Mira'dan;
Elimdeki kalemi gülümseyerek Akel'e doğru salladım.
"Sonunda evleniyorsunuz be. Bir an hiç evlenmeyeceksiniz sandım."
Az önce almış olduğu yapay çiçek buketini kafama fırlattı.
"Sus kız sen. Abine kalsa daha evlenemezdik zaten."
Kötü kadın gülüşünden attım. Eve dönüşümün üzerinden 1 yıl geçmişti. Abim toparlanamadığımı düşündüğü için henüz düğün yapmak istememişti fakat biz Akelle birleşip abimi ikna etmiştik. Abine kalsa derken ondan bahsediyordu.
''Olsun be. Geç olsun da güç olmasın.''
''Ay doğru diyorsun. Darısı sizin başınıza.''
Evet, bir güzel haber daha. Geçtiğimiz ay Pamir ile nişanlanmıştık. Nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde abim ve Pamir çok iyi anlaşmaya başlamışlardı. En sonunda babamın da onayını alınca nişan yapmıştık. 2 sene sonra okulum bitince de düğün yapacaktık inşallah.
''Bize daha 2 sene var canım.''
''Ee yapacak bir şey yok. Sonu vuslat olsun da, gerisi mühim değil.''
Gülümseyerek omzunu sıvazladım. Abim sonunda gerçekten iyi bir insanı bulmuştu. Hem uzun süre vakit geçirince Mirel de Akel'i sevmişti. Annesinin yerini dolduramasa da Mirel'e çok güzel bir anne olacağına emindik.
Kapı çalınca düşüncelerimden sıyrıldım ve kapıdan kafamı uzattım. Abim bordo takımıyla masum masum kapıda bekliyordu. Tek kaşımı kaldırdım.
''Buyur abi.''
''Iıh. Çekilsene en sevdiğim kardeşim önümden. Gelinimi göreyim.''
''Emrin olur paşam. Ayrıca senin tek kardeşin benim.''
''Yoo Araf var.''
Uzun bir süre ortadan kaybolup sonra geri dönen Araf abimden bahsediyordu. Üvey babasını kaybedince yurt dışına çıkma kararı almış ve bunu gittikten bir hafta sonra söylemişti. Şimdi de kolunda bir kızla geri dönmüştü.
''Hahaha. Çok komik. Git bu o zaman abini.''
''Ya bücür bi git önümden. Başlatma şimdi abine.''
''Püh terbiyesiz git buradan.''
Beklemediği bir anda kapıyı suratına kapatıp kilitledim. Düğünden önce gelini görmenin uğursuzluk getirdiğini bilmiyordu galiba.
Kafamı çevirip gelin odasının duvarındaki saate baktım. 8'e çeyrek vardı. Birazdan düğün başlayacaktı.
''Ee gelin hanım. Hazırsanız yavaştan çıkalım.''
''Ayy hazırım da, bayılacağım şimdi heyecandan. Ben ilkinde bile bu kadar olmamıştım.''
''Hadi hadi. Boşver şimdi eskileri. Çıkalım hadi.''
Kapıyı açıp gelin odasından çıkarken bir yandan da etrafı kontrol ediyordum. Gerçi artık abim görse de bir şey olmazdı. Her şey hazırdı.
Uzun merdivenleri hızlıca inip dolmuş olan düğün salonuna baktım. Davet ettikleri herkes gelmişti sanırım. Gözlerimle salonu hızlıca taradıktan sonra nikah masasının yanında duran annemlerin yanına gittim. Abimle bir şeyler konuşuyorlardı.
''Evet. Beyler bayanlar. Damadı salalım artık da gelinine gitsin. Biz de yerimize geçelim.''
Abim bunu duymayı bekliyordu sanırım, çünkü daha cümlemi bitirmeden yanımızdan kaybolmuştu. Gülüp Pamir'e döndüm. Dalgın bir şekilde bana bakıyordu. Yanına gidip gözlerinin önünde parmağımı şıklattım.
''Hayatım, iyi misin? Karadeniz'de gemilerin mi battı neden böyle duruyorsun?''
Gülümseyerek gözlerime baktı.
''Sadece seni hak edecek ne yaptım diye düşünüyordum.''
Elimi yanağına uzatıp okşadım.
''Çok sevdin sevgilim. Çok sevdim.''
Öksürük sesi duyunca irkilerek elimi çektim. Babam dik dik bize bakıyordu.
''Tamam nişanlısınız da, abartmayın.''
Yüzümü asıp bizim için ayrılmış masaya ilerlemeye başladım. Bir yandan da utanmıştım. Bir dahakine babamın varlığını hatırlamam gerekiyordu.
Yerlerimizi aldığımızda abim ve Akel de aşağı inmeye başlamıştı. Birlikte o kadar harika görünüyorlardı ki. Umarım hiç ayrılmaz, ömür boyu mutlu olurlardı.
Nikah masasında klasik sözler söylendikten sonra sonunda imzaları attılar ve dansa geçtiler. Onlar ilk danslarını yaptıktan sonra biz de dans etmek için yerimizden kalktık. Fakat o sırada babam müdahale etti.
''Müsadenle kızımla biraz dans etmek istiyorum oğlum. Sonra siz edersiniz.''
Pamir gülümseyerek başıyla onaylayıp elimi bıraktı. Babamla beraber piste yürüdük ve dans etmeye başladık. O sırada Pamir de Mirel'i dansa kaldırmıştı. Daha doğrusu, kucaklamıştı.
''Ee, oğlumu büyüttüm evlendirdim. Sıra kızımda sanırım.''
Gülümseyerek babama döndüm.
''Öyle sanırım babacım.''
Yüzünde hüzünlü bir gülüş oluştu.
''Çok zor biliyor musun? Hadi Ateş sürekli bizimleydi eşek kadar adam oldu evleniyor da, ben seni nasıl başka bir adama emanet edeceğim be kızım.''
''Öyle babacım da, yapacak bir şey yok ki. 20 oldum ben de.''
''Daha dün bulduk seni. Yine gideceksin.''
Kocaman sarılıp yanaklarını öptüm.
''Olur mu hiç öyle şey. Ben hiçbir yere gitmiyorum. Hep sizin yanınızda olacağım. Hem ayrıca daha 2 senemiz var.''
''Tabi tabi. Sen öyle san. Bu çocuk en fazla bir yıla alacak seni.''
Güldüm ve hiçbir şey demedim.
''İşin iyi yanı; sana bakışlarını görüyorum kızım. O gözlerde gerçek aşk var. En çok da bu yüzden içim rahat. Onun seni üzmeyeceğine eminim. O yüzden, ne zaman evlenecek olursanız olun, gözüm hiç arkada kalmayacak.''
Gözlerim dolarken gülmeye çalıştım.
''Ama olmaz ki böyle baba. Biz düğüne geldik sen beni ağlatmaya çalışıyorsun.''
Babam da güldü.
''Ağlatmaya çalışmıyorum. Sadece kızımla sohbet etmek istedim.''
''Peki madem.''
''Neyse ben anneni alayım da sen nişanlınla dans et.''
Babam beni bırakıp Pamir'e ilerledi ve kucağındaki Mirel'i aldı. O annemin yanına giderken Pamir çoktan belime sarılmıştı bile.
''Noldu güzel gözlüm? Dolu dolu olmuş denizlerin.''
''Bir şey olmadı. Babamla konuştuk biraz sadece.''
''Biraz hüzünlü bir konuşmaydı galiba.''
Gülümseyip başımı salladığım sırada şarkı birden değişti ve Erik Dalı çalmaya başladı. Kahkaha attım. Abim düğünden önce bahsediyordu ama ciddi olduğunu düşünmemiştim.
Pamir şarkıya hemen uyum sağlayıp beni abimlerin yanına çekerken güldüm. Hak ettiğimiz mutluluğa kavuşmuştuk sanırım.
***
''Ben de sizi karı koca ilan ediyorum. Gelini öpebilirsiniz.''
Alnımda hissettiğim dudaklarla gözlerimi kapattım.
''Seni seviyorum deniz gözlüm.''
''Seni seviyorum sevgilim.''
***
Vee. Bir kitabın daha sonuna geldik arkadaşlar. İyisiyle kötüsüyle bunu da bitirdik. Çok uzun süredir bölüm atmıyordum ve sizi daha fazla bekletmek istemiyorum. Bu gecikme için de hepinizden çok çok özür diliyorum. Kısa bir bölüm oldu fakat onlar artık mutlu. Ve gerisi artık sizin hayal gücünüzde. Onlara istediğiniz gibi bir hayat verin.
Sizleri seviyorum. Kendinize çok iyi bakın.
Başka kitaplarda görüşmek üzere.