My son is sleeping on my top. Ganito siya kapag napapagod at medyo nahihirapang matulog. His head on my chest, it's his favorite part tho. I'm caressing his hair at patuloy ko pa ding iniisip yung mga pinagsasabi niya sa sarili niya kanina.
Ano bang ibig nyang sabihin? May posibilidad kaya na nakita nya kanina si Chan? Hays. Ipinikit ko nalang ang mga mata ko.
I received a message earlier from our Principal. Ako daw yung chosen teacher ma makasama ng isang celebrity para sa international seminar na i-heheld here lang naman sa Philippines. I don't know kung bakit kailangang may partner na teacher ang taong yun but maybe I also need to attend on that seminar. Para may matutunan akong new lessons.
Okay na yun. Atleast may makakasama akong celebrity. And 4 days lang naman yun. Sana lang talaga babae ang kasama ko para hindi ako mahirapang bantayan si Jamie. Hahaha!
Instead na mag-isip ng kung ano-ano, pinilit ko nalang ang sarili ko na patulugin. Hays. This little guy on my top is a little bit heavy.
"Good night, baby Jamie. I love you." I bid good night with a kiss on his head.
On the morning...
"Mommy, you always wake up late."
Ano ba yan. Inaantok pa ako eh. Ang aga namang mambulabog ng tulog tong baby ko.
"Good morning, baby."
"Mom get up. Let's take a bath now."
Pinilit nya akong patayuin at hila-hila din nya akong pinapunta sa cr. Nakapikit pa nga yung mga mata ko eh nung nakapasok na ako sa cr.
Akma syang lumabas sa cr pero pinigilan ko. "Where are you going, little guy?"
"I'll get your towel, Mom."
Eh? Nandito naman yung towel k--ah. Okay. Towel lang nya pala tong nasa bath room. Hinayaan ko na syang lumabas at madali lang naman syang nakabalik.
"Yeeey let's take a bath now moooom."
"Okay, okay. Just wait. Baka ma slide ka."
It's already 8:00, perfect time, when we arrived at school. My little Jamie is more excited to go to my class than me. Hays. Ano bang problema dito sa anak ko? Siya nalang kaya ang mag teacher?
Saglit naman kaming pumunta sa Teachers' Quarter bago tumuloy sa klase ko.
"Good morning everyone!"
Hindi ako yan. Inunahan lang ako ni Jamie na batiin yung class ko. "Good morning, Ma'am. Good morning, Baby Jamie."
I gave them the sign to sit and they did. Nasa kalagitnaan ako ng klase ko nang naagaw na naman ang pansin namin sa anak kong nagsusulat ng alphabets sa board. Hinayaan ko lang siya pero di nagtagal ay nagsi ngitian na yung mga studyante ko.
Ano bang meron?
Nilingon ko nga si Jamie na nagsusulat sa board.
He draw a stick-figured teacher na babae at may bata din sa katabi ng babaeng yun. At the middle of both, may heart na hugis at sa itaas ng drawing na yun ay may nakasulat na 'Jamie loves Mom so much.'
Na-melt ako sa ginawa niya. I gave him my sweetest smile and he hugged me naman after. He really is a sweet kid kahit na minsan medyo pasaway at makulit siya.
"No one can be a mom like you, mama. I love you so much."
"Oooaaah so sweeeeet..."-students.
Before we went home, pinuntahan ko muna si Principal para mag update tungkol dun sa text niya sa akin.
"Good afternoon, Ma'am."
"Hey. Good afternoon and good afternoon to you little guy." Nakangiting bati sa amin ng Principal.
"Good afternoon too."-Jamie.
"Haha you really never fails to amaze me, Jamie." She smiled. "And by the way, have you received my message last night?"
"Yes, Ma'am. Gaano po ka legit yun?"
"Ahaha! Legit talaga? Well, 100% legit yun."
"P-pero. Ba't po ako?"
"Ms. Mendoza. Among of 63 teachers this PU have, you are the smartest teacher I know." Si Ma'am talaga. Nambula pa.
"Is that a female actress/singer or?" I asked curiously.
"I still don't know. But tomorrow is the starting of the seminar. You should pack some of your things also kasi dun kayu sa hotel mag stay for 4 days."
"Bukas agad??"
"Yup."
"Pero may lectures pa po ako."
"There's a lot of substitute."
I sighed. Talo na ako sa kasong to. Sinulyapan ko si baby at nag shrug lang sya ng shoulders nya. "Talo tayo, nak."
Both kaming nanonoud ni baby Jamie ng movie. With a popcorn on my hand, milk bottle naman yung sa kanya. He's laying on my chest ewan ko din kung nakakaintindi siya sa movie na pinapanoud namin. Kaso ako? Hindi. Pambata kasi eh. I'm not interested.
"Baby?"
"Hmmmm?"
"Sa tingin mo sinong celebrity ang makakasama natin bukas?"
"I don't know."
Mukhang wala na naman ata sa mood tong anak ko. Minsan talaga nagmana sa akin ang batang to, eh. Paiba-iba ang mood.
Nung nakatulog na si Jamie ay inilipat ko na siya sa kwarto namin. I started to pack our things, sa kakaalam ko din 5 hours ang byahe namin bukas para makarating kami sa venue. Kaya it's better na prepared kami ng anak ko.
As usual, di agad ako nakatulog. Gusto ko sanang manoud ng live ni Chan sa instagram kaso parang ayaw ko munang maaninag ni anino niya ngayon. Baka ma distract lang tong utak ko eh.
Sa kakaisip ng iba't ibang mga bagay, nakatulog din ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Mom, how long would it take to wake you up? I'm tired of waking you."
Antok na antok kong minulat ang mga mata ko.
It's Jamie with his face na may maraming draw. Saan ba niya kinuha ang pang-drawing sa mukha???
"Wait. Who did that to you?" Turo ko sa mukha nya. Mukha syang multo!
"Me. Pero ang tagal mong nagising kaya effect failed yung plano kong gulatin ka."
"Ahh haha sorry, nak. Napagod kasi ng sobra si mama eh."
"It's fine, mom." He stood up on the bed at tumalon-talon. Ang hyper talaga hays!
"Now let's go shower na! May lakad pa tayoooo!!"
I got no choice but to follow what my little kid said.
Bitbit ko ang maleta at maliit na backpack tsaka si Baby Jamie na kargang-karga ko, we're prepared para pumunta sa school. Kailangan kasing doun muna kami magpunta dahil dun namin makikita ang kasama naming celebrity.
"We looks like lumalayas, Mom." Sabi niya.
Naaalala ko na naman yung gabi na pinalayas ako nila mama, buntis palang ako kay Jamie nun at wala akong dalang gamit. Pero ngayon? Malaki na si Jamie at may mga dala na ako.
Pero sinong nagsabi na lumayas kami? Sisipain ko.
"That's life, anak. Sometimes we need to go to the other places for us to find our innerself. And to find the answer we've been looking for."
"I don't understand."
"You'll understand someday when you grew up, son."
"Okay motherearth."
Nakarating na kami sa school and I parked our car to the parking lot. Sa tingin ko dito ko na muna iwanan tong sasakyan ko since magco-commute naman kami papuntang venue.
Nauna pa si Jamie'ng naglakad papasok sa school kesa sa'kin. But as long as malapit pa sya sa'kin, kampante akong hayaan lang syang maglakad.
Sa bawat hakbang na ginagawa ko, mas nadadagdagan ang kaba na nararamdaman ko ngayon. This is bad. Kailangan ko ng ihinto ang pagco-coffee, naging nerbyosa na ako eh. Hindi tama to.
Nanginginig kong binuksan ang pinto habang kargang-karga ko na si Jamie.
"Mabuti naman nakarating kana." Bungad sa akin ni Principal.
"Kuya Christian?"
I froze. Tama nga ang anak ko. Nandito si Christian.
Pinaghalong kaba at nerbyos ang naramdaman ko when I finally saw him in person. I don't know what to do kasi hindi talaga ako makakilos sa tinatayuan ko ngayon.
Naaalala pa nya kaya ako?
He looks at me with a smile at ibinaling ang tingin niya kay Jamie.
"Wait. If I'm not mistaken, you're the kid who got lost at the mall?"
"You still did remember me?"
"Yes of course."
Hindi pa'rin ako makagalaw. Panaginip ba to? Hindi naman siguro ako nananaginip no?
"By the way. Ms. Mendoza, this is Christian Nueva, he's the celebrity who will be with you within 4 days."-Principal.
My eyes can't get off him.
"Chan, she's Ms. Shaui Mendoza, our smartest 23 year-old English teacher."
Pareho kaming nakakatitig lang sa isa't isa. And he broke it with a question.
"Have we met before?"
Heart. Chill. Relax. Ouch. Ang. Sakit.