Θέλω να συγκρατησετε πως ο Harry έχει τα κλειδιά από το σπίτι των γονιών του, όπου μένει και ο Cameron και πως η Elina έχει τα κλειδιά για το σπίτι του Harry.
Θα χρειαστεί σε αυτό το βιβλίο. ❤️❤️
Επίσης η Rose με έχει νευριασει πολύ σε αυτό το κεφάλαιο 😂❤️
.....
"Μωρό μου, καλημέρα. "
Άκουσα κοντά μου τη φωνή του αγοριού μου.
Προσπάθησα να χαμογελασω αληθινά η μάλλον πειστικα κάτι που δεν κατάφερα και πολύ.
" Καλημέρα. "
Απάντησα στρεφοντας τη προσοχή μου στην παρέα μας απέναντι που πλέον είχα παραμελησει.
" Τι κάνεις; Ισχύει για σήμερα; "
Γύρισα να τον κοιτάξω, καθώς είχε πλέον καθίσει δίπλα μου.
Τι είχαμε κανονίσει για σήμερα;
Δεν θυμόμουν τίποτα και ήταν το τελευταίο πράγμα που θα θυμόμουν.
Είχα παραξενευτει καθώς προσπάθησα να θυμηθώ.
" Για ποιο πράγμα; "
Τον ρώτησα τελικά αφού δεν κατάφερα να θυμηθώ τίποτα.
Εσμιξε τα φρύδια του και τα χείλη του σχηματισαν ένα μικρό, στραβό χαμόγελο.
" Είχαμε πει πως, αφού θα λείπουν οι γονείς μου το απόγευμα να έρθεις σπίτι μου. Δεν το θυμάσαι; "
Δεν θυμάμαι να έκανα ποτέ αυτή τη συζήτηση, ίσως επειδή το μυαλό μου είναι αλλού.
Δεν ήθελα να τον στεναχωρησω οπότε απλά Εγνεψα κατάγεται καταφατικα.
"Αα.. Ναι θα έρθω."
Εκείνος χαμογελασε πάλι κανονικά.
Πλησίασε να με φιλησει μα για καλή μου τύχη το κουδούνι χτύπησε.
"Θα τα πούμε Cameron. "
Του είπα καθώς απλά χαιδεψα τον ώμο του.
Είναι τόσο δύσκολο για εμένα.
....
Είχα φτάσει έξω από το σπίτι του Cameron, που κάθε φορά μου θύμιζε τη γνωριμία μας με τον Harry.
Ένιωθα άθλια μέσα μου, μα δεν μπορούσα να διορθώσω τίποτα.
Το αγόρι μου, άνοιξε τη πόρτα και με άφησε να περάσω αφού με αγκαλιασει.
Έβγαλα το μπουφάν μου και τα γάντια μου αφού το σπίτι ήταν ζεστό και τα άφησα δίπλα στο ξύλινο τραπεζάκι.
"Ήρθες μόνη σου; Μέσα στη βροχή; "
Με ρώτησε ο Cameron καθώς μου έφερνε ένα ποτήρι νερό.
" Εντάξει είμαι. Αφού ξέρεις πως λατρεύω τη βροχή. "
Του είπα. Αναμνήσεις με εμένα και τον Cameron, όταν ήμασταν ερωτευμένοι πέρασαν από το μυαλό μου ξαφνικά και ένα μικρό χαμόγελο δημιουργήθηκε.
Μου έλειπε όλο αυτό, μα ήξερα πως ήταν παρελθόν δυστυχώς.
" Λοιπόν; Βάζουμε τη ταινία; "
Ρώτησε χαρούμενος καθώς σηκώθηκε από διπλά μου.
Μου άρεσε από πάντα το ότι ήταν χαρούμενος συνέχεια. Τον έκανα χαρούμενο.
Μα πλέον μόνο δυστυχισμένο μπορώ να τον κάνω.
" Ανυπομονώ να δω ποια διάλεξες. "
Αστειευτηκα και εκείνος μου έδειξε το όνομα της ταινίας.
" Notebook. "
Ήταν η τρίτη φορά που το έβλεπα σίγουρα, μα δεν θα βαρεθω ποτέ αυτή τη ταινία.
" Με ξέρεις καλά. "
Του είπα ειλικρινά αφού η διάθεση μου είχε ανέβει ελάχιστα.
Πάτησε το play και η ταινία άρχιζε να παίζει.
Καθησε δίπλα μου, αφού χαμηλωσε τα φώτα και χωρίς να το περιμένει ούτε εκείνος, ούτε εγώ, έβαλα το κεφάλι μου στον ώμο του.
Χαμογελασε και το ίδιο έκανα και εγώ.
"Do you think our love, could take us away together?"
"I think our love can do anything we want it to. "
Η σχεδόν τελευταία σκηνή, πάντα με έκανε να κλαιω.
Αυτά τα λόγια. Αυτή η αγάπη που όλοι θέλουμε να ζήσουμε.
Η αληθινή αγάπη.
Η αγάπη που είναι δύσκολο να βρούμε.
" Αυτό ακριβώς θα συμβεί και με εμάς. Σου το Ορκίζομαι. "
Άκουσα τη φωνή του Cameron να μου ψιθυριζει.
Η καρδιά μου έσπασε σε χίλια κομμάτια καθώς με κοίταξε βουρκωμενος.
Ένιωθα σαν να του χρωστάω ένα φιλί.
Σαν να είχα μια επιθυμία να το κάνω.
Πλησιασα αργά το πρόσωπο του καθώς έβαλα τα χέρια μου στο σβέρκο του και τον έφερα κοντά μου.
Ενωσα τα χείλια μας σε ένα γλυκό φιλί.
Ενώ η μουσική στο τέλος της ταινίας έπαιζε δυνατά στα αυτιά μας.
"Cameron μπορείς να-... "
Άκουσα μια γνωστή φωνή και όταν κατάλαβα ποιανού είναι σε δευτερόλεπτα πηδηξα μακριά από τον Cameron,τρομαγμενη.
Αναπνεα γρήγορα και δυνατά καθώς τα χαρακτηριστικά του Harry είχαν σκληρυνει.
Μπορούσα να καταλάβω πως ανεπνεε γρήγορα και μπορούσα ξεκάθαρα να δω τα χείλη του σε μια ίσια γραμμή, δίνοντας ένα θυμωμένο βλέμμα.
Ύστερα με κοίταξε ειρωνικά.
Ένιωθα πως με μισεί.
Το βλέμμα του ήταν το πιο ψυχρό και το πιο σκληρό βλέμμα που μου είχε δώσει ποτέ.
"Επ, τι θες; "
Σηκώθηκε το αγόρι μου από διπλά μου και πήγε κοντά του.
" Συγγνώμη που διέκοψα αλλά υπάρχουν και δωμάτια. "
Ο Cameron προφανώς το πήρε ως αστείο και άρχισε να γελάει ενώ το έντονο βλέμμα του Harry με έκανε να νιώθω αβολα.
Σηκώθηκα και εγώ καθώς έβαζα τα παπούτσια μου.
" Δεν... Δεν διακοψες τίποτα. Εφευγα έτσι και αλλιώς. "
Είπα. Πέρασα από διπλά του και εκείνος διακριτικά έκανε λίγο πιο δεξιά με αποτέλεσμα να με σκουντιξει με τον ώμο του.
Τον κοίταξα καθώς έτρεμα και εκείνος ήταν φοβερά θυμωμένος.
" Θα τα πούμε αγάπη μου. Harry μισο μα σου φέρω τα χαρτιά που ήθελες. Πήγαινε μέχρι έξω την Rose αν μπορείς."
Έτρεξε βιαστικος πάνω.
Έβαλα το μπουφάν μου και χωρίς να πω καμία κουβέντα βγήκα έξω.
Η βροχή ήταν δυνατή μα ήταν το τελευταίο που με πείραζε.
Η πλάτη μου ήρθε σε επαφή με τον βρεγμένο τοίχο.
"Συγχαρητήρια. "
Είπε ειρωνικά ο Harry.
Η σκληρή φωνή του χτύπησε τα αυτιά μου.
" Άσε με. "
Του είπα χωρίς να τον κοιτάξω στα μάτια.
" Να σε αφήσω; Έκανες σεξ μαζί μου, είπες πως είσαι ερωτευμένη μαζί μου. Σε παρακαλαω και προσπαθώ να σου δείξω ότι είμαι Ερωτευμένος μαζί σου και εσύ; Εσύ πας και φιλας τον κάθε ένα."
Ήταν ένα ακόμη παιχνίδι του.
Τα βουρκωμενα ματια του, ήταν απλά ένα παιχνίδι ακόμα.
"Είναι το αγόρι μου. Δεν θα σου δώσω λογαριασμό το τι θα κάνω. "
Έκανα να φύγω μα με κράτησε σφιχτά από τον καρπό κάνοντας με να πονεσω.
" Ξέρεις κάτι; Σε βαρέθηκα. Βαρέθηκα να το παιζεις το θύμα. Μετά λες πως εγώ δεν έχω συναισθήματα. Είσαι μια μεγάλη ψευτρα. "
Δεν πίστευα στα αυτιά μου καθώς αν είχε ελεύθερα τα χέρια μου θα τον είχα χαστουκισει.
Εκείνος φταίει για όλα. Εκείνος μου κατέστρεψε τη ζωή.
" Εσύ είσαι αυτός που με κατέστρεψε. Παράτησε με τώρα γαμωτο. "
Φώναξα σχεδόν.
" Δεν πρόκειται να κάνω κάτι άλλο Rosalie. Μπορείς να είσαι με όποιον θες."
Με άφησε καθώς εκείνος μπήκε στη μαύρη Mercedes και εγώ άρχισα να περπατάω μακριά του.
Μακριά από τον άνθρωπο που με είχε πληγωσει μα εξακολουθω να είμαι Ερωτευμένη.
"Harry's pov. "
Λίγο πριν φύγω ο Cameron βγήκε έξω..
"Που πας; Ορίστε τα χαρτια που μου ζήτησες."
"Θα έρθω να τα πάρω άλλη φορά. "
Ήταν το τελευταίο που είπα καθώς πάτησα Γκάζι για να φύγω.
Ποιος ήταν ο ψεύτης εδώ;
Προσπάθησα τόσες φορές να της δείξω πως δεν λέω ψέματα και εκείνη απλά με αγνωισε.
Μου είπε πως ήταν ερωτευμένη μαζί μου, μα την βρίσκω να φιλαει τον αδερφό μου.
Χωρίς να σκεφτώ τι κάνω, πάτησα το όνομα της Elizabeth στο κινητό μου.
Προς έκπληξη μου το σήκωσε αμέσως.
"Τι τιμή. "
Είπε ειρωνικά.
" Είσαι σπίτι; "
Της είπα καθώς άλλαζα ταχύτητα.
" Ναι, μόνη μου. Αν θες πέρασε."
Αφού είχα πάρει την πληροφορία που ήθελα, το έκλεισα χωρίς να δώσω καμία απάντηση.
Εστρειψα στο πιο κοντινό δρόμο για το σπίτι της και σε πέντε λεπτά ήμουν απέξω.
Παρκαρα τη μαύρη Mercedes και χτύπησα το κουδούνι επίμονα.
Όταν άνοιξε ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στην αηδιαστικη μούρη της.
"Ώστε ήρθες ε; "
Ήταν το μόνο που είπε πριν την άρπαξω ατσαλα από τη μέση.
" Βουλωσε το όμως. "
Της είπα καθώς με φιλησε και δεν έκανα κανένα κόπο να τη σταματήσω.
Συνέχισα να τη φιλαω.
Την εσπρωξα στον καναπέ βγάζοντας της τη μπλούζα μαζί με το σουτιέν της.
Δεν με ένοιαζε καν αν την Πόναω γιατί ήθελα μόνο να ξεδωσω τα νεύρα μου.
Έβγαλα τη δική μου μπλούζα και το παντελόνι μου.
Μέχρι και οι αναστεναγμοι της με εκνευριζαν.
"Σκάσε μαλακισμενη. "
Της είπα μέσα από τα δόντια μου καθώς έβγαλα το εσώρουχο της.
Εκείνη με φιλουσε στο λαιμό και στα χείλη.
Όταν πήγα να μπω μέσα της σταμάτησα απότομα.
Rose .
Γαμημενη Rose.
Σηκώθηκα γρήγορα από πάνω της.
Το είχα μετανιώσει ήδη.
Δεν είχε καμία σχέση με τη κοπέλα που ήμουν ερωτευμένος.
Η Elizabeth ήταν απλά μια πουτανα .
"Γιατί σταματησες; "
Είπε χαιδευοντας τη πλάτη μου.
Πήρα το χέρι της τιναζοντας από πάνω μου.
" Μην με ακουμπας πουτανα. "
Έβαλα γρήγορα τα ρούχα μου, θέλοντας να φύγω όσο πιο γρήγορα γινόταν.
" Τι έγινε Harry; Σκέφτεσαι τη σκύλα σου;"
Γέλασα ειρωνικά όπως εκείνη.
"Ίσως και να τη σκέφτομαι Elizabeth. Και εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό, επειδή είναι πολύ καλύτερη σου σε όλα. "
Της έδωσα την απάντηση που την εκνευρισε φοβερά.
Άνοιξα τη πόρτα για να φύγω.
" Ερωτεύτηκες τη παρθένα ηλιθιε; "
Ήταν το τελευταίο πράγμα που μου είπε.
" Πίστεψε με. Δεν έχω ξανά νιώσει ποτέ έτσι στη ζωή μου. "
Την κοίταξα με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο και ικανοποημενος έφυγα από το σπίτι της.
Λίγο πριν φύγω άκουσα απλά να φωνάζει και ύστερα κάτι να σπάει μα δεν έδωσα καν σημασία.
Δεν μπορούσα να βγάλω τη Rose από το μυαλό μου .
Και αυτό ήταν το μόνο πράγμα που με ένοιαζε.