JANUARY 2015
"Paano mo naman nasabi 'yon?" Naramdaman ko ang panginginig ng labi ko habang nagsasalita.
Pinasiklop ko ang mga daliri ko at madiin itong hinawakan ng isang malamig na hangin ang bumalot saakin. I'm still hoping that those humours isn't true.
"Kaibigan ng kaibigan ko, kilala si Kijan personally. Iba na daw ang galaw niya noon bago pa umalis ng Pilipinas. Kaya nga nagulat ako ng malaman kong ikaw ang kasama niya nung umuwi na kami galing sa Club." Pagpapatuloy niya.
Nadaanan ng mga mata ko ang hindi mapakaling si Valie. Para bang kating kati itong makausap ako na ako. Kaya matapos ng pag uusap, nag aya akong mag yosi sa labas kasama siya.
"Oh my gosh, Mikee! You've slept with a murderer!" She said hysterically.
I shooked my head. "No. Baka sinisiraan lang si Kijan." What's wrong with me?
"Are you out of your mind? Kaibigan na natin ang nag sabi! You should believe on what Polo said!"
Humithit ako sa sigarilyo ko bago magsalita. "Hindi galing sakanya ang balitang 'yon. Si Polo na mismo ang nag sabi na kilala siyang tao. Malamang ay sinisiraan lang siya ng mga 'yon." Dinig ko ang buntong hininga ni Valie.
"I know him. He wouldn't do that... At syaka nakita ko siya kung gaano niya kamahal ang girlfriend niya habang kinukwento niya." I can't believe that I'm still defending him infront of Valie.
"You don't know him, Mikee! Nakasama mo lang siya ng two or more days but that doesn't mean you know him very well! Malay mo pinapahulog ka lang niya! How can you prove that his intentions are pure?"
"Let's not talk about it, Val." Naramdaman ko ang sakit ng ulo ko habang nakatingin sa kawalan.
Kung ano ano nalang ang pumapasok sa utak ko habang nag sasalita si Valie lalo na sa pag hihisterya niya. Hindi nalang ako sumasagot dahil hindi ko din naman alam ang isasagot ko sa mga pinapaulan niyang tanong saakin.
Pumasok na kami sa loob at naabutan ko silang nag kakantahan na. Natigil lang ulit sila ng kinuha ko na ang paper bags ko kasama nag shoulder bag ko.
"Uwi kana, Mikee?" Tanong saakin ni Les.
"It's late. Baka hanapin na ako ni Mommy." Pagsisinungaling ko.
Gusto ko lang talagang umuwi na dahil sumakit ang ulo ko sa mga narinig ko mula sa mga kaibigan ko.
Alam ko din namang hindi dapat ako maging apektado sa mga sinabi ni Polo dahil sobrang imposible lang kasi talaga. At sa tuwing naalala ko ang mga mata ni Kijan'ng umiiyak, hindi matigil ang utak ko sa pag iisip.
Hindi totoo...
Hindi magiging totoo...
"Is this about Kijan?" Yiko asked pero umiling lang ako pagkatapos kong ilagay na sa balikat ang shoulder bag ko.
"C'mon, Mikee!" Dagdag niya na para bang alam nilang tungkol talaga iyon sa kwento ni Polo tungkol kay Kijan.
"Hindi. Hinahanap lang talaga ako ni Mommy." Sabay harap ko sakanila ng phone ko at kasabay nito ang pag tunog niyon. Great, My Mom's calling!
Nag book na ako ng car at agad din dumating 'yon. Habang nasa biyahe pauwi, hindi ko mapigilan ng utak kong maglaro sa kung ano anong ideyang pumapasok sa isip ko.
Walang paramdam si Kijan saakin the whole day. Tapos sinabayan pa ng kwento ni Polo. Alam ko naman na hindi ako dapat maniwala sa sabi sabi lang pero at the same time napapaisip ako na tama din si Valie.
Hindi ko pa ganun ka kilala si Kijan. Mabibilang lang sa daliri ko ang ilang araw ko siyang nakasama. Pero sa mga araw na 'yon na nag daan, para bang ang tagal tagal ko na siyang kilala...
Wala siyang pinakitang kahina-hinala saakin. Kundi lahat ng 'yon ay sinuklian niya ng maganda. Ayokong isipan siya ng masama. Na ganun siyang klaseng tao base lang sa kwento ng iba. Ang bagay na 'yon ay gusto kong mang galing mismo sakanya.
Nagpalinga linga ako sa paligid ng maramdaman ko ang pag hinto ng kotseng sinasakyan ko. Nandito na pala ako samin. Bumaba na ako at buti nalang wala pa si Mommy sa bahay.
Sigurado akong hindi na naman siya uuwi ngayong gabi. Tulog na siguro si Yaya Elen dahil wala ng sumalubong saakin pagkarating ko. Nag diretsyo na akong umakyat sa taas para magpahinga.
Madaling araw na ng magising ako. Binalot ko ng katawan ang comforter ko ng maramdaman ko ang lamig na singaw ng aircon sa balat ko. Ilang beses akong pumikit pero hinila na ako ng antok ko at nanatili nalang gising habang nakatingin sa kwarto kong binabalot ng kadiliman.
I don't know. But there's something bothering me. I checked up my phone and it was exactly four am in the morning.
Ibabalik ko na sana side table ko ang cellphone ko ng makarinig ako ng kaluskos na nagmumula sa balkonahe ng kwarto ko. Madilim at napaka tahimik pa man din doon pero naka sarado naman ang sliding door kaso sigurado akong hindi 'yon naka lock.
Namilog ang mga mata ko ng tuluyan na siyang makaakyat sa balkonahe dahil sa nakita kong anino nito tumatagos sa kurtina. Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ko sa comforter ko habang sinundan ng mga mata ko ang anino niyang tumayo at unti unting naglakad papunta sa sliding door papasok ng kwarto ko.
Inipon ko ang lahat ng lakas na makukuha ko pa sa katawan ko para makatayo at dali daling tumakbo sa may pintuan. Kaso, imbis na door knob ang pihitin at buksan ko, ang switch ng ilaw ang natamaan ng mga kamay ko.
Dahilan ng pagliwanag ng buong kwarto ko. Ang tanga! Dahan dahan akong lumingon kung sino ang taong tuluyan ng nabuksan ang sliding door.
Tinanggal niya ang suot niyang baseball cap at tumambad saakin ang mukha niya.
"Anong ginagawa mo dito? Late na ah?" Halos habulin ko ang hininga ko habang nagsasalita. Para akong nabunutan ng tinik ng makitang siya lang pala ito.
Humawak siya sa batok niya at marahang minasahe iyon. Tumingala siya sa kisame habang nakapikit and slighty bending his neck side to side. Mas lalong nadepina ang adams apple niya sa tuwing lulunok siya at lumalakad papalapit saakin.
"Sorry, nawala sa isip ko yung pagpunta sa studio. Something came up, I didn't get a chance to text you." Anito at hinanap ang siko ko para hawakan ito.
Hindi ko pinahalata ang gulat ko ng maramdaman ang magaspang niyang kamay na kumapit saakin.
He doesn't have to text me or tell me about his day. Obligado niya bang gawin 'yon? Naiinis ako sa sarili kong nag tatalo ngayon whether to ask him what happened. Why? The hell, Mikee! I chose to be silent and act like it was nothing for me.
"No, It's fine. Marami pa namang time." Sabi ko at ngumiti. "Bakit ka nga pala napadaan dito?"
"I came here to say... hi?" Kinagat niya ang ibabang labi niya dahilan ng mas lalong pamumula nito.
"You came here to say hi?" Natatawang sabi ko. "Wow, ngayon lang ako naka kita ng taong kayang akyatin ang balkonahe ko para lang kamustahin ako?" Sabi ko nanliliit na mga matang tinignan siya. Bahagya itong napayuko pero nakita ko ang multong ngiti sa labi niya.
"Why, Miss Ortego? May iba pa bang umaakyat sa balkonahe mo?" Tunhay niya saakin at siya naman ngayon ang nanliliit ang mga matang tinitigan ako. Tila tinatansya ang magiging ekspresyon ko.
"Nang ganitong oras? Hmm?" Mapaglarong tonong sabi niya. Humakbang siya papalapit saakin at pinisil ng kaunti ang siko ko.
Humakbang pa siya ng isang beses dahilan ng pagkakasandal ko sa pader. Mula sa mga mata ko'y bumaba ang tingin niya sa labi ko. Nakita ko ang pag awang ng labi niya kaya't marahan kong kinagat ang akin.
"I missed... kissing you," Pinalandas nito ang thumb finger niya sa labi ko bago siniil ng isang nakakapanabik halik.
Matinding init ang umakyat sa buong katawan ko at wala akong ginawa kundi patuluyin lang ito at patuloy na mag palamon.
Binuhat niya ako gamit lang ang isang kamay at isinandal sa pintuan. Narinig ko ang pagkalabog nito dahil sa lakas ng pagkaka dikit niya saakin.
His tongue found entrance into my mouth and so I let it. I cling my arms on his nape. Suddenly, I felt his other hand roaming all over my body. Walang kahirap hirap niyang ipinasok ang kamay niya sa t shirt na suot ko at dahil sa wala akong suot na bra, mabilis nitong sinapo ang dibdib ko at halos hindi ko makilala ang sarili ko ng marinig ko ang boses ko.
He stopped kissing me. Napapikit ako ng bumaba ang halik niya papunta sa leeg ko and started licking it like his favorite candy in a most seductive way.
Tumaas ang kamay ko papunta sa buhok niya marahan itong sinabunutan. I heard him groan between his kisses. Mas lalong nanggigil ang kamay nitong hinawakan ang dibdib ko.
"Ah..." Napakagat ako sa ibabang labi ko.
He slightly squeezed it before letting his hand slide on my waist down to my legs, until he landed his hand on the right cheeks of my butt. Isang mapaglarong ngiti ang sumilay sa labi niya at muli akong hinalikan. Lumakad siya buhat buhat ako at naupo sa sofa.
I was on top of him and his hands starts to roam again all over my body. Kahit na naka pants siya, geez! I can feel his hardness, poking my sex.
"Kijan.." I moaned.
His eyes looked at me like I'm some porcelain. I felt his lips twitched a bit. He removes my shirt and I remove his. Parehas na kaming topless. He kissed me again torridly. I can feel it. I'm really wet down there.
Idinikit ko pa iyon sa pagkalalake niya at mabagal na gumalaw sa ibabaw niya.
"Shit, baby. Don't do that." He protested.
Ayaw niya pero hindi iyon ang nakikita ko sa galaw niya. His kisses went down to my jawline.
He started planting kisses into my neck like he's marking his territory. "Mine." His eyes were full of lust while looking at my breast. He gently squeezing it while sucking and licking the other one.
I can't take it anymore! Gustong gusto ko ng maramdaman ulit ang kabuuan niya. After he leave hickeys on my breast, pinatayo niya na ako to remove my boxer short at nag hubad narin siya ng pants niya. It was really damn hard.
He grabbed my arm para maupo ulit ako sakanya. He hold my waist at inangat iyon ng bahagya saka niya hinawakan ang pagkakalalaki niya at tinutok iyon sa pag kababae ko.
He lowered myself to his length. He pulled me up and down while gently holding my waist. He started sucking one of my breast.
"Ahh, Kijan!" I let out a soft moaned. I started bouncing up and down meeting his thrust. Napakapit ako ng mahigpit sa ulo niya. My fingers is digging to his hair. My breath became deeper and more rapid.
"Fuck!" He shouted. Muli siyang napatingala habang mabilis ang pag galaw ko sa ibabaw niya. Seeing him pleasured makes me turn on.
Napatigil ako sa pag galaw ng hawakan niya ang baiwang ko. "Why?" Kuryoso kong tanong.
Instead of answering me, his lips find its way to my breast and started licking and sucking it. Bumaba ang kamay nito sa balakang ko at ng mahawakan niya ang puwetan ko, agad nitong pinalo at magkabilaang pinanggigilan.
"Patience, baby... I want you inside me." Dinig kong sabi niya. Para akong nahihilo sa mga salita't halik niya.
Maya maya lang ay tumaas na ang kamay niya sa baiwang ko at siya na mismo ang nag giya saakin sa taas baba't galaw. Mas lalo niyang binilisan 'yon at naramdaman ko ang kaunting sakit sa ibaba ko. The thought of telling him that, would be my biggest regret. I don't want him to stop!
Binilisan ko ang pag galaw ko. "Faster!" He commanded.
Hinigpitan niya ang pag hawak sa baiwang ko at muli akong tinulungan sa pag galaw ko. "Oh, fuck!"
We both scream as we reached the climax then collapsed in ecstasy. Hinihingal akong yumakap sakanya at ganun din siya. We're both catching our breath.
We end up sleeping together in my bed. Naalimpungatan nalang ako sa sikat ng araw na tumatama sa mga mata ko. Nagising akong tulog pa si Kijan habang nakapatong ang kamay nito sa taas ng dibdib ko. Umayos ako ng pwesto para makita pa ng mas maayos ang mukha niya.
Mahaba ang mga pilik mata nito at may matangos na ilong. Mapupula din ang kanyang labi at kahit tulog ito, bahagya pading nakakunot ang noo niya. Para bang normal nang ganoon ang itsura niya. Iginala ko ang mga mata ko sa buong mukha niya...
Napailing ako at napakagat sa ibabang labi. Mahigpit kong hinawakan ang comforter. Hinding hindi ako magsasawang titigan ang ganitong mukha niya araw araw without him noticing it. Kapag kasi nakatingin na siya saakin, hindi ko na kayang matugunan. Presensya niya ang nakakapag palambot saakin ng sobra.
I like every bits of him...
That it feels too much for me.
But what is he thinking?
What's on his mind?
Gusto kong malaman kung anong naglalaro sa utak niya. I want to get to know him more. Gusto ko pang mas lumalim ang pagkakakilala namin sa isa't isa. Hindi naman siguro sobra 'yon 'di ba? Ano lang ba ang alam ko sakanya bukod sa mga kwentong binabahagi niya?
Nabalik ako sa aking ulirat ng makita kong natatamaan din siya ng sinag ng araw na nagmumula sa bintana. Tatayo na sana ako para isarado ang mga kurtina ng bigla kong maramdaman ang pagkapit nito sa braso ko dahilan ng pagkabalik ko sa kama.
Napahiga ako sa matigas nitong dibdib. Naramdaman ko ang pagdampi ng hangin sa ulo ko na nagmumula sa ilong niya. He snake his arms to me. Wala akong kawala. Hindi ako makagalaw.
Lumakas ulit ang tibok ng puso ko. Kagaya ng tibok ko nung nag sayaw kami noon. Hindi ko dapat nararamdaman 'to at ayokong maramdaman 'to.
Mabilis akong gumalaw para mawala ang pag kakayakap niya pero hinigpitan niya lang iyon lalo. Mas lalo kong naamoy ang mamahalin nitong pabango na ngayo'y sinisiil ang ilong ko.
"Good morning," bati niya. Itinaas ko ng kaunti ang ulo ko para mapatingin sakanya. His eyes were close as he licked his lips.
Hindi ako makasagot. Bumukas ang mga mata niya at direkta itong nakatingin saakin. Para na akong na estatwa habang nakatingin sa mga mata niya. Pakiramdam ko sobrang init na ng pisngi ko.
"Are you falling inlove with me?" He whispered huskily.
Lumayo agad ako sa pag kakayakap sakanya at binalutan ang sarili ko ng comforter.
We're still both naked. "Ha?" Napalunok ako. "Saan naman nang galing 'yan?" Dagdag ko at binaling ang tingin sa ibang bagay. Bigla akong nakaramdam ng init.
Nakita ko sa gilid ng mga mata ko ang buong atensyon nitong tingin saakin. Tinatansya ang magiging reaksyon ko. "Why are you staring at me a while ago?" So gising na siya kanina pa?
"May morning glory ka kasi. Mag hilamos ka nga!" Iwas ko sa tanong niya.
Mabilis niyang hinawakan ang mukha niya at kinapa kapa kung meron nga.
Kinuha ko narin ang mga damit ko at sinuot na ito muli, pero habang sinusuot ko ang t-shirt ko, nakita ko ang isang metal na bagay na nakalitaw sa bulsa ng pantalon niya.
Lumingon muna ako kung nasaan ang pintuan ng CR at ng marinig ko ang pagbukas ng faucet, binalik ko ang tingin sa pantalon niya at dahan dahan nag lakad papunta sa pantalon niyang nasa lapag sa sahig.
Kuryoso nalang din ang nag tulak saakin para hugutin iyon mula sa pag kakatago nito sa bulsa.
Laking gulat ko ng makita ko ang isang baril.
Para bang binuhusan ng malamig na tubig ang katawan ko dahilan para manigas ako at hindi makagalaw. Tutok na tutok ang mga mata ko sa baril na hawak hawak ko.
Dala niya ito mag mula kagabi?
Halos mamasa ang mga mata ko sa takot at kabang naramdaman. Nagkakagulo na ang utak ko sa pag iisip. Muling pumasok saakin ang mga sinabi saakin ni Polo kahapon...
Bakit may dala dala siyang ganitong klaseng bagay at saan niya ito gagamitin?
Nabalik ako sa wisyo ko ng marinig ko ang pagsarado ng gripo mula sa banyo. Hindi ko alam kung anong gagawin ko!
Sisigaw, matatakot o mag aaktong kalmado? Dali dali kong ibinulsa ang metal na baril mula sa pag kaka pwesto nun sa pantalon niya at dahan dahang inilapag ulit sa dating pwesto sa sahig. Bumalik na ulit ako sa pag kakahiga ko sa kama at kinuha nalang ang cellphone ko sa side table.
Kahit ang pag pindot sa password ng phone ko'y hindi ko magawa dahil sa panginginig nito. Bumukas na ang pintuan ng CR at lumabas doon si Kijan.
"Bakit ka nag damit?" Masama ba mag damit?
"Masama—"
"I like seeing you naked." Nanatili lang akong nakatingin sakanya habang pinupulot niya na ang mga damit niya sa sahig.
Inalis ko ang tingin ko sakanya ng makita ko ang pagkakatigil nito ng pupulutin niya na ang cellphone niya. I continue scrolling through my social media accounts.
"Mikee, open the door! Sinong kasama mo?" Malakas na boses ni Mommy ang kumalabog kasabay ng patuloy na pag katok.
Napatingin ako kay Kijan na siyang kalmado at normal parin ang reaksyon kahit pa alam niyang si Mommy ang nasa labas ng kwarto.
Dahan dahan siyang lumapit saakin at hinawi ang buhok na bahagyang natatakpan ng mukha ko. Hindi halos ako makagalaw ng maramdaman ko ang kamay niyang dumikit sa balat ko.
Hindi padin nawawala ang kabang nakapaloob saakin. Hinawakan nito ang mag kabilang pisngi ko bago halikan ang noo ko at bumulong.
"I gotta go."
After niyang sabihin 'yon ay tinignan niya ako saaking mga mata. Iniwasan ko ito sa isang paraan na hindi niya mahahalata. Tumango tango ako. "Ingat ka." Tipid na ngiting bawi ko.
"Hindi mo na kailangan pang iwasan pa dahil ilang beses mo ng nakita 'to." Halos mamula ang pisngi ko sa sinabi niyang iyon habang nag bibihis. Hindi naman 'yun ang gusto kong iparating!
Bumaling ako ng tingin sakanya at nakita kong tapos na siyang mag suot ng pantalon.
Kinuha niya na ang t shirt niya at sinuot 'yon kasama ang baseball cap niya. Nakangiti ito saakin ng lumabas siya papuntang balcony. Pag kaalis na pagkaalis ni Kijan ay siyang pag bukas ng kwarto ko.
KIJAN
Umaga na at napadaan ako sa village kung saan nakatira sila Mikee. Napatingala ako sa bintana ng kwarto niya. I found myself smiling when I saw her.
Hindi niya siguro nakikita ang kotse ko dahil medyo natatabunan ng matatayog na puno. Ayoko rin makita niyang narito ako at aliw na aliw na nakadungaw sa bintana ng kotse ko habang tinitignan siya. Fuck, what's wrong with me?
Napailing nalang ako at inalis ang pagkakatitig kay Mikee. Dumating ako sa Penthouse around ten am, now getting ready para sa meeting ko ng twelve noon—lunch time at mamayang gabi, pupunta kami sa studio ng kaibigan niyang si Yiko.
Pagkarating sa Querencia ay agad akong sinalubong ng sekretarya kong si Cathy. "Sir, Mr. Quiallios called and he's having an urgent meeting at Laguna so he can't meet you today." Aniya habang patuloy kaming naglalakad papunta sa loob ng office.
"Okay and?"
"Sir, this is a very important meeting." Nahinto ako paglalakad at humarap sakanya.
Humalukipkip ako at pinadausdos ang thumb finger at index finger saaking ibabang labi. Matamang pinaglalaruan iyon habang nanliliit ang mga matang tinignan siya.
"I know. Kung importante talaga 'tong meeting na 'to, bakit siya pupunta sa Laguna?" Tanong ko. "Sabihin mo sakanya, hindi siya malaking kawalan sa kompanya ko." Tumango naman ito habang nakayuko.
Nagtuloy na akong maglakad papunta sa opisina ko. Naupo na ako agad sa swivel chair at binuksan ang laptop na nasa harap ko.
Nahinto ako ng tignan ko ang ang desktop wallpaper ko. Biglang tumunog ang cellphone ko pero bago ko pa man tignan kung sino ang nagmessage saakin, napukaw ng mga mata ko ang kalendaryong katabi noon kaya't namataan ko ang petsa sa araw na ito.
Gumuhit ang ngiti sa labi ko at binaling ulit ang tingin sa laptop ko. Hinaplos ko 'yon ng parang totoong mukha ng isang tao ang nasa harapan ko kahit na isa itong matigas na screen at hindi kasing lambot ng kanyang mga pisngi.
"It's your second death anniversary," Ngiting sambit ko. Naalis lang ang pagkakatitig ko doon ng marinig ko ang pagkatok sa pintuan ko.
"Sir," Si Cathy.
Umayos na ako ng pagkakaupo at kinuha ang iilang paper works na nakapatong sa mesa ko.
"Come in," pagpapatuloy ko. Pumasok na siya ng tuluyan sa loob at may kasunod naman itong isang lalakeng naka navy green na cap at leather jacket na black.
Nanlaki ang mga mata ko ng maging pamilyar saakin ang mukhang iyon. "Alvin!" Maligayang bati ko at tumayo mula sa kinauupuan ko para yakapin ito.
"Kijan, kamusta?" Tanong nito ng may ngiti din sa labi.
Ngumiti ako bago mag salita. "Good. Better than before." Tugon ko.
Lumingon ako kay Cathy na siyang nakatayo sa may pintuan at nag hihintay para utusan. "Cathy, get us two cup of coffee, please." Utos ko rito. Tumango naman siya at lumabas na ng opisina ko.
"Hindi kana maabot, pare. Ang taas mo na, congrats ha." Natutuwang sabi niya. "Mabuti nalang at lagi kang laman ng balita kaya updated padin kami sa'yo." Dagdag niya.
"Kayo itong hindi ko narin makausap. Para bang sobrang busy niyo." Sabi ko at pumamulsa.
"Take a seat." Alok ko sakanya at naupo naman agad siya. Tinanggal ko ang butones ng suot suot kong coat bago sumunod sa pag upo.
"Marami ng nagbago simula nung umalis ka." Nagbago ang maligaya't sabik nitong boses. Sumeryoso ang tono niya.
"Umalis narin kami kay Venedict noon pagkalipas ng isang buwan pagkatapos mo siyang kausapin." Pagpapatuloy niya.
Magsasalita na sana ako ng biglang kumatok si Cathy at pumasok ng may dala dalang tray habang nakalagay doon ang dalawang tasa ng kape.
Inilapag na niya iyon sa coffee table at umalis na. "Alam niya bang umalis kayo?" Kuryosong tanong ko. Nakakaramdam agad ako ng kakaiba.
Umiling ito at agad kong nakita ang takot at pangamba sakanyang mga mata. "Kijan, hindi niya alam. Dalawang taon na niya kaming hinahanap pati ang mga dati nating kasamahan." Lumapit siya ng kaunti saakin. Hindi mapakali ang galaw niya. Mahina ngunit may diin nitong sabi.
"Kakapalan ko na ang mukha ko, pare... Kaya ako nandito para tulungan mo kami. Hindi ako makapag hanap ng trabaho dahil bi-nan niya kami sa lahat ng Company na pu-pwedeng pasukan." Pagsasaad niya.
Ipinatong ko ang mga siko ko sa tuhod at napahilamos sa mukha. Hindi padin talaga siya nag babago. "Bakit kayo nag tatago sakanya? May nagawa ba kayong mali? At sino paba ang ibang kasama mong umalis?" Sunod sunod na tanong ko.
"Bago umalis, nag nakaw kami ng pera sakanya para man lang makabawi. Kaya ngayon pinag hahahanap niya kami. Dalawang taong na kaming nag tatago nila Chester at Drix." Tugon nito. Malamang ay hindi titigil sa pag hahanap ang gagong 'yon sakanila.
"Magkano ang ninakaw niyo at saan niyo naman ginamit ang pera na 'yon?"
Panigurado akong malaki ang nakuha nila. Kilalang kilala ko na si Venedict. Hindi iyon mag aaksaya ng oras sa pag hahanap kung katiting lang ang nawala sakanya. Hindi siya titigil lalo na't kung malaki ang nakuha mo sakanya.
Huwag na huwag ka lang mag papahuli dahil paniguradong pinag lalamayan kana kinabukasan.
"Twenty million ang kinuha namin sakanya at ipinamahigi ang mga iyon sa charity na balak talaga naming gawin nila Chester sa oras na tumiwalag kami sa grupo."
Naupo narin ako ng maayos at tumingin sakanya. "Ibabalik natin ang pera sakanya." Iyon nalang muna ang nakikita kong solusyon sa ngayon.
Napatayo naman siya mula sa kinauupuan niya. "Kijan, nasisiraan kana ba ng bait? Hindi ka pu-pwedeng mag labas ng ganung kalaking pera at ibigay lang sakanya na parang nanlilimos lang sa daan!" Singhal niya.
Tumayo rin ako at pinamulsa ang mga kamay ko sa slacks na suot suot ko. "Kung iyon ang magiging daan para matahimik siya, 'yon ang gagawin natin para muli na makawala kayo sakanya."
"Hindi niya pera ang kinuha namin, kundi pera ng mga taong pinapatay niya! Ni isang singko wala kaming ibinulsa doon!" Giit niya.
Naglakad ako papunta sa malaking bintana na siyang tanaw na tanaw ang nagtataasang building ng Metro Manila. "Ang gusto lang namin, makaalis na kami sa lugar kung saan kami naninirahan tatlo at mamuhay ulit ng normal." Pagpapatuloy niya tilanakikiusap.
"Ako ang nakakasigurong hindi kayo mababalik sa normal niyong buhay sa ngayon hangga't may atraso kayo sakanya."
Bumaba nag tingin ko sa kalsadang punong puno ng sasakyan. Mula rito, kung gaano kagulo ang babang 'yon ay siyang tahimik rito sa kung saan ako nakatayo.
"Saakin kayo titira. Ibigay mo saakin ang direksyon kung saan kayo nakatira at ipapasundo ko kayo sa mga tauhan ko." Saad ko.
I was waiting for them at my penthouse. Alas nuwebe na, pero wala parin sila.
Tinawagan ko na ang isa sa mga tauhan ko at sinabi nilang may napapansin itong kakaiba sa paligid bago palang nila pasukin ang bahay kung saan nandoon sila Alvin.
Nakakasiguro akong tauhan iyon ni Venedict na nag mamasid sa paligid.
The clock is ticking and maybe Mikee's waiting for me at his friend's studio. Habang tinitignan ang orasan, hindi ako mapakali sa kinauupuan ko.
Tumayo ako papunta sa kwarto kung nasaan ang walk in closet saka kinuha ang baseball cap at isinuot ito. Nakapag desisyon na ako na mismo ang susundo sakanila doon.
Paalis na sana ako ng kwarto ko ng mapatingin ako sa side table. Ilang segundo ko din itong tinignan at napag desisyunan kong hugutin ang drawer. Tumambad saakin ang isang colt anaconda na may kasamang iilang bala. Kinuha ko ang mga iyon at agad na isiniksik sa bulsa ng suot kong pantalon.
Sinundan ko lang ang binigay na direksyon saakin ni Alvin kung pa-paano makakapunta sa tinutuluyan nilang bahay. Dumidilim na ang dinaraanan ko.
Ni wala ng mga poste ng ilaw sa daan at ang ilaw nalang sa kotse ko ang nag sisilbing liwanag para magpatuloy ako.
Wala narin akong makitang taong nag lalakad sa paligid. Wala ng mga bahay at ang matatayog na punong tila ayaw magpagambala ang ngayong nakikita ko.
Wala ng lilikuan. Isang diretsyong kalsada nalang ang binabaybay ng sasakyan ko. Inasahan ko ng ganito ang daraanan ko dahil hindi naman sila mag tatago sa mga kalapit lang na bahay sa Maynila.
Ang mga kagaya ni Venedict ay hindi lang basta basta kung mag hanap. Kaya nitong halughugin ang mundo mahanap at mapagbayad ka lang sa atrasong nagawa mo.
Mahigpit akong napahawak sa manibela ng mapagtantong bakit hindi kaagad nahanap ni Venedict ang lugar na ito para mahuli agad sila Alvin. Nakakapag taka.
Diniretsyo ko lang ang pag tahak sa madilim na kalsada. Nahinto ako ng makita ko ang ilang mga kalalakihan na nag uusap. Tinignan ko ng mabuti at baka iyon ang sinasabi ng mga tauhan kong umaaligid sa paligid.
Sila nga. Ang tauhan ni Venedict. Inaalis ko ang tingin ko ng makita kong ang isa sakanila ay napalingon sa sasakyan ko.
Tinted naman ang kotse ko at sa dilim ng lugar na 'to ay hindi nila ako masisilip sa loob. Mabilis kong pinatay ang ilaw sa harap ng sasakyan ko at dahan dahan na nag maneho.
Matapos ng ilang minutong, nahinto ako sa isang madilim na bukirin at bumaba na sa kotse. Tinignan ko ang papel na ibinigay saakin ni Alvin bilang direksyon.
Wala naman siyang cellphone para gamitin iyon pang tawag saakin dahil alam niyang ang pag gamit ng cellphone ay magiging tulay ng pag tunton sakanya ng walang kahirap hirap.
Sa mahabang paglalakad, natanaw ko ang mailaw na isang bahay sa di-kalayuan. Bago pa man ako mag patuloy mag lakad, naramdaman ko na kaagad ang isang patalim na nakatusok sa may likuran ko.
"Anong ginagawa mo dito?" Malapit ito sa tainga ko. Hinawakan ko ng dahan dahan ang bill ng suot kong baseball cap at marahang ibinaba ng kaunti.
Mabilis akong humarap sakanya at sinikmuraan sabay apak sakanyang kaliwang paa. Narinig ko ang pagkabitaw ng kutsilyong hawak hawak niya dahil sa pag kakabagsak niya sa lupa.
Hinugot ko ang baril na sa likod ko at ikinasa. Dahil sa dilim ay hindi ko maaninag ang mukha niya.
"Sino ka?" Tugon ko.
"Wala ka paring kupas." Ngising anito habang dumadaing patayo. Hindi ko padin tinatanggal ang pagkaka tutol ko sakanya ng baril hanggang sa hinawakan niya iyon at dahan dahang iginiya sa gilid sabay yakap saakin ng mahigpit.
"Kijan!" Nag tatatalon ito habang yakap yakap ako at dahil doon, alam kong si Chester 'to.
Nagpatuloy na kaming mag punta sa kung saan ang tinutuluyan nilang tatlo. Isa itong maliit na bahay. Walang pintura ang pader at walang mga bintana.
Nag tuloy na kaming pumasok sa loob ni Chester at bumungad saakin si Drix at Alvin na silang nakaupo sa gawang kahoy na upuan at parang nag hihintay sa pag sundo sakanila. Tahimik lang ang loob ng bahay at nakaka sigurado akong hindi sila pu-pwedeng mag ingay dahil madaling marinig ang tunog dahil gubat ito at napaka tahimik ng lugar.
"Kijan! Mabuti at nandito kana." Masayang sabi ni Alvin habang papalapit saakin.
Isang mahigpit din na yakap ang sinalubong saakin ni Drix. "Pare alam kong ikaw lang talaga ang mapagkakatiwalaan namin. Salamat!" Mangiyak ngiyak na sabi ni Drix habang nakayakap. Inalis ko ang pag kakayakap nito saakin.
"Saka na tayo mag kamustahan. Maraming tauhan ni Venedict ang nasa labas. Kailangan na nating mag madali."
Tumango tango si Chester. "Oo. Nag mamasid ako kanina. Kalat kalat lang sila." Aniya.
Wala silang kahit na anong gamit na dadalhin kundi ang mga sarili lang nila. Napag planuhan din namin na walang maiiwang kahit na anong bahid ang pag alis nila sa bahay na 'to.
Nauna si Chester lumabas kasunod nito si Drix at Alvin. Ako naman ang nasa hulihan. Tinawagan ko narin ang mga tauhan ko at sinabing papalabas na kami mula sa gubat. Matapos ang paglalakad, sinalubong na kami ng mga tauhan ko at pinasakay na sila sa loob ng kotse.
Lumapit naman saakin si Chas pagkatapos nilang isakay sila Alvin. "Sir,"
"Mauna na kayo at ihatid niyo sila sa Penthouse. May pupuntahan pa ako." Utos ko.
Napatingin ako sa wrist watch na suot ko at nakita kong madaling araw na. Naalala ko bigla ang usapan namin ni Mikee. Anong oras na at paniguradong nasa bahay na siya.
"Sa likod niyo po kami hanggang sa makalabas." Tumango lang ako bilang sagot. Nag tungo na si Chas sa kotse at ganun din ako.
follow me on my social media accounts:
twitter: @amedc_
instagram: @chaially20