Kabanata 35
"Where are we going, exactly?" Napatingin ako kay Clicko na nagmamaneho ngayon ng sasakyan.
We are going to General Tetangco's house in Stejano, two hours away from Stefanina. I didn't tell him about it kaya kanina pa siya tanong ng tanong.
"You're lucky birthday ng apo niya sa Linggo kaya uuwi siya ngayong araw dito sa probinsiya. You can do your interview tomorrow." Sabi ni Kuya Stratus noong kinakausap niya ako pag-uwi ko ng bahay.
Libre naman kaming dalawa ngayon kaya bakit hindi namin puntahan di ba? Hiniram namin ang sasakyan ni Dad, since kasama ko naman daw si Clicko pinahiram niya na sa amin.
"We're going to Stejano." Sagot ko habang dinadama ang tama ng hangin sa nakabukas na bintana ng sasakyan. Medyo malayo na rin ang narating namin dahil puro palayan at gubat na ang nakikita ko sa gilid ng highway.
"Anong gagawin natin doon?" Tanong niya sa pangatlong pagkakataon. Tumawa ako nang makita na naiinis na siya sa hindi ko pagsagot sa mga tanong niya.
"Just keep driving, o baka gusto mong ako naman ang mag drive?" Nakangisi na tanong ko sa kanya. He 'tssed' and shook his head. Sinabihan siguro to ni Dad na huwag akong payagan na magmaneho.
"Baka naman kasi kikidnapin mo pala ako di ba? Malay ko?" Nakabusangot niyang sabi at sinadal ang isang siko sa nakabukas na bintana. He's now driving with one hand.
"Excuse me? Ikaw? Kinidnapin ko? Baka ikaw nga diyan eh!" Natatawa kong sabi.
Bahala siya diyan. Kahit ano pang gawin o sabihin niya I will never tell him kung saan kami pupunta. It's a surprise for him.
Nawala ang busangot niya at napalitan ng pilyong ngiti. See? Ano kaya ang pumapasok sa isip ng lalaki na to?
"Bakit? Magpapa-kidnap ka rin ba? Kasi ako, willing akong sumama basta ikaw ang kidnapper!" He said and wiggled his eyebrows kaya tunawa ako. What the hell is he thinking?
"Why are we even talking about kidnapping?" Tanong ko habang inaayos ang iilang buhok na sumabog sa mukha ko dahil sa hangin.
"Sige nga kung hindi talaga to kidnapping, kiss mo ako?" He said na parang nanghahamon. Here we go again. Gagawa talaga siya ng paraan para makahalik sa akin.
"You're driving! How can I kiss you?" Natatawa kong sabi at nilingon siya na nakangisi pa rin. Umayos siya sa pagkakaupo at nilagay na ulit ang isang kamay sa steering wheel ng sasakyan.
"Not a problem. Ititigil ko ang sasakyan sa gilid tapos e-kiss mo ako" He suggested kaya napataas ako ng kilay.
Hindi pa nga ako naka-oo sa gusto niyang mangyari ay itinigil niya na ang sasakyan sa isang gilid. Nanlaki ang mga mata ko. Ginawa niya talaga? I looked at him confused. Anong gagawin ko? Lalapit at hahalikan siya? What? What? I don't know.
"Kiss mo na ako..." He said habang seryoso na nakatingin sa akin. I sighed in defeat. Okay, ibibigay ko.
"Kapag ba binigay ko titigil kana sa kakatanong ko saan tayo pupunta?" Tanong ko.
He immediately nodded his head many times na para bang kahit ano pa ang kondisyon na ilalatag ko ay papayag siya basta halikan ko lang siya.
Why is he so sucker for kisses?
"Okay." I leaned over at lumapit sa kanya.
Nahirapan pa ako dahil sa gear stick na nasa gitna namin kaya umiba ako ng posisyon para maabot ko siya. I held his face at nagpatianod naman siya. I smiled while looking at his lips. Without further delay I pressed my lips against his. Bibitaw na sana ako nang hinawakan niya ang mukha ko at pinirmi ang labi ko sa labi niya.
His lips are moving! Hindi lang ito iyong kiss na ginagawa naming dalawa, the simple smack? Hindi ito ganoon! I have never been kissed like this kahit noong kami pa ni Kristoff, hanggang smack lang kaming dalawa.
He tried to open my mouth with his upper lip and his tongue. My heart is racing at nag-iba na ang pintig nito. Holy shit, Heanndra. Okay okay we're cool. It's just a kiss.
I felt like I'm being hypnotized by his kiss. Nawala ang lakas ko at nanginginig ako na hindi ko alam. I opened by mouth and his tongue darts inside like it's been waiting for a long time to be inside. We we're moving in sync and he smiled a little and then continue to kiss me.
Napapikit ako nang dumapo na sa pisngi ko ang halik niya, down to my jaw and to my neck.
Huminga ako ng malalim at napakapit sa t-shirt niya nang tumigil siya sa leeg ko at marahan na humalik doon. I can feel his warm lips and tongue kissing my neck.
"Clicko..." I called him and bit my lip when I realized it's almost a moan. What the hell?
"Hmmm?" He asked still kissing my neck.
Gusto kong iuntog ang ulo ko sa dashboard dahil ayaw kong tumigil kami sa ginagawa namin but we will eventually end up with something kapag hindi pa kami titigil.
"We were making out already. Let's sto..." Bulong ko sa kanya kaya tumigil na siya sa paghalik doon at ngumiti sa akin.
How can he smile like that pagkatapos ng nangyari samantalang ako ay naghahabol na ng hininga at naiinitan na hindi ko maintindihan.
Tulala ako na nakatingin sa kanya. He chuckled softly at inayos ang buhok at ang tube ng off shoulder ko na hindi ko man lang napansin dahil nalaglag na pala ng kaonti. Shit? Paano nangyari iyon?
"I'm sorry. Okay, we'll stop." He seriously said at napadako ang tingin ko sa maroon na t-shirt niya na nagulo ko yata dahil nagusot iyon.
Napapikit ako habang nasa byahe at naalala ang nangyari kanina.
"Why are you so silent?" Natatawa na tanong niya sa akin kaya sinamaan ko siya ng tingin. Mabuti na lang talaga at may instinct ako na magpigil kanina kung wala ay baka ano pa ang nangyari.
"Namumula ka. Are you okay?" He asked full of concern pero may bahid ng ngiti sa labi. Nag-eenjoy ba siya sa nakitang reaksiyon sa akin? Hinampas ko ang braso niya kaya napadaing siya.
"Why did you that?!" Niinis na tanong ko sa kanya. Kumunot naman ang noo niya sa tanong ko.
Kunware confused siya! Sarap niya talagang suntukin ngayon!
"Baby, I can't help it. Your lips are so sweet, I wanted more of it" Malambing niyang sinabi at mapupungay ang mga mata na nakatingin sa akin.
My lips? My lips? Lips daw pero bakit napunta na hanggang sa leeg ko? Whatever Clicko, hindi ko na alam ang gagawin ko kapag wala ng ganito na mangyayari sa akin. Not that I love what we did, well yes I have to admit I love what we did. Hindi naman magre-respond ang body ko ng ganoon kapag hindi ko nagustuhan. It's just that, I did it with him. Kaya siguro kahit naiinis ako na nangyari iyon ay masaya pa rin ako kasi siya ang kasama ko na gumawa noon.
"Sweet? May lasa ba yung lips ko? Clicko, it's probably just my saliva you tasted!" Sigaw ko at inirapan siya. He smiled and nodded.
"I love the taste of your saliva, then." He declared na parang wala lang sa kanya iyong sinabi. Ngumiwi ako sa sinabi niya.
Nag-asaran lang kami hanggang sa makarating sa Stejano. Nagtanong tanong ako sa mga tao na nakikita sa daan kong nasaan ang bahay nina General Tetangco. Syempre bumababa talaga ako sa sasakyan dahil ayaw ko na marinig ni Clicko ang lahat.
We got the exact direction kaya iyon ang sinabi ko kay Clicko. Tumigil kami sa isang malaking bahay. Actually, it's a mansion! Mas malaki pa yata ito sa bahay namin. The house is made of wood, almost all of it. Ang dalawang haligi ay gawa rin sa kahoy at may nakaukit na desinyo doon. It's like a corinthian column na naukit lang sa kahoy.
Coconut trees were all over the place. May malaking itim na gate doon at agad naming nakita ang guard na nakatayo sa gilid. Bumaba kami ni Clicko at naglakad.
"Sino po sila Ma'am?" The tall guard asked.
"Heanndra Henzon. My brother arranged a meeting with General Hermanio Tetangco." Diretsa na sabi ko. May kinuha siyang mukhang log book at may tiningnan. He then nodded at binuksan ang gate kaya pumasok kaming dalawa ni Clicko.
"Anong ginagawa natin sa bahay ni General Tetangco?" Bulong niya sa akin kaya ngumiti na lang ako.
May sumalubong sa aming isang babae na medyo may katandaan na at pinapasok kami sa loob ng bahay. The tiled floor was shining at agad naagaw ang pansin ko sa dalawang naglalakihang chandeliers doon.
"Miss Henzon upo po muna kayo. Tatawagin ko lang po si Genera." Nakangiti na sabi noong matandang babae kaya tumango ako at umupo doon sa malalaki nilang sofa.
"Heanndra, why are we here?" Tanong niya ulit sa akin kaya huminga ako ng malalim bago nagsalita.
"For my interview. Sa school." Paliwanag ko at napatango naman siya.
May dalawang kasambahay na dumating at may dala-dalang pagkain at inumin. Nilapag nila ito sa mesa na nasa harap namin at agad ding umalis.
Sabay kaming napatingin ni Clicko sa isang matangkad na lalaki na bumaba sa malaking hagdan sa gilid namin. He is wearing a royal blue polo shirt and a black shorts with a slippers.
I can't exactly say that he's old dahil mukhang maganda pa ang postura ng kanyang katawan although his black hair has some traces of white. Kung titingnan mo ng mabuti mapapansin mo na gwapo siya noong mga kabataan niya. He doesn't look like a general ngayong ganito lang ang suot niya.
His face lit up nang makita niya kami nakaupo doon at nakatingin sa kanya. Nang makarating sa pwesto namin ay agad kaming tumayo ni Clicko at naglahad ng kamay.
"Good afternoon General, Heanndra Henzon." I extended my hand for a handshake at nakangiti niya itong tinanggap.
"General." Bati naman ni Clicko at napataas ako ng kilay nang tumawa si General at tinapik sa balikat si Clicko.
Alam ko naman na kilala na ni Clicko si General Tetangco pero hindi ko akalain na ganito nila ka kilala ang isa't-isa.
"Clicko! Ngayon lang kita nakita ulit. Sayang, at wala dito si Hajo. Hindi ko alam kung saan nagpunta ang batang iyon." Natatawa na sabi ni General at umupo na sa harap namin kaya umupo na rin kami.
"Miss Henzon? So, your brother told me about the interview? Thesis?" He asked na nakangiti pa rin.
Umiling ako. This is a final requirement for a certain major subject. Binigay ko kay Clicko ang maliit na camera na dinala ko to video everything. Kinuha niya naman ito at tumango sa akin.
"Finals requirements General." Tipid na sagot ko at kinuha sa bag ang mga tanong na isinulat ko kagabi.
"Are you ready, General?" I asked luaghing at tumango naman siya sa akin.
"Ilang taon na po kayo sa service?" Tanong ko. Nag-isip pa siya sandali bago nagsalita.
"Twenty-two years. I've been a Major General for ten years and promoted as General of the Philippine Army for ten years now,"
"First choice niyo po ba talaga ang pagiging sundalo?" Sunod na tanong ko habang sinusulat ang mga sinabi niya.
He smiled at pinagsiklop ang mga daliri.
"I wanted to be a lawyer..."
Kumunot ang noo ko. Ang layo naman ng pagiging lawyer sa pagiging sundalo?
"What made you changed your mind?"
"My original dream is to be a lawyer like my older brother. Dati, dinadala niya ako sa mga hearings niya sa korte and I've seen how people praised him because how good he is. I said to myself, gusto ko rin ng ganoon..." Masayang kwento niya at napaisip ulit.
"But then, I met a girl who is three years older than me when I was in highschool, I followed her around until I entered college. I took up Political Science because I stick to the dream that I wanted to be a lawyer. Nauna siyang na graduate sa akin. Nursing. I found out she entered the Philippine Army as an army nurse. I don't know what gotten into me that I stopped studying Political Science and entered the PMA." Natatawa niyang kwento habang ako naman ay nakatulala lang sa kwento niya.
"At first, I think I was stupid. Nagpadalos-dalos ako sa desisyon ko. I don't even know if she loves me? or even like me? or maybe may iba na siyang mahal? But there's something inside me na nagsasabi na, sige lang. Ipagpatuloy ko lang. I actually graduated with flying colours at pumasok sa army." He stopped midway and looked at Clicko na nagdadala ng camera.
"Nagkita po kayo?" I asked and he just smiled.
"Yes we did and I married her. We have two children and two grandchildren." Pagpapatuloy niya.
Wala ba dito iyong asawa niya? Nasaan kaya?
"Nasaan po siya ngayon?" I asked curiously. Ilang sandali pa ang katahimikan bago siya sumagot.
"She passed away five years ago."
Nanlaki ang mga mata ko. "I'm sorry General. I didn't know."
"No it's okay. So, Miss Henzon if you're asking me what changed my mind, the correct answer would be love." He said smiling.
Love really works in mysterious ways. It can change everything in your life. Pwedi ka nitong paiyakan, pasayahin, saktan at galitin. Kaya siguro sinasabi nila na love makes the world go round. Kasi lahat ng nararamdaman ng isang tao ay konektado sa love.
Hindi rin nag tagal ay natapos ko ang interview. Nagpaalam si Clicko na lalabas muna siya at kukunin niya ang binili kong wine na regalo namin kay General sa sasakyan. Wala na akong maisip kaya iyon na lang ang binili ko kanina.
I took the opportunity na makausap si General habang wala pa si Clicko.
"Uh, General? You know Clicko right?" I asked.
"Yes. Kilala ko ang kapatid niya, si Martin. Also he's a close friend of my granddaughter, Havex." Nakangiti na sabi niya.
"Kung ganoon alam niyo rin po ba na gusto niyang pumasok ng PMA? But he actually can't kasi wala siyang backer and wala siyang sponsor? I've heard he contacted your granddaughter to tell you about this?" Sunod sunod na sabi ko. Fire away, Heanndra. Wala ng atrasan ito.
He laughed at what I said kaya peke rin akong ngumiti.
"Ah yes. Havex mentioned that to me. I was actually amused when she told me that." Natatawa na sabi niya.
"I don't know what sponsor they are talking about. Libre naman mag-aral sa PMA. But if he badly needs money, I can help him. I already said yes about it, ang akala ko ay alam na ni Clicko? I'll provide everything. I can't say no to Hajo." He said at tumawa ulit.
Granddaughter? Havex? Bakit mukhang hindi yata siya nabanggit ni Clicko sa akin? Napataas ako ng kilay habang nag-iisip kung sino iyon.
"Really? She never told Clicko pa po. Thank you so much, General!" Natutuwa kong sabi.
Dumating si Clicko dala-dala ang wine at agad itong binigay kay General.
"Clicko, hindi pa pala nasasabi sa'yo ni Havex na I said yes already doon sa gusto mo? Even if you don't work fo us, I'll still provide everything. Iyon ang request ni Havex sa akin. May utang daw siya sa'yo kaya, babayaran niya."
Napasulyap ako kay Clicko na nanlaki ang mga mata at tiningnan ako. I smiled at him pero alam ko sa loob ko na gusto ko ng malaman kung sino si Havex. Anong utang? Bakit babayaran?
Bumagsak ang balikat ko nang mapagtanto na I didn't actually did it for Clicko. Havex did it for him. I only reminded General about it.
What's so wrong about it, Heanndra?
"And also Miss Henzon tried to mention it to me. So, congratulations. You can take the entrance exams after your final exams siguro? Are you okay with it?" He asked Clicko. Ngumiti naman si Clicko at tumango.
"Salamat General. Maraming salamat po," He gladly said and shake their hands.
"No problem. Anything for my granddaughter." Sagot naman ni General.
Nagpaalam kami na aalis na. Tahimik lang ako sa byahe. Ayoko na magsalita dahil baka madulas lang ako at baka tanungin ko pa siya ng mga tanong na umiikot sa utak ko.
"Hey, salamat nga pala doon sa ginawa mong pag remind kay General. Havex never told me about it." Seryoso niyang sabi habang nakatuon ang tingin sa daanan.
"Sino si Havex?" Simple kong tanong. Napasulyap siya sa akin at tumikhim.
"Apo siya ni General Tetangco. We're close friends because we went to the same school in elementary. She's kind of a boyish type at pasaway iyon at laging nato-trouble." He said.
Classmates at kaibigan lang Heanndra. Tumigil ka nga diyan sa pinag-iisip mo!
"Ah. Anong iyong sinasabi ni General na utang ni Havex sa'yo?" Tanong ko ulit kaya kumunot ang noo niya sa tanong ko.
"I don't really remember? Pero baka iyon yung nahuli sila ni Kuya Martin sa quarry kasama sina Aro. They did something serious so she begged Kuya Martin na huwag magsumbong sa Lolo niya. Naawa si Kuya Martin ayon, nakalusot." Kuwento niya kaya napatango ako.
"Parang ang close niyong dalawa kung iisipin ko." Seryoso kong sabi. Napatingin ako sa kanya dahil humalakhak siya.
"You can say that. We understand each other because we both lost our parents at a young age." Aniya kaya tumahimik na ako.
"Why are you asking? Are you jelous?" He suddenly asked kaya napangiwi ako.
"Hindi no! I was just thinking na ang dami mo palang kaibigan na mga babae? Kiana, Havex, Athena and maybe more?" Kibit balikat ko.
"And they will remain as friends." He declared kaya ngumiti ako.
Sana.
"Saan tayo pupunta?" I asked when he turned the car sa isang hindi pamilyar na daanan. I can see a beach at iilang coconut trees.
Tumigil kami sa dalampasigan. I can see some fishermen doon sa dagat na nakasakay sa kanilang bangka. Where are we?
He held my hand at naglakad kami papunta sa isang di kalakihang kamalig. May maliit na bata doon na naglalaro ng toy truck at isang matandang babae na nagwawalis sa bakuran.
"Nanay Dalia!" Bati ni Clicko kaya napatigil sa pagwawalis iyong matandang babae at napaangat ng tingin sa amin sa labas.
"Clicko!" Natutuwa na sabi ng matanda at agad kaming nilapitan. Binitawan niya ang kamay ko at nagmano doon sa mantanda.
"Good afternoon po" Bati ko at kumaway sa kanya. Ngumiti siya sa akin pero ang mata ay parang sinusuri ako.
"Napadalaw ka iho, at may kasama ka?" Mapanuri na tanong niya.
"Ah opo. Anak po ni Governor Andranno at girlfriend ko po si Heanndra." Pagpapakilala niya at nakita kong kumislap ang mga mata ni Nanay Dalia.
"Kuya Manuel!" Sigaw noong batang lalaki at tumakbo kay Clicko. Niyakap niya ang paa ni Clicko kaya tumawa si Clicko at kinarga ang bata.
He looks cute while carrying a kid.
"Kumusta, Kiko?" He asked the boy but the little guy's eyes is darted on me.
"Kuya sino siya? Chicks mo po?" He innocently asked kaya napatingin ako kay Clicko. Umiling siya sa akin.
"Girlfriend ko yan. Maganda ba?" Nakangisi na sabi niya sa bata. Ngumiwi ang bata sa narinig at tiningnan ulit ako.
"Hindi ba siya iyong babae sa picture mo noon sa cellphone Kuya?' Malakas na tanong ni Kiko kaya nalaglag na ang panga ko.
What? What picture? Nilingon ko si Clicko at yumuko siya at kiniliti si Kiko kaya tumawa si Kiko at hinampas hampas si Clicko sa braso .
Anong picture ang sinabi ni Kiko? May picture ako sa cellphone ni Clicko? Ngayon lang naman ako nakapag-selfie sa cellphone niya, eh? At saka first time niya akong dalhin dito.
"Nasaan po si Tatay Nestor?" Tanong ni Clicko habang binababa na si Kiko.
"Nasa laot pa. Oh, bakit nga kayo naparito?" Ulit na tanong ni Nanay Dalia.
"Punta po kaming Silip." Sagot ni Clicko kaya kumunot ang noo ko.
Silip? I haven't heard about it. Ano 'yun?
"Ay ganoon naman pala! Maglakad na kayo at nang maabutan niyo pa ang paglubog ng araw." Sabi ni Nanay Dalia kaya sumang-ayon na din si Clicko.
Naglakad kaming dalawa sa dalampasigan ng ilang minuto hanggang sa makarating kami sa isang maliit na bundok. May mahabang hagdan doon na papunta sa isang malaking lighthouse.
The lighthouse looks old but very beautiful. Parang nasa nineties lang kong titingnan mo ito. Napatigil ako sa paglalakad at namangha sa nakita. Nakatuon sa harap ng lighthouse ang nag-iiba na kulay ng araw sa dagat.
"Clicko nasaan tayo?" Namamangha kong tanong. He held my hand tighter and whispered.
"Silip." He simply said kaya napalingon ako sa kanya. Paano niya alam na may ganito kagandang tanawin dito? Palagi ba siyang pumupunta dito?
Umakyat kami sa hagdan na nasa bundok at agad na nakarating sa tuktok kung nasaan ang lighthouse. Kung magandang tingnan sa baba, mas maganda lalo dito sa taas. It's breathtaking. Sumasabog ang buhok ko sa aking mukha dahil sa lakas ng hangin.
Hindi pa ako nakakabawi ay hinigit na ako ni Clicko para makaakyat sa taas ng lighthouse. Iilang hakbang din sa isang spiral staircase at narating namin ang itaas noon. May tatlong bintana doon at ang isa ay nakaharap sa papalubog na araw.
I've never seen such beautiful sight as this. Pumwesto ako sa bintana na nakaharap sa papalubog na araw. I damn love sunset. Napatigil ako sa pagtingin doon nang maramdaman ang yakap ni Clicko mula sa likod ko.
"Do you like it?" He whispered against my neck kaya tinagilid ko ang ulo ko para malingon ko siya sa likod.
"Where did you find this?" I asked him. He rested his chin on my shoulder and hugged me even more.
"Matagal na ito dito. Pinatayo ito ng isa sa pinakakilala na pamilya dito sa Stefanina. See that telescope?" Turo niya sa isang maliit na telescope na nakalagay sa gilid namin. Nakadikit ito sa pader at kinakalawang na.
"Ginagamit ng mga tao iyan para makatingin doon sa amusement park na iyon." Turo niya sa kabilang dako na isla.
What?
"That's why this lighthouse is called Silip because people are taking a peek of that amusement park." He said habang nakayakap pa rin sa akin.
"What? May amusement park dito?" Natatawa kong tanong. We should go there and book some rides!
"Meron, pero sarado na ngayon. Something happened way back and people just stop going to that amusement park." Kuwento niya sa akin.
Hindi kaya ito iyong amusement park na nadaanan namin noon? What's it's name again? Four I's Pier?
"The Four I's Pier?" I suddenly said kaya inikot niya ako at kunot noo na tiningnan.
"How do you know about it?" He asked amused.
"I've heard about it from my cousins. They said it's cursed land?" Hindi sigurado na sabi ko. He nodded at lumapit sa telescope na nasa gilid.
"Iyon ang sinasabi nilang lahat. Well, wala naman talagang nakakaalam sa totoong nangyari. People just stop coming to the amusement park at wala na ring pumupunta dito sa Silip." He said.
I wonder kung ano ang nangyari noon? Bakit kaya tumigil ang mga tao sa pagpunta sa amusement park na iyon? Why is it called the curse land?