တာ။
"ေကာင္းျပီ မိန္းကေလး...ဒီကိစၥ ကိုယ္နဲ႕ မဆိုင္ဘူး ဒါေပမဲ႔ ကိုယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ဒုတိယလို႔ မေျပာနဲ႕ မၾကိဳက္ဘူး"
က်ေနာ္လက္ခံထားတဲ႕ ဒုတိယဆိုတာ အႏိုင္မဟုတ္ဘူး။ အျမဲတမ္း ပထမကို ရံႈးေနတဲ႔သူ။ ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယကို မုန္းတယ္။ ပထမမွ မရရင္ ဒုတိယဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္မခံဘူး။
"ရွင္ သူ႔ေဘးနားမွာ ဒီအတိုင္း ဆက္ေနမယ္ဆိုရင္ မၾကာခင္ သူ႔မာယာေတြထဲနစ္ေမ်ာျပီး Park Chanyeol လိုပဲ ေသသြားမွာစိုးလို႔ သတိေပးတာ...ေဝဒနာ ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ sorryပဲ"
လွပတဲ႔ ႏွင္းဆီဖူးေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးထပ္က ဖိတ္က်လာသမ်ွ စကားလံုးတိုင္းက သိပ္ကို အက်ည္းတန္လြန္ေနပါလား။
" ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကိုယ့္ေၾကာင့္ မင္းနာက်င္ခဲဲ႕ရရင္"
Kyung Soo ဘက္က သူမကို ေတာင္းပန္ေနေပမဲ႔
"ရွင့္ပါးစပ္ပိတ္ထားလိုက္ ရွင့္အသံ မၾကားခ်င္ဘူး ဘာလို႔ ရွင္ကမေသဘဲ Oppaကပဲ ေသသြားခဲ႔ရတာလဲ"
ခါးခါးသည္းသည္း ေအာ္ဟစ္ျငင္းဆန္လိုက္တဲ႔ သူမဟာ က်ားရိုင္းမေလးသဖြယ္။
" Sakura စိတ္မရွိပါနဲ႔ ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ အတန္းထဲက ထြက္သြားေပးပါ"
ရန္လိုေနတဲ႕ သူမနားကို အတန္းထဲက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေရာက္လာျပီး တားျမစ္လိုက္သည္။
"က်မကိုႏွင္ထုတ္ရေအာင္ ရွင္က ဘယ္သူလဲ"
အခုခ်ိန္ သူမက ျမင္ျမင္သမ်ွအရာတိုင္း ရန္သူလိုသာ သေဘာထားေနေတာ့သည္။
"အတန္းေခါင္းေဆာင္ ...ဒီေတာ့ ႏွင္ထုတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္"
ဒီေတာ့ သူမက ထိုေက်ာင္းသားကို သေလ်ာ္ျပံဳးနဲ႕
" ရွင့္ဟာရွင္ ဘာေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ျဖစ္
ဂရုမစိုက္ဘူး "
သူမ စကားေၾကာင့္ ထိုေက်ာင္းသားမ်က္ႏွာက တင္းမာလာကာ
"ရွင္းစရာရွိရင္ အျပင္မွာရွင္းပါ ... အတန္းထဲလာျပီး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္တာတင္မကဘူး အတန္းသား တစ္ေယာက္ကို ရစရာမရွိေအာင္ ေျပာဆိုေနတာ အတန္းေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေဘးကေန ရပ္ၾကည့္မေနႏိုင္ပါဘူး မဟုတ္ရင္ မင္းကို အခန္းျပင္ ဆြဲထုတ္ရလိမ့္မယ္ "
အျပတ္ေျပာျပီးသည့္အခါမွာ သူမရဲ႕ လွပေနတဲ႔ မ်က္ႏွာက မာနေၾကာင့္ တင္းမာေနခဲ႔ျပီး ေဒါသေၾကာင့္ အသားေတြေတာင္ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။
"သူကမ်ား ငါ့လို star တစ္ေယာက္ကို ရာရာစစ"
Star...သူမက နာမည္ၾကီး အႏုပညာ အသိုင္းဝိုင္းထဲကပဲလား။ အဲ႕ဘက္ပိုင္းေတြ သိပ္စိတ္မဝင္စားခဲ႔လို႔လားမသိ သူမကို က်ေနာ္မသိခဲ႕။
" idol က idolလို သိကၡာရွိရွိေနပါ အျပဴအမူေတြ ရိုင္းေနရင္ေတာ့ idolမကလို႔ ဘာၾကီး ျဖစ္ေနပါေစ ဒီအတန္းထဲက ထြက္ခိုင္းရမွာပဲ "
" ေတာ္ပါေတာ့ .... ဆက္မေျပာၾကပါနဲ႔ေတာ့"
ထိုအခ်ိန္ ရန္ျဖစ္ေနတဲ႔ အတန္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ Sakura ဆိုတဲ႔ ေကာင္မေလးၾကား Kyung Soo က ဝင္တားလိုက္သည္။
"အခုမွလာျပီး သနားစရာ ေကာင္းေအာင္လုပ္ျပမေနနဲ႔ Kyung Soo... တစ္ေန႔ Ra ကိုယ္တိုင္ ရွင့္ကို Park Chanyeolဆီ အေရာက္ ပို႔ျပမယ္ "
Sakura က ေျပာျပီး အတန္းထဲကေန လွည့္ထြက္သြားသည္။
က်ေနာ္ကေတာ့ စကားတစ္ခြန္းမွ ဝင္မဆိုႏိုင္ပဲ ျဖစ္သမ်ွအရာအားလံုးကို ပါးစပ္ေတာင္မပိတ္ ႏိုင္သည္အထိ ေဘးကေနၾကည့္ေနခဲ႔သည္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တိုက္ခိုက္မႈပံုစံျခင္းမတူရင္ေတာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းတူေနခဲ႕တဲ႕ က်ေနာ့္ရဲ႕ ဘက္ေတာ္သား တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရွိလိုက္ရသည္။
"Lay ...ေက်းဇူးပဲ"
သူ႕ဘက္က ဝင္နာေပးတဲ႕ အတန္းေခါင္းေဆာင္ဆိုသည့္ ေက်ာင္းသားကို သူ ေက်းဇူးတင္စကားဆိုေတာ့
" ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္ပါ ငါမင္းကို အတန္းထဲတင္ပဲ ကာကြယ္ေပးလို႔ရမွာ"
Layဆိုတဲ႔ အတန္းေခါင္းေဆာင္ကေျပာျပီးတာနဲ႔ သူ႔
ေရွ့က ထြက္သြားေတာ့သည္။
Lay ထိုင္တဲ႕ေနရာက အရင္ Kyung Soo ထုိုင္ခဲ႔တဲ႔ ေနာက္ဆံုးတန္းရဲ႕ ေဘးခံု။
"စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...Jongin"
သူ႕ေဘး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ က်ေနာ့္ကို သူက အားနာစြာ ဆိုလိုက္ေတာ့
" အဆင္ေျပရဲ႕လား "
သူ႔မ်က္ႏွာမွာ လက္ဝါးရာႏွစ္ခုက အထင္းသား
ဒီလို ျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းေတာ့ ျဖစ္မိေပမဲ႕လည္း သူဘယ္သူဆိုတာ ေတြးလိုက္ရင္ေတာ့ စိတ္ေတြက ခ်က္ခ်င္း အမုန္းဘက္ကို ေျပာင္းလဲ သြားခဲ႔ျပန္သည္။
စကားေျပာေနဆဲမွာပဲ Layဆိုတဲ႔ အတန္းေခါင္းေဆာင္က ေနာက္ထပ္ အနားျပန္ေရာက္လာျပီး Kyung Soo ကို ဘာမေျပာပဲ လက္က္ုိ ဆြဲေခၚသြားခဲ႕သည္။
" Jongin ခဏေနာ္ "
သူက ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆြဲေခၚသြားတဲ႕ေနာက္ ျငင္းခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္စြာ ပါသြားခဲ႕သည္။
စိတ္ထဲမပါေပမဲ႕ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိမ့္ျပလိုက္ရင္းသာ ေနရာမွာ က်န္ရစ္ခဲ႔သည္။
အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာလာသည္အထိ Kyung Soo ျပန္မေရာက္လာခဲ႕။
" Kim Jongin ..."
ေခၚသံၾကားလို႕ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ေရွ့တည့္တည့္ရပ္ေနသူက မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္။
"ကိုယ့္နာမည္က္ုိ ဘယ္လိုသိ"
" Jongin မနက္ေက်ာင္းလာတည္းက လူကို ေတြ႕လိုက္ေပမဲ႔ နာမည္သိတာေတာ့ သိပ္မၾကာေသးဘူး "
" ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ "
" ေမးစရာရွိလို႔ Kyung Soo Oppa ေရာ"
ဒီေကာင္မေလးကို ျမင္ဖူးသလိုပဲ ။ ဘယ္ေနရာမွာ ...ေတြ႕ဖူးတာလဲ။
သူမ မ်က္ႏွာ အေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့... ျမင္ကြင္းတစ္ခုက အေတြးထဲ ခပ္ေရးေရး ျပန္ေပၚလာသည္။
Partyပြဲညမွာ Kyung Soo နဲ႔အတူတူတြဲကခဲ႔လို႔ Chanyeol တြန္းပစ္လိုက္တဲ႔ ေကာင္မေလးပဲ။
" မရွိဘူး Lay ဆိုလား...အဲတစ္ေယာက္ေခၚ သြားတယ္"
ဒီေတာ့မွ သူမက ခုနကလို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ မဟုတ္ေတာ့။
" တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ႔တာလား ...Lay Oppa က ဘာမျဖစ္ပဲနဲ႔ Oppaကို ေခၚသြားစရာ အေၾကာင္းမွ မရွိတာ"
သူမက ဘာလို႔ Kyung Soo ႏွင့္ Lay အေၾကာင္း ဒီေလာက္သိေနရတာလဲ။
" ျဖစ္ခဲ႕တယ္ ...Sakura ဆိုတဲ႔ တစ္ေယာက္ အတန္းထဲဝင္လာျပီး မင္း Oppa ကို ပါးရိုက္သြားလို႕ "
"borrr ... Sakura က Oppaကို ပါးရိုက္တယ္ "
ေဒါသျဖစ္သြားပံုရသည့္ ေကာင္မေလးက ခ်က္ခ်င္းပဲ လွည့္ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ က်ေနာ္ သူမလက္ကို ဆြဲထားလိုက္ျပီး
္
" ဘာလို႔ ဆြဲထားတာလဲ Sakura နဲ႔ သြားစာရင္း ရွင္းမလို႔ အခု လႊတ္ "
" မင္းကဘယ္သူလဲ အဲဒီ Sakura ဆိုတာကေရာ ဘယ္သူလဲ"
အစက စိတ္မဝင္စားေပမဲ႕ အခုေတာ့ Chanyeolႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို စိတ္ဝင္စားသည္။
" ဟုတ္သားပဲ...မိတ္ဆက္ဖို႔ေမ့သြားတယ္... က်မက Min Yeon ပါ... Jongin သိခ်င္တဲ႕ Sakura က Park Company ရဲ႕ ပင္တိုင္စံ model... ဘာထပ္သိခ်င္ေသးလဲ...ေမးစရာ မရွိရင္လည္း လက္ကို လႊတ္ေတာ့ "
"Park chanyeolနဲ႕ သူမနဲ႕က ဘယ္လို ပတ္သက္လဲ "
Yeon က မ်က္ႏွာေလးတမင္မဲ႔ျပကာ
" ဘယ္လို ပတ္သက္လဲေတာ့ မသိဘူး ...သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အတူတူတြဲ ေၾကာ္ျငာေတြ ရိုက္ရင္း ရင္းႏွီးသြားတာ ... သူက Chanyeol Oppaကို သေဘာက်ေနတာဆိုေတာ့ Kyung Soo Oppaကို မနာလိုျဖစ္ျပီးသက္သက္မဲ႔ လိုက္မုန္းေနတာ...အခုလည္း Kyung Soo Oppaကို လာျပႆနာရွာတာ ေနမွာေပါ့... oppaသာျငိမ္ခံမယ္ Yeon ကေတာ့ ျငိမ္မခံႏိုင္ဘူး....."
Yeon ဆိုတဲ႔ ေကာင္မေလး ေျပာျပီး ထြက္သြားကာ သိပ္မၾကာလိုက္... Kyung Soo ႏွင့္ Lay အတန္းထဲျပန္ဝင္လာခဲ႔သည္။
သူ႕ကို တစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူတူ တြဲဝင္လာတာ ျမင္ရတာ လံုးဝ သေဘာမက်ပါ။
Chanyeol အတြက္ ရည္စူးထားတဲ့သူဆိုေတာ့ တျခားလူနဲ႕ သေဘာမက်တာ မဆန္းက်ယ္ဘူးမလား။
ကိုယ့္ကိုေတာ့ ဒီလိုပဲယူဆလိုက္တယ္။
ေဘးကို ဝင္လာထိုင္ေတာ့မွ
" သူက ဘာလို႔မင္းကို ေခၚသြားတာလဲ "
စူေအာင့္ေအာင့္နဲ႕ ေမးလိုက္ရင္း
" ေဆးလူးေပးတာ "
" aww "
ေျပာသာေျပာလိုက္ရတာ စိတ္ထဲ အလိုမက်။
ေဆးလူးေပးတာမ်ား အျပင္ေခၚသြားစရာ လိုလို႔လား။
...............................................................
အတန္းဆင္းလို႔ လြယ္အိတ္ထဲ စာအုပ္ေတြသိမ္းထည့္ေနဆဲ
"Jongin ျပန္ေတာ့မလို႔လား"
" Kyung Soo ေရာ မျပန္ေသးဘူးလား"
" ျပန္ေတာ့မွာ "
"အတူတူျပန္ရေအာင္ေလ ကိုယ္တို႔က အိမ္နီးခ်င္းေတြပဲ"
" ဟုတ္လား Jongin က ဘယ္မွာ ေနတာလဲ "
" Kyung Soo ရဲ႕ ေဘးအိမ္ "
" ဒါဆို ေက်ာင္းအတူတူလာျပီး အတူတူျပန္လို႔ရျပီေပါ့ "
သူကေတာ့ တိုက္ဆိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားပံုပဲ။
ဒါေတြက သူ႔ကို အလဲထိုးဖို႕ ၾကိဳတင္ စီစဥ္ထားတဲ႕ အကြက္ေတြဆိုတာ မသိဘဲ က်ေနာ့္ေဘးကေန အျပံဳးေတြနဲ႔ အတူတူလိုက္ပါလာခဲ႔တာေလ။
သူကေတာ့ က်ေနာ့္ကို လွည့္ၾကည့္ျပီး ျပံဳးျပလိုက္ စကားေတြ ေျပာလိုက္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနတယ္ ထင္ရေပမဲ႔။
က်ေနာ္ေတာ့ သူ႔ကိုမုန္းတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ ရင္ထဲမွာသိမ္းထားျပီး ဟန္ေဆာင္ အျပံဳးေတြ နဲ႔ပဲ ဆက္ဆံေနရတာ ပင္ပန္းတယ္...။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ရွိလက္ရွိ ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
သို႕ေသာ္လည္းပဲ က်ေနာ့္ အစီစဥ္ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အခုေတာ့ ဆက္သည္းခံမွျဖစ္မယ္လို႔ပဲ ေတြးျပီးေတာ့သာ ေျဖသိမ့္ေနလိုက္ရသည္။
ျခံေရွ့အေရာက္
" အိမ္ေရာက္ျပီ ... Jongin အရင္ဝင္ ... ေဆာင္းဝင္ျပီဆိုေတာ့အရမ္းေအးတယ္ ...ေရခ်ိဳးျပီးရင္ အေႏြးထည္ထူထူဝတ္ဦး...ျခံထဲမွာမေနနဲ႔ ေလစိမ္းေတြတိုက္တယ္"
ကေလးေလးကို အိမ္ကအေမက မူၾကိဳပို႕ရင္ မွာတတ္သလိုမ်ိဳး မွာေနခဲ႔တဲ႕သူ႕ေၾကာင့္
" ကိုယ္က ကေလးလား... ဒီေလာက္ထိေျပာေနရတာ"
" ဒီတိုင္း စိတ္ပူလို႔ပါ"
ဒါေတြကလည္း မင္းရဲဲ႕ မာယာလက္နက္ေတြထဲက တစ္ခုပဲလား Do Kyung Soo ။
Chanyeol ကိုလည္း ဒီလို ျမဴဆြယ္ခဲဲ့ျပီး မလိုေတာ့မွ ပုတ္ထုတ္လိုက္တာမ်ိဳးလား။
ဒါမ်ိဳးေတြ Chanyeolကိုပဲ လုပ္လို႔ရမယ္ ... Kim Kai ကိုေတာ့ လာမစမ္းနဲ႔ ...ဒီအထာေတြ ရိုးေနျပီ။
သူ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ထြက္သြားေတာ့မွ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ႔ရင္း Park Appaဆီ ဖုန္းဆက္ကာ Sakuraရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကို ေမးလိုက္ျပီး Appa ဖုန္းခ်သြားမွ သူမဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
" yobosaeyo......nugu? "
ဟိုဘက္က ျပန္ေျဖသံၾကားတာနဲ႕
" မင္းေျပာသြားတဲ႕ Chanyeol ေနာက္ကို လိုက္ခ်င္ေနတာလားဆိုတဲ႕သူဆိုရင္ မွတ္မိလား"
" aww ....ဘာလဲ ရွင့္လူအတြက္ မေက်နပ္လို႔လား"
" မင္းကို ေက်းဇူးတင္ေနတာ"
"ရွင္က ေက်းဇူးတင္တယ္...ဘာအတြက္လဲ "
"အရင္ဆံုး ကိုယ့္နာမည္ေလးေတာ့ မင္းေမးသင့္တယ္ မထင္ဘူးလား"
" မေမးလည္း ရွင္က ေျပာမွာပဲမလား"
သူမစကားေၾကာင့္ ဒီဘက္ကေန ရယ္လိုက္ရင္း
" Kim Kai ဆိုရင္ေရာ ..."
"တစ္ကယ္ ... တစ္ကယ္လား...ရွင္က တစ္ကယ္ပဲ Kim Kaiဆိုတဲ႔သူလား"
အစကလို ေပါ့ပ်က္ပ်က္မဟုတ္ေတာ့ပဲ ခ်က္ခ်င္းျပန္ျပီး အေလာတၾကီးေမးခြန္းထုတ္လာခဲ့တဲ႕ သူမ။
Chanyeol နဲ႔ပတ္သက္ခဲ႔ရင္ Kim Kaiဆိုတာ လူမျမင္ဖူးရင္ေတာင္ နာမည္ေတာ့ အေသအခ်ာ သိေနမွာပဲ။
" ဟုတ္တယ္ ... Chanyeolအတြက္ ထမ္းေဆာင္ရမဲ႕တာဝန္တစ္ခုရွိေနလို႕ မင္းရဲ႕ အကူအညီေတြ လိုအပ္တယ္ "
သူမဘက္က တိတ္ဆိတ္သြားျပီး ခဏေနေတာ့
"ေကာင္းျပီ အျပင္မွာ ေတြ႔ျပီး ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့...မနက္ျဖန္ ညေန 4:00 ေလာက္ အဆင္ေျပမဲ႕ ေနရာဆက္သြယ္လိုက္မယ္"
" Ok ... Sakura "
သူမဘက္က ဖုန္းကိုခ်သြားျပီဆိုေတာ့မွ ျခံထဲကို ဆင္းလာျပီး ျပာလဲ႔ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ယံကို ေမာ့ၾကည့္မိရင္း မ်က္လႊာေတြ မွိတ္ခ်လိုက္ကာ တစ္ေန႕တာရဲ႕ ပင္ပန္းမႈေတြ ေဖ်ေဖ်ာက္လိုက္သည္။
အေတြးထဲမွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အျပံဳးတို႔က ေနရာယူလို႕။
ေရွ့ဆက္ျပီး မင္းဘက္က ဘယ္ေလာက္ထိ ခံႏိုင္ရည္ရွိမလဲ ငါေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ Do Kyung Soo။
~~~~~~~~~T B C~~~~~~~~~~