*Jimin pov.*
To już czwarty dzień jak Min leży w szpitalu. I przez te cholerne dni nikt nie chce mi powiedzieć co się stało.
Jak pytam się dziewczyny ta automatycznie zaczyna płakać, dlatego od tamtej pory już się jej nie pytam.
Przychodzę do niej od razu po próbie i siedzę aż do ostatniej godziny odwiedzin. Chłopaki chcą ją poznać i cały czas o nią pytają. Jednak ich spotkanie cały czas odwlekam.
Wiem, że dziewczyna nie chciałaby aby widzieli jej w tym stanie. Dla mnie zawsze jest śliczna, nie wiem o co jej chodzi.
Czuję wibracje w kieszeni. Wyciągam telefonon i widzę nowego sms'a od Soo.
Kochanie 🍯:
Czekamm 🌸
Mimowolnie uśmiech pojawia się na mojej twarzy. Dzień po dniu nasza przyjaźń umacnia się coraz bardziej.
Mam nadzieję, że kiedyś przerodzi się to w coś głębszego. Ona jest po prostu ideałem.
Przyspieszam mój marsz, który można teraz nazwać truchtem ale ciii. Takie głupie ciepło rozchodzi się po mojej klatce piersiowej gdy tylko pomyślę, że zaraz się z nią spotkam.
Myślę, że to uczucie bedzie mi jeszcze długo towarzyszyło. Prawdopodobnie z czasem będzie coraz silniejsze.
************************************
Przepraszam za jakiekolwiek błędy!