CONTENT WARNING: this chapter contains language and themes which may be offensive to some readers and/or inappropriate for children. Reader discretion is advised.
The thought, actions, and/or beliefs of characters in this book do not portray the thoughts, actions, and/or beliefs of the author.
-
“WOW!” Sabay na sabi namin ni V. Nandito kami sa amusement park. Siyempre naka-disguise si V. Gusto niya din daw maging normal ang buhay niya katulad ko at nang iba.
“Saan mo gusto sumakay?” Nakangiti kong sabi habang nakatingin sa namamangha niyang mukha. Alien talaga 'to.
Ngayon ko lang napagtanto na ang swerte ko kay V. He really is trying to make our relationship better. He is trying to change para matrato ako ng tama. I am thankful, I know this is hard for him dahil we are in a forced marriage.
“As long as I’m with you, anywhere is fine.” Sabi ni V na tumingin sa'kin ng nakangiti. Nakaramdam naman ako ng init at feeling ko lahat ng dugo ko napunta sa mukha ko na para bang taong kamatis na ako ngayon.
My heart just stops beating and it's hard to breathe, I think I'm just too happy for these improvements. V, you're making me fall in love with you.
“I want you to be my wife just for this day.” He said while reaching for my hand.
Anak ng. Lalo akong kinilig na halos hindi na ko makapagsalita na feeling ko kami lang ang tao dito. Lahat ng nasa paligid namin, seems to have faded..
Hindi ko na mapigilang mapangiti. Ito, Ito talaga si V.
Nagulat ako ng hatakin niya ang kamay ko at pumunta kami sa isang stall.
“How can we get that?” Tanong niya sa staff 'don. Napatingin ako sa tinuturo niya. Kaya pala eh, may malaking staff toy ni Mario. Nagningning naman ang mata ko. Favorite ko kaya siya. Ang cute niya and his mustache. Kaya nga galit kami ni Jin oppa sa isa’t isa dahil parehas kami ng favorite. Sino ba nagpauso ng birds with the same feathers, flocks together? Eh hindi naman ibon ang tao.
“Kailangan niyo lang laruin 'to tapos makukuha niyo na 'yan, Sir.” Sabi no'ng staff. Napatingin naman ako sa tinuro nung staff. Srsly? Video game? Ngumisi naman si V at umupo 'don. Alien talaga 'to. Nakakahiya kaya. Ang laki niya na tapos maglalaro pa siya ng Video game.
“Wife, sit beside me.” Hindi pa rin ako sanay na ganito pakikitungo niya sa'kin. >_______<
Hindi niya ba alam na ang hirap kumbinsihin ang sarili ko na 'wag siyang halikan ngayon? Juiceko naman V.
Umupo ako sa tabi niya. Tapos ayon, kinilig ako nang sobra.
Hindi ko alam kung ano tawag sa laro na 'to. Basta 'yong labanan, parang martial arts chuchu. (A/n: Tekken po ang sinasabi niya. Sareh kung yang laro ha. Ayan lang nilalaro ko sa video game eh.)
Pumipili si V ng character niya. Seryosong-seryoso pa ang gago.
“Bakit babae pinili mo? Dapat 'yong Ken na lang.” Sabi ko sa kanya. Pinili niya kasi yung babaeng sexy at mahaba ang buhok.
“Ang galing kaya ni Lily.” Sabi niya. Nagsimula na 'yong laro at…
“Wow, Ang galing mo naman hyung.” Sabi nang isang batang lalaki na nonood.
Paano ba naman wala pang 5 seconds talo niya na kalaban niya.
“Ito na po oh.” Sabi nang staff sabay bigay ng stuff toy ni Mario. Ganun lang 'yon kadali?
“Oh.” Bigay niya sakin ng Mario. Agad ko itong sinunggaban. Waaaaahhh. Ang cute cute.
“Thank you, V.” Sabi ko ng hindi nakatingin sa kanya. Eh sa nakucute’an talaga ako kay Mario eh.
“Gusto mo sumakay diyan?” Tanong ni V sa'kin. Napatingin naman ako sa tinuturo niya.
F*CK.
“Ayaw ko.” Dali-dali kong sabi habang nakatingin pa rin sa tinuturo niya.
“Bakit? Tignan mo yung mga tao. Ang saya-saya nila pagkababa nila.” Sabi naman niya. Aish, Hindi niya ba alam na nakakamatay sa nerbyos 'yang roller coaster na 'yan.
“Ah basta! Ayaw ko!!” Pagmamatigas ko. Pero no choice ako kasi bigla niya akong hinatak at pumila kami. Pilit kong umaalis sa pila pero ayaw niya kong paalisin. WAAAAAAAAHH. Mommy, Daddy!
Habang papalapit kami ng papalapit mas lalo akong kinakabahan.
Apat na tao na lang.
Tatlo..
Dalawa…
Isa…
“Kaja!” Sabi ni V habang hatak hatak ako sa wrist ko. Tuwang tuwa si V habang ako halos manginig na ang tuhod ko at bumigay ang katawan ko no'ng makita ko gaano kataas ang lalakbayin nitong roller coaster.
Umupo kami sa dulong-dulo. Feeling ko masusuka na ko agad.
Napasinghap ako ng hawakan ni V ang kamay ko.
“Trust me.” Ewan ko pero atomatikong nawala lahat ng takot ko. Unti-unting umandar ang roller coaster. Bago pa man bumilis ang takbo nito ay may narinig ako.
“Jungkook, saan ka pupunta?”
Jungkook? Andito si Jungkook?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“HAHAHAHA. Para kang bakla Jin hyung.” Kanina pa kami tawa nang tawa ni V dahil kay Jin oppa. Tinignan ko naman ang kasama nito.
“Ikaw pinsan ha, duma-damoves ka na din.” Panunukso ko sa pinsan ko na ngayon ko lang nakitang lumabas nang lungga niya. Sinamaan niya naman ako ng tingin.
“Ewan ko sa inyo. Tara na nga Maica!” Sabi ni Jin oppa pero sinamaan din siya ng tingin ni Maica kaya napaatras si Jin oppa. Akalain mo 'yon? Wala pala siya kay Maica.
Nagtataka ba kayo kung bakit kasama naming silang dalawa?
Flashback
Nasa horror house kami ngayon dito sa may amusement park. Gusto raw kasi ni V na pumalit sa mga staff dito na nagpapanggap na multo. Oh 'di ba, alien talaga eh.
“Ano ba 'wag kang kumapit sa'kin! Para naman 'tong bakla!—“
“AAAAAAAAAAHH—AYAW KO NA! LABAS NA TAYO. AAAAAAAAAHH!” Nagkatinginan kami ni V. Alam na alam namin kung kanino 'yong boses na 'yon.
“Hyung/V?” Sabay na sabi nila. Sabi na nga ba eh.
“Jin oppa! Ano ginagawa mo dito? Sino 'yang kasama mo? Akala ko ba kasama mo si Danniella eonnie?” Sunod sunod na tanong ko sa kaniya. Iba kasi 'yong babaeng kasama niya.
Madilim kaya hindi ko maaninag kung sino ito. Alam kong hindi siya si Danniella eonnie. Hindi papayag na dito sila mag-date 'no. Gusto no'n mga highclass na restaurant, shopping, etc.
“H-hindi. Si ano—AAAAAHH“ Bago pa man masabi ni Jin oppa ang sasabihin niya may nanggulat bigla sa kaniya kaya naman nayakap ni Jin oppa ang kasama niya. Srsly?
Bigla kong napagtanto kung sino ang kasama nito.
“Maica?” Takang tanong ko sa kanya. Si Maica, pinsan ko. Paano sila nagkakilala ni Jin oppa? Sa pagkakaalam ko hindi ko naman sila napakilalang dalawa.
“Ang sabi ko sa'yo 'wag mo 'kong kakapitan!” Sabi ni Maica sabay tulak ng malakas kay Jin oppa kaya napaharap siya sa putol na ulo na nakalambitin do'n. At dahil sa takot nagtatakbo na siya palabas nang sumisigaw. Nakakahiya. -____-
End of flashback
“Bahala ka nga! Una na kami Lyka ha! Ingat ka na lang!” Sigaw ni Maica at naglakad ng mabilis habang hinahabol siya ni Jin oppa. Bigla naman akong kinilig sa kanila. Aba, may chemisty pala sila ah.
"Paano kaya sila nagkakilala?" Tanong ko sabay tingin kay V na nakanguso ngayon. Luh, bakit ang cute???
“'Wag ka ngang kiligin sa kanila. Dapat sa'kin ka lang kikiligin!” Namula ako sa sinabi ni V. Anak ng alien nga naman oh.
Umiwas ako ng tingin. Nakakahiya eh. >____< kung ano-ano na talaga sinasabi nitong si V. Hindi ako sanay.
Bigla naman bumukas ang ilaw ng ferris wheel. Ibig sabihin bukas na ito.
“Sakay tayo doon.” Sabi ko saka ko hinawakan ang kamay niya. Ay tinapa, nakakahiya! Agad kong tinanggal ang pagkakahawak ko sa kamay niya. Ngumiti naman siya sakin.
Agad akong umiwas ng tingin, ang pogi eh bakit ba. Napatingin ako sa kamay ko nang hawakan niya ito. Hindi na ko pumalag dahil hello mga b3h gusto ko ito.
Payapa kaming naglakad papalakad sa ferris wheel.
Agad kaming sumakay dito. Magkatapat kaming dalawa. Walang nagsasalita.
“Pwede ba kong magtanong?”Panimula ni V. Tumango naman ako.
"A-ano... I know I've never treated you better... Pero bakit sa kabila ng pakikitungo ko sa'yo hindi ka pa din umaalis sa tabi ko?” Tanong niya sa'kin.
Bakit nga ba, Lyka?
Napangiti naman ako at tumingin sa labas. Kasabay nito ang paglabas ng fireworks. Lalong lumapad ang ngiti ko.
“Asawa kita.” Simple kong sagot. Napatingin naman siya sa'kin.
Ako? Nakangiti at pinagmamasdan lang ang mga fireworks. Ang ganda.
“Bata pa tayo—“ Agad kong pinutol ang sasabihin niya.
“Nangako ako.”
“Pinagkasundo lang tayo—“
“Kaya nandito ako para alagaan ka.”
“Marami pa diyan—“
“Kaibigan kita.”
“Si Jungkook din naman kaibigan m—“
“Gusto kita.”
“Hindi ako karapatdapat—“
“Mahal kita.” Pagkasabi ko niya’y tumingin ako sa mga mata niya. Malungkot akong ngumiti.
Yes, I really love him. From the moment I first saw him until now. Or so, I think?
“Ano—“
“Maraming rason kung bakit hindi kita maiwan kahit na masama ang pakikitungo mo sa'kin." I looked at him and tried to converse with my feelings.
"Asawa kita pero maari ring ipaannul ko ang kasal natin."
"Oo, pinagkasundo lang tayo. Kaya ginusto kong alagaan ka."
"Kaibigan kita pero kaya kong ipagsantabi ito."
"Gusto kita pero maaari akong magsawa."
I took a deep breath and held his hand.
"Sa tingin mo? Sa dami ng dahilan ko para hindi ka iwan, Madami din akong dahilan para iwan ka. Pero mahal kita kaya hindi ko magawa ang mga 'yan. Mahal kita na umabot na ko sa point na mas gusto ko nang 'yong pakikitungo mo para ako ang hindi mo iwan.” Ewan ko pero naiiyak na ko. Naiiyak ako dahil pakiramdam ko hindi maganda ang kakatapusan ng gabing 'to.
“S-sorry.” Nakayukong sabi ni V. Ngumiti lang ako ng malungkot sa kanya. Inalis ko ang hawak sa kamay niya.
“S-sorry, hindi ko pa kayang mahalin ka.” With that umalis siya at iniwanan ako. Iniwanan akong umiiyak. Bwisit, akala ko ba masaya pag bumaba ka galing sa ferris wheel? Eh bakit ganito ang nararamdaman ko?
Napatakip ako ng mukha ko at tahimik na umiyak. Narinig kong pinapaalis ako ng staff pero hindi ko siya pinansin. Naramdaman kong gumalaw ito pero hindi ko pinansin. Gusto ko lang umiyak nang umiyak.
“Iiyak mo lang yan.” Napaangat ako ng tingin at nakita ko ang lalaking laging nandiyan kapag miserable ako. Umupo siya sa tabi ko at nagsimula na ulit umandar ang ferris wheel.
"You can hug me if you want." Sabi ni Jungkook then spread his arm.
“J-jungkook.” Hindi ko na kinaya at napayakap na ko at sa kaniya umiyak.
Pasalamat na din ako dahil nandito si Jungkook.
-
Dedicated to Alicebaaabyy. Hi~ SALAMAT! Maraming maraming salamat sa pagsuporta mo sa mga stories ko Mapa-7 Rude Boys, Every KPOP fangirls dream and now Married to a BTS Member. WAAAAAAAAAAAAAAAAHHH. Masyado na ako naooverwhelmed sa mga pambobola mo. Salamat ulit~~ ^____________^