BONUS-2
Тэр надруу ойртсоор ойртсоор улмаар түүний амьсгал нь хүртэл мэдргэдэж эхэллээ…т-т-тэр ю-ю-юу хийх гээд? Би би би яах яах яахууу
Би харин хана налсаар бага зэрэг доошоо гулсаад ч гэх юм уу доошлоод л байлааа…
Сэүн : “чимээгүй ойртох”
Гэтэл түс тас хийсэн чимээнээр яг хажууханд буй хаалганы цаанаа хэн нэгэн бариулнаас барин түлхэн ДОТОР ХҮН БАЙНА УУ? гэж дуугарах нь сонсдлоо..хаалга түгжээтэй байгаа бололтой
Би энэ чимээг сонсоод ухасхийн Сэүнаас гараа аван холдсоор түүний ард гараад цаах нь зогсчихов…зүрх минь аймшигтай ихээр цохилон сандарсаар Сэүнлүү харж байлаа..
??? : хэн нэгэн байна уу? Сэүнаа?
Сэүн надруу харсаар бага зэрэг инээгээд : заа онгойлголоо
Би сандарсаар : хөөе хэн юм? Хэрвээ буруугаар бодох ч юм уу—
Сэүн : үгүй дээ… “хаалга онгойлгох”
Хаалга ч онгойсоор толинд орж ирж буй хүнийг харвал энэ Кай байлаа..
Кай : юү вэ чи? Юугаа хийгээд хаалга үүдээ “надруу хараад гайхсаар инээмсгэлэн” .. Өөө Хэсү-яа
Сэүн тортлуугаа очин хайрцганд нь хийгээд цүнх нтрээ аваад гарахад бэлдэж байв..
Би бантсаар : т-тиймээ…хэхэ сайна уу
Кай : бид ойр ойрхон таарж байна шүү хэхэ
Би инээмсгэлсээр чимээгүй толгой дохилоо
Сэүн гадуур хувцасаа өмссөөр : би явлаа шүү
Кай : ааан заа..би харин бэлтгэл хийлээ
Сэүн торт болон цүнхээ үүрээд : битгий оройтоорой
Кай инээмсгэлсээр : чи өөрийгөө хичээ хурдан яв..хүүхэд хүлээлгээд л “надруу харах”
Би : үгүй ээ үгүй..би хүлээгээгүй… хэхэ
Кай : дараа уулзъя “инээмсгэлэх”
Би : нэээ…
Сэүн хоолойгоо нарийсгасаар : зааа тэгье эээ
Кай : яа хэн чамтай ярисан юм
Сэүн : пшшш..явлаа “намайг түлхэн урдаа гаргаад заалнаас гарлаа”
Кай : ммм аннённ…
Заалнаас гараад бид гудамжаар алхаж байв…хэн хэнээсээ хамт алхах уу ч гэж асуугаагүй хирнээ бид өөрийн мэдэлцэлгүй л автобусны буудал өнгөрөн замаа дагаад алхаж байлаа…ямар өдөр болохоороо цаг агаар нь ч гэсэн сайхан байдаг байна аа….
Би хөмсгөө зангидсаар Сэүнрүү хараад : Кай буруугаар бодсон бол яах юм
Сэүн : тэгвэл одоо эргэж очоод уучлалт гуйчихгүй юу “юу ч болоогүй мэт урагшаа харангаа алхах”
Би : ю-юу? “хачин амьтныг дээ”
Сэүн : Сэүн хаалга түгжчихсэн байсан юм аа…бид 2ын дунд зааланд юу ч болоогүй шүү уучлаарай гээд
Би : яа
Сэүн надруу жигтэй харан инээгээд : юу ч болоогүй гэж…..болох шахсан ч юм ууу
Ааа энэ түрүүүн надруу ойртсоноо ярьж байна…эйшшш…
Би : х-хөөе “бантах”
Сэүн инээмсгэлсээр : миний ягаан уруул ч муу юм хийх шахсан байх нь ээ “маягласаар инээн доошоо харах”
Аааа тэр миний хэлсэнийг санаж байгаа бололтой…
Би юу ч болоогүй мэт бувтнасаар : юугаа яриад байгаа юм
Сэүн : харахгүй байна уу…би нээрээ хараад байсан ягаан уруултай юм байна лээ…надад нэг хүн тэгэж хэлсэн аягүүү
Эйшшш…..
Би бантсаар хоолойгоо засаад : тэгээд одоо намайг наад уруулруугаа харуулмаар байгаа юм уу?
Сэүн : хүсвэл тэг л дээ…хүрж ч болно
Аааааа энэ муууг дэээ
Би : яа “гарлуу нь цохих”
Сэүн : өвдөж байна штээ..чи угаасаа эрүүлдээ ч тэр согтуудаа ч тэр хүссэнээрээ , дураараа хүнд хүрдэг эмэгтэй юм уу?
Би : би хэзээ чамд–…..болиёооо
Сэүн : гэхдээ надад гоё байсан “инээх” ингэхэд чи түрүүвчээ өгж байдаа
Би : юу? Миний түрүүвчээр “халаасаа ухтал БУРХАН МИНЬ БАЙХГҮЙ БАЙВ”
Омо омо омо би Сэүнаас аваад халаасандаа л хийх шиг болсон юүүү вэээ арай арай хаячихсан юм ууу аааа
Би хэд дахин халаасаа ухаад О.О : ми-ми-миний түрүүв байхгүй байна
Сэүн инээсээр цаад талын гарнаасаа миний түрүүвчийг барьсаар гаргаж ирээд : чи яаж бодохоороо ийм том түрүүвээ жижигхэн халаасандаа аюулгүй авж явна гэж бодоод хийдэг юм ццццц
Би: ЯАА ЧИ
Сэүн : яаа харин ч надад талархах хэрэгтэй биз дээ хүн ингээд чамд мэдэгдэхгүй аваад явчихвал яах юм..
Би зүрхээ дараад : би ямар их айсан гээч “санаа алдах”
Үнэхээр үнэхээр л их айсан юм чинь….
Сэүн : түр миний цүнхэнд хий
Би : бариад явчихьяя
Сэүн : тэгвэл дахиад хэн нэгэн шүүрээд гүйчихвэл яах юм? Чи эмэгтэй хүнээс хойш араас нь гүйгээд авж чадах юм уу? ммм?
Би: чи ёстой нэг..дандаа яахлээрээ ийм бүтэлгүй муу ёрын—
Сэүн : амьдрал үргэлж тайван чиний санаж байгаагаар үргэлжлэнэ гэж байдаггүй болохоор л тэр…юм гэдэг чинь гэнэт болдог юм мэдэж байна уу
Би : ойлголоо..өгчих би хийчихье
Сэүн түрүүвч өгөн би ч түүний ард гаран үүрсэн үүргэвчинд нь түрүүвчээ хийчихэв…
Бид 2 үргэжлүүлэн алхаж байгаад би : ямартай ч өчигдөр үнэхээр баярласан
Сэүн : хэнд?
Би : Мэдээж чамд л байж таараа биз дээ тэнэг эээ!!
Сэүн : юу тэнэг гэсэн үү
Би : “чимээгүй инээх”
Сэүн : гэхдээ ямар эмэгтэй гэхээрээ тэгэж ухаанаа алдтал уудаг байна аа? Чи үнэхээр юу ч санахгүй байгаа юм уу?
Мэдээж чамайг зүгээр байлгахгүй хаа хамаагүй хүрч энэ тэрүүгээр гүйж тэнэгтсэнээ тодоос тод санаж байгаа ч би яаж хэлж болдог юм ха!
Би : ани
Сэүн надруу хажуунаас гэнэт ойртоод нүүрэнд минь тулж ирэн : үнэн үү? “2 нүдүү минь ширтэх”
Би цочсоор холдоод : цочоочихлоо штээ “уурлах”
Сэүн жиг жуг хийсээр инээгээд : үнэхээр юу ч юу ч юуууу ч уууу?
Би : ТИЙМЭЭ ЮУ Ч ЮУ Ч ЮУ Ч
Сэүн : тийм үү.. “жигтэй харах”
Би : битгий ийм хачин хараад бай
Сэүн : өлсөөд байна…хамт хоол идье
Би : би харьлаа чи ганцаараа идчихээд яв “хажуугаар нь хурдхан зөрөөд гарах гэтэл бугуйнаас бариад авчихлаа”
Би : “эргэж харах”
Сэүн чухал харсаар : хүсэхгүй дээ явж байгаа юм уу? надад дургуйдаа явж байгаа юмуу ?? аль эсвэл өөр шалтгаанаар явж байгаа юм уу?
Энэ ойрд юм л бол чухал хараад гомдорхоод үнэхээр хүсэхгүй дээ гээд хэлвэл тэр надаас алгуурхнаар холдоод эхлэх юм шиг санагдчихлаа…
Би түүнрүү харсаар толгой руу нь зөөлөн товшоод : ддайн!!! Буруу асуулт байна
Сэүн : ахх..ю-юу? “гайхсаар харах”
Би инээмсгэлсээр : явцгаая..хоол идэхээр…түрүүн зүгээр л тэгэж зоримгий байж үзсэн юм “бугуйнаас нь гараа аваад түрүүлээд алхлаа”
Сэүн : хөөе чи үхмээр байгаа юм уу “араас орилох”
Би : ………….
Сэүн ч хажууд ирэн чимээгүй алхаж байв…бид ч чимээгүй Сөүлийн үзэсгэлэнтэй шөнийн энд тэндгүй гэрэл асах эргэн тойрноо харсан шигээ дуугаа хураасаар багагүй инээмсгэлэл тодруулсаар алхаж байлаа..
*Сэүний утас дуугарах*
Сэүн : одоо очиж—юу??…хэн гэсэн бэ? “санаа алдсаар хөмсгөө зангидах”…ойлголоо очлоо… “таслах”
Би түүнрүү хартал хөмсгөө зангидчихсан дургуй нь хүрчихсэн харагдаж байлаа..Ингэхэд хэн яриад? Юу ярисан болоод??
Сэүн зогсоод : Хэсү-яа миан…бид дараа хоололцгооё
Би толгой дохиод : ямар нэгэн муу юм??
Сэүн хөмсгөө зангидсаар замруу гаран гараа өргөн такси зогсоолоо…би араас нь очтол Сэүн таксины хаалга онгойлгож өгөөд : болгоомжтой яваарай…очоод хэлээрэй
Би ч юу болсоныг нь мэдэлгүй таксинд суулаа
Сэүн урд талын цонхоор жолооч ахад манай гэрийн хаягийг хэлэн 30000 вон өгөөд очоод хэлээрэй гэж дахин хэлэн такси ч хөдөлсөөр Сэүнтэй машины цонхоор түүний царай луу хартал тэр ч бас надруу харж байгаад явчихав…
Би эргэж хараад нэг урагшаа харан ингэхэд юу болсон болоод тэгтлээ хөмсгөө зангидан тэгээд бас…ахххх хэдий богино хугацаа ч гэсэндээ маш их зүйл болсон юм шиг санагдсаар гэрлүүгээ харих таксинд ёстой л нэг түм буман юм бодогдож байлаа..хэн гэсэн бэ? Гэхээр түүнийг хайж хэн нэгэн ирсэн юм уу? эсвэл эцэг эх нь ирээд..ани ани…гүйдэг охин нь гэрт нь ирээд ээе үгүй байх…ингэхэд юу юм болоо? Ёстой нэг…
Удал ч үгүй такси явсаар манай гэрийн гадаа ирэн би ч буулаа…
Орцруугаа алхахаар гараа халаасандаа хийтэл миний түрүүвч байхгүйг анзаарлаа…ААА ТИЙМ ШТЭЭ БИ СЭҮНИЙ ЦҮНХЭНД ХИЙЧИХСЭН ШТ…ЭЙШШШ БИ ОДОО ЯАХ ЮМ?? ДООРОО ХӨЛӨӨ ДЭВСЭЛСЭЭР ЯАХЛЭЭРЭЭ ИЙМ ХАЧИН БҮТЭЛГҮЙ БАЙДАГ БАЙНАА АА УУГ НЬ АВАХ ГЭЖ ОЧООД АВСАН Ч ДАХИАД ӨГӨӨД ЯВУУЛЧИХСАН АААА ГАЛЗУУРАХ НЬ ТЭГЭЭД ОДОО БИ АРААС НЬ ЯВАХ ЮМ УУ ГЭРЛҮҮ НЬ ЯВАХ ЮМ УУ ГЭРТЭЭ БАЙХГҮЙ БОЛ ЯАХ ЮМ САЯ ХААШАА ЯВСНЫГ НЬ Ч МЭДЭХГҮЙ БАС СЭҮНИЙ БАЙДАЛ НЭГ Л ӨӨР ХАРАГДСАН БАЙХАД БИ ЯМАР ОЧООД ТҮРҮҮВЭЭ АВЪЯ ГЭХ ЮМ УУ БАЙЖ БОЛОМГҮЙ ЮМ АААААААА ….
Би утсаа гаргаж ирэн гэртээ оролгүй байрныхаа гадаа Сэүнрүү залгах үгүйдээ эргэлзэж эргэлзэж зогссоор эцэст нь залгалаа…гэвч утсандаа хариу ерөөсөө өгсөнгүй….дахиж залгасан ч авсангүй…
Маргааш хичээлрүүгээ яаж явах юм…өглөө замаараа цагийн ажилд авна гэсэн газар орж сурдаг гэсэн баримт мөн өөрийн бас бус жижиг сажиг бичиг баримтаа үзүүлэнэ штээ…тэр эгч маргааш эртхэн бусдаасаа түрүүлж ирэхгүй бол ажлын байр нь дуусчдаг гэсэн болохоор сүүлийн хугацаа гэсэн үг….ааа би тэгээд яах юм….
Би ч зориглоод халаасанд байсан задгай мөнгөөрөө Сэүний гэрлүү автобусдлаа…
Удал ч үгүй байрных нь гадаа ирэн нэг том амьсгаа аван гаргаад : тиймдээ би ямар өөр шалтгаанаар ирсэн юм уу? амин чухал ганц хэрэгцээ болох түрүүвчээ авчихаад л буцаад явчихна..өөр асуудал байхгүй яг тийм…
Орц руу нь орон 11 давхарт хүрж ирлээ..
Би санаа алдсаар хонхыг нь дарлаа…
Удалгүй хаалга онгойлгох ба өө энэ чинь нөгөө Кёнсүү билүү??
Ди ү том нүдэлсээр : өөө Х-Хэсү…
Би ч цаад талын зочны өрөөлүү Ди ү гийн хажуугаар харвал Сэүн гараад ирэх нь тэр….
Г-Г-ГЭХДЭЭ НЭГ ЗҮЙЛ??? ТҮҮНИЙГ ДАГААД НЭГ ЭМЭГТЭЙ ТАНИХГҮЙ ЭМЭГТЭЙ ГАРААД ИРЭВ..
Би : “том нүдлэсээр юу хийхээ мэдэхгүй бантах”
Ди ү гайхсан ч инээмсгэлсээр : ор л доо
Сэүн : аа тийм түрүүвч…мартчихсан байна
Би ч орох үгүйдээ эргэлзээд удалгүй хөлөө зөөсөөр орлоо..Энэ эмэгтэй хэн юм бол????
Сэүн тэр эмэгтэйруу харчихаад надруу хараад дөхөөд ирж байв…
Би : “гайхсаар зогсох”
Тэгтэл тэр ирээд намайг хөтөлсөөр үүднээс дагуулаад нөгөөх эмэгтэйн хажуугаар зөрсөөр шатны урд ирэн зогсоод…
Сэүн : миний өрөөнөөс очоод авчих..би одоо зочинтой байна“бага зэрэг инээмсгэлэх”
Би : …. “чимээгүй харах”
??? : з-зочин? Би чиний хувьд одоо ердөө зочин төдий л болсон юм уу? хэн юм наад охин чинь…ХЭРВЭЭ ҮНЭХЭЭР БИ ЗОЧИН ЮМ БОЛ НАМАЙГ ХҮНДЭТГЭЭД ТАНИЛЦУУЛНА БИЗ ДЭЭ “дуугаа өндөрсгөх”
э-энд ю-юу болоод??
Би : “тэр 2луу ээлжилж харах”
Сэүн : миний найз охин. Гэхдээ чамд танилцуулах шаардлага байхгүй… “надруу хараад” очоод байж бай “зөөлөн инээмсгэлсээр 2давхарлуу намайг зөөлөн түлхлээ”
Би ч балмагдсаар эргэж харан шатаар гарж эхэллээ…юу болоод байгааг тэр эмэгтэй хэн болоод? Тэгээд бас юу найз охин гэсэн үү? Тэр тэр тэр түрүүн юу юу юу? НАЙЗ ОХИН!!!!!