Kaharutan
" Ikaw Boss tigil tigilan mo ako ha. Bakit may pa I love you I love you ka pa kanina" Naglalakad kami ngayon ni Aldamante papunta naman sa section ng mga pabango.
" Public display of affection yun Chief" Aba. At talagang siya pa talaga ng explain ng PDA.
" Oh tapos. Masaya ka na kase naging maharot ka sa publiko" Ganun din naman ang ibig sabihin nun, pinaganda niya lang.
" Masaya ako kase hinalikan mo din ako pabalik, Chief" Seryoso, kinilig din ako sa sinabi ng Aldamante na 'to.
" Arte" Bulong ko.
Isang malapad na ngiti ang naging sagot niya.
" Mahal na mahal parin kita Chief. Kahit maarte ka pa. Kahit hindi mo ako pinapansin kapag nanlalambing ako. Kahit binabara mo ako. Mahal na mahal parin kita. Sobra sobra. Kaya huwag kang bibitaw ha. Kahit anong mangyari, huwag mo akong iiwan" Ang drama na naman ng lolo niyo.
" Ang drama mo Aldamante. Siyempre naman, kahit ano ang mangyari, andito lang ako sa tabi mo. Hindi kita iiwan, baka ikaw pa nga mang-iwan eh" Seryoso talaga, bakit ba ang lalim ng lambingan namin ngayon.
" There will be problems ahead of us, Chief. I cannot promise you I won't hurt you and make you cry but nevertheless, I won't give you a reason to doubt my love to you, Chief. Magalit, magselos ka sa akin ngunit huwag naman dahil sa ibang babae, Chief. You can get mad at me but don't leave me. Don't let go" Agad na tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Kilalang kilala talaga ako ng Aldamanteng 'to. Alam niya kung saan ako kadalasang magalit at magselos. He cannot do anything about it, normal lang naman siguro na magselos ako at magalit sa ibang babae.
" Anong gusto mong gawin ko, ngitian ko sila. Patuluyin ko sa bahay. Bilhan ko pa ng regalo kapag Christmas?" Pasimle pa 'tong Aldamanteng 'to. If I know, Baka may tinatagong babae 'tong lalaking 'to.
Yung lolo niyo, nagbababae! Jusko!
" Walang hiya ka! May babae ka no!" Nagsisimula na akong mageskandalo dito. Agad niyang hinawakan ang dalawang braso ko at linagay sa likod ko bago niya ihiga ang ulo niya sa leeg ko.
" Wala akong babae, Chief. Yes I have a mistress, at kadate ko siya ngayon. Pero nagseselos parin siya" Bulong niya.
" Maharot ka! Ilabas mo iyang babae mo at kakaladkarin ko palabas ng Pilipinas" At 'tong lolo niyo, pinagtawanan ba naman ako.
" Kakaladkarin mo ang sarili mo palabas ng Pilipinas? No way! Itatali kita sa kama ko para lang huwag kang lumabas ng Pilipinas, Chief" Sagot niya sabay tawa ngunit ramdam ko ang kaseryosohan ng boses niya.
" Ikaw lang, Chief. Ikaw lang wala ng iba. There is no other woman aside from you. Ikaw lang nakatatak sa puso, isip at kaluluwa ko. Ikaw lang ang babaeng iibigin at iiyakan ko" Asus, 'tong lolo niyo masyado nang nagpapafall na naman.
" Oo na oo na. Iiyakan daw. Baka magpaparty ka pa nga kapag umalis ako." Wika ko sa kanya kahit alam kong hindi naman totoo.
" Don't you dare think if doing that Chief. Kung aalis ka man, siguraduhin mong isasama mo ako. Huwag kang aalis ng wala ako, Chief ha." 'Tong Aldamante na 'to akala mo naman kung galit, hindi naman pala.
" Oo na. Isasama kita" Saad ko mapanatag lang siya at hindi na niya ako kulitin pa.
" I love you, Chief" Ang sweet talaga ng Aldamanteng 'to.
" I love you too, Boss. Saan mo ba gustong kumain ha?" Tanong ko sa kanya ng makalabas kami ng perfume section.
Halos dalawang oras kaming namili ng sando ng lolo niyo. Ang arte kase, mana sa akin.
" Wala ka bang balak pumasok sa kumpanya mo ha. Aba, kawawa naman yung sekretarya mo, siya na ata gumawa ng trabaho mo" Panenermon ko na naman sa kanya habang naglalakad kami papunta sa food court.
" Off mo, Chief. Natural, off ko na din." Saad niya sabay patong ng braso niya sa balikat ko.
" Ah so ganon, 'pag off ko, off mo na din. At kailan pa naging iyan ang patakaran mo, Boss" Napataas ang kilay ko ng sabihin ko iyon sa kanya.
" Ako ang CEO, Chief. Natural lang na ang gusto ko ang nasusunod. Palagi ka na lang busy, ngayon ka nga lang nagkaroon ng oras para sa akin" Maslalong napataas ang kilay ko.
" Nagrereklamo ka" 'Tong Aldamanteng 'to.
" Oo, Chief. Buti pa yung pasyente mo, araw araw mong inaalagaan tapos ako kapag ako na, tulog ka na" At talagang nagrereklamo nga talaga 'tong Aldamanteng 'to.
" Anong gusto mong gawin ko? Pabayaan ko ang mga pasyente ko?" Siya naman ngayon ang nagtaas ng kilay sa akin.
" Bakit. Magagawa mo ba kung hihilingin ko, Chief." I made a face.
" Tssk. Seloso" Bulong ko sa hangin na narinig rin lang niya.
" Alam mo naman pala, Chief eh" Saad niya sabay pinagsiklop niya sa kamay namin.
Mahilig kumain si Raeven sa mga mamahaling restaurant kaya palagi ko siyang pinagsasabihan sa bagay na ito.
" Hindi puwedeng puro sa mamahalin kang kumain, Boss. Matuto kang magtipid. Hindi porket mayaman ka, gasta ka na lang ng gasta" Bakit ba palagi ko nalang sinesermonan ang lolo niyo?
" Opo Chief." Wala na siyang nagawa kundi ang umoo sa mga panenermon ko sa kanya.
At maslalong kumunot ang aking noo ng makita ko siyang nakangiting nakatingin sa akin.
" Nasa tamang pag-iisip ka pa ba, Boss." Tanong ko sa kanya.
" Masmaganda ng manermon ka, Chief. Huwag ka lang magselos" Hanggang ngayon ba naman, hindi parin natatapos iyang selos mode na iyan.
" Asus. If I know naman, Boss. Dito ka lang ha. Huwag ka na namang umalis dito sa upuan natin" Ganyan ko pagsabihan ang Aldamanteng 'to. Paano ba naman kase, minsan, hindi nag-iisip, bigla nalang umaalis sa sa upuan namin tapos mararamdam ko na lang na nakayakap na pala siya sa bewang ko.
Tapos sasabihin na naman niyang PDA daw iyun.
Seriously, siya lang ang lalaking ginagawang achievement ang kaharutan sa publiko.
" Huwag kang lalayo, Chief. Hindi kita mababantayan" Hiling niya.
Hindi na ako lumayo pa, mahirap na, baka sumunod na naman 'iyung Aldamanteng iyun kapag hindi niya ako makita.
Umorder ako ng bulalo para sa kanya at gulay lang para sa akin. Ewan ko ba at bulalo, Nilagang baboy at paksiw na tilapia ang paborito ng Aldamanteng 'to. Kahit mayaman naman siya, hindi naman luto ng ibang bansa ang paboritong ulam niya.
Hindi rin choosy ang Aldamanteng 'to. Lahat kinakain niya basta alam niyang malinis.
" It's bulalo for you, Boss" Wika ko ng ilapag ko ang inorder kong bulalo.
Ang buong akala ko'y sisilay ang ngiti sa labi niya ngunit nagkakamali pala ako.
Nakita ko ang pagkabalisa niya ng makita niyang gulay ang ulam ko.
" What. Healthy living boss. Hindi habambuhay ay karne nalang ang ulam ko." Pagpapalusot ko sa sarili pero alam ko namang kahit papaano'y may punto ako.
" I am not a billionaire for you to eat grasses, Chief" Sagot niya sa akin bago ipinagpalit ang ulam namin.
" OA lang Boss. You have to atleast try to have a vegetarian diet once in your life." Okay, ako na talaga. 'Tong lola niyo na naman ang tama.
" That's not once in your life, Chief. That's almost everyday of your life" Asik niya ng simulan na niyang kumain at talagang yung ulam ko ang kanyang pinakyaw.
" Huy, Are you seriously going to eat my viand, Boss? Akala ko ba sabi mo it's grasses?" Ako ba talaga pinaglololoko ng Aldamanteng 'to.
" You have to eat protein, Chief. Paano na kung aaraw arawin kita" Daig ko pa ang nabagsakan ng langit at lupa ng sabihin niya iyon sa akin.
" Ang bastos mo talaga kahit kailan, Boss. You have to screen your mouth when you are with me" Saad ko sa kanya.
Ngunit parang wala siyang narinig.
" Totoo naman ah. We are never going to sleep without me making love with you. And I mean, every night, Chief" This is practically how this man talks about sex and making love. Walang pinipiling oras, lugar at sitwasyon ang lalaking 'to.
" I mourn for your future wife then, Boss. Mamatay siya ng maaga dahil sa over use" Wika ko na naging dahilan ng malakas niyang pagtawa.
" Your voice, Aldamante. You are not in your private place." Panenermon ko sa kanya.
" Don't mourn for yourself, Chief. That's why you need to eat protein every night for us to have something to burn." Makahulugan pa niyang wika sa akin.
" Kadiri ka talaga, Aldamante, kahit kailan." I told him.
Pinasubuhan ko siya nung bulalo na kinakain ko.
" Kung hindi ka sana pagrasses grasses diyan kanina edi sana ganyan kasarap ang ulam mo ngayon" Sige lang Jord, manermon ka lang. Saad ng aking isip.
" For as long as you eat well. You like what you are eating. I'm okay with it, Chief. Masgugustuhin ko pang ako ang mawalan, huwag ka lang magutom. Ako ang kumain ng damo, huwag lang ikaw. That's what a husband do right?" Ano ang oinagsasasabi na naman ng lolo niyo. Bakit may pa that's what a husband do right pa siya.
" Feeling pa husband ka na naman diyan Aldamante" Saad ko sa kanya na kanyang ikinangiti.
" Well, after all, I'm your husband" Pafall talaga kahit kailan 'tong lolo niyo.
" Chief" Tawag niya sa pansin ko ng magkahawak kaming lumabas ng mall.
" Boss" Ano na naman ang sasabihin ng Aldamanteng 'to.
" I am going to join the car racing tomorrow. Can I join?" Agad akong napatingin kay Raeven.
" No. Ayoko, Boss. Hilingin mo na lahat, huwag lang iyan because I forbid you to" I cannot risk it. I am a doctor but I cannot one hundred percent save life.
" Okay. Can we atleast watch the race. Sasali si Bentoy" Nakangiti lang niyang wika.
I nodded.
" That can do" I smiled back before I felt his lips on mine.
-----
A/N : Happy New Year, Sweethearts.