" Her şey hazır mı?"
" Evet. Bunu 35. kez diyorum. Sakin ol Areum."
" Bunda başarılı olmalıyız."
Mark yavaşça oturduğu koltuktan doğruldu ve ellerini birleştirdi.
" Bu soruları sorması gereken benim... Sen neden bu kadar heyecanlısın?"
" Asıl soru sen neden heyecanlı değilsin? Eğer planımız doğru giderse her şey ortaya çıkacak."
" Bu benim yararıma olacak."
Areum kollarını birleştirerek göz devirdi ve omzunu yavaşça duvara yasladı.
" Emin ol senden çok benim yararıma olacak. Ben bu hesaplaşmayı uzun süredir bekliyorum Mark... Hem de çok uzun."
" Jinyoung'u o kadar seviyor musun?"
Beklenmedik soruyla kız derince bir nefes aldı ve kollarını çözdü.
" Anlatamam. Kelimeler yetmez, duygular yetmez... Akla hayale sığmaz."
" Emin ol seni çok iyi anlıyorum. Şu an kalbim yarısı yokken yaşamakta zorlanıyor. Fazla da dayanabileceğini düşünmüyorum açıkcası."
" Dayanıyor... Onu geri alma umudu sayesinde dayanıyor Mark."
" O umudu bulmakta zorlanıyorum..."
Kapı zili çocuğun sözünü böldüğü zaman ikisi de heyecanla birbirlerine baktılar. Areum yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirerek arkasını döndü ve kapıya doğru yürüdü. Kapının koluna dokunmadan önce kız hafifçe fısıldadı.
" Oyun başlasın."