CHAPTER THIRTY EIGHT
LARA
"MOMMY, can I go with you in your office?" tanong sa'kin ni Ethan, while we are having our breakfast. "Sweetie, I'm sorry but you can't go with me." napasimangot ito bigla na parang nagmamakaawa, "Ethan..." malambing na tawag ko dito.
"Can I go to Daddy's office?" tanong na naman nito, "Sweetie..."
"It's okay Mommy," malungkot na sabi nito. "Don't be sad okay, Ate Tessa is here with you." paliwanag ko dito, "I'll go home early okay, I'll also ask Daddy to go home early, is that okay with you?" paki-usap ko dito. Tumango-tango naman ito, na ibig sabihin ay nai-intindihan nya.
"Good boy," ginulo-gulo ko pa ang buhok nya. Halatang nagtatampo pa nga ito, pero I know Ethan, he is very understanding.
Nagpaplano na nga akong i-enroll sya sa school ang kaso ay hindi pa na-aasikaso kung saan sya pwedeng i-enroll, dahil nagpapahanap ako ng magandang international school na hindi sobrang layo. Kahit siguro ma-late lang sya ng isang linggo sa pagpasok, hindi naman siguro mahigpit sa Kinder.
Almost two weeks na rin pala, mula nung week long celebration ng birthday ni Ethan. So far successful naman, I can see that Ethan is very happy. After that outing ay nagpaalam na muna si Derrick na bibisitahin nya ang family ng mother niya sa Ilocos.
Ako, I have no choice kundi sumama na kay Ric. I think eto na din kasi yung makakabuti kay Ethan, and besides, bakit pa ko mag iinarte? Eh ayos na kami at kasal naman kami.
So far ang smooth na ng pagsasama namin, maybe we learned and matured, nung mga panahong magkalayo kami. I am still working as the President of our company, hindi ko naman pwedeng hayaang si Daddy lang ang mag-handle dahil sa magaling na siya, kasi hindi siya pwedeng ma-stress masyado.
Napatingin ako sa orasan ko, at nakitang 8:30 na, which means late na ako sa trabaho ko, medyo ma-traffic kasi, grabe talaga sa Pilipinas, ang traffic di papatalo sa pagong eh, samantalang sa Australia, never kang mas-stuck sa traffic.
After a few minutes ay bumilis naman ang daloy ng traffic, kaya smooth na ang pagda-drive ko. Nakatingin lang ako sa kalsada, pero napatingin ako sa phone ko nang maramdaman ko ang pag-vibrate nito.
It's Enrique, I connect my phone on the built in Bluetooth device in my car. "Yes?" tanong ko dito nang masagot ko ang tawag.
"Nasa office ka na?" he asked.
"Nope, I'm driving, hindi ko kasi maiwan si Ethan sa bahay, tapos naipit pa 'ko sa traffic." napabuntong hininga pa 'ko pagkasabi ko nun.
"Why? May problema ba?" halata ang pag-aalala sa tono ng pananalita nito, napangiti ako bago sumagot, he sounds like a loving and a very responsible family man.
"Wala naman, naglalambing lang, he said he wanted to come with me at the office," paliwanag ko dito.
"Ba't di mo sinama?" tanong pa nito.
"Mas mabo-bored lang sya dito, and besides hindi ko sya ma-aasikaso pag sumama sya sa'kin." I said na mukhang naintindihan nya naman.
"I see, sige ingat ka 'My, I love you," he said na alam kong ngiting-ngiti kahit hindi ko nakikita.
"Love you too." I replied bago tuluyang ibinaba ang tawag.
Ganyan na kami ngayon, napaka-casual nalang ng mga palitan namin ng true feelings, masyado na kaming open sa isa't isa. At extra sweet si Ric, masyado niya kaming, bine-baby ni Ethan spoiled kami sa kanya. Katulad nung ayaw ko nung ulam na nakahain, hala ka, mabilis pa sa alas-kwatro na nagpalit ito, para dal'hin kami ni Ethan sa gusto kong kainan.
There are times na may ituro lang ang anak nya, he will give it without a second thought, kaya nga minsan sinasaway ko sya. Mahirap na, baka masyado nang ma-spoil ang anak ko. Masyado syang bumabawi sa mga naging pagkukulang nya noon, he is willing to fulfill those years, kahit hindi ko naman hinihiling, at nadadama ko kung gaano nya kami kamahal and how he wanted to forget what happened to the past.
Napag-usapan kasi namin si Eunice at pilit nyang iniiwasan ang topic na yun, dahil for him, what happened a few years ago is his nightmare well actually our relationship's nightmare, na umabot pa kami sa hiwalayan. But I told him that it's okay, na-kwento ko na din sa kanya na nagkita na kami ni Eunice, that she already apologized at pinagsisisihan nito ang nagawa nya sa'min before. After kong makwento 'yon ay hindi na sya gaanong nagkumento, he just said 'it's good to hear.' At iniba nya na ang usapan, which is about our family, his plans in business and such matters.
Thirty more minutes' pa ang lumipas bago ako nakarating ng opisina. At madaming trabaho ang nag-aantay sa'kin, andaming kailangang pirmahan at i-approve na proposal. Yan ang ayaw ko pagnale-late eh, kaya swear ayoko nang magpa-late.
Na-upo na ako sa swivel chair at inumpisahan na ang trabaho ko, tumawag pa nga si Ric to check on me, ang kulit nya, para naman akong batang mawawala, eh sa office lang naman ako pupunta.
Lumipas ang buong umaga na nakatuon lang ang atensyon ko sa trabaho, grabe kaka-stress, ngayon ko na-intindihan ang essence na tinapos ko, yung concern ka dapat sa ekonomiya ng bansa, ng mga bansa kung saan ka may investment, diba ang hirap? Yun ang isa sa mga dahilan kung bakit ayokong masangkot sa business eh, stress ang aabutin ko, but I have no choice but to do this, for my Dad, nang makabawi naman ako sa kanya sa pagre-rebelde ko noon.
Nagpa-order ako ng lunch, then dito na ko kumain, para matapos ko na ang mga kailangan kausapin. I even have phone calls to do para sa ibang mga clients.
-----
NAPAPITLAG ako sa marahang pagkatok sa pintuan. "Come in," utos ko sa kumatok, na paniguradong si Edrin lang. Tumingin ako sa wrist watch ko to check on the time, 3 na pala at hindi ko yun namalayan.
"Mam may bisita po kayo," inform sa'kin ni Edrin.
"Sino?" I asked her, baka mamaya si Ric lang yan.
"A certain Derrick..."
"Let him in," hindi ko na sya pinatapos sa sinasabi nya. Binukas nito nang mas malaki ang pinto at tinawag si Derrick.
"Sir, you may come in."
Nang makapasok si Derrick ay nagpasalamat ito kay Edrin na halatang kinikilig. "How are you?" salubong ko dito na lumapit sa kanya.
"Perfectly fine," he said na ngumiti sa'kin.
"Eh kamusta ang pagbisita mo sa mga kamag-anak mo on your Mom?" Tanong ko dito na umupo sa couch, and ask him to sit with me.
"Nagkaroon kami ng mini reunion." he said na umupo na sa tapat ko.
"Na-enjoy mo naman?" tanong ko uli dito.
"Of course," sagot naman nito na halatang na-enjoy nga.
"That's good to hear," I said at ngumiti sa kanya.
"Sana nga sa susunod kasama ko na sina Mommy eh." he said na bakas ang saya.
"Ah—" natigilan ako when my phone vibrates on my pocket. "Excuse me Derrick, I'll just take this call." paalam ko dito na tumango naman, kaya tumayo muna ako to answer it.
"Yes?" malambing na bungad ko kay Enrique.
"How are you?" tanong niya na muntik ko nang ika-tawa, parang di kami magkasama sa isang bahay at parang hindi kami magka-usap at magka-text kanina sa punto ng tanong nya.
"Okay lang ako," di ko na mapigilan ang tawa ko nung sumagot ako.
"Why are you laughing?" tanong nito sa kabilang linya.
"Wala," natatawa pa ring pagmaang-maangan ko.
"Hindi may tinatawanan ka eh, are you laughing at me?" hindi ko na napigilan ang halakhak ko.
"Kasi naman kung makakamusta ka kasi parang one week tayong 'di nagkita at nagka-usap, eh magkasama lang tayo sa bahay at kausap lang kita kanina." I said na nakangiti pa rin, alam kong nakangiti na rin yun sa kabilang linya.
"Oo nga pala," pagsakay nito sa sinabi ko. "Eh kasi nabitin ako kagabi eh." sabi nito na nagpawala ng ngiti ko at nagpalaki sa mata ko, pakiramdam ko din ay namumula na ang pisngi ko. "Bakit di ka na nagsalita dyan?" nang-aasar pang tanong nito.
"Eh kasi..." di ko pa man natatapos ang sasabihin ko ay nagsalita na sya uli.
"Gusto ko nga ulitin eh." pang-aasar pa nito, kaya pakiramdam ko lalo akong nag blush.
"Enough Enrique," natatawang saway ko dito, at naririnig ko ang tawa nya, mula sa kabilang linya. "Bakit ka pala tumawag?" I asked him para ma-iba ang usapan.
"I would just like to ask kung ano na ang ginagawa mo?" seryoso na ito ngayon.
"May bisita ako ngayon." sagot ko sa kanya.
"Business associates? Oh, sorry, baka naka-abala ako." paghingi nito ng pa-umanhin.
"No, it's just Derrick." mahinang sagot ko.
"What?" malakas na sigaw nito kaya na-ilayo ko sa tenga ko ang cellphone ko.
"What's with your reaction?" tanong ko dito, nang makabawi ako sa pagsigaw nya.
"I thought umuwi na sya sa kanila." sabi nito na hindi sinagot ang tanong ko.
"No, he just visited his relatives in Ilocos." paliwanag ko.
"Ah okey, susunduin nalang kita." pagkasabi nya noon ay binaba nya na ang tawag kaya hindi na ako nakasagot.
Bumalik na ako kung nasaan si Derrick, he is currently busy staring at his phone. "Sorry pinag-antay kita." umangat ang tingin nya from his phone to mine, nung magsalita ako.
"No-no problem, I'm fine." he said na ngumiti ng bahagya but there is something with his smile. Parang alanganin na parang may sikreto, pero binalewala ko nalang, kasi I trust him, at wala akong rason para pagdudahan sya.
Nagkwentuhan lang kami about some matters, like his stay at Ilocos, his extended vacation, kinamusta nya din si Ethan, at may pasalubong daw sya dito, kaya lang di nya nadala kasi, biglaan lang ang pagdaan nya sa office.
Napapasarap na ang usapan namin, parang ang casual at hindi kami nauubusan ng topic. Sobrang magkasundo talaga kami, minsan nga na-isip ko, siguro kung nagkataong sa ibang circumstances kami nagkakakilala, di malabong nahulog ako sa kanya. Kasi sya yung tipo ng lalaki na gugustuhin ng kahit sinong babae.
"Sir, may bisita po si Mam eh." natigil kami pareho when we heard that sa naka-awang na pinto.
"She is expecting me." pagkasabi nun ay bumukas ng malaki ang pinto at iniluwa noon si Enrique na mukhang mainit ang ulo at ang sekretarya kong mukhang wala nang magawa.
"Enrique?" gulat na bungad ko dito.
"Ayaw ako papasukin ng secretary mo." sumbong nito pero hindi ko pinansin yun, at kinausap ko si Edrin.
"Ed, thank you, balik ka na sa trabaho mo."
Si Enrique naman ay lumapit na sa'min, di ko sya masyadong pinagtuunan ng pansin, kasi parang ang childish ng ginawa nyang pagpasok without permission.
"Hi, 'My," bati nito nang tuluyan na syang makalapit, pinaningkitan ko sya ng mata at bumaling ako kay Derrick, at mukhang na-intindihan nya naman ang ibig kong sabihin kaya bumaling ito sa bisita ko at bumati.
"Brod, kelan ka pa bumalik?" tanong nito.
"Yesterday." sagot ni Derrick, but I can sense tension between them, napabuntong hininga nalang ako, may issues pa ba?
"Okay, by the way, I'm sorry to interrupt you, pero I'm here to pick-up my WIFE." sabi ni Ric na kinagulat ko, at hindi rin nakalagpas sa pandinig ko ang pagdiin nya sa huling salitang binitawan nya. "May pag uusapan pa ba kayo?" patuloy pa ni Ric.
"No, no, no, actually, I am about to leave when you came." wala nang magawang sabi nito na bahagyang ngumiti.
"Ah, sakto lang pala ang dating ko." insensitive na sabi ni Ric, ako naman ay nanahimik nalang dito, kasi di ko gusto ang ina-asal ng asawa ko.
"I'll just drop by some other time, Cassie, thank you," paalam nito, na tinanguan ko lang. "Brod, I got to go." paalam naman nito kay Enrique bago lumapit sa pintuan.
"Ingat brod," pahabol pa nito bago tuluyang makalabas si Derrick.
Pagkasarang-pagkasara ng pinto ay ipinagsalikop ko ang braso ko at tumingin ng masama kay Enrique. "Bakit ganyan ka makatingin?" clueless na tanong nito, pero hindi ko sya kinibo, at tinalikuran ko sya, para ayusin ang mga gamit ko.
"What's the problem?" mahinahong tanong nito. Kaya pumikit muna ako ng mariin at nagpakawala uli ng malalim na buntong hininga. "Lara I'm asking you!" mataas na ang boses nito.
"Lara, pwedeng magsalita ka?" alam kong nawawalan na ito ng pasensya, dahil sa tono nya ng pananalita, he even called me by name.
"Why did you do that?" galit nang sigaw ko. Nangunot ang noo nya na indikasyong hindi nya alam ang pinaparatang ko sa kanya.
"Bakit ganun ka maki-tungo sa tao?! Wala naman syang ginagawang masama sa iyo ah!" Inis nang pagsita ko sa inasta nya kanina. Bumuntong hininga ito at inantay akong kumalma.
Mahabang katahimikan muna ang namagitan bago ako kumalma, naka-ilang palitan din kami ng buntong hininga bago sya nag-attempt magsalita. "Wala naman akong ginawang masama." paliwanag nito sa malumanay nitong boses. "I just told him na susunduin kita, I also greeted him." paglilinis nito sa ginawa nya kanina.
"Hindi eh, parang pinapa-alis mo sya kanina e." humarap na ako sa kanya at nakataas pa ang kilay ko habang sinasabi yon.
"Wala akong sinabing ganun." maang pa ding sagot nito.
"Wala nga but it's on the way you said it." paliwanag ko sa kanya. "Yung diin ng mga salita mo, parang may pinupunto." patuloy ko pa, wala akong natanggap na ano mang response mula sa kanya, kahit sa mukha nya nanatili lang iyong blanko.
"Ano bang problema mo kay Derrick?" tanong muli dito. "Tell me Enrique, at baka ma-intindihan ko kung bakit ganun ang asal mo kanina, para kang bata." inis pa ring nasabi ko, pero hindi sya nagsalita, umawang lang ng kaunti ang bibig nya pero hindi sya nagpaliwanag. Kaya minabuti ko nalang na bumalik na sa ina-ayos ko, kung hindi sya sasagot, fine! Hindi ko sya kikibuin.
Pero wala pa sigurong isang minuto mula nung tumalikod ako ay biglang may yumakap sa'kin mula sa likod. Kasabay ng bahagyang paghalik sa batok ko. "Sorry na, please?" parang batang bulong nito.
"Aaminin ko na, mali yung ginawa ko," pag-amin nito sa mali nya, "Pero kasi you can't blame me, kung hindi ko ma-iwasang hindi magselos." natigilan naman ako ss narinig ko, so selos issue pa din.
"Kaya hangga't maaari ay ayokong kasama mo sya, because I can't stand it, knowing that you are talking with him." bulong nito sa akin na ipinatong ang baba nya sa tuktok ng ulo ko.
"Call me crazy or paranoid, but I really don't like that guy to come near you." pahabol pa nito na ngayon ay iniharap ako sa kanya. "Please?"
"Pero..." aangal pa sana ako, pero nagsalita syang muli.
"Please Mommy?" I had no choice but to nod, kasi nadadala ako sa pagpapa-cute nya.
"Okay, okay," sagot ko nalang.
Pagkasabi ko nun ay kumalas na sya sa'kin. "Oo nga pala, tumawag ako kay Ethan and promise him, that we will go somewhere." pag iba nito ng usapan.
"What are you waiting for alam mong mainipin ang anak mo," I said na dinampot ang bag na kanina ko pa ina-ayos sa lamesa. "Let's go then."
----
Salamat sa pag-aantay, marami kasing naging balakid!
-bagyo/walang net at kuryente
-busy
-writer's block
Feel free to vote and comment! love yeah all!
Add me on FB Bluekisses WP https://www.facebook.com/profile.php?id=100007581227980
-LEYN-