Kabanata 25
Inayos ko ang dalang duffel bag sa balikat ko at pinasadahan ng tingin ang sarili. I'm wearing a short cycling shorts and a soccer jersey. Para akong sasali sa volleyball pero wala na akong masuot na damit. Ito lang ang meron ako, bibili ako mamaya sa Centro pagkatapos nitong tryouts.
Neil told me everything that night. Hindi pa sapat iyon at doon pa siya pinatulog ni Daddy sa kwarto ko. So, he had all the time to tell me about everything. Aunt Beth and Kristel knew it all along. Gusto daw sabihin sa akin ni Kristel ang lahat pero ayaw naman daw niyang pangunahan si Kristoff.
I don't know but I felt relieved after what he said but I also felt stupid hearing the truth. I blamed myself for everything that happened tapos biglang, ako pala talaga ang niloko nila. A part of me hated Kristoff dahil sa ginawa niya, but he's dead now. So ano pa ang silbi ng galit ko?
I love soccer even before Kristoff came. It's just that siya ang kasakasama ko habang naglalaro ako noon kaya malaki ang parte niya sa alaala ko ng laro na ito. I just lost my interest playing that noong namatay siya.
And now, I think I'm okay. Not totally okay but I think I'll be fine.
"He would never be happy seeing you like this Heanndra. He wanted you to do the things you both love, kahit wala na siya. Especially, the things that you love. And don't even think na hindi ka minahal ni Kristoff. He would've married you if it wasn't for his son" paliwanag ni Neil kagabi sa akin. Iyon ang pinanghahawakan ko ngayon.
I'll do the things that I love and the things that makes me happy. Playing soccer makes me happy, so finally. I'll do it today.
Today is Saturday. Ngayon ang araw ng tryouts sa lahat ng sports sa Athelitic Club. Pagkababa ko pa lang sa sasakyan kanina ay narinig ko na ang sigawan at ingay sa loob ng campus.
Actually, hindi ko alam kung saan ang tryout para sa soccer. Siguro sa field, pero kasi may dalawang field. Ang isa ay doon malapit sa building namin. Iyong isa ay sa likod ng building nina Quinn.
I was about to get my phone and dial Lyrra's number to ask for Pyro's number. Napag-alaman kong siya pala ang captain ng soccer team kaya pala ang lungkot lungkot niya noong nalaman na hindi talaga ako ang nag pasa ng form sa kanya. I saw the guy named Kuro, na may dalang soccer ball habang may dala ring bag sa balikat niya. Nagmamadali siya kaya naman mabilis akong tumakbo patungo sa direksyon niya.
"Hey wait up!" sigaw ko kaya napalingon siya sa akin at tumigil sa pagtakbo. Kunot noo niya akong hinintay na makalapit sa kanya.
"Soccer tryouts?" I asked him.
Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa at saka tumango.
"Naglalaro ka pala ng soccer? Heanndra Henzon, right?" he asked at nagpatuloy sa paglalakad na para bang hindi siya nagmamadali kanina. Ngayong nandito ako, naglakad na lang siya.
Tumango ako sa kanya. Napataas pa siya ng isang kilay na para bang hindi naniniwala sa akin. Why won't anyone believe that I'm actually playing? Tss.
"Mabuti naman at naisipan mong sumali sa team namin. Akala namin wala ng sasali eh," nahihiya niyang kwento sa akin.
I've already heard it sa kwento ni Pyro but he never mentioned any reason kung bakit biglang nabalewala ang team nila. It's like people are allergic of their game, iyon ang sabi niya sa akin.
Nakarating kami sa field doon sa likod ng building nina Quinn at halos gusto ko na lang umuwi dahil sa nakikita. Nakaupo sa damuhan ang iilang soccer players na parang namatayan sa sobrang tahimik.
Iyong iba ay nagkukwentuhan lang at nagbubunot ng damo sa gilid. Dalawang babae lang ang nakikita ko, the rest are boys. Pero konti lang rin sila, nine probably? Plus the two girls eleven. Plus me and Kuro. Thirteen. Were just thirteen.
Kuro jogged towards them. Nakita ko na tumayo mula sa pagkakaupo si Pyro nang makita si Kuro na lumapit. Nakipag-high five siya kay Kuro at napasulyap sa akin sa malayo. Pilit niya akong inaninag sa malayo at nang makumpirma na ako nga ay napaayos siya ng tayo at lumapit sa isang lalaki na naka jogging pants, plain white t-shirt and a baseball cap. May whistle na nakasabit sa leeg niya.
Probably the coach?
Nang makalapit ay sinundan ako ng tingin ng mga lalaki doon kaya napailing na lang ako. Lumapit ako kay Pyro at sa coach nila.
"You're here! I thought..." si Pyro na parang hindi pa rin makapaniwala na pumunta ako ngayon. Inirapan ko siya at binagsak ang bag sa damuhan.
"Ano? Hindi pa ba magsisimula?" I asked Pyro at tumingin sa coach nila. He looked at me from head to feet at saka pumito.
Isa isang tumayo iyong iba at saka humarap sa coach, maliban kay Pyro na nasa gilid niya nakatayo.
Pumwesto ako sa tabi noong isang babae na may pagka-boyish iyong haircut. She smiled at me habang tumatabi sa kanya.
"Okay! Since apat lang naman kayo ang pumasa ng forms ay hindi na namin kayo isasalang sa tryouts. Pasok na kayong lahat!" sigaw ni coach sa amin na tunog disappointed pa kaya napataas ang kilay ko sa kanya.
Ang balbas niya ay pinagmukha siyang taong galing sa medieval period. Nag-usap sila sandali ni Pyro. Ilang sandali pa ay tumikhim si Pyro at agad na nagsalita habang nasa likod ang mga kamay.
"As you all know our sport has been choose as the sport of the semester. Sa mga old students, alam na ninyo ito but for the new ones..." Pyro said at agad na napatingin sa akin.
"You have to know na every semester ay may pinipili ang school na maging sport para ituro sa lahat ng lower years dito sa atin. That includes elementary level, highschool level, senior highschool level and the freshmen of the college department" pagpapatuloy niya.
So, ito iyong pinuputok ng butsi ni Catherine? Ngayon ko lang talaga na realize na sobrang OA ng school na to. May ganito pa silang nalalaman.
"Last semester, it was the gymnastics. Now it's us. We've been chosen for three reasons. First, plano nilang e-dissolve ang soccer team so they're giving us a chance. Second, there are good people na nakiusap na bigyan pa tayo ng pagkakataon para mapatunayan ang mga sarili natin. Third, naniwala sila sa tao na nakiusap kaya huwag natin biguin ang tao na iyon" aniya at naglakad lakad na sa harap naming lahat.
"Next week papunta tayo sa West. We have to play against their soccer team. Let's see kung kaya ba natin makisabay sa ibang ball games sa dadating na interschool event. For now, let's condition our bodies and minds. Let's train" pagtatapos ni Pyro at nagulat naman ako nang sumigaw iyong mga kasama namin.
"Yes Cap!"
Napataas ako ng kilay. Ang korni talaga nila.
The training was easy. The usual obstacles, push ups, running for cardio and ball drills. Hindi ko alam kung dahil ba nagawa ko na ito noon kaya hindi ako nahirapan dahil may nakikita ako na sobrang nahirapan sa kaonting galaw pa lang.
"Okay! That's all for today! Simula sa Lunes magdala na kayo ng damit pamalit dahil gagabihin kayo ng uwi palagi.." sabi ni coach Robbie. Napag-alaman kong iyon ang pangalan niya kay Gabby, iyong isang babae na kasamahan namin. Freshmen siya kaya isa siya sa mga nakita kong nahihirapan.
Isa isang sumigaw ng okay iyong mga kasama ko at nagsiligpit na ng kanilang mga gamit. Kinuha ko ang bag ko sa damuhan at hinanap ang towel doon.
"Naglalaro ka na ba ng soccer dati? Mukhang hindi ka nahirapan kanina eh? At saka magaling ka sa ball drills.." nagtataka na tanong ni Jamal, iyong half Pakistan na taga business administration.
Sinulyapan ko siya habang nagpupunas ng pawis. Nakaupo siya sa damuhan habang naghahanap ng kung ano sa bag niya. Napatingin ulit siya sa akin nang hindi pa ako nagsalita sa tanong niya.
"Medyo.." tipid na sagot ko at napatango tango naman siya. Natigil ako sa pagpunas ng pawis nang tapikin ako ni Pyro sa balikat.
"Thank you for coming Heanndra. See you around" ngiti niya sa akin kaya tumango ako. Mukhang mabait naman si Pyro ah? Pero bakit sa kwento nina Quinn parang ang gago niya isipin? O masyadong over lang talaga mag kwento sila Quinn?
"Guys thank you for today. Una na ako" paalam ni Pyro sa aming lahat. Tumango ako sa kanya at nagpaalam na rin na maliligo muna sa locker room ng team. Sabay kami nina Jamal, Kuro at Gabby papunta doon. Nauna ako naligo kay Gabby kaya nauna rin akong natapos. Nagpaalam ako sa kanya at tinext na si Manong June na magpapasundo na ako. Bibili pa ako ng damit sa Centro.
Sinulyapan ko ang oras sa cellphone ko at nakitang malapit na mag four o'clock. Nasaan na kaya si Manong June? I was about to dial his number nang makita ang isang pamilyar na motor ang papalapit sa akin ngayon.
Tumigil ito sa harap ko at nakitang si Clicko nga iyon. Tinanggal niya ang helmet at agad na ginulo ang medyo mahabang buhok. Kumunot ang noo ko when he handed me his helmet.
"What?" I asked him.
"Hindi ka masusundo ni Manong June ngayon. Your Dad told me to fetch you" he simply said at agad na bumaba sa motor niya. Kinuha niya sa balikat ko ang dalang duffel bag at isinuot niya. Sumakay ulit siya sa motor niya at binuhay iyon.
What? Sasakay na naman ulit ako sa motor niya? And what the hell, marami namang driver sa bahay? Bakit hindi na lang mag utos ng iba di ba? Bakit ba kailangan siya pa susundo sa akin?
"Pupunta pa ako sa Centro. Bibili ako ng mga damit ko" I try to sound formal pero nakarinig ako ng kasungitan doon.
"Alam ko. Sumakay kana baka magsara na ang mga tindahan doon" sabi niya kaya napairap ako. Dammit!
Dahan-dahan akong sumakay sa likod ng motor niya. Naalala ko na naman noong sumakay din ako dito kaya naman nag-isip na ako kung saan ako kakapit. I grabbed the metal at the back of the backseat. I'm sure hindi na ako mapapasigaw nito kapag binilisan niya ang takbo ng motor.
"Nakakapit na ako kaya umalis na tayo" sagot ko nang lingunin niya ako sa likod. He smirked and then immediately went.
Nakarating kami sa Centro. Ang alam ko may tindahan sina Tita Rezi dito kaya naman iyon ang sinabi ko kay Clicko. Mukha yatang kabisado na niya kaya binaba niya ako sa eksaktong tindahan.
"Salamat sa paghatid" sabi ko habang binibigay sa kanya iyong helmet niya. Hinihintay kong ibigay niya sa akin ang duffel bag ko na dala niya.
Tinanggap niya ang helmet at isinabit sa gilid ng motor. Bumaba rin siya at agad na naunang naglakad sa akin patungo sa tindahan.
Sasamahan niya ako? What the hell is he doing?
"Anong ginagawa mo?" patakbo ko siyang hinabol. Hinawakan ko ang handle ng duffel bag ko sa balikat niya kaya napalingon siya sa akin.
"Governor Andranno told me to accompany you today. I'll be with you kung saan ka man pupunta" sagot niya sa akin. Nakita niya yata na mukhang nagtataka ako sa ginagawa niya. Pinagbuksan niya ako ng pintuan doon sa tindahan nina Tita Rezi.
Pagpasok ay binati kami ng iilan nilang mga salesladies. Napasulyap sa akin si Tita Rezi kaya ngumiti ako at kumaway sa kanya sa counter.
"Tita!" I smiled at her at humalik sa pisngi niya. He looked at me at saka tumawa.
"Bibili ka?" she asked at agad napasulyap sa lalaking nasa likod ko na nakapamulsa habang nililibot ang paningin sa loob ng tindahan.
"Clicko!" bati ni Tita sa kanya.
Napatigil sa pagtingin tingin sa paligid si Clicko. He immediately take off his hands in his pocket at agad na nakipagkamay kay Tita Rezi.
Magkakilala pala sila? Halos lahat naman yata kilala si Clicko. Sino ba ang hindi nakakilala sa kanya?
"Ikaw na naman pala ang pinabantay kay Heanndra?" she asked him at nakangiti na tumango naman si Clicko kaya inirapan ko siya nang napasulyap siya sa akin.
"What do you need Heanndra? Dress ba? May dadaluhan na event?" sunod sunod na tanong niya sa akin habang nasa likod ko. Tumitingin tingin ako ngayon sa mga damit na nakasabit dito. Magaganda lahat pero hindi ako mahilig sa dresses lalo na pag masyadong revealing. I prefer jeans and shirt or jumpsuit and shorts.
"Hindi po. Wala na po kasi akong mga damit sa bahay. Kaonti lang ang dinala ko noong umuwi ako" sagot ko habang kinukuha ang isang damit na naka hanger.
"I just need jeans and shirts Tita. Plains and probably the loose ones" I said at tumago naman siya sa akin. May tinawag siyang isang saleslady at sinabi iyong mga gusto ko.
Sinulyapan ko si Clicko na nakaupo lang sa isang upuan na nasa gilid sa harap ng fitting room. Nasa balikat pa rin niya ang kulay violet kong duffel bag. Nakahilig siya sa upuan at may hawak na cellphone. Nakakunot ang noo niya habang may mukhang binabasa doon.
Baka naman na bored na? Ayan kasi. Bakit ikaw pa ang sumundo sa akin dito? Magtiis ka ngayon!
"Ma'am nandoon na po sa fitting room ang mga gusto ninyo. Pakisukat na lang po at tawagin niyo na lang po ako pag nakapag desisyon na kayo" nakangiti na sabi sa akin noong saleslady. Tumango ako at sinulyapan si Clicko habang papalapit sa fitting room. Nasa cellphone pa rin siya kaya naman mabilis akong pumasok sa loob ng fitting room.
A pile of jeans was there and a box of t-shirts. May ibang damit rin na nakahanger lang sa gilid. My mirror sa likod at unahan kaya hindi ka mahihirapan sa pagtingin kong okay ba ang damit o hindi. While trying a jumpsuit ay may narinig ako sa labas kaya napatigil ako sa pag zipper ng damit at nilapit ang tenga sa kurtina ng fitting room.
"Hello? Yes. Yes of course, as planned. Hindi ko kasalanan na nauna ako ngayon. Sabihin mo gumawa rin siya ng diskarte niya. Huwag niyang pakialaman ang sa akin.." medyo galit na boses ni Clicko ang narinig ko. May katawagan sa cellphone niya? Sino naman iyon? Mukhang hindi naman si Kiana.
"Don't let Kiana into this mess. Hayaan niyo na siya.." napalunok ako sa narinig.
Ilang sandali pa ang katahimikan at nagsalita sa ulit.
"Kiana? About- Yes. Huwag kang lalapit doon. What? Nasaan ka? Ngayon? Okay sige pupunta ako"
And of course right? Hinahanap na siguro siya ni Kiana dahil natagalan na siya sa pagsundo sa akin. He sounds determine to go sa oras na makalabas na ako dito sa fitting room.
Bakit ba ako nakikinig sa mga sinasabi ni Clicko? What the hell! He's working for my Dad! In short, nagtatrabaho rin siya sa akin. He's under me, but not directly to me. He's my Dad's employee for Christ sake! Bakit ba ako nag-eeavesdrop sa kanya? Pwedi ko naman siyang tanungin kung ano sinabi ni Kiana diba?
But what the hell! Why would I ask that?! Shit naman Heanndra! Ayan ka na naman! Nababaliw ka na naman!
Ilang minuto pa akong natulala sa loob nang nakarinig ng katok. Inayos ko ang sarili.
"Matagal ka pa ba?" boses iyon ni Clicko.
So, nagmamadali talaga siya? I sighed violently at agad na binuksan ang pintuan. Kinuha ko ang mga bibilhin ko at binayaran iyon sa counter. Nagpaalam ako kay Tita at umalis na kami doon.
"Nagugutom ako. Gusto kong kumain" sabi ko habang sumasakay sa motor.
Nilingon ako ni Clicko at kumunot ang noo niya sa akin.
Ano? Uuwi kana? Eh gusto pang kumain ng amo mo? May magagawa ka ba?
"Doon ka na kumain sa bahay niyo. Pauwi na din naman tayo" he said na nagpasikip sa dibdib ko.
Hindi ko alam kung gusto ko ba talagang kumain o nag-iisip lang ako ng dahilan para hindi niya agad mapuntahan si Kiana. Gusto kong maasar si Kiana kung nasaan man siya ngayon.
"Hindi pwedi. Malayo pa ang bahay namin. Maghanap na lang tayo ng kainan" I insisted.
Napatingala siya kaya ganoon din ang ginawa ko. Nagkukulay kahel na ang langit at malapit ng gumabi.
Bakit ka ba nagmamadali, huh?
"Hahanapan kita ng kainan pero ipapasundo na lang kita kay Kuya Martin" he said. I was about to say something nang paandarin niya na ang motor niya.
Please heart, huwag kang ganyan. Huwag kang masaktan. Bakit ka ba nasasaktan? Ano naman ngayon kung ipapasundo ka niya kay Martin?
Kailangan siya ng girlfriend niya ngayon. Bumagsak ang balikat ko sa sinasabi ni utak ko.
Tumigil kami sa isang malapad na resto at pumasok kaming dalawa doon. Tumigil siya sa isang upuan at hinila ang isang upuan. Umupo ako doon.
May kinawayan siyang isang lalaki na crew yata ng resto dahil sa suot nito. Lumapit naman kaagad sa amin iyong lalaki. Magkakilala yata sila ni Clicko dahil may handshake pa sila na ginawa.
"Jude iiwan ko dito.." sabay lingon niya sa akin. Yumuko ako at hindi na tumingin sa kanya. Sa tono niya mukhang nagmamadali talaga siya.
Ano kaya ang nangyari kay Kiana?
"Kunin mo order niya. Susunduin ni Kuya to mamaya. Kailangan ko pang puntahan si Kiana.." bilin niya sa lalaking crew. Ngumisi iyong lalaki sa huling sinabi ni Clicko.
Tinapik niya ang balikat ng lalaki at bumaling sa akin. Hindi ko siya tiningnan at yumuko na lang.
"Alis na ako" he said. Edi umalis ka!
Hindi niya na hinintay ang sasabihin ko at agad nang lumabas sa resto. Pinaharurot niya ang motor niya.
"Ma'am oorder na po ba kayo?" saka pa lang ako natauhan nang marinig ang boses ng lalaking crew sa gilid ko.