💝ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမိသူ၏ႏွလံုးသားမွသည္💝
🐻Dika🐧
"အား ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္"
မဟားတရား ထိုးကိုက္ေနတ့ဲေခါင္းေၾကာင့္ အိပ္ယာထက္ကမထႏိုင္ေသး.. နထင္ကိုလက္န႔ဲဖိကာ သက္သာေစေသာ္ျငား မူးေနတ့ဲဒဏ္ကမေပ်ာက္..
မေန႔ကသူဘယ္လိုအိမ္ျပန္ေရာက္လဲမသိ.
ဘယ္လိုျပန္လာလဲလဲမသိ..
မေန႔က Luhanန႔ဲအတူ အရက္ထိုင္ေသာက္ပီး
ဘာမွကိုမမွတ္မိေတာ့..
မေန႔အျဖစ္အပ်က္ေတြေခါင္းထဲေရာက္လာေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ပ်က္သြားကာ က်စ္စုတ္သပ္မိသည္။ဒီမိန္းမေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္ထားတာေတာင္ ဒီမိန္းမကိုျမင္ေတာ့အ႐ူးလို ထပ္ခံစားေနတ့ဲသူ႔ကိုယ္သူ သတ္ပစ္ခ်င္မိပါရဲ႕..
ေစာင္ကိုေဘးဖယ္လိုက္ေတာ့ သူ႔အ၀တ္အစားေတြက မေန႔က၀တ္ထားတ့ဲအက်ႌမဟုတ္..
"Luhanမ်ားလဲေပးထားတာလားမသိဘူး"
Jonginေရခ်ဳိးခန္းထဲ၀င္ကာ ေခါင္းေလွ်ာ္ေရခ်ဳိးခ်လိုက္ေတာ့ မူးေနာက္ေနတာက အနည္းငယ္ၾကည္လင္သြားသည္။ေရခ်ဳိးပီးအျပင္ထြက္လာေတာ့ ေခါင္းကိုတဘက္တခုန႔ဲသုတ္ကာ အ၀တ္ထုတ္ပီး ၀တ္ဖို႔ျပင္လိုက္စဥ္ ခံုေပၚကအထုတ္ေလးတထုတ္..
"ဟိုေကာင္ေလးအတြက္ အက်ႌထုတ္ဘဲ..Luhanတခါထဲမေပးဘူးလား?က်စ္ ငါ၀ယ္ေပးမွန္းမသိေအာင္ ကိုယ္တိုင္မေပးခ်င္ပါဘူးဆိုမွကြာ"
စိတ္႐ူပ္ေထြးစြာ ဆံပင္ေတြကိုဆြဲဖြလိုက္သည္။
အ၀တ္အစားလဲ ျပင္ဆင္ပီး ေအာက္ဆင္းလာခ့ဲသည္။Kyung Sooအတြက္ အ၀တ္ထုတ္ေလးပါယူရင္း..
ထမင္းစားခန္းေရာက္ေတာ့ Kyung Sooက္ုမေတြ႕ရ.. arjimaတေယာက္ထဲသာ.. စားပြဲေပၚကမနက္စာလဲျပင္ထားပီးသားဆိုေတာ့ arjimaျပင္ထားပံုရသည္။ဟိုေကာင္ေလး ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္..
arjimaျပင္ထားတ့ဲမနက္စာကို မစားခ်င္စားခ်င္န႔ဲစားေတာ့ ရင္းႏွီးေနက်လက္ရာ.. ဒါ ဟိုေကာင္ေလးလက္ရာဘဲ..
"Arjima ဟိုေကာင္ေလးကေရာ"
"သားငယ္ေလးက သခင္ေလးအတြက္ မနက္စာျပင္ေပးပီး သူ႔အခန္းထဲ၀င္အိပ္ေနတယ္.. သားငယ္ေလးၾကည့္ရတာ ေနမေကာင္းသလိုဘဲ မ်က္ႏွာလဲျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္န႔ဲ.. သူလဲပင္ပန္းသြားလို႔ေနမွာ သခင္ေလးဘာခိုင္းခ်င္လို႔လဲ? arjimaကိုေျပာေလ "
"ဘာမွခိုင္းစရာမ႐ွိပါဘူး.. ဒီအထုပ္ေလးကို သူ႔ကိုေပးလိုက္ပါ..Luhan၀ယ္ေပးတာလို႔"
"Nae သခင္ေလး"
သူ၀ယ္ေပးထားတာလို႔ မေျပာခ်င္လို႔ Luhanေပးထားတာလို႔ညာလိုက္သည္။Luhanသည္က ညကထဲက သူ၀ယ္ေပးေၾကာင္း Kyung Sooကိုေျပာခ့ဲတာ သူသိလ်ွင္ေတာ့ Luhan အျပစ္တင္မွာအေသအခ်ာ..
"သားငယ္ေလး သက္သာလား?"
"သက္သာပါတယ္အဖြား.. သားဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"သားၾကည့္ရတာလဲ အားမ႐ွိသလိုဘဲကြယ္.. သားငယ္ေလး ဒီေန႔ေတာ့ အိမ္အလုပ္ေတြမလုပ္န႔ဲေတာ့ေနာ္.. သခင္ေလးလဲမနက္စာစားပီးသြားပီ.. သားငယ္ေလး ဘာစားခ်င္လဲေျပာ အဘြားလုပ္ေပးမယ္"
"သားစားခ်င္စိတ္မ႐ွိေသးပါဘူး.. သားစားခ်င္တာ႐ွိရင္ေျပာမယ္ေနာ္.. "
"ေအးေအး.. ေအာ္ ဒါကသားအတြက္တ့ဲ Luhanသခင္ေလး၀ယ္ေပးတာတ့ဲ"
"ဟင္"
မေန႔ညက Luhan hyungေျပာခ့ဲတာ ဦးJongin၀ယ္ေပးတာပါတ့ဲ.. ဦးJongin ဘာလို႔၀န္မခံခ်င္တာပါလိမ့္.. Luhan hyungကဘဲ သူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေျပာေနတာမ်ားလား?မသိေတာ့..
"ကဲ သားငယ္ေလးနားေတာ့ အဘြားအလုပ္သြားလုပ္ဦးမယ္"
"Nae"
အဘြားအခန္းထဲကထြက္သြားေတာ့မွ Kyung Sooအိတ္ေလးကိုဆြဲယူဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဟာ"
Kyung Sooပါးစပ္ေလးဟသြားသည္။အက်ႌတံဆိပ္က တန္ဖိုးက သူ႔ကိုမ်က္လံုးျပဴးေစသည္။
"ဒီေလာက္ေစ်းႀကီးတာႀကီး luhan hyungက၀ယ္ေပးတာလား?အင္းေလ luhan hyungကပိုေသခ်ာတယ္ ဦးJonginက ပိုမျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္"
အထုတ္ေလးကိုေဘးခံုမွာတင္လိုက္ပီး အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။မလႈပ္ခ်င္ေအာင္ကို သူအရမ္းပက္ပန္းေနသည္ေလ.. ေခါင္းဒဏ္ရာရတ့ဲေန႔ကထဲက ဒီအိမ္မႀကီးထဲကအခန္းေလးထဲ သူျပန္ေနခ့ဲရတာပင္..
မေရးျဖစ္တာၾကာပီျဖစ္တ့ဲDiaryစာအုပ္ေလးကိုလွန္ၾကည့္လိုက္တ့ဲအခါ.. သူ႔ဘ၀ရဲ႕အမွားႀကီးတခုေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ခ့ဲရတ့ဲကေလးငယ္ရဲ႕အေၾကာင္းေတြ..
ကေလးငယ္ ဘယ္ကိုမ်ားေရာက္ေနလဲ?
ကေလးငယ္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ?
ကေလးငယ္ေလး အဆင္မွေျပရဲ႕လား?
လြန္ခ့ဲတ့ဲ၁၀ႏွစ္ကအမွားအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ရန္ ကေလးငယ္ကို႐ွာေနတာ ၈ႏွစ္တိတိ႐ွိပီ.
ဘာသတင္းမွမၾကားရ.. ဘယ္ေလာက္သတင္းအစအနေပ်ာက္ေနပါေစ သူဇြဲမေလ်ာ့ဘဲလိုက္႐ွာခ့ဲသည္။
သူ႔အတြက္ တာ၀န္ယူ႐ွာေပးတ့ဲရဲ၀န္ထမ္းမ်ားပင္ သူ႔ကိုမၾကည္ေတာ့..လက္ေလ်ာ့ဖို႔ပင္ေျပာယူသည္အထိ.. သူတို႔က ေသပီလို႔ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ေပမ့ဲ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ကေလးငယ္ဟာအသက္႐ွင္ေနတုန္းလို႔ ထင္ေနတာ.. သူ႔အတြက္ကံေကာင္းတာက သူ႔ကိစၥအတြက္ တာ၀န္ယူပီး႐ွာေပးတ့ဲစခန္းမွဴးက သူန႔ဲညီအကိုလိုခင္ရတ့ဲ Taoမို႔လို႔သာ..
"ကေလးငယ္ေလး.. မင္းဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲကြာ.. ဦးအျပစ္ေတြအတြက္ မင္းလာအျပစ္ေပးရမယ္ေလ. "
ကေလးငယ္အတြက္ရည္စူးတ့ဲစာအုပ္ေလးေပၚသို႔ မ်က္ရည္တစ္စက္က ေပါက္ခနဲ႔..
🐻__________________________🐧
ျခံထဲက ကားသံၾကားလို႔ လိုက္ကာစဖယ္ပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ Luhanရဲ႕ကား.. Luhanကားေပၚကေန Luganတင္မက Sehunပါအတူတူဆင္းလာသည္။သူလဲအခန္းထဲကထြက္ကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းခ့ဲေတာ့သည္။
"Jongin hyung Kyungnie႐ွိလား?"
"အင္း ေနမေကာင္းလို႔တ့ဲသူ႔အခန္းထဲမွာအိပ္ေနတယ္.. ၀င္သြားလိုက္ေလSehun"
"Nae"
Jonginညႊန္ျပရာအခန္းထဲကို Sehunေလ်ွာက္သြားတာကို Luhanကမ်က္စိတစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္ပီးမွ ခံုမွာ၀င္ထိုင္ေတာ့သည္။
Sehunအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ Kyung Sooကအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။
"Kyungnieကအိပ္ေပ်ာ္ေနတာဘဲ"
"ဟင္ Hunလား?"
တကယ္ေတာ့ Kyung Sooမအိပ္ဘဲမွိန္းေနတာပါ..
"Kyungnie ေနမေကာင္းဘူးလား?"
Kyung Sooနဖူးကိုစမ္းရင္း Hunကေမးသည္။
"အဖ်ားလဲမ႐ွိပါဘူး..ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး.ဒီတိုင္းအိပ္ေရးမ၀လို႔"
"ဟုတ္လို႔လား?Kyungnie မင္းတခုခုမ်ားျဖစ္ထားတာမို႔လား?"
"ဟမ္?ဘာတခုခုလဲ? ဘာမွမျဖစ္ထားဘူး"
Kyung Sooမွာ Hunသံသရာအၾကည့္ေၾကာင့္ လန္႔သြားသည္။
"မင္းႏႈတ္ခမ္း"
"ငါ့ႏႈတ္ခမ္း"
Kyung Sooသူ႔ႏႈတ္ခမ္းသူ လက္န႔ဲကိုင္ပီး..
"အာ ဒါ ဒါက ဟို ဟို ငါအိပ္ခ်င္မူးတူးန႔ဲလမ္းေလ်ွာက္တာ တံခါးန႔ဲ၀င္ေဆာင့္မိတာ.. ဘယ္သူမွမကိုက္ဘူး တမ်ဳိးမထင္န႔ဲ"
Kyung Sooသူ႔ဘာသာမလံုပီးေျပာလိုက္တာ ေပၚကုန္ေတာ့သည္။
"မင္းကို ငါဘာမွမေမးရေသးဘူးေလ ဘာလို႔အတင္းေတြေျဖေနရတာလဲ?မင္းႏႈတ္ခမ္း ဘယ္သူကိုက္လိုက္လဲလို႔ ငါေမးလို႔လား?"
"ဟင္.. ဟို"
"မင္း Jongin hyungန႔ဲအဆင္ေျပေနတယ္မို႔လား?"
"Arnyi.. မဟုတ္ပါဘူး ငါ့ဘာသာေခ်ာ္လဲပီးျဖစ္တာ"
"ခုနကေျပာေတာ့ တံခါးန႔ဲတိုက္တာဆို..အခုေခ်ာ္လဲျပန္ပီ "
Kyung Sooမွာ သူ႔ဘာသာေတြေျပာမိေျပာရာေျပာပီး Hunရဲ႕အေမးက သူ႔ကိုေခ်ာင္ပိတ္ဖမ္းေနသလို..
"Kyungnie မင္းန႔ဲငါကသူငယ္ခ်င္းအရင္းေတြ မင္းဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ကိုတိုင္ပင္ရင္ဖြင့္ရမွာေလ.. မင္းအ့ဲလိုမ်ဳိသိပ္ထားရင္ ငါစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရလိမ့္မယ္"
SeHunစကားေၾကာင့္ Kyung Sooေတြေ၀သြားသည္။Hunကိုေျပာျပသင့္လား?
"တကယ္ေတာ့ Hun.. ငါ ငါ"
"အင္း ေျပာ"
"ငါန႔ဲဦးJongin"
"အင္း မင္းန႔ဲJongin hyungန႔ဲဘာျဖစ္လဲ?"
"ဟိုဟာ.. ဟိုဟာျဖစ္"
Kyung Sooဆက္မေျပာရဲေတာ့ဘဲ ပါးေလးရဲလာသည္။Kyung Sooဆက္မေျပာလဲ Sehunသေဘာေပါက္လိုက္သည္။
"ဒါဆို မင္းတို႔"
"ဟုတ္တယ္Hun.. မေန႔ညက သူလူမွန္းသူမွန္းမသိမူးေနခ့ဲတယ္.."
အျဖစ္အမွန္ေတြကိုအစအဆံုးKyung Sooေျပာျပပီးေနာက္..
"ဘာ.. ဒါဆို Jongin hyungက သူန႔ဲျဖစ္တာ မင္းမွန္းမသိဘူးေပါ့ ေတာက္.. မိုက္႐ိုင္းတာ ငါအခုသြားေျပာမယ္"
"Hun ah..အ"
Kyung Sooခုတင္ေပၚကေနအိပ္ေနရာက ထထိုင္ပီး Sehunလွမ္းဆြဲထားလိုက္ေပမ့ဲ အျမန္ထလိုက္ေတာ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကလႈပ္ေတာ့နာသြားရသည္။
"Kyungnieရရဲ႕လား?"
"အင္း ရပါတယ္.. Hun ဒီအေၾကာင္းကို ဦးJonginမသိပါေစန႔ဲကြာ.. ဦးJonginသိရင္ စိတ္ညစ္သြားမွာ. သူ႔ေၾကာင့္ဆိုတ့ဲစိတ္န႔ဲ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္သြားမွာစိုးတယ္.. "
"ဒါမ့ဲ မင္းတို႔၂ေယာက္မွားခ့ဲပီေလကြာ..သူတာ၀န္ယူရမွာေပါ့"
"ဟင့္အင္း.. သူ႔ေၾကာင့္ဆိုပီး တာ၀န္ယူမွာငါမလိုခ်င္ဘူး.. ငါလိုခ်င္တာ သူ႔အခ်စ္.. သူ႔ရည္းစားလား ဘာလားမသိတ့ဲ Suzanဆိုတ့ဲတေယာက္ကို မေမ့ႏိုင္ေသးဘဲန႔ဲေတာ့ သူ႔တာ၀န္ယူမႈန႔ဲ သူ႔ကိုလက္မထပ္ခ်င္ဘူး.မင္းသိပါတယ္Hunရာ.. အန္ကယ္Jongdaeစီစဥ္တ့ဲမဂၤလာပြဲကို ဦးJonginလက္မခံႏိုင္လို႔ မဂၤလာပြဲပ်က္ေအာင္လုပ္တာ.. အခုေကာ ငါ့ကိုသူကလက္ထပ္မယ္ထင္ေနလား?ငါ့ထိုက္န႔ဲငါ့ကံေပါ့ကြာ.. ဒီကိစၥကိုဖံုးကြယ္ထားရင္ရပါတယ္.. မိန္းကေလးေတြလို မဖံုးႏိုင္မဖိႏိုင္န႔ဲကိုယ္၀န္႐ွိလာမ့ဲသူမွမဟုတ္တာဘဲကြာ"
"က်စ္ မဟုတ္ေသးပါဘူးကြာ.. ဒါန႔ဲ မင္းေဆးေသာက္ထားလား?"
"ဘာေဆးေသာက္ရမွာလဲ?ငါ့မွမသိတာ"
"ေအးက်ေရာ.. ငါလဲမသိဘူး.. အ့ဲတာျဖစ္ရင္ နာတ့ဲသူကေဆးေသာက္ရတယ္လို႔ စာထဲမွာဖတ္ဖူးတယ္.. ေနဦး ကိုကိုသိေလာက္တယ္ သြားေမးလိုက္မယ္"
"ဟာ မင္းအ့ဲလိုသြားေမးေတာ့ ငါတို႔ကိစၥကိုသိသြားမွာေပါ့ကြ.. Luhan hyungကတဆင့္ ဦးJonginသိသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"
"ေအးေနာ္.. ငါေမ့သြားတယ္.. အာ့ဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"
"ရပါတယ္ကြာ.. တေရးအိပ္လိုက္ရင္ သက္သာမယ္ထင္တယ္"
"Kyungnie"
"အင္း"
"အ့ဲတာကေလ ဘယ္လိုႀကီးလဲ?"
"ဘာ ဘာကိုဘယ္လိုႀကီးလဲ?လဲကြ"
"မင္းန႔ဲJongin hyungန႔ဲျဖစ္တာကိုေျပာတာ.."
"အာ မင္းကလဲ?ငါကအ့ဲတာႀကီးကို ပါးစပ္ကထုတ္ေျပာရမွာလား?"
"ဟဲဟဲ ငါကသိခ်င္လို႔ပါ.. ကိုကိုန႔ဲငါက်ရင္ ငါကမင္းလိုျဖစ္မွာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုႀကီးလဲလို႔သိခ်င္တာ ေၾကာက္စရာႀကီးလား?"
"ေတာ္ပါေတာ့Hunရာ.. "
အျပင္ဘက္ဧည့္ခန္းတြင္..
"သက္သာလား?ေသနာ မေန႔ကလူမွန္းသူမွန္းေတာင္မသိဘူး.. အ့ဲေလာက္ထိမႊန္လိမ့္မယ္လို႔မထင္ဘူးသိလား?"
"ငါ့ကိုယ္ငါလဲ စိတ္ပ်က္မိတယ္Luhan.. သူန႔ဲပတ္သက္ပီး ငါေမ့ႏိုင္ပီထင္ထားတာ ငါဘာလို႔အ့ဲလိုျဖစ္သြားမွန္းကိုမသိဘူး"
"မင္းSuzanအေပၚခံစားခ်က္ေတြက်န္ေနလို႔ေနမွာေပါ့.. သူလဲ သူ႔အိမ္ေထာင္န႔ဲသူျဖစ္ေနပါၿပီJonginရာ.. မင္းေမ့လိုက္ပါေတာ့.. မင္းေခါင္းထဲမွာ Kyung Sooကိုဘဲထည့္ထားစမ္းပါ"
"ဘာဆိုင္လို႔လဲ?"
"ဆိုင္တယ္ေလ မင္းသူ႔ကိုခိုးေျပးထားတာဘဲ.. မင္းတို႔ကမဂၤလာမေဆာင္ရေသးေပမ့ဲ လင္မ်ားေတြဘဲေလ.."
"ဘာမွမဆိုင္ဘူးLuhan"
"ေအးမဆိုင္ရင္ မင္းကေလးသူခိုး.. ၁၈ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးကို ကားတင္ေျပးမႈ.. မင္းျပစ္မႈေျမႇာက္တယ္ေနာ္.. "
Luhanေျပာလိုက္မွဘဲ Jonginလဲ သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္သားတေယာက္ျဖစ္သြားမွန္းသိရသည္။
"မင္းလုပ္မွ ငါလဲေထာင္ထဲ၀င္ရေတာ့မလို႔ျဖစ္ေနပီ"
"၀င္ေပါ့.. ေထာင္၀င္စာလာေတြ႕ပါမယ္ 😂"
"😒.. ငါ့ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ေနလား?"
"မင္းကိုလား? ခ်စ္မေနဘူး.. ငါ့Hunေလးကိုေတာင္ ခ်စ္မ၀လို႔ ဘယ္ဘက္တင္မက ညာဘက္ရင္အံုမွာပါ ႏွလံုးသားထည့္လို႔ရရင္ထည့္ပီး ႏွလံုး၂ခုန႔ဲခ်စ္ခ်င္ေနတာ"
"မထည့္လဲ မင္းမွာႏွစ္လံုး၂ခုကပါပီးသားေလ"
"ဘာလဲကြ"
"မ်က္လံုးကိုေျပာတာ.."
"႐ွင္း႐ွင္းေျပာ.. "
"မင္းကႏွာေတြး,ေတြးေနတာကိုး"
"မင္းလဲႏွာေျပာ,ေျပာခ့ဲတာမလား?😏 မင္းန႔ဲငယ္ကထဲက ေပါင္းလာတာ မင္းအေၾကာင္းမသိရင္ခက္မယ္ ဂ်ဳံအင္း"
"သိရင္ပီးတာဘဲ"
သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ ကေလးေတြလို စကားႏိုင္လုေျပာေနေပမ့ဲ စိတ္ထဲကအႏိုင္လိုခ်င္၍မဟုတ္ပါ.. သူတို႔ကအရမ္းခ်စ္က်တ့ဲသူငယ္ခ်င္းေတြမလား?..
#Dika Forever.
#deerwind_xing.
.......
💝ချစ်မြတ်နိုးမိသူ၏နှလုံးသားမှသည်💝
🐻Dika🐧
"အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်"
မဟားတရား ထိုးကိုက်နေတ့ဲခေါင်းကြောင့် အိပ်ယာထက်ကမထနိုင်သေး.. နထင်ကိုလက်န့ဲဖိကာ သက်သာစေသော်ငြား မူးနေတ့ဲဒဏ်ကမပျောက်..
မနေ့ကသူဘယ်လိုအိမ်ပြန်ရောက်လဲမသိ.
ဘယ်လိုပြန်လာလဲလဲမသိ..
မနေ့က Luhanန့ဲအတူ အရက်ထိုင်သောက်ပီး
ဘာမှကိုမမှတ်မိတော့..
မနေ့အဖြစ်အပျက်တွေခေါင်းထဲရောက်လာတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်ပျက်သွားကာ ကျစ်စုတ်သပ်မိသည်။ဒီမိန်းမကြောင့် ဘ၀ပျက်ထားတာတောင် ဒီမိန်းမကိုမြင်တော့အရူးလို ထပ်ခံစားနေတ့ဲသူ့ကိုယ်သူ သတ်ပစ်ချင်မိပါရဲ့..
စောင်ကိုဘေးဖယ်လိုက်တော့ သူ့အ၀တ်အစားတွေက မနေ့က၀တ်ထားတ့ဲအကျႌမဟုတ်..
"Luhanများလဲပေးထားတာလားမသိဘူး"
Jonginရေချိုးခန်းထဲ၀င်ကာ ခေါင်းလျှော်ရေချိုးချလိုက်တော့ မူးနောက်နေတာက အနည်းငယ်ကြည်လင်သွားသည်။ရေချိုးပီးအပြင်ထွက်လာတော့ ခေါင်းကိုတဘက်တခုန့ဲသုတ်ကာ အ၀တ်ထုတ်ပီး ၀တ်ဖို့ပြင်လိုက်စဉ် ခုံပေါ်ကအထုတ်လေးတထုတ်..
"ဟိုကောင်လေးအတွက် အကျႌထုတ်ဘဲ..Luhanတခါထဲမပေးဘူးလား?ကျစ် ငါ၀ယ်ပေးမှန်းမသိအောင် ကိုယ်တိုင်မပေးချင်ပါဘူးဆိုမှကွာ"
စိတ်ရူပ်ထွေးစွာ ဆံပင်တွေကိုဆွဲဖွလိုက်သည်။
အ၀တ်အစားလဲ ပြင်ဆင်ပီး အောက်ဆင်းလာခ့ဲသည်။Kyung Sooအတွက် အ၀တ်ထုတ်လေးပါယူရင်း..
ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ Kyung Sooက်ုမတွေ့ရ.. arjimaတယောက်ထဲသာ.. စားပွဲပေါ်ကမနက်စာလဲပြင်ထားပီးသားဆိုတော့ arjimaပြင်ထားပုံရသည်။ဟိုကောင်လေး ဘယ်ရောက်နေပါလိမ့်..
arjimaပြင်ထားတ့ဲမနက်စာကို မစားချင်စားချင်န့ဲစားတော့ ရင်းနှီးနေကျလက်ရာ.. ဒါ ဟိုကောင်လေးလက်ရာဘဲ..
"Arjima ဟိုကောင်လေးကရော"
"သားငယ်လေးက သခင်လေးအတွက် မနက်စာပြင်ပေးပီး သူ့အခန်းထဲ၀င်အိပ်နေတယ်.. သားငယ်လေးကြည့်ရတာ နေမကောင်းသလိုဘဲ မျက်နှာလဲဖြူဖတ်ဖြူရော်န့ဲ.. သူလဲပင်ပန်းသွားလို့နေမှာ သခင်လေးဘာခိုင်းချင်လို့လဲ? arjimaကိုပြောလေ "
"ဘာမှခိုင်းစရာမရှိပါဘူး.. ဒီအထုပ်လေးကို သူ့ကိုပေးလိုက်ပါ..Luhan၀ယ်ပေးတာလို့"
"Nae သခင်လေး"
သူ၀ယ်ပေးထားတာလို့ မပြောချင်လို့ Luhanပေးထားတာလို့ညာလိုက်သည်။Luhanသည်က ညကထဲက သူ၀ယ်ပေးကြောင်း Kyung Sooကိုပြောခ့ဲတာ သူသိလျှင်တော့ Luhan အပြစ်တင်မှာအသေအချာ..
"သားငယ်လေး သက်သာလား?"
"သက်သာပါတယ်အဖွား.. သားဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"သားကြည့်ရတာလဲ အားမရှိသလိုဘဲကွယ်.. သားငယ်လေး ဒီနေ့တော့ အိမ်အလုပ်တွေမလုပ်န့ဲတော့နော်.. သခင်လေးလဲမနက်စာစားပီးသွားပီ.. သားငယ်လေး ဘာစားချင်လဲပြော အဘွားလုပ်ပေးမယ်"
"သားစားချင်စိတ်မရှိသေးပါဘူး.. သားစားချင်တာရှိရင်ပြောမယ်နော်.. "
"အေးအေး.. အော် ဒါကသားအတွက်တ့ဲ Luhanသခင်လေး၀ယ်ပေးတာတ့ဲ"
"ဟင်"
မနေ့ညက Luhan hyungပြောခ့ဲတာ ဦးJongin၀ယ်ပေးတာပါတ့ဲ.. ဦးJongin ဘာလို့၀န်မခံချင်တာပါလိမ့်.. Luhan hyungကဘဲ သူစိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောနေတာများလား?မသိတော့..
"ကဲ သားငယ်လေးနားတော့ အဘွားအလုပ်သွားလုပ်ဦးမယ်"
"Nae"
အဘွားအခန်းထဲကထွက်သွားတော့မှ Kyung Sooအိတ်လေးကိုဆွဲယူဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဟာ"
Kyung Sooပါးစပ်လေးဟသွားသည်။အကျႌတံဆိပ်က တန်ဖိုးက သူ့ကိုမျက်လုံးပြူးစေသည်။
"ဒီလောက်ဈေးကြီးတာကြီး luhan hyungက၀ယ်ပေးတာလား?အင်းလေ luhan hyungကပိုသေချာတယ် ဦးJonginက ပိုမဖြစ်နိုင်သေးတယ်"
အထုတ်လေးကိုဘေးခုံမှာတင်လိုက်ပီး အိပ်လိုက်တော့သည်။မလှုပ်ချင်အောင်ကို သူအရမ်းပက်ပန်းနေသည်လေ.. ခေါင်းဒဏ်ရာရတ့ဲနေ့ကထဲက ဒီအိမ်မကြီးထဲကအခန်းလေးထဲ သူပြန်နေခ့ဲရတာပင်..
မရေးဖြစ်တာကြာပီဖြစ်တ့ဲDiaryစာအုပ်လေးကိုလှန်ကြည့်လိုက်တ့ဲအခါ.. သူ့ဘ၀ရဲ့အမှားကြီးတခုကြောင့် ဒုက္ခရောက်ခ့ဲရတ့ဲကလေးငယ်ရဲ့အကြောင်းတွေ..
ကလေးငယ် ဘယ်ကိုများရောက်နေလဲ?
ကလေးငယ် ဘာတွေလုပ်နေလဲ?
ကလေးငယ်လေး အဆင်မှပြေရဲ့လား?
လွန်ခ့ဲတ့ဲ၁၀နှစ်ကအမှားအတွက် ပြန်ပေးဆပ်ဖို့ရန် ကလေးငယ်ကိုရှာနေတာ ၈နှစ်တိတိရှိပီ.
ဘာသတင်းမှမကြားရ.. ဘယ်လောက်သတင်းအစအနပျောက်နေပါစေ သူဇွဲမလျော့ဘဲလိုက်ရှာခ့ဲသည်။
သူ့အတွက် တာ၀န်ယူရှာပေးတ့ဲရဲ၀န်ထမ်းများပင် သူ့ကိုမကြည်တော့..လက်လျော့ဖို့ပင်ပြောယူသည်အထိ.. သူတို့က သေပီလို့ကောက်ချက်ချလိုက်ပေမ့ဲ သူ့စိတ်ထဲမှာ ကလေးငယ်ဟာအသက်ရှင်နေတုန်းလို့ ထင်နေတာ.. သူ့အတွက်ကံကောင်းတာက သူ့ကိစ္စအတွက် တာ၀န်ယူပီးရှာပေးတ့ဲစခန်းမှူးက သူန့ဲညီအကိုလိုခင်ရတ့ဲ Taoမို့လို့သာ..
"ကလေးငယ်လေး.. မင်းဘယ်တွေရောက်နေတာလဲကွာ.. ဦးအပြစ်တွေအတွက် မင်းလာအပြစ်ပေးရမယ်လေ. "
ကလေးငယ်အတွက်ရည်စူးတ့ဲစာအုပ်လေးပေါ်သို့ မျက်ရည်တစ်စက်က ပေါက်ခနဲ့..
🐻__________________________🐧
ခြံထဲက ကားသံကြားလို့ လိုက်ကာစဖယ်ပီးကြည့်လိုက်တော့ Luhanရဲ့ကား.. Luhanကားပေါ်ကနေ Luganတင်မက Sehunပါအတူတူဆင်းလာသည်။သူလဲအခန်းထဲကထွက်ကာ အောက်ထပ်ဆင်းခ့ဲတော့သည်။
"Jongin hyung Kyungnieရှိလား?"
"အင်း နေမကောင်းလို့တ့ဲသူ့အခန်းထဲမှာအိပ်နေတယ်.. ၀င်သွားလိုက်လေSehun"
"Nae"
Jonginညွှန်ပြရာအခန်းထဲကို Sehunလျှောက်သွားတာကို Luhanကမျက်စိတစ်ဆုံးလိုက်ကြည့်ပီးမှ ခုံမှာ၀င်ထိုင်တော့သည်။
Sehunအခန်းထဲရောက်တော့ Kyung Sooကအိပ်ပျော်နေသည်။
"Kyungnieကအိပ်ပျော်နေတာဘဲ"
"ဟင် Hunလား?"
တကယ်တော့ Kyung Sooမအိပ်ဘဲမှိန်းနေတာပါ..
"Kyungnie နေမကောင်းဘူးလား?"
Kyung Sooနဖူးကိုစမ်းရင်း Hunကမေးသည်။
"အဖျားလဲမရှိပါဘူး..ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.ဒီတိုင်းအိပ်ရေးမ၀လို့"
"ဟုတ်လို့လား?Kyungnie မင်းတခုခုများဖြစ်ထားတာမို့လား?"
"ဟမ်?ဘာတခုခုလဲ? ဘာမှမဖြစ်ထားဘူး"
Kyung Sooမှာ Hunသံသရာအကြည့်ကြောင့် လန့်သွားသည်။
"မင်းနှုတ်ခမ်း"
"ငါ့နှုတ်ခမ်း"
Kyung Sooသူ့နှုတ်ခမ်းသူ လက်န့ဲကိုင်ပီး..
"အာ ဒါ ဒါက ဟို ဟို ငါအိပ်ချင်မူးတူးန့ဲလမ်းလျှောက်တာ တံခါးန့ဲ၀င်ဆောင့်မိတာ.. ဘယ်သူမှမကိုက်ဘူး တမျိုးမထင်န့ဲ"
Kyung Sooသူ့ဘာသာမလုံပီးပြောလိုက်တာ ပေါ်ကုန်တော့သည်။
"မင်းကို ငါဘာမှမမေးရသေးဘူးလေ ဘာလို့အတင်းတွေဖြေနေရတာလဲ?မင်းနှုတ်ခမ်း ဘယ်သူကိုက်လိုက်လဲလို့ ငါမေးလို့လား?"
"ဟင်.. ဟို"
"မင်း Jongin hyungန့ဲအဆင်ပြေနေတယ်မို့လား?"
"Arnyi.. မဟုတ်ပါဘူး ငါ့ဘာသာချော်လဲပီးဖြစ်တာ"
"ခုနကပြောတော့ တံခါးန့ဲတိုက်တာဆို..အခုချော်လဲပြန်ပီ "
Kyung Sooမှာ သူ့ဘာသာတွေပြောမိပြောရာပြောပီး Hunရဲ့အမေးက သူ့ကိုချောင်ပိတ်ဖမ်းနေသလို..
"Kyungnie မင်းန့ဲငါကသူငယ်ချင်းအရင်းတွေ မင်းဘာဖြစ်ဖြစ် ငါ့ကိုတိုင်ပင်ရင်ဖွင့်ရမှာလေ.. မင်းအ့ဲလိုမျိုသိပ်ထားရင် ငါစိတ်မကောင်းဖြစ်ရလိမ့်မယ်"
SeHunစကားကြောင့် Kyung Sooတွေေ၀သွားသည်။Hunကိုပြောပြသင့်လား?
"တကယ်တော့ Hun.. ငါ ငါ"
"အင်း ပြော"
"ငါန့ဲဦးJongin"
"အင်း မင်းန့ဲJongin hyungန့ဲဘာဖြစ်လဲ?"
"ဟိုဟာ.. ဟိုဟာဖြစ်"
Kyung Sooဆက်မပြောရဲတော့ဘဲ ပါးလေးရဲလာသည်။Kyung Sooဆက်မပြောလဲ Sehunသဘောပေါက်လိုက်သည်။
"ဒါဆို မင်းတို့"
"ဟုတ်တယ်Hun.. မနေ့ညက သူလူမှန်းသူမှန်းမသိမူးနေခ့ဲတယ်.."
အဖြစ်အမှန်တွေကိုအစအဆုံးKyung Sooပြောပြပီးနောက်..
"ဘာ.. ဒါဆို Jongin hyungက သူန့ဲဖြစ်တာ မင်းမှန်းမသိဘူးပေါ့ တောက်.. မိုက်ရိုင်းတာ ငါအခုသွားပြောမယ်"
"Hun ah..အ"
Kyung Sooခုတင်ပေါ်ကနေအိပ်နေရာက ထထိုင်ပီး Sehunလှမ်းဆွဲထားလိုက်ပေမ့ဲ အမြန်ထလိုက်တော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကလှုပ်တော့နာသွားရသည်။
"Kyungnieရရဲ့လား?"
"အင်း ရပါတယ်.. Hun ဒီအကြောင်းကို ဦးJonginမသိပါစေန့ဲကွာ.. ဦးJonginသိရင် စိတ်ညစ်သွားမှာ. သူ့ကြောင့်ဆိုတ့ဲစိတ်န့ဲ၀န်ထုပ်၀န်ပိုးဖြစ်သွားမှာစိုးတယ်.. "
"ဒါမ့ဲ မင်းတို့၂ယောက်မှားခ့ဲပီလေကွာ..သူတာ၀န်ယူရမှာပေါ့"
"ဟင့်အင်း.. သူ့ကြောင့်ဆိုပီး တာ၀န်ယူမှာငါမလိုချင်ဘူး.. ငါလိုချင်တာ သူ့အချစ်.. သူ့ရည်းစားလား ဘာလားမသိတ့ဲ Suzanဆိုတ့ဲတယောက်ကို မမေ့နိုင်သေးဘဲန့ဲတော့ သူ့တာ၀န်ယူမှုန့ဲ သူ့ကိုလက်မထပ်ချင်ဘူး.မင်းသိပါတယ်Hunရာ.. အန်ကယ်Jongdaeစီစဉ်တ့ဲမင်္ဂလာပွဲကို ဦးJonginလက်မခံနိုင်လို့ မင်္ဂလာပွဲပျက်အောင်လုပ်တာ.. အခုကော ငါ့ကိုသူကလက်ထပ်မယ်ထင်နေလား?ငါ့ထိုက်န့ဲငါ့ကံပေါ့ကွာ.. ဒီကိစ္စကိုဖုံးကွယ်ထားရင်ရပါတယ်.. မိန်းကလေးတွေလို မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်န့ဲကိုယ်၀န်ရှိလာမ့ဲသူမှမဟုတ်တာဘဲကွာ"
"ကျစ် မဟုတ်သေးပါဘူးကွာ.. ဒါန့ဲ မင်းဆေးသောက်ထားလား?"
"ဘာဆေးသောက်ရမှာလဲ?ငါ့မှမသိတာ"
"အေးကျရော.. ငါလဲမသိဘူး.. အ့ဲတာဖြစ်ရင် နာတ့ဲသူကဆေးသောက်ရတယ်လို့ စာထဲမှာဖတ်ဖူးတယ်.. နေဦး ကိုကိုသိလောက်တယ် သွားမေးလိုက်မယ်"
"ဟာ မင်းအ့ဲလိုသွားမေးတော့ ငါတို့ကိစ္စကိုသိသွားမှာပေါ့ကွ.. Luhan hyungကတဆင့် ဦးJonginသိသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?"
"အေးနော်.. ငါမေ့သွားတယ်.. အာ့ဆိုဘယ်လိုလုပ်မလဲ?"
"ရပါတယ်ကွာ.. တရေးအိပ်လိုက်ရင် သက်သာမယ်ထင်တယ်"
"Kyungnie"
"အင်း"
"အ့ဲတာကလေ ဘယ်လိုကြီးလဲ?"
"ဘာ ဘာကိုဘယ်လိုကြီးလဲ?လဲကွ"
"မင်းန့ဲJongin hyungန့ဲဖြစ်တာကိုပြောတာ.."
"အာ မင်းကလဲ?ငါကအ့ဲတာကြီးကို ပါးစပ်ကထုတ်ပြောရမှာလား?"
"ဟဲဟဲ ငါကသိချင်လို့ပါ.. ကိုကိုန့ဲငါကျရင် ငါကမင်းလိုဖြစ်မှာဆိုတော့ ဘယ်လိုကြီးလဲလို့သိချင်တာ ကြောက်စရာကြီးလား?"
"တော်ပါတော့Hunရာ.. "
အပြင်ဘက်ဧည့်ခန်းတွင်..
"သက်သာလား?သေနာ မနေ့ကလူမှန်းသူမှန်းတောင်မသိဘူး.. အ့ဲလောက်ထိမွှန်လိမ့်မယ်လို့မထင်ဘူးသိလား?"
"ငါ့ကိုယ်ငါလဲ စိတ်ပျက်မိတယ်Luhan.. သူန့ဲပတ်သက်ပီး ငါမေ့နိုင်ပီထင်ထားတာ ငါဘာလို့အ့ဲလိုဖြစ်သွားမှန်းကိုမသိဘူး"
"မင်းSuzanအပေါ်ခံစားချက်တွေကျန်နေလို့နေမှာပေါ့.. သူလဲ သူ့အိမ်ထောင်န့ဲသူဖြစ်နေပါပြီJonginရာ.. မင်းမေ့လိုက်ပါတော့.. မင်းခေါင်းထဲမှာ Kyung Sooကိုဘဲထည့်ထားစမ်းပါ"
"ဘာဆိုင်လို့လဲ?"
"ဆိုင်တယ်လေ မင်းသူ့ကိုခိုးပြေးထားတာဘဲ.. မင်းတို့ကမင်္ဂလာမဆောင်ရသေးပေမ့ဲ လင်များတွေဘဲလေ.."
"ဘာမှမဆိုင်ဘူးLuhan"
"အေးမဆိုင်ရင် မင်းကလေးသူခိုး.. ၁၈နှစ်အရွယ်ကောင်လေးကို ကားတင်ပြေးမှု.. မင်းပြစ်မှုမြှောက်တယ်နော်.. "
Luhanပြောလိုက်မှဘဲ Jonginလဲ သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်သားတယောက်ဖြစ်သွားမှန်းသိရသည်။
"မင်းလုပ်မှ ငါလဲထောင်ထဲ၀င်ရတော့မလို့ဖြစ်နေပီ"
"၀င်ပေါ့.. ထောင်၀င်စာလာတွေ့ပါမယ် 😂"
"😒.. ငါ့ကိုတော်တော်ချစ်နေလား?"
"မင်းကိုလား? ချစ်မနေဘူး.. ငါ့Hunလေးကိုတောင် ချစ်မ၀လို့ ဘယ်ဘက်တင်မက ညာဘက်ရင်အုံမှာပါ နှလုံးသားထည့်လို့ရရင်ထည့်ပီး နှလုံး၂ခုန့ဲချစ်ချင်နေတာ"
"မထည့်လဲ မင်းမှာနှစ်လုံး၂ခုကပါပီးသားလေ"
"ဘာလဲကွ"
"မျက်လုံးကိုပြောတာ.."
"ရှင်းရှင်းပြော.. "
"မင်းကနှာတွေး,တွေးနေတာကိုး"
"မင်းလဲနှာပြော,ပြောခ့ဲတာမလား?😏 မင်းန့ဲငယ်ကထဲက ပေါင်းလာတာ မင်းအကြောင်းမသိရင်ခက်မယ် ဂျုံအင်း"
"သိရင်ပီးတာဘဲ"
သူငယ်ချင်း၂ယောက် ကလေးတွေလို စကားနိုင်လုပြောနေပေမ့ဲ စိတ်ထဲကအနိုင်လိုချင်၍မဟုတ်ပါ.. သူတို့ကအရမ်းချစ်ကျတ့ဲသူငယ်ချင်းတွေမလား?..
#Dika Forever.
#deerwind_xing.