Keyifle okurcuklar...
Kader, mutluluk getirdiğin de şükür için kalkmaya üşenirken eller,imtihan getirdiğinde durmak bilmeden isyan eder diller...
Hasan da hiç düşünmeden isyan etmemek için annesine sorduğu sorunun cevabını bekliyordu.
Kendi oturdukları eve gelmişlerdi bu akşam, Kader hanım genelde hasta olduğu için,Amcası Bizan ağalarda kalırdı. Hasan da bu evde yalnız kalmaya alışıktı ama annesi sık sık gelir gün için de uğrar düzeni kurardı. Annesinin sus pus gözlerini kaçıran halinden oldukça şüphelenmişti.
Dayanamayarak" sormayacak mısın?" demişti.
Annesi de"ne sorayım ki gece,"
"neyi olacak son gelin adayın Elçin'i beğenip beğenmediği mi?"
Kader hanımın beti benzi atmış,kapıldığı korkuyu rengi ele veriyordu."ben senin üstüne çok gittim oğlum boş ver daha yaşın küçük hem o kız da küçük olmaz bu iş,"
Hasan annesin den duyduklarına çok şaşırmıştı."Ne?"dedi bir süre sonra Kader hanım oturduğu yerden kalkarak;"duydun işte boş ver sen işlerine bak bu evlilik meselesi aceleye gelmemeli."
"ne oldu? daha çok değil üç saat önce Elçin'i gözüme sokmaya çalışırken bu dönüşün sebebi ne?"
"söyledim işte,"diye odayı terk etti.
Hasan annesinin hareketlerinden oldukça şüphelense de o gece fazla üstüne gitmedi.
O gece, Asaf yine uyuyamıyordu.Elin de ki telefonun rehberine kaydettiği numara watsapına inanılmaz bir görsel yerleştirmişti. Kendine yaptığı en büyük zülüm olarak tarihe geçebilirdi. Görüntü yüzünden içine düştüğü hayallerin hesabını kime soracaktı.
Kendine mi?
Hangi akla hizmet kardeşinin telefonundan almıştı ki numarayı...
Sonun da içindeki hisse yenik düşerek numarasını gizleye aldı ve gecenin sabahına döndüğü zamanda O numarayı aradı.Bir süre çaldıktan sonra açılmayacağını düşündüğü sırada ,uzaklardan gelen mağrur ve bebeksi ses"hımmm!"diye mırıldandı.
Uyuyordu belli ki be kimin aradığına bakmadan telefonu kulağına götürüp mırıldanmıştı. Asaf bir süre dinledi. Ama başka ses yada itiraz gelmeyince bir süre telefonun diğer tarafındaki sessizliği dinledi. Sonunda yüzünde oluşan gülümsemeye kendi de şaşırarak başını sıvazlayarak," ne sırıtıyorsun oğlum!"diyerek kendi kendine kızdı. İstemeye istemeye telefonu kapatarak, yatağa bedenini devirdi.
Bundan sonra geceler nasıl sabah olacaktı hiçbir fikri yoktu.
O Gecenin Sabahı...
Uyuya kalan yeni evli çiften ilk uyanan Pekmez oldu. Ayaklarını karnına doğru çekerek büzüşerek uyuya kalmıştı.Böyle büzüştüğüne göre de üşümüş olmalıydı.Ah aklına gelen gecenin görüntüleriyle yatağın hemen diğer tarafına baktı. Sırtını gördüğü adam ile yine heyecanlandı. Gece loş ışığın hakim olduğu oda şimdi güneşin Ce! Diye haykırdığı en aydınlık halindeydi.
Yüz üstü sağ kolunu yastığın altından sokarak uyduğu için şağ kürek kemiği daha çıkık bir görüntü sergiliyordu. Yatakta kayarak Can'ı izlemeye devam ederken;"kocam,merıkemın!"diye sessizce fısıldadı. Kendi kendine prova yapıyordu.
"Eşim!" Mi demeliydi yoksa,"yada Can gibi soğul be samimiyetsiz bir şekilde "sevgilim mi?" En iyisi kocamdı sanki birşeyleri kendine ispat etmeye kabullendirmeye mi çalışıyordu, kendi de bilmiyordu.
Saatin kaç olduğunu da tahmin etmediği için kalkarak duşa girmeye karar verdi.Yataktan kalkerken Can hareketsiz bir şekilde kıpırdandı. Erken kalkmaya alışık olduğu için çok bile uymuş gibi mayışık hissediyordu.
Gözlerini aralayarak etrafına baktığın da yataktan kalkmaya çalışan Pekmez'i fark etti. Pikeyi göğüslerine kapatmış etrafta birşey arıyordu. Kalkacaktı galiba ama belli ki yataktan çıplak çıkmak istemiyordu. Can,doğrularak "günaydın!"diye mırıldandı.
Pekmez de Can'a çekingen bakışlarını kaçırmayı çare Bularak "günaydın ,"diyerek cevap verdi.
Can dün gece belinde olan havluyu yerden alarak Pekmez'e doğru yaklaştı.
Pekmez ne yaptığını bilmediği adama bir tepki veremiyordu.
" banyoya önce sen mi girmek istersin?"diye sordu.
Can havluyu Pekmez'in omuzlarına bırakırken uzun saçlarına dudaklarını değdirdi. "Önce sen git ben bira daha uyuyacağım." Diyerek pikeyi üstüne çekerek arkadını döndü.
Pekmez de yavaş hareketlerle yataktan kalkarken "yardımına ihtiyacın olursa seslen,"dedi.
Pekmez birşey demeden banyoya ilerledi,bu adam onun hayallerinde bile olamayacak kadar hayaliydi. Pekmez yaşadıklarının uzun süre etkisinden çıkamayacak gibiydi,koluna bir çimdik atarak durumun gerçekliğini test etti.
Acı geçince gözlerini açarak yavaşça etrafı süzdü,mermer zemin üzerindeki grili pembeli banyo halısı saydam camdan yere kadar uzanan duşa kabin,ah herşey öyle güzeldi ki kendini Alice harikalar diyarın da gibi hissediyordu.
Can'ın da duş almadığı aklına gelince hareketlerine hız vererek bir an önce suyun altına girdi kısa sürede bitirdiği işinin ardından banyo dolabından bornozu çıkarak üzerine giydi.bir tane de Can için çıkarak dolabın yanına bıraktı. Kenarda duran erkek terliklerini de duşa kabinin önüne bırakarak vücut Losyonunu alarak avucunun içine doldurdu.ÖNce bacaklarını sonrada bütün vücudunu kremledi. Şimdi kendini iyi hissediyordu.
Yavaş hareketlerle odaya açılan kapıyı açarak içeri girdi.Can yatağın üzerinde üstü çıplak oturuyordu ama alt tarafına kayan gözlerine kızarak hemen bakışlarını yere çevirdi. Neyse ki Can altına baxser giymişti.
Pekmez'i odada bırakarak, konuşmadan oda banyoya girdi.
Pekmez,bu adamım anlayışına hayran kaldı,bırak Pekmez'i zor duruma düşürmek şöyle dursun onu utandırmamak için bile elinden geleni yapıyordu. Uyanır uyanmaz ilk Şükrünü de yapmış oldu.Pekmez ağzı dili söylemez bir garibana büyük bir iyilik yaptığını ve bunun mükafatı olaraktan böyle iyi bir adamı Allah'ın onun karşısına çıkardığını düşünüyordu.
Hemen yatağa yöneldi çarşafı çekip alarak muntazam şekilde katlayarak,yatağın hemen ayak ucunda bulunan sandığının üstüne bıraktı. Katını üste gelecek şekilde katlamıştı ki Can banyodan çıkınca görmesin.
Hemen temiz çarşafları yatağa serip dolaba yöneldi. Çamaşırlarını hızla üzerine geçirip son Bahar'ın ilk gününe uygun bordo bil elbise giydi. Uzun siyah saçlarını kurutmak için aynanın önüne geldiğinde Can banyodan Pekmez'in kullanması için koyduğu bornoz ile değilde dünkü gibi beline sarılı bir havluyla çıkmıştı.Demek bornoz kullanmayı sevmiyor diyerek aklına küçük bir not aldı.
Can,dolabım kapaklarını açıp kapatırken ,"kıyafetlerimi bulamıyorum."dedi.
Pekmez kendine söylenmiş gibi üstüne alınarak," ne arıyorsun ben bakayım istersen,"
"İyi olur bir üst birde kot versen yeterli olur." Derken Pekmez'in ıslak saçlarında gözlerini gezdirdi. İçindeki çekime karşı koyamazken genç kızı daha fazla ürkütmemek için kendine dur demek zorun da kalıyordu.
Pekmez Can'a ait kıyafetlerin yerini buldukça eline aldıklarını gösteriyor "bu mu olsun bu mu ?"diye fikrini soruyordu.
Can Pekmez'in uzattığı lacivert tşörtü alarak, bordo bir kanvasım olacaktı onu bulsana ,"dedi.
Pekmez,"benimle aynı renk mi giyeceksin?"diye şaşkınlıkla sordu.
"Bugün evdeyim rahat bir kıyafet giyeyim diye düşündüm ama pişti olduk diye bozulacaksam kotta olur."dedi. Kendi de çekmeceleri açıp kapıyordu. Sonun da iç çamaşırlarını bulunca derin bir nefes aldı.
Pekmez gülümseyerek bordo pantolonu buldu.nedense bu fikir çok hoşuna gitmişti.
Pekmez dön makinasını alarak banyoya girince Can da odada giyinmişti. Can giyindiğin de Pekmez de tıkırtı yapa yapa banyodan çıkmıştı.
Neredeyse önüm arkam sobe!diyerek çıkacaktı.derin bir nefes vererek kapının kolunu indirdi Can da aynanın önünde saçına elleriyle şekil veriyordu.
Pekmez,Can'ın sanki bu aylardır aynı odada yaşıyormuş gibi rahat hallerine şaşırıyordu.Ne de çabuk ayak uyduruyordu içinde olduğu duruma ,"arka saçım nasıl?"diye aynaya yan yan bakarak Soru soran Can'ın Ne demek istemediğini anlamamıştı.
Şaşkınca bakınca;"saçımın arkası nasıl?"
Can'ın dönmesi ile başının arkasına bakan Pekmez,"güzel!"
"İyi hadi acıkmadın mı?"
"Saat kaç ki?"
Can kolunda ki saate bakarak "9'u geçmiş,"dedi.
Aynadan çektiği bakışlarını Pekmez'in üzerinde gezdirip nazikçe gülümseyen Can,"Sen de güzel olmuşsun."diyerek uzun saçlarını arkaya iterek güzel yüzünü öne çıkardı.Alnına düşen kısa saçlarını da uzun saçlarının arasına çekerek,"yeni evindeki ilk günün gelin hanım,"diyerek eliniPekmez'in beline elini koydu. Pekmez'in sırtından ılık bir su ruhuna aktı.
Pekmez'in dili tutulmuş gibiydi.bu sabah üstündeki yeni gelin halleri Can'ın bütün onu rahatlatma çabalarından sonra daha çok heyecanlanmasına sebep oluyordu.
Can elini yukarı doğru sırtı boyunca sürterek Pekmez'i yönlendirdi. Merdivenlerden Aşağı önde pekmez arka da Can inmeye başladılar. Can gayet rahatken Pekmez'in içine çektiği nefes bile içini yakarken soğukta kalmışcasına titreme hissi veriyordu.
Merdivenlerden inerken avluda göz gezdiren Can herkesin kahvaltı da oturduğunu gördü ki ev ahalisi de biraz geç uyanmıştı.
Ev ahalisinin süzen bakışları altında selamlaşarak sofranın kurulduğu yere ilerleyen ikili Ali ağanın yanına gelince durdu.Ali ağa oturduğu yerde yönünü Can'ın yanın da sessizce duran Pekmez'e dönerek,"evine hoş geldin kıZım ."dedi.
Pekmez'de "hoş buldum ,"derken hemen Ali ağanın elini öpmüştü.
Can sofrada bakışlarını gezdirirken;"Dilay sultan nerede "diye sordu.
"Halam çağırdı amca sabah onun yanına gitti."diyen Melek'e dönerek,
"Önemli birşey mi oldu?"
"Bana Kağan hastalanmış gidip yardım edeyim. Dedi başka da bir şey demedi."dedi.
Ali ağa,"çocuktur hastalanır," derken Can masaya yönelmişti.
Pekmez hala Ne yapacağını bilemezden,Melek ,"yenge Benin yanıma otur musun?"diyerek ayakta duran Pekmez'in yanına giderek kolundan tuttu.
Dilay giderken tembih etmişti.Onlar odadan çıkana kadar rahatsız etmeyin uyanınca da geline samimi davranın ilk günden yabancı gibi hissetmesin demişti.Melek de hem amcasını hem Pekmez'i sevdiği için buna baştan gönüllü olmuştu.
Melek'in bu davranışı Can'ın takdirini kazanmasına sebep olmuştu.
Yaren de "oturun artık ben çaylarınızı getiriyim,"diye kalkarken bütün aile huzurlu görünüyordu herşey herkes için yolunda gibiydi.
Ama tıpkı bir yılan gibi saldıracağı anı bekleyen Davut,Can sofraya oturur oturmaz yılan dilini ağzının için de şaklattı
"Can'ın bize anlatmadığı şeyler var diye duydum!"dedi. Eline aldığı bölerken.
Ali ağa Davut'a bakarken ;Can gayet rahat ve vurdumduymazdı. Davut Can tarafından önemsenmediğini görünce bu sefer yılan dilini hava da şıklattı.
Serhat'ı niye vurdun?" Dediğinde En çok şaşıran şüphesiz ki en çok Pekmez olmuştu.
Ama bu sorunun cevabını almadan daha çok soru soracaktı."Serhat'ın almak için ağaları ikna ettiği kadın bu konağa nasıl gelin geldi?"
Can,"söyle de kurtul nasıl olsa amacın tadımızı kaçırmak değil miydi?"diyerek dirseklerini masaya dayayarak ellerini birbirine bağladı ve çenesini üstüne dayayarak,"dinliyorum."dedi.
" bel ki gelin hanım anlatmak ister?"diyerek Pekmez'e baktığın da ,
Pekmez eline yeni aldığı çatalı bırakırken, başını kendisine bakan Davut'a çevirdi.
"Dayının oğlunun neden vurulduğunun bir önemi yok mu?"
Davut'un devam edeceğini anlayan Pekmez arkasına yaslanarak,"ölmüş mü?"diyerek kaşlarını kaldırdı.
Can sinirlenmiş ve gerilmişti ama daha çok Pekmez'in ne diyeceğini merak ediyordu.
"Hayır!"diyerek sırıttı.
"Ya!çok üzüldüm,yazık olmuş kurşuna!"Davut'un yüzündeki tebessüm yavaş yavaş. Şaşkınlığa bırakırken bu sefer keyiflenen Candı.
"Abi!"diyerek araya girmek istedi Rıza,
Can eli ile durdurarak,Davut'a döndü.
"Bu kadar mı?"diye sordu.
Davut o kadar mutluydu ki bu Konak'ta tek hata yapanın kendisi olmadığını bağıra bağıra ilan edecekti neredeyse.
"Konuşmak için son hakkın başka varsa söyle bir daha konuşacak fırsat vermeyeceğim sana!"
"Bu kız niye bu Konak'ta Can ağa!"dediğinde.
Ali ağa karışmayacağım demişti ana dayanamadı."saçmalama Davut Pekmez bu evin gelini dün düğün yaptık."dediğinde Can ayağa kalkarak Mutfaltan çıkan Yaren'e" Yaren! Benim odamdan alman gereken birşey var onu al ve-"abimin. Gözüne sok! Demek istemişti ama karısına bunu yapamazdı. " al ve gerekeni yap! Böylece bütün sorular cevabını bulsun!"
Pekmez utançtan kıpkırmızı olmuş,sitresten kasılan miğdesine elini bastırıyordu.neredeyse sinirden ağlayacaktı.
Can,Pekmez'in yanına giderek kolundan tutarak kaldırdı.
Kapıdan çıkarken babasının gözlerine ölümcül bakışları takılmıştı.
"Oğul!"diyerek seslenen adama bakarak "bir kaç güne dönerim."diyerek Pekmez'in tuttuğu kolunu bırakarak Meleğin yanına giderek korkudan yerinde kast katı kesilmiş kIzın kulağına eğilerek birşeyler söyledi ve kimseyle konuşmadan Konak'tan çıkıp adamlardan arabanın anahtarı alırken Konak'tan gelen zılgıt sesleri Pekmez'in utanıp gözlerini kaçırmasına sebep olmuştu. Açılan arabanın kapılarına davet beklemeden açarak binip ön koltuğa. Yerleşti.
Can hiç konuşmadan bir süre gittikten sonra ana yoldan sapınca"çiftliğe mi gidiyoruz."diye sordu.
Can kafa sallayarak sessizliğini sürdürdü.Pekmez Canın aklında geçenleri çok merak ediyordu. Ama bir dilek hakkı olsa kalbine bakmayı isterdi.
Yol toprak yola geçip araba daha çok sallanmaya başladığında arkadan havalan toz bulutu Çiftliğin önüne kadar sürmüştü.
Arabayı durdurunca inerek Pekmez'in de inip yanına gelmesini bekledi. Sessizlik hala devam ederken acaba abisine cevap verdiğim için mi kızgın diye düşünüyordu.
Can anahtarı alıp artık daha sık geldiği çiftlik evinin kapısını açarak Önden Pekmez'in girmesini bekledi. pekmez ayakkabısını çıkarırken yanından geçen Can'ın bileğinden tutarak durdurdu.
Can'a bakarak ,"kızdın mı? "
Can kaşlarını alnının ortasında toplayarak "niye?"
"Abine cevap verdiğim için,"
Can,Pekmez'e yaklaşarak yüzüne baktı,gözleriyle bakışlarını süzdü. Elini arkasındaki kapıya yaslayarak "verdiğin cevaptan pişman mısın?"
Pekmez kaşlarını çatarak,"niye pişman olayım ölseymiş kurşun boşa gitmez miş!"diyerek hızlı hızlı düşünmeden konuştu. Can gülerek daha fazla eğilerek "bu kadın bana hediye !"diyerek genç kadının gözlerine etkileyici bir şekilde baktı.
"Davut'a ondan Aşağı bir cevap vermiş olsaydın?"
"Olsaydım."
"Benim karım olduğunu belli ettin!"diyerek Can Pekmez'in sorusunu duymadı bile,"bu halin çok hoşuma gitti."derken kendine korkusuzca bakan kadının dudaklarına daha çok yaklaşarak saçlarını kuşağının arkasına götürürken yavaş yavaş dokundu parmak uçlarıyla karısının tenine.
Pekmez ister istemez etkilemişti,bu yakın mesafe tenine değen parmakların tatlı ve çekici hissi gözlerinin kapanmasına sebep olmuştu.
Can da bu daveti kaçırmadı. Kadının dudaklarına uzandı. Usul usul öperken kadının karşılık vermesiyle bütün duyguları gün yüzüne çıkmıştı. Kendini karısına yaklaştırırken geç kadının yüzünü avuçları içine aldı.
"Her seferin de bana böyle istekle karşılık vermen beni çıldırtıyor!"
"Tu Mere mim e " ( sen benim kocamanı!)derken nefes nefese konulmuştu pekmez ,
Can tek eliyle tekrar kapıya yaslanırken,tek eliyle de Pekmez'in çenesini havalandırdı.
"Benimle olmayı istiyor musun?"diye sordu.
Pekmez Canın gözlerindeki karanlıktan ürktü. Gözlerindeki telaş ve panik reddedilmemek için Can atıyordu.
Pekmez yutkunarak,"aksini düşünemiyorum bile,"dedi, telaşıydı ikiside ikisinin telaşında birbirlerini deli gibi isteyipte özgürce dokunamamak hissi hakimdi.
Ayh ne biçim bir insanım hiç sözümde duramıyorum...
Yorumlar sıcak sıcak....
Bölüm 2050 kelime..