Amira's POV
"WHAT?!"
"Kuya, can you just lower your voice? Daig mo pa sina mom and dad 'eh. OA lang?" I just rolled my eyes on him. Close naman kami ni kuya 'eh.
Nandito na nga pala ako sa bahay, kadarating ko lang.
Kausap ko sina mom and dad pati si kuya Mike. Sinabi ko na sa kanila na sa R.S. University ako nagtransfer at sina Arzila ang nag aasikaso ng mga requirements ko. Kaya heto, pinagtutulungan nila ako.
But I'm still wondering kasi noong sinabi ko sa kanila kanina 'yong about dito, nagulat si kuya Mike kaya nga ang OA ni niya 'eh. Pero si dad and mom? Parang hindi man lang nausuhan ng pagkagulat. Alam kong normal na sa kanila ang walang expression ang mukha. Kaya nga madalas din akong naka poker face lang 'eh. Mana ata ako sa kanila pero iba kasi talaga kanina 'eh. Ewan. Basta.
Hindi ko alam kung bakit nalaman agad ni dad and mom na doon ako sa R.S. University mag aaral. Sa pagkakaalam ko ngayon ko lang sinabi sa kanila na doon ako nagtransfer. 'Eh sure naman ako na hindi sinabi nina Arzila. Subukan lang pati nila.
"Amira, I thought we're talk about this already, right?" Nabalik ako sa reyalidad nang magsalita muli si dad.
"Yeah! But dad, bakit ba kasi bawal akong mag aral doon? Samantalang si kuya Mike doon nag graduate and si ate Cath doon din nag aaral. Hayst! May favoritism ka dad ha. Nakakapagtampo!" I pouted.
"Anak, hindi mo kasi naiintindihan," sambit ni mommy.
"Alin po ba ang hindi ko maintindihan? Can you explain me something? Bigyan niyo po ako ng magandang dahilan na siguradong magugustuhan ko. Kapag hindi ko nagustuhan, whether you like it or not sa R.S. University pa rin ako mag aaral," walang emosyon kong sabi sabay upo sa sofa at kinuha ko na lang sa pocket ko 'yong Vfresh. Buti na lang may natira pang bubble gum maigi din itong ngatain.
Narinig kong bumuntong hininga si Dad. "Fine," sabi niya kaya napalingon ako sa kaniya pati si mom at kuya.
Kailangan ko pa pala talaga atang magtanong ng dahilan para pumayag si Dad. Kung alam ko lang 'eh di sana noon ko pa ginawa. Parang ayaw niya talagang sabihin kung ano man 'yong dahilan na 'yon, huh.
Pero pwede rin namang pumayag siya kasi no choice din naman siya 'eh. Haha.
Papayag din pala pinatagal pa.
"So, payag ka na dad?" Ang saya ko sa loob loob ko.
"Basta 'wag ka nang gagawa ng kahit anong gulo pati 'yang mga kaibigan mo. At kung pepwede lang avoid your curiosity. Kilala ko kayo ng mga kaibigan mo."
"Uhm, Okay. I'll try?"
"Amira!" may pagbabantang sabi ni dad.
"I'll try nga po. I won't make promise baka sabihin niyo paasa ako."
"No, not just try. You should and you could do it," sabi ni dad pero nagkibit balikat lang ako.
Napatingin ako kay mom at kuya na mukhang nagtataka at may iniisip.
Ano naman kaya 'yon?
"Hon, bakit naman pumayag ka?"
Mom, 'wag ka nang kumontra. Please!
"Hon, malaki na ang anak natin. Hindi pwedeng tayo na lang palagi ang magde decide for her."
"Dad is right, Mom. I can take care of myself."
"Yeah, I think dad was right Mom," dagdag pa ni kuya. Yes, may kakampi ako!
"Okay, pagkaisahan niyo pa ako," mom rolled her eyes.
"Mom, payagan niyo na rin ako," sabi ko habang busy si mom sa laptop niya. About business 'yon for sure.
"May magagawa pa ba ako?"
Parang nagningning ang mga mata ko sa narinig ko.
"So, payag ka na rin mom?"
"Yeah! But please don't make me worried again. Gaya ng palagi mong ginagawa."
"Thank you mom! But I can't promise na hindi ako mapapasabak sa gulo ha? You know, but I'll try it," sabi ko at tumakbo pataas papunta sa room ko para iayos 'yong mga gamit ko. Bukas na ako papasok. Pero bago pa ako tuluyang makalayo, tumingin pa ako sa kanila sabay sabing "Huwag niyo po muna ipapaalam kay Cath na doon ako papasok ha? Para surprise," medyo pasigaw kong sabi para marinig nila. Nandito na ako sa taas 'eh.
Tanging pagngisi at pag iling lang ang nagawa nila.
****
Habang nilalagay ko sa maleta 'yong mga gamit ko ay biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Manang Mellie dahilan para mapangiti ako.
"Oh! Anak, tulungan na kita d'yan."
Nakakatuwang marinig mula kay Manang Mellie na tinatawag niya akong anak. Matagal na siya dito since bata pa si kuya. So, noong ipinanganak ako, isa na rin siya sa mga nagpalaki sa akin. Lalo na pag busy sila Mom o kaya nasa ibang bansa sila. Si Manang na ang tumayong pangalawang ina sa amin ni kuya, kaya close na close na kami. Pati nga sila ni Cath 'eh close din.
"Naku! Salamat po ah!" Pagpapasalamat ko kay Manang habang nakangiti.
"Ang laki ata ng ngiti mo 'nak ah. Na-miss ko 'yang ngiting yan," nakangiting sabi ni Manang. Nahawa ata sa ngiti ko. Sa totoo lang, madalas sa kaniya ko lang napapakita ang ganitong ngiti.
"Pumayag na po kasi sina dad na sa R.S University ako mag aral," nakangiting sabi ko.
"Talaga? Kaya pala. Alam ko naman na pangarap mo talagang mag aral d'yan sa pinag aaralan ni Cath 'eh."
"Haha! Opo. Dream come true nga po 'to."
"Alam na ba niya?"
"Haha! Not yet Manang. Surprise!" *wink*
"Hindi ba ayaw din niya na mag aral ka doon?"
"Opo. Haha! Kaya for sure, magugulat talaga 'yon bukas pag nakita niyang nandoon ako."
Naeexcite ako sa magiging reaction ni Cath 'eh. Bwahaha!
"Basta, mag iingat ka palagi 'nak ha?" paalala ni Manang.
"Sila po ang mag ingat sakin. Haha!"
"Haha! Ikaw talaga. Oh ayan tapos na. Bababa na ko at magluluto pa ako ng pang gabihan natin."
"Sige po, Manang. Salamat!" sabi ko sabay hug sa kaniya. Sweet ko ngayon 'no?
Nang makalabas na si Manang ng kwarto ay humiga na lang ako sa kama.
Naalala ko 'yong pag uusap namin ni Cath kanina.
**Flashback**
"Hello Philippines. I'm back!" bulong ko sa sarili ko pagkababa ko ng Airplane habang nakatingin sa malayo at dinarama ang pagdampi ng malakas na hangin sa mukha ko. Nililipad rin ang buhok na halos magulo na.
Dumiretso kami sa Jollibee para kumain. Gutom na gutom na pati ako.
"So, where did you transferred?" Cath ask me while I'm drinking water.
*Cough cough*
"Oh, are you okay? dagdag pa niya.
"Y-yeah. Of course!" I smiled.
"So again, where did you transferred?" she ask with her fierce expression.
"U-uhm. Secret?" sagot ko na ikinakunot ng noo niya.
"What a kind of answer, huh? Para namang hindi ko rin malalaman? sabi niya sabay inom ng coke.
"It's a surprise!" sabi ko na lang sabay sawsaw ko ng fries sa ice cream ng coke float ko. Fries is our favorite. At mas gusto kong isawsaw ito sa ice cream. Try niyo, ang sarap kaya.
"Diretso na ako sa University," sabi niya.
"Ah, okay." Uminom ako ng coke float. "Uhm, Cath, bakit ba bawal akong magtransfer doon?"
"Siguro, kasi ayaw nina tito? At ayaw ko din," sarkastikong sagot niya.
"But why?"
"Kasi nga, bawal."
"'Eh bakit nga bawal?"
"Kasi nga, ayaw namin."
"'Eh bakit nga ayaw niyo?" Sinamaan niya ako ng tingin.
"Kasi nga, BAWAL!"
"'Eh bak--"
"Amira!" irita niyang sabi.
I just rolled my eyes
**End of flashback**
I'm just thinking about something. Kung bakit pinagbabawalan nila akong mag aral doon. Weird kasi 'eh.
Hayst, I'm tired. Nakakaantok.
____
A/N:
Thank you po sa mga nagbabasa.
Please continue to support this story.
vote.comment.follow me as a support. Ty