Chapter 29: Car Crash
KAISER'S POV
Ilang taon na rin ang nakakalipas, nasanay na rin ako sa takbo ng buhay ko. Aral sa umaga, trabaho sa gabi. Lahat na yata ng klase ng trabaho napasukan ko. Mula sa pagiging waiter, delivery boy, staff, clerk, maging part time server din sa Salma Corporation lahat na napasukan ko, kinaya ko ang lahat kahit itakwil pa kami ng mga kamag-anak sa side ni Mama.
FLASHBACK
Mayaman ang family ni Mama na siya ring naging dahilan nang pagtutol nila na pakasalan si Papa kaya ang nangyari, sila'y nagtanan at bumuo ng pamilya. Masaya kami noon, simpleng buhay at puno ng pangarap. Panganay ako sa tatlong magkakapatid, sinundan ako ng dalawang babae. Siguro kung may natira mang may malasakit na kamag-anak sa side ni Mama, masasabi ko ay ang kapatid niyang si Uncle Al lang na halos sabay na rin kami lumaki.
Highschool graduating student ako nun. Pauwi na ako sa bahay nang nakasalubong ko na lang ang kapitbahay namin at sinabing umalis ang Mama papuntang presinto dahil inaresto daw si Papa. Gulat na gulat ako at sobrang nag-alala sa nangyari kaya hindi ko na nagawang magbihis at sumugod ako agad sa presinto.
"Papa! A-anong nangyare? B-bakit nila kayo inaresto?" nakaposas ang magkaparehong kamay ni Papa at panay ang iling dahil paulit-ulit niyang sinasabi na hindi niya nagawa ang ibinibintang sa kanya.
"Hindi ako ang nakapatay sa babaeng yan! Maniwala kayo sa'kin Wala akong kinalaman diyan! Pamilyadong tao ako at hindi ko magagawa ang ibinibintang niyo!" kausap siya ng inspector. Inaresto rin ang limang kalalakihan na nandito ngayon.
"Tatang, ang gasgas na bahagi sa unahan ng minamaneho niyong truck ay tumutugma sa pinsalang nakita sa katawan ng biktima."
"Sinungaling siya! Inipit niya yung babae sa pagkakabunggo sa kotse ko!"sabi ng isa sa limang inaresto.
"Tama na ang paliwanag tatang, bukod sa reckless imprudence resulting to murder hintayin niyo pang susunod na kasong isasampa sa'yo ng pamilya ng biniktima mo. Ikulong na yan."
"Papa! Hindi totoo yang binibintang niyo! Papa!"
"Anak, Karina! Wala akong kasalan maniwala kayo sa'kin!" sigaw ni Papa.
"Sige na misis, humanap na lang kayo ng abogado niyo." sabi ng hepe.
Sa tulong ng mga kamag-anak ni Papa, nakahingi kami ng tulong sa public attorney. Ang pamilya ng babaeng namatay ay naghain pa ng kaso kay Papa. Naniniwala ako na inosente si Papa, mabuti siyang ama, hindi niya magagawang magsinungaling sa batas. Pero sa mundo ng maitim na pulitika, ang tama ay nagiging mali at ang mali ay naitatama. Naging guilty ang hatol. Ang limang inaresto ay pawang anak ng mga makakapangyarihang congressman. Halos naubos na ang ipinundar naming pamilya mula nang inihain sa korte ang kaso. Bakit ganito ang batas sa Pilipinas? Nasaan ang pantay na karapatan?
Hinatulan si Papa ng 17-20 taong pagkakailanggo. Halos gumuho ang buhay namin noon. Ni hindi tumulong ang family sa side ni Mama. Mga wala talaga silang pakialam. Hanggang sa nagkasakit si Mama sa sobrang pag-aalala sa sinapit ni Papa, huli na nang malaman namin na nasa stage 3 na ang cancer ni Mama sa kidney. Pakiramdam ko, pinagkaisahan ako ng panahon. Pati mismo ang nag-iisa kong kakampi sa side ni Mama na si Uncle Al ay naging malayo ang loob sa amin mula ng makulong si Papa. Akala ko mabuti siyang kaibigan at Uncle, pare-pareho lang sila ng mga kamag-anak ni Mama.
Namatay si Mama at hanggang ngayon pinagbabayaran pa rin ni Papa ang kasalanang hindi naman niya ginawa. Ang limang lalake na yun ang siya dapat nakulong! Mga mamatay tao sila! Nang dahil sa bangkay ng babaeng yun, nagkamalas-malas na ang pesteng buhay ko. Lahat ng taong may kinalaman sa Chanel Cruz na yan ay siya rin dapat mamatay! Mas pinagdiinan pa nila ang kaso kay Papa, anong alam nila sa totoong nangyari? Mga wala silang kwenta!
END OF FLASHBACK
Sa tulong ng scholarship ay nakapasok ako sa isang exclusive school ng Manhattan University. Ang eskwelahan ng mga totoong kriminal. Masyado ko na nga silang kilala, si Atom, Wess, Lydon, Edge at ang nagtatagong si Kyx. Sa eskwelahang ito, pera at kapangyarihan nga talaga ang pumoprotekta sa kanila. Nung una nagmamanman lang ako sa kanila pero may isang babae ang bigla na lang sumulpot sa eksena.
Ang classmate kong si Nana.
Una. Waiter ako sa isang esclusive bar noon, may kasama si Nana na isang babaeng Brazilian. Patago kong pinagmamasdan silang magkausap hanggang sa nakita ko kung paano binigay Nana yung maliit na pakete sa Brazilian. Si Atom ang target nila.
Pangalawa. Naalala ko pa rin yung minsang nagbihis-bartender siya sa club ding yun na pinapasukan ko. Nagtaka ako sa mga ikinkilos niya. Tandang-tanda ko pa yung mukha niya. Kausap nya sila Atom, Wess, Edge at Lydon nun. Sinudan siya ni Wess sa parking lot nung time na yun at hindi ko akalain na sa lakas niyang yun napatumba niya si Wess na isang blackbelter.
Pangatlo. Hanggang sa school pinagmamasdan ko siya. Lihim siyang pumasok sa locker room kung nasaan si Lydon. Bakit niya ito ginagawa? Sino ba siya? Bakit ang limang suspect ang tinutugis niya? Hindi ko alam ang plano niya kay Lydon? Pero nakaramdam ako ng kaba, dahil ang pagkakaalam ko sangkot si Lydon sa isang gang at baka kung ano na lang gawin nya kay Nana. Naka-standby lang ako sa pinto at pinakikinggan si Lydon. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kaya ibinaba ko ang fuse. Kinakabahan ako sa pwedeng gawin sa kanya ni Lydon.
Nagtyaga akong alamin at ipagtanong ang katauhan niya at laking gulat ko na lang na siya ang nakababatang half-sister ng pinatay na si Chanel Cruz. Pero bakit niya ito ginagawa? Mula nang mamatay ang kapatid niya, lumipad ito patungong New Hudson. Nainvolve sa isang notorious gang at ngayon ay nagbabalik sa Pinas.
Pero hindi siya pumapatay, pinaglalaruan lang niya ang mga suspek. Marahil pinahanga niya ako sa pagka-comatose ni Lydon pero hindi pa sapat yun. Dapat siyang mamatay. Dapat silang lima mamatay! Mahina ka Nana! Wala ring kwenta ang mga ginagawa mo!
May kumakatok sa pinto. Binuksan ko yung pinto ng bahay namin at gulat ko kung sino ang bumungad sa harap ko.
Si Papa?
Si Papa nga ang nasa harap ko. Magkahalong gulat at tuwa ang naramdaman ko. Sinalubong ko siya nang mahigpit na yakap.
"Papa, nakabalik ka na! pero paanong-"
"May tumulong sa atin anak. May nagpyansa saken. Magkakasama na tayo."
"Masaya ako Papa na nakabalik ka na. Pero sino yun? Sinong may mabuting loob ang nagpyansa inyo?"
Inilapag ni Papa ang mga gamit niya sa sofa. Hinagkan din niya ang dalawa ko pang kapatid na umiiyak sa sobrang tuwa. Hindi ko akalain na may mabuting loob ang gumawa nito kay Papa. Magiging masaya na kami at magkakasama.
"Sobra akong nagpapasalamat sa babaeng yun. Ayaw man niyang magpakilala sa'kin, utang na loob ko sa kanya ang maagang pagkalaya ko."
Sino siya? Gusto kong magpasalamat sa kanya.
"Napakabuti niya Papa. Pero anong dahilan bakit ayaw niyang magpakilala? Anong itsura niya? Wala man lang ba siyang sinabi?"
"3 sila. Isang babaeng nakapusod ang mahabang buhok, naka-itim na shades, naka-cap at mahabang black coat. May kasama siyang lawyer at isang bodyguard. Mahigit P700,000 ang ibinayad niya pero hindi man lang niya ako kinausap at nagpakilala sa'kin. Nung papalis na silang tatlo, tinawag ko yung binibini.
"Iha. Hindi niyo man gustong magpakilala sa akin. Maraming-maraming salamat sa'yo."
"Sinagot lang nya ko ng isang tipid na ngiti. Muka siyang nasa edad 20-25 anyos, matangkad at muka talagang mayaman. Biglang kumurap ang fluorescent lamp at panandaliang dumilim ang paligid. Kitang-kita kong may lumiwanag na hugis sa batok ng babaeng yun.
"Anong liwanag? Anong hugis Papa?"
"Isang nakabaliktad na tatsulok. Pero nung nagkailaw na, wala namang nakasulat sa batok ng magandang babaeng yun."
Baliktad na tatsulok? Hindi kaya isang glowing in the dark tattoo yun? Sino ang babaeng yun? Bakit hindi man lang siya nagpakilala? Napakabuti ng kalooban niya. Utang ko sa kanya lahat ng kasayahang pinadama niya sa aking 'to.
NANA'S POV
Sakay ako ng black Ducati ko papuntang school. Gumugulo pa rin sa isipan ko ang nagpadala ng black tulips na yun. Napalingon ako sa side mirror, at may dalawang kotseng sumusunod sa'kin. Isang pulang kotse at ang isa'y puti. Mabilis ang pagpapatakbo nila. Ang isa ay kotse ni Brianna.
Sh*t. Sa pagharurot ng auto nila, mukang sasagasaan nila ako. Mas binilisan ko pa ang pagpapatakbo, sinusundan pa rin nila ko at pinapagitnaan.
BRIANNA'S POV
You'll pay for this Nana! I swear for fcvkin sake!! You killed Lydon! Pagbabayaran mo 'to!
Nangingnig ang kamay ko habang nakahawak sa steering wheel. Mas binilisan ko pa ang pagdrive para masagasaan ko ang motor niya at isama siya nang tuluyan na siyang mamatay! Pinatay niya si Lydon! Pinatay niya!
NANA'S POV
Oh sh*t! Hindi talaga ako titigilan ng dalawang kotseng 'to. Nasa pinaka-maximum speed na ako nang pagdadrive at delikado na ito masyado. Mabuti na lang hindi gaanong dinadaanan ng mga motorista ang daan na'to. Biglang naglaho ang dalawang kotse na sumusunod sa likod ko, mukang may iba silang dinaanan at may ibang plano para sagasaan ako.
Napahinto ako sa gitna ng crossing.
Sinasabi ko na nga ba, hindi pa sila tapos sa pagtugis saken. Ang kotse ni Brianna ay paparating sa kanan ko at isa pang kotse sa kaliwa ko. Balak ba nila kong pitpitin sa gitna ng crossing? Fcvk.
Madiin kong hnawakan ang manibela ng motor at nakareadry na sa kambyo. Damnit! Sasagasaan talaga nila ako at iipitin sa gitna! Sh*t ! Papalapit na ng palapit ang dalawang kotse. Plano talaga nila kong ipitin.
25 segundo. Handa talaga silang pumatay.
20 segundo. Tinatalasan ko ang bawat tenga ko para matantya ang eksaktong timing sa delikadong stunt na gagawin ko.
15 segundo. Hindi ko alam kung paano ko pagsasabayin ang pagtingin sa kanan at kaliwa.
10 segundo. Clutch ready.
8 segundo. 7.. 6..
"Nom!" ang boses na yun! Concentrate!
3.. 2.. 1..
IVO'S POV
"Ang motor ni Nom. Bakit siya huminto sa crossing?" bulong ko sa sarili habang nagdadrive at natatanaw siya sa malayo mga ilang kilometro lang sa hindi mataong daanan na ito.
May pula at puting kotse ang paparating sa kaliwa at kanan niya. Parehong-pareho sila ng bilis.
"Mukang sasagasaan siya! Sh*t! Anong ginagawa niya?!"
Mas binilisan ko pa ang pagdadrive. Sinundan ko ang bigbike niya. Mga ilang metro pa ang layo ko sa kanya. Nakahinto pa rin siya sa gitna ng crossing. Bakit ayaw pa niyang umalis? Anong pinaplano niya? Dapat ko siyang abutan baka mapahamak siya.
10 segundo. 9 segundo.. 8 na segundo..
Ipapahamak ba niya ang sarili niya? Binuksan ko yung bintana habang patuloy pa rin sa pagdrive.
3 segundo..2 segundo.. 1 segundo..
"Nom!" Pero huli na ang lahat. Isang malakas na pagsalpok ng dalawang kotse. Tinapakan ko ang brake. Nagtalsikan ang mga bubog at ilang parte ng kotse. Sobrang bilis ng pangyayare.
Halos mabingi ako sa salpukang yun. Napuno ng usok at basag na salamin sa paligid ng kalsada. Inihinto ko ang kotse ko. Grabe, buhay pa kaya sila?! Halos nayupi na buong hood na akala mo'y nilamukot na papel. Nasaan si Nom?! Sh*t!! Dali-dali akong bumaba ng kotse. Puno ng usok ang paligid.
Hindi ko siya makita dahil sa kapal ng usok. Ang lakas ng impact ng salpukang 'to. Tinignan ko muna yung ilalim ng mga kotse baka may tumagas na gas at baka pa'to sumabog.
"Nana! Nasa'n ka!" sigaw ko. Ubo ako ng ubo sa kapal ng usok. Walang malay si Brianna sa loob ng isang kotse. Hindi na talaga nadala ang babaeng 'to! Habang ang isa namang kotse ay may mga babaeng sugatan at wala ring malay. Sigurado akong sila yung mga kasamahan ni Brianna nung una kong engkwentro sa kanila.
"Nana!" Walang Nom na sumasagot. T@ngina lang! Baka naipit na siya sa gitna! Makapal pa rin ang usok.
"Nana!" lagi na lang niya ako pinag-aalala. Bwiset! Wala ang motor niya sa side na'to. Umikot ako sa kabilang panig at naroroon ang sumalpok niyang ducati sa may puno. Bullsh*t! wala sya dito!
"Nana!!" unti-unting naglaho ang makapal na usok. Nasa harap ako ng 2 wasak na kotse. Lumilinaw na ang paligid at nakita ko siyang nakatayo sa ibabaw sa pagitan ng dalawang nagsalpukang kotse. Kanina pa siya nakatayo dun? Ginawa na naman niya ang delikadong stunt na yun.
"Don't shout. I'm here." Kalmado pa siyang nakatayo sa ibabaw ng hood habang tinatanggal yung helmet. Halos napuno na rin ng dumi at usok ang damit at jeans niya.
"Pesteng pag-aalala 'to."bulong ko. Sinipa ko yung puno. Nakakainis. Agad niyang pinuntahan yung Ducati niyang sumalpok sa puno, ang pinakaiiningatan niyang wag lamang mayupi. Halos magmuka akong tanga sa pag-aalala sa kanya.
Delikado ang stunt na yun. Pinaharurot niya ang Ducati papunta sa puno saka nya hinintay sa gitna na salpukin siya ng 2 kotse. Kung hindi siya nakatalon agad ng mataas, malamang napahamak siya. Maling tiempo mo lang, ipit ka.
"Sh*t! my Cattie." she cussed. Parang wala lang sa kanya ang nangyare, mas inalala pa ang gasgas ng motor niya kesa sa sarili nya halos dikit na siya kay kamatayan. Tumawag siya sa mobile.
"Hello. Magpadala kayo ng 2 ambulance sa crossing ng Magallanes St." pinagtangkaan na nga buhay nya, nagawa pa niyang iligtas sila Brianna.
"Anong ginagawa mo dito Ivo?" Tinulungan ko siyang iangat yung bigbike.
"Bakit mo ginawa yung stunt na yun? Alam mo namang delikado! Hindi ka nag-iisip."
"I can manage myself, Ivo." Ibinaba niya yung stand ng motor. Umikot ako palapit sa harap niya. Kumukulo ang dugo ko.
"Nasaktan ka ba? Okay lang ba pakiramdam mo? " nakatingin lang si Nom sa'kin. Naiinis na'ko sa tuwing nilalagay niya sa pahamak ang buhay niya. Hindi siya sumagot sa tanong ko at nakatingin lang sa'kin.
Pakiramdam ko binabalewala lang niya ang mga tanong ko. She was just calm and cool.
"Tinatanong kita!!" napasigaw ako. Madiin ang pagkahawak ko sa magkabilang braso niya. Nagulat siya sa pagsigaw ko.
"I'm sorry." I said.
Nakayuko ako habang hawak pa rin siya sa magkabilang braso.
"Nabigla lang ako." sabi ko dahil nasigawan ko siya. Hindi na ako makatingin sa kanya. Nadadala lang ako ng lintik na pag-aalalang ito na kanina pa ayaw mawala.
"No worries. Unscathed. Safe and sound. Nakasunod ka pala sa'kin, I didn't even know." tapik niya sa pisngi ko. Nahuli ko yung kamay niya. Hinawakan ko ito at marahang ibinaba. Bakit ka ba ganyan Nom?
"Ano sa tingin mo ginagawa mo?"
"W-why?"
"Ganyan ka ba talaga Nom? Paano kung nagkamali ka ng tantya sa ginawa mo? Paano kung napahamak ka?" hindi ko na mapigilang hindi magalit sa ginawa nya.
"Fvck! Don't shout! Sinabi ko ng ayos lang ako! Hindi mo kailangang mag-alala!" sigaw niya sabay tampal sa kamay kong nakahawak sa kamay niya.
Magkahalong galit at pag-alala ang naramdaman ko kaya ewan ko kung anong pumasok sa isip ko at bigla ko na lang siyang kinabig at niyakap ng mahigpit.
Para na akong sasabog sa pag-aalala. Hindi ko na alam gagawin ko pag napahamak ka pa Nom.
"I-ivo." inilalayo niya ang sarili niya sa'kin.
"Ivo ano ba?! A-ano bang g-ginagawa mo?!" dugtong pa niya. Mas idiniin ko pa ang pagkakayakap sa kanya.
Ilang segundo pa pero hindi ako nagsalita. Nakatingin lang ako sa malayo habang sa sobrang higpit ng pagkakayakap ko, dinig na dinig ko ang pagpintig ng puso niya. Ang malambot niyang katawan. Ang amoy ng mahaba niyang buhok. Noon pa ako nag-aalala sa kanya pero hindi ko alam anong pumasok sa utak ko para gawin ito.
"Sobra mo akong pinag-alala." bulong ko.
Nahihibang na yata ako. Wala akong narinig na reaksyon mula sa kanya. Ilang sandali pa nanatili kami sa ganitong pwesto.
NANA'S POV
"No worries. Unscathed. Safe and sound. Nakasunod ka pala sa'kin, I didn't even know."tapik ko sa pisngi nya. Nahuli nya yung kamay ko at marahang ibinaba.
"Ano sa tingin mo ginagawa mo?" Geez. What the hell's goin' on? His eyes were damn killing me. I'm alarmed about the tension between us.
"W-why?" I asked.
"Ganyan ka ba talaga Nom? Paano kung nagkamali ka ng tantya sa ginawa mo? Paano kung napahamak ka?"he shouted. Ivo's really a different person now.
"Don't shout! I said I'm okay for fcvk's sake!" I said.
I didn't mean to raise my voice but I was just surprised he did that to me. All of a sudden he pulled me and damn I was locked by his arms. Dumbfounded. What's gotten on him?
"I-ivo.." I tried to let go off him but as long I tried to, he tightened the grip..
"Ivo ano ba?! A-ano bang g-ginagawa mo?" too much tight that I couldn't almost properly breathe.
He did not response. All the time was a feeling of doubt and guilt to me. Why was he acting like that? He's way different from what he used to be back in States.
"Sobra mo akong pinag-alala." he whispered.
I felt electricity flowed through my veins when I heard his husky voice. Like the same scenario; I was locked by his arms when I couldn't take the pain Khalil did. He was the one not leaving me 'til the whole saddest night.
But why is it being with his arms, it's not fear or pain I am feeling. Feeling?What the hell I'm feeling? What the hell I'm saying?
"Ivo." He did not response again. Sometimes he's cool. Sometimes he's emotional. I can't read him.
"Please." he whispered.
Hindi naman siya ganito sa'kin dati back in States. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Gusto ko nang bitawan niya ako pero nanatili lang ang mga kamay kong nakababa. Ano bang nangyayari sa'yo Ivo?
"Huwag mo nang uulitin yun." He said with a cold tone. I was stoned. Until when is he going to lock me?
"Pinaka-ayoko sa lahat yung pinagmumuka akong nag-aalala." He said.
I felt his anger to what I did though I was not seeing in his eyes. Ang diin ng mga braso niyang nakayakap sa'kin.
"Kung pwede lang, huwag mo akong gawing baliw kakaisip sa'yo." He paused. He stroked his hand to my hair. What he was saying?
"Gusto man kitang protektahan sa lahat ng oras pero panganib na ang sumusundo sa'yo. Wala ka ba talagang pakialam kung nasiraan na'ko ng ulo kakaisip kung ayos ka?"
Humiwalay na ang mga braso niya sa'kin.
"Abuso ka na, nababawasan mo na pagka-angas ko."
He turned around Parang sumikip ang dibdib ko sa mga sianabi niya. Hindi ko alam kung anong dapat kong i-react pero wala talagang salita ang lumabas sa bibig ko. I was dumbfounded.
"Ulitin mo pa yun, masaaktan ka na." Ivo said. What? Nakatalikod pa rin siya sa'kin. Was that a threat?
"What did you---?" hinila ko yung braso niya, napaharap siya sa'kin at mabilis niya akong inambahan ng suntok. Alam kong hindi niya itutuloy yun pero napapikit na lang ako.
"That's no joke."
His finger gently touched my lower lip, it felt shivers to my body so I opened my eyes.
"Crystal clear?" he raised his eyebrows. Shocked to what he did.
"What the---" I paused because he did that again but now two fingers touched my lips. He pulled my back to his body so the space between us is an inch apart. So it seemed like my body curved into backward like in tango. Almost one foot away to his face.
"I'm in charge. Subukan mo pang humirit, you'll regret how can I hell stop this mouth."
He slid off his 2 fingers away. Binitawan na niya ang pagkakahawak niya sa waist ko.
My heart beats fast. I'm dumbfounded. He's not supposed to speak like that coz I'm the NomQueen. Ano ba itong nangyayari sa'kin? Hindi na'ko nakasagot. Bakit wala akong maihirit na salita. Ugh. Napaatras ako sa kinatatayuan.
"Sige na sumakay ka na sa kotse, may extrang t-shirt ako dun, palit ka muna." He smiled. Ugh!! What a b*tchy smug smile! Nagagawa pa niya talagang ngumiti?
IVO'S POV
"Ulitin mo pa yun, masaaktan ka na." Nakatalikod ako sa kanya.
"What did you---?"hinila nya yung braso ko. Sinabi ko na nga ba, magrereact siya. Lumingon ako sa harap niya at akmang susuntukin siya.
"That's no joke."
She closed her eyes. I didn't know what push me to play on her lips so I touched it with my finger. She opened her eyes with full sparks of confuse.
"Crystal clear?"nagkatitigan lang kami ni Nom.
"What the--" She paused because I made two fingers touched her lips. My left hand pulled his back to my body kaya parang naka-bent siya backward.
"I'm in charge. Subukan mo pang humirit, you'll regret how can I hell stop this mouth."
I moved away my fingers and let go my hand from her waist.
Napaatras suya. Nabigla. Ewan ko kung ano itong tuwang nararamdaman ko kasi hindi na siya nakahirit pa sa banat ko.
If only you could picture yourself, Nana.
"Sige na sumakay ka na sa kotse, may extrang t-shirt ako dun, palit ka muna." Di na talaga sya nakapagsalita at dere-deretso na lang sa loob ng kotse ko. Wala sa plano kong pagtripan siya, pero ang cute lang kasi niya.
"Sa ganyang paraan lang pala kita mapapatahimik, Nom." bulong ko.
NANA'S POV
Geez. I hadn't said anything. What's wrong with me? I went inside his new Maserati and find that extra t-shirt.
"Crap the hell out, where is it?" but these things have caught my attention.
"Black jacket and a maroon cap?"