ဒီေန႔မနက္ခင္းက ဟိုအရင္ေန႔ေတြတုန္းကနဲ႕ မတူဘဲ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ႔ သာယာတဲ႔ မနက္ခင္းေလး ျဖစ္ေနရတာလဲ။
ရင္ေတြခုန္ျပီး စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ လူက တစ္စက္ကေလးမွ ဂနာမျငိမ္ေတာ့။
မ်က္လံုးေတြက FOREST ဆိုင္ထဲကိုသာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနျပီး DD ကို ရွာေနရတာ အေမာ။
သူ႕ကို မေတြ႔ရေသးေပမဲ႕လည္း အခုလို ေမ်ွာ္ေနရတာကိုပဲ ေက်နပ္သေဘာက်ေနမိတာ။
သနားစရာ က်ေနာ့္ဖုန္းမွာ မနက္တည္းက ျငိမ္ျငိမ္မေနရ။
5min ျခားတစ္ခါ FOREST ဆိုင္ကို ဖုန္းေခၚလိုက္ အသံနားေထာင္လို႔ DD မဟုတ္ရင္ ျပန္ခ်လိုက္နဲ႔ တစ္ခ်ိိန္လံုး အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ႕တာ။
တစ္ခါမွ ဒီလိုမလုပ္ဖူးေတာ့ ေပ်ာ္သလိုလိုေတာင္ ခံစားရေသးတယ္။
Do Kyung Soo ဆိုတဲ႕ က်ေနာ့္ရဲ႕ DDေလးက က်ေနာ့္ ဘဝတစ္ခုလံုး ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားေအာင္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္တဲ႔ ေမွာ္အစြမ္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ ထင္သည္။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း DD မဟုတ္ျပန္ဘူး။
" ဒီဆိုင္မွာ waiter ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိတာလဲ "
စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ေမးတဲ႔အထိ အဆင့္တက္လိုက္ရတယ္။
တစ္ကယ္ပါကြာ DD အသံေလး ၾကားခ်င္ပါတယ္ဆို ဘယ္သူေတြ လာလာ ကိုင္မွန္းမသိ။
"က်ြန္ေတာ္တို႔ဆိုင္မွာ waiter ေျခာက္ေယာက္ရွိပါတယ္ ဘာကိစၥရွိလို႔ပါလဲ ခင္ဗ် "
တစ္ဖက္က ျပန္ေျဖတာနဲ႔
" Do Kyung Soo ဆိုတာေလ … သူ မလာေသးဘူးလား"
က်ေနာ္သိခ်င္တာကို သြယ္ဝိုက္မေနေတာ့ပဲ ဒဲ႔တိုး ေမးပစ္လိုက္သည္။
" ဟုတ္ကဲ႔ …သူက က်ြန္ေတာ္တို႔ဆိုင္ကို ညေန 3:30ေလာက္မွ စျပီး အခ်ိန္ပိုင္းဆင္းတာပါ ဒီဆိုင္က အလုပ္သမားမဟုတ္ပါဘူး"
အလုပ္သမား မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆို DD က ဒီဆိုင္ကို ညေနတိုင္း ဘာလို႔ Waiter လာလုပ္တာလဲ။
စသိထဲက Do Kyung Soo ဆိုတဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ႕ DD ေလးက က်ေနာ့္အတြက္ ပေဟဠိဆန္လြန္းေနခဲ႔သည္။
" သူ႔ ph.noကို လိုခ်င္တယ္ ေပးလို႕ ရမလား"
"ဟိုေလ အဲဒါက သူေဌးပဲသိမွာဗ် … က်ြန္ေတာ္တို႔က အလုပ္ခ်ိန္အလုပ္ပဲလုပ္တာ… ph.no သိရေလာက္တဲ႔အထိ သူနဲ႔ မရင္းႏွီးဘူးဗ်"
" ရျပီ အခုလို ေျပာျပေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးပါ"
ဖုန္းခ်လိုက္ျပီး ေက်ာင္းကို သြားဖို႔ ျပင္လိုက္ေတာ့သည္။
ဒီပံုစံတိုင္းဆို Ph.no လိုခ်င္ရင္ သူ႔ သူေဌးဆိုတဲ႔လူဆီ သြားေတာင္းရင္ေတာင္း ဒါမွမဟုတ္ သူဆိုင္ကိုလာမွပဲ ကိုယ္တိုင္ေတာင္းရင္ေတာင္း။ လုပ္ရမွာက ဒီႏွစ္ခုပဲရွိတာမလား။
" ေတြ႔ခ်င္လို႔ မနက္တည္းက အေစာၾကီး ထြက္လာပါတယ္ဆို ျမင္ခ်င္တဲ႔ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ခြင့္မရတဲ႕ ငါ့ဘဝ ဆိုးလိုက္တာကြာ "
ကိုယ့္ကိုသာ မေက်မနပ္ ေရရြတ္အျပစ္တင္လိုက္ေတာ့သည္။
……………………………………………………………………
ေက်ာင္းထဲကို ဝင္လာေတာ့ ဘယ္သူမွ မေရာက္ၾကေသးဘူး။
ဘယ္သူမွ မေရာက္ေတာ့ အရင္လို ဆူညံဆူညံ အသံေတြ မၾကားရေတာ့တာ တစ္မ်ိဳးေတာ့ ေကာင္းသား။
က်ေနာ္ကလည္း ဒီေန႔မွ DD ကို ေတြ႔ရမယ္ထင္လို႕ ဝီရိယေတြေကာင္းေနျပီး အေစာၾကီးထြက္လာလို႔သာ မေရာက္စဖူး ေရာက္ေနခဲ႔တာ။
တစ္ခါမွ ဒီအခ်ိန္ ေက်ာင္းကိုေရာက္လာရိုး ထံုးစံမရွိခဲ႕တဲ႔သူ။
အရင္ေန႔ေတြတုန္းကသာဆိုရင္ ဒီအခ်ိန္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေအးေဆးႏွပ္ေနခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္။
စိတ္ေအးလက္ေအး DD မ်က္ႏွာေလး ျမင္ေယာင္ျပီး ခံစားလို႔ေကာင္းမဲ႔ ေနရာတစ္ေနရာ စဥ္းစားမိေတာ့ ဒီေက်ာင္းရဲ႕ အေအးခ်မ္းဆံုးေနရာလို႔ ေျပာလို႕ရတဲ႔ 12 land ကို သတိရသြားတာနဲ႕ေက်ာင္းေဆာင္ 88 ရဲ႕ အေပၚဆံုးထပ္ကို တက္လာျဖစ္ခဲ႔သည္။
12 land ဆိုတာ အေဆာင္နံပါတ္ 88 ရဲ႕ အေပၚဆံုးထပ္။ လသာေဆာင္မွာ ဖန္တီးထားတဲ႔ ပန္းျခံေသးေသးေလး။ ကႏုတ္အလွ ထိုင္ခံုေတြသာမက ႏွစ္ေယာက္ထိုင္စာရံုမ်ွ ဒန္းအေသးေလးေတြအထိပါ ရွိေနတဲ႔အတြက္ စိတ္ေအးလက္ေအး အနားယူလို႔လည္း ရသည့္ေနရာ ျဖစ္သည္။ 88 ေက်ာင္းေဆာင္ဆိုတာလည္း ေက်ာင္းဝန္းရဲ႕ အလယ္တည့္တည့္မွာ တည္ေဆာက္ထားတာေၾကာင့္ ဗဟိုေနရာျဖစ္သလို အျမင့္ဆံုးအေဆာင္လည္းျဖစ္တာေၾကာင့္ 12 land ဆိုတာ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလံုးကို လွမ္းၾကည့္ရင္ အကုန္ျမင္ႏိုင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာေနရာ။
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္နဲ႔ မေန႔ကေတြ႕ခဲ႕တဲ႕ သူ႕ပံုရိပ္ေလးေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္ျပီး တစ္ေယာက္တည္း ျပံဳးေနမိတာ အခါခါ။
ဒီအခ်ိန္ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား က်ေနာ့္ကိုျမင္လိုက္ရင္ျဖင့္ အရူးတစ္ေယာက္လို႔ ထင္သြားႏိုင္သည္။
အေပၚထပ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ကူးေတြယဥ္ေနမိတာ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္မသိ။
ေက်ာင္းထဲ လူေတြတစ္ဖြဲဖြဲေရာက္လာျပီး ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္နီးလာခဲ႔တာလည္း သတိမျပဳမိခဲ႕။
အုပ္စုလိုက္ ေအာ္သံေတြ ေျပးသံေတြၾကားလာမွပဲ အသိျပန္ဝင္လာခဲ႔ေတာ့သည္။
ဟုတ္သားပဲ…အတန္းခ်ိန္ေတာင္နီးလာျပီ။
ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ… ေက်ာင္းတစ္ခုလံုး ပြတ္ေလာရိုက္ေနခဲ႔သည္က ကမၻာပ်က္ေနၾကသည့္အတိုင္း။
က်ေနာ္ ေက်ာင္းလာတဲ႔အခ်ိန္တိုင္း ဒီလို ဆူညံသံေတြၾကားရျပီး လူေတြ အုပ္စုလိုက္ ဝိုင္းၾကည့္ၾကတာမို႔ အထူးအဆန္းေတာ့ အရမ္းၾကီး မျဖစ္မိေပမဲ႔ အခုက က်ေနာ္လည္း ေက်ာင္းကိုေရာက္လာျပီးျပီေလ။
ဒါေၾကာင့္ အခုၾကားေနရတဲ႔ အသံေတြက ထူးဆန္းေနသလို ျဖစ္ေနတာ။
သိခ်င္လာတာနဲ႔ ဒန္းေပၚကေနထလာျပီး ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ေက်ာင္းလံုးက လူေတြ အကုန္လံုး တစ္ေနရာတည္းမွာ စုျပံဳျပီးေတာ့ ဝိုင္းေနတာ ေတြ႔ရသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေျခအေန အမွန္သိရေအာင္ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းျပီး သြားၾကည့္ဖို႔သာ စိတ္ကူးလိုက္သည္။
အရင္က ဒီေက်ာင္းမွာ လူေတြဒီလိုစုျပံဳျပီး ဝိုင္းၾကည့္ၾကတာက က်ေနာ္ ေက်ာင္းကို လာေလ့ရွိတဲ႔အခ်ိန္မွလို႔ ထင္မွတ္ထားခဲ႔တာ။
အခုၾကည့္ရတာ က်ေနာ့္လိုပဲ လူေတြစိတ္ဝင္စားခံရတဲ့သူ ေနာက္တစ္ေယာက္ ရွိေနခဲ႔တယ္ထင္တယ္။
အရင္ကသာ အျမဲေက်ာင္းတက္ခါနီးမွ ေရာက္လာတတ္လို႔ မသိခဲ႔တာျဖစ္ျပီး ဒီေန႔မွ အေစာၾကီးေရာက္လာလို႔ ဒီျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရျခင္းပင္။
" ဟိတ္…K { ေက } လာျပီ "
ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က အတန္းထဲမွာ မွန္ၾကည့္ျပီး အလွျပင္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးကို လွမ္းေျပာေနတာ ၾကားလိုက္ရတယ္
"အခုမွလာေျပာရလား"
ေကာင္မေလးက လာေျပာတဲ႔ ေကာင္ေလးကို ျပန္ရန္ေတြ႔ေတာ့
"သူ႕ကိုယ္သူ အလွျပင္ေနတာမ်ား…
လာေျပာတာ ေက်းဇူးမတင္ပဲ ျပန္ရန္ေတြ႔မေနနဲ႔"
ေကာင္မေလးကို ေျပာျပီး ေကာင္ေလးက ေျပးထြက္သြားသည္။
"ဘယ္ေျပးတာလဲ ခဏေစာင့္ ငါေရာလိုက္မယ္"
"ေစာင့္ေနရလို႔ သူ႔ကို မျမင္လိုက္ရရင္ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ေနာက္ကေန မွီေအာင္လိုက္ခဲ႔"
"yarr ... နင္ေသခ်င္ေတာ့တာလား ငါ့ကိုေစာင့္ဆို"
က်ိန္ဆဲလိုက္ရင္း ေရွ့ကေျပးသြားတဲ႕ ေကာင္ေလးေနာက္ကို ေအာ္ျပီး ေျပးလိုက္မလို႔ လုပ္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေရွ့ကေနျပီး သိခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ လမ္းပိတ္ရပ္လိုက္သည္။
အစကေကာင္မေလးက ျပန္ရန္ေတြ႔မလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ျပီး က်ေနာ့္ကို ျမင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာက အမွားတစ္ခုလုပ္မိသူလို ထိတ္လန္႔သြားတဲ႔ ပံုစံေျပာင္းသြားတယ္
"ဘယ္တုန္းက ေရာက္လာတာလဲ ဝိုင္ ( Y )… ေက်ာင္းကို ဒီအခ်ိန္မလာေသးဘူးထင္လို႔ ေျပးလာမိတာပါ…လမ္းေရွ့က ပိတ္ရပ္မိတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္…ဒါေၾကာင့္ က်ြန္မကို ဘာမလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္"
ေတာင္းပန္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးကို အခ်ိဳသာဆံုး ျပန္ျပံဳးျပလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး လန္႔သြားသည္။
က်ေနာ္ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆို အရင္ဆံုး ျပံဳးျပတတ္တာ သိထားလို႔မ်ားလား။
ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္ သူမကိုေတာ့ ရန္မမူပါဘူး။ သူမ ဘာအမွားမွ မလုပ္ထားတာ။
"မေၾကာက္ပါနဲ႔ မင္းကို ကိုယ္ ဘာမလုပ္ဘူး လမ္းပိတ္ရပ္တာ မင္းလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး …ေမးစရာရွိလို႔ ကိုယ့္ဘက္က ပိတ္ရပ္လိုက္တာ"
"Nae?"
"မင္းအခု ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ဟိုေနရာကို"
ဒီေတာ့ ေကာင္မေလးက က်ေနာ့္ကို ေက်ာင္းေဆာင္ဆီလာတဲ႔ Main လမ္းမေပၚက လူေတြအံုေနတဲ႔ေနရာကို လက္ညိႈးထိုးျပလိုက္တယ္။
"ဘာလို႔လူေတြဒီလို ျဖစ္သြားတာလဲ အျမဲဒီလို ျဖစ္ေနၾကပဲလား"
ေရွ့က ေကာင္မေလးက ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ ေခါင္းခါရမ္းျပကာ
"ဒီေက်ာင္းမွာ ေန႔တိုင္း လူေတြ အခုလို ေရာက္လာျပီး ပြတ္ေလာရိုက္တဲ႔ အခ်ိန္ ႏွစ္ခ်ိန္ပဲရွိတယ္ တစ္ခ်ိန္က K ေက်ာင္းလာတဲ႕အခ်ိန္နဲ႕ ေနာက္တစ္ခ်ိန္က ..."
ေကာင္မေလးက ဆက္မေျပာပဲ က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ …ေနာက္တစ္ေယာက္က က်ေနာ္ဆိုတဲ႔ သေဘာမ်ိဳးေပါ့။
"What iz K ? "
" သူ႕နာမည္ရဲ႕ ထိပ္ဆံုးအလံုး အဖ်ားစြတ္ေခၚတာ…ျပီးေတာ့ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းျပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိလို႔ Cuttie King လို႔ တင္စားထားတဲ႕သူ K King … Kလို႔လည္း ေခၚသလ္ုိ KK လို႔လည္း ေခၚၾကတယ္"
Cuttie King လို႔ တင္စားထားတဲ႔ K
ဒီေက်ာင္းမွာ Cuttie King ရွိမွန္းေတာ့ သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္သူဆိုတာေတာ့ တစ္ကယ္မသိခဲ႔။ က်ေနာ္တို႕ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြက အျမဲတမ္း သူတို႔ သေဘာက်တဲ႔သူေတြဆို Nick Name ေတြေပးျပီး မူရင္းနာမည္မဟုတ္တဲ႕ Name ေတြနဲ႔သာ အခ်င္းခ်င္း တီးတိုးေျပာဆိုေလ့ရွိသည္မလား။ သူတို႔ အသိအမွတ္ျပဳ တင္စားထားသူေတြက သူ႕ေနရာနဲ႔သူေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ နဂိုထဲက ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္မဝင္စားသူမလို႕ ဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ ကင္းသည္။က်ေနာ့္ကိုလည္း သူတို႔က ေသြးေအးျပီး တစ္ေယာက္တည္းေနတတ္သူမလို႕ … တစ္ခါတစ္ခါ မထင္မထင္သလို ရန္ျဖစ္တတ္တာေၾကာင့္ ကြယ္ရာမွာဆို Devil Y ဒါမွမဟုတ္ Vampire King ဆိုျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး တင္စားတတ္ၾကေသးေပမဲ႔ ဒီဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ဂရုမစိုက္သလို သာယာေနတဲ႔သူ တစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ဘူး။
ဒီေန႔ေတာ့ လူေတြစိတ္ဝင္စားၾကပါသည္ဆိုတဲ႔ က်ေနာ့္လို လူေနာက္တစ္ေယာက္ကို တိုက္ဆိုင္လာတာနဲ႔ ျမင္ဖူးတယ္ရွိေအာင္ လူအုပ္ရဲ႕ အေရွ့ကေန ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
လူအုပ္ၾကားထဲက ထြက္လာတဲ႕ တစ္ေယာက္ေသာသူက ေခါင္းမေဖာ္တမ္း ျမက္ခင္းျပင္ကိုၾကည့္ေလ်ွာက္လာျပီး ေရွ့မွာရွိေနတဲ႔ က်ေနာ့္ကို ဝင္တိုက္လိုက္ခ်ိန္…
ရုတ္တရက္ၾကီးမလို႕ ဝင္တိုက္လာမယ္မထင္ထားလို႕ ပိတ္ရပ္ေနမိတဲ႔ က်ေနာ္လည္း တိုက္မိလိုက္တဲ႕ အရွိန္ေၾကာင့္ ေနာက္ျပန္လန္သြားတဲ႔ အခ်ိန္ မွီေနတဲ႔ သူ႔အက်ီ ၤရင္ဘတ္စကို ဆြဲကိုင္လိုက္သည္။
သူ႕ကိုပါဆြဲခ်လိုက္သလို ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ က်ေနာ္ေရာ သူပါ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚလဲက်သြားသည္။
အားးးးးးးးးးး............
အရွိန္နဲ႔ေနာက္ကိုလဲက်သြားရံုမက ကိုယ္ေပၚကိုလည္း ခုနက ေကာင္ေလးက ထပ္က်လာတာေၾကာင့္ … ရင္ဘတ္ေရာ ေက်ာေရာ နာက်င္မႈက မသက္သာ…။
က်ေနာ့္ အေပၚကေကာင္ေလးကသာ လူေပၚ လဲက်သြားတာမလို႕ အထိနာမ႔ဲပံုမေပၚေပမဲ႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ေခါင္းနဲ႔ ျမက္ခင္းနဲ႕က အလိုလို မိတ္ဆက္ျပီးသား ျဖစ္လ်က္။မ်က္လံုးေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မဖြင့္ႏိုင္ေသး။ နာက်င္မႈေၾကာင့္ မွိန္းေနရျပီး အသိစိတ္က နာက်င္မႈဆီမွာသာ ေရာက္ေနခဲ႔သည္။
အသိဝင္လာမွ ေႏြးေထြးေနတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေပၚက တစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ ။
သြားျပီ။ အခုမွ တစ္ကယ္သြားျပီ။ လူျမင္ကြင္းၾကီးမွာ တစ္သက္လံုးေစာင့္ထိန္းလာတဲ႔ အရွက္တရားေတြ ျဗန္းျဗန္းကြဲတာပဲ။
ေကာင္ေလးရဲဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြက ထပ္တူက်ေနခဲ႕သည္။
နာက်င္တာေရာ ေဒါသထြက္တာေရာ လူေတြ အမ်ားၾကီးေရွ့ ဒီလိုျဖစ္သြားေတာ့ ထူပူျပီး ရွက္တာေတြေရာေပါင္းျပီး ေကာင္ေလးကို တြန္းထုတ္ဖို႕ မ်က္လံုးဖြင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဟင္......"
လမ္းပိတ္ရပ္ရင္ေတာင္ ေသမေလာက္မုန္းတဲ႔ က်ေနာ္က အခုေတာ့ လမ္းပိတ္ရပ္တာထက္ဆိုးတဲ႔ လူကိုပါ ဝင္တိုက္ျပီး အသားနာေအာင္ လုပ္သြားတဲ႔ေကာင္ေလးကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္ ေဒါသဆိုတာ အစအနေတာင္ ရွာမရေတာ့။ဘယ္ေတြ ထြက္ေျပးကုန္သည္မသိ။
က်ေနာ့္ရဲ႕ DD ကို ဒီေနရာမွာ အခုလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရမယ္လို႔ လံုးဝမေတြးမိခဲ႔တာပါ။
"အရင္ေန႔ေတြကလို ေရွ့မွာ လူတစ္ေယာက္မွမရွိဘူးထင္လို႔"
ေတာင္းပန္ေနတဲ႔အသံက ေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္ ထင္ရဲ႕ တစ္ကယ္မွတိုးတိုးေလး။
တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ေဘးနားကလူေတြဆီက စကားသံ မ်ိဳးစံုထြက္လာလ်က္
"ငါတို႔ Cuttie King ေလးေတာ့ သြားပါျပီ Mr Devilနဲ႔ မွ ပက္ပင္းတိုးရလား"
"တိုးတိုး သူၾကားသြားဦးမယ္"
"သူဆြဲထိုးရင္ေတာ့ ငါက ဝင္တားမွာ"
"နင္ဒီေက်ာင္းက ထြက္သြားခ်င္တာလား သူကလည္း ဘာစိတ္ကူးနဲ႔ ဒီေန႔မွ ေက်ာင္းကို အေစာၾကီး ေရာက္လာတာလဲ "
"မသိဘူး ငါ့အတြက္ေတာ့ ကံေကာင္းတာပဲ ဟိဟိ ႏွစ္ေယာက္လံုး အတူတူျမင္ရေတာ့ ဘယ္သူ႔ပိုရင္ခုန္ေနလဲေတာင္ ေဝခြဲရခက္သြားတယ္"
"အေရးထဲ နင္ကတစ္မ်ိဳး အေျခေနမေကာင္းတာ ျမင္ေနရဲ႕သားနဲ႔ ရင္ခုန္ႏိုင္ေသးတာေနာ္"
တစ္ခ်ိန္က ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ေဘးအေျပာေတြကို ဂရုမစိုက္ခဲ႔တဲ႔ က်ေနာ္… က်ေနာ့္ရဲ႕ DD ေလးကို ဝိုင္းပစ္မွားေနၾကတဲ႕ လူတစ္စုေၾကာင့္ စိတ္ထဲက ဘယ္လိုမွ သေဘာမက်ေတာ့။
ဘယ္လိုလုပ္ သူက Cuttie King ဆိုတဲ႔သူ ျဖစ္ေနရတာလဲ။
အစတည္းက ဒီေက်ာင္းကဆိုတာေရာ က်ေနာ္က ဘာလို႔ မသိခဲ႔ရတာလဲ။
"ဘာလို႔ လႊတ္မေပးေသးတာလဲ မေက်နပ္လို႔လား… ထျပီး ထိုးခ်င္လည္း ရတယ္ေနာ္"
ေျပာေနပံုေလးကိုက တစ္စက္ကေလးမွ လႊတ္မေပးခ်င္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာ။
အခြင့္ေရး ယူတာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ နာခဲ႔ရတာနဲ႔ တန္ေအာင္ DD မွန္းသိတဲ႔ အခ်ိန္တည္းက ဒီအတိုင္း လဲက်တဲ႔ ေနရာကေန မထေသးဘဲ က်ေနာ့္ အေပၚလဲက်ေနတဲ႔ သူ႕ကိုယ္လံုးကို သူျပန္ထလို႕မရအာင္ တင္းက်ပ္ေအာင္ ဖက္ထားလိုက္သည္။
"ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ…DD ေၾကာင့္ ကိုယ့္ ေခါင္းအရမ္းနာသြားျပီ …အဲဒါမထႏိုင္ေသးလို႔ လႊတ္မေပးေသးတာ…အတူတူလဲတာဆိုေတာ့ ကိုယ္မထရင္ DD လည္း မထရဘူးေလ "
"အေပၚကဖိထားေတာ့ ပို နာမွာေပါ့"
"ရတယ္ ဒီအတိုင္းေလးပဲ ဆက္ေန"
ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ႔လူအုပ္ၾကီးဆီက " သူက အခုထိ မထေသးဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ တစ္ခုခု လုပ္လိုက္မလား မသိဘူးေနာ္" ဆိုတဲ႔ တီးတိုးစကားေတြ ထြက္လာျပန္ပါေတာ့သည္။
"Yeollie Shi…လႊတ္ေပးပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မေက်နပ္ရင္လည္း ေနာက္မွ ၾကိဳက္သလိုလုပ္ပါဗ်ာ အခုလူေတြအမ်ားၾကီး ၾကည့္ေနတာ က်ြန္ေတာ္ ရွက္လို႔"
"အေနာက္က shi…ၾကီး မထည့္စမ္းပါနဲ႔ ကိုယ္ DD ကို Yeollieပဲ ေခၚဖို႔ေျပာထားတာ ေနာက္က shi ၾကီး ထည့္ခိုင္းလို႔လား"
" omm…အဲဒါ မေခၚရဲလို႔ "
ရူးေနျပီ Park Chanyeol… မင္းလည္း ၾကာရင္ မင္းအေပၚက ေကာင္ေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာအျပဳအမူေတြေအာက္ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးေတာ့မွာ။
အခုလည္း မ်က္လႊာေလးခ်ျပီး တိုးတိုးေလး ႏွစ္ကိုယ္ၾကားသာ ၾကားႏိုင္ေအာင္ ေျပာေနတာ။
ဘယ္လိုေကာင္ေလးလဲကြာ။စားစရာသာဆို အစနေတာင္က်န္ေတာ့မွာ မဟုတ္။အခုေတာင္ လႊတ္မေပးပဲ အေကာင္လိုက္ျမိဳခ်လို႔ရ ျမိဳခ်ထားခ်င္တာ။
"DD ေျပာတာေနာ္ မေက်နပ္ရင္ ေနာက္မွၾကိဳက္သလိုလုပ္လို႔ရတယ္လို႕…ျပီးမွ ေမ့မသြားရဘူး"
ေျပာျပီး သူ႕ကိုဖက္ထားတဲ႔ လက္ေတြကို ဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့ ဖယ္ေပးတာနဲ႔ ခ်က္ျခင္း ထျပီးထြက္ေျပးသြားေတာ့သည္။
ေနာက္ေတာ့ လူေတြဆီက "သူဘာမွ ျပန္မလုပ္ဘူးလား " ဆိုတဲဲ့ အသံေတြ ထြက္လာေတာ့တာပဲ။
"ေမးစရာရွိလို႔ ဒီထဲက သိတဲ႔သူ တစ္ေယာက္ေလာက္ေျဖေပး"
ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ႔ လူေတြဘက္ လွည့္ေမးလိုက္သည္။
"Nae" လူအုပ္ၾကီးရဲ႕ ေရွ့ဆံုးမွာရပ္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က ျပန္ေျဖလာတယ္
"သူက ဘယ္အတန္းကလဲ"
လူေတြအားလံုးက က်ေနာ့္ကို အထူးအဆန္းလို ဝိုင္းၾကည့္လာၾကကာ အုပ္စုထဲက တစ္ေယာက္က
"သူ႔ကိုမသိဘူးလား Y နဲ႔ တစ္ခန္းထဲေလ … Special Class ကပဲ"
"ရျပီ … ေက်းဇူး "
"တစ္ကယ္ေက်းဇူးတင္ရင္ သူ႔ကို ဘာမလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္ ေတာင္းဆိုတာပါ"
"ငါသူ႔ကို ဘာလုပ္လုပ္ မင္းနဲ႔ မဆိုင္ဘူး မင္းစိတ္ပူေပးစရာမလိုဘူး …အခုက စျပီး အားလံုးသိေအာင္ ေျပာထားမယ္… ေနာက္ျပီး အားလံုး သူ ေက်ာင္းလာတဲ႕အခါ အခုလို ဝိုင္းျပီးၾကည့္ေနမယ္ဆို အဆိုးမဆိုနဲ႔ …သတိေပးျပီးျပီေနာ္ …သူ႔ကို ဘာအတြက္မွ ဂရုစိုက္ေပးစရာလည္း မလိုဘူး… သူ႔ကို ငါကလြဲလို႔ တျခားလူေတြ ဂရုစိုက္တာ ၾကည့္တာ စိတ္ပူေပးတာ မၾကိဳက္ဘူး… ဒါပဲ"
အကုန္လံုး ေျပာခ်င္တာေတြ တစ္ခုမက်န္ ေျပာျပီးတာနဲဲ႔ သူဝင္သြားတဲ႔ အတန္းဘက္ကိုပဲ ဆက္ေလ်ွာက္လာခဲ႔သည္။
ေနာက္ေက်ာမွာေတာ့ က်ေနာ့္ကို နားမလည္ ႏိုင္တဲ႕ မ်က္လံုးေတြနဲ႕ ၾကည့္ျပီး က်န္ခဲ႔ၾကမဲ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ။
………………………………………………………………
အရင္တုန္းက အတန္းထဲ ဝင္လာတာနဲ႔ ဘယ္သူကိုမွ လွည့္မၾကည့္တတ္။အခုေတာ့ မၾကည့္လို႔မရေတာ့။
သူ႕ကို ျမင္တာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြလႈပ္တယ္ဆိုရံုေလး ျပံဳးလိုက္ျပီး အတန္းေနာက္ဆံုးက အစြန္ဆံုး ခံုမွာထိုင္ေနတဲ႔ သူ႕ဆီကို သြားလိုက္သည္။
"ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ"
သူေမးေနတာကို မေျဖေသးပဲ
မေျပာမဆိုနဲ႔ သူ႕ပခံုးႏွင့္ ဒူးေကြးေအာက္ လက္လ်ိဳသြင္းလိုက္ကာ သူ႕ကိုယ္လံုးကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ လက္ထဲ အရုပ္ေလးလိုပဲ ပါလာတယ္။
"ဘာလုပ္တာလဲ ခ်ီျပီးလႊင့္ပစ္မလို႔လား… အဲဒါၾကီးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္ ေနာက္တခါ အမွားမလုပ္မိေအာင္ ေနဆို ေနပါ့မယ္"
က်ေနာ့္ကို အလန္႔တၾကားေျပာေနတဲ႔ ေကာင္ေလးကို ခ်စ္စႏိုးေလး ငံု႔ၾကည့္လိုက္ျပီး ျပံဳးလိုက္ကာ
"ေၾကာက္လား ေၾကာက္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ထား အသာေလးလိုက္ခဲ႔"
ေျပာေတာ့လည္း ေျပာသည့္အတိုင္း မ်က္လံုးေတြက္ုိ တင္းေနေအာင္ပိတ္ထားျပန္သည္။
မ်က္လံုးဖြင့္လို႔ရျပီေျပာေတာ့လည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ပြင့္လာျပီး
"စာသင္ခန္းထဲမွာပဲလား အရင္ေနရာလည္း မဟုတ္ဘူး"
သူ႔ေနရာမဟုတ္ဘူးဆိုျပီး ကေလးေလး တစ္ေယာက္ ေနရာေပ်ာက္သလို ပ်ာယာခတ္ေနတဲ႔ DD ရဲ႕ အျပဳအမူတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းကို တစ္စိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ျပီး သေဘာက်ေနမိသည္။
"ဒီေနရာမွာပဲထိုင္ရမယ္"
က်ေနာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ အံ႔ၾသမႈက အထင္းသား။
"Yeollie ေဘးမွာ ဘယ္သူမွမထိုင္ရဘူးဆို"
"အဲဒါတျခားလူေတြေလ DD မပါဘူး"
သူက ေဘးခံုေတြဘက္ မ်က္လံုးေလး တလည္လည္နဲ႕ ဝဲၾကည့္ရင္း
"အတန္းထဲက လူေတြ ၾကည့္ေနၾကတယ္"
"သူတို႔ကို ဂရုစိုက္မေနနဲ႔ ဟုတ္ျပီလား"
"အရင္ကလည္း ဒီတိုင္းပဲ ေနလာျပီး အခုမွ ဘာလို႕."
"DD ထင္သလိုမဟုတ္ပါဘူး ဒုကၡေပး မလို႔မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္က တစ္ကယ္ DD ကို ကိုယ့္ေဘးရွိေနေပးေစခ်င္ရံုေလး"
က်ေနာ္ကသာ ေျပာေနရတာပါ …DD မ်က္လံုးထဲမွာ က်ေနာ့္ကို ေၾကာက္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျမင္ေနရတယ္
"Yeollieကို ေၾကာက္တယ္ "
တစ္ျခားသူေတြ ဘာေျပာေျပာ ဂရုမစိုက္တတ္ေပမဲ႔ သူေျပာသမ်ွတိုင္းကေတာ့ ရင္ဘတ္ကို တည့္တည့္ထိပါသည္။
သူ႕မ်က္စိထဲမွာ က်ေနာ့္ကို လူဆိုးတစ္ေယာင္လို မျမင္ေစခ်င္ပါ။
"မေၾကာက္ပါနဲ႔ အရင္လို ကိုယ္မဆိုးေတာ့ဘူးလို႔ ကတိေပးပါတယ္ … ဒါေၾကာင့္ ဒီနားပဲ ထိုင္ပါေနာ္… သူမ်ားေတြကိုလည္း အလကားေနရင္း ရန္မရွာေတာ့ဘူး… ေနာ္လို႔"
" တစ္ကယ္ေျပာေနတာလား"
သူက မယံုၾကည္ရဲဟန္နဲ႔ ေမးလာေတာ့
"တစ္ကယ္ေပါ့ မယံုရင္ ေစာင့္ၾကည့္ေလ … ကိုယ္အမွားလုပ္မိရင္ DD ၾကိဳက္သလိုဆံုးျဖတ္ ကိုယ္နာခံပါ့မယ္"
"ဘာလို႔ အခုလို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ဆက္ဆံေပးတာလဲ ဒါ Yeollie ပံုစံ မဟုတ္ဘူးေလ"
"ေျပာျပီးျပီးပဲ DD ကို ကိုယ့္ေဘးနားေခၚထားခ်င္လို႔ပါဆို ကိုယ့္ပံုစံ မဟုတ္လည္း DD အတြက္ ဒီလိုေနရတာၾကိဳက္တယ္"
"Yeollieက တစ္ကယ္ နားလည္ရခက္တာပဲ"
DD က ေခါင္းေလးခါျပီး ဆိုလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ က်ေနာ့္အတြက္ ပထမဆံုးေပးလာသည့္ သံုးသပ္ခ်က္အတြက္ ပီတိျဖာမိသည္။
"ေနာက္ေတာ့ နားလည္လာမွာေပါ့ … ကိုယ္နားမလည္တာ DDကို… ဘာလို႔ ဟိုဆိုင္မွာ waiter သြားလုပ္ေနတာလဲ"
Special Class ဆိုတာ စီးပြားေရးေလာကရဲ႕ ထိပ္တန္းအသိုင္းဝိုင္းက ေမြးဖြားလာသူေတြမွသာ တက္ႏိုင္တဲ႔အတန္းမ်ိဳးမလား။
"ဒီတိုင္းပဲ အခ်ိန္ပိုေနလို႔"
က်ေနာ္ ဘာမွဆက္မေမးမိ... အခ်ိန္ပိုေနရင္ တခ်ိဳ႕လူေတြက ပိုက္ဆံရွိလည္း ကိုယ္ဝါသနာပါတဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္မလား။
"ဘယ္အခ်ိန္တည္းက ကိုယ့္ကို DD သိေနတာလဲ"
သူ တစ္ခ်က္ေတြသြားသည္။ ျပီး သူ႕မ်က္ဝန္းေလးက သိသိသာသာ ေဖ်ာ့ေတာ့သြားသလို မ်က္ႏွာလည္း အနည္းငယ္ ပ်က္သြားသေယာင္။
ဒါေပမဲ႔ ခဏအၾကာ ဘာမျဖစ္ေတာ့သလို ရႊင္ပ်လာခဲ႔သည္။
" ဟိုးတုန္းတည္းက…ၾကာျပီ…ဘာလို႔ဆို Yeollieက နာမည္ၾကီးတယ္ေလ"
"ဒါဆို ကိုယ့္အေၾကာင္းအကုန္သိေနတာေပါ့ေနာ္ … ဒါေၾကာင့္ စေတြ႔တုန္းက ေၾကာက္ေနခဲ႔တာလား…"
"Arnyi…ဒီတိုင္း မရင္းႏွီးတဲ႔ လူစိမ္းေတြဆို ငယ္ငယ္တည္းက ေၾကာက္တတ္တာ"
"အခုလူစိမ္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးမလား… မေၾကာက္ေတာ့ဘူး မလား… ဟုတ္တယ္မလားလို႔ "
သူ႕လက္ကို အတင္းလႈပ္ျပီး အိမ္ကမိဘေတြကို ခ်ြဲေနၾကအတိုင္း ေျပာေတာ့ သူေခါင္းေလးညိမ့္ျပခဲ႔ျပီး "omm" တဲ႕ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ က်ေနာ့္ DD ေလးလဲ။
………………………………………………………………
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာတာနဲ႔အမ်ွ ပိုရင္းႏွီးလာခဲ႔သလို DD က အရင္တုန္းကလို က်ေနာ့္ကို ေၾကာက္မေနခဲ႔ေတာ့ပဲ က်ေနာ္ေတာင္းဆိုသည့္အတ္ိုင္း ေဘးနားမွာလည္း အျမဲ ေနေပးတယ္။
သူေျပာသမ်ွစကားတိုင္း က်ေနာ့္ဘက္က ဘာေနေန နားေထာင္ေပးတာလည္း သူသေဘာက်တယ္တဲ႔။
က်ေနာ္က သူ႕ကို DD လို႕ ေခၚတာကိုလည္း ၾကိဳက္တယ္လို႔ေျပာတယ္။
သူကလည္း က်ေနာ့္ကိုဆို Yeollieလို႔ အျမဲေခၚေပးသလို စကားေျပာရင္လည္း အရင္လို တစ္စိမ္းမဆန္ေတာ့ပဲ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႕ ဆက္ဆံေပးတတ္လာတယ္။
အခ်ိန္ေတြကို ရပ္တန္႔ထားလို႔ ရမယ္ဆို သူနဲ႔အတူတူ ေပ်ာ္ေနခဲ႔ျပီး အတူတူရွိေနခဲ႕ရတဲ႔ အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ရပ္တန္႔သြားေစခ်င္မိခဲ႔သည္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူဘးနားမွာရွိေနေပးတဲ႕အခ်ိန္တိုင္း က်ေနာ့္ ဘဝၾကီးတစ္ခုလံုး ဘာမွထပ္မလိုေတာ့ေအာင္ ျပည့္စံုမႈကို ခံစားရျပီး … သူနဲ႔ ခဏတာ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ေဝးလိုက္ရတာနဲ႔ ဘဝတစ္ခုလံုး လစ္ဟာသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္ေလ။
...............................................................
ေနာက္ထပ္ စာမ်က္ႏွာေတြ ဖတ္ဖို႔က်န္ေနေသးေပမဲ႔လည္း ေတြးစရာေတြမ်ားလာသလ္ုိ မနက္ျဖန္အတြက္လည္း စီစဥ္စရာေတြ က်န္ေနေသးေတာ့ ညဥ့္နက္လာတာနဲ႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ခဏနားလိုက္ျပီး အိပ္ယာေပၚ ပစ္လွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္။
Kyung Soo က ဘာလို႔ waiter လုပ္ေနတာလဲ Chanyeol စာအုပ္ထဲက အတိုင္းဆို သူလည္း လိုခ်င္သူေတြ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ပဲ။ Special Class ကပဲ ဆိုမွေတာ့ အဆင့္အတန္းကလည္း ေျပာစရာမလိုေအာင္ အသိုင္းဝိုင္းၾကီး တစ္ခုထဲကဆိုတာ ထင္ရွားေနခဲ့ျပီးသား။ သူလို လူတစ္ေယာက္က ဘာလို႔ သာမန္ Coffee Shopေလးမွာ သူ႔ရဲ႕ အားလပ္ခ်ိန္ေတြကို waiter တစ္ေယာက္အျဖစ္ ရိုးရွင္းစြာေျပာင္းလဲ ရွင္သန္ေနခဲ႕တာလဲ။
" မင္းအေၾကာင္းေတြက ထင္ထားတာထက္ ပိုျပီး စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသားပဲ "
မ်က္ႏွာက်က္ေပၚမွာ Chanyeol ကပ္ထားတဲ႔ ပံုေတြထဲက က်ေနာ့္ကို ရယ္ျပေနတ့ဲ သူ႕ကို လွမ္းေျပာလိုက္ရင္း မဆီမဆိုင္ Chanyeolကို သြားသတိရမိလိုက္သည္။
Chanyeolသာ အခုခ်ိန္ က်ေနာ္ႏွင့္အတူတူ ဒီအခန္းထဲမွာ သာရွိေနခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထုတ္လိုက္ေလမလားပဲ။
DD ေလးကို ဘယ္သူမွ ၾကည့္တာ မၾကိဳက္ဘူးတဲ႔။
"ငါ့ကို သဝန္မတိုပါနဲ႔ကြာ …သူ႔ အေၾကာင္းေတြ စံုစမ္းျပီး သူ႔ေဘးနားေနဖို႔ ၾကိဳးစားေနတာ အကုန္လံုး မင္းအတြက္ပါ မၾကာခင္ သူမင္းဆီကို လိုက္လာေတာ့မွာပါ သူငယ္ခ်င္း"
က်ေနာ္ႏွင့္ Chanyeol ႏွစ္ေယာက္အတူတူ တြဲရိုက္ထားသည့္ ဓာတ္ပံုကို ထုတ္ၾကည့္ကာ ဆိုလိုက္ရင္း
အခုထိ မကုန္ခမ္းေသးသည့္ မ်က္ရည္တို႔က ဓာတ္ပံုထက္ကို ျပဳတ္က်လာျပန္သည္။
ထပ္ငိုမိျပန္တာလား…အခုထိ အသံုးမက်တဲ႔လူလို ဘာလို႔ ငိုေနရတာလဲ Kim Kai။
မငိုခ်င္ေတာ့ဘူး မ်က္ရည္ေတြကို မုန္းတယ္ …ခံစားရတာကိုလည္းမုန္းတယ္ …က်ေနာ့္ကို ငိုေအာင္လုပ္တဲ႕ Kyung Sooဆိုတဲ႕ သူ႕ကို လည္း… မုန္းတယ္
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းကို ရက္ရက္စက္စက္ ေခၚထုတ္သြားတဲ႕ ေသမင္းတမန္ေတာ္လည္း …မုန္းတယ္ …မုန္းတယ္ မုန္းတယ္......မုန္းတယ္…တစ္ေလာကလံုးက ရွိရွိသမ်ွ အရာအားလံုး … က်ေနာ္အပါအဝင္။
~~~~~~~~~~T B C ~~~~~~~~~~