"Daddddd! Daddd!" Naalimpungatan ako dahil sa maliliit na kamay na humahawak at malambing na pumapalo sa aking mukha.
"Heppp! Help..." bulol na sigaw ng mga ito habang tawa ng tawa. Basa na din ang mga kamay nito marahil ay sa kanilang mga laway.
Napahiyaw sa tuwa ang mga ito ng buhatin ko sila isa isa at ihiga sa aking tabi. "Kayong apat talaga!" Suway ko sa kanila tsaka ko sila isa isang kiniliti kaya naman naging maingay nanaman ang aming kwarto.
"Asaan ang Mommy niyo ha?" Pagkausap ko sa mga ito.
Kaagad na gumulong si Tadeo pababa sa kama na ikinagulat ko, nagmadali akong puntahan siya dahil baka nasaktan ito pero nakahinga ako ng maluwag ng tawa pa ito ng tawa.
"Don't do that again Tadeo" suway ko sa kanya pero mas lalo lamang itong gumapang ng mabilis palayo sa akin at nang makahawak sa may sofa ay sinubukang tumayo.
"Mom...mom, no..." magulong sambit niya pa sa akin.
Naging maingay silang apat na para bang naguusap sila na sila lang din ang nakakaintindi. "Brooom...daddd!" Tawag sa akin ni Cairo pagkuha niya sa aking pansin.
Kaagad ko siyang kinarga at tsaka pinaupo sa aking kandungan. "What is it?" Malambing na tanong ko dito pero hindi pa man nakakasagot ay kaagad ng lumambitin si Piero sa aking likuran.
Nagtatatalon ito habang nakayakap sa aking leeg kaya naman tawa ako ng tawa. "Piero stop it, baka tumalbog ka pababa sa kama" pagkausap ko sa kanya pero hindi niya ako tinigilan.
Nilingon ko ang tahimik na si Kenzo na nakahiga sa kama habang busy sa pagdede sa kanyang baby bottle.
"C'mon boys, puntahan na natin ang Mommy niyo" yaya ko sa kanila.
"Mommy!" Sigaw nilang apat.
Tumunog ang pintuan. Ngingiti na sana ako dahil akala ko si maria ang papasok duon pero kaagad nawala iyon ng makita ko si Mommy.
"Ang mga batang yan, tinakasan nanaman ako" ngiting ngiting sabi niya sa akin.
"Ma si Maria?" Tanong ko dito kaya naman kaagad na napahinto ito at tsaka tinitigan ako.
Sa hindi ko malamang dahilan ay kaagad akong nakaramdaman ng kakaiba. Parang biglang bumigat ang dibdib ko dahil sa kakaibang tinging iyon ni Mommy.
"Ma?" Pagtawag ko sa kanya.
Magiisang taon na ang mga anak namin sa susunod na linggo. Pero sobra sobra pa din ang kaba ko tuwing gigising ako sa umaga dahil sa takot na baka muling bawiin sa akin ang lahat. Naramdaman ko ng mawalan, at hindi ko na ulit kakayaning maramdaman pa iyon.
"Alec wala na si Maria..." sagot niya sa akin kaya naman halos magtubig na ang mga mata ko dahil sa takot.
Nananaginip lang ba ako? Nananaginip lang ba ako na nabuhay at bumalik siya?
"Hindi ba siya nagpaalam sayo? Kaaalis lang eh, mag grogrocery daw siya" sabi pa nito at kaagad na binuhat sina kenzo at tadeo.
"Totoong buhay siya Ma!?" Walang mapadsilan ang tuwang naramdaman ko dahil sa kanyang sinabi.
Kumunot ang noo ni mommy dahil sa aking sinabi. "Alec ayos ka lang ba? May sakit ka ba anak?" Nagaalalang tanong nito sa akin.
"Buhay siya! Totoong buhay siya Mommy!" Tuwang tuwang sabi ko at napaiyak na ako sa tuwa. Pero kitang kita ko ang pagtataka ni mommy dahil sa akinh kinikilos.
"Alec anak magalmusal ka na sa baba, ako ang natatakot para sayo" sabi nito at kaagad kaming iniwan nina Cairo at Piero habang dala dala niya sine Kenzo at Tadeo.
"Bad!" Turo ni Piero sa pintuan kung saan lumabas si mommy.
"Daddy I love!" Sambit niya sabay yakap sa akin.
Marahil ay nakita niya ang aking pagiyak. Kaya naman inakala nitong inaway ako ni Mommy.
Isang taon na ang nakalipas mula ng mangyari ang lahat ng iyon sa amin ni Maria. Araw araw akong gumising sa umaga na may takot sa aking puso dahil sa iniisip na baka bigla isang umaga ay magising na lamang ako na panaginip lamang pala ang lahat.
"Nag grocery si Maria, kasama si manang bella dahil dito magdidinner sina Axus at Elaine" sabi ni mommy habang inaasikaso niya ang aking mga anak.
"Kanina pa ba siya umalis ma? Ang tagal naman ata?" Atat na tanong ko dito dahil bigla ko nanamang namiss si Maria.
"Anak naman, wala pang isang oras nawawala si Maria. Masyado ka naman atang clingy. Natutulad ka na sa Daddy mo" kantyaw ni Mommy sa akin. Pero imbes na mahiya ay mas lalo lamang akong naging ata na makita ang asawa ko.
"Dadddd! Eat!" Pagtawag sa akin ni Piero sabay pakita ng kinakain niyang baby bread.
"Thanks baby" malambing na sambit ko sabay hawak sa kanyang ulo.
Napatawa si Mommy kaya naman napatingin ako sa kanya. "Sorry mga Apo, iba ang gustong kainin ng Daddy niyo" natatawnag pangaasar niya.
"Ma naman, bata pa ang mga anak ko. Tsaka na yan...pagbinata na sila" sabi ko sa kanya na mas lalo niyang ikinatawa.
"Ang batang ito talaga!" Suway niya sa akin.
Nasa sala ako habang binabantayan sina Kenzo, Tadeo, Cairo at Piero na naglalaro sa may rubber mat ng kaagad akong makarinig ng pagbusina.
"Sir dumating na po sina ma..." hindi na nagwang tapusin ng aming kasambahay ang kanyang sasabihin dahil kaagad akong tumayo para lumabas.
"Pakitingnan sandali yung mga bata" sabi ko at mabilis na lumabas ng bahay.
"Pa diretso na lang sa kusina Kuya joven" sabi nito sa driver.
"Maria!" Pagtawag ko sa kanya na ikinagulat pa niya.
"Oh, asaan na yung mga ba..." hindi na niya natapos ang tanong niya sa akin dahil kaagad kong inangkin ang kanyang labi.
"I miss you...so much" sambit ko sabay yakap ng mahigpit sa kanya.
"Halos isang oras lang akong nawala Alec, ang arte neto!" Pangaasar niya sa akin na hindi ko na lamang pinansin.
Yakap yakap ko siya sa bewang habang papasok kami sa loob ng bahay. Kaagad niya akong hinila ng mabilis ng marinig niya ang maiingay naming mga anak.
"Mga baby ko!" Sigaw nito.
Kaagad na tumigil ang apat sa kanya kanya nilang ginagawa at mabilis at nagunahang tumakbo papunta sa kinatatayuan namin ni Maria.
"Mommmyyy!" Mahaba at matinis na sigaw ng mga ito.
Kaagad na yumuko si Maria para mayakap ang apat naming anak. Todo halik ang mga ito sa kanya kaya naman napatawa na lamang ako.
"Hindi pa nga tapos si Daddy, mga istorbo kayo" pangaasar ko sa kanila kaya naman nakatanggap ako ng pagkurot sa tagiliran mula kay maria.
"Nakauna ka na kanina, wag kang inggetero" pangaasar niya sa akin sabay irap.
Halos hindi ko siya nilubayan. Sobrang alagang alaga siya sa apat kaya naman pinagtatawanan ako nito pag nagmamaktol ako.
"Pumasok ka na sa trabaho, baka malate ka pa" pagtutulak niya sa akin papasok sa walk im closet.
"Ayoko ng umalis, dito na lang ako sayo" pakiusap ko sa kanya. Aabsent na sana ako ang kaso ay hindi pumayag si Maria. Ilang beses ko na din kasi iyong ginawa nitong mga nakaraang buwan.
"Tigilan mo ako Alec, magtrabaho ka...apat pa yang papalakihin mo" natatawang sabi niya sa akin habang inaayos niya yung mga susuotin ko para sa trabaho.
"Kahit dose pa yan, kahit humilata ako dito buong araw hindi naman tayo maghihirap" pangangatwiran ko pero sinamaan lamang niya ako ng tingin.
Nagpaubaya na ako at tsaka sinunod ang gusto niya. Kahit anong gusto niya alam naman niyang susundin ko. Nangako ako na hindi ko kailanman sasayangin ang pangalawang pagkakataong ibinigay sa amin ni maria.
"I love you" sambit ko out of nowhere habang inaayos niya yung necktie ko. Imbes na sumagot ay nginitian lamang ako nito kaya naman napanguso ako.
"Mahal kita Maria" sabi ko pa ulit.
Ngayon ngumiti ulit siya pero mas malawak na. "Mahal din kita, pero hindi mo ako makukuha sa paglalandi mo" panghuhuli niya sa akin kaya naman napahalakhak na lamang ako dahil sa tuwa.
She never failed to amazed me every single day. Mas lalong tumatagal mas lalong nahuhulog ako sa kanya. I already surrender everything I have, everything i am to maria. I am her slave. Sa kanya lang ako, buong buo.
"Mukha ka nanamang tanga kakangiti Alec" salubong sa akin ni Clark ng magkasabay kami sa elevator.
Hindi ko siya pinansin bagkus ay mas lalo lamang akong napangiti.
"Alam kong masyado kang inlove, pero para ka ng nababaliw diyan" suway pa niya sa akin.
"Super..." kinikilig pang paninigurado ko.
Inirapan ako nito pero hindi ko na lamang pinansin. Minsan naaawa ako kay Clark dahil masyado siyang bitter. Hindi ganuong makulay ang buhay niya kaya naman naiintindihan ko kung bakit naweiweriduhan siya sa akin.
"Pupunta ako sa inyo mamaya, makikikain ako" sabi nito bago kami maghiwalay.
"Patay gutom" pangaasar ko sa kanya na ikinatawa din naming pareho.
"Good morning Mr. Herrer, may bisita po kayo" salubong sa akin ng aking secretary.
"Sino?" Tanong ko kay dennice ang aking secretary.
Hindi pa siya nakakasagot ng kaagad akong mapasimangot at kaagad na kumulo ang dugo ko ng makita ko kung sino iyon.
"Anong ginagawa mo dito Evangeline?" Galit at walang kagana ganang tanong ko sa kanya.
"I want us to talk" malumanay na sambit niya kaya naman wala na akong iba pang nagawa kundi ang hayaan siyang makapasok sa aking opisina.
Kaagad na sumalubong ang malaking landscape portait ng mga anak ko. Puno din ng litrato ni Maria at ng mga bata ang cabinet sa likod ng aking office table.
Kitang kita ko kung paano napako ang tingin ni Evangeline sa litrato ng aking mga anak. At kitang kita ko din kung paano tumulo ang kanyang mga luha.
"Make it fast Evangeline, I don't have all the time in the world for your bullshits" malumanay man ay matigas at madiin ang pagkakabigkas ko ng mga salitang iyon.
"Mahal pa din kita Alec" sabi niya sa akin umiiyak.
"Si Maria ang mahal ko...mahal na mahal ko ang asawa ko" diretsahang sagot ko sa kanya na naging dahilan para mas lalo siyang mapaluha.
Tumango tango ito. "Alam ko, nakikita ko Alec...kitang kita ko, kung paanong nahigitan ako ni Maria diyan sa puso mo" paguumpisa niya sa akin.
Hindi ako nagsalita, hinayaan ko lang siya.
"Kung hindi ako nawala...kung hindi naging tutol ang mommy mo sa ating dalawa. Ako sana, tayong dalawa sana ang nakabuo ng sarili nating pamilya." Paguumpisa niya habang damang dama ko ang pait sa bawat salitang lumalabas sa bibig nito.
"Alec alam mong hindi ko ginusto na mangyari yun...mahal na mahal pa din kita Alec. Ikaw pa din...' umiiyak pa ding sabi niya sa akin.
Mariin akong napapikit at napailing. "Evangeline, minahal kita. God knows how much I loved you. Pero matagal ng tapos iyon, si Maria na ang mahal ko...si Maria lang ang gusto kong makasama habang buhay" pagpapaintindi ko sa kanya.
We should cut those immatured feelings from now on. Matatanda na kami, she should atleast know na hindi lahat ng gusto niya ay makukuha niya. Matagal ng tapos ang kwento namin.
"Ako dapat eh...ako dapat ang nasa posisyon ni Brenda. Ako dapat ang mahal mo Alec" pagpupumilit pa niya sa akin.
"And i just think...I will never be this happy kung tayong dalawa ang nagkatuluyan" pagpapaintindi ko sa kanya.
Umiyak siya ng umiyak sa aking harapan hanggang sa wala na akong nagawa kundi ang tawagin ang aking secretary.
"Dennice, please guide Mrs. Wilson we're done talking" sabi ko sa intercom at maya maya lamang ay bumukas na ang pinto at iniluwa nuon ang aking secretary para sunduin si Eve.
"Mrs. wil..." napahinto si dennice sa pagtawag dito ng kaagad itong nagwala.
"Pag namatay si Brenda?...babalik ka ba sa akin Alec? Pag ba nawala si Brenda ako na ulit ang mamahalin mo?" Desperadang tanong niya sa akin.
Napatiim bagang ako at halos manginig ang kamao ko dahil sa inis.
"No. It's still a no" matigas at galit na sagot ko sa kanya.
"Sana namatay na lang siya...sana natuluyan na lan..."
"How dare you!" Sigaw ko sabay sampal sa kanya ng malakas para kahit papaano ay magising siya. Hindi ako nagsisi kahit kitang kita ko kung paano halos matumba si Eve dahil sa lakas ng pagkakasampal ko sa kanya.
"Stop being selfish. Mahal ko ang pinsan mo, mahal ko si Maria. At wala akong nakikitang dahil para hilingin mo na mawala siya. Kung sobra sobra ko siyang minahal hindi niya kasalanan yun! Ginusto ko yon. She deserve it" matigas at halos malitid ang ugat sa leeg ko dahil sa galit.
"Alec niloko ka niya. Pera lang mo lang ang habol niya sayo...hindi mo ba nakikiya yon?" Umiiyak na pagpapaintindi niya sa akin.
Nginisian ko siya. "Sa tingin mo may pakialam ako sa pera? Evangeline, buhay ko nga kaya kong ibigay para sa kanya...ibibigay ko ang lahat para kay Maria." Sabi ko dito kaya naman mas lalo siyang napaiyak.
"She don't deserve it! She don't deserve it!" Paulit ulit na sambit niya habang umiiyak.
Maya maya lamang ay bumalik na si dennice at kasama ang ilang mga security guard. Mabilis nilang inalalayan si eve na makatayo palabas ng aking opisina.
"Sorry sir, kung pinap..."
"It's ok dennice wala kang kasalanan" pagpapatigil ko sa kanya kaya naman kaagad siyang tumango at tsaka lumabas ng aking opisina.
Hanggang ngayon ay nanginginig pa din ang labi ko dahil sa galit. Paanong nagagawa ni eve na hilinging mawala si maria gayong walang ginawa at ipinakita ang asawa ko para sa kanya kundi puro kabutihan at pagtanggap.
Maaga akong umuwi para sa dinner kasama sina Axus at Elaine. Kasama din nito ang kanilang kambal na sina Eroz at Xalaine. Matanda lang ng halos anim na buwan ang mga anak namin sa kambal nila.
"Grabe ang ganda niya..." boses kaagad ni maria ang narinig ko pagkapasok ko sa may pintuan.
"Kamukha ko noh, Brenda?" Si elaine naman iyon.
Kaagad ko silang nakita sa may sala. Karga karga ni Maria ang babaeng anak nila elaine at axus at kitang kita ko ang pagkatuwa niya dito.
"Honey" pagpukaw ko sa atensyon niya.
Kaagad na nagliwanag ang mukha nito ng makita niya ako. Kaagad niyang ipinakita ang karga karga niyang babaeng anak nina elaine at axus.
"Ang ganda ni Xalaine" manghang manghang sambit nito kaya naman napangiti ako.
Nilapitan ko silang dalawa sa may sofa. Hinalikan ko si Elaine sa noo samantalang mabilis ko namang inangkin ang labi ni Maria.
"Hala yung baby ko" natatawang sambit ni elaine na kaahad tinakpan ang mata ni xalaine.
Kaagad kaminh natawa ni maria dahil sa kanyang ginawa pero kaagad lamang itong napasimangot.
"Kuya Axus! Si Alec at Brenda oh!" sumbong niya dito.
"Mag asawa na kayo, kuya pa din ang tawag mo sa kanya?" Namamanghang tanong ni Maria dito.
"Eh kasi he find it hot daw" nakangising sagot na lamang nito.
Hindi pa man gaanong nagiingay ang kambal ni Axus at Elaine ay medyo naging maingay ang aming nagising dinner dahil sa apat na bata.
"Masaya ako ngayon...sobrang saya ko. Biruin niyo anak...dalawa lang kayo pero nabigyan niyo kaagad kami ng Daddy niyo ng anim na apo" mangiyak ngiyak na sabi ni mommy kaya naman tawang tawa si Axus.
Naging masaya ang dinner namin nung gabing iyon. Duon na din muna nagstay sina axus at elaine dahil minsan lang makasama ni mommy ang mga apo niya dito dahil kung wala sa bahay ng mga jimenez ay nasa bulacan ang mga ito.
Kalalabas ko lang ng banyo ng pumasok si Maria. Ngiting ngiti ito kaya naman kaagad ko siyang sinalubong ng yakap na tinanggap niya kahit basa ang aking katawan.
"Ang kulit ni Piero lagot ka" pangaasar niya sa akin.
"Ayos lang yun...parang ikaw lang yun" balik na pangaasar ko sa kanya tsaka ko siya hinalikhalikan sa labi pababa sa leeg.
"Akala ko hindi ko na mararanasan to..." sambit niya pa na naging dahilan kung bakit naging emosyonal siya.
"Baby you deserve to be here, God gave us this second chance cause he know that we deserve it" pagpapaintindi ko sa kanya na kaagad niya lamang tinanguan.
Kaagad kong inatake ang labi niya. Hindi ako tumigil sa kakahalik duon hangang sa hindi ko marinig ang mga pagdaing ni Maria.
"Uhhhmmm..." mahinang ungol niya ng dahan dahan ko siyang ihiga sa aming kama.
"Alec hindi pa ako nag shoshower" paalala niya sa akin.
"I don't mind" halos pabulong na din na sabi ko dahil sa namumuong tensyon sa akin.
Mabilis kong nahubad ang dress na suot nito. Hanggang sa panty na lamang niya ang natitira.
"My first babies" sambit ko sabay dakma sa kanyang magkabilang dibdin dahilan para mapaungol siya ng malakas.
"Ughhh Alec!" Daing na tawag niya sa akin.
Mas lalong lumaki iyon. My tongue got it's way to the peak of her nipples. Napaarco ang kantawan ni maria dahil sa aking ginagawa sa kanya.
Napahiyaw pa ito ng dahil sa gigil ko ay hindi sinasadyang napahigpit ang magkakahawak ko sa kabila niyang dibdib.
Muli kong ibinalik ang paghalik ko sa kanyang labi. Malambing na sinusuyod ng kamay ko ang dibdib niya pababa sa bewang hanggang sa maabot ko na ang sa kanya.
Napakapit siya ng mabuti sa aking leeg at tsala ginantihan ang pagtitig ko sa kanya. I slide my finger in her sex just to tease her pero halos dumugo na ang labi niya sa pagkakakagat.
"Ahhhhh..." daing niya ng dahan dahan kong ipinasok ang dalawang daliri ko sa kanya.
"Alec!" Tawag niya sa akin habang halos manghina na siya dahil sa sensasyong nararamdaman.
Hindi ko iyon tinigilan. Pinapanuod ko lamang ang bawat pagbuka at paglabas ng hindi mapigilang pag ungol sa kanyang bibig. Her eyes was shut closed.
Hindi nagtalaga ay nanginig ang katawan ni maria when she finally reach her orgasms.
"Not yet baby..." sambit ko sabay halik sa kanyang noo ng halos lumupaypay na ito at pumikit.
Kaagad kong hinubad ang tuwalya at kaagad na bumungad ang sa akin na kanina pa gustong kumawala. It was ready, damn hard and ready.
Lalapitan ko na sana si maria ng kaagad niya akong pinigilan. "Alec i want to feel you..." she said seductively but innocent.
Halos mabaliw ako dahil duon. Gustong gusto ko na siyang lapitan pero kaagad ako napahiyaw ng hawakan niya ang sa akin at mabilis niyang itinaas baba ang kanyang kamay duon.
"Maria...aahhhh" daing ko.
Ramdam na ramdam ko ang maliit at malambot niyang kamay sa akin. Sa kung paano niya paminsan minsang nasasakal iyon dahil ito ang unang beses.
"F*ccckkk" napakapit ako sa kanyanh balikat ng maramdaman ko ang labi niya sa dulo ng aking pagkalalaki.
Nakaupo ito ngayon sa kama habang ako ay nakatayo sq kanyang harapan.
"Ohhhhh...." daing ko pa ng pagkadilat ko ay kitang kita ko kung paano unti unting pumasok sa kanyang mainit na bibig ang sa akin.
"Maria don't swallow the whole thing...you might get choked" paalala ko sa kanya.
Halos mabaliw ako sa ginagawa niyang pagkain sa akin. I refuse to let her do this years ago dahil gusto kong malaman niyang nirerespeto ko siya.
"Baby i'm close to..." halos maginit ang buong katawan ko kaya naman bago pa mangyari iyon ay kaagad ko na siyang pinahiga sa kama. Mabilis akong dumagan sa kanya.
"Did I done it right Alec?" Malambing na tanong niya na para bang ang gusto lang talaga niya ay ang masatisfied ako.
"Yes baby...that's perfect" sabi ko sa kanya bago ko unti unting pinagisa ang sa amin.
Napuno ng ungol at halihinan ang kwarto namin ni Maria. I can't get enough of her. Mukhang hindi na nga talaga siguro ako makakaahon mula sa pagkakahulog ko sa kanya.
Then so be it. I don't want her to let me go though. Mahal ko siya. Sa hindi ko malamang dahilan ay malakas akong tinamaan.
Maria brenda Arenas Herrer is a big surprise to me. Pero walang araw na hindi ako nagpapasalamat dahil dumating siya sa buhay ko. I love her. I so damn love the young brat that was married to me.
"I love you" sambit ko bago ko siya mahigpit na niyakap.
If you really feel that she is the right one for you, there is no such thing as too young to be married.
THE END
Date finished: May 14, 2018
(Maria_CarCat)