[TNK - Yine Yazı Bekleriz]
Medya:AnlamsızŞeylerVol26
Bu bölüm Nicksizbirdarwin ninjama ithafendir. ❤
💬
Gözlerimi açtığımda pörtlettiği gözleriyle dibime girmiş Masal'ı görmek tekrar bayılmamı sağlayacaktı. Sanki deney faresine bakıyor lan benim işte. Üzerine birde, "Uyandı!" diye cırlaması tam bir intihar sebebiydi.
Kaşlarımı çatıp yüzümü çevirdim. "Uyanmaz olaydım ya o nasıl bir ses?"
Sesimin ağzımdan değilde başka bir yerimden çıktığını fark edince elimi burnuma attım. Burnumda bez gibi bir şey vardı. Burun deliklerimi tıkadığı için sesim başka taraflarımdan çıkmıştı.
"Bu sesle sen hiç konuşma istersen," diyip gülümseyen Masal'a gözlerimi kısarak baktım.
Yanımdan biri omzuma vurarak deştiğinde ona döndüm. "Ölmedin maşallah turp gibisin." Mert öküzüne bakarken ben bunlarla arkadaş olacak ne günah işledim diye sorguluyordum kendimi. "Bak bu sesle konuşmak istemiyorum o eline hakim ol!"
Ağzına hayali fermuar çekti.
"Neden burnumda yama var?"
"Yüzüstü düştüğün için burnun kanadı ama normalden fazla kanadığı için tampon yaptılar. Senin şu yazları olan hastalığın hala devam mı ediyor?"
Gözlerimi yumup başımı salladım. Yazın çok sıcak günlerde burnum kanıyordu. Şanslıysam kanı görmeden silip kurtuluyordum ama kanı gördüğümde bayıldığım bile oluyordu. O yüzden ben kışı daha çok seviyordum.
"Ne zaman çıkacak?"
"Doktor 'uyandığında çıkarabiliriz' demişti, çağırayım da gelsin."
Kapıya doğru hareketlendiğinde durdurdum. "Gerek yok ben evde hallederim biran önce çıkmak istiyorum burdan."
Masal başta kabul etmemişti ama bakışlarımdan korktuğu için sustu.
"Ahsen teyzeyi arayayım gelsin ha?"
"Masal amacın beni delirtmek mi? Ben çıkalım diyorum sen annemi çağırmaktan bahsediyorsun. O gelene kadar yarım saat burda beklemeyeceğim."
"Aman bekleme. Seni düşünende kabahat."
Üstümdeki örtüyü çekip kolumdaki serumu çıkardım. Tırnağın kırılsa serum bağlıyorlar zaten anasını ya boşuna kolumu deşmişler.
Ayakkabılarımı giyerken aklıma gelen şeyle duraksadım. "Beni kucağına alan kimdi?"
İkisi de tedirginlikle birbirlerine baktılar daha sonra Mert gülümseyerek bana döndü. "Tabiki yakışıklı prensin. Yani ben."
"Yakışıklı prensim mi? Sanırım kusucam," diyip öğürme sesleri çıkardım. "Keşke buzlara gömseydiniz beni de şu cümleyi duymasaydım." Homurdanarak ayağa kalktım ve çıkışa yöneldim.
Hastaneden çıktıktan sonra Mert'in arabasıyla önce bizim evin önüne geldik. Masal benimle gelmek istediğinde onu kibarca kovdum. Yalnız kalıp dinlenmeye ihtiyacım vardı çünkü beynim hala zonkluyordu.
Eve girip odama çıktım ve üstümü çıkardım. Kazağımı çıkartırken burnuma gelen kokuyla durdum. Bayıldığım anı ve beni kucağına alan kişiyi hatırladım. Emindim bu koku o kokuydu ama Mert'e ait olamazdı.
Lise ikinin son günü aşırı sıcaktan burnumun kanadığı ve bayıldığım günde aynı koku burnuma dolmuştu. Okulun kapısından çıkarken burnum kanamıştı ve elimdeki karneye damlayan kanı görünce, sıcakta üzerine eklenince bayılmıştım. Yere yığılmayı beklerken birinin kucağına yığılmıştım. Kucağına alan alana anasını satayım namusum gitmemiştir değil mi Hakim Bey?
Gözümü açtığımda hastanedeydim ve baş ucumda sadece bir not vardı.
'Geçmiş olsun. Uyandığında yanında olmak isterdim ama işim çıktı. Bayılacağın zaman dikkat et her zaman benim gibisini bulamazsın ;) -Ömer'
Notta sadece bu kadar yazıyordu ve atmadıysam o not bu evde bir yerdeydi. Sanki bayılacağım zamanı ben belirliyordum o da ayrı bir gerizekalıydı.
Garfield'lı pijama takımımı giyip yatağa geçtim.
Sabahtan beri yüzünü görmediğim telefonumu elime aldığımda wifiyi açar açmaz bildirimler gelmeye başlamıştı.
12 cevapsız arama
103 mesajınız var
Hepsi de Asaf'tandı. Yazdığı mesajların çoğu nerede olduğum ve neden cevap vermediğim ile ilgiliydi. Başka bir mesaj ise Mert'le samimi olmamam konusundaydı ki bu da beni gördüğü anlamına geliyordu. Ne zaman mesajlarına cevap vermesem yada engellesem bir şekilde karşıma çıkıyordu. Bunu ilerde değerlendirecektim.
Hepsine tek tek cevap vermeye üşendiğim için sadece son mesajına cevap verdim.
Kimliksiz: İyi misin?
Irmak: İyiyim.
Kimliksiz: Biliyorum :)
Irmak: Beni gördün değil mi?
Kimliksiz: Doktorunla bile konuştum ;)
Irmak: Oha be.
Irmak: Ben bile görmedim adamı.
Kimliksiz: Adam değil kadın sdlgkhsd
Irmak: Asaf bunu neden yapıyorsun?
Kimliksiz: Ne yapıyorum?
Irmak: Her zaman yanımda olduğunu söylüyorsun ama bana varlığını hissettirmiyorsun.
Kimliksiz: Hazır değilsin, Mika.
Kimliksiz: Seni tanıyorum, benimle yazışıyorsun ama gerçekten beni tanıdığında benimle böyle olmayacaksın.
Kimliksiz: Kendini geri çekeceksin.
Kimliksiz: Bir ilişkiye hazır olmadığının farkındayım ve seni bu konuda zorlayamam.
Kimliksiz: Zorla sana kendimi sevdiremem.
Kimliksiz: Beni görmeyi düşünmeyi bırak.
Kimliksiz: Ben, sen hazır olduğunda yanı başında elini tutuyor olacağım.
Kimliksiz: Ama şimdi gül be güzelim.
Kimliksiz: Gül ki bugün seni öyle gördüğümdeki endişemi unutayım.
Yazdığı şeyler öylesine doğru ve güzeldi ki söyleyecek bir şey bulamıyordum. Aynanın karşısına geçip, gülerken beni zorlayan burnumdaki tamponu çıkardım. Islak mendille burnumdaki kurumuş kanı temizleyip insana döndüğümde tekrar odama geçtim.
Yatağıma oturduğumda biran bile düşünmeden kamerayı açtım ve Asaf'a fotoğraf attım. Eminim bu onu yazacağım şeylerden daha çok mutlu edecekti.
Irmak;
💬
Vee bölüm sonu.
Irmak'ta seviyor da çaktırmıyor, fotoğraf attı evlenmeliler diyen?😸
Sevgilerimle,
Ninjalarını seven ponçik yazarınız♥