Chapter 39
Bakit siya parin
Sandra POV
Linggo na ngayon at naisip kong magsiba kaya nagbibihis ako para magsimba
Actually hindi naman talaga ako naniniwala sa Diyos Dahil lumaki akong walang magulang pero kinausap ko kahapon ni Lieutenant bago kami umuwi Dahil nakita ko siyang nagdarasal
"(Napa pikit siya at magkahawak ang dalawa niyang kamay)Lieutenant anong ginagawa niyo"Tanong ko
Matagal bago siya dumilat at sumagot
"Nagdadasal ako di mo ba nakikita!"Masungit niyang sabi
"Ay sungit naman nagtatanong lang,Sr lieutenant kabaliktaran ka ni Cedric siya laging naka ngiti ikaw laging seryoso tapos ang sungit mo parang lagi kang meron"
"Merong ano?"galit niyang sabi
"Wala"
"Alam mo imbis na pansinin mo ang ugali ng ibang tao dapat kausapin mo na lang siya dahil mahirap ang gagawin mong paglaban sa mahal mo"
"Huh sino"takang tanong ko
"Ang Diyos,magdasal ka at kausapin mo siya"
"Diyos?Ayaw ko hindi naman niya ako mahal eh"malungkot kong sabi
"Subukan mo lang sigurado akong makikinig siya Dahil Mahal ng Diyos lahat ng tao"
"Hindi yan totoo"sabi ko dahil naalala ko si Francisco,ang galit sa mata ng lalaking mahal ko.
"Totoo yun maniwala ka"
"Lumaki ako walang magulang,kung mahal ako ng Diyos dapat hindi niya ako hinayaang lumaking walang magulang at higit sa lahat hindi niya dapat ako hinayaang-"
"HOY IKAW!(sigaw niya sa akin at nakita kong parang nanlilisik ang mata niya sa akin)Ano bang akala mo Special ka!Hindi porke nahihirapan ka sisihin mo na ang Diyos!Lahat tayo nahihirapan!Lahat tayo binibigyan niya ng pagsubok sa buhay Dahil yon sa mahal niya tayo"
"Kung mahal tayo ng Diyos bakit niya tayo pahihirapan"
"Dahil yun ang makakabuti,parang ikaw"
"Huh?"
"Masakit sa para sayo na labanan ang mahal mo pero kailangan para sa ikabubuti niya ganun din ang Diyos masakit man sa damdamin nyang makitang nahihirapan tayo pero kailangan yun para sa ikabubuti ng natin"
Nang sinabi niya yun parang natauhan ako,tama siya hindi ko dapat sinisisi sa Diyos ang lahat ng sakit at paghihirap ko kaya mula ngayon naniniwala na ako sa Diyos at magdarasal ako para humingi ng tawad at magpasalamat
Sana si Francisco malaman niya rin na may Diyos,na mahal siya ng Diyos para mawala na ang galit sa puso niya at bumalik na siya sa Dati
--
Ngayon ay nasa simbahan ako nakaluhod at nagdarasal,naramdaman kong merong tumabi sa akin kaya pagtapost kong magdasal ay tinignan ko kung sino at laking gulat ko ng makitang si Cedric yun
Cedric ikaw pala bakit ka nandito?magdarasal ka din ba?Tanong ko pero Seryoso ang mukah niya at hindi niya ako sinagot.anong pinagdasal mo?ako kasi pinagdasal ko na sana bumalik na sa dati si Francisco.Dugtong ko pero parang wala siya sa mood makipag usap
Ngayon na ang training nakalimutan mo na ba!Sabi niya na parang inis ang tono ng boses
Ay sorry nakalimutan ko sabi ko pero Napansin kong amoy alak ang bibig niya
Uminom ka ba?Tanong ko pero di siya sumagot pero nakita ko na lang na may hawak siyang Bote ng alak.Nasa Simbahan ka tapos naka inum ka!Sabi ko napataas ang boses
Tumayo siya at saka lumakad paalis kaya tumayo rin ako upang sundan siya palabas ng simbahan.
Cedric anong nangyayari sayo?ano bang problema mo?Bakit-huminto siya pero bigla siyang humarap at Hinalikan ako
Nabigla ako sa ginawa at parang naistatawa ako sa kinatatayuan ko
Pagkatapos ay tinitigan niya ako
Ikaw ang problema ko kasi mahal kita at ikaw lagi ang nasa isip ko pero nasasaktan ako dahil siya pa rin ang mahal mo at siya pa rin ang iniisip mo sabi niya.nakita ko ang pagpatak ng luha niya at tumungga siya ng alak.
Cedric...
Tanggap ko naman eh!KAIBIGAN lang ako pero ang sakit sakit pa din!Minsan iniisip ko sana ako na lang siya pero hindi eh!Nagawa mo pang ipagdasal siya tsk!
Cedric lasing ka lang sabi ko
Bakit Sandra!Iniwan ka niya SINAKTAN KA NIYA pero bakit siya parin!Nandito naman ako!Ganun ba ako kahirap mahalin?sabi niya at humagulhol na nga siya sa pag luha
Ngayon ko lang na kitang ganito si Cedric umiiyak at hindi nagpapanggap na masaya,naawa ako sa kanya pero hindi ko alam ang dapat kong sabihin
Lasing ka lang Cedric Tara na iuuwi na kit-biglang niyakap niya ako at muli ay hinalikan pero hindi sa labi ko kundi sa aking noo
Mahal na mahal kita Kahit ang sakit sakit na sabi niya at ngumiti,isang ngiting mapait.
I'm sorry sabi ko na humahagulhol na rin sa pagiyak
Gustohin ko mang sagutin ang tanong niya ay hindi ko kaya dahil di ko rin alam kung bakit siya parin ang mahal ko kahit na iniwan niya akk