[Readers, may suggest ako habang binabasa niyo makinig kayo ng mga ost ng kdrama yung mga pagmunimuni hehe skl. Sana magustuhan niyo]
Chapter 77 - FINAL
*Zap's PoV*
Agad akong sumakay sa kotse ni Yoona para bumalik sa GIA (Golden Intel' Alliance) kahit pigilan ko ang lumuha, hindi ko magawa dahil alam kong sobrang napuruhan si Zhen don. Hindi ko alam kung basta ayokong mag isip ng masama.
"Zap, wag ka nang umiyak. Naiiyak din ako eh. Yakapin na lang kita," pagcomfort sakin ni megan.
"Salamat," hina kong pagpasalamat.
...
"Zap, gising na," paggising sakin ni yoona. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa kakaiyak. Nandito na kami kaya agad akong tumakbo papuntang Ospital dito sa GIA.
Nilibot libot ko ang paningin ko sa lahat ng kwarto pero bakit ganon hindi ko makita si Zhen. Hindi ko talaga makita si Zhen! Fvck! Magtatanong na lang ako sa Nurse dito sa Counter.
"Nurse, may dinala ba ditong Zhen Hartz?," agad kong tanong.
"SI Mr. Zhen po? Hindi po siya dito ipinadala ng family niya. Kase gusto po ng pamilya niya na sa America ipagamot si Mr. Zhen. Mas advance po kase at mas hightech pa ang mga gamit don sa Agent's Hospital sa America," paliwanag ng nurse. Sa sinabi niyang yon parang nanalambot ang tuhod ko. Bakit naman bigla nilang dinala don. Bakit ang bilis ng mga pangyayari?
Hindi ba nila alam na may concern din ako kay Zhen?
"Pero malayo yon diba? mas matatagalan sila! He needs urgent treatment!," tanong ko.
"Sa Private Jet sila sumakay para mas mapadali. So Ms. Kurshwell? Right? maiwan ko na muna kayo," sagot niya.
Bakit ganon? Dinala nila si Zhen don. Well, may karapatan ba ako para magreklamo? Hindi ko na namang mapigilan ang luha ko.
"Zap! Ano nakita mo na si Zhen?," tanong ni yoona.
"Wala siya dito. Sa America siya dinala. Bakit ganon bigla na lang nilang dinala don ng hindi ko alam? siguro naman diba pede kong malaman yon? Yoona! Gusto ko lang naman siya makita," iyak kong sabi kay yoona at napayakap sa kanya.
"Zap, sabihin na nating mas mapapagaling siya don. Pahinga ka muna Zap, tingnan mo sarili mo. Alam kong pagod na pagod ka na, baka ikaw pa ang maospital nan. Hatid mo na kita sa sinabi ng lolo mo na condo mo dito," yoona.
Pangako pupuntahan kita Zhen.
...
Isang araw akong nakatulog grabe halo halo na kase, pagod, iyak, bugbog at anupa. Teka kailangan kong kamustahin si Zhen.
Agad akong bumangon para puntahan sila Lolo sa Office ng GIA. Gigisisngin ko muna si yoona para samahan ako.
"Yoona, gising na! Pwede mo ba akong samahan sa GIA Office? Tatanong ko kay Lolo ung anong lagay na ni Zhen," paggising ko kay yoona.
"Ha? Wait lang. Hindi ka ba muna kakain ang tagal mo kayang natulog?," tanong ni yoona.
"Mamaya na dalian mo diyan!," utos ko.
...
"Lo, may balita po ba kay Zhen?," tanong ko kay lolo nung nakita ko siya.
"Oo Apo, critical ang lagay niya ngayon at hindi pa daw siya nagigising. Yan lang yung balitang sinabi ng Ama niya," sagot ni lolo.
"Pwede ba kong pumunta don, Lo?," tanong ko.
"Wag muna Apo, hayaan mo munang magpagaling si Mr. Hartz don," sagot niya.
"Pero Lo, gust-,"
"Apo, makinig ka gagaling din siya. Kung hindi ngayon, bukas o sa isa pang bukas," pagputol sa akin ni lolo.
"Hanggang kailan pa po ako maghihintay para makita siya? na naman...," inis kong tanong sabay alis.
"Apo, hindi ko alam ang mangyayari sa future. Maghanda ka na lang dahil bibigyan ka ng award sa isang linggo," sabi ni lolo.
"Tsk," ayun na lang ang nasabi ko sabay alis.
"Zap san ka pupunta?," tanong ni yoona.
"Gusto ko munang mapag isa," sagot ko.
"Wow, sinama ako tapos iiwanan rin," rinig kong sabi ni yoona.
...
Gusto ko munang mapagisa, kahit hindi ko pa alam ang lugar na ito lilibutin ko na lang. Gusto kong makita si Zhen pero ayaw nila. Bakit ba? pupunta lang naman ako don yun lang.
"Ms. Zap," rinig kong tawag sakin mula sa likuran ko.
"Sir. Winston?," si sir winston pala
"Winston na lang.... kamusta na pala si Mr. Hartz?," tanong niya.
"Zap na lang din...yon critical daw. Gusto ko ngang makita pero ayaw ni Lolo. Bakit? Eh kakamustahin ko lang naman si Zhen kung ok na ba siya o hindi," sagot ko.
"Baka naman ayaw ka lang masaktan ng Lolo mo," sabi ni winston ng walang emotion sa muka. Laging seryoso.
"Ayaw masaktan? lalo nga akong nasasaktan dahil ayaw niya ako payagan,"
"Baka ayaw din naman ni Zhen na makita mo siyang ganon,"
"Puro ka 'baka', wala ka bang sure na sasabihin, tyaka, may alam ka ba sa amin ni Zhen ha,"
"Wala, sige na. Ay..saka nga pala maghanda ka na para sa pag award sayo. Malay mo gumaling na si Zhen sa isang linggo at siya pa ang mag award sayo," sabi nito sabay alis.
"Sana nga," hayys dahil sa sinabi niya umaasa na naman ako.
1 Week Later
Isang linggo na ang nagdaan at mamayang gabi na ang Awarding. Bakit wala na akong balita kay Zhen? Lagi kong tinatanong sila Lolo kung may balita ba, hindi naman ako sinasagot kundi nagpapagaling pa daw. Hayys, pero baka naman, isusurprise nila ako mamaya sa Awarding. Sana talaga.
Nageexpect na naman ako, pero sana talaga.
"Zap, Let's go," tawag sakin ni Megan.
"Wait, may tatanong lang ako kay lolo. Nasan ba siya?," tanong ko.
"Nasa offie yata ni Sir. Winston. May sasabihin daw.. yun narinig ko kanina eh," sagot niya.
"Sige, sige pupuntahan ko lang," paalam ko.
...
Ayun, Mr. Goldenzell's Room
"Sir Winston, pwede bang hindi na muna makarating kay Zap ang nangyari kay Zhen," rinig kong pagsabi ni Lolo mula sa pagbukas ko ng pinto. Anong nangyari kay Zhen? Hindi ko na napigilan ang sarili ko at dali daling pumasok.
"Lo, anong pong nangyari kay Zhen? Ano yon?," tanong ko kay lolo. At unti unti na naman lumalabas ang luha sa mga mata ko.
"Wala iyon apo," sagot ni Lolo.
"Tama na po Lo! Isang linggo!, isang linggo na akong naghihintay ng balita kay Zhen. Please po Lo, sabihin niyo na kase lalo akong nasasaktan na hindi ko alam kung ano na ang nangyayari. Sir. Winston, ano yon?," hindi ko na napigilan ang sarili ko't nasabi ko.
"Zap,-..," hindi na natuloy ni Winston nang magsalita na si Lolo.
"Apo, gusto mo talaga malaman? Wala na si Zhen, patay na siya. Binawian na siya ng buhay kahapon," biglaang sabi ni Lolo. At sa mga sinabing yon ni Lolo tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko. Nanghina ang buong katawan ko sa sinabi niyang yon.
"Ha? Kahapon pa? Bakit Lo? Para akong naghihintay tapos wala na apala yung hinihintay ko!," iyak na sigaw ko. Hindi ko alam pero yung pakiramdam ko ngayon ay parang yung nangyari din kay Dad noon.
"Pupunta ako don, kahit wala na siya kailngan ko pong pumunta don Lo!," sambit ko pa.
"No Zap! hindi nila sinabi kung saan nila ibuburol si Zhen. Gusto nilang maging private ang lahat. Zap, please respect them na lang," utos ni lolo.
"Lo, baka pede naman ako naman magdesisiyon diba?. Sana naman respetuhin din nila ang puso ko. Kahit papaano naman naging part din ako ng buhay ni Zhen!,"
"Kahit ano pa yan! Zap, nagdesisyon na ang pamilya niya. Wala ka nang magagawa kundi tanggapin yon," sigaw ni Lolo.
Bakit ganon! Ang bilis naman yata ng mga pangyayari. Bakit nawala lang si Zhen tapos patay na siya! Hindi ko pa pwede makita. Hindi ko na mapigilan ang luha ko, patuloy parin itong nagbabagsakan.
Bigla na lang sumakit yung ulo ko, hindi namalayang natumba na pala at unti unting bumigat ang talukap ng mata ko.
...
Paggising ko, nakahiga na ako sa isang kwarto. Hindi siya mukang Ospital, parang kwarto na ngayon ko lang nakita. Nilibot ko ang mga mata ko at may nakita akong nakaupo sa sofa pero tulog.
"S-sino ka?," tanong ko.
"Um," nagising siya sa tanong ko. Wait si Winston? Bakit siya andito?
"W-winston? bakit ka nandito?," tanong ko.
"Because this is my room. You collapsed a while ago," sagot nito.
"Ha? Sorry, aalis na ako," paalam ko.
"Ayos ka na ba?," tanong niya.
"Winston, please tulungan moko. Tulungan mo akong makita si Zhen please. Diba marami kang kilalang magaling na agent or detective. Please para mahanap natin si Zhen. Kahit wala na siya, gusto ko parin siya makita kahit sa huling sandali," pagmamakaawa ko kay winston.
"Sorry Zap, pero pamilya na ni Mr. Hartz ang humiling nito, karapatan nilang magtago. Kung tutulungan ko ikaw, hanapin sila parang pag labag na yon sa pribado nila at sa kautusan nila. Bilang pinuno, kailangan kong galangin ang kagustuhan nila," paliwanag ni winston.
"Hindi mo rin pala ako matutulungan. Sige, ako na gagawa mag isa. Bye," matamlay at malungkot kong sabi sabay alis pero bigla niyan hinawakan ang braso ko.
"Zap, pano mo gagawin yon?," mahina niyang tanong.
"Hindi ko alam, ako na bahala. Ako lang may paki dito," matamlay kong sagot at aalis ulit pero hinila niya na naman braso ko.
"Zap," tawag niya sa akin.
"Ano na naman ba ha!? Why are you doing this? Are you concerned about me? hindi ba't hindi? kase wala kang magagawa! diba?. Winston!," hindi ko na mapigilang ilabas lahat ng sakit.
"Pag iisipan ko..," sabi nito.
"Wag mo nang pag isipan pa! Pangako, kapag hindi mo nahanap si Zhen ako na mismo ang titigil sa paghahanap sa kanya," nasabi ko na lang yon dahil sa kagustuhan ko.
....
Hanggang ngayon hindi ko parin tanggap na bigla na lang nawala si Zhen matapos ng lahat. Pinahanap nga ni Winston kung saan si Zhen.
"Winston, may balita na ba? tatlong araw na. Tatlong araw na akong naghihintay na naman," mahina kong tanong.
"Sorry Zap, wala talaga. Tatlong Detective na ang inutusan ko. Pero wala kaming mahanap na info," sagot niya.
Pumatak na naman ang luha ko. Ganon na ba talaga? ganon ganon na lang ang lahat?
"Wala na ba talagang magagawa?," tanong.
"Meron,..... ang tanggapin yon. Kahit mahirap," payo niya.
Unti unti siyang lumapit sakin at nagulat na lang ako sa pag yakap niya. Sa mga oras na yon, naramdaman ko si Zhen. Pero hindi dahil sa yakap na yon basta basta mawawala si Zhen sa buhay ko. Patuloy lang akong umiiyak mula sa pagkakayakap niya.
*Knock*Knock*
Dahil sa kumatok ay bumitaw na si Winston mula sa pagkakayakap sa akin.
"Sorry Zap," sabi nito.
"It's ok, it has no meaning at all.Bye," cold kong pagkakasabi.
"Zap, sabi na nga ba nandito ka eh. Babalik na tayo sa Manila sabi n Lolo mo," si yoona pala yung kumatok.
"Sige..," mahina kong pagkakasagot.
"Bye po Sir," paalam ni yoona.
...
Nandito na kami sa bahay pero tulala parin akong iniisip si Zhen.
"Apo, magpahinga ka muna sa kwarto mo ha," utos ni lolo.
"Opo," mahina kong sagot.
Hanggang ngayon ang tamlay tamlay ko. Feeling ko lagi akong pagod na pagod. Lagi si Zhen lang ang nasa isip ko. Miss ko na siya. Pumunta na akong kwarto at nagpahinga.
Siguro bukas, kakayanin ko na lang. Papasok na ako, magpapalakas para kay Zhen.
-----------
School ito ha, paano ako napunta dito. Nandito ako ngayon sa punong pinagtaguan namin ni kumag kay abby ha.
May lalaki dong nakatayo, tatnungin ko na lang siya.
"Excuse me po," sabi ko.
Parang familiar yung pagkakatalikod niya. Pagkaharap niya, bigla na lamang na naman bumagsak ang mga luha ko.
"Zhen, panong napunta ka dito?," hindi ko mapakapaniwalang tanong kay Zhen at niyakap siya.
"Zap, wag ka nang umiyak. Ang pangit mo umiyak," biro niya.
"Haha, kahit kailan talaga, babalik ka na ba kumag ko?," tanong ko.
"Zap, wala tayo sa reyalidad. Ipangako mo sa akin na kahit wala ako aayusin mo ang sarili, tatanggapin mo na wala na ako at magpapatuloy sa buhay. Zap gusto ko mapabuti ka at ang buhay mo. Ipangako mo sa akin," sagot niya.
"Aalis ka na namn? Pero Zhen--," hindi ko na natuloy ng unti unting naglalaho si Zhen.
"Zhennn!!!," sigaw ko.
-----------
"Zhennnn!!," sigaw ko. Panaginip lang pala.
Siguro kakaisip ko kay Zhen ay napapaginipan ko na siya at siguro dahil gusto niya ring tanggapin ko na lang.
Papasok ako ngayon, kailangan kong magsimula tulad ng sinabi ni Zhen. Be positive!
Agad akong naligo at nagbihis, kumain narin ako dahil nagluto na si Megan.
"Zap, are you sure na papasok ka na?," tanong ni yoona.
"Yes," mahina kong sagot at bahagyang ngumiti.
"Pano si Z-," hindi na natuloy ni megan ang tanong niya ng takpan ni john ang bibig niya.
"Pano si Zap makakarating don? Yoona hatid mo na lang siya," palusot ni john.
Hinatid na ako ni yoona sa school.
I'm ready....
Pagkarating ko sa room ay agad kong nakita si Kat at Jhay.
"Zappppppppp," sigaw nila at ngumiti naman ako kahit sa likod non ay sakit.
"Miss ka na namin! Sobra," sabi ni kat.
"Ano ok na ba? naresbakan niyo na? panalo ba?," sunod sunod na tanong ni jhay.
"Ok na....wala nang kalaban..," mahina kong sagot.
"Zap! Si Zhen pala?," tanong ni Jade kasama si Kev na kararating lang.
"Yah? Kase diba kinuha daw si Zhen...Is he ok? naligtas ba siya?," tanong ni kev.
Unti unti na namang lumalabas ang tubig sa mata kooo!! kaya pinipilit kong pigilan ito.
"Si Zhen...h-hindi siya n-nakaligtas. Naligtas ko siya pero binawian din siya," at dahil diyan tuluyan nang bumagsak ang luha ko.
"H-ha?," hindi makapaniwalang tanong ni Jade.
"Huuuu, Ate Zap ikaw ok ka lang ba?," tanong ni kat na naiiyak na rin sabay yakap sakin silang dalawa ni jhay.
"Zappp..wag ka nang umiyak," jhay.
"Bakit hindi namin na laman na wala na siya?," tanong ni jade na pinipigil lumuha.
"Hindi man lang namin siya nakita," paiyak na ding sabi ni kev.
"Ginawang pribado ng pamilya niya ang lahat. As in pamilya lang niya talaga ang pwede. H-hindi rin ako nakapunta...masakit din naman sakin pero kinakaya ko na lang. Sorry kung hindi ko siya nadala dito. Kasalanan ko din eh," pagsorry ko.
"Ate Zap, hindi mo po yon kasalanan. Sinubukan mo naman eh. Kung hanggang don lang siya hanggang don lang talaga," pagcomfort sa akin ni kat.
"Alis muna ako ha may pupuntahan lang ako," sabi ko sa kanila.
"Wait Zap ikwento mo muna lahat," pahabol ni Jade.
"Wag na, hayaan muna natin siya. Kailangan niya muna yatang mapagisa at galangin natin yon," pagpigil ni Jhay.
...
Pumunta ako don sa punong pinagtaguan namin ni Zhen dati at nung nakita ko yon, nagflashbak lahat ng mga nangyari sa amin ni Zhen.
Itong mga luhang nagbabagsakan na naman, huli na ito.
"Zhen, gusto ko lang sagutin yung sinabi mo sa panaginip ko.
Zhen kahit sobrang sakit, tulad ng sinabi mo.*sniff*....tatanggapin ko. Tatanggapin ko ang mga araw *sniff*sniff* at sandali na wala ka pero hayaan mo*sniff*, hinding hindi ka mawawala sa isip ko at puso.*sniff* I will keep those memories na kasama kita, I will treasure them. Pangako hindi na ako iiyak pa at magsisimula ako ng panibagong buhay. Hinding hindi kita makakalimutan Zhen, kumag, Mr. Bully, Mahal kita,"
...
...
...
1 Week Later
"Ok Zap...Another araw ngayon kailngan mong magpursige. Mag aaral na ako ng mabuti at magpapakaayos sa sarili. Positive lang lagi! Fighting Zapira," yan ang lagi kong sinasabi sa tuwing gigising ako ng umaga.
2 weeks na pala simula nung maganap yung Dark War at nung mawala si... Zhen.
"Zapira! Hoy Gising na!," sigaw ni megan.
"Hoy! Gising na ako!," sigaw ko din.
"Dalian mo hinihintay ka na naman ni Papa Winston sa labas! Ihahatid ka na naman...ano bang meron sa inyo," biro ni megan.
"Friends lang kami! Friends," sagot ko.
"Sorry naman edi friends dalian mo diyan!!," megan.
Kumain na agad ako nag naligo't nagbihis kase may nag iintay sakin. Pero hindi dahil sa hinahatid ako ni Winston, may meaning na. Friends lang kami, gusto niyang makipagkaibigan eh kaya kinaibigan ko.
"So, Tara na?," tanong ni winston.
"Sige....," sagot ko.
"Wala ka bang pasok ngayon? San school ka ba nagaaral? at dia leader ka sa GIA," tanong ko.
"Nagresign na ako sa trabaho kase dumating na yung kapatid ko. Tapos, sa Goldenzell ako nagaaral mamaya pa naman start ng klase don," sagot niya.
"Ah..," me.
.
"Ayan nandito na tayo, gusto mo bang pakilala kita sa mga kaibigan ko ayun sila oh. Inaabangan ako sa gate," tanong ko kay winston.
"Ha? S-sige?," sagot niya.
Bumaba kami sa kotse at pinuntahan sila Kat sa Gate na nagiintay ata sa akin.
"Kat, Jhay!," tawag ko.
"Sino yan te Zap? ang gwapo wieeeee," mahinang bulong ng kinikilig na si kat.
"Oo nge...bf mo be?," pabebeng tanog ni jhay.
"Kaibigan ko lang siya noh ba kayo, alam niyo naman na ano diba?," paliwanag ko.
"Oo na! Ano ba name niya?," tanong ni Jhay.
"Siya si Winston Dallen Goldenzell, Winston si Kat At Jhay mga kaibigan ko," pakilala ko.
"Hi, Nice to meet you!," bati ni winston.
"Nice to meet you too," sabay na sabi nila jhay.
"Hey Hey Hey...Distansya kayo sa kanya," utos ni jade at kev kila jhay.
Actually, sila na kase magkakalove team na sila. Si Kat kay Kevin at si Jhay kay Jade. Nakakakilig yang mga yan. haha
"I'm Winston," pakilala ni winston kila jade.
"O-ok I'm Jade boyfriend ni Jhay. Taken na siya," biro ni jade haha.
"My name is Kevin, boyfriend of Kat. Tara dito kat! You are mine now! She is taken by me," sabi din ni Kevin.
"Oo sayo lang ako! Kevin ko," kat.
"Did you understand me?," takang tanong ni kevin.
"Yes! englishero kase boyfriend ko eh," biro ni kat.
Hahahaha.
...
"Ok Class, last grading na tayo ngayon. 1 month na lang at gagraduate na kayo bilang highschool students [N/A: Walang k-12 dito haha] . Kaya umayos ayos na nang makagraduate kayo lahat. Siya nga pala ang Nerdisher na grupo na yan, kayo ang nangunguna dito sa section ha. Keep it up! ok?," sabi nung teacher namin.
"Opo, Ma'am," sagot namin.
Gagraduate na kami, sana kasabay namin si Zhen na magmarcha. *sigh* Positive lang Zap.
...
Lumipas ng lumipas ang mga araw, lumipas pa ang mga sandali. Nangunguna kami ngayon sa klase ng Nerdisher kase ako, para kay Zhen ito at yung dalawa, si kat at jhay, mga inspired sila kase may kevs at jade na sila kaya ayan todo aral.
Tanggap na nga pala ng nanay ni Jade si Jhay and I'm happy for them. Ang mga kaibigan kong binubully, umaasenso na haha palabanan na.
"Hi Zapira," rinig kong tawag ni winston. Nandito kami sa bahay nila Jhay nag aaral kami para sa nalalapit na finals namin bukas at sa pangatlong araw, graduation na.
"Ano yan? nagvivideo ka na naman?," tanong ko. Napapansin ko lang nitong mga araw kase ang hilig niyang magvideo parang yung sa mga vlogs pero hindi niya naman inaupload sa youtube.
"Wala ito, gusto ko lang macapture/mavideohan ang bawat moments," sagot niya.
"Hayys, anyways...haha Hi mga viewer haha lol. Nagrereview ako ngayon para sa test namin. Sana makapasa ako para ito sa lalaking basta hindi niyo yon kilala haha," pabida ko sa camera.
"Sige na Winston tama na. Nagrereview pa kami," utos ko.
"Sige Balik na lang ako," paalam niya.
...
Final Exam Day
Ok, Fighting! Sana makapasa kami. Nandito na kami sa gate ng school inintay sila Jhay.
"Ate Zapp!! Tara na!," sigaw ni kat.
"Mamaya wala pa si Jhay, pati mga bf niyo," sagot ko.
"Nandon na si kevin, iniintay ako," kilig na sabi ni kat.
"Hayys, edi mauna ka na," utos ko.
"Hindi, sabay na lang din ako," sagot niya.
"Tingin muna dito sa camera," yan na naman si winston. Ewan ko ba pero bakit serious lagi muka nito pag nagvivideo.
"Hi Final Exam po namin ngayon. Sana makapasa, iniintay lang po namin si Ate Jhay," sabi ni kat.
"Sana makapasa, Fighting!," short message ko haha.
"Ayan na sila ate Jhay at kuya Jade!!," sigaw ni kat.
"Dalian niyo, maguupisa na," utso ko sa kanila.
"O sige Zap, alis na ako, may Final Exam din kami. Sige galingan niyo! Fighting!," paalam ni winston.
"Sige, galingan mo din! bye," sabi ko.
"Bye," paalam din nila Jhay.
"Let's Go!," aya ni kat.
*Third Person's PoV*
Agad na umalis si Winston para bumalik sa School na pinag aaralan niya. Tulad ng kila Zap ay may Exam din sila.
*Mic Drop! Mic Drop!* (Ringtone)
May tumawag kay Winston sa kalagitnaan ng pagdadrive niyaat sinagot niya iyon.
[Hello, Oo isesend ko na sayo maya- maya] sabi ni Winston.
[Ngayon yung finals at sa ikatlong araw na ang Graduation?] tanong ng kausap niya.
[Oo, at panahon na yon para masabi ko na sa kanya] banggit ni winstoon.
[Malapit na...Salamat Winston] pasalamat ng kausap niya.
...
Final Exam Result [1 day before the graduation]
Maraming mga estudyante ang naroon sa Hartz Academy para makita kung nakapasa sila.
"Dali tingnan natin, excuse me po," banggit ni kat sa mga estudyanteng nakaharang sa Bulletin Board.
"Teka lang Kat, tara na dito wag ka nang makipagkagulo diyan at masasktan ka lang," utos ni Jhay kay Kat.
"Tingnan na lang natin online meron naman. Yang mga yan ewan ko ba kung bakit ayaw na lang tingnan online," jhay.
"Oo nga noh? hahaha. Tingnan mo nga kung pasado tayo," tawa ni kat.
"Waaaaaaaaaahh!," sigaw ni Jhay.
"Ano yon?," tanong ni kat.
"Pasa tayong tatlo pati ang hbm awieeeeeee," sagot ni jhay.
"Oh My.....YESSSSSSS!!," sigaw ni kat.
*Zap's PoV*
Nang malaman namin na pasa kami pati na rin si Winston, siyempre party kami. Doon kami sa bar kung saan niligtas ko si...Zhen.
"Awiiee First Time ko makapunta dito!!," tuwang tuwa na sigaw ni kat na nasayaw kasabay ng tugtog.
"Basta wag ka lang lumayo sa akin at baka may makita ka diyang ibang lalaki at agawin ka pa," banggit ni kevin kay kat.
"Ang saya pala dito! Let's Drink!!," aya ni jhay.
"Oopps, bawal Jhay..kapag graduate na tayo. Pwede na," pigil ni Jade.
"Nubayan, Zap iinom ka?," gulat na tanong ni Jhay.
"Oo, sanay na ako. Ok lang ako," sagot ko.
"Ikaw Winston iinom ka?," tanong ko.
"Ah, sige," ssagot ni winston.
1 Hour Later
Nagsasayaw na sila Kat at Kevin doon habang ako walwal lang at itong sila Jhay sweet lang sila ni Jade.
"Zap, lasing ka na oh! tama na," pigil ni Jhay.
"Oo nga Zap, tama na rami mo nang nainom," pigil din sa akin nitong sino ba ito? si Winston pala ito.
Bakit naiiyak ako? Whahaha namimiss ko na naman itong si ano..si Kumag eh! Ang tagal na nung nawala siya pero bakit naiiyak pa rin ako.
"Zap, are you crying?," tanong na namn nitong si Winton.
"Ha? Hindi noh haha kase alam niyo ba? dito ko unang niligtas si ano, yung mahal ko! pero wala na siya iniwan ba naman ako! Si Zhen ang daya non hindi siya lumaban. Hanggang ngayon iniintay ko parin kamo siya! haha para na akong baliw noh," haha bakit naiyak ako sa tuwing naalala ko si kumag haha. Di pa naman ako lasing eh.
"Zap, tahan na lasing ka na," rinig kong sabi ni Jhay.
"Hindi pa! Wait naiihi ata ako hahaha," naiihi nga ako haha
"Jhay pwede bang samahan mo si Zap," rinig kong utos ni Winston kay jhay.
"Pasama? Hindi na! Kaya ko naman eh," pigil ko. Samahan pa ako kaya ko naman. Haha tong mga ito.
"Zap, are you sure?," tanong ni winston na naman bakit ba ito laging nagtatanong haha.
"Oo nga! Eto naman haha Jade Winston alagaan niyo muna itong best friend ko! at ako'y iihi lang," haha sabi ko sa kanila.
Pumunta agad ako sa CR ng bar na ito. Saan Ba iyon? haha hindi ko alam. Wait yun ata sa dulo.
Papunta na ako nang bigla akong natutumba tumba. Bakit nasakit ulo ko? haha hindi naman ako lasing eh. Matutumba na naman ako nang may sumalo sakin.
"K-kumag?," tanong ko don sa lalaking sumalo sa akin. Kase kita ko kamukang kamuka niya si Zhen eh.
"Kumag bumalik ka na?," banggit ko at bumalik na ata ako sa ulirat. Kamuka niya talaga eh.
"Kumag! saan ka pupunta? Kumag!! Kumag!! Zhen!! Miss na kita!!," sigaw ko don habang niyak.
"Zap," rinig kong tawag nila sakin. Natigil ba naman yung tugtog dahil sa sigaw ko.
"Zap bakit ka ba nasigaw?," tanong jhay.
"Nakita ko si Zhen," seryoso kong sabi nasa ulirat na ba ako?
"Hayys, lasing ka na nga talaga," jade. Lasing lang yata talaga ako.
"Tara na nga. Uwi na tayo," aya ni kat.
"Kat is right, let's go home," aya din ni kevin.
"Sige, hatid ko na lang si Zap at hatid niyo na lang mga gf niyo," rinig kong sabi ni Winton kila Jade. Habang ako iniisip pa kung si Zhen ba talaga yon. Guni guni ko nga lang ata yon.
Hinatid na ako ni Winston sa bahay namin. Pero bakit hindi parin mawala sa isipan ko yung nakita ko kanina? Hindi na ako lasing kase nawala na agad yung lasing ko eh.
"Salamat sa paghatid, Winston," pasalamat ko.
"Sige, matulog ka na at bukas na ang graduation mo," bilin ni winston.
"Sige bye," paalam ko.
"Bye" paalam niya din sa akin.
*Someone's PoV,*
"Handa na ako para bukas. Mahal kita Zap"