3 dagen later :
Youssef mocht uit het ziekenhuis. Ik was omw het ziekenhuis, zodat ik hem zou kunnen ophalen. Ayoub zit op school en heeft de laatste 2 dagen niks anders gedaan dan praten over zijn papa en wanneer hij naar buiten mag.
Aangekomen in het ziekenhuis, stapte ik af en liep naar binnen. Ik zag Youssef in de verte al stappen. Ik glimlachte en versnelde mijn pas naar hem toe. "Salam" zei ik. "Oh je bent er al" zei hij. "Ja" zei ik en gaf hem een kus.
We liepen samen naar de auto. "Ik rij" zei hij. "Nee ik" Zonder iets te zeggen, stapte hij op langs de bestuurderskant. Ik rolde met mijn ogen en stapte naast hem in. "Altijd koppig he jij" "Daarom hou je van me" "Uhu" zei ik soort van sarcastisch. Hij sloeg me op mijn schouder en schuurde de parking uit. "Rustig jij" "Eh al 3 dagen zit ik hier al op te wachten, neem me dit moment niet af aub" zei hij en versnelde.
Thuis aangekomen, nam ik zijn tas en liepen we naar binnen. "Ik ga douchen" zei hij meteen en liep naar boven. Ik liep ook naar boven. "Vanavond gaan we naar mijn moeder goed" zei hij. Ik knikte. Hij liep de badkamer in en ik onze slaapkamer.
Na Youssef, nam ik ook mijn douche. Ik verzorgde mijn lichaam en haren, sloeg een badjas om me heen en liep naar de slaapkamer. "Ik ga Ayoub ophalen" zei hij. Ik keek naar het uur. Het was al half 4. "Goed, ik kleed me aan" "Oke als ik thuis kom, vertrekken we" Ik knikte en hij drukte een kusje op mijn wang.
Ik trok een zwarte spijkerbroek aan met een zwarte t shirt en een lange bruine jas. Ik trok mijn vans aan en stak mijn haren in een hoge staart. Ik maakte me niet op, maar smeerde mijn gezicht wel in met nivea dagcrème dat is gewoon basis!
Ik hoorde getoeter buiten. Ik nam snel mijn tas en liep naar beneden.
Ik sloot de deur achter me dicht en liep naar de auto. "Mamaa!" hoorde ik Ayoub zeggen toen ik instapte. "Alles goed schatje, hoe was het op school?" "Goed" en hij vertelde zijn dagje.
Voor we naar mijn schoonmoeder gingen, reden we langs de bakker waar we allerlei gebakjes kochten.
Aangekomen, parkeerde Youssef de auto en stapten we af. Ayoub rende naar de deur en klopte aan. Youssef's moeder deed de deur open en Ayoub sprong meteen in haar armen. "Oh mijn kleine schatje" zei hij. Ik glimlachte en groette haar. "Salam galti alles goed" "Goed hmdlh benti en met jou" "Hmdlh hmdlh" Youssef gaf haar een kus op haar hoofd. "Salam yemma" "Alles goed zoon" "El hamdoulilah"
Die avond, brachten we door bij de schoonfamilie. Het was supergezellig. El hamdoulilah dat ik een goeie band met ze heb.
Een week later :
Youssef begon terug te werken. Zijn gezondheid was stabiel, maar hij begon wel af te takelen. Een normaal persoon zou het niet opmerken, maar ik duidelijk wel. Hij is zwakker geworden, is vaker vermoeid, heeft veel last van hoofdpijn en is veel vermagerd.