Matapos ang mahabang biyahe namin ni Richard sa eroplano at ang pagsakay namin sa cab papunta sa hotel ay nakarating nadin kami sa destinasyon namin. Masaya kami dahil sa wakas ay makakapagpahinga na kami at hindi muna namin kailangan umarte.
"Bonjour Excusez-moi Avez-vous encore une salle VIP? ( Hello excuse me do you still have any VIP room?)"
"Bonsoir madame I'am heureux de dire que nous avons encore au moins une salle VIP.(Good evening ma'am I'm glad to say that we still have atleast 1 VIP room.)"
Nagtataka akong tinignan ni Richard at tinignan ko naman ito pabalik "how do you know how to speak French?"
Maging ako ay nagtaka sa tinanong niya at sa sarili ko "well, I don't know it just came out of my mouth. Could you please stop asking me."
"hey newlyweds"
Oh my gosh bakit nandito ang parents namin? Sabay kaming lumingon sa kanila ni Richard at halata ang gulat sa mga mukha namin, samantalang tuwang tuwa naman ang mga magulang namin.
"dad, mom?" nagtatakang tanong ni Richard sa parents niya, well sasabog na ata ang ulo ko sa sobrang stress.
"hi son" nilapitan kami ng mommy ni Richard at niyakap.
"what are you doing here? All of you." sa wakas ay nakuha ko din ang lakas ng loob na tanungin sila.
"anak, we all decided to have a vacation. Since we've been so tired preparing the wedding."
"seriously dad, a vacation in Paris?"
"yah, why not? Is there something wrong with that." mataray na tanong ng bruha kong step mom.
"but don't worry sis we won't disturb you. Promise." Kinikilig pang saad ni Charlene. Ugh akala ko naman makakapag pahinga na ako.
"this is going to be so much fun." sana ganyan din ako kasaya tulad ni sunshine, dahil umpisa palang ng araw ko ngayon ay sira na.
"Madame désolé de vous interrompre, mais allez-vous pour obtenir la salle VIP? (ma'am sorry to interrupt but are you going to get the VIP room?)"
"why do you need a VIP room?" nagtatakang tanong ng dad ni Richard
"umm tito... there is no reservation for us."
"no reservation?" naguguluhang tanong ni tita susan
"yes ma, they can't find our reservation." mabuti at sumagot ng matino itong si Richard
"wait I'll try." Nilapitan ng dad ni Richard yung attendant at tinanong tungkol sa reservation namin.
Ilang minuto lamang ay bumalik ito at may dala ng mga susi. Inabot nito ang susi nung kwarto namin at nagkatinginan nalang kami ni Richard.
"I thought you can't find your reservation?"
"dad we thought that the name you used to booked the room is richard's name so that's the reason why they couldn't find it."
"Maigi pa mag pahinga na tayo mauuna na kami sa kwarto namin ng asawa ko."
Humalik muna kami sa pisngi ng parents ni Richard bago ito nauna umalis, pagkatapos ay kila dad naman kami nagpa alam para makapunta na kami sa kwarto namin ni Richard.
--------------------------------------------------------------------------
"nakakainis sumunod pa sila ang laki laki ng mundo at ang daming lugar na pwedeg puntahan dito pa sila pumunta. Tapos magkakalapit lang ang room nating lahat."
"pabayaan mo na nandyan na eh. Teka isa lang ang bed?"
"Malamang honeymoon suite nga eh. Anupa't naging honeymoon suite ito kung dalawa ang higaan. Mag isip ka nga Richard!"
Bigla naman kaming nagkatinginan at mukhang nabasa namin ang iniisip ng isat isa. Kaya dali dali kaming tumakbo papunta sa higaan. Nag uunahan kami kung sino ang matutulog rito. Pero sabay lang kami na nakapunta sa higaan.
"dun ka nga. Nauna ako noh." tinutulak ako ni Richard paalis sa higaan pero hindi ako papatalo.
"ikaw ang doon nauna ako eh. Alis."
Nagsisigawan kami sa loob ng kwarto ng may biglang kumatok sa pinto.
"buksan mo." utos ko kay Richard
"ikaw na. uutusan mo pa ako. Hindi ako utusan sa gwapo kong ito uutusan mo lang ako."
"bakit ako utusan ba ko? Tska siguro hinigop mo lahat ng hangin sa ere ang hangin mo kasi. Sa susunod ah pagbalik natin takpan mo ng tape yang bibig mo para hindi mo mahigop ang hangin sa ere. Yan pala ang nangyayari pag hinihigop ang hangin sa ere."
"nako. Pasalamat ka nga at nakapangasawa ka ng gwapo."
"aba parang sinasabi mo naman na pangit ako. Hoy dyosa tong nasa harapan mo noh."
"hoy ano ba kayo sigaw kayo ng sigaw kanina pa ako kumakatok ah. Tapos hindi niyo pa ni lock ang pinto niyo." Nagulat naman kaming dalawa sa nagsalita at tinigil namin ang pagbabangayan at tinignan kung sino ba ang pumasok sa kwarto namin, si John lang pala akala ko naman ay mga magulang nanaman namin.
"bakit ba kayo nag sisigawan"
"Pinagtatalunan namin ni Dawn kung sino ang matutulog dito sa higaan."
"ang dali ng solusyon nagaaway pa kayo. Tumayo nga kayo dyan."
Tumayo naman kami at inayos ni john ang higaan nilagyan niya ng dalawang unan sa gitna.
"o tapos na."
"thanks, John"
"sige alis na ko. Sa susunod na mag aaway kayo gamitin niyo muna ang utak niyo. Ang tatalino niyo tapos simpleng problema di nyo maresolba."
Pagkatapos noon ay umalis narin ito sa kwarto namin at nilock na ni Richard ang pinto, nag ayos muna ako ng gamit ko samantalang si Richard ay nanonood sa tv. Pagkatapos ko ayusin ang gamit ko ay nagpa room service na kami ng food at kumain si Richard ang pinaglinis ko ng pinag kainan namin after kumain aba dapat lang dahil wala siyang utusan. Nagpahinga lang ako saglit at naligo bago matulog. Pagkatapos ko makaligo at makapag palit ng damit pang tulog ay humiga na ako sa kama. Ilang minuto lang naman ay sumunod na si Richard at nahiga narin sa tabi ko.
Pareho na kaming nakahiga pero hindi parin ako makatulog dahil masyadong mababa ang unan at di ako sanay ng walang pinapatungan ang binti at walang niyayakap. Hindi ko naman makita kung tulog na si Richard dahil magkatalikuran kami. Lumipas nalang ang isang oras na dilat na dilat parin ako, binago ko ang posisyon ko at humarap kay Richard.
"psst. Tulog ka na ba? Richard?" Hindi ito sumasagot marahil ay tulog na nga.
Tinanggal ko ang nakaharang na mga unan at idinagdag sa unan ko para maging komportable ako. Ngayon mas maayos na ang pagtulog ko, pero hindi padin ako kuntento dahil walang unan na niyayakap at pinapatungan ng binti. Hindi naman siguro magagalit si Richard kung ipapatong ko ang binti ko sa binti niya at iaakap ko ang braso ko sa waist niya. Kaya ginawa ko ang naisip ko kaysa naman hindi ako makatulog.
-----------------------------------------------------------------------------------
Alas tres ng madaling araw at nagising ako dahil parang may nararamdaman akong mabigat sa binti ko at parang may naka akap sakin. Kaya tinignan ko at si Dawn pala. Aba tignan mo nung gising siya ang arte niya tapos ngayon siya pa ang nakaakap sakin. Ang mga babae nga naman.
Humarap ako kay Dawn at ipinatong ang ulo nito sa braso ko upang gawin niyang unan pagkatapos ay niyakap ko din ito pabalik at natulog na ulit.
Maaga akong nagising 9:30 palang ay gising na ako at tinignan ko ang pwesto namin at ganoon parin grabe pala makakapit itong si Dawn akala mo naman ay tatakbuhan ko siya. Tinignan ko ang mukha nito at akala mo anghel kapag tulog pero amazona naman sa totoong buhay. Dahan dahan kong tini trace ang ilong nito na napaka perpekto hanggang sa bigla siyang gumalaw.
"matulog ka nga. Natutulog pa ko eh" nakapikit parin ito halatang gusto pa matulog aba nasarapan naman ata sa pagyakap sa akin.
"maaga na po kaya"
"wala pang araw oh."
"anong wala, yung sun mo nga nasa harapan mo na oh. I'am a sun."
Dumilat ito at tumingin sa akin na halatang pinipigilan ang tumawa "sun? If you're a sun I don't ever want to see morning again."
Napatigil naman si Dawn sa pang aasar sa akin noong napansin na niya ang posisyon namin ako naman ngayon ang natatawa sa kaniya. Bigla itong kumawala ng yakap sa akin at tumayo at dumiretso sa banyo kaya napahalakhak na ako.
Noong natapos na kaming mag ayos ay bumaba na kami dahil tumawag sila Dad na nasa restaurant na sila at sumabay na daw kami mag breakfast ni Dawn. Pagdating namin sa restaurant ay kumakain na nga sila nilapitan naman ni Dawn ang parents ko at humalik sa pisngi nito maging sa parents niya ay binati din niya.
"good morning" masiglang bati ni mom kay Dawn
"morning po tita"
"are you out of your mind?"
"po?"
"I said are you out of your mind. Bakit tita ang tawag mo sakin?"
"huh? Ano po ba dapat? Ma'am?"
"ma'am? Tita? Anu ka ba mommy na ang itawag mo sakin or mom."
"ahh.. sige po mommy."
"much better. Oh kumain na kayo."
"oh bakit ka naka sun glasses? Mamaya pa naman tayo lalabas ah." tanong ng kapatid ni Dawn na si Charlene mukhang aasarin nito ang kapatid dahil may ngiting pinipigilan maging si alice ay nakiki ride sa pang aasar ni Charlene kay Dawn.
Tinanggal naman ni Dawn ang sun glasses niya at kitang kita ang eye bags dahil sa puyat dahil sabi niya kanina sa akin ay 3 am na daw ata siya nakatulog. Kanina naman ay hindi na siya nakapag make up dahil tinatamad pa daw siya mag ayos, kaya hinila ko na siya pababa dito at sinabing kung gusto niya ay mag sun glasses nalang siya.
"oh my gosh. Ang laki ng eye bags mo." maarteng turan ng kapatid niyang si Sunshine, sinamaan naman ni Dawn ng tingin ang kapatid niya.
"hindi kasi ako gaano nakatulog saglit lang ako natulog tapos ma aga ako nagi-"
Bago pa tapusin ni Dawn ang sinasabi niya ay sabay sabay na naubo ang mga kasama namin samantalang napahawak naman ako sa noo ko, si Dawn naman ay napapikit nalang dahil alam niyang mali ang nasabi niya, tiyak iba ang iniisip ng pamilya namin ngayon. Nang makabawi ay ngiting ngiti naman ang parents namin.
"don't worry hija, we understand." nakangiting tugon ng mommy ko kay Dawn na lalong ikinapula ng pisngi ni Dawn.
"saan po pala tayo pupunta mamaya?" pag iiba ko ng usapan, kahit papaano naman ay ayokong malagay sa nakakahiyang sitwasyon si Dawn.
"ang gusto nila ay sa mall daw. Alam mo naman." tinatamad na tugon ng daddy ni Dawn, maski naman ako ay tatamarin kung mall lang pala ang pupuntahan kaya naiintindihan ko siya.
Pagkatapos namin magsikain ay nagsibalikan na sila sa mga kwarto nila samantalang nagpa iwan si Dawn at pupunta lang daw siya sa bar ng hotel, sinundan ko naman ito ng hindi niya alam at tinabihan sa upuan.
"Mrs. Gomez"
"hay anu nanaman?"
"wala lang bakit ka nag iisa?"
"wala ako sa mood"
Tinawanan ko ito na ikinasama ng tingin niya sa akin.
"bakit ka tumatawa?"
"kasi kaya ka bad mood dahil dun sa nasabi mo kanina. Pasalamat ka at iniba ko ang usapan."
Tumayo ito agad sa upuan at iniwan nanaman ako, sinundan ko ito hanggang sa nakabalik na kami sa kwarto namin.
"Bakit ka ba tahimik?" Nilapitan ko ito at tinabihan sa sofa hanggang sa bigla nalang siyang umiyak.
"o bakit ka umiiyak?" Niyakap ko ito pero tinulak niya lang ako. "galit ka? Sorry na oh." Niyakap ko ito ulit at sa wakas ay hindi na ako tinulak.
"nakakainis ka."
"sorry na."
"nakakahiya ako."
"hindi naman eh. Tska family naman natin yun."
"sure ka? Eh naubo nga sila eh"
"siguro nagulat sila na yun ang sasabihin mo."
"nakakainis talaga" Umiiyak parin si Dawn at nakayakap lang naman ako sa kanya.
"sige iiyak mo lang nandito lang ako."
Tahimik lang kami at tanging ang pag iyak lang ni Dawn ang ingay sa kwarto hanggang sa ilang minuto ang nakalipas at tumigil ito dahil nakatulog na kaya binuhat ko ito papuntang higaan.