Selin'den
Bugün,güzel haberi bizimkilerle paylaştığımız o çok özel yemeğin üzerinden tam 4 gün geçti.
"Bu dört gün içinde neler oldu Selin?"diye sorarsanız,Haluk Abi şirketin yönetimini yemekte söylediği üzere Aliş'e devretmesi için gerekli olan belgeleri imzaladı.Tabi bu durum,Ali'nin zaten var olan iş yükünü biraz daha arttırdı kesinlikle.Ama benim canım Mavi'm bundan hiç şikayetçi değil.Aksine babasının ona olan güvenini boşa çıkarmamak için canla başla çalışmaya devam ediyor.
Ayrıca Haluk Abi,bebeğimiz doğana kadar eskisi kadar yoğun olmasa da şirkete gelmeye devam ederek Aliş'e bu geçiş döneminde destek olmaya da devam edecek.Ki bu hem Ali'nin bu yoğun tempoya alışması hem de Haluk Abi'nin birden bire boş kalıp rahatsız olmaması açısından en doğru karar oldu bana kalırsa.
Bunun dışında telefonumun bu süre içinde hemen hemen hiç susmadığını söylesem yanlış olmaz sanırım.Çünkü,bizimkiler beni sürekli arayarak birşeylere ihtiyacım olup olmadığını,aşerip aşermediğimi sorup durdular.
Herkes haberi aldığından beri öyle heyecanlı ki minik misafirle ilgili.Daha 7 ay kadar nasıl bekleyeceklerini inanın bilemiyorum.Özellikle Haluk Abi'nin heyecanı görülmeye değer.Daha şimdiden minikle yapacaklarının hayalini kurup,gördüğü her yerde bizlerle paylaşıyor bu hayalleri.
Bebeğimizin onu böylesine çok seven ve heyecanla bekleyen bir ailesi olacağı için hem Mavi hem de ben çok şanslıyız kesinlikle.
Şu an yatağımızda uyanmış,zihnimden bu düşünceleri geçirirken bir yandan da canım Okyanus Gözlü'mü izliyorum.Öylesine huzurlu ve mutlu görünüyor ki uykusunda.Tıpkı bir bebek gibi.
Bir eli belimi sıkıca kavramış.Hiç bırakmak istemiyormuş gibi sanki.Onun bana mutlaka dokunarak ve beni kendine bir şekilde hep yakın tutarak uyumasını çok seviyorum.En ufak bir dokunuşuyla bile kendimi güvende hissediyorum.
Şöyle bir saate baktığımda,henüz sabahın 6'sı olduğunu görüyorum.Ama saat erken olmasına rağmen yine de "Kalksam iyi olacak "diye geçiriyorum aklımdan.Bugün için yaptığımız programa göre Aliş,beni annemlere bıraktıktan sonra Haluk Abi'yi konaktan alacak ve baba-oğul balığa gidecekler çünkü.
Aliş'i o güzel uykusundan uyandırmamak için çok özenli davranarak kollarından çıkıp,elimi karnıma koyarak
"Günaydın annecim!Artık kalkıp hazırlansak iyi olacak değil mi?Anneanne ve büyükbabayı bekletmek olmaz şimdi.Banyodaki işlerimizi halledelim de sonra giyinirken babayı uyandırırız.Nasıl fikir minik prensesim?"
diyerek minikle sohbete başlıyorum.Her zaman olduğu gibi.Bir yandan da banyoya ilerliyorum.
Bu sohbetler benim ve miniğin her gün yaptığımız günlük bir olaya dönüştü artık.Onunla yaptığım kısa sohbetlerle güne başlamak bana kendimi harika hissettiriyor.Miniğin de bu iletişime bayıldığını içten içe biliyorum çünkü.
20 dakika kadar sonra,banyoda işlerimi bitirip odaya geri döndüğümde ilk işim kıyafet dolabımın önüne geçerek,bugün için kendime su yeşili bol kesim ve beli bağcıklı bir pantolon,uçuk pembe V yaka kısa kollu bir t-shirt ve açık kahve renginde yazlık bir sandalet seçmek oluyor.
Kıyafetlerimi üzerime giydikten sonra sıra,saçlarımı gevşek bir topuz yapmaya geliyor.Bu iş de tamamlanınca makyajdan vazgeçerek sadece Aliş'in bayıldığı o portakal çiçeği parfümümü sıkıp bugün için hazır hale geliyorum.
Sıradaki işim mışıl mışıl uyuyan tatlı kedimi uyandırmak.
Hemen yatağa ilerleyip,o çok sevdiğim bir heykeltıraş elinden çıkmışçasına orantılı burnuna ve yanaklarına birer öpücük bırakıyorum.Yeterli olmadığını görünce öpücüklerim önce yumuşacık bıyıklarına ve son olarak da dudaklarına kayıyor.
Dudaklarına kondurduğum sayısız öpücükten sonra nihayet benim uykucu maviş kedim o güzel okyanuslarını aralamayı başarıyor.Bu duruma kızdığımı sakın düşünmeyin ama olur mu?Bu sayede onu doya doya öpme fırsatım olduğu için halimden çok memnunum aslına bakarsanız.
Gözlerini aralar aralamaz da
"Günaydın bebeğim"diyor uykudan biraz kalınlaşmış o mükemmel sesiyle.
"Günaydın uykucu maviş babamız.Biz çoktan hazırlandık miniğimle.Hadi sen de bir an önce kalk da hep birlikte güzel bir kahvaltı yapalım "
diyorum gülümseyerek.
"Hımmm,aslında benim aklımda kahvaltıdan çok daha güzel bir fikir vardı amaaa!"
diyor bir yandan da beni kollarının arasına iyice hapsederek.
"Alişşş! Yapma yaaaa! Ben biliyorum senin aklındaki o fikri de şimdi olmaz aşkım "
diyorum.
"Neden olmasın ama Gamzeli Güzel? Ben karımı çok özledim,onunla güzel vakit geçirmek istemem suç mu yani?"
diyor sözlerime cevap olarak.Yüzünde muzip bir ifadeyle.
"Suç değil tabi.Niye olsun Mavi? Hem ben de seni çok özledim.Ama eğer gecikirsek,Haluk Abi'ye ayıp olur şimdi.Bu yüzden şimdilik şu tatlı oyunlardan vazgeçsek olur mu aşkım?
diyorum.Bir yandan da asla karşı koyamayacağını bildiğim yavru köpek bakışları atıyorum.
Tam da tahmin ettiğim gibi o yavru köpek bakışlarına daha fazla dayanamıyor ve
"Peki öyle olsun bakalım Gamzeli Güzel.Ama bana şöyle uzunnn bir öpücük vermeden olmaz.Anlaştık mı?"
diyor yüzünde kocaman bir gülümsemeyle.
"Anlaştık Maviş kedi"
dememle,yüzümü avuçlarının arasına alıp dudaklarımı dudaklarıyla birleştirmesi bir oluyor.Önce alt dudağıma küçük bir öpücük konduruyor.Sonra üst dudağıma geçerek aynı şekilde tüy kadar hafif bir öpücük bırakıyor.Ben de hemen aynı şekilde karşılık vermeye başlıyorum az sonra.Dudaklarını minik minik öpücüklere boğuyorum önce.Ardından çok sevdiğim bıyıklarına,oradan da tekrar dudaklarına ve boynuna kaydırıyorum öpüşlerimi.
Aliş öpücüklerimin etkisiyle kendinden geçip boğuk boğuk inlemeye başlıyor çok geçmeden.Sonra da dilini dudaklarımdan içeri gönderebilmek için çabalıyor.Ve ben anlıyorum ki,eğer öpücüklerime bir son vermezsem,bugün ki programımız başlamadan bitecek.
Tabi biz de hem anneme hem de Haluk Abi'ye karşı çok mahçup olacağız.
Aklıma bu düşünceler akın edince zor da olsa Aliş'in çabalamalarının arasından bir fırsat bularak
"Alişşş! Şimdilik bu kadar yeter ha aşkım.Bence yeterince uzun bir öpücük oldu.Hem bebiş diyor ki,
"Ben çok acıktım."
"Biz şimdi kahvaltıya inelim de sen de banyodaki günlük işlerini halledip,giyindikten sonra yanımıza gelirsin olmaz mı?"
diyor ve kollarının arasından çıkıp,mutfağa gitmek üzere odadan ayrılıyorum.
Bu sırada Aliş'in yüzünde oluşan hoşnutsuz yüz ifadesini tahmin etmek sizin için zor olmasa gerek.Öyle değil mi?
Ali'den
Sabah,Selin'in öpüşleriyle güne uyanmak bana kendimi öyle özel hissettirdi ki anlatamam.
Aslında niyetim kocaman bir öpücük almak bahanesiyle,canım karımla biraz keyifli zaman geçirmekti.
Ve neredeyse bu konuda başarılı da oluyordum.Ama Selin bu çabamı öyle bir şey söyleyerek engelledi ki,o söz üzerine eğer öpüşmeye devam etseydim belki de minik prensesim
"Ama babacım! Tamam siz birbirinizi çok seviyorsunuz onu anladım da ben sizin bu sevgi oyunlarınız yüzünden aç kaldım yahu! Yazık değil mi bana?"
diyerek kızabilirdi biricik babasına.
E tabi böyle bir şey mümkün olamayacağına göre,ben de kaderime razı olup Selin'in kollarımdan çıkarak aşağıya kahvaltıya inmesine izin verdim.Hepinizin tahmin edeceği gibi.
Sonra da banyodaki günlük işlerimi hallederek kendime bugün için rahat edebileceğim bir kıyafet seçtim.
Ne giydiğimi merak ediyorsanız,bol kesim koyu renk bir jean pantolon,kırmızı polo yaka t-shirt ve yine kırmızı spor ayakkabılar bugün ki tercihim.
Şimdiyse mutfağa girmek üzereyim.Girmeden önce Selin'in o muhteşem portakal çiçeği kokusu burnuma doluyor.Ardından da mükemmel görüntüsüyle gözlerim bayram ediyor.
Karşımdaki manzara öyle güzel ki!
Selin tabağını bolca kahvaltılık malzemeyle doldurmuş.Bir yandan küçük küçük lokmalar koparıyor ekmeğinden,bir yandan da bir tane zeytin ya da bir parça peynir atıyor ağzına.
Sonra da açık çayından bir yudum alıyor.Ve tüm bunları öyle büyük bir neşeyle yapıyor ki,
"Bizim ufaklığın çok acıktığı doğruymuş.İyi ki daha fazla Selin'i yanında tutmadın Ali"
diye geçiriyorum aklımdan.
Ardından Selin'in tam karşısına oturarak ben de tabağımı kahvaltılıklarla doldurup,kızarmış ekmeğimi ve çayımı da alarak kahvaltıma başlıyorum.
Selin yemeye öyle odaklanmış ki ben,
"Afiyet olsun aşkım!"
diyene kadar geldiğimi fark etmiyor bile.
"Aaaa!Geldin mi Aliş?Çok teşekkür ederiz.İkimiz de öyle acıkmışız ki,seni fark edemedik aşkım.Affet bizi."
diyor.Yüzünde kocaman ama biraz da mahçup bir gülümsemeyle sonra da.
"Önemli değil güzelim.Gerçekten de çok acıkmışsınız belli ki! Siz iyi olun da sorun değil"
diyorum hemen gülümseyerek.
"Bitanedir bizim anlayışlı babamız"
diyerek kahvaltısına geri dönüyor.
Birkaç dakika sonra kahvaltısını bitirdiğinde
"Az önce odamızda sana engel olduğum için bana dargın değilsin değil mi Mavi?
diye soruyor.Yüzünde biraz da panik yakalıyorum.
"Hiç olur mu Selin'cim?Böyle şeyleri aklına bile getirme güzelim.Minik ve sen,her zaman benim önceliğimsiniz.Eğer o ve sen acıktıysanız bundan daha önemli bir şey olamaz benim için.Unutma olur mu?
diyerek cevaplıyorum onu.
Yüzündeki ifade hemen panikten rahatlamaya dönüyor.Bir yandan da
"Tamam o zaman aşkım.Hem gelecek haftasonunu sadece ikimize ayırırız.Böylece sana kendimi affettirmiş de olurum"
diyor yüzünde muzip bir gülümsemeyle.
"Bak bu planı çok sevdim bebeğim"
diyerek yanına ilerleyip,yanağına bir öpücük konduruyorum.
O da aynı şekilde bir öpücükle karşılık veriyor bana.Sonra da
"Ben hazırım Mavi.Kıyafet çantamı alayım,hemen çıkarız"
diyor.
"Gerek yok,sen otur güzelim.Yorulma şimdi.Ben hemen alıp geliyorum."
diyerek odamıza ilerleyip,az sonra elimde çantayla geri dönüyorum.
"Çok teşekkür ederim Aliş.Sen bitanesinnn!"
diyerek elimi tutuyor ve evden çıkıp arabaya doğru ilerliyoruz.
Minik'ten
Sabahyayı uyanınca anyeyle yaptıyımıs küçük sohpetyeyi öye seviyoyum ki! Mu gün de yine hep oyduğu gibi,anyenin "günaydın "sohpetiyle güne başyadım.
Sonya biyikte manyoda günyük işleyimisi hayyedip,bab-bayı uyandıydık.Ama bu baya zoy oydu.Tabi menim anyem vazgeçey mi?Bab-bayı öye çooook öptü ki bab-ba uyandı sonunda.
Aslında gayiba bab-ba uyanınca anyeyle biyas yayamaslık yapmak istedi.Ama anye,hem müyük bab-baya hem de annanneye ayıp oyucağını söyedi.O yüsden menim canım bab-bam çok hoşyanmasa da yayamaslıktan vasgeçmek zoyunda kaydı.
Ayıca,anye menim kaynımın acıktığını da anyadı.Hey saman ki gibi.Ve bis biyikte güzey biy kayvaltı yaptık anyeyle.Kayvaltıya bab-ba da katıydı sonya.
Neyse ki bab-ba mana kaynım acıktıyı için hiççç kısmamıs.Aksine onun için en önemli kişiyey anye ve men mişiz.Öye söyedi.Muna o kaday sevindim ki biyemessinis!
Aytık mu dünya denen yeyi seveceyime gideyek daha çok emin oyuyoyum.
O meyek meni kesinyikye çok doyu biy ayyeye göndeymiş.Kendim seçsem anca bu kaday oyuydu heyayde.
Kaynımıs doyduktan sonya,ayabayla yoya çıktık.Sanıyım annanneye didiyoyus.Bakayım oyda meni neley bekliyoy?
Göyüşmek üzeye.Hoşçakayın!
Selammm😀😀😀
Keyifli okumalar olsun 🙏💕💕
Bol bol yorum ve yıldız desteğiniz bizi çok mutlu eder biliyorsunuz 🙏🙏💜💜
Hepinize kucak dolusu sevgiler ve öpücükler ♥️♥️💋💋😻😻