열돌: Twelve
---
We can hide things away.
But we can't forget.
---
Yoon-ah's Point of View
Bumungad sa akin ang two story building na sobrang makulay at sobrang daming tao. Halos puro teenagers yung mga nandito base na din sa suot at galaw nila.
"Ugh. Huli na tayo!" Parang batang nagmamaktol si Leesa. "I wanna see them tonight. Kahit yung dulo kang ng buhok nila."
"True. Bakit ba kasi nakalimutan natin iyon?" sabi pa ni Jess habang tinitingnan yung mga tao. Ang haba kasi ng pila sa may entrance nung mismong building. Hindi naman kami pwedeng sumingit na lamang basta-basta para makapasok.
I looked around to observe. "Dapat pala sinabi na natin sa kanila?" tanong naman ni Leesa. "Eh di sana ay nakapasok na tayo ng matiwasay sa loob niyan!"
Jess just sighed. "Kung sinabi natin sa kanila na dito tayo pupunta, edi hindi tayo nakatapak sa lugar na ito kahit kelan." She pointed out to Leesa.
"Okay, hindi ako makarelate." singit ko naman dahil mukhang problemado na talaga silang dalawa.
Leesa just pouted. "BTS owns this building. Kapag sinabi namin na dito tayo pupunta ay hindi nila tayo papaalisin." She explained.
"At bakit naman?" I asked her.
"It's a resto bar. Madaming boys, loud music and unli drinks." Jess said with a grin. "You know your lover boys are a bit possessive. Oh, territorial din pala."
"I don't have lover boys." sabi ko naman sa kanila. Napalingon ulit ako sa building. "Alam niyo, umuwi nalang tayo. Hindi maganda ang pakiramdam ko sa lugar na iyan."
Jess chuckled. "Hmmm, tingnan lang natin kung nandoon sila." She pleaded. She squeezed my hand for approval. Wala naman akong nagawa kundi ang tumango.
Lumapit kami sa may building. I kept my gaze down. Ayokong makipag eye contact kahit kanino. "Okay ka lang ba? Sorry ha, hinatak ka namin dito." Leesa said. Umiling naman ako agad.
Nakarating kami sa may entrance at swerte dahil nakapasok kaming tatlo. They hold my hand upon entering the building. Malakas na music ang sumalubong sa amin. There are so many people laughing and singing.
I suddenly felt goosebumps. Hindi ko alam pero parang binubulungan ako na daoat na umalis na ako sa lugar na iyon.
A pair of black fiercing eyes came upon my sight. Hindi ako nakagalaw dahil sa gulat. I suddenly felt weak in the knees. Nang lumingon ako kung nasaan ang mga mata na iyon ay wala na ito.
"K-kailangan ko pumunta sa CR. I'll be fine." Bago pa makapagsalita silang dalawa ay bumitaw na ako sa hawak nila sa akin. I can't let them be hurt because of me.
Bawat hakbang ko ay ramdam ko ang kaba. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko dahil hindi ko alam ang susunod na mangyayari.
Nakarating ako sa may exit. I texted Leesa na uuwi na ako. I hope na makauwi nga ako.
I patiently waiting for a taxi o kahit anong pwedeng sakyan. Balak kong pumunta sa isang lugar na hindi niya kayang puntahan.
"Look what we have here." That voice. "Nice seeing you, princess." I shivered.
I didn't talk back. Umurong na yata lahat ng tapang at lakas ng loob ko. I also didn't dare to look at him. "Game over princess."
Tumakbo ako kesa naman maghintay ako ng taxi. Baka hindi na ako umabot kapag nagtanga pa ako sa lugar na iyon. I'm a fast runner pero alam ko na mabilis din siya.
"You better run and hide because if I will catch you..." Tinakpan ko ang tenga ko dahil ayoko marinig ang mga sigaw niya. I didn't want to hear anything dahil alam ko naman na ang kahihinatnan ko.
My legs hurt because of non-stop running but I can't just stop. Kapag huminto ako ay katapusan ko na.
I feel so helpless right now. Hindi ko siya kayang labanan. Titingnan ko palang ang mukha niya ay maalala ko na ang lahat. Lahat-lahat ng nangyari sa akin.
Kung paano ako napunta sa skwelahan na iyon. Kung paano ako nagpanggap sa kanila.
"Got you." Halos mapasigaw ako dahil naramdaman ko ang hawak niya sa braso ko. Naabutan niya ako. "Any last words?" My tears started to fall.
"Fuck you." madiing sabi ko. "You'll rot in hell." I mumbled. Susulitin ko na ang sasabihin ko sa kanya dahil gaya nga ng sabi niya ay last words ko na iyon.
"Ang tagal ka naming hinanap. You're good at hiding huh. Sana ginalingan mo para hindi ka namin nahanap."
Napatawa naman ako dahil sa sinabi niya. Naramdaman ko na idiniin niya yung kutsilyo sa leeg ko. I can feel its sharp edge in my skin. "You just fucking brought a knife? Tsk. Dapat baril na ang dinala mo, stupid." Yeah, I'm being sarcastic right now.
Mas lalo niyang idiniin ang bagay na iyon sa leeg ko. I'm bleeding. "I will torture you first bago kita patayin."
Death. Yun ang kahihinatnan ko mula sa mga kamay niya.
"Excuse me pero nakaharang kayo sa daan."
Isang lalaki ang ngayon ay nakatingin sa amin. Dahil narin sa kadiliman ng lugar kung nasaan kami ay hindi ko nakita ang mukha niya.
"Mind your own business." His knife is slowly cutting my skin. Isang maling galawa ko lang ay patay na ako. This man is really talented at this kind of stuff-ang pumatay.
"You're hurting her." The guy said and pointed out the knife in my freaking neck. "That's really un gentleman. Bakit hindi nalang ako muna yung patayin mo para walang witness?"
I looked at the guy. Nasisisraan naba siya ng ulo? Why would he do that? Naramdaman ko na binitawan niya ako at itinulak niya na lamang ako.
I winced in pain. Ang sakit ng tulak niya sa akin! "Run woman. I'll see you again." He said before grabbing the man who tried to kill me.
I don't know what exactly happened. They're gone. That was fast.
Hinawakan ko naman yung leeg ko. My knees were also bleeding. Great.
Pwede na akong damsel in distress tsk.
I reached out my phone in my pocket but I remembered that Jeon took it. Kapag nga naman sobrang kailangan mo ay nawawala ang bagay na ito at that moment.
I tried to stand up to walk. I needed to get out of here bago ako balikan nung lalaki na iyon.
"Yoon-ah?"
My visions are getting blurry. Naramdaman ko nalang na hinawakan niya ako sa bewang. "What the fuvk happened?" He asked.
"Min Yoongi..." I said before going into a deep slumber.
---
A/N: Yooooo
Laters XX