dedicated to you :) Salamat sa pagfollow !
Enjoy~ Sana mag comment naman po kayo.. gusto ko malaman ang feed back nyo T^T
----------------------
Nicole's POV
Simula nung araw na iyon hindi na ko nakaalis ng dorm ng walang sundo at syempre hinahatid din ako ni Jockas, Masaya pero pag naiisip ko na dahil lang sa bata kaya sya ganto may kung anong pumipia sa puso ko.
"Are you okay ?" Tanong sa akin ni Jockas na akay akay ako papasok ng Jeep.
"Yep, ayos lang ako" Pagkaasok namin sa Jeep nag hintay lang kami ng konte at pinaandar na ng driver ang sasakyan.
habang byahe, Panay pa din ang tanong nya sa'kin kung ano daw bang nararamdaman ko, kung may masakit daw ba sa'kin at kung ano-ano pa pero laging ngiti lang ang sagot ko sa kanya.
Nung makarating kami sa School, 8:30 pa lang nun at 9am pa ang umpisa ng klase namin ni Max, malapit na din ang bakasyon kaya naman busy na ang lahat sa pagkumpleto ng requirements.
"Jockas, ayos na 'ko dito. Umuna kana alam kong dapat may gagawin ka." Nung una, ayaw nya pa pero nung dumami na ang tao at makumbinsi ko sya na kaya ko ang sarili ko, umuna na din sya sa building nya.
Dire-direcho lang ako sa paglalaakad ng di ko sinasadyang madinig si Kier, Oo si Kier. Kahit di ko nakikita, alam ko sya yun base pa lang sa boses nya.
"Sige po Sir. tapusin ko lang po ang exam ko, pupunta na po ako dyan. Pakisabi po kumain na sya"
Hanggang dun lang ang malinaw na nadinig ko kasi dumirecho na 'ko sa paglalakad.
Nung makaratng ako sa klase agad kong binuklat ang libro ko, Wala din naman akong makakausap eh. Lahat kasi halos sila inaway ko dahil nga pinagchismisan nila na nagtanan daw sina Maxine at Kier. Pero nung bumalik si Kier at walang maxine na lumitaw may iba na naniwalang 'di sila umalis, Yung iba naman palabas lang daw yun para di isipin na nagtanan sila. Mga tao talaga.
Paniniawalaan ang gusto nilang paniwalaan.
Maya-maya dumating na din ang profs at nagturo na.
Di ko namalayan, uwian na pala. Kundi lang nagtext si Jockas na hintayin ko sya sa headquarters eh di ko malalaman.
Nagrely naman ako na papunta na 'ko.
Dumaan muna ko sa locker ko para iwanan ang ibang libro na di ko naman gagamitin.
Naglalakad ako sa hallway ng dumaan si Kier, gaya ng dati, nagmamadali na naman sya at may kausap sa telepono.
Di ko na san papansinin kun'di ko lang nadinig ang pangalan n'ya.. Pangalan ni Maxine.
"Sir. ayos na po ba si Max? bakit po sya nag faint ?......ganun po ba ? ...... sige papunta na po ako... last subject ko na naman po eh..... sigr po bibili na lang ako."
pagtapos nung usapan nila nilagay nya yung akla5 nya na di kalayuan sa locker ko.
Pero.. ano yung nag faint si Max?
iniling ko ang ulo ko habang inaalis ang ideyang 'yon, baka nagkakamali lang ako ng dinig.
Sinalubong naman ako ni Jockas sa napag usapan naming lugar. Agad kong tinungo ang HQ at pumunta sa table ni Jockas.
"Oh ! anjan ka na pala. wait lang babes, ligpitin ko lang yung gamit ko." napa taas naman ako ng kilay sa tinawag nya sa'kin. 'babes ?!' WTH is that ?
Di ko na naman sya kinibo nun hanggang sa makalabas kami pero 'di na 'ko nakatiis kaya tinanong ko s'ya habang naglalakad kami.
"Jockas, Anong babes 'yung sinabi mo kanina ? bakit ganun na lang 'yung tawag mo sa'kin ?" Napahinto ako sa paglalakad habang hinahantay ang sagot n'ya kaya naman awtomatikong napahinto din s'ya. Lumapit s'ya sa'kin at ngumiti.
"Hindi ba maganda 'yung babes as endearment ? ano palang guto mong tawagan natin?" Tanong n'ya habang nakangiti pa din. Hindi ko alam kung 'yung anak ba namin o ano pero may umiikot sa tiyan ko.
Hayyy... Stomach meet butterflies na ba ito ?!
"H-Hindi 'yon, Jockas. Bakit mo 'ko tinatawag ng ganun at bakit kailangang may ganung tawagan, pwede namang pangalan lang natin,diba ?" Napatawa naman s'ya ng mahina.
"Hindi pwede 'yun okay ? Ikaw ang may hawak sa magiging anak ko, soon, ikaw na din ang hahawak sa puso ko, we should start now atleasr 'di tayo mabibigla when we're already married,diba ?" Halos mabilaukan naman ako sa sinagot n'ya.
Dapat ba 'di ko na lang tinanong ?
Di na 'ko nakasagot kaya tahimik kaming naglakad hanggang makalabas ng school. Sa sobrang tahimik akala mo di kami magkakilala.
Nagulat ako ng walang ano-ano ay hinawakan nya ang kamay 'ko. sinubukan kong alisin dahil naiilang ako pero sinimangutan nya lang ako habang nakikipag hilahan sa kamay 'ko kaya naman hinayaan ko na lang.
Pagkasakay namin sa jeep hanggang makauwi na ako't lahat 'di nya pa din biitiwan ang kamay ko, well, pwera na lang nung nagbayad s'ya at kung kailangan lang talaga.
Nawala din kasi yung awkwardness, siguro dahil hawak nya yung kamay ko.
Sa Linggo, ipapaalam na namin sa parents namin 'yung lagay ko. Napabuntong hininga ako. 18years old lang ako pero eto ako, may bata na sa tiyan.
Ni hindi ko pa nobyo ang ama ng anak ko. Pero atleast diba, mahal ko.
---
Kinabukasan, Miyerkules. Final exam na namin at ilang araw na lang bakasyon na. 3rd year na din kami...Dapat.
Uwian na nun at naglalakad ako papuntang HQ para puntahan sana si Jockas para sabay kaming umuwi ng bigla akong mabunggo ni Kier.
Halos mapaupo ako buti na lang at nasambot nya ko.
"Ay ! sorry,Nicole. Nagmamadali lang ako. pasensya na talaga." Di pa man ako nakakareact ay umalis na sya.
Kakaiba tlaga sabi ko sa arili ko. Lagi na lang syang nagmamadali, minsan nga kahit alam kong may klase pa sya ay nakikita ko syang umaalis. Parang may mali sa kanya.
Parang may sikreto syang tinatago. Kailangan kong alamin. Hahakbang pa lang sana 'ko may naramdaman na kong kamay sa braso ko.
"Saan ka pupunta ? diba't sabi ko sabay tayo dapat lage ?"
"Nakita ko kasi si Kier---"
"Ano namang meron kay Kier ?! Dapat sa'kin ka lang nakatingin lagi.tsss"
Napangiti naman ako sa kanya.
Di na sya nagsalit anun at atalagang nakabusangot ang mukha kaya naman di ko na inungkat pa. Pinilit ko ding pagsalitain sya pero puro iling at tango lang ang isasagot nya sa'kin.
Nung nasa tapat na kami ng Dorm, Hinarap ko sya.
"Gusto mo ba munang pumasok ?"
"Hindi na, baka susundan mo pa si Kier,eh. Una na ko." Tatalikod na sana s'ya este nakatalikod na pala sya pero hinara ko sya ulit sa'kin atsaka..
Atsaka ko sya hinalikan. Smack lang...DAPAT !
Kaso 'nung bibitiw na ko sa halik, bigla nyang hinawakan ako sa may batok para mas mapalalim ang halik, Ramdam ko ang tinatawag nilang butterflies in my stomach Sobrang kakaiba, Pero.. masaya.
Ibang iba yung sensasyon na nabibigay ng halik na iyon ni Jockas.
Pagkatapos nyang tumigil sa paghalik, hinawakan nya ang mukha ko.
"I don't know how yet,but please, be mine. Be mine Nics." Ako naman ay nakatulala pa din.
Hindi ako makasagot, I just find myself kissing him instead. Nunguna I feel him stiffed as if nagulat s'ya sa ginawa ko pero later on gumanti na s'ya ng halik.
5 ? 10 ? 20 ? 30 minutes ? ewan. Baka nga more than pa. Bumitaw lang kami ng parehas na kaming kinakapos ng hininga. Pero kahit na naghiwalay na ang mga labi namin, yung mga mata namin tila nag-uusap pa din.
"I will always be yours,Jockas." he smiled and for the second time, he claimed my lips.
----
Linggo, Napagpasiyahan namin ni Jockas na sa kanila muna tumuloy, gusto n'ya na pamilya nya muna ang makaalam dahil masyado daw komplikado kung sa pamilya ko agad, baka daw magalit ang mga ito,wala kaming kakampi. Nainitindihan ko naman s'ya kahit paano.
"Ready ka na ?" Maaga kaming nagpunta sa kanila para makahabol sa nakaugalian nilang pagsisimba sa umaga, 8am palang umalis na kami. Dito lang din sa lugar nila ang simbahan kaya naman nilakad lang namin. Dun na din ako nag agahan sa kanila kasi maaga kong sinundo ni Jockas.
Napabuntong hininga ako. Mamaya sasabihin namin sa kanila na magkaka-apo na sila. Hindi ko alam kung paano namin sasabihin lalong 'di namin alam kung paano nila tatanggapin.
Pagkauwi namin sa bahay nila.. Agad naming sinabi sa kanila.
"Oh goodness! Really ? Ba't 'di n'yo sinabi kaagad ?! Congrats,Anak,Hija." Sabi ng Mommy ni Jockas. 'Yung Daddy n'ya naman tahimik lang kaya may tensyon pa din akong nararamdaman.
"Jockas sumunod ka sa'kin.Mag uusap tayo" Tapos nun sumunod nga s'ya sa papa n'ya. Ilang oras lang bumalik na sila.
Nagkatinginan kami ni Jockas, nginitian ko naman s'ya. Ngumiti s'ya habang sumusunod sa daddy n'ya. Inaamin ko kinakabahan din ako. paano kung di s'ya pumayag ?
Paano kung ayaw n'ya sa'kin ?
Paano kung--
"NAku! hayaan mo lang sila. man-to-man talk lang 'yun ng mag-ama eheh, kain ka pa." Ngumti lang ako at gaya ng sinabi ng Mommy ni Jockas kumain lang kami...
Maya-maya bumalik na sila.
----
Limang linggo..
Limang linggo na din halos ang nakalipas.
Naglalakad ako papuntang HQ para hintayin si Jockas..
Naalala ko na naman ang kinahinatnan ng pag-uusap namin ng pamilya namin at pamilya ni Jockas, pinilig ko ang ulo ko para mawala ang ideya na 'yun.
"mahal mo talaga si Maxine, ano ?" Napahinto ako sa paglalakad ng madinig ko ang pag uusap na 'yon. Parang...si Mhyca?
"Matagal ko na s'yang mahal.. at di na ata mawawala 'yon" natatawang sabi ng kausap n'ya..si Kier ?
"Kung ganun.. wala pala talaga kong laban, kahit pa... wala s'yang sakit." Sakit ?? anong sakit ?
Sinong may sakit ? Si...Max ??
"Hehe so, ano ? Tutulungan mo ba 'ko?"
"Do I have a choice?"
"Actually.. wala"
Nagtaka ako kaya naman sinundan ko si Kier kinagabihan, Nagulat ako sa nalaman ko..
Si Max.. Nasa isang ospital ?
At mas nagulat ako sa pagsunod na ginawa ko ng,, biglang Napaupo si Maxine kasabay ng pagkakataranta n'ya.
"Oh my God! Maxine?!" Naibulalas ko habang sumugod ako sa kinauupuan n'ya. halata kay Kier ang pagkabigla, baka dahil sa pagsulpot ko.
"Nicole.. w-wala akong makita !! bakit wala akong makita !?"
"It's okay,Max. Nandito ako. Aakayin kita papunta sa upuan. Just please calm down." Pilit ko s'yang pinapakalma.
"Na miss kita, Nicole" Sabi nya pagkatapos ay..Niyakap ako.